BUITENLAND.
Zjjn eenig doel was schreef hg om
zich te stellen buiten alle paleis-intriges en
zich naar het buitenland te begeven.
Toen bjj zjjn intrek nam in het hotel van
den gezant, bad hg een schrgven gericht tot
den grootvizier Rifat Pacha, waarbjj hg zgn
voornemen te kennen gaf. Maar de sultan
liet door tusschenkomst van twee ministers
weten dat dit plan volstrekt niet in zgn geest
was, en gaf daarvan kennis aan de gezanten
der vreemde mogendheden met verzoek om
Said van zgn voornemen terug te honden.
Dit verzoek werd tallooze malen herhaald,
en toen Saïd Pacha zag dat dit vertrek niet
met toestemming van zgn vorst zou geschie
den en bovendien dat deze tal van bljjken
gaf van zgn goede gezindheid ten opzichte
van zgn ouden staatsman, besloot Saïdteblg-
ven en zgn eigen woning weer te betrekken.
Tot zoover dit schrgven aan den Engelschen
gezant. Hierbjj voegt de Times nog het bericht
dat Saïd Pacha ook aan den minister van
buitenlandsche zaken Tevfik Pacha plechtig
beloofd heeft zgn land niet te verlaten. Het
schjjnt dat Saïd eenige bedingen heeft ge
maakt vóór hg zgn schuilplaats verliet en
deze zouden hebben bestaan in de volgende
voorwaardenlo verzekering van veiligheid
en vrgheid aan Saïd-Kootchouck-Pacha en zgn
gezin 2o vrjjheid in het kiezen van zgn woon
plaats, en wel binnen de grenzen van het rgk
3o vrgheid om voor alle officieele ambten te
mogen bedanken en 4o een levenslang pensioen
van 9125 franc per maand.
In bovengenoemde voorwaarden beeft de
sultan toegestemd, en met de meest plechtige
verzekering verklaard zich daaraan te zullen
houden. Wat meer is, Abdul Bamed beeft in
een bui van edelmoedigheid zgn ouden groot
vizier een belangrjjke som gelds ter band ge
steld en ook daarbjj beeft hjj het niet gelaten.
Toen hg eens aan het geven was, schonk hg den
in ongenade gevallen Kiamil-Pacba evenzoo
een belangrgke gift, met de toezegging daar
nog bg van een verhoogd tractement.
Zoo'n royaliteit moet men toch maar alleen
in Turkjje zoeken.
INGEZONDEN STUKKEN
Ingezonden stukkeu worden in seen geval teruggezonden
Middelburg, 14 Dec. 1895.
Mijnheer de redacteur,
Gaarne wenschte de Bakkersgezellen vereeni-
ging het volgende bekend te maken
Door onze vereeniging werd in het begin
van November een oproep gedaan tot alle
gezellen alhier om te bespreken het werken
op ChriBtelgke feestdagen af te Bchaffen.
Vele gezellen hadden aan dezen oproep gehoor
gegeven en op hunne vergadering werd be
sloten de patroons psr circulaire er op te
wjj zen ten eerste dat elke werkman op zulke
dagen vrjj heeft maar de bakkersgezel niet,
terwjjl bg toch ook wel eens wat mag genieten
en ten tweede dat het toch niet de moeite
loont om op zulke dagen te laten werker,
aangezien de helft niet gebakken wordt als op
gewone dagen.
Het gevolg van die circulaire was dat alle
patroons er voor waren, en zelfs ook de patroons-
vereeniging belegde een vergadering voor dat
doel en. stuurde twee afgevaardigden naar ons,
met de mededeeling dat ook zjj er zich voor
verklaarde mits allen op die dagen niet
lieten werken.
Wg hadden de belofte van allenwaarom
waren er dan vele niet voor? Wisten zjj het
niet van elkander?
Wg dachten dat de Patroonsvereeniging de
andere patroons zoude oproepen om ook de
niet vereenigde patroons te hooren maar dat
wilde zjj niet want wg (de gezellen) hadden
het op ons genomen en moesten nu maar verder
handelen, b3weerde die vereeniging. Het gevolg
was dat wg weer een vergadering uitschreven
om met patroons en gezellen gezamenljjk het te
bespreken en tot een goed einde te komen.
Donderdag 12 December, 's avonds te 8 uur,
zou die vergadering plaats hebben; alle pa
troons hadden een uitnoodiging ontvangen
maar hoe werden wg teleurgesteld!
Van de 48 patroons hier, die uitgenoodigd
waren en allen hun sympathie er mede be
tuigden, was slechts 1 patroon aanwezig. Er
was zelfs geen schrgven aan ons gericht. Hoe
vele gezellen waren nog altjjd van gedachte
dat samenwerken met patroons en gezellen.
altjjd goed moest wezen, en dat ook de patroon
wel wat mocht doen voor zgn knechts'.
Welnu, patroons-bakkers, gjj hebt door uw
stilzwjjgen getoond dat dit samenwerken met
u onmogeljjk is het gold hier toch een belang
voor patroon en gezel, dat erkende die éene
patroon zelf, want ook de baas moet voor
enkele klanten toch klaarstaan. Omdateobter
de eene patroon bang is dat de andere toch
wel een paar brooden zal bakken, laten zjj de
zaak rusten.
Maar de vereeniging zal niet rustenzjj zal
niet zwichten voor dè handelingen van som
mige patroons, die hun gezellen tarten om te
bedanken voor de vereeniging, die de niet
vereenigde gezellen terughouden van onze
vergaderingenen ook niet voor hem, die de
gezellen, bg hem werkzaam, voor de keuze
stelde de vereeniging te verlaten of de bak-
kerjj uit. Waar bljjft nu ons goed recht, bjj
de Grondwet gewaarborgd dat vereenigen eu
vergaderen vrg is?
Welnu, wjj doen thans een beroep op de
Middelburgsche burgerjj, om, wanneer de gezel
bg haar met brood komt, te weigeren. Dan
zullen de patroons wel gedwongen worden
om het te laten en burgers, wanneer u zulke
dagen uw broodje te huis krjjgt, denkt dan
dat hot is ten koste van den gezel, die toch
alreeds zoo weinig geniet.
Namens het Bestuur der Afdeeling
van den Ned. Bakkersgezellenbond,
M. BA1JENS, voorzitter.
P. BREED, secretaris.
BEKENDMAKINGEN.
Lichtsterkte Gras.
De burgemeester en wethouders van Mid
delburg maken bekend
dat, blijkens de met den Letheby photometer
aan de gasfabriek genomen proeven, de ge
middelde lichtsterkte van het gas gedurende
de maand November 11. heeft bedragen 15.71
Engelsche Standaard-kaarsen.
Middelburg, 13 December 1895.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
SCHORER.
De secretaris,
A. DE VULDER VAN NOORDEN.
GEMEBNTER A AD.
De burgemeester van Middelburg maakt
bekend dat op Woensdag den 18en December
1895, des namiddags te 2 uur, een open
bare zitting van den gemeenteraad zal plaats
hebben, ter behandeling van de onderstaande
zaken
1. Ingekomen stokken.
2. Benoeming van leden van verschillende
commissiën wegens periodieke aftreding.
3. Benoeming van een leeraar in de En
gelsche taal aan het gymnasium.
4. Voorstellen van B. en W. tot verkoop
van grond aan het Arnemuidsche voetpad.
5. Voorstel van B. en W. tot uitgifte in
erfpacht van grond aan de Oostersche straat.
6. Voorstel van B. en W. tot ruiling van
grond op het Molenwater.
7. Voorstel van B. en W. tot het geven van
toestemming aan Boddaert Co. tot het bou
wen van eene werkmanswoning op het terrein
der jjzergieterjj.
8. Voorstel van B. en W. tot uitgifte in erf
pacht van de Meestoot met omliggend terrein
aan W, K. Hering en tot verhuring van een
ander stuk der groote scheepstimmerwerf aan
de maatschappij de Schelde.
9. Voorstel van burg. en weth. tot vermin
dering pacht vi8scherjj.
10. Voorstel van burg. en weth. tot aanleg
van een electrischen verklikker ter voorkoming
van overBtorting van het water uit het hoog-
reservoir der duinwaterleiding,
11. Staat oninbare posten inkomstenbelasting
1891.
12. Voorstel tot wjjziging verordening markt
wezen.
13. Voorstel van burg. en weth. betreffende
verlichting van den Veerschen singel.
14. VoorBtel van burg. en weth. naar aan
leiding van een adres van J. F. Fak Brouwer
Mz., houdende mededeeling dat bg de exploi
tatie zjjner ateenbakkerjj Suzanna Johanna
staakt.
15. Rooiing van hoornen.
Middelburg, den 13 December 1895.
De burgemeester,
SCHORER.
POLITÏË.
Aan het bureau van politie alhier zgn
als gevonden gedeponeerd een witte vrouwen-
mats, een zwarte handschoen, een bruine
jongenshandschoen, een pak lampkatoen, een
paar sleutels, een jonge hond, zwart met witte
plek aan de borst, een nieuw vrouwenhemd,
een kinderwantje, een nieuwe jjzeren kachel
pot, een gebruikte kruiwagen en een paraplu.
ondctftockiugen uitgestrekt over 30 dorpen
van hot district Mologa (in het Russische
gouvernement Jaroslaf), en daar, tjjdens het
huerHchen eener pokkenepidemie, 665 huisgezin
nen met 1564 kinderen beneden de 14 jaren
onderzocht-
li g verdeelde die kinderen in 3 groepen
1°. ingeënten, 2°. fcwjjfelachtigen en 3°. niet
ingeënten. Van de 1564 kinderen waren er
1055 ingeënt, 434 niet ingeënt en bg 75 kin
deren was geen litteeken van de inenting waar
te nemen.
Tjjdens de epidemie zgn nog van de 1055 in
geënten 16 aangetast 1.3 van de 75
twjjfelachtigen 35 46.6 en van 434 niet
ingeënten 244 56.2%. De niet ingeënten
hadden dus 45 maal meer kans door de pok
ken aangetast te worden dan de ingeënten.
RECHTZAKEN
Arrondissements-rechtbanfc te Middelburg.
IHefatal mei braak.
Voor deze zitting werd heden behandeld
de zaak tegen H- C. S., oud 32 jaren, her
bergier, geboren te Turnhout, wonende te
Antwerpen, gedetineerd alhier, ter zake dat
hg in den nacht van 31 October op 1 November
jl., omstreeks 1 uur, te Terneuzen zich den
toegang heeft verschaft tot de woning, be
woond door B. Koevoets, buiten diens weten,
door een raam op te schuiven en daardoor in
de woning te klimmen en vervolgens aldaar
in eene kamer eene gesloten kast met geweld
heeft opengebroken en in die kast nog een
ander gesloten kastje eveneens met geweld
heeft opengebroken, en uit die kasten, met het
oogmerk van wederrechteljjke toeëigening,
heelt weggenomen 56 franken in Belgische
pasmunt, verpakt in pakjes elk van 2 franken,
250 centen, verpakt in- pakjes, een bedrag van
16 gulden in guldens en rjjfesdaalders, een
bedrag vanÜS'/j franken in franken en halve
franken, een gouden Engelsch muntstuk van
een pond en een bedrag van ö'/a shilling in
Engelsche zilveren muntstokken, een zilveren
broche, een gouden kettinkje, een gouden
medaillon, een zilveren sigarenpijpje, gemerkt
B. A. K., twee ringetjes van een geldbeursje,
de helft eener knip van een sigarenkoker,
alles toebehoorende aan voormelden Koevoets,
althans niet aan hem, beklaagde.
Aan den beklaagde was de beer mr C. de
Witt Hamer JGz., advocaat te Middelburg,
ambtshalve als verdediger toegevoegd.
Er waren vier getuigen gedagvaard.
De beklaagde bekende in hoofdzaak het hem
ten laste gelegde.
Als eerste getuige werd gehoord de herber
gier Koevoets te Terneuzen. Hg heeft niet
gemerkt dat in den bovenbedoelden nacht
iemand in zjjn woning is geweest, doch 's mor
gens van 1 November ontdekte bg dat in zgn
huis braak en diefstal waren gepleegd. Een kast,
gewoonljjk gesloten, was opengebroken en een
deel van den inbond ervan verdwenen. Het
slot van de kast was geforceerd dit was ook
het geval met een kastje dat zich binnen het
meubelstuk bevond.
Verschillende ontvreemde zaken, aan den
getuige vertoond, werden door dezen als de
zgne herkend.
De bekl. erkende een schuifraam aan de
vcorzgde van het huis van Koevoets openge
schoven en in de woning de commode geopend
te hebben met een beiteltje, dat bg tusschen
de voegen van de val stak. Daarna had hg
de verschillende bovengenoemde zaken en geld
stukken ontvreemd.
E. Banier, de vrouw van getuige Koevoets,
verklaarde in denzelfden geest als haar man.
P. B rugmans, brigadier bg de marechaussee
te Terneuzen, de volgende getuige, verklaarde
dat in den nacht van 31 Oct. op 1 Nov. in
Terneuzen een poging tot diefstal beproefd is,
waarvan de dader onbekend was.
In den morgen van 1 Nov. is getuige Koe
voets bg hem gekomen, die hem in kennis
stelde met den gepleegden diefstal te zjjnen
huize. Getuige heeft dadeljjk een onderzoek
ingesteld. Toen hjj alles had opgenomen, heeft
de politie beklaagde opgespoord en bg fouil-
leering op hem de geAoemde voorwerpen en
het geld gevonden.
Bekl. was ook in het bezit van eenige luci
fers van een soort, dat in de woning van K.
niet gebruikt wordt en van welk soort er een
is gevonden in de kamer waar was ingebroken.
aan, de barones zag, dat er tranen in hare
oogen stonden.
»lk wilde je werkeljjk geen verdriet doen,
Mattha."
>0, lieve mevrouw, u mjj verdriet doen
Maar op deze zelfde plaats heb ik, meer dan
twintig jaar geleden, mjjn moeder eens zien
schreien. Ik was toen nog een klein kind,
en begreep er niets van, maar ik snikte in
hare armen, omdat ik haar zoo bedroefd zag.
Later heb ik het begrepen. Ik kan nooit die
dennenlucht inademen op een mooien zomer
dag en die bocht in het strand zien, of ik
doorleef dit alles weer, en zeg tot mg zelve,
dat een huweljjk, waarin de vrouw alleen
liefheeft, tot de treurigste toestanden in de
wereld behoort."
»Et zgn geen ongelukkige huweljjken,
kindje
»Et zgn er zooveel t Ik ben zesentwintig
jaar, en ik heb reeds meer dan een vriendin
ongelukkig gezien, die eenmaal dacht, dat
geluk haar deel zon zgn
»En ik ben zestig jaar, Martha, en mjjn
geloof is vaster dan het uwe. Ik heb het
geluk in zgn vollen omvang gekend-, ik zag
bet overal om mg heen. Wat ik ook gezien
heb, is, dat men dikwjjls de bewerker is van
zgn eigen lot, en dat men het geluk, dat voor
een oogenblik bedreigd werd, herwinnen en
behouden kan. Ik zeg dit niet met het oog
op je arme moeder, van wie ik veel hield
G. G. Andriessen, agent van politie te Ter
neuzen, was in den nacht van 31 Oct. op 1
Nov. uitgegaan om een poging tot inbraak
te onderzoeken. Per velocipede is bg naar
Sluiskil gegaan, waar hg iemand in eene
herberg zag binnen gaan. Hg sprak dien
persoon aan. Omstreeks half zes wilde die
man, beklaagde, een kaartje nemen naar
België, waarop getuige hem raadde uit Ter
neuzen te vertrekken van waar hg goedkoo-
per de reis kon maken. Bekl. zeide dat het
er niet op aankwam. Daarop heeft getuige
den persoon, die hem verdacht voorkwam, ge
arresteerd. Toen kwam de politie uit Ter
neuzen, die in bekl. den persoon herkende
welke voor de politie gevlucht was. Hg
werd toen gefouilleerd en het ontvreemde bjj
hem gevonden.
Bekl. erkende uit België gekomen te zgn
met het plan om te Terneuzen diefstal te
plegen, wjjl hg geld noodig had om schulden
te voldoen.
Omstreeks een uur of twee heeft bekl., die
van het begin van den avond tot dien tjjd
buiten Terneuzen had rondgezworven, de in
braak gepleegd. Daarna is hg naar de statie
te Sluiskil gegaan om met den trein weder
naar België terug te keeren.
Bekl. verklaarde te Antwerpen eene vrouw
te hebben, waarmede hg tgdens den diefstal
nog slechts tien dagen was getrouwd. Hjj
was in België meermalen veroordeeld.
De ambtenaar van het openbaar ministerie
begon met er op te wgzen dat men hier te
doen heeft niet met een dilettant maar met
een dief, die op zgn vak reist. Hjj herinnerde
er verder aan dat bekl. herhaaldelijk wegens
diefstal was veroordeeld en vroeger behoorde
tot een beruchte dievenbende in België.
Het is dezelfde persoon, die ook te Tholen
diefstal gepleegd heeft, waarover hjj 2ich
later zal hebben te verantwoorden.
Bekl. is een gevaarljjk persoon en het is
alleen aan de flinke wjj ze van optreden van
politie en justitie te danken, dat het gelukte
hem te snappen en te arresteeren.
De ambtenaar achtte de ten laste gelegde
feiten wettig en overtuigend bewezen en vor
derde, wegens diefstal bjj nacht en door middel
van braak, de veroordeeling van beklaagde
tot eene gevangenisstraf van vier jaar, met
mindering van den in voorloopige hechtenis
doorgebrachten tjjd.
De verdediger, wien het ook voorkwam dat
het ten laste gelegde wettig en^overtuigend ïb
bewezen, meende te kunnen volstaan met zich
te refereeren aan het oordeel der rechtbank.
Daarna werd het onderzoek in deze zaak
gesloten en de uitspraak bepaald op 20 dezer.
IKaiavredebreuk enz.
In de tweede plaats stond terecht A. d. V.,
oud 20 jaren, slagersknecht-, geboren te Dom
burg, wonende te Vlissingen, alhier gedeti
neerd, ter zake van het feit, bedoeld bjj art.
246 van het wetboek van strafrecht.
Aan dezen beklaagde was de heer mr A. C. A,
Jacobse Boudewjjnse, advocaat te Middelburg,
ambtshalve als verdediger toegevoegd.
De ambtenaar van het openbaar ministerie
vorderde tegen dezen bekl., die pas onlangs,
na een jaar gevangenisstraf ondergaan te
hebben, werd ontslagen, ook vroeger reeds
gevangenisstraf onderging en die de schrik is
van de bewoonsters in zgne omgeving, ver
oordeeling wegens huisvredebreuk, mishande
ling en overtreding van art. 246 van het wet
boek van strafrecht tot drie jaren gevange
nisstraf, met mindering van den in voorloopige
hechtenis doorgebrachten tjjd.
De verdediger achtte de huisvredebreuk niet
doch de andere feiten wel wettig en overtui
gend bewezen en refereerde zich aan het oor
deel der rechtbank.
Ook in deze zaak is de uitspraak bepaald
op 20 dezer.
Men zie verder het hoofdblad.)
De Middelburgsche courant wordt 'b avond
te zeven uur in Goes uitgegeven.
Dagelijks worden, tegen twee gulden
per kwartaal, abonnementen aangenomen door
den agent A. C. BOLUIJT, firma Wed. A.
C. DE JONGE aldaar.
Haar heeft het noodlot parten gespeeld, zoo
als men slechts zelden ziet. Het was of uw
vader, om zoo te zeggen, behekst was
»Ja, mama is van verdriet gestorven,
omdat bg haar verlaten had, en hg is geluk
kig geweesthg heeft de vrouw getrouwd,
die hg aanbadbjj is echtgenoot geweest
en vader, maar mg heeft hg vergeten".
»Hjj had je mede willen nemen, maar
hg heeft den laatsten wil van je moeder ge
ëerbiedigd, die je aan haar zuster overgaf.
Maar hjj had je toch lief
»Dan toch op een afstand. Maar ge
moet niet denken, mevrouw, dat ik een hard
oordeel wil vellen. Ik heb hem reeds lang
zgn weggaan vergeven, dat mg ten minste
voor een omgang met die andere vrouw vrij
waarde. Alleen had ik ingn armen ouden
vader nog zoo gaarne eens vóór zgn dood
omhelsd. Maar dit ligt nu alles ver achter
mg, het verdwgnt langzamerhand. Ik kan mjjn
leven inrichten zooals ik wil, en ik kan
zelfs, op mgn manier, gelukkig zgn. En dat
wil wat zeggen."
>Du8 dan moet ik mgn hoop maar laten
varen? Ik ben ook eigenlgk maar een oude
droomster. Als je eens wist, hoeveel lucbt-
kasteelen ik gebouwd heb, voor mgn kinderen 1
Dan zeide ik tot mg zelf: Robert is een
ernstige jongen, hg werkt flink en heeft een
hart van goud, dat de buitengewone hoeda
nigheden van mgn buurmeisje goed zal weten
Alg«m««n Ortriicttt.
Gaat het bezwaarlgk om voor de betrouw
baarheid van berichten van beperkte omgeving
steeds ten volle in te staan, hoe zal het dan
zgn met betrekking tot mededeelingen uit
bet buitenland?
Het terrein is zoo uitgebreid, en zoö vol
strikken en vallen dat een ieder, trots den
besten nitkjjfe, er zoo nu en dan eens inloopt;
maar de wetenschap dat zoo'n buiteling zon
der opzet geschiedt en er geen armen of bee-
nen mee gemoeid zgn, schrikt den journalist
niet af om de belangwekkendste berichten on
der de oogen zjjner lezers te brengen, terwgl
hg, wat de waarheid dier tgdingen betreft.de
verantwoordelijkheid aan de eerste versprei
ders overlaat. Zoo trof het ons in een ba-
trouwbaar Fransch blad een mededeeling te
lezen, die, zoo al geen twjjfel, dan toch eenige
verbazing wekt.
Men weet dat de Franscheu zich voorstellen
een waardig slot te geven aan het eindjaar
dezer negentiende eeuw, door te Parjjs een
wereldtentoonstelling te organiseeren. De
voorbereidende werkzaamheden zgn reeds in
vollen gang en voorloopig wenscht men zich
ook te verzekeren van de deelneming der ver
schillende naties.
Zoo beeft de Belgische regeering en ook de
Russische legeering natuurlgk, officieel, ken
nis gegeven van door inzendingen van njj ver
heid en kunst op deze wereldtentoonstelling
vertegenwoordigd te zullen zgn.
Deze tgdingen zgn zeer begrgpelgkmaar
wat te denken als de Oostenrjjksche- en zelfs
de Duitsche regeering tot een soortgelgk voor
nemen zich zouden hebben bereid verklaard
In de Temps worden, als uit goede bron ver
meld, deze berichten opgenomen.
OoBtenrjjk-Hongarjje zou de uitnoodiging tot
deelneming hebben aangenomen en voor dit
doel een bedrag van twee millioen florjjnen
hebben beschikbaar gesteld. En even zoo Duitsch-
land dal niet minder dan tien millioen mark
voor de daaraan verbonden kosten zou bjj dragen.
Hieraan wordt nog toegevoegd dat het de
bjjzondere wensch van keizer Wilhelm is dat
Duitschland een even goed figuur zal maken
te Parjjs als in 1892 te Chicago.
Zgn bovenstaande berichten, aangenomen de
betrouwbaarheid, reeds moedgevend wat betreft
de toenadering tusschen Duitschland en Fran-
krjjk, welk een opbeurenden indruk moet dan
niet maken de tgding dat de Duitsche keizer
zich voorstelt eenigen tjjd in Frankrgk te
vertoeven.
Ook dit wordt vermeld.
Het is het Journal de Paris, voor wiens
rekening bedoeld bericht de wereld wordt
ingezonden. In het komende voorjaar zoo
vermeldt dit blad zou keizer Wilhelm bet
stellige voornemen hebben eenige weken in
het Zuiden door te brengen en waarscbjjnljjk
te Cannes. Het plan van de reis zou bestaan,
maar de plaats waarheen zou nog niet beslist
zgn vastgesteld.
Is die mededeeling nu op waarheid gegrond
of i8 het een proeiballon, die opgelaten wordt
om te weten te komen uit welken hoek de
wind waait?
Het zon de eerste maal niet zgn dat iets
soortgelgks met betrekking tot denzeliden
persoon geschiedde.
Dat niet iedereen, zelfs iemand als het hoofd
van het Duitsche rgk, en dit om begrjjpeljjke
redenen, vrg is om zich te begeven waarbeen
hg wil, heeft de ex-groot-vizier van Turkjje,
Saïd Pacha, ondervonden.
Uit mededeelingen, aan verschillende bron
ontleend, bljjkt duideljjk dat het heusche
voornemen bjj dezen oud-staatsman bestond
om zgn land te verlaten, maar dat dit niet
werd toegestaan.
De Times bevat hieromtrent nadere berichten
en geeft onder anderen een schrgven weer
van Saïd aan zgn tgdelgken gastheer, den En
gelschen gezant te Konstantinopel, sirPhilipp
Carrie, gericht.
In dien brief bedankt hjj hartelijk voor de
gaBtvrgheid, die hg genoten bad, en verklaart
daarbjj, dat na drie-en-veertig jaren in
staatsdienst te zgn geweest, zgn leeftjjd en
gezondheid niet meer toelieten om de verant
woordelgkheid te dragen voor den hoogen
post, dien de sultan hem had toegedacht.
te waardeeren. Zij honden beide veel van het
buitenleven, van studie en gezellige familie
bijeenkomsten. Zjj zal zich voor zgn studies
interesseeren en hem daarbjj helpenhet zal
een vereeniging zgn zoowel van verstand als
van hart. Zjj zgn elkander waardalles
werkt mede om hen nader tot elkaar te
brengenleeftgd, geld en families, alles komt
overeen 1"
»En juist, omdat alleB overeenkomt zal
dit huwelgk niet tot stand komen. Wjj zgn
samen opgegroeid Robert heeft nooit anders
in mg gezien dan een kameraad, een soort
zuster."
»Maar, naar zgn brieven te oordeelen,
scbeen het mjj toe, dat uw wederzjjdache
sympathie dezen winter, waarin ge elkander
veel gezien hebt, inniger was geworden, en
dat dit vorig gewenschte huwelgk niet langer
zulk een schrikbeeld voor je was. Waren het
dus voor Robert, evenals voor zjjn moeder,
slechts illusies?"
Martha was ontroerd, en zweeg eenige
oogenblikken in gedachten verdiept. Zjj
wendde zich ten laatste om en zag hare oude
vriendin aan. Deze werd getroffen door de
reurige uitdrukking in de donkere oogen.
»Gs moet eens goed naar mg luisteren en
trachten mjj te begrgpen. Ik zal u alles ver
tellen, en u in mgn hart laten lezen. Mgn
liefste wensch, dien ik in stilte reeds van mgn
kinderjaren af koesterde, was eenmaal de
vrouw van Robert, en uwe dochter te worden.
Maar hjj bemint mg niet werkeljjk. Begrgp
goed, lieve mevrouw, wat ik hiermede bedoel.
Somtjjds denkt hg dat hg mg liefheeft, want
hg voelt een groote genegenheid voor mjj en
acht mjj hoog. Hg zou mjj willen trouwen,
en meent ook waarlgk, dat deze verbintenis
hem gelukkig zon maken. Maar ik weet zeker,
dat hg zich vergist. Wanneer ik trouw, wil
ik hebben, dat mgn man mg bemint, en als
't ware, aanbidt. Anders wil ik van geen
huwelgk hooren: het zou mjj een gruwel zgn.
En ik zal niet licht die liefde bg een ander
kunnen opwekken, welke ik helaas! zelve
wel kan gevoelen. Waarom? Er ontbreekt
mg iets, een zekere charme," die maakt, dat
vrouwen, die veel leelgker zgn dan ik, wèl
bemind worden. Gsloof mg, wanneer ik u
zeg, dat ik er onder ljjd. Ik ben genoeg het
hof gemaakt; meer dan éen heeft over mg
gedacht. Maar toch waren het meestal de
moeders, die mg het hof maakten
»Zooals ik
»01 Gij 1 Als gjj eens wist, hoe gaarne
ik onmiddelljjk »ja" zon willen zeggen, en
mg in uwe armen zou willen werpen."
»Dus je houdt van hem
sMisschien. Ik vraag het mg zelve af.
Maar als men werkeljjk liefheeft, geloof ik
niet, dat men het zich afvraagt, dan weet
men hetWillen wg een verbond sluiten
Robert komt den zomer bg u doorbrengen;
wjj zgn buren en zoolang ons heugt vrienden.
Ik zal trachten wat meer leven in onze om
geving te brengen, en denk er zelfs over
eenige kennissen te inviteeren. Dit geeft
natunrljjk aanleiding tot ontmoetingen, zonder
dat iemand er zich over verwonderen kan.
Vóór het herfst is, zullen Robert en ik weten,
waar wjj ons aan te houden hebben."
»Mag ik hem hieromtrent inlichten
Martha aarzelde.
Jatenminste, als ge het wenscht.
Maar ge moet wel weten, dat wg beiden
geheel, volkomen vrg moeten zgn, dat wjj bg
den eersten twjj fel, die ontstaan kan, eerlgk
en openhartig tegen elkander zullen zeggen
»lk heb je niet lief, zooals het behoort, zooals
het werkeljjk moet!" Ik ken Robert, hjj is
het vertrouwen waard, dat ik in hem stel.
Hjj zal, evenals ik, zeggenAlles liever dan
een huwelgk, dat niet een volmaakte verbin
tenis zou zgn." En dan, buiten ons drieën
mag niemand dit geheim weten. Zelfs tante
moeten wg er niets van zeggen. Zjj zou er
zoo over- en overgelukkig mede zgn, dat het
mjj werkeljjk zou afschrikken. Ik ken mg
zelve; ik zou alles weer bederven."
>Nu, kindlief, ik zal zwjjgen, als het
graf. Maar ik hoop ik bljjf hopen!"
Wordt vervolgd).
Stoomdrukkerij D» G. Kröber jr.—Middelburg
