liielip* Coral
Brieven uit de Hofstad.
FEUILLETQM
WAT VIEL HET ANDERS Ü1T!
BIJVOEGSEL
VAN BB
VAK
Maandag 21 October 1895, no. 248.
Middelburg 19 October.
18 October 1895.
Dat de leer van. »vraag en. aanbod" volgens
de nieuwe staathuishoudkunde geen steek
houdt, is bekend. Tegenwoordig wordt perti
nent ontkend, dat het aanbod zich zou regelen
naar de vraag; het eerste wordt gezegd van
geheel andere omstandigheden afhankelgk te
zjjn. Best mogelijk. Hier in de residentie,
waar anders het conservatisme zoolang stand
hield, is men echter zelfs al over die nieuwe
leer heen. Met de ontkenning van de oude
oeconomische wet is men zelfs niet meer tevre
den, en men keert haar eenvoudig om: de
vraag hangt af van het aanbod. Zoo schjjnen
bouw-ondernemers en kapitalisten er ten
minste over te denken, en tot nu toe hebben
de uitkomsten van hunne op die nieuwe leer
gebouwde ondernemingen inderdaad in bet
algemeen haar niet gelogenstraft.
Sedert vjjf en twintig jaren is zeker het
aantal huizen van Den Haag wel verdubbeld
en toch zjjn zjj in den regel alle vrjj spoedig
na den bouw bewoond. De bevolking is dan
ook ongeveer verdubbeld, en dus is er veel
voor te zeggen, dat hier het aanbod van wo
ningen de vraag daarnaar beheerscht: hoe
meer gelegenheid er geboden wordt om zich
hier behoorlijk te vestigen, hoe meer menschen
zich van elders hierheen verplaatsen.
Of dit nu op den duur wel zal blijven op
gaan, is natuurljjk te betwijfelen, en toch
scbjjnt men nog steeds op het aanhouden van
dien stroom aspirant-Hagenaars te bljjven
rekenen. Zonder een vast vertrouwen daarop
zou het toch een roekelooze dwaasheid zjjnin
eens een terrein te gaan inrichten voor den
bouw van niet minder dan dertienhonderd
woningen, welk plan thans bestaat en reeds
tot zekere hoogte in uitvoering is gekomen.
De buurt, waar die huizen gebouwd zullen
worden, wjjst er op dat het geen werkmans
woningen zullen zgn; ter zjjde vanhetBezui-
denhout, tusschen de beide Van den Bosch
straten, zullen wel niet anders dan flinke
burgerhuizen, zoo niet nog woningen voor meer
gegoeden, verrjjzen. Waar moeten nu die dertien
honderd gezinnen van daan koruen, behalve
nog al de andere, op wie nieuw gebouwde
huizen elders in de nieuwe wjjben staan te
wachten Misschien zullen de heeren, die den
grond kochten om dien bjj gedeelten als bouw
terrein uit te geven, wel goede zaken maken.
Br zgn hier van die vennootschappen, die in
enkele jaren reeds ongeveer 300 hebben
uitgekeerd aan de aandeelhouders, en met de
nu bedoelde zal het wellicht ook nog zoo gaan,
want er zgn altgd ondernemers genoeg, die
door aankoop van grond en het bouwendaar-
op willen beproeven rjjk te worden. Maar
of deze slagen zullen is een tweede vraag
daarvoor zgn ook huurders noodig, en deze
konden zich wel eens wat te lang laten wachten.
Want lang kunnen die zoogenaamde bouwers
het in den regel niet uithouden. Met geld van
anderen werkende, bg wgze van hypotheek
op nog alleen in teekening bestaande gebouwen,
moeten zjj spoedig huur van de woningen
trekken om de rente van het geleende kapitaal
te kunnen betalenen dat gelukt niet altgd.
Zoo zgn er hier al zeer velen, in plaats van
rgk te worden, öf tot faillissement gekomen,
op aanvrage van degenen, die hun materialen
leverden, öf verstoken van de door hen ge
bouwde huizen tengevolge van executie door
den geldschieter. Het is te vreezen, dat ook
de hier besproken onderneming weer een bron
van teleurstelling en achteruitgang voor velen
zal zgn.
Roman, uit het Duitsch.
VAN
E. VON WALD ZEDTWLTZ.
DERDE HOOFDSTUK.
Een knappe, jonge vrouw stond van haren
houten zetel op en hield Amsel lachend een
kleinen jongen voor, die de juffrouw een
half jaar geleden ten doop gehouden had.
»Hg kreunt af en toe hg krjjgt tandjes."
»Hjj moest er liever geen krjjgen, want
te bjjten is er toch niets," riep een ruwe, ngdige
stem, achter in het vertrek.
»Nu, nu Pusch!" zei Amsel tot den man,
die lui bg den haard zat.
»Staat ge niet eens op als de juffrouw tot
u spreekt?" vroeg de vrouw.
«Dat kan ik ook wel doen", zei hg, loom
opstaande.
«Als hg vlgtig wordt en zgn besten
werktijd niet verluiert en ontevredenen maakt»
dan zal hg wel het noodige te bgten krggen",
zei Amsel zeer neuswijs, 't geen den arbeider
knorriger maaktemaar daar lette zjj niet op
en speelde met het trappelende kind.
«Daar hebt ge| drie mark, Rieka, koop
daarvoor in de apotheek een ring, dan zullen
de tanden wel gauw door zgn. Dag Pusch 1"
en zg liep gauw weg om in andere huisjes
als goede engel op te treden.
Voor hen, die zich te 's Gravenhage willen
vestigen, is die bouwmanie natuurlijk voor-
deelig, want door den overvloed van huizen
kan men hier altgd nog betrekkelijk goedkoop
huren of wel eigenaar worden.
Ten opzichte van huizen bestaat gelukkig
nog niet die kunstmatige opdrijving van prjj-
zen, welke dezer dagen ten aanzien van voor
werpen van kunst is waargenomen. Door een
opgeschroefde verheerlijking van de stukken
der veel besproken «Historische Gallerjj" van
Arti te Amsterdam, die hier in Pulchri Studio
door den gelukkigen kooper, de firma Goupil,
werden ten toongesteld, gepaard aan een ge
makkelijk wassende verontwaardiging jegens
het genootschap, dat die schilderwerken ver
kocht, is de tgdelgke waarde van die doeken
belachelijk opgedreven. Oorspronkelijk ver
kocht voor 17.500, schjjnt de firma Goupil
er korten tijd later een halve ton voor betaald
te hebben.
Althans zoo wordt beweerd, maar in den
kunsthandel is elke bewering omtrent een ge-
maakten prjjs lang niet altgd waar. Dit is nog
onlangs gebleken toen hier de welbekende
collectie-Steengracht werd verkocht. Bg die
verkooping werden voor alle stukken schijn
baar goede prjjzen gemaakt, zoodat de totaal-
opbrengst een zeer aanzienlijk cjjfer bereikte.
Later is echter gebleken, dat feiteljjk slechts
een zeer enkel stuk in andere handen was
overgegaan en dat de eigenaar zelf voor dui
zenden en duizenden kooper was geworden
van bjjna zgn geheele kabinet.
Thans is die «Historische Gallerjj" met tal
van stukken van zeer twijfelachtige waarde,
door de firma Goupil weer verkocht en natuur
lijk met winst, hetzjj dan boven een koop-
prjjs van f 50.000, hetzjj voor een veel lagere
som, zjjnde die 50.000 ook maar fictief. De
gelukkige bezitter van die verzameling is ge
worden naar men zegt de heer "Van
Hattum van Ellewoutsdjjk, lid van denHaag-
schen gemeenteraad. Misschien krggen de
Zeeuwen dus die «Historische Gallerjj" nog
wel eens in hun provincie te zien.
Naar aanleiding van hetgeen door de Stan
daard is gezegd over een z. g. accoord schrjjft
het Centrum:
«Er was dus een accoord tusschen den
Standaard en het Vaderland, natuurljjk enkel
in dien zin, dat beide redacties met elkaar
overeenstemden, om hetgeen thans door het
kieswet-ministerie staat ondernomen te worden,
bg voorbaat als politieke immoraliteit te brand
merken. De vraag is nu, of de liberale bladen,
die destjjds met de organen van andere par
tgen één ljjn trokken ter bestrgding van de
oppositie der heeren Van Houten c. s. waar
alle partgen het stilzwijgend overeenkwamen,
dat de zegepraal dier oppositie slechts mocht
voeren tot een kabinet ad hoe voor de. kies
wet den moed zullen hebben en het karak
ter zullen toonen, dit laatste ook thans nog
duideljjk en onomwonden vol te houden.
«Van den Standaard doet het ons genoegen,
nu hg Bchjjnt te willen inzien, dat den
«Roomschen en Protestantschen conservatieven"1'
nietB kan worden verweten indien zjj beproeven
te verhinderen, dat de minister geheel en al
met hen een loopje neemt.
«Een votum hunnerzjjds tegen de onderwijs
politiek dezer regeering is niet alleen hun
recht, maar ook hun plicht, onverschillig
wat er op zou volgen".
De redactie van Het Centrum zal zeker wel
zoo goed zgn kennis te nemen van het door
ons heden geschrevene. Trouwens, zg doet dit,
tot ons genoegen, bljjkbaar geregeld.
En de liberalen zgn ook door het boven
staande gewaarschuwd.
Dat de Huisvrouw met ingenomenheid zou
begroeten het voorstel der regeering om bjj
de samenstelling van en in de Kamers van
arbeid zelve de vrouw een stem te geven, lag
voor de hand.
Hare redactie maakt daarvan dan ook met
ingenomenheid melding. Zjj beschouwt het
als een groote, een veelbeteekenende overwin
ning, die door de voorstanders van de vrouwen
rechten is behaald, en als een bewjjs dat de
arenlange strjjd niet te vergeefs is gevoerd.
j
Reeds dadel jjk is er op gewezen dat de
»Zoo, dat is ten minste drie mark", riep
Pusch en greep naar den blanken daalder.
«Die is voor het kindl"
«Voor een tandenring Ha, ha, dat
mankeerde nog mjjn tanden doen ook zeer"!
Dit zeggende liep hg de deur uit, naar een
kroeg.
«Ach, God!" zei Rieka met een zucht
en drukte schreiend haar kind aan het hart.
Het vertrekje was naar omstandigheden netjes
ingericht. Die mooie latafel had zjj van de
juffrouw bjj haar trouwen gekregen en het
linnengoed, dat er in was, had zg van liever
lede met Kerstmis ontvangen, toen zg nog
op het Huis diende. Voor het venster
stonden eenige bloempotjes en in een
kooitje huppelden een paar vogeltjes, tot groot
vermaak van het kindje. Er hingen ook platen
Keizer Wilhelm I, Moltke, Bismarck, alles
in schrille kleuren. Rika hield van netheid,
't geen bg haar handwerk, dat zooveel vuil
meebracht, niet gemakkeljjk was. Er stond
een heele rjj pas geschilderde poppenkoppen
op een plankje, die er bg den eersten oog
opslag allemaal eender uitzagen, maar voor
Rika waren zjj toch verschillend, aan ieder
had zg een kleinigheidje anders gedaan. «Zoo'n
rood mondje moet mjjn kindje ook krggen en
ook zulke roode wangetjes," dacht ze steeds
bjj haar geestdoodend werk.
«Het is hier netjes en toch geen geluk!"
zuchtte rjj, legde het kind in de wieg en toog
aan het werk. «Pusch was een knappe jongen,
maar de verzoeking is te groot en de
eisohen, door den heer Van Houten gesteld
voor de uitoefening van het kiesrecht, zeer
veel arbeiders zouden buiten sluiten. De veree-
niging door Arbeid tot Verbetering heeft in
Friesland een onderzoek ingesteld. Bljjkens
de nauwkeurige gegevens, ter plaatse inge
wonnen, zouden het loon en de huur in den
regel te gering zgn om het kiesrecht te ver
schaffen.
Bg kon. besluit:
zgn in hunnen rang overgeplaatst bjj het
reg. grenadiers en jagers de kapitein P. T.
Lambert, van het 3de, zoomede de eerste-luit.
H. S. Hordjjk, van het 6de, H. P. J. M. Bak
ker, adj. bg het 3de, E. J. van Bel, van het
4de en G. van Olden, van het 2de reg. inf.;
zgn benoemd bg het wapen der art., bg den
staf van bet wapen, tot kapitein, toegevoegd
aan den commandant der bereden artillerie,
de eerste-luit.-adj. C. J. Pické, van het 3e reg.
veld-art.bjj het le reg. vest.-art., tot eerste-
luit. de tweede-luit. C. D. A. Zimmermann,
van het 4e reg. vest.-art.bjj het 2e reg. vest.-
art,, tot kapitein de eerste-luit. A. de Mandt,
van het le reg. veld-art.; tot eerste-luit, de
tweede-luit, J. B. Guise, van het 4e reg. vest.-
art. bjj het 3e reg. vest-art., tot eerste-luit.,
de tweede-luit. S. Schuurman, van het 4e reg.
vest.-art.bg het 4e reg. vest.-art., tot kapi
tein, de eerste-luit, J. E. Fabius, van het le
reg. vest.-art.
is de luit.-kol. B. R. F. van Vljjmen, van
het 2de reg. inf., op non-activiteit gesteld,
gerekend van 10 October 1895, datum waarop
door hem het lidmaatschap van de Tweede
kamer der Staten-generaal is aanvaard;
is benoemd tot directeur van het postkan
toor te Yriezenveen C. W. C. van Rietsoho-
ten, thans in gelijke betrekking te Raai te; en
te Geldrop, A. van der Baan, thans commies
der postergen van de tweede klasse-,
is de met verlof hier te lande aanwezige
le-luit. der genie van het leger in N.-I. F.
Raaymakers, op zgn verzoek, ter zake van
lichaamsgebreken, eervol uit den militairen
dienst ontslagen, met toekenning van pensioen.
Bg de regeering moet niets bekend zgn van
een telegraphische ontslag-aanvrage van den
heer Yan Asch van Wjjck als gouverneur van
Suriname.
Bljjkens een telegram van den gouverneur-
generaal van Nederlandsch-Indië, van 18 dezer,
wordt de gouvernements-koffieoogst op Java
voor dit jaar thans geraamd op 329.300 pikols.
Het Soei'. Hbld. hangt een donker tafe
reel op van de toestanden in de afdeelingen
Toeban en DjombaDg; vooral in Toeban
moeten roof en moord aan de orde van den
dag zgn en zou de kleine man worden gedrukt
ter wille van de suikercultuur.
Bijbaanfjes voor ambtenaren.
Ter toelichting van het korte bericht in ons
vorig nommer, omtrent een Vrjjdag door de
Tweede kamer genomen beslissing inzake een
adres van het bestuur 'der coöp. broodbakkerjj
en verbruikavereeniging De Hoop te 's Graven
hage, houdende verzoek om vast te stellen,
welke bezigheden een ambtenaar gedurende
zgn vrjjen tjjd mag waarnemen, dienen wjj het
volgende te melden.
De commissie, in wier handen de ministerieele
inlichtingen op dat adres waren gesteld, gaf
der kamer de volgende conclusie in overweging.
lo. om te besluiten den min. van waterstaat,
handel en nijverheid dank te zeggen voor de
gegeven inlichtingen
2o. als het oordeel der Kamer uit te spreken
adat het verzoek van het bestuur van de
's Gravenhaagsche coöperatieve broodbakkerjj
en verbruiksvereeniging De Hoop, om vast te
stellen, welke bezigheden een telegraaf- of
ander ambtenaar gedurende zijn vrgen tjjd mag
waarnemen, niet voor inwilliging vatbaar is;
b. dat het kon. besluit van den 5n Nov.
1851 (Stbl. no. 141) in dien geest behoort te
worden gewjjzigd en aangevuld, dat geen
rijksambtenaar een bezoldigde of winstgevende
bijbetrekking mag vervullen of eenig beroep
ot bedrjjf mag uitoefenen, zonder voorafgaande
machtiging van den minister, met handhaving
voor zoover noodig van de bestaande bepa
lingen ten aanzien van de voor het leven aan
gestelde ambtenaren en van de leden der
rechterlijke macht.
menschen weten tegenwoordig niet wat zjj
willen
"Weldra dacht zg niets meer, maar schilderde
en schilderde tot het donker werd en haar de
oogen toevielen. Haar man was nog niet thuis.
Die zat in de kroeg en zjj Rika zocht een
stukje brood in de kast.
VIERDE HOOFDSTUK.
Frits von Raminiez zat in zgn ouden toren
en dacht na over zgn hard lot dat hg
arm en voornaam geboren was en nooit zóó
veel geld bezat als hg noodig had. En toch
voelde hg zich van daag prettig, want hg had
geen dienst. Intusschen keek hg naar alles
wat er over den weg ging. De boerinnetjes
met hare hoogbeladen manden boezemden
hem alleen belang in als zjj jong waren;
maar die waren er niet veel, het scheen wel
dat de omliggende dorpen alleen oude vrou
wen naar de stad zonden.
«O!" eensklaps veranderde hg van hou
ding. Daar kwam een mooi, geheel onbekend
rjjtuig aan, bestuurd door een vreemde dame
Een heer gaf haar de richting aan. De dame
wist blgkbaar den weg niet. En die heer
«Hoe heb ik het nu dat is Rothsattel.
Dus is Lutze er weerl hm, hm, nu ben ik toch
nieuwsgierig!"
Frits ging aan het raam, dat op de stad
uitzag, om te zien of de dame jong en mooi
wasmaar zjj had een dichten sluier voor en
nu zag hjj haar op den rug.
Het rjjtuig hield stil voor de Groene Kram.
Aanleiding tot een en ander had gegeven
het volgende
De heer Breugom de Haas, klerk bjj de
telegraphie te 's Gravenhage, had zich ver
stout bestuurslid eener Coöperatieve Verbruiks
vereeniging te zgn, wat de verbolgenheid
opwekte van een tweetal neringdoenden aldaar,
die er in slaagden den minister van waterstaat
te bewegen, aan genoemden klerk het waar
nemen dier betrekking te verbieden. Deze
zaak gaf aanleiding tot requesten van den
belanghebbende, en daarna ook van het be
stuur van bovengenoemde coöperatieve ver-
eeniging, waardoor de Tweede kamer ten slotte
van de zaak is gesaisisseerd, die haar nu
Vrjjdag zou behandelen. Intusschen was de
zaak-Breugom de Haas zoo langzamerhand op
den achtergrond geraakt, evenals die heer zelf,
die langs administratieven weg naar Si...ttard
is verbannen, een oord, waar de bijbaantjes
voos een laagbezoldigd ambtenaar niet voor
't opscheppen liggen.
Trouwenshet bestuur der coöperatieve
vereeniging had de zaak breeder opgevat en
in 't algemeen gevraagd, dat eens zou worden
vastgesteld, welke betrekkingen telegraaf- en
andere ambtenaren in hun vrgen tgd mogen
bekleeden. De commissie, uit nogal uiteen-
loopende elementen samengesteld, de heeren
Goekoop, Conrad, Bahlmann, Pyttersen en
Heldt, was het geheel met den minister eens,
dat men niet eens voor al zulk een Ijjst van
betrekkingen kan opmaken, en dat vooral voor
telegraaf-ambtenaren, die het vertrouwen van
het publiek moeten hebben, elk geval op zich
zelf moet worden beoordeeld. Het verzet tegen
de conclusie der commissie, voor zoover zjj in
dit opzicht het verzoek van genoemd bestuur
niet voor inwilliging vatbaar toonde, vond dan
ook niet veel verzet. Hebben wjj den heer
Kerdjjk wel begrepen, dan was, zegt Het Vad.,
zgn bezwaar gelegen in de geljjkBtelling van
telegraaf- en.andere ambtenaren en in verbol
genheid over het feit, dat een enkele klacht
niet over misbruik, maar over mogeljjkheid
van misbruik, bg gemis aan algemeene rege
len, reeds voldoende is om de administratie
tegen die ambtenaren in beweging te bren
gen. Intusschen verplicht de aanneming der
conclusie geenszins tot het behandelen van
alle ambtenaren op geljj ken voet, en behoeft
men er geen goedkeuring uit af te leiden van
de ten deze door den minister gevolgde ge
dragslijn.
Zeer groot verzet rees echter tegen het
tweede deel van de conclusie der commissie,
waarin zjj den eisch meende te moeten stellen,
dat een ambtenaar geen bezoldigde of winst
gevende betrekking mag aannemen, dan na
ministerieele machtiging. Dat had, vernamen
wjj van den heer Goekoop, de commissie zoo
voorgesteld in het belang der ambtenaren.
«Dat zou je niet raden, wanneer je het niet
wist" zou de schoolmeester er van zingen. De
heer Goekoop wist met droeve kleuren het
lot van den ambtenaar te schilderen, die bg
ons eigenljjk volkomen rechtloos is en aan de
ministerieele willekeur prgsgegeven. En daarop
sloeg dan de conclusie, dat de ambtenaren
voortaan voor het bekleeden van bijbetrekkin
gen altgd van ministerieele willekeur zouden
moeten afhangen. De heer Kerdjjk bleef na
tuurljjk niet in gebreke deze tegenspraak in
het licht te stellen. Trouwens de scbrifteljjke
'conclusie, opgesteld onder den indruk van het
geval-Breugom de Haas, deed minder van
teedere zorg voor den ambtenaar dan voor
zorg voor neringdoenden bljjken, wien men
de mogeljjke concurrentie van goedkoop wer
kende ambtenaren wilde besparen. Dit onge
lukkige betoog was het mikpunt van scherpe
aanvallen van de zjjde van de heeren Kerdgb,
Rutgers en De Beaufort, die het, elk naar zjj n
trant onbarmhartig afmaakten, met dit gevolg,
dat, de zedeljjke vaders niet beter wisten te
doen dan het maar gauw te verdonkeremanen.
De heer Goekoop greep zelfs terstond de hand
aan van den heer Rutgers, die hg ten onrechte
als een reddende hand meende te mogen be
schouwen, en nam in de conclusie op de reserve,
dat machtiging tot het bekleeden eener bijbe
trekking nooit anders dan op grond van het
staatsbelang geweigerd zou mogen worden.
Hiermede gaf de commissie feiteljjk haar stand
punt prjjs zonder haar conclusie te redden.
Immers voor elk voorkomend geval den mi
nister te laten beslissen, of het staatsbelang
Rothsattel stapte uit, nam afscheid van de
dame, gaf haar en den achteropzittenden
groom nog eenige aanwgzingen en verdween
in het logement.
Op de markt kwam iedereen aan het raam,
op straat oogde alles het rjjtuig na en trachtte
men ook iets van Rothsattel te zien te krggen.
«Dus is hjj er toch weer!" lag er op ieders
gelaat te lezen.
Bankier Feller, markt, hoek Steenstraat,
schoof zgn bril recht, grinnikte, maakte een
diepe buiging, ofschoon Lütze het niet zag, en
zette eindeljjk de groene hor weer voor het
venster.
«HmZoo, zooEensklaps sloeg hg een
boek open, waarop een etiket »jRothsattel"
stond «hm, hm, ja, nu, nu, wjj zullen zien".
De rjjen cjjfers, die de bladzjjden vulden, waren
bedenkelgk lang, maar daarover scheen hg
zich niet te bekommeren. Integendeel, zgn
gezicht werd steeds opgeruimder, hjj stakeen
pjjp aan, rookte, dampte, nam een Bnuifje
en ging een half uur vroeger dan anders naar
den »Rathskeller
Het onverwachte bezoek bracht groote ver
warring in de Groene Krans teweeg. «Wel,
wel, baron, nu breekt de goede oude tgd weer
aan. Neen, neen, wie had dat gedacht!
Waar is de baron zoo lang geweest 1"
De dikke waardin kon niet tot bedaren
komenhare oogen straalden van bljjdschap
in het vooruitzicht van den terugkeer van
den goeden, vrooljjken dat wil zeg
gen voordeeligen tgd. Lütze van Rothsattel
vergunt een ambtenaartje een bjjbaantje te
laten waarnemen, kon te minder noodzakeljjk
worden geacht, waar de wetgever getoond
heeft zelf in voorkomende gevallen voor de
staatsbelangen te kunnen waken door verbods
bepalingen in versohillende wetten. Voor dit
ten troon heffen van ministerieele willekeur
bedankte de heer Kerdjjk, en zoo de commis
sie meende dan althans ministerieelen steun
te kunnen erlangen voor haar denkbeeld, ook
die stroohalm ontglipte haar, toen de heer
Van der Sleyden vriendeljjk voor de hem toe
gedachte lastige en omvangrjjke taak bedankte.
Dit deel der conclusie viel als een baksteen.
En nu de conclusie der conclusie
Eigenlgk is het resultaat slechts negatief,
zegt bovengenoemd blad ten slotte, maar toch
is dit gewonnen, dat met een ongeducht groote
meerderheid de aanval op de vrjjheid van den
ambtenaar om over zjjn vrgen tgd te beschik
ken, is afgeweerd. Meer zou gewonnen zgn,
wanneer de overtuiging was verstrekt, dat het
tgd wordt de rechtspositie der ambtenaren
wetteljjk te omschrgven.
Vermelden wjj nog dat:
conclusie lo natuurljjk algemeen werd goed
gekeurd
dat conclusie 2a met 45 tegen 12 stemmen
is aangenomen; tegen stemden de heeren
Kerdjjk, Knjjff, Meesters, Tak van Poortvliet,
Van Alphen, Hartogh, Seret, Veegens, Drucker,
Bouman, Borgesius en Van Gennep;
conclusie 2b werd verworpen met 46
tegen 11 stemmen.
Voor stemden de heerenRutgers, Van
Kerkwjjk, Pyttersen, Bahlman, Smitz van Oyen,
Conrad, De Kanter, Van Gjjn, Goekoop, Zjjlma
en Heldt.
Veeartsen ij knn «lig staatstoezicht
Bjj het onderzoek van het wetsontwerp tot
nadere wjjziging dezer wet in de afdeelingen
der Tweede kamer werd door verscheidene
leden betoogd, dat het de voorkeur zou ver
dienen het mond- en klauwzeer uit art. 1 van
het kon. besluit van 27 Maart 1888 (Stbl.
no 67) te schrappen.
Hiertegen werd aangevoerd dat somtjjds
door snel handelen de ziekte geheel kan wor
den gelocaliseerd, zooals onlangs nog in de
provincie Groningen is gebleken, en dat in zulke
gevallen de afmaking groot nut heeft, zoodat
de bevoegdheid daartoe behoorde te worden
behouden. Intusschen werd ook door deze leden
toegegeven dat, wanneer de ziekte zich eenmaal
verspreid heeft, het verstandigst is zich van
maatregelen ter bestrgding te onthouden.
Algemeen verklaarde men zich ingenomen
met het denkbeeld om bjj afmaking van een
aan mond- en klauwzeer ljjdend dier meer
dan de helft der waarde als schadeloosstelling
toe te kennen. De strekking van dit wets
ontwerp ontmoette dan ook geen bestrgding.
Intusschen waren in eene afdeeling leden,
die de uit te keeren schadeloosstelling niet
alleen aihankeljjk wilden stellen van de
soort der ziekte doch ook van de hevig
heid, waarmede deze optreedt. Door andere
leden werd dit denkbeeld bestreden op grond
dat het de deur te zeer voor willekeur zou
openzetten. In eene andere afdeeling waren
leden die niet inzagen, waarom de wet zelve
den maatstaf der schadevergoeding voor de
verschillende veeziekten niet zou bepalen.
Ook dit gevoelen ontmoette tegenspraak, op
grond dat het gemakkeljjker is bjj gebleken
noodzakeljjkheid een algemeenen maatregel
van bestuur te wgzigen dan eene wet.
ONDERWIJS.
Voor de Scholen met den bijbel is ge
collecteerd te Biggekerke met Meliskerke,
Mariakerke en Krommenhoeke f 48.74, Goes
met Wolphaartsdjjk en Wilhelminadorp
f 233.69, Nieuwvliet met Cadzand (Evang. lo
kaal) f 11.79 en SerooBkerke (W.) (Gereform.
kerken) f 49.92.
Te Dordrecht is met goed gevolg examen
gedaan voor de vrjje- en ordeoefeningen door
de heeren J. Berrevoets te Y e r s e k e en J.
Ossewaarde te K a p e 11 e.
Mej. H. J. Breetvelt te G o e s is benoemd
tot onderwjjzeres te Kuilenburg.
Tengevolge van het raadsbesluit van 28
Oct. 1893 betreffende de theolog. faculteit aan
de universiteit te Amsterdam hebben reeds
75 studenten in de theologie de universiteit
verlaten, hetgeen een verlies aan lesgelden
oplevert van f 7500, waarbjj nog gevoegd moet
zag er evenwel niet vrooljjk uit. Er lag iets
mats over zgn schoon, manneljjk gelaat. Zgn
kleeding mocht vreemd, buitenlandsch zgn,
maar goed onderhouden was zg niet. Dat zag
de waardin terstond.
«VroegerVroeger dacht zjj den heelen
tgd. De drukke Lütze was stil, hg had te
nauwernood goeden dag gezegd.
Dat was onbegrjjpeljjk.
Het geheele personeel kwam naar voren.
De stokoude huisknecht, de eerste kellner, die
intusschen met de oudste dochter verloofd was.
en eindeljjk ook de kleine dreumis, die nu
echter geen dreumis meer was, maar een lang
opgeschoten jongen. Drie jaar zegt op dezen
leeftjjd heel veel en zóólang was het al
geleden sedert baron Rothsattel in Beerenhoek
of op zjjn landgoed geweest was.
«Ik heb honger, moeder Krans."
»Zoo, zoo, dat is goed ik zal voor u
zorgen, ik ben nog niet vergeten waar de
baron van houdt." De goede oude trok een
guitig gezicht, wat bjj hare dikke wangen
heel grappig Btond, en bracht haar mond
dicht bjj zgn oor. «Die dame is zeker
vooruit gereden Hm misschien wel
mevrouw de barones
«Malligheidbromde Lutze. «Zgn de
lieden hier dan nog altgd even babbelachtig,
vervelend en ergdenkend als vroeger
»Nu, nu, wat niet is kan worden," sprak
de waardin bg het heengaan en het duurde niet
lang of er stond een voortreffelijk maal op tafel.
«Drommels, dat is een echte, goede bur-
