Httvsscbe Coram
'9 FEUILLETON.
DE SMARAGDEN ¥1 LM CECILIA.
BIJVOEGSEL
VAN DB
VAN
Maandag 23 September 1895, no. 224.
Middelburg 21 September.
Brieven uit Italië.
Rome, 15 September '95.
Terwjjl de trein voortholde, den nacht door,
naar Rome, waar ik, na een korte vacantie,
in het vaderland doorgebracht, 's morgens zou
aankomen, was 't mjj vreemd te denken, dat
in het onafzienbare verre in 't rond alles sliep,
terwjjl deze trein daverde, daverde en ik daarin
waakte en peinsde. Het leven sliep na den
werkzamen dag Holland sliep, Duitachland
sliep, Zwitserland sliep, Italië sliep, heel Europa
was in rustede goede menschen die ik daar
ginds had achtergelaten, de lieve kinderen met
wie ik er gespeeld had, zjj allen sliepen en
deze trein daverde door de duisternis en ik
sliep niet. O, vele gedachten gingen mjjn
denken, vele visioenen my ngeestesoogen voorbjj.
Ik zag de landen, die ik nu doortrokken was,
snel als een renbode; ik zag boe alle volken
hetzelfde en allen toch anders zjjn. Overal
dezelfde strjjd, dezelfde overwinning, hetzelfde
teleurstellen, hetzelfde ljjden; overal eenerlei
leven, enkel aan het oppervlak en in de om
standigheden verscheiden. En opnieuw, maar
nu nog sneller in mjjn gedachten, leefde ik
het leven der laatste dagen terag: hoe ik
Amsterdam verliet, mjjn heerljjke geboortestad,
met zyn zingende klokkereuzen, die u 's nachts
zachtkens wakker maken door hun melodisch
gezang en u dan weer in slaap sussen. Ja,
waarljjk, Amsterdam is een heerlijke, is een
prachtige stad, wier schoonheid niet door een
enkele stad overtroffen wordt. Bedrjjvig als
altjjd, was ze nu tevens vrooljjk met haar
tentoonstelling, die haar lauweren niet zal
vermeerderen. Een zonnige, bljjde morgen
was 't toen ik haar verliet: breed strekte ze
zich uit in den glans der zon, die in haar
grachten rjjkdommen van gouden loovers uit
wierp. En toen begon het gedaver in den
trein
Nu, terwjjl de lage weiden met hetmalBche
frissche gras langs mjjn zien weggleden en ik
uitstaarde in de verre verschieten, waar de
lange glimmende vaarten naar toe schjjnen te
snellen, terwjjl de logge koebeesten, met den
kop omlaag, eten zochten en de molensjlang-
zaam, langzaam en droomerig hun wieken
bewogen, dacht ik dat wjj, Hollanders, toch
maar weinig ons schoone land waard zyn. De
meesten onzer zoeken de schoonheid ver weg;
zjj roemen andere landen en weten niet, dat
zjj-zelf een der schoonste landen der wereld
bewonenschoon, in zyn soort, als dit Italië
in het zjjne. Alles sprak van arbeid, van
zorg, van welvaart, van betoonden vljjt ook:
het zag er alles zoo goed onderhouden uit, dat
't een pleizier was die huizen en die kerken
en die weiden, kortom de steden en dorpen,
die ik langs snelde, te bekjjken. Het reizen
is genoegeljjk in zoo'n land, ook omdat de
Uit het Engelsch.
VAN
JESSIE LEETE.
HOOFDSTUK X.
Drie dagen later gaf Lady Merton een klein
dejeuner. Er waren geen dames by gevraagd
en tegen hare gewoonte had Lady Cecilia
eigenhandig de invitaties geschreven. Tot
groote verbazing van Phoebe, want het
was dicht by Kerstmis en de invitaties werden
heel kort te voren gedaan, waren zy allen
aangenomen. Lord Merton, geprikkeld door
een dringende oproeping, had er eenigszins
schoorvoetend in toegestemd uit de stad over te
komende groote rechercheur, de heer Weston,
liet bereidwillig een half dozjjn afspraken in
den steek, ten einde aan het verzoek van Lady
Cecilia te voldoen. Ds Leighton Lee en dr
North waren de verdere gasten.
Phoebe voelde zich zonderling te moede.
Gedurende de drie laatste dagen was zy aan
alle kanten omringd geweest door een ge
heimzinnige vrooljjkheid en opgewektheid.
Thorpe, die zich verbonden had tezwygen, draai
de steeds om haar heen en bewees haar allerlei
ongewone kleine oplettendheden.
Lady Cecilia volbracht hare gewone bezig
heden met een soort van zegevierende vol
doening, die wel prettig maar verbazend was
om aan te zien. Dr North vermjjdde zich
in eindelooze toespelingen op den schieljjk
naderenden huweljjksdag en grinnikte vrjj
oneerbiedig over de kleinste toespeling op de
klove, die hem nog daarvan scheidde.
Wat beteekende dit alles? Phoebe durfde
het niet vragen, uit angst dat de hoop, die
in haar hart begon te ontkiemen, eensklaps
in rook mocht vervliegen. Over de hypnoti
sche proefneming, of die geslaagd of mislukt
was, wilde niemand haar de minste inlichting
verstrekken. Instinctmatig wist zy dat dit
dejeuner de aanleiding zou zyn, waarop haar
geheele omgeving scheen te wachten en zy
bezat haar ziel in ljjdzaamheid.
Lord Merton en de heer Weston kwamen met
denzelfden trein en reden samen naar het Huis.
»Ik begrjjp niet wat mjjn zuster wil met
trein, zoo'n nieuwe zoogenaamde harmonica-
trein, het reizen bjjna even gemakkeljjk maakt
als in Amerika.
Utrecht, Arnhem waren wjj voorbjj gegaan,
en kort maar was er het oponthoud. Hier
legde de Rjjn zich voor de eerste maal op deze
reis bloot: altyd jong, altijd bevallig hier,
om straks majesteïtelyk en grootsch te worden.
Reeds naderden wjj bjj Emmerick de Duit-
sche grensik had nauweljjks tjjd my de
laatste indrukken van het vaderland in de herin
nering te prenten voor langen tjjd wellicht
zou ik het niet weer zien of de trein gleed
het station Emmerick binnen en wy moesten
afstappen om het lastige douane-onderzoek te
ondergaan.
Spoedig, niettemin, was dit leed geledende
verlaten wagens werden weer bestormd en de
reis werd voortgezet naar Keulen. Zu Köln
am Bhein Er gaat een zeldzame bekoring
uit van deze Ryn-stad, met haar Domkerk,
die opnieuw weer jong is geworden. Grootsch
maar niet van bevallige schoonheid, ligt daar
de Rjjn aan haar vost en veelvuldig is het
beweeg van handel en scheepvaart op de ri
vier. Een prachtig voorportaal van hetgroot-
sche en eerbiedwekkende Duitsche rjjk is deze
stad, die met het innigste en het beste van
haar geschiedenis, van Karei den Groote tot
Wilhelm II, is vastgegroeid. Nergens in ge
heel het Dietsche land, van de Noordzee tot
de Adriatische zee, is door de eeuwen heen de
wensch naar de Duitsche Eenheid, in de vroege
middeleeuwen tastbaar werkeljjk, krachtiger
gevoeld dan hieren in de schaduw van dien
Dom voelt men sterk dat het grootsch is tot
die Duitsche Eenheid van heden te behooren
en dat 't ons goed is, evenals de Zwitsers, de
Oostenrijkers en de Denen, tot de broeders van
het Duitsche volk te behooren.
Evenwel, ik kan niet blyven zu Köln am
Rheinde reis werd voortgezet, onder den ge
biedenden schjjn der zon, die elk uitzicht op
de schoone Ryn-gouwen benam. Alleen toen
Riidesheim reeds bereikt was en de zon ach
ter de bloeiende wjjnbergen was ondergegaan,
kon men genieten van de heerlyke rivier,
«dien grootvorst van Europa's stroomen," zoo
als Borger, haar met onttroning van de
Donau, genoemd heeft. Zy slingerde en slin
gerde zich om de bergen van het Rjjnland
heen, speelsch en dartel, en verkwikte de
menschen aan haar oevers door haar frisch-
heid.Straks verliet de trein, daar zyn eind
doel Frankfort aan de Main was, het Rynland
en daverde op de oude stad van Goethe en
Rothschild, van Güttenberg en Börne toe.
Frankfort is een der aantrekkelijkste steden,
die ik ken. Zy is met het moderne leven
meegegaan en heeft toch niets van haar aan
trekkelijke middel-eeuwsche oudheid verloren.
Wellicht is zjj de innigBt-Duitsche stad van
geheel het ryk. Men begrypt er denDuitschen
geeBt beter dan overal elders. Ik weet niet,
hoe dat komt. Misschien omdat zy bjj uit
nemendheid de stad van Goethe is; misschien
ook omdat zy zooveel van het eerst grootsche
en later, in zyn verbrokkeling en zjjn ver
nedering, tragische van het Duitsche verleden
heeft bewaard. Misschien wel ook, omdat men
haar vereenzelvigt met den Faust, dat bjj
uitstek Duitsch-gedachte meesterwerk? Hoe
dit zy, ik kan niet in de nabjjheid van Frank
fort zyn, zonder mjj er even een blik te gunnen.
Helaas, mjjn tjjd was beperkt: een dag maar,
nauwelyks lang genoeg om even door zyn
Gassen te dwalen en het Goethe-huis te bezien.
Maar het regende, de wind was opgekomen,
de verdorde bladeren werden van de boomen
dien plotselingen inval," zei de oude heer
toen zy het Huis naderden. «Hebt gy er eenig
idee van
«Lady Cecilia gaf my in haar briefje geen
enkele verklaring, maar ik kan niet nalaten
ta hopen dat er een nieuw licht is opgegaan
over de geschiedenis der smaragden, dat er
toe zal lyden om die lieve jonge dame, aan
wie zjj zoo gehecht is, van eiken blaam te
zuiveren."
»HmGjj hebt meer vertrouwen in haar
dan ik. Als mjjn zuster niet zoo belacheljjk
ingenomen was geweest met dat meisje, zouden
wy reeds lang een aaneengeschakelden reeks
van be wjj zen tegen haar hebben."
«Gjj moet toegeven dat wjj op dit punt
verschillen, mylord," antwoordde de recher
cheur beleefd en liet het onderwerp varen.
Het dejeuner was zeer vroolyk. De opge
wektheid der gastvrouw werkte aanstekelijk
op de gasten. Er werd door niemand eenige
toespeling gemaakt op de bjjzondere reden
hunner byeenkomstmaar de opgewondenheid
der samenzweerders deelde zich spoedig aan
de anderen mede. Zelfs lord Merton betreurde
niet meer de vergadering van directeuren,
welke hjj zoo noode verzuimde, en de jjverige
rechercheur dacht niet meer aan zyne in den
steek gelaten afspraken. Dr North en Leighton
Lee wedjjverden in hunne pogingen om de
gastvrouw te helpen het gesprek levendig te
houden.
Phoebe alleen zat stil, behalve wanneer zjj
medegesleept werd in het algemeen gelach
om haar heen.
Na het dejeuner ging Lady Cecilia het
gezelschap voor naar haar eigen zitkamer,
waar zy hare gasten gemakkelijke stoelen
aanbood, maar zelf op haar gewonen stoel
voor de schrijftafel plaats nam, met Phoebe
aan hare rechterzijde.
Deze schikking gaf een tintje van opzette
lijke plechtigheid aan de kleine vergadering,
en iedereen voelde dat hun thans het doel
der gebiedende oproeping zou onthuld worden.
Yan de vier heeren, die tegenover de twee
dames zaten, waren er twee zeer benieuwd
en een daarvan weinig op zyn gemak; de
derde ten hoogste geboeid en belangstellend,
de vierde zóó zeer ten prooi aan een menge
ling van vreugde, trots, liefde en spanning,
dat sléchts de grootst mogeljjke zelf beheersching
geschud en voortgejaagd. Was dit het teeken,
dat voor de Noord-landen de herfst, die ge
lukkigerwijze zoolang aarzelde te komen,
zich aankondigde Arm Noorden, dat den
naren winter tegemoet ging, terwjjl ik, dacht
mjj, de zon meenam naar Italië. Want toen ik
den volgenden dag de reis voortzette naar
Bazel, werd het weder helderder en warmer
naar mate de trein zich verder van Frankfort
verwjj derde.
De reis ging nu dwars door Baden heenvyf
en twintig jaren na den grooten oorlog, in zyn
herinneringsjaar, naderde ik het oorlogsterrein
een schoon en vruchtbaar land, een njjver en
onvermoeid en vreedzaam volk, jjverig aan den
zegenbrengenden arbeid. Daar dan, om dien
Rjjn dien ik te Bazel weer zag, koninkljjk in
zyn broeden wentel, roortstroomende ia snelle
golven naar de zee, waB die reuzenstrjjd ge
streden, waaruit het opnieuw geboren Duitsche
Ryk in keizerljjke majesteit opreesMaar
hier nu reeds, te Bazel was ik fe midden van
dat eerlyke beminnelijke volk, dat, evenals wy,
zyn vrjjheid lief heeft als het licht zjjner oogen.
Niet daar, te Luzern zou mjjn tweede opont
houd zyn. Kort opnieuw, juist de gelegenheid
om mjj voor een oogenblik te werpen in dat
cosmopolitische leven, dat in vele talen spreekt
en toch niets zegt. De boot bracht my, over
het Yier-waldstiitter-meer, den volgenden dag
naar Fluelen, en nu was ik omgeven door
reizigers van allerlei volk, die, ieder in zyn
eigen taal, de bewondering uitspraken voor de
grootschheid der natuur van het Zwitschersche
landschap. Maar de volle grootschheid, de
heerlyke schoonheid van Zwitserland moet men
toch in het Zuiden zoeken, Fluelen voorby, in
de Zwitsersche alpen.
De trein, die van Fluelen naar Chiasso voort
holde langs den ouden Gothard-weg, dwars
door tunnels en over de flanken der bergen
heen, gaf volop gelegenheid de overweldigende
schoonheid van dit land te zien. Behoef ik
'fc a te schetsen, indien gy het Zwitserland van
die streken gezien heb Dan is het onvergetelijk
voor u gebleven. Kan ik het u schetsen, in
dien gy het niet hebt gezien? Kan ik in
zwakke en nietige woorden voor uw oog doen
oprjjzen die hemelhooge rotsen, die den hemel
zelf lyken te bestormen, kan ik voor uw oor
doen klateren en koken die woeste bergstroo-
men, die in wilde vaart neertuimelen naar het
dal, om in snellen loop, springend en schui
mend over de bergblokken weg te snellen
En die vreedzame dorpen, die nietige hutten,
kan ik u iets zeggen van de rust, die hen
omgeeft te midden van deze gepassioneerde
natuurschoonheid? De trein had denGothard-
tunnel bereikt en wierp zich in de duisternis.
In Bteê van een kwartier scheen het uren aan
te houden, die felle stryd van het daverende
monster, dat ons met zich voerde, tegen de
reeds overwonnen krachten der natuur, die
wel is waar niet in staat is het menschelyk
vernuft te keeren, maar, overwonnen reedB,
toch indrukwekkend bljjft. Als een plotseling
geboren dag, ging in al haar verblinding de
zon op, toen de trein de andere zjj den van
den Gothard-tunnel had bereikt. Nu geen
gedachte meer aan regen of wind: de zwoele
lucht van het Zuiden met zyn zachte geuren
kwam ons reeds te gemoet, terwjjl wjj dorpen
en steden voorby snelden, die hier reeds, in
Zwitserland nog, Italiaansche namen droegen.
Omhoog, in de diepblauwe lucht, dreven enkele
witte wolken wegzjj dreven naar het Noor
den, wellicht naar de lage landen aan de zee.
Het Alpen-landschap verloor niets van zyn
schoonheid, integendeel, die schoonheid werd
hem in Btaat stelde de gebeurtenissen geduldig
af te wachten.
Lady Cecilia nam een zekere deftigheid
aan, die zeer goed bjj haar statig uiterljjk
pasteen toen zjj, na een oogenblik van plech
tige stilte, het woord nam, klonk haar stem
helder en afgemeten.
«Laat ik beginnen met u allen dank te
zeggen voor uwe tegenwoordigheid. Het was
zeer vriendelyk van u allen, dat gjj gekomen
zjjt op een uitnoodiging, die zoo kort voor
afging. Maar ik ben overtuigd dat geen
uwer er spjjt van zal hebben, als gjj hoort
welk een gegronde reden ik had om u van
daag bjj mjj te vragen. Ik weet dat het u
allen genoegen zal doen te vernemen dat de
smaragden gevonden zyn."
Phoebe slaakte een kreet van bljjdschap
maar Lady Cecilia zag haar vol deelneming,
doch waarschuwend aan. Zy nam de koude,
bevende vingers van het meisje in de hare,
en trok hare slanke gestalte dichter naar zich
toe, terwjjl een verward gegons van geluk-
wenschen zich deed hooren.
«Gjj zult u allen met juffrouw Marsdale
en mjj verheugen dat dit allerakeligste raad
sel opgelost iB. Gy, Merton, zult nu een wei
nig geruster zyn over myn doorzicht en karak
terkennis." Zjj lachte een weinig ondeugend
tegen haar broeder, terwjjl zjj dit zeide. »En
gjj, mynheer Lee, zult vooral reden hebben u
te verheugen dat de naam van juffrouw Mars
dale ,zoo spoedig gezuiverd is"; dit zeg
gende wendde zjj zich beleefd tot den dominé.
Leighton Lee boog met veel bevalligheid.
«Gjj hebt gelyk, Lady Cecilia, als man
en als dominé bied ik juffrouw Marsdale mjjne
hartelyke gelukwenschen aan."
»Gjj, mynheer Weston", ging de gastvrouw
voort, «zult bljj zyn dat uwe scherpzinnigheid
u niet misleid heelt ten opzichte der onschuld
van juffrouw Marsdale en ook dat een oplos
sing, welke gjj het eerst voorzien hadt, ge
bleken is de ware te zyn. Wat dr North be
treft", hier zag zy hem met haren lief sten
glimlach aan, «daar wjj aan zyn kunde en
schranderheid de geheele onthulling te dan
ken hebben, zal ik hem vragen of hjj thans
u in alle byzonderheden wil vertellen, hoe hjj
zyn doel bereikt heeft".
Dr North was een vaardig en welsprekend
redenaar en zyn klein gehoor luisterde met
in hare wjjziging nog tragischerde schoon
heid van een land, dat door te groote zonne-
weelde verarmd is. Wel ging de. zon onder,
maar nog hadden wy gelegenheid het heerlyke
meer van Lugano te zien. De trein gleed
zyn oevers voorby, maakte een cirkelgang om
zyn bocht en snelde toen het Italiaansche
land binnen, dat zich bjj Chiasso opende.
Het was avond geworden en duister reeds
toen wjj te Milaan aankwamen. Geheel Noor-
deljjk Italië is mjj wel bekend, er was geen
reden om er mjj ergens op te houden. De
reis door de Lombardische Po-vlakte is buiten
dien weinig interessant. Genua voorby wordt
het land weer bjj zonder schoonde trein snelt
dan langs de Lazure zee, door de Italiaansche
Riviera. Ik had die reis meermalen wakende
en bewonderende gemaakt, hoewel men van
Genua tot Spezzia ongeveer vjjftig tunnels
doorsnelt, wat het traject niet aangenamer
maakt; nu maakte ik haar gedeelteljjk slapende.
Goed wakker, na meermalen in den nacht
wakend te hebben gelegen op de kussens der
coupé, naderde ik Rome reedsde 2on voor
een nieuwen dag levens steeg in louter gouden
gloed boven de Romeinsche Campagna op
en eindeljjk in den morgen, daar bevond ik
mjj weer in la Cittü etema, de geesteljjke
hoofdstad der wereld 1
JUetteren en Kunst.
De Erven Loosjes te Haarlem zullen met
1 Januari 1896 een nieuw tydschrift uitgeven.
Op de manier van de bekende Review of Re-
views zullen zy een Hollandsche Revue geven,
die de meest bekende buitenlandschetydsohrif-
ten maandeljjks zal besprekenbovendien
zullen er eenige rubrieken .aan toegevoegd
worden, alB maandeljjksch overzicht van de
wereldgeschiedenislevensschetsen van bekende
tydgenooten; critiek over nieuw verschenen
boeken en politieke caricaturen, enz. enz. De
Hollandsche Revue zal geredigeerd worden
door Frans Netscher te Rotterdam.
Yan het Nederlandsch Tijdschrift voor
postzegelkunde is eene nieuwe reeks verschenen.
Dit geïllustreerd maandschrift, orgaan der
Ned. vereeniging voor Postzegelverzamelaars
staat onder hoofdredactie van den heer J. B.
Robert en bevat voor verzamelaars zeer we
tenswaardige byzonderheden.
Gemeenteraad van Goes.
Zitting van Vrydagavond te 8 uren.
Voorzitter de heer mr J. G. de Witt Hamer,
burgemeester.
Tegenwoordig 11 leden.
Afwezig met kennisgeving de heeren J. J.
Ochtman en Kakebeeke, wegens uitstedigheid.
Na opening der vergadering en lezing der
notulen deelt de voorzitter mede dat de lessen
aan de H. B. S. zyn aangevangen met 92 leer
lingen, waaronder 44 van elders, terwjjl de
avondschool aanving met 59 leerlingendat
op' school E 54 leerlingen aan de lessen deel
nemen, waaronder 13 van eldersdat de onder-
wjjzer Linthout de hoofdakte heeft behaald en
met October a. s. recht heeft op de bepaalde
verhooging van jaarweddedat voor rekening
der gemeente in het krankzinnigengesticht
Coudewater te Rosmalen zyn opgenomen twee
personen en dat van den heer F. Mays het
verzoek is ingekomen om eervol ontslag als
onderwjjzer, wegens vertrek.
De heer A. Kolkman wordt opnieuw voor
een jaar als leeraar in het Duitach aan de
H. B. school benoemd, behoudens goedkeuring
van den minister.
de levendigste belangstellingdoch niemand
was zóo door zyne woorden geboeid als het
jonge meisje, dat als het ware aan zyne lippen
hing. Af en toe werden aller oogen op haar
gevestigd, maar zy hoorde of zag niets dan
den redenaaral hadden duizenden haar
gadegeslagen, zy zou het niet gemerkt hebben.
Toen de dokter zoover gekomen was dat hjj
de schuilplaats in de kamer van Lady Cecilia
noemde, hield hjj op en zag de gastvrouw
vragend aan. Zjj beantwoordde dien blik door
op te staan en zei: «Dank u, dokter. Weest
nu zoo goed, heeren, en volg mjj. Kom,
Phoebe!" Zjj ging vooruit de trap op naar
haar slaapkamer, waar Thorpe hen stond op
te wachten. »Nu, Phoebe", zei zjj vroolyk en
bracht het bevende meisje de kamer in.
»Ik beloof u al wat gjj mjj vragen wilt,
als huweljjksgeschenk mocht gjj ooit zoo
iets noodig hebben! indien gjj u kunt
herinneren waargjj het halssieraad geborgen
hebt". Maar Phoebe kon niet spreken. Zjj
kon slechts met een zenuwachtig lachje het
hoofd schudden.
«Dan is het blykbaar niet altyd waar,
dat wie iets verstopt, het ooit terug kan vin
den? Dr North, Thorpe en ik weten het al
lemaal beter dan gjj de onschuldige die
vegge. Thorpe, geef mjj eens een schaar!"
Vyf minuten later lagen de beide halssiera
den weer in de met jjzer beslagen juweelkist,
en Phoebe was half lachend, half schreiende
het middelpunt van een groepje drukke onder
vragers.
«Juffrouw Marsdale, wilt gy mjjne op
rechte verontschuldigingen en leedbetuigingen
aannemen voor het onrecht, dat ik u heb aan
gedaan? Ik hoop harteljjk dat gjj mjj wilt
vergeven".
»Ik vergeef u, lord Merton".
Phoebe sprak met halve waardigheid en
haar gelaat was bepaald mooi, terwjjl zjj stra
lende van geluk naast Lady Cecilia in het
salon stond.
«Gjj hadt alle reden om te denken, zoo
als gy deedt", ging zy voort. «De schyn was
zóo sterk tegen mjj dat ik alleen op vertrou
wen kon rekenen bjj hen, die mjj goed kenden."
»Gjj zjjt veel te toegevend voor mjj",
zei lord Merton, werkelyk berouwvol. »Het is
een les, die ik niet licht zal vergeten".
Daarna wordt in behandeling gebracht een
voorstel van B. en W. tot conversie der 4
geldleeningen van 1886 en 1887, op 1 Januari
1896 nog bedragende f 81000. Deze leeningen
hebben hoofdzakelijk gestrekt tot overname
en verbouw der gasfabriek.
Reeds meermalen hebben B. en W. onder
handelingen daarover gevoerd, doch eerst thans
kunnen zjj een aanbod van de heeren A.
Oppenheim te 's-Gravenhage en van de heeren
De Kanter en Hordjjk te Goes ter tafel bren
gen, dat hun aannemelijk voorkomt. Ge
noemde heeren bieden aan van de gemeente
over te nemen eene drie procents geldleening,
groot omstreeks f 80.000, strekkende ter con
versie van hoogere rente doende schuld, tot
den koers van 96%,; procent. De termynen van
storting, aflossing enz. laten zjj geheel aan de
gemeente over.
Op grond daarvan stellen B. en W, voor
1° Over te gaan tot de conversie van de 4
gemeenteleeningen 1886/1887, bedragende op
1 Jan. 1896 nog f 81000, in eene 3 leening.
2°. Aan te nemen het aanbod van de heeren
Oppenheim en De Kanter en Hordjjk om daar
toe van de gemeente over te nemen eene door
haar uit te schryven 3 leening van hoog
stens f 85000 tegen een koers van 967ig
met bepaling dat de aflossing zal geschieden
in 24 jaren, beginnende 1 Januari 1897, en wel
de le ze ventien jaar telkens minstens f2000, do
volgende 6-jaar f 8000; het renteloos voorschot
is dan geheel gedelgd, en het 24e jaar f 3000.
3°. Aan B. en W. de uitvoering daarvan op
te dragen.
4°. De bezittingen en inkomsten der ge
meente aan te wjj zen als de middelen, waar
uit renten en aflossing zullen worden voldaan.
5°. Op een en ander de goedkeuring van
Ged. Staten te verzoeken.
Indien bovenstaand aanbod wordt aangeno
men, stellen burg. en weth, voor ook de aflos
singen in dien geest te wjjzigen. Aangezien
de fabriek bjj deze conversie f 2453.79 zoude
profiteeren maar de gemeente van af de over
name der fabriek steeds 6.9 cent per M3 voor
de straatverlichting heeft betaald is het niet
meer dan billjjk dat de gemeente de straat
verlichting met f 2000 minder betaalt, waar
door de fabriek nog ruim f 450 profiteert.
Zonder beraadslaging of hoofdelyke stem
ming wordt dit voorstel aangenomen.
Achtereenvolgens worden vastgesteld, op voor
stel van burg. en weth. en gunstig advies der
fin. commissie:
de gemeente-rekening over 1894 in ontvang
op f 112.286.92, in uitgaaf op f 109.175.42 of
met een goed slot van f 3111.50;
de rekening van het bestuur yan het gast
huis in ontvang op f 12.049.93, in uitgaaf op
f 11.057.37 of met een goed slot van f 992.56
de begrooting van het burg. armbestuur voor
1896 in ontvang en uitgaaf op f 53.902.57
de rekening van die instelling over 1894 in
ontvang op f 45.998.88.®, in uitgaaf op 139.411.426
of met een goed slot van f 6587.46. In ont
vang was gebracht als eerste post het goed
slot der rekening 1892 ad f 5488.795, zoodat
het goed slot van 1894 is f 1098.668.
öp voorstel van burg. en weth. wordt het
kohier van verschuldigd schoolgeld op school
E, cursus 1895/96 ad f 2370 en dat der H. B.
school ad f 4337 vastgesteld.
Eindeljjk wordt voorzien in de, door vertrek
naar elders of niet herbenoeming als raadslid
in verschillende commissiën ontstane vacatures.
Benoemd wordentet lid en voorzitter der
financieele commissie de heer J. J. Ochtman,
respectieveljjk met 11 en 7 stemmen; tot'lid
»2eg niets meer, wat ik u bidden mag,
Lord Merton".
Hjj boog over de hand die zjj hem toestak en
zei«Gelukkig was myn zuster wjjzer dan ik;
anders zou ik mjjzelven nooit kunnen vergeven".
«Juffrouw Marsdale zal niet zooveel
woorden noodig hebben om verzekerd te zyn
dat onder de vele vrienden, die zich verbljj den
zullen over deze schitterende rechtvaardiging,
niemand zich oprechter en inniger verheugt
dan ik."
De stem van den jongen dominé klonk zeer
welluidend en uit zyne oogen sprak teedere
genegenheid, terwjjl hjj met uitgestoken hand
naar haar toekwam. En toch antwoordde zjj
hem op ondankbaren koelen toon: «Ver
geef mjj, mynheer Lee, dat ik er u aan
herinner, hoe oneindig groot het onderscheid
is tusschen iemand, die oprecht gelooft dat
een vrouw schuldig is aan een misdaad, en
dit ronduit zegt en den man die, terwjjl
hjj voorgeeft aan haar onschuld te gelooven,
weigert haar party te nemen, uit vrees voor
onaangename gevolgen voor zich zelf
Zjj keerde zich trotsch af, zonder zyn hand
aan te nemen en voor het eerst in zyn leven
had Leighton Lee geen geschikt antwoord gereed.
»U, mynheer Weston, ben ik dank ver
schuldigd. Gjj waart een vreemdeling voor
mjj en toch geloofdet gjj mjj op myn woord,
en uw vet trouwen droeg er meer toe by dan
ik u zeggen kan, om mjj gedurende de Bombere
dagen staande te houden."
Zy drukte den rechercheur harteljjk de hand,
keek toen naar den dokter, aarzelde en zweeg.
«Hebt gy geen woord van dank, Phoebe,
voor den man die zooveel gedaan heeft om
u te helpen De oogen van Lady Cecilia
tintelden van ondeugendheid, door hare tranen
heen. Phoebe schudde met een verlegen
lachje het hoofd.
«Ik heb geen woorden, die goed genoeg
voor hem zjjn" sprak zjj zacht.
«Dan moet gjj hem iets geven, dat kost
baarder is dan woorden."
Dit zeggende nam zjj de hand van
Phoebe en legde haar in die van Lionel North.
«Neem haar, dokter," zei zjj, de omstanders
lachend aanziende. «Gjj hebt haar eerljjk ver
diend Daarover zullen wjj het allen wel eena
zyn."
EINDE.
