N°. 221,
138* Jaargang.,
1895
Donderdag
19 September.
nmniiRKHi: mum.
Deze courant verschijnt d a g e 1 y k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen:
Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco f 2.-
Afzonderlijke nummers, met of zonder by voegsel,
zijn verkrijgbaar a 5 cent.
Advertentiën20 cent per regelj Bij abonnement lager"
Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens alle
dankbetuigingen, van 17 regels 1.50 j
iedere regel meer f 0.20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte^
Reclames 40 cent per regel.
Middelburg 18 Sept. 8 u. vm. 63 gr.
m. 12 ti. 72 gr-, av. 4 u. 70 gr. F,.
Verwacht Z. W. wind.
Agenten te VlissingenP. G. de Vet Mestdagh Zoos, te GoesA. C. Boluit, firma weduwe A. C. de Jonge, te KruiningenF. v. d. Peiji, te ZierikzeeA. C. de Mooij,
te Tholen: W. A. van Nxeuwenhuijzen en te Teraeuzen: M. de Jonge. Verder nemen alle postkantoren en boekhandelaren abonnementen en advertentiën
aam, evenals de advertentie-bureau's van Nijgh Van Dithab, te Rotterdam, de Gebb. Beionïante, te 's Gravenhage, en A. de La Mab Azn., te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parjjs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Datjes Ca., John F. Jones, opvolger.
Advertemtiën
des namiddags te één uur
aan het bureau bezorgd zgn, willen
zg des avonds nog worden opgenomen
Middelburg 18 September.
De Openingsrede
geeft den bladen weinig stof tot beschouwingen.
Dit was trouwens te verwachten.
De N. R. Ct. is al zeer sober in haar oor
deel. Het blad merkt op dat de nieuwe zitting
voor de belangen van ons volk hoogst ge
wichtig kan zgn en hoopt dat de verwach
tingen, die men er van koestert, niet beschaamd
mogen worden.
Het Hbld, dat ook voor de soberheid der
rede alleen dit motief weet dat de regeering
in de eerste plaats, en te recht, den velen nog
aanhangigen arbeid wenscht te zien afgedaan,
met name de belastingregeling en het kies
recht, mist in die rede nog enkele onderwer
pen, die men er gaarne in ontmoet had. »Wg
vinden zegt het blad er geen melding
gemaakt van de verdragen met anderelanden
gesloten, als uitvloeisel der internationale con
ferenties over eenige onderwerpen van privaat
recht, welke in 1893 en 1894 te 's Gravenhage
zgn gehouden. In de vorige troonrede werd
reeds gemeld dat zulke tractaten de goedkeu
ring der Staten-Generaal «zullen behoeven",
wat slechts beteekenen kan dat zg binnen kort
zouden worden gesloten. Wat mag wel de reden
zgn, dat die verwachting is teleurgesteld
«De rede van 1894 sprak verder van voor
stellen over onderscheidene onderwerpen van
strafvorderingover het subsidieeren van
middelbare scholen voor meisjesover de
instelling van kamers van arbeidover de
«verplichte verzekering van werklieden door
hunne werkgevers tegen de gevolgen van
ongelukken."
Het was niet te verwachten, dat dit alles
in 't vorig zittingjaar zou worden aangeboden.
Wg beschouwen dan ook het weidsch program
ma, in September 1894 ontwikkeld, als be
stemd voor eenige jaren, in afwachting dat uit
het gewgzigd kiesrecht een nieuwe kamer
zou geboren worden. Inderdaad is een groot
gedeelte van die beloften in de pen gebleven.
Dat verbaast ons niet, maar wel dat er thans
in 't geheel geen ge wag van wordt gemaakt
Of is het begrepen in de uitdrukking «ten
deele reeds aangekondigde" wetsontwerpen?
Wg troosten ons met de gedachte, dat dit
inderdaad de bedoeling is en de hoop dat
de juistheid dier gissing weldra zal big ken.
«Ten deele reeds aangekondigd." Er vol
gen dus nog andere; maar welke dat zullen
zjjn, moet een verrassing blgven. De begroo-
tingsstukken zullen wellicht den sluier weg
nemen, welke nog over dit doel der troonrede
uitgespreid ligt.
Het Dagblad van Z.-E. en 's Hage is, even
als het de rede zelve qualificeert, «niet geheel
optimistisch". Het spjjt zjjn redactie dat daarin
gezwegen wordt over de hartelijke ontvangst,
der beide Koninginnen, sedert het uitspreken
der vorige troonrede, in onderscheiden deelen
des lands bereid.
Die vermelding zou iets koninklgk-persoon-
Igks aan de troonrede hebben bpgezet.
Met voldoening zag het blad het Personeel
ook in de troonrede het eerst vermeld, 't Is
en blgft zgn overtuiging, dat het lot van het
Personeel het eerst moet worden beslist, al
gelooft hét tevens dat geen decisie omtrent
de belasting op het Personeel kan worden ge
nomen, voordat het wetsontwerp tot nadere
regeling der gemeenttfinanciën -deindiening
er van wordt in de troonrede aangekondigd
aan het oordeel der Tweede kamer zal zgn
onderworpen.
Dit Haagsche orgaan eindigt met een bou
tade over het aanhangige kiesrechtontwerp,
dat het natuurlgk niet gaarne tot wet ziet
verheven.
Het Vaderland, dat sluiting- en openings
rede tegeljjk bespreekt, constateert met vol
doening de soberheid der laatste, die bjj de
breedsprakigheid der eerste zeer gunstig afsteekt-
Het blad is over die soberheid zeer tevreden.
Want een lange reeks nieuwe toezeggingen
zou het volmaakt koud hebben gelaten. Het
blad waardeert in dit staatsstuk de uiting van
het besef, dat personeele belasting en kies
recht de hoofdzaak moeten vormen van het
nieuwe zittingjaar, en verneemt met ingeno
menheid de belofte omtrent de gemeente-finan-
ciën >de zeker schitterend gebleken werk
kracht van den minister van financiën doet
ons deze heugelgke tijding bjjna gelooven."
«Verder hooren wg alleen, zegt de redac
tie van het Haagsche liberale blad dat ook
andere ontwerpen, ten deele reeds aangekon
digd, zullen worden ingediend. Nu ja, dat
gebeurt altgd. Ook zullen wel andere ont
werpen, ten deele reeds aangekondigd, ach
terwege big ven. Dat gebeurt ook aligd.
De Troonrede ademt overigens eene hoogst
tevreden, ja, bljjmoedige stemming. Geen wolkje
aan den horizontalgemeene toestand best
met alle mogendheden goede vriendenzee-
en landmacht altgd even «loffelijk" aan het
«kwgten" (van de andere landsdienaren spreekt
dat van zelf); alle menschen gezond, ook bgna
geen koe meer met mond- en klauwzeer (als
dat straks aan de Indépendance geseind wordt,
opent de heer De Bruyn morgen de grenzen);
uitstekende oogst, bloeiende handel en njjver
heid; een toestand in Oost en West, die vol
doening geeft.
Ziezoo, tant mieux, nu kunnen we rustig
aan 'twerk gaan.
Het is noodig, zeer noodig."
De Tijd, die, evenals allen, de rede buiten
gewoon sober en optimistisch vindt, uit een
voudig den wensch dat het optimisme der rede
niet zal beschaamd worden en, wat haar
soberheid aangaat, zegt het blad, «reeds
zoo dikwjjls hebben wg gezien, dat op troon
reden, een reeks van in te dienen wetsont
werpen, het eene al verleidelgker dan het
andere, den volke aankondigende, een hoogst
onvruchtbaar zittingjaar gevolgd is. Moge
ditmaal het tegenovergestelde bewaarheid
worden en deze hg uitstek sobere troonrede
een jaar van nuttigen en heilzamen arbeid op
wetgevend gebied inleiden!"
Het oordeel van het Centrum klopt bjjzon-
der met het onze. De rede past bg den par
lementairen toestand, zegt het, en dit oordeel
vertolkt géén optimisme. De kern der rede
bestaat uit twee woordenpersoneel en kies
recht. De volgorde der indiening is gebleven
schoon het personeel een verlengstuk zal krggeu
in het wetsvoorstel tot nadere regeling der
gemeente-financiën.
Wat van dat alles terecht komen moet, is
een raadsel. Veel hoop op een vruchtbaar
resultaat voor het komende zittingjaar hebben
wg dan ook niet. Als ons huidig regeerings-
gebouw in stand blgft, zal de sluitrede in
1896 wel veel gelijken op die van Zaterdag
loopende zaken afdoen meer niet!"
De Zwolsche Crt. staat ook geheel aan onze
zgde. Zg besluit hare korte beschouwing met
deze woorden «Werd een vorig jaar opge
merkt dat de troonrede niet te weinig, maar
eer te veel beloofde, thans is 't geval in zeker
opzicht omgekeerd. Toch gelooven wgdatde
natie met een betrekkelijk kleinen oogst te
vreden zal wezen en dankbaar zal zjjn als
het nieuwe zittingjaar ons moge brengen een
bevredigende oplossing van het kiesrecht en
een behoorljjke afdoening van de financieele
ontwerpen, waarvan de regeering gewaagt"
De vorige week deed m de Belgische pers
m gesprek de ronde, dat een medewerker
van het Journal de Bruxélles gehad had met
den minister De Bruyn over de sluiting van
de Belgische grenzen voor het Hollandsch vee.
jj die gelegenheid verkondigde de minister
weêr altgd wanneer het verslag van dit
onderhoud getrouw en naar waarheid en geen
phanthasie van den verslaggever is de
gewone praatjes. Men kent ze van jaren her.
Ons vee is ziek; het mond- en klauwzeer
heerscht nog enz. enz.
Nu doet Nelis in den Purmer de moeite om
in het Hbld tegen die beweringen op te komen.
Eilieve, wat een nutteloos werk.
Nelis schjjnt niet te weten dat wg hier in
Zeeland al voortdurend den strgd hebben
gestreden tegen de valsche voorstellingen van
onze Zuider buren. En het baat geen zier.
Onze regeering moge ook nog zulke betoogen
leverende Belgische houdt zich van den
dommen. Het is eenvoudig waar: Niet de
vrees voor ziekten onder het vee, doch «pro-
tectie-geeBt" doet de grenzen sluiten onzer
Zuideljjke naburen.
En tegen dat standpunt valt niet te vechten-
Bg kon. besluit:
is benoemd tot subst.-officier van justitie bg
de arr.-rechtbank te 's Hertogenbosch mr H.
J. van Lulofs Umbgrove, thans subst.-officier
van justitie bg de arr.-rechtbank te Alkmaar
is aan J. A. de Ruiter Mz., op zgn verzoek,
eervol ontslag verleend uit zjjne betrekking
van adjunct-commies bg het dep. van financiën,
behoudens zjjne aanspraak op pensioen
is benoemd tot directeur van het post- en
telegraafkantoor te Zevenaar E. D. Rink, thans
in geljjke betrekking te Doorn j
is aan O. G. C. F. Greiner, op verzoek, eervol
ontslag verleend als commies der postergen 4e
kl. en als zoodanig benoemd J. R. Yegter, thans
surnumerair der postergen
is de concierge bg het dep. van koloniën
fl. R. Vervloot, op zgn verzoek, eervol uit
'a lands dienst ontslagen; en
is de bode bg het dep. van koloniën W. van
de Waal benoemd tot concierge bjj dat dep.
Döor de arrondissementsrechtbank te Alkmaar
is, ter vervulling van de vacature van kanton
rechter te Helder, opgemaakt de navolgende
alphabetische ljjst van aanbeveling: mr. A.
Croockewit, kantonrechter te Lemmer; mr. F. I
H. Losecaat Vermeer, kantonrechter-plaatsver-1
vanger, advocaat en procureur te Terborg, en
mr. J. A. G. baron de Vos van Steenwgk, grif
fier bg het kantongerecht te Zalt-Bommol.
Bljjkens een telegram van den Gouverneur-
Generaal van Nederlandsch-Indië, van 17 dezer,
wordt de gouvernementskoffieoost op Java voor
dit jaar thans geraamd op 341.400 pikols.
De voorzitter der Eerste kamer, de
heer mr Van Naamen van Eemnes, aanvaardde
Dinsdag het presidium met de volgende rede
Mjjne heeren! Het hooggewaardeerd ver
trouwen van Hare Majesteit onze geërbiedigde
Koningin-Regentes roept mg opnieuw uwe
vergaderingen te leiden. Moge mjj daarbjj
steeds uwe welwillende medewerking ten deel
vallen. Indien de gekoesterde verwachtingen
vervuld worden, zullen vele, waaronder zeer
belangrjjke, wetsontwerpen onderworpen wor
den aan uwe beslissing, die daarbjj geheel het
imeen belang in het oog zal houden. Moge
de Almachtige aan onze beraadslagingen zgn
onmisbaren zegen schenkenIk verklaar het
oorzifcterschap der Eerste kamer te hebben
aanvaard."
In de Tweede k am er was de heer Van
der Schrieck, als oudste in jaren waarnemend
voorzitter, zooals gewoonljjk, langer van stof.
jj zeide
«Mjjne Heeren!
Thans deze plaats wederom moetende inne
men, geloof ik het vervallen der daaraan ver
bonden verplichtingen niet beter te kunnen
aanvangen, dan met u ten oprechtste welkom
toe te roepen, hetgeen ik dan ook nu doe.
Bjj het sluiten der voorgaande zitting werden
wjj gewezen op de voornaamste wetten, welke in
dat jaar met onze medewerking tot stand
kwamen.
Mogen de gevol gen daarvan tot wezenljjken
bloei en bestendigen voorspoed van het ons
allen zoo innig dierbaar vaderland in de ruim
ste mate bg dragen
Zoo even mochten wg den ons wachtenden
arbeid in groote trekken vernemen. Behalve
de reeds aanhangige hoogst gewichtige wets
voorstellen, zullen er nog andere, in de toe
komst wellicht niet minder belangrjjke, aan
onze goedkeuring onderworpen worden. Zeer
zeker zullen wjj met den voorbeeldigsten jjver
en de volmaakste toewjjding beproeven de
uitkomsten van ons werk tot de grootst mo-
geljjke welvaart van geheel Nederland te
doen strekken.
Wjj weten immers, dat van ons, als deel der
vertegenwoordiging van het geheele Neder-
landsche volk, ten rechtmatigste gevorderd
wordt dat wjj zonder de minste noch gering
ste partjjschap en in overleg met de andere
deelen der wetgevende macht, onverpoosd zul
len trachtten aan de op maatschappelijk en
staatkundig gebied als volkomen gegrond er
kende wenschen onzer medeburgersnaar
vermogen tegemoet te komen.
Door naar dit verheven doel voortdurend en
vastberaden te streven, zullen wjj volgens
mjjn vaste overtuiging onze zoo eeivolle
opdracht naar behooren, naar eisch volbren
gen, aan het in ons gesteld vertrouwen be
antwoorden, maar bovendien onze zooschoone,
ja schier ongeëvenaarde rechten en vrjjheden
ongekrenkt handhaven.
De Alwjjze sohenke ons daarvoor Zgn on
misbare voorlichting!
Ten voorgaande jare, bjj dezelfde gelegen
heid als thans, wees ik op het toen kort te
voren op Lombok gepleegd verraad. Ik noemde
het afschuweljjk, ja wraakroepend en sprak
daarbjj het vast vertrouwen uit, dat Neder
land de aanleggerB en uitvoerders dezer gru
welen naar eisch zou weten te tuchtigen.
Zulks ia nu volkomen geschied ongetwijfeld
brengt gjj, Mjjne Heeren, met mg hulde aan
de nagedachtenis der daarvoor van onze zgde
gevallen slachtoffers, dank aan de dappere,
onverschrokken overwinnaars, die Neerlands
eer en rechten zoo roemvol, zoo luisterrjjk
handhaafden, maar tevens waardeeren wjj hoog
de handelingen der regeering ten deze, waar
door zulke glansrjjke uitkomsten konden ver
kregen worden.
Bg het aanvaarden van het zeer kortstondig
voorzitterschap herhaal ik de uit den grond
des harten voortkomende wenschen, waarmede
jjj, Mjjne Heeren, steeds ten ondubbelzinnigste
instemdet, dat God behoede, bescherme en
geleide H. M. onze zeer geëerbiedigde Koningin-
Weduwe, Regentes, in het volbrengen van
Hoogstderzelver zeer omvangrjjke, hoogst
moeieljjke, uiterst gewichtige en zorgvolle
taak en bg H. M. onze jeugdige Koningin
Wilhelmina de in alle opzichten zoo buiten
gewoon gunstige ontwikkeling doe voortduren,
tot heil van bet Haar zoo bg uitnemendheid
getrouw en liefhebbend Nederland!"
Bjj het opmaken der nominatie voor het
voorzitterschap der kamer werd als eerste
candidaat daarop geplaatst de heer Gleichman
met 76 van de 80 stemmen.
Tot tweeden candidaat werd met 44 van de
85 stemmen gekozen de heer Van der Schrieck-
De heer Goeman Borgesius verkreeg 28, de
heer De Beaufort 4 stemmen; terwjjl4briefjes
blanco waren en verschillende leden elk 1
stem verkregen.
Derde candidaat werd de heer De Beaufort
(Amsterdam) met 39 van de 80 stemmen.
Er waren toen 7 briefjes blanco2 ingevuld
met De Beaufort, zonder aanduiding van plaats
2 met den naam Van der Schrieckterwjjl op
verschillende leden 1 stem was uitgebracht.
Besloten werd tot beantwoording der openings
rede met een adres.
Tot voorzitters der afdeelingen werden ge
kozen de heerenDe Beaufort (Amsterdam),
Veegens, Rutgers van Rozenburg, Van Delden
en Basterten tot onder-voorzitters de heeren
Pjjnappel, Haffmans, Van Karnebeek, Borgesius
en Kolkman.
Leden der redactiecommissie voor het adres
zjjn de heeren Mees, Heemskerk, Van Karne
beek, Cremer en Borret.
Bjj de Tweede kamer is een wetsontwerp
ingediend, houdende goedkeuring eener over
eenkomst met de gemeente Bergen op Zoom,
waarbjj vergunning is verleend om aan den
openbaren dienst te onttrekken een aan de
gemeente voor die bestemming overgedragen
stuk grond bjj de haven aldaar.
Bedoeld stuk grond is ontheven van eene
erfdienstbaarheid.
De gemeente Bergen op Zoom wenschte het
vrjj gemaakte stuk grond te verkoopen voor
den bouw eener stoomzoutziederjj, van welker
vestiging een zeer gunstigen invloed op de
welvaart der plaats wordt verwacht.
Kregen wjj zoo iets maar te Middelburg!
EEK MANIFEST.
Tot sluiting van het vakcongres van den
Nederlandschen Roomseh Katholieken Volks
bond is Dinsdag middag nog eene algemeene
vergadering gehouden.
Daarin werd nog gewezen op de R. K. kerk
en haar Hoofd; de eenigen die de zieke maat
schappij kunnen genezen.
Het manifest, waarvan wjj gisteren in 't kort
slechts melding konden maken, luidt in zgn
geheel als volgt
y>Aan de werklieden en de burgerij!
Er heerscht groote wanorde in de tegen
woordige samenleving!
Een deel des volks, geleid door hartstochte
lijke volksmenners, wordt stelselmatig opge
zweept tegen het andere deeleen klein deel
des volks wordt stelselmatig opgehitst in den
blinden haat tegen het grootste en machtigste
deel, met het droevig gevolg dat arbeider te
genover arbeider, burger tegenover burger,
broeder tegenover broeder staat.
Deze wanorde hebben wg te wjjten aan
eene partjj, wier hoofdmannen haat en onder
gang hebben gezworen aan onze maatschappij,
aan onze gansche maatschappelijke orde, om,
zoo dit mogeljjk ware, op hare puinhopen een
laatsten vloekzang te kunnen aanheffen over
alles wat godsdienst, orde en menschenmin
ooit tot stand brachten.
Dat zjj in hun hateljjken hartstocht blind
genoeg zgn om hunne hersenschimmen voor
toekomstige werkelijkheden te houden, dit zou
hun nog te vergeven zgn, wanneer zjj daarbjj
slechts niet de lont van twist en tweedracht,
van menschenhaat en broederoorlog ontstoken
hadden. Ziet, dat mag hun niet vergeven
worden, zoolang zg in hun heilloos werk vol
harden.
Aan hen dan ook de groote schuld, dat al
lengs de wereld in twee elkaar vjjandige
legers verdeeld wordt, waarvan het eene zal
vertegenwoordigen de rechtvaardigheid, de
rede en de orde, onder den overouden stand
aard des geloofs, en het andere de bandelooze
hartstochten, de absentie van alle gezag, de
verwoesting van eigendom en familie, onder
de vaan der revolutie, waarop geschreven
staat«Noch God, noch Meester."
Wg, mannen van den Ned. Roomsch-Katho-
lieken Volksbond, geschaard om den standaard
van geloof en rechtvaardigheid, zullen den
strgd niet ontwgken, dien de vjjandeljjke horde
heeft aangebonden tegen godsdienst en maat
schappij, maar hem aanvaarden met al zjjne
De omwentelingsparty heeft genoeg door
zicht om te beseffen dat de Katholieke arbei
derspartij wel het grootste contingent zal le
veren aan het leger der orde, maar juist
daarom dan ook hare krankzinnige aanvallen
op die partjjvandaar hare hardnekkige po
gingen om vóór alles het «verdeel en heersch"
in toepassing te brengen.
Of haar dit zal gelukken
Neen burgers, neen arbeiders, dat nooit1
Zoo lang immers bg ons en bg U nog de
vonk van het heilige vuur der rechtvaardig
heid niet gedoofd iszoo lang bg ons en bjj
U nog eenige gehechtheid bestaat aan onze
zedelgke onafhankelgkheid zoo lang bg ons
en bg U nog God, eigendom en familie de
zinnebeelden zgn van het eenig ware men-
schengelukzoo lang zullen wg immers geen
duim breed wgken voor het revolutieleger,
dat God hoont, het eigendomsrecht verkracht
en het familieleven verwoest; nog minder ons
laten verlokken tot onderlinge verdeeldheid,
waarvan de ondergang der maatschappg het
gevolg zoude zgn.
Of wg dan onze tegenwoordige maatschappg
als volmaakt, als zonder gebreken beschouwen
Zeker niet!
Ook wij zijn ons bewust van de vele gebre
ken, die als een vloek rusten op de maatschappij
en waarvan wij haar moeten trachten te
verlossen.
Ook wij weten zeer goed, dat vooral de
nijvere werkman het eerste slachtoffer is van
vele verkeerde instellingen, van vele verkeerde
gewoonten.
Ook wij zijn er van overtuigd dat onze
maatschappij ziek, doodziek is. Maar ook
weten wij dat het ware humanitaire gevoel
voorschrijft, niet om den zieke af te maken,
te vermoorden, maar om te trachten hem te
genezen, te verlossen van zijn krankheid, al
mogen daarvoor soms pijnlijke middelen nood-
kelijk zijn.
Tot de eerste geneesmiddelen voor onze
kranke maatschappg rekenen wg
1°. Een voldoend en verzekerd bestaan voor
den gverigen werkman, wiens arbeid moet
kunnen voorzien in de redelgke behoeften van
hem en de zgnen.
2°. Een hem passende dagelgksche rusttgd,
om niet door overmatigen arbeid zgn krachten
te moeten opofferen aan de hebzucht van som
mige gewetenlooze werkgevers en om ook hem
de genoegens van het huiselgk leven te kun
nen doen genieten.
3°. De invoering van Zondagsrust, opdat den
mensch niet de gelegenheid worde ontnomen
ook zgn hoogere dan wereldsche plichten be-
hoorlgk te kunnen vervullen.
4°. Een voor den werkman behoorlgke ver
zekering van zgn bestaan bg ziekte, invalidi
teit of ouderdom.
Deze hoofdzaken trachten wg te verkrggen.
En zgn wg eenmaal zoover, dan zeker zal de
gunstige werking hiervan zich spoedig aan de
gansche maatschappg doen gevoelen, te be
ginnen met den winkelstand, die de eerste
voordeelen van hoogere welvaart van den
arbeidersstand zal genieten.
Wij willen daarom, dat de arbeiders zich
vereenigen. Maar niet willen wg een ver-
eenigingsdwang, die den arbeider zou ver
plichten tot het lidmaatschap eener vereeni-
ging, welke tegen zgn beginselen indruischt.
Wg willen voor den arbeider eene fatsoen-
lgke en eerlgke behandeling op de werkplaats-
Maar niet willen wg daar vernietiging van
het gezag, hetgeen de vernietiging zou zgn
van de orde zoowel als van de industrie.
Wg willen een betere en meer algemeene
organisatie van het bedrgf. Maar niet willen
wg de opheffing van het privaatbezit, dat
doodend zou zgn voor de eerlgke concurrentie
en bg gevolg ook doodend voordemenschelgke
energie.
Wg willen verder eendracht en samenwer
king tusschen werkman en werkgever met
wederzgdsche behartiging van beiderlei be
langen. Maar niet willen wg een onredelgke
en onnatuurlgke overheersching van den een
over den ander.
Wg willen door gepaste wetten de oorzaken
wegnemen, die vaak aanleiding zgn tot hard-
nekkigen strgd tusschen kapitaal en arbeid.
Maar niet willen wg door roekelooze en on
doordachte werkstakingen het lot van den
arbeider en zgn gezin nog rampzaliger maken.
Wg willen, in één woord, opkomen voor de
rechten der arbeiders, voor hun redelgk be
staan als mensch, voor hunne vrgheid als
burger.
