BUITENLAND.
De houders van genoemde biljetten zullen
die ook ter inwisseling kunnen aanbieden bjj
de succursalen van de Italiaansche bank, die,
voor rekening der houders, de biljetten naar
den zetel der Bank te Rome zullen opzenden.
Het vrjj gunstige weer, dat Falb voorde
eerste dagen van September voorspeld had, is
voor Nederland allerheerlijkst weer geweest.
Van 7 tot 15 September voorspelt hij zeer
droog weer. Eerst in de laatste dagen komt
wederom eenige neerslag voor. De tempera
tuur stjjgt.
Nieuw vleesch. Drie Vlaamsche cyclisten
zitten in eene herberg een beafsteak te eten.
Cribleu, zegde de een, wat is dat hardik
geloof dat het van een heel oude koei is.
Neen, zegde de tweede, van een heel oud
peerd.
Ook al niet, sprak de derde, van een
heel oude velo.
Voor dit laatste zullen vooral nieuwelingen
veel voelen!
Algemeen Overzicnt.
Weinig bemoedigend luiden weer de berich
ten over den tosstand op Sicilië, die, zelfs
volgens officieuse berichten, bjjna even ernstig
is als in 1893, daar de regeering ondanks de
harde lessen van voor twee jaar niets heett
gedaan om de bevolking van Sicilië uit haar
ellende op te heden.
Generaal Mirri, bevelhebber van het leger
corps, dat op Sicilië is gestationneerd, spoedde
zich naar Rome om de regeering te vragen, of zjj
van zins was een nieuwen opstand te voorkomen
dan wel of dat wederom de kreten, door honger
en gebrek ingegeven, in bloed moesten worden
gesmoord. Men zegt dat de generaal in het
laatste geval grooten lust had niet op zjjn
commando terug te keeren. De regeering heeft
ingezien, dat snel handelen vereischt werd en
draagt zorg dat aan de arme boeren het land
wordt teruggegeven, dat hun in oude tjjden door
machtige heeren is ontnomen. Zoo geschiedde
o. a. te Carleone en Caltavutro, waar de lan
der jj en der gemeente onder de honderden
boeren zyn verdeeld.
Het was trouwens tjjd. Op verscheidene
plaatsen kwam het reeds weder tot gevaarljjke
bewegingen der bevolking en hoorde men
weer de oude oproerkreten.
Kenschetsend voor de toestanden op Sicilië,
waar ook voor twee jaar de opstandelingen in
enkele streken met de kreten »Leve de koning
Leve de koninginzich tegen de bevoegde
machten verzetten, is het volgende, dezer dagen
te Realmonte gebeurd. Niettegenstaande
alle protesten kreeg het gemeentebestuur bet
aldaar in het hoofd het land der gemeente
aan de meestbiedenden te verkoopen, wat na-
tuurlyk tengevolge zou hebben een nieuwe
vermeerdering van grondbezit der rjjke land
eigenaren, terwjjl den armen boeren niets
anders zou overblijven dan tegen ongehoord
hoogen prys land te pachten.
Zoodra de armere boerenbevolking het opzet
van het gemeentebestuur vernam, besloot zjj
grève te maken. De boeren brachten een paar
stuivers bjjeen, kochten een goedkoope ge
kleurde prent met het beeld van den koning,
maakten deze vast op een stok bjjwjjze van
banier of schild tegen de geweerschoten. Voor
afgegaan door dit beschermend beeld en een
tamboer trokken honderden arme drommels,
mannen, vrouwen en kinderen, naar een nabij
gelegen heuvel, evenals voorheen de pebleers
van Rome naar den Aventjjnschen berg.Zjj dreig
den met werkstaking en dat zjj het land braak
zouden laten liggen, indien men hen niet toe
liet tot de verdeeling der gronden. Tegelijker
tijd richtten zy zich met hetzelfde verzoek tot
het ministerie.
Op andere plaatsen liepen deze betoogingen
niet zoo vredelievend af. Terwyl de boeren
zich vereenigden onder het geroep vanWeg
met de belastingen! Weg met de Cappieddi!
kwam het tot bloedige botsingen met de gen
darmerie. De Cappieddi zyn de »hoeden",
de groote heeren, de rjjken, die weinig beta
len aan de bovenmatig hooge belastingen,
door de gemeentebesturen op de schouders der
armen gelegd.
Wat er van de arme bevolking gevorderd
wordt bljjkt uit de volgende cjjfers: in het
uitgeputte Sicilië bedraagt de verbruiksbelas
ting 6 fr. 76 per hoofd, terwyl dezelfde belas
ting in Lombardjje en Venetië, rjjke provin-
»Wy zullen er niet op aandringen", zei
de rechercheur vriendelijk, »dat u die taak
werd opgedragen en u geheimhouding werd
opgelegd, zyn voldoende bewyzen dat uw
broeder zich in moeilijkheden bevond, die
hem niet tot eer zouden strekken als zy bekend
werden. Ik wil u niet krenken, juffrouw
Marsdale", voegde hy er by, ziende hoe zy
bloosde, »maar wjj kunnen er geen doekjes
om winden. Ik mag u niet verhelen dat het
een hacheljjk geval is en dat die Londensche
reis de zaak zeer verwikkelt. Uw eenige red
ding bestaat in volkomen openhartigheid.
Hebt gjj den brief van uw broeder nog
»Neen, ik heb dien terstond verscheurd,
uit vrees dat hij in handen zou komen, waar
voor hy niet bestemd was."
»Dus hebben wy geen enkel wettig be-
wjjs dat by u geen vijfhonderd pond gevraagd
heeft, in plaats van vyftig. Hoe hebt gy het
geld gezonden?"
In Engelsche banknoten, in een aange-
teekenden brief vyf banknoten van 10 pond."
ïHet zouden ook vyf banknoten van
100 pond hebben kunnen zyn. Denk niet dat
ik spijkers op laag water zoek, juffrouw Mars
dale. Ik wilde alleen toonen, welke voetangels
en klemmen er op uwen weg liggen, opdat
gy die kunt vermyden."
{Wordt veevolgd.)
ciën, niet meer is dan 3.27 en 2.42 per in
woner. Een andere hateljjke belasting, daar
zy eigenljjk een werktuig treft en ongelijk
drukt, is die op de trekdierenbjjv.10 frc.
per paard, S fr. per muilezel, 5 fr. per ezel.
De fiscus kent geen inedeljjdeu met den armen
boer; de ryke grondeigenaar betaalt ook,
maar hy kent de middelen om zjjn beurs niet
te wijd te openen.
Terwyl de toestand zoo ellendig op het
platteland is nemen ook de rooverbenden in
aantal weer toe, een gevolg van het gebrek
aan werk. De honger drjjft de werkloozen
tot diefstal.
Wat er van het arme Sicilië moet worden,
als de regeering niet spoedig en afdoende
helpt, laat zich nauwelyks denken.
Hoe de werkstaking in de glasblazeryen te
Carmaux zal eindigen is voor het oogenblik
eveneens nog een onoplosbaar raadsel.
Iets bijzonders valt te Carmaux niet voor.
De correspondentie is gepubliceerd, welke
gevoerd is tusschen den heer Sirven, die zjjn
ontslag heeft genomen als onder-voorzitter en
lid van den raad van administratie der maat
schappij van glasblazeryen van Carmaux, en
den heer Rességuier.
Uit het Bchryven van den heer Sirven, ged.
24 Aug., bljjkt dat hy tot het laatste oogen
blik de hoop gekoesterd had dat men een
middel ter verzoening gevonden en de werk
staking verhinderd zou hebben. Ongelukkig
is dit niet gebeurd, maar in aanmerking ge
nomen den ernst van den toestand, acht hy
het noodig dat de raad van administratie door
al zjjn leden wordt voorgelicht. Daar hy de
zittingen sedert Januari 11. niet meer by woont
en geen verantwoordelijkheid wil dragen voor
besluiten, buiten hem om genomen, neemt hy
zyn ontslag als onder-voorzitter en als lid van
den raad.
In zyn antwoord op dezen brief herhaalt de
heer Rességnier dat de strjjd ondernomen is
niet alleen in het belang van het bedrjjf der
glasblazerijen, maar in het belang der geheele
Fransche industrie. In de bewyzen van in
stemming, die hem van alle zjjden geworden,
vindt hy troost en aanmoediging om by de
ingeslagen gedragsljjn te volharden.
Naar aanleiding van het ontslag nemen van
den heer Sirven verzekert de Depêche van Tou
louse dat men algemeen van dezen stap goede
gevolgen voor een ontknooping van het ge
schil verwacht. Binnen kort zal het goede
voorbeeld van den heer Sirven door vele aan
deelhouders gevolgd worden, zoodat dan ten
slotte de heer Ressëgnier alleen zal staan en
nog slechts verdedigd worden door zyn dag
bladen. Goedschiks of kwaadschiks zal hjj
zich ten slotte moeten onderwerpen.
Hoewel de bijeenkomsten en inzamelingen
ten gunste van de werkstakers van Carmaux
voortduren, geraken zy in de belangstelling
van het publiek, nu de toestand zich door geen
buitengewone gebeurtenissen kenmerkt, eeni-
germate op den achtergrond. De Parjjzenaar
heefc thans zich weder met andere interessante
dingen bezig te houdenmet de stierenge
vechten in het Zuiden, den nieuwen bommen-
aanslag tegen de bank Rothschild en last not
least het bezoek van den Lord-Mayor van Londen.
In Engeland legt men niet weinig nieuws
gierigheid aan den dag, hoe de ontvangst van
Londens eersten burger in Frankrjjk zal zyn
en of president Faure de uitnoodiging der
City om haar met een bezoek te vereeren zal
aannemen.
Sommige EngelBchen vinden het denkbeeld
van sir Joseph Renals om in zyn staatskoets
een bezoek te Bordeaux, waar een tentoonstel
ling wordt gehouden, te brengen voor een
echt bewjjs van staatsmans-wysheid. Niet
dat het bezoek van den Lord-Mayor een poli
tiek doel beoogt; daarvan ban natuurlyk
de staatkundige toestanden in beide landen
en de positie van den reiziger in aanmer
king genomen, geen sprake zyn, maar men
hoopt en vertrouwt dat het bezoek er toe zal
bjjdragen allerlei misverstand en wantrouwen,
dat er tusschen beide natiën bestaat, uit den
weg te ruimen, en in zooverre zou er dan
toch een politiek doel mede bereikt worden.
Wie aan deze of gene zjjde van het Kanaal
zou dit niet wenschen
üelinopte JMLetiecieeliiigeri
Men herinnert zich dat onlangs in de
kolenruimte der stoomboot William te Ancona
een zak dynamiet werd gevonden. Onmiddeljjk
dacht men het ergste, maar nu bljjkt dat er
geen kwestie is van een aanslag. Een passa
gier van de boot had een zak dynamiet ge
kocht, met het doel dien later aan mijnwerkers
te verkoopen. Juist toen hy aan boord ging,
bemerkte hy politie-agenten en hp wierp
daarom het pak in een der bolenruiruten. Later
verzocht hy een vriend te Ancona den stoker
by tjjds te waarschuwen. Deze kwam aan
boord, doch vond den stoker niet. Zonder zyn
opdracht te vervullen, ging hy weer heen. Na
twee reizen ontdekte men eerst het gevaarljjke
voorwerp en kon zoo een ramp voorkomen.
Door het Trades Union-congres te Cardiff
werden o. a. resoluties aangenomen ten gunste
van een wet tot vermindering van overwerk
en ten gunste van een wet tofc belemmering
van immigratie van behoeftige vreemdelingen.
Voor dit laatste voorstel stemden 266, tegen
246 gedelegeerden.
Verder werd met algemeene stemmen een
motie aangenomen om te protesteeren tegen
de inmenging van den Duitschen keizer in de
vryheid van drukpers en sympathie betuigd
aan de Duitsche werklieden in den strjjd voor
hun vryheid.
Sam Woods is tot secretaris herkozen.
Een nieuwe rede van keizer Wilhelm II.
Aan het feestmaal, door de provincie Pom-
meren ter eere van het keizerlijk paar te Stettin
gegeven, zeide de keizer dank voor het2Zbc7i,
op hem uitgebracht. Z. M. deed uitkomen, dat
het Pommersche legerkorps voor de eerste
maal bijeengeroepen is om blyken te geven
van zyn bekwaamheid in den strjjd en ging
terug tot de dagen, toen nog hevig werd ge
streden om de provincie, totdat het gelukte
dit heerljjke land met de Mark te vereenigen.
De keizer spoorde daarna de aanwezigen
aan, zich aaneen te sluiten om het aandenken
van keizer Wilhelm I te beschermen. »Ter
herinnering aan de grootheid van den in deze
dagen herdachten tjjd willen wy wederkeerig
plechtig beloven voort te gaan, voort te bou
wen aan datgene, wat keizer Wilhelm tot
stand heeft gebracht", zeide de keizer, eindi
gende met een Hocli op de provincie.
De Lord Mayor van Londen, die heden>
Zaterdag, zyn opwachting maakt by president
Faure, om hem namens de City uit te noodi-
gen een bezoek aan Londen te brengen,
heeft voor zyn vertrek uit Engeland nog aan
eenige interviews bloot gestaan.
Met veel ernst en uitvoerigheid bespreekt
de Engelsche pers de vraag, of de president
der republiek de uitnoodiging kan aannemen.
Volgens den bekenden Paryschen correspondent
van de Times wordt president Faure door
redenen van staat weerhouden.
Sarah Bernhardt heeft den Lord-Mayor
van Londen uitgenoodigd tjjdens zyn verbljjf
te Parjjs een bezoek te brengen aan haar
theater en de rol te bepalen, waarin hjj haar
wenscht te zien optreden.
Uit een te Toulon ontvangen schryven
van generaal Duchesne bljjkt, dat ook de op
perbevelhebber van het expeditiecorps op Ma
dagascar pessimistisch gestemd is ten opzichte
van het klimaat en de moeielykheden van het
terreinde generaal verwacht echter dat deze
bezwaren veel minder ernstig zullenj worden
naarmate men Tananariwe nadert.
Bismarck en zjjn oude vriend Crispi.
Een Zwitser8ch publicist, Styl genaamd, heeft
een exemplaar van een door hem uitgegeven
geschrift aan prins Bismarck gezonden en
daarop, naar hjj beweert, het volgende ant
woord van dezen ontvangen:
«Ontvang mjjn levendigsten dank voor de
toezending van uwKamp met den Draalc,
die mjj zeer vermaakt heeft. Cavalotti is een
geweldig kampioen en ieder goed Duitscher,
die de waarheid liefheeft en de leugen haat,
diende uw boekje te lezen. Myn oude vriend
Crispi is, dunkt my, leeljjk in de klem ge
raakt. Ik heb er dezer dagen veel over ge
dacht en ik heb mjj afgevraagd wat het meest
zeer deed, Cavalotti's zweepslagen of mjjne
zenuwpijnen. In vertrouwen gezegd, ik geef
nog de voorkeur aan myn zenuwpynen."
Een meineeils-proccs»
Onlangs is voor de rechtbank te Essen een
meineeds-proce8 behandeld, waarvan wy tot
dusver verzuimden melding te maken doch
dat door het opzien, dat de uitspraak alom,
ook buiten het Duitsche ryk, heeft getrokken,
door ons niet onopgemerkt mag worden gelaten.
Door de rechtbank was een strafvervolging
ingesteld tegen 7 mjjnwerkers, die beschuldigd
werden van een valsche getuigenis te hebben
afgelegd ten gunste van een sociaal-democra-
tischen redacteur.
De feiten kwamen in hoofdzaak op het
volgende neerDe christelijke mjjnwerkers-
bond belegde op den 3en Februari van dit
jaar te Baukau (Kr. Bochum) een openbare
vergadering van myn werkers. Er was ook een
groot aantal sociaal-democraten opgekomen,
waaronder de bekende voorzitter van den Duit
schen mynwerkersbond Schiöder uit Dortmund.
Tengevolge van rustverstoringen evenwel
maakte de voorzitter der vergadering van zyn
huisrecht gebruik en werd hierin bygeBtaan
door den politieagent Miinter en den commis
saris van politie Brockmeier.
Op het punt van heen te gaan, trachtte
Schröder aan den uitgang der zaal, waar op
een verhevenheid het kasbureau stond, zyn
entreegeld terug te krjjgen en raakte hierbjj
met den kassier in een twistgesprek, terwyl
achter hem de politie bezig was, haar ambt
uit te oefenen.
Te midden van het gedrang is Schroder de
zaal uitgekomen, doch niet zonder eenige
stooten en duwen te hebben opgeloopen en
meermalen gestruikeld te zyn, waarbjj hjj
groot gevaar liep onder den voet te komen.
Toen na dit voorval in het sociaal -democra
tische blad Zeitung deu ischer Berg-und Hütten-
arbeiter een bericht verscheen, waarin het
heette dat een groote politieagent (Munter)
Schröder, ofschoon deze bereid was het lokaal
te verlaten, zou hebben aangegrepen, dat
Schröder een stoot zou hebben gekregen, zoo
dat hjj op den grond viel en, nauwljjks weer
overeind, men hem weer had neergestooten,
werd de redacteur Margraf wegens beleediging
van den politieagent Munter aangeklaagd.
Bjj de terechtzitting op 11 en 27 Juni lie
pen de verklaringen der getuigen a charge
en a décharge, uiteen. Miinter noemde de
bewering der Zeitung deutscher Berg-und
Hüttenarbeiter geheel onwaar. Verder onder
vraagd, gaf hjj de mogeljjkheid toe, dat hjj
Schröder onwillekeurig met zjjn lichaam zou
kunnen hebben aangeraakt. Ook de commis
saris van politie beweerde, dat Miinter Schrö
der niet had gestooten. De redacteur beriep
zich voor de waarheid van zjjn beweren op de
getuigenis van Schröder en meer anderen
die tegeljjk met deze uit de zaal waren ge
gaan en allen beweerden, dat Miinter Schrö
der tweemaal een duw gegeven had. De
eerste lezing werd door de christelijke mjjn
werkers, de andere door de Sociaal-democra
tische bevestigd en volgehouden
Het gerechtsgeding eindigde met de veroor-
deeling van den redacteur wegens beleediging
tot een week gevangenis, terwyl de rijksad
vocaat bjj het einde der tweede zitting Schröder
en twee anderen door den aanwezigen politie
agent Miinter liet arresteeren, terwyl later
vier anderen hetzelfde lot ondergingen. De
rijksadvocaat stelde een aanklacht in wegens
opzettelyken meineed. Voor de behandeling
van deze zaak werd te Essen een afzonder-,
ljjke jury benoemd, die van 14—17 Augustus
zitting hield. In 't algemeen bleven beide
richtingen bjj hunne verklaringen. De aange
klaagden, die in het beleedigingproces een ge
deelte van hunne verklaringen zelf hadden
teruggenomen, gaven daarvan deze verklaring,
dat de vele vragen van de zjjde van den rjjks-
advocaat en van den voorzitter hen in de war
hadden gebracht, daar zjj nooit of slechts
zelden voor het gerecht hadden gestaan. De
eerste staatsadvocaat plaatste in zjjn pleidooi
de christelijke mjjnwerkers, die godsdienst en
eed hoog houden, tegenover de sociaal-demo
craten van die streek, die haat tegen den gods
dienst prediken en eiken gestraften party ge
noot met Christus vergelekenverder dat een
te Essen verschjjnend partyblad in 1893 een
meineed ten gunste van een partijgenoot als
geoorloofd verklaarde. De verdediger merkte
hunnerzijds op, dat geen van de in aanmer
king komende daadzaken als buiten kjjf kon
worden geconstateerd. Daarom kon van eene
veroordeeling geen sprake zyn. Wanneer die
toch werd uitgesproken, zou dit geval geheel
eenig zyn in de geschiedenis van het rechts
wezen.
Toch sprak de jury het schuldig aan mein
eed met voorbedachte rade over de aange
klaagden uit (met uitzondering van een).
Geheel in overeenstemming met den rijksad
vocaat veroordeelde het gerechtshof den eenen
tot een gevangenis-, de overigen tot een tucht
huisstraf van 31/3 jaar, 5 jaar eerverlies en
voortdurende ongeschiktheid tot het afleggen
van getuigenis.
Geljjk gezegd, heeft deze uitspraak algemeen
opzien en ook pynlyke gewaarwordingen ge
wekt buiten sociaal-democratiBche kringen.
Aan een opstel in het weekblad de Neder
lander ontleenen wjj de volgende beschou
wingen, die naar aanleiding van het Essener
proces door het Organ des Verbandes Deutscher
Geiverbegerichte worden geleverd.
In de eerste plaats wjjst dit blad erop, dat
te vergeefs naar een bewjjs gezocht wordt
voor het »met voorbedachten rade."
De eenige reden, die voor het »met voorbe
dachten rade" wordt aangevoerd, bevindt zich
in het pleidooi van den rjjbs-advocaat, die er
da aandacht op vestigde, dat de politieke groep,
waartoe de aangeklaagden behooren, geen eer
bied had voor de heiligheid van den eed,
afgezien er van, dat deze reden op zichzelf
logisch niet voldoende is om te bewjjzen, dat
de aangeklaagden geweten zouden hebben, dat
hunne verklaringen onjuist waren. Eene be
wering, waarvoor geen ander bewjjs kan aan
gevoerd worden, dan dat de getuige de on
waarheid van zyn verklaring zelf heeft geweten,
moet niet eerst in het pleidooi een plaats
vinden. Veeleer moet zy tot het voorwerp van
een geregelde bewjjsvoering gemaakt worden.
Wanneer de rjjksadvocaat van meening was,
dat de politieke groep, waartoe de aange
klaagden behooren, geen eerbied had voor de
heiligheid van den eed en wanneer bjj dit
gebrek aan eerbied, als bewjjs voor het voor
handen zyn van meineed met voorbedachten
rade aanmerkte, zouden toch over de beweerde
daadzaken eerst zaakkundigen moeten zjjn ge
hoord en er zyn b.v. aan de universiteiten
geleerden, die met de lectuur van den dag,
met het vereenigingsleven en met het agiteeren
der sociaal-democratie voldoende op de hoogte
zyn, om de waarheid of onwaarheid van die
bewering te kunnen constateeren. Waren zulke
deskundigen gevonden, dan zou b.v. het sociaal
democratische blad, waarop de rjjksadvocaat
zich beriep, met name genoemd moeten worden.
Dan zou het gebleken zyn, of de uitgever wer-
keljjk sociaal-democraat was, of een zekere
redacteur Jeub, die zich als anarchist of poli
tieke vrybuiter van de sociaal-democraten af
scheidde verder zou het gebleken zyn, dat
niet alleen de sociaal-democratie maar ook de
sociaal-democratiBche pers van die streek de
leer van den geoorloofden meineed zonder
voorbehoud afgewezen heeft.
Ter verklaring van het feit, dat in het ver
meld geval van de gewoonste regelen der
procesgewjjze bewjjsvoering is afgewekendat
een argument, hetwelk (voor zoover is na te
gaan) de eenige grond is, waarop het schuldig
is uitgesproken, volstrekt niet is gemaakt tot
een voorwerp van bewijsvoering, doch zoo
en passant als iets wat volstrekt geen nader
bewjjs behoeft, merkt de schryver op
»Uit dit proces bleek duidelyk en klaar, dat
gene, waarop door hen, die ons politiek en
sociaal leven opmerkzaam hebben gadegesla
gen, reeds sedert jaren de klemtoon is ge
legd; bjj ons staan twee werelden tegenover
elkaar, waarvan ieder voor zich slechts zyn
eigen kring kent, maar de andere des te
zekerder beoordeelt. De wereld der bezitten-
den en der niet-bezittenden is streng van
elkander gescheiden, en nergens zoo streng als
in de Rhyn-Westfaalsche industriestreek.
Sedert menschenbengenis heeft de oeconomi-
sche de gemeenschaps- en de staatsorde als
grondslag gehad de heiligheid en de onschend
baarheid van het privaat-bezit. Zoolang er
een beweging is, die juist op het begrip pri
vaatbezit haar kritiek uitoefent, zoolang zyn
er onder de bezittenden kringen geweest,
welke in die beweging de omverwerping van
alles wat heilig is zagen belichaamd. In het
land, waar Lasalle zjjn eerBte groote verdedi
gingsrede te houden had, is intusschen een
tweede generatie van groot-kapitalisten opge
groeid, welke het begrip van de sociaal-
democratie als een party, die alles wat heilig
is schendt, reeds van de vaderen heeft geërfd.
Deze Bnaar van hun zielenleven behoeft slechts
even ie worden aangeraakt, om zoo luid te
klinken, dat zjj ieder ander geluid overstemt.
Hoe staat tegenover deze strenge en steeds
strenger wordende tegenstelling onze wetge
ving? Wat heeft zjj gedaan, om ten minste
onze rechtbanken zoo in te richten, opdat zjj
boven den strjjd van bezittenden en niet be
zittenden verheven zou zjjn Rjjksadvocaten
en rechters worden bjj ons uit de assessors
genomen, en het toetreden tot het assessoraat
is volkomen vrjj, evenals de studie in de
rechtswetenschappen en de voorbereidende
dienst als referendaris. Maar studie en refe-
rendariaat vorderen 7 jaren van onbezoldigde
werkzaamheid, met inbegrip van den proef
tijd en het verplichte militaire dienstjaar
nog 1 a 2 jaren bovendien. Nu moet ook de
onbezoldigde assessor nog een wachttyd van 3
tot 4 jaren doormaken. Er is een vaderljjk
erfdeel voor noodig, om een zoon tot in zyn
dertigste levensjaar te onderhouden, terwjjl
onder het groote meerendeel van het volk de
jongen van 14 jaar reeds geheel of gedeeltelijk
in zyn onderhoud voorziet. Daarbjj wordt van
ieder, die tot het referendariaat toetreedt, eene
uitdrukkelijke zekerheid verlangd, dat van de
zjjde zjjns vaders of bloedverwanten etc. de
noodige middelen voor zjjn onderhoud aan
wezig zyn. Niets geschiedt om hun, die deze
middelen niet hebben, ze op staatskosten te
verschaffen. Integendeel om uit de de kringen
der bezittenden steeds sterker wordenden vloed
te keeren, worden de eischen, aan de finan-
ciëele positie gesteld, steeds strenger geformu
leerd. De niet-bezittenden zyn dus van den
rechtersstand uitgesloten. In werkeljjkheid
worden alleen uit de kringen der bezittenden
de Juristen gerecruteerd. Ter vertegenwoor
diging van het volkselement in de rechtspleging
worden alleen de leeken geroepen en inderdaad
is de keuze van juryleden bjj ons ook vrjj,
want alhoewel hjj, die de onkosten, welke aan
de werkzaamheid van jurylid verbonden zyn,
niet kan dragen, het recht heeft zjj no benoe
ming niet aan te nemen, is hjj toch niet van
de deelneming uitgesloten, maar het laat zich
toch begrjjpen, dat men, met het oog op de
kostbaarheid van die taak, van zelf gedwongen
is, slechts gegoede lieden te nemen. Het jury
lid moet lange zittingen buiten zjjn woonplaats
bywonen, bjj moet 10 tot 12, dikwjjls 14 dagen
het dure hotelleven mede maken. Terwijl in
de rechtbanken bjjna uitsluitend de bezittenden
zitting hebben, is het bovendien duideljjk, dat
ook de jury slechts uit meergegoeden is samen
gesteld. Met uitzondering van de arbeidsraden
iB er in ons geheele rechtsstelsel geen enkele
betrekking, die voor een niet-bezittende be
reikbaar is, en de jury's, vroeger het volksele
ment in de rechtspleging, zjjn juist tegen
woordig de personifieering geworden van de
eenzjjdigheid, die de bezittenden van de groote
massa des volks scheidt. Toen de jury in
Duitschland werd ingesteld, was 't in politieken
zin slechts te doen om de tegenstellingen
conservatief en liberaaltegenstellingen, waar
in ook de armste zich genoegzaam zag ver
tegenwoordigd, ook al werden zjj door rjjken
vertegenwoordigd. Thans echter, nu de tegen
stelling van bezittenden en niet-bezittenden
begint, al het andere ter zjjde stellend, wordt
deze instelling, zoolang voor de als jurylid
bewezen diensten geen vergoeding wordt ge
geven, tot het tegendeel van dat, wat oor
spronkelijk met haar was bedoeld. Zjj brengt
het gerecht niet meer in aanraking met de
nieuwe en frissche stroomingen, welke door de
wereld trekken, maar zy staat daar als een
stevige muur om een kleine minderheid, die
hare meening reeds daarom voor alB van zelf
sprekend houdt, omdat zjj in haar engen kring
voor zelf sprekend geldt."
Bekendmakingen.
HERBENOEMING WETHOUDER.
De burgemeester en wethouders van Middel
burg maken bekend
dat door den gemeenteraad in zjjne verga
dering van den 3den September 1.1. als wet
houder dezer gemeente is herkozen de heer
H. P. DEN BOUWMEESTER, die zich die
herbenoeming heeft laten welgevallen.
Middelburg, 6 September 1895.
De burgemeester en wethouders voornoemd,
SCHORER.
A. DE VULDER VANNOORDEN.
BENOEMING VAN LEDEN DER COMM1S-
S1ËN UJT DEN GEMEENTERAAD.
De burgemeester en wethouders van Mid
delburg maken bekend
dat de by art. 54 der gemeentewet bedoelde
commisBiën zyn samengesteld als volgt
a. de commissie tot het ontwerpen van ver
ordeningen, tegen wier overtreding straf is
bedreigd, waarvan de burgemeester, ingevolge
art. 166 der gemeentewet voorzitter is, uit de
heeren mr A. P. SNOUCK HURGRONJE, jhr
mr E. P. SCHORER, dr A. VAN DER SWALME
en jhr mr W. H. SNOUCK HURGRONJE;
b. de commissie van financiën uit de heeren
W. J. SPRENGER, voorzitter; J. A. TAK, F.
G. SPRENGER, mr G. N. DE STOPPEL AAR
en mr A. P. SNOUCK HURGRONJE, leden
c. de commissie van fabricage uit de heeren
H. P. DEN BOUWMEESTER, voorzitter; dr
A. VAN DER SWALME en J. F. VAN DUNNE,
leden
d. de commissie ten behoeve der oudheid
kundige verzameling en het oud archief' der
gemeente, uit de heeren W. J. SPRENGER,
voorzitter, mr G. N. DE STOPPELAAR en
jhr mr W. SNOUCK HURGRONJE, leden.
Middelburg, den 6 September 1895.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
SCHORER,
De secretaris.
A. DE VULDER VAN NOORDEN.
POLITIE.
Aan het bureau van politie alhier zyn
als gevonden gedeponeerdeen meisjesmuts,
een duimstok, een wandelstokje, een beenen
manchet-knoop, een klinkhamer, een muilkorf,
een stofdoek-mandje, een snoer koralen met
koperen sluiting, twee portemonnaies, een
mantel met bont, een sleutel, een nyptang,
een pakhuissleutel, een duimstok en tabaksdoos,
een meisjeshoed, een bloedkoralen armband
met gouden slot, een paar gryskatoenen hand
schoenen en een liuweelen band.
Stoomdrukkerij D, G. Kröberjr.—Middelburg.