BUITENLAND. De houders van genoemde biljetten zullen die ook ter inwisseling kunnen aanbieden bjj de succursalen van de Italiaansche bank, die, voor rekening der houders, de biljetten naar den zetel der Bank te Rome zullen opzenden. Het vrjj gunstige weer, dat Falb voorde eerste dagen van September voorspeld had, is voor Nederland allerheerlijkst weer geweest. Van 7 tot 15 September voorspelt hij zeer droog weer. Eerst in de laatste dagen komt wederom eenige neerslag voor. De tempera tuur stjjgt. Nieuw vleesch. Drie Vlaamsche cyclisten zitten in eene herberg een beafsteak te eten. Cribleu, zegde de een, wat is dat hardik geloof dat het van een heel oude koei is. Neen, zegde de tweede, van een heel oud peerd. Ook al niet, sprak de derde, van een heel oude velo. Voor dit laatste zullen vooral nieuwelingen veel voelen! Algemeen Overzicnt. Weinig bemoedigend luiden weer de berich ten over den tosstand op Sicilië, die, zelfs volgens officieuse berichten, bjjna even ernstig is als in 1893, daar de regeering ondanks de harde lessen van voor twee jaar niets heett gedaan om de bevolking van Sicilië uit haar ellende op te heden. Generaal Mirri, bevelhebber van het leger corps, dat op Sicilië is gestationneerd, spoedde zich naar Rome om de regeering te vragen, of zjj van zins was een nieuwen opstand te voorkomen dan wel of dat wederom de kreten, door honger en gebrek ingegeven, in bloed moesten worden gesmoord. Men zegt dat de generaal in het laatste geval grooten lust had niet op zjjn commando terug te keeren. De regeering heeft ingezien, dat snel handelen vereischt werd en draagt zorg dat aan de arme boeren het land wordt teruggegeven, dat hun in oude tjjden door machtige heeren is ontnomen. Zoo geschiedde o. a. te Carleone en Caltavutro, waar de lan der jj en der gemeente onder de honderden boeren zyn verdeeld. Het was trouwens tjjd. Op verscheidene plaatsen kwam het reeds weder tot gevaarljjke bewegingen der bevolking en hoorde men weer de oude oproerkreten. Kenschetsend voor de toestanden op Sicilië, waar ook voor twee jaar de opstandelingen in enkele streken met de kreten »Leve de koning Leve de koninginzich tegen de bevoegde machten verzetten, is het volgende, dezer dagen te Realmonte gebeurd. Niettegenstaande alle protesten kreeg het gemeentebestuur bet aldaar in het hoofd het land der gemeente aan de meestbiedenden te verkoopen, wat na- tuurlyk tengevolge zou hebben een nieuwe vermeerdering van grondbezit der rjjke land eigenaren, terwjjl den armen boeren niets anders zou overblijven dan tegen ongehoord hoogen prys land te pachten. Zoodra de armere boerenbevolking het opzet van het gemeentebestuur vernam, besloot zjj grève te maken. De boeren brachten een paar stuivers bjjeen, kochten een goedkoope ge kleurde prent met het beeld van den koning, maakten deze vast op een stok bjjwjjze van banier of schild tegen de geweerschoten. Voor afgegaan door dit beschermend beeld en een tamboer trokken honderden arme drommels, mannen, vrouwen en kinderen, naar een nabij gelegen heuvel, evenals voorheen de pebleers van Rome naar den Aventjjnschen berg.Zjj dreig den met werkstaking en dat zjj het land braak zouden laten liggen, indien men hen niet toe liet tot de verdeeling der gronden. Tegelijker tijd richtten zy zich met hetzelfde verzoek tot het ministerie. Op andere plaatsen liepen deze betoogingen niet zoo vredelievend af. Terwyl de boeren zich vereenigden onder het geroep vanWeg met de belastingen! Weg met de Cappieddi! kwam het tot bloedige botsingen met de gen darmerie. De Cappieddi zyn de »hoeden", de groote heeren, de rjjken, die weinig beta len aan de bovenmatig hooge belastingen, door de gemeentebesturen op de schouders der armen gelegd. Wat er van de arme bevolking gevorderd wordt bljjkt uit de volgende cjjfers: in het uitgeputte Sicilië bedraagt de verbruiksbelas ting 6 fr. 76 per hoofd, terwyl dezelfde belas ting in Lombardjje en Venetië, rjjke provin- »Wy zullen er niet op aandringen", zei de rechercheur vriendelijk, »dat u die taak werd opgedragen en u geheimhouding werd opgelegd, zyn voldoende bewyzen dat uw broeder zich in moeilijkheden bevond, die hem niet tot eer zouden strekken als zy bekend werden. Ik wil u niet krenken, juffrouw Marsdale", voegde hy er by, ziende hoe zy bloosde, »maar wjj kunnen er geen doekjes om winden. Ik mag u niet verhelen dat het een hacheljjk geval is en dat die Londensche reis de zaak zeer verwikkelt. Uw eenige red ding bestaat in volkomen openhartigheid. Hebt gjj den brief van uw broeder nog »Neen, ik heb dien terstond verscheurd, uit vrees dat hij in handen zou komen, waar voor hy niet bestemd was." »Dus hebben wy geen enkel wettig be- wjjs dat by u geen vijfhonderd pond gevraagd heeft, in plaats van vyftig. Hoe hebt gy het geld gezonden?" In Engelsche banknoten, in een aange- teekenden brief vyf banknoten van 10 pond." ïHet zouden ook vyf banknoten van 100 pond hebben kunnen zyn. Denk niet dat ik spijkers op laag water zoek, juffrouw Mars dale. Ik wilde alleen toonen, welke voetangels en klemmen er op uwen weg liggen, opdat gy die kunt vermyden." {Wordt veevolgd.) ciën, niet meer is dan 3.27 en 2.42 per in woner. Een andere hateljjke belasting, daar zy eigenljjk een werktuig treft en ongelijk drukt, is die op de trekdierenbjjv.10 frc. per paard, S fr. per muilezel, 5 fr. per ezel. De fiscus kent geen inedeljjdeu met den armen boer; de ryke grondeigenaar betaalt ook, maar hy kent de middelen om zjjn beurs niet te wijd te openen. Terwyl de toestand zoo ellendig op het platteland is nemen ook de rooverbenden in aantal weer toe, een gevolg van het gebrek aan werk. De honger drjjft de werkloozen tot diefstal. Wat er van het arme Sicilië moet worden, als de regeering niet spoedig en afdoende helpt, laat zich nauwelyks denken. Hoe de werkstaking in de glasblazeryen te Carmaux zal eindigen is voor het oogenblik eveneens nog een onoplosbaar raadsel. Iets bijzonders valt te Carmaux niet voor. De correspondentie is gepubliceerd, welke gevoerd is tusschen den heer Sirven, die zjjn ontslag heeft genomen als onder-voorzitter en lid van den raad van administratie der maat schappij van glasblazeryen van Carmaux, en den heer Rességuier. Uit het Bchryven van den heer Sirven, ged. 24 Aug., bljjkt dat hy tot het laatste oogen blik de hoop gekoesterd had dat men een middel ter verzoening gevonden en de werk staking verhinderd zou hebben. Ongelukkig is dit niet gebeurd, maar in aanmerking ge nomen den ernst van den toestand, acht hy het noodig dat de raad van administratie door al zjjn leden wordt voorgelicht. Daar hy de zittingen sedert Januari 11. niet meer by woont en geen verantwoordelijkheid wil dragen voor besluiten, buiten hem om genomen, neemt hy zyn ontslag als onder-voorzitter en als lid van den raad. In zyn antwoord op dezen brief herhaalt de heer Rességnier dat de strjjd ondernomen is niet alleen in het belang van het bedrjjf der glasblazerijen, maar in het belang der geheele Fransche industrie. In de bewyzen van in stemming, die hem van alle zjjden geworden, vindt hy troost en aanmoediging om by de ingeslagen gedragsljjn te volharden. Naar aanleiding van het ontslag nemen van den heer Sirven verzekert de Depêche van Tou louse dat men algemeen van dezen stap goede gevolgen voor een ontknooping van het ge schil verwacht. Binnen kort zal het goede voorbeeld van den heer Sirven door vele aan deelhouders gevolgd worden, zoodat dan ten slotte de heer Ressëgnier alleen zal staan en nog slechts verdedigd worden door zyn dag bladen. Goedschiks of kwaadschiks zal hjj zich ten slotte moeten onderwerpen. Hoewel de bijeenkomsten en inzamelingen ten gunste van de werkstakers van Carmaux voortduren, geraken zy in de belangstelling van het publiek, nu de toestand zich door geen buitengewone gebeurtenissen kenmerkt, eeni- germate op den achtergrond. De Parjjzenaar heefc thans zich weder met andere interessante dingen bezig te houdenmet de stierenge vechten in het Zuiden, den nieuwen bommen- aanslag tegen de bank Rothschild en last not least het bezoek van den Lord-Mayor van Londen. In Engeland legt men niet weinig nieuws gierigheid aan den dag, hoe de ontvangst van Londens eersten burger in Frankrjjk zal zyn en of president Faure de uitnoodiging der City om haar met een bezoek te vereeren zal aannemen. Sommige EngelBchen vinden het denkbeeld van sir Joseph Renals om in zyn staatskoets een bezoek te Bordeaux, waar een tentoonstel ling wordt gehouden, te brengen voor een echt bewjjs van staatsmans-wysheid. Niet dat het bezoek van den Lord-Mayor een poli tiek doel beoogt; daarvan ban natuurlyk de staatkundige toestanden in beide landen en de positie van den reiziger in aanmer king genomen, geen sprake zyn, maar men hoopt en vertrouwt dat het bezoek er toe zal bjjdragen allerlei misverstand en wantrouwen, dat er tusschen beide natiën bestaat, uit den weg te ruimen, en in zooverre zou er dan toch een politiek doel mede bereikt worden. Wie aan deze of gene zjjde van het Kanaal zou dit niet wenschen üelinopte JMLetiecieeliiigeri Men herinnert zich dat onlangs in de kolenruimte der stoomboot William te Ancona een zak dynamiet werd gevonden. Onmiddeljjk dacht men het ergste, maar nu bljjkt dat er geen kwestie is van een aanslag. Een passa gier van de boot had een zak dynamiet ge kocht, met het doel dien later aan mijnwerkers te verkoopen. Juist toen hy aan boord ging, bemerkte hy politie-agenten en hp wierp daarom het pak in een der bolenruiruten. Later verzocht hy een vriend te Ancona den stoker by tjjds te waarschuwen. Deze kwam aan boord, doch vond den stoker niet. Zonder zyn opdracht te vervullen, ging hy weer heen. Na twee reizen ontdekte men eerst het gevaarljjke voorwerp en kon zoo een ramp voorkomen. Door het Trades Union-congres te Cardiff werden o. a. resoluties aangenomen ten gunste van een wet tot vermindering van overwerk en ten gunste van een wet tofc belemmering van immigratie van behoeftige vreemdelingen. Voor dit laatste voorstel stemden 266, tegen 246 gedelegeerden. Verder werd met algemeene stemmen een motie aangenomen om te protesteeren tegen de inmenging van den Duitschen keizer in de vryheid van drukpers en sympathie betuigd aan de Duitsche werklieden in den strjjd voor hun vryheid. Sam Woods is tot secretaris herkozen. Een nieuwe rede van keizer Wilhelm II. Aan het feestmaal, door de provincie Pom- meren ter eere van het keizerlijk paar te Stettin gegeven, zeide de keizer dank voor het2Zbc7i, op hem uitgebracht. Z. M. deed uitkomen, dat het Pommersche legerkorps voor de eerste maal bijeengeroepen is om blyken te geven van zyn bekwaamheid in den strjjd en ging terug tot de dagen, toen nog hevig werd ge streden om de provincie, totdat het gelukte dit heerljjke land met de Mark te vereenigen. De keizer spoorde daarna de aanwezigen aan, zich aaneen te sluiten om het aandenken van keizer Wilhelm I te beschermen. »Ter herinnering aan de grootheid van den in deze dagen herdachten tjjd willen wy wederkeerig plechtig beloven voort te gaan, voort te bou wen aan datgene, wat keizer Wilhelm tot stand heeft gebracht", zeide de keizer, eindi gende met een Hocli op de provincie. De Lord Mayor van Londen, die heden> Zaterdag, zyn opwachting maakt by president Faure, om hem namens de City uit te noodi- gen een bezoek aan Londen te brengen, heeft voor zyn vertrek uit Engeland nog aan eenige interviews bloot gestaan. Met veel ernst en uitvoerigheid bespreekt de Engelsche pers de vraag, of de president der republiek de uitnoodiging kan aannemen. Volgens den bekenden Paryschen correspondent van de Times wordt president Faure door redenen van staat weerhouden. Sarah Bernhardt heeft den Lord-Mayor van Londen uitgenoodigd tjjdens zyn verbljjf te Parjjs een bezoek te brengen aan haar theater en de rol te bepalen, waarin hjj haar wenscht te zien optreden. Uit een te Toulon ontvangen schryven van generaal Duchesne bljjkt, dat ook de op perbevelhebber van het expeditiecorps op Ma dagascar pessimistisch gestemd is ten opzichte van het klimaat en de moeielykheden van het terreinde generaal verwacht echter dat deze bezwaren veel minder ernstig zullenj worden naarmate men Tananariwe nadert. Bismarck en zjjn oude vriend Crispi. Een Zwitser8ch publicist, Styl genaamd, heeft een exemplaar van een door hem uitgegeven geschrift aan prins Bismarck gezonden en daarop, naar hjj beweert, het volgende ant woord van dezen ontvangen: «Ontvang mjjn levendigsten dank voor de toezending van uwKamp met den Draalc, die mjj zeer vermaakt heeft. Cavalotti is een geweldig kampioen en ieder goed Duitscher, die de waarheid liefheeft en de leugen haat, diende uw boekje te lezen. Myn oude vriend Crispi is, dunkt my, leeljjk in de klem ge raakt. Ik heb er dezer dagen veel over ge dacht en ik heb mjj afgevraagd wat het meest zeer deed, Cavalotti's zweepslagen of mjjne zenuwpijnen. In vertrouwen gezegd, ik geef nog de voorkeur aan myn zenuwpynen." Een meineeils-proccs» Onlangs is voor de rechtbank te Essen een meineeds-proce8 behandeld, waarvan wy tot dusver verzuimden melding te maken doch dat door het opzien, dat de uitspraak alom, ook buiten het Duitsche ryk, heeft getrokken, door ons niet onopgemerkt mag worden gelaten. Door de rechtbank was een strafvervolging ingesteld tegen 7 mjjnwerkers, die beschuldigd werden van een valsche getuigenis te hebben afgelegd ten gunste van een sociaal-democra- tischen redacteur. De feiten kwamen in hoofdzaak op het volgende neerDe christelijke mjjnwerkers- bond belegde op den 3en Februari van dit jaar te Baukau (Kr. Bochum) een openbare vergadering van myn werkers. Er was ook een groot aantal sociaal-democraten opgekomen, waaronder de bekende voorzitter van den Duit schen mynwerkersbond Schiöder uit Dortmund. Tengevolge van rustverstoringen evenwel maakte de voorzitter der vergadering van zyn huisrecht gebruik en werd hierin bygeBtaan door den politieagent Miinter en den commis saris van politie Brockmeier. Op het punt van heen te gaan, trachtte Schröder aan den uitgang der zaal, waar op een verhevenheid het kasbureau stond, zyn entreegeld terug te krjjgen en raakte hierbjj met den kassier in een twistgesprek, terwyl achter hem de politie bezig was, haar ambt uit te oefenen. Te midden van het gedrang is Schroder de zaal uitgekomen, doch niet zonder eenige stooten en duwen te hebben opgeloopen en meermalen gestruikeld te zyn, waarbjj hjj groot gevaar liep onder den voet te komen. Toen na dit voorval in het sociaal -democra tische blad Zeitung deu ischer Berg-und Hütten- arbeiter een bericht verscheen, waarin het heette dat een groote politieagent (Munter) Schröder, ofschoon deze bereid was het lokaal te verlaten, zou hebben aangegrepen, dat Schröder een stoot zou hebben gekregen, zoo dat hjj op den grond viel en, nauwljjks weer overeind, men hem weer had neergestooten, werd de redacteur Margraf wegens beleediging van den politieagent Munter aangeklaagd. Bjj de terechtzitting op 11 en 27 Juni lie pen de verklaringen der getuigen a charge en a décharge, uiteen. Miinter noemde de bewering der Zeitung deutscher Berg-und Hüttenarbeiter geheel onwaar. Verder onder vraagd, gaf hjj de mogeljjkheid toe, dat hjj Schröder onwillekeurig met zjjn lichaam zou kunnen hebben aangeraakt. Ook de commis saris van politie beweerde, dat Miinter Schrö der niet had gestooten. De redacteur beriep zich voor de waarheid van zjjn beweren op de getuigenis van Schröder en meer anderen die tegeljjk met deze uit de zaal waren ge gaan en allen beweerden, dat Miinter Schrö der tweemaal een duw gegeven had. De eerste lezing werd door de christelijke mjjn werkers, de andere door de Sociaal-democra tische bevestigd en volgehouden Het gerechtsgeding eindigde met de veroor- deeling van den redacteur wegens beleediging tot een week gevangenis, terwyl de rijksad vocaat bjj het einde der tweede zitting Schröder en twee anderen door den aanwezigen politie agent Miinter liet arresteeren, terwyl later vier anderen hetzelfde lot ondergingen. De rijksadvocaat stelde een aanklacht in wegens opzettelyken meineed. Voor de behandeling van deze zaak werd te Essen een afzonder-, ljjke jury benoemd, die van 14—17 Augustus zitting hield. In 't algemeen bleven beide richtingen bjj hunne verklaringen. De aange klaagden, die in het beleedigingproces een ge deelte van hunne verklaringen zelf hadden teruggenomen, gaven daarvan deze verklaring, dat de vele vragen van de zjjde van den rjjks- advocaat en van den voorzitter hen in de war hadden gebracht, daar zjj nooit of slechts zelden voor het gerecht hadden gestaan. De eerste staatsadvocaat plaatste in zjjn pleidooi de christelijke mjjnwerkers, die godsdienst en eed hoog houden, tegenover de sociaal-demo craten van die streek, die haat tegen den gods dienst prediken en eiken gestraften party ge noot met Christus vergelekenverder dat een te Essen verschjjnend partyblad in 1893 een meineed ten gunste van een partijgenoot als geoorloofd verklaarde. De verdediger merkte hunnerzijds op, dat geen van de in aanmer king komende daadzaken als buiten kjjf kon worden geconstateerd. Daarom kon van eene veroordeeling geen sprake zyn. Wanneer die toch werd uitgesproken, zou dit geval geheel eenig zyn in de geschiedenis van het rechts wezen. Toch sprak de jury het schuldig aan mein eed met voorbedachte rade over de aange klaagden uit (met uitzondering van een). Geheel in overeenstemming met den rijksad vocaat veroordeelde het gerechtshof den eenen tot een gevangenis-, de overigen tot een tucht huisstraf van 31/3 jaar, 5 jaar eerverlies en voortdurende ongeschiktheid tot het afleggen van getuigenis. Geljjk gezegd, heeft deze uitspraak algemeen opzien en ook pynlyke gewaarwordingen ge wekt buiten sociaal-democratiBche kringen. Aan een opstel in het weekblad de Neder lander ontleenen wjj de volgende beschou wingen, die naar aanleiding van het Essener proces door het Organ des Verbandes Deutscher Geiverbegerichte worden geleverd. In de eerste plaats wjjst dit blad erop, dat te vergeefs naar een bewjjs gezocht wordt voor het »met voorbedachten rade." De eenige reden, die voor het »met voorbe dachten rade" wordt aangevoerd, bevindt zich in het pleidooi van den rjjbs-advocaat, die er da aandacht op vestigde, dat de politieke groep, waartoe de aangeklaagden behooren, geen eer bied had voor de heiligheid van den eed, afgezien er van, dat deze reden op zichzelf logisch niet voldoende is om te bewjjzen, dat de aangeklaagden geweten zouden hebben, dat hunne verklaringen onjuist waren. Eene be wering, waarvoor geen ander bewjjs kan aan gevoerd worden, dan dat de getuige de on waarheid van zyn verklaring zelf heeft geweten, moet niet eerst in het pleidooi een plaats vinden. Veeleer moet zy tot het voorwerp van een geregelde bewjjsvoering gemaakt worden. Wanneer de rjjksadvocaat van meening was, dat de politieke groep, waartoe de aange klaagden behooren, geen eerbied had voor de heiligheid van den eed en wanneer bjj dit gebrek aan eerbied, als bewjjs voor het voor handen zyn van meineed met voorbedachten rade aanmerkte, zouden toch over de beweerde daadzaken eerst zaakkundigen moeten zjjn ge hoord en er zyn b.v. aan de universiteiten geleerden, die met de lectuur van den dag, met het vereenigingsleven en met het agiteeren der sociaal-democratie voldoende op de hoogte zyn, om de waarheid of onwaarheid van die bewering te kunnen constateeren. Waren zulke deskundigen gevonden, dan zou b.v. het sociaal democratische blad, waarop de rjjksadvocaat zich beriep, met name genoemd moeten worden. Dan zou het gebleken zyn, of de uitgever wer- keljjk sociaal-democraat was, of een zekere redacteur Jeub, die zich als anarchist of poli tieke vrybuiter van de sociaal-democraten af scheidde verder zou het gebleken zyn, dat niet alleen de sociaal-democratie maar ook de sociaal-democratiBche pers van die streek de leer van den geoorloofden meineed zonder voorbehoud afgewezen heeft. Ter verklaring van het feit, dat in het ver meld geval van de gewoonste regelen der procesgewjjze bewjjsvoering is afgewekendat een argument, hetwelk (voor zoover is na te gaan) de eenige grond is, waarop het schuldig is uitgesproken, volstrekt niet is gemaakt tot een voorwerp van bewijsvoering, doch zoo en passant als iets wat volstrekt geen nader bewjjs behoeft, merkt de schryver op »Uit dit proces bleek duidelyk en klaar, dat gene, waarop door hen, die ons politiek en sociaal leven opmerkzaam hebben gadegesla gen, reeds sedert jaren de klemtoon is ge legd; bjj ons staan twee werelden tegenover elkaar, waarvan ieder voor zich slechts zyn eigen kring kent, maar de andere des te zekerder beoordeelt. De wereld der bezitten- den en der niet-bezittenden is streng van elkander gescheiden, en nergens zoo streng als in de Rhyn-Westfaalsche industriestreek. Sedert menschenbengenis heeft de oeconomi- sche de gemeenschaps- en de staatsorde als grondslag gehad de heiligheid en de onschend baarheid van het privaat-bezit. Zoolang er een beweging is, die juist op het begrip pri vaatbezit haar kritiek uitoefent, zoolang zyn er onder de bezittenden kringen geweest, welke in die beweging de omverwerping van alles wat heilig is zagen belichaamd. In het land, waar Lasalle zjjn eerBte groote verdedi gingsrede te houden had, is intusschen een tweede generatie van groot-kapitalisten opge groeid, welke het begrip van de sociaal- democratie als een party, die alles wat heilig is schendt, reeds van de vaderen heeft geërfd. Deze Bnaar van hun zielenleven behoeft slechts even ie worden aangeraakt, om zoo luid te klinken, dat zjj ieder ander geluid overstemt. Hoe staat tegenover deze strenge en steeds strenger wordende tegenstelling onze wetge ving? Wat heeft zjj gedaan, om ten minste onze rechtbanken zoo in te richten, opdat zjj boven den strjjd van bezittenden en niet be zittenden verheven zou zjjn Rjjksadvocaten en rechters worden bjj ons uit de assessors genomen, en het toetreden tot het assessoraat is volkomen vrjj, evenals de studie in de rechtswetenschappen en de voorbereidende dienst als referendaris. Maar studie en refe- rendariaat vorderen 7 jaren van onbezoldigde werkzaamheid, met inbegrip van den proef tijd en het verplichte militaire dienstjaar nog 1 a 2 jaren bovendien. Nu moet ook de onbezoldigde assessor nog een wachttyd van 3 tot 4 jaren doormaken. Er is een vaderljjk erfdeel voor noodig, om een zoon tot in zyn dertigste levensjaar te onderhouden, terwjjl onder het groote meerendeel van het volk de jongen van 14 jaar reeds geheel of gedeeltelijk in zyn onderhoud voorziet. Daarbjj wordt van ieder, die tot het referendariaat toetreedt, eene uitdrukkelijke zekerheid verlangd, dat van de zjjde zjjns vaders of bloedverwanten etc. de noodige middelen voor zjjn onderhoud aan wezig zyn. Niets geschiedt om hun, die deze middelen niet hebben, ze op staatskosten te verschaffen. Integendeel om uit de de kringen der bezittenden steeds sterker wordenden vloed te keeren, worden de eischen, aan de finan- ciëele positie gesteld, steeds strenger geformu leerd. De niet-bezittenden zyn dus van den rechtersstand uitgesloten. In werkeljjkheid worden alleen uit de kringen der bezittenden de Juristen gerecruteerd. Ter vertegenwoor diging van het volkselement in de rechtspleging worden alleen de leeken geroepen en inderdaad is de keuze van juryleden bjj ons ook vrjj, want alhoewel hjj, die de onkosten, welke aan de werkzaamheid van jurylid verbonden zyn, niet kan dragen, het recht heeft zjj no benoe ming niet aan te nemen, is hjj toch niet van de deelneming uitgesloten, maar het laat zich toch begrjjpen, dat men, met het oog op de kostbaarheid van die taak, van zelf gedwongen is, slechts gegoede lieden te nemen. Het jury lid moet lange zittingen buiten zjjn woonplaats bywonen, bjj moet 10 tot 12, dikwjjls 14 dagen het dure hotelleven mede maken. Terwijl in de rechtbanken bjjna uitsluitend de bezittenden zitting hebben, is het bovendien duideljjk, dat ook de jury slechts uit meergegoeden is samen gesteld. Met uitzondering van de arbeidsraden iB er in ons geheele rechtsstelsel geen enkele betrekking, die voor een niet-bezittende be reikbaar is, en de jury's, vroeger het volksele ment in de rechtspleging, zjjn juist tegen woordig de personifieering geworden van de eenzjjdigheid, die de bezittenden van de groote massa des volks scheidt. Toen de jury in Duitschland werd ingesteld, was 't in politieken zin slechts te doen om de tegenstellingen conservatief en liberaaltegenstellingen, waar in ook de armste zich genoegzaam zag ver tegenwoordigd, ook al werden zjj door rjjken vertegenwoordigd. Thans echter, nu de tegen stelling van bezittenden en niet-bezittenden begint, al het andere ter zjjde stellend, wordt deze instelling, zoolang voor de als jurylid bewezen diensten geen vergoeding wordt ge geven, tot het tegendeel van dat, wat oor spronkelijk met haar was bedoeld. Zjj brengt het gerecht niet meer in aanraking met de nieuwe en frissche stroomingen, welke door de wereld trekken, maar zy staat daar als een stevige muur om een kleine minderheid, die hare meening reeds daarom voor alB van zelf sprekend houdt, omdat zjj in haar engen kring voor zelf sprekend geldt." Bekendmakingen. HERBENOEMING WETHOUDER. De burgemeester en wethouders van Middel burg maken bekend dat door den gemeenteraad in zjjne verga dering van den 3den September 1.1. als wet houder dezer gemeente is herkozen de heer H. P. DEN BOUWMEESTER, die zich die herbenoeming heeft laten welgevallen. Middelburg, 6 September 1895. De burgemeester en wethouders voornoemd, SCHORER. A. DE VULDER VANNOORDEN. BENOEMING VAN LEDEN DER COMM1S- S1ËN UJT DEN GEMEENTERAAD. De burgemeester en wethouders van Mid delburg maken bekend dat de by art. 54 der gemeentewet bedoelde commisBiën zyn samengesteld als volgt a. de commissie tot het ontwerpen van ver ordeningen, tegen wier overtreding straf is bedreigd, waarvan de burgemeester, ingevolge art. 166 der gemeentewet voorzitter is, uit de heeren mr A. P. SNOUCK HURGRONJE, jhr mr E. P. SCHORER, dr A. VAN DER SWALME en jhr mr W. H. SNOUCK HURGRONJE; b. de commissie van financiën uit de heeren W. J. SPRENGER, voorzitter; J. A. TAK, F. G. SPRENGER, mr G. N. DE STOPPEL AAR en mr A. P. SNOUCK HURGRONJE, leden c. de commissie van fabricage uit de heeren H. P. DEN BOUWMEESTER, voorzitter; dr A. VAN DER SWALME en J. F. VAN DUNNE, leden d. de commissie ten behoeve der oudheid kundige verzameling en het oud archief' der gemeente, uit de heeren W. J. SPRENGER, voorzitter, mr G. N. DE STOPPELAAR en jhr mr W. SNOUCK HURGRONJE, leden. Middelburg, den 6 September 1895. Burgemeester en wethouders voornoemd, SCHORER, De secretaris. A. DE VULDER VAN NOORDEN. POLITIE. Aan het bureau van politie alhier zyn als gevonden gedeponeerdeen meisjesmuts, een duimstok, een wandelstokje, een beenen manchet-knoop, een klinkhamer, een muilkorf, een stofdoek-mandje, een snoer koralen met koperen sluiting, twee portemonnaies, een mantel met bont, een sleutel, een nyptang, een pakhuissleutel, een duimstok en tabaksdoos, een meisjeshoed, een bloedkoralen armband met gouden slot, een paar gryskatoenen hand schoenen en een liuweelen band. Stoomdrukkerij D, G. Kröberjr.—Middelburg.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1895 | | pagina 6