N°. 182. 138' Jaargang. 1895 Maandag 5 Augustus. Brieven uit de Hofstad. FEUILLETON ONTGOOCHELING. MDDEIBI1GW (IIIIRIM. Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s J met uitzondering van Zon- en Feestdagen2 Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco2, Afzonderlijke nummers, met of zonder bijvoegsel, zijn verkrijgbaar a 5 cent. Advertentiën20 cent per regel} Bij abonnement lager." Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens alle' dankbetuigingen, van 17 regels 1.50 j iedere regel meer 0.20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte} Reclames 40 cent per regel. Vk emoBetn. M iddelburg 3 Aug. 8 u. vin. 58 gr. m. 12 a- 61 gr-, av. 4 u. 62 gr. P„ Verwacht Z. W. wmd. Agenten te VliBsingenP. G. de Vet Mestdagh Zoon, te GoesA. C. Boiuit, firma weduwe A. C. de Jonge, te KruiningenF. v. d. Peijl, te ZierikzeeA. C. de Mooij, te TholenW. A. van nreuwenhuljzen en te TerneuzenM. de Jonge. Verder nemen alle postkantoren en boekhandelaren abonnementen en advertentiën aam, evenals de advertentie-bureau's van Nijgh Van Dithab, te Rotterdam, de Gkbb. Bbuneante, te 's Gravenhage, en A. de La Mab Azn., te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: te Pargs en Londen, de Compagnie góaérale de Publicity étrangère G. L. Daubb Cie., John F. Joker, opvolger. Advertentlës moeten des namiddags te één uur aan het bureau bezorgd zgn, willen zg des avonds nog worden- Middelburg 3 Augustus. 2 Augustus 1895. Het is toch bard als men, zich nog krachtig en flink gevoelende, door jongeren zich ziet aan bet verstand brengen, dat men oud wordt en vooral als dit geschiedt doordien die jon geren ronduit verklaren liever niet met dien oudere te doen te hebben. Dit ondervond onlangs ook de eerwaardige Maatschappij van Nederlandsche letterkunde. Aan haar hoofd staat de al tgd jeugdige prof. dr Jan ten Brink, die met zich zelf ook zjjn Maat schappij meende jong te kunnen houden, en die, indien hg al eens mocht gaan bemerken toch ook allengs op jaren te komen, een paar jaren geleden als voorzitter van Letterkunde zeker een goed gelukte verjongingskuur onder ging toen ook dames in den kring werden opgenomen. Want in gezelschap van dames is doctor Jan eerst in zjjn element! In het wisselen van galante gezegden en compli mentjes is bjj een baas! En die man moet nu van jongelui in de letterkunde vernemen, dat hg als. letterkundige en met hem zjjn Maatschappij eigenlgk uit den tgd zgn. Want hierop komt toch eigenlgk de weigering neer van een paar jongere schrgvers om hunne benoeming tot lid van »Letterkunde" aan te nemen. Het wordt wel niet ronduit door hen gezegd, maar toch is het zoo. Doctor Jan moge dit laatste niet inzien en in goed vertrouwen de bedankjes aan andere redenen toeschrijven dan aan het voorbggaan van zgn jeugd waaraan hg trouwens zelf allerminst gelooft onder de jongeren staat het vast. Maar daarom juist lgkt me de inhoud van het dezer dagen gepubliceerde bedankbriefje van K. Alberdingk Thym niet oprecht en zelfs inconsequent. Deze onlangs benoemde begint met een betuiging van dank voor de hem van de zjjde der maatschappg ten deel gevallen onderscheiding en geeft dan de verzekering van zgn spjjt de benoeming niet te kunnen aanvaarden. Eilieve, als ge zelf de benoeming eene onderscheiding noemt, mjjnheer Thym, waarom kunt ge die dan niet aannemen Waarom moet ge dan bjj u zelf spgtgevoel opwekken wegens de niet-aanvaarding Kunt ge niet de jaarljjksche contributie betalen, of zgn de kosten van aanschaffing van catalogus, waartoe ieder nieuw lid verplicht is, u te hoog Dit zullen zeker niet de ware redenen zgn, al mag men het vreemd vinden, dat voor het bezit van een eeretitel, waarom niet is gevraagd waar die andererzgds uit eigen beweging wordt opgedragen, jaarljjks moet betaald worden, en dat men gedwongen wordt een Igvigen catalogus te koopen,waar aan de meeste leden zoo goed als niets hebben. Maar is er inderdaad wel spgtgevoel, en dns vindt ge de benoeming werkelgk een onder scheiding? Als ge uw hart recht uit spreekt, kunt ge dat moeilgk volhouden. Op zeer enkele uitzonderingen na, menschen die liever maar het lidmaatschap aannemen en de con tributie betalen, al hebben zg Ook met de Maatschappij niet veel op, dan zich door te bedanken openlgk zoo hoog boven de Maat schappij te stellen, op die enkele uitzon deringen na zgn er dan ook geen leden, met wie de letterkundige en kunstenaars-ziel van Van Deyssel iets gemeen beeft. Maar waarom dan niet die ware reden vermeld, of als er een andere mocht bestaan deze opgegeven Zooals het briefje nu luidt, bevat het generlei motiveering van de weigering, maar alleen de inconsequentie, dat men zich vrjjwillig iets aandoet dat op hetzelfde oogenblik een ge voel van spijt wekt. Die inconsequentie is misschien schgnbaar, maar om dit te kunnen aannemen moet men de motieven kennen, zonder welke men ge neigd is den geheelen inhoud als een banale en onoprechte beleefdheidsformule te beschou wen, en dat zou men niet van Alberdingk Thym, die onder den naam Van Deyssel wel getoond heeft waar te durven zgn, al is de waarheid nog zoo hard, niet verwacht hebben. Zgn antecedenten zgn er zeker niet naar, dat hg nu, uit pure beleefdheid jegens de heeren van «Letterkunde", voor bet meerendeel do- miné's en leeraren, onwaar behoeft te zgnde eerbied voor den ouderdom zit er hg hem niet zoo in, dat hg dien pleegt te ontzien als die zich, volgens hem zonder grond, op iets anders dan den leeftgd laat voorstaan hg maakt dan ook de oudsten ongenadiglgk af. Daarvoor toonde ook de minister Roëll dezer dagen niet bang te zgn. De secretaris-generaal aan zgn departement, vroeger een niet onver- dienstelgk man, was werkelgk te oud gewor den voor zgn ambt. Het werd hoog tgd, dat een jongere zgn plaats kwam innemen. De minister heeft niet nagelaten den heer Zil eken onder het oog te brengen, dat het voor hem zaak werd af te treden, en deze heeffc aan dien wenk gevolg gegeven. Nu zou men hebben mogen verwachten, dat iemand van veel jeugdiger leeftgd hem zou vervangen, een man oud genoeg om in die hooge betrekking gesteld te worden maar niet te oud om baar naar menschelgke berekening nog jaren lang flink te kunnen vervullen. Zoo iemand, in de kracht van zgn leven en zeker niet onbekwaam, is aan het departement van buitenlandsche zaken als referendaris werkzaam. Als deze voor zgn tegenwoordige belangrgbe functiën bekwaam genoeg is, zal hg het zeker zgn voor de wel in rang hoogere maar niet zooveel inspanning en kennis vor derende betrekking van secretaris-generaal. De minister Roëll heeft echter gemeend diens afdeelings-cbef niet voor die bevordering te moeten voordragen maar koos daartoe den heer Yerkerk Pistorius, thans aan het depar tement van financiën geplaatst, die reeds ruim zestig jaar oud is en de gebreken van den ouderdom reeds vrg sterk ondervindt in een paar zeer slecht geworden oogen, die hem meermalen bet lazen onmogelgk maken, zoo dat hg dan door anderer oogen zien moet. Aan bekwaamheid en helderheid van geest ont breekt het hem zeker niet, maar een gebrek, als waarmede hg behept is, moet toch daar tegenover niet licht worden geteld, vooral niet nu voor hem plaats moest maken een man, die ook alleen om zgn leef igd ongeschikt werd geacht, en nu een jonger en ook bekwaam Vit het Engelsch, van ETHEL PENROSE. Zg stond bg het hek, dat het groote wei land omsloot, liet de armen er op rusten, en drukte de kin op de gevouwen handen, terwgl hare oogen dwaalden over de welige groene vlakte, die zich mglen ver uitstrekte, totdat zg overging in de purpere Ign der heide, die weer ineensluit met de wazige blauwe Dublin- bergen, die als een wolk den gezichteinder begrensden. Het was vgf uur en de dikke witte avonddauw steeg reeds op uit de velden, waarop den heel en dag de zon had geschenen. De koeien, die zich langzaam naar de melk- schuren begaven, waadden tot aan de knieën in een spookachtige, mistige zee, in het voor- bygaan de laatste sprietjes nagras aftrekkende en verontwaardigd loeiende tegen Billy, den herdersjongen, die hen met allerlei beleedi- gende scheldwoorden tot grooteren spoed aan spoorde. Het was een landelgk tafereel, niet zonder eigenaardige schoonheid, maar Lavinia ambtenaar aan het ministerie zelf voor hem gepa886rd werd. Deze benoeming is vrg wel onverwacht uit de lucht komen vallen en werd dan ook in alle stilte voorbereid. Niemand heeft naar het ambt bunnen dingende heer Pistorius werd er voor aangezocht. En deze stelde zelfs nog voorwaarden, o. a. dat hg den persoonlgken titel van minister-reBident zou erlangen. Hierin is iets zonderlings gelegen, want nu wordt de nieuwe secretaris-generaal uitdrukbelgk in rang beneden onze gevolmachtigde ministers gesteld, met wie bg toch namens den minister vat buitenlandsche zaken telkens zal moeten on derhandelen en correspondeeren. Daarbg zou hg toch op een vrg wat onafhankelgker stand punt hebben gestaan indien hg in zgne hooge betrekking buiten het corps diplomatique ge bleven ware. Wordt een secretaris-generaal daarin ingelgfde, dan krgge hg den hoogsten rang, niet een die hem tot mindere maakt van de meeste van Harer Majesteit's vertegen woordigers. Bg kon. besluit is benoemd tot notaris binnen het arr. Am sterdam, ter standplaats de gemeente Nieuwen- dam, A. C. ter Meulen, candidaat-notaris te Amsterdam zgn benoemdtot raad-adviseur bg het departement van justitie mr A. Teixeira de Mattos, thans referendaris bg genoemd dep. tot adjunct-commies bg het dep. van justitie mr A. E. Bles, advocaat en procureur te 's Gravenhage; is dr C. H. Wind te Groningen benoemd tot lector in de faculteit der wis- en natuur kunde aan de rgbe-universiteit aldaar, om onderwgs te geven in de physische chemie en mathematische physica; is benoemd tot directed* van het postkantooi te Meersen H. J. Knoop Pathuis, thans direc teur van het postkantoor te Zeven aar; tot directeur van het post- en telegraafkan toor te Schoonhoven F. P. H. van der Schrieck. thans directeur van het post- en telegraaf kantoor te Sittarden tot directeur van het post- en telegraafkantoor te Sittard J. A. A. Schwan, thans in gelgke betrekking te Schoonhoven is, op verzoek, aan A. J. Schleper, eervol ontslag verleend uit zgne betrekking van klerk bg de directie der rijkspostspaarbank te Amsterdam. De St. Ct. van heden bevat den tekst der tusechen Nederland en Groot-Britannië gesloten overeenkomst, om het geschil in zake de gevangenneming en de voorloopige gevan genhouding van den gezagvoerder der Costa Rica Packet aan eene scheidsrechterlgke uit spraak te onderwerpen. Farrell droeg, zooals zg daar over het bek geleund stond, niet veel tot de schilderach tigheid bg. Lavinia was niet geboren om een heldin te zgn. Zg was plomp van gestalte en had grove trekkenhaar gelaatskleur was bleek, met zomersproeten, haar haar had een onbestemde strookleur; en hare oogen, die thans vaag op het naderende vee staarden waren wel groot en goed gevormd, doch mis ten diepte van kleur en uitdrukking. Tevens bezat zg de twijfelachtige bekoorlijkheid van in haar omgeving te passen dat wil zeggen in een Iersch graafschap, in een kring van landedellieden, wier gedachten en gesprekken doortrokken waren van de eentonigheid en regelmatigheid eener acht dagen loopende klok, van de jachtvooruitzichten in den winter af tot aan de rampen van een mislukten oogst in den zomer. Lavinia, met haar kort, slecht zittend man teltje en hare kennis van de goede eigenschap pen van een «stuk vee", was geheel in over eenstemming met die prozaïsche, alledaagsche omgeving. Eindelgk richtte zg zich op, stak hare ban den diep in de zakken van haar buiBje, keerde zich met een zucht van het bedauwde land af en ging langzaam den smallen grintweg op, naar huis. Het kwam niet bj Lavinia op De St Ct van heden bevat een kon. besluit tot instelling eener staatscommissie ten einde te onderzoeken of naast de instelling van eene rgkslgfrentenbank en naast de regeling der verzekering tegen ongelukken maatregelen bg de wet behooren te worden genomen om te bevorderen dat werklieden en met dezen ge- lgk te stellen personen, die door ouderdom of door invaliditeit big vend ongeschikt zgn om in hun onderhoud te voorzien, recht erlangen op geldelgke uitkeeringenen bg bevestigende om zich af te vragen waarom zg aan zulk een ongewone uiting van ontroering toegaf. Ik heb reeds gezegd dat zg niet geboren was om een heldin te zgn. Indien dat het ge val ware geweest, zou zg ongetwgfeld die zucht nauwkeurig ontleed en de eerste en tweede oorzaak er van den juisten naam ge geven hebben, welke zg wegsloot in verschil lende hokjes van haar geheugen, totdat een terugkeer van het wonder het raadzaam maakte om ze weer ter vergelijking en herziening voor den dag te halen. Maar het genoegen van zulk een wetenschappelgk zelfonderzoek was Lavinia ontzegd. Haar leven was tot nu toe zóo eentonig en saai geweest, dat, wanneer zich een storend element deed gevoelen, dit haar even nieuw als onverklaarbaar was, en te ver buiten het bereik van haar traag ver stand om het te kunnen rangschikken. Voor het oogenblik had zg slechts een vaag besei dat het bestond, en de eenige uiting ervan was de reeds genoemde zucht en half gefor muleerde wensch om eindelgk toch een* laarzen te krggen, die haar niet altgd pgn deden aan de toonen. Deze gedachte had de overhand toen zg den dikken modder op den gzeren voetschrapper afkrabde, langzaam den stoep opging naar de voordeur en een oogenblik in de kleine beantwoording dier vraag een of meerdere daartoe strekkende wetsvoorstellen met memo rie van toelichting en raming der geldelgke gevolgen te ontwerpen en in te dienen. De leden bezitten de bevoegdheid om van hun van dat der meerderheid afwgkend gevoelen door nota's t© doen big ken. De commissie, na voor de eerste maal door den minister van water staat, handel en ngverheid te zgn bgeenge- roepen, zal hare vergaderingen houden te 's Gravenhage of na bekomen machtiging ook elders. Benoemd zgntot lid en voorzitter, mr C. Pgnacker Hordgk, lid van de Eerste kamer, te '-Gravenhagetot ledenJ. van Alphen, lid van de Tweede kamer te Hengeloo, Over- gssel, mr J. baron d'Aulnis de Bourouill, hoog leeraar aan de universiteit te UtrechtR. W. J. C. van den Wall Bake, directeur der Ned. Zuid-Afrik. Spoorwegm. te Amsterdam, mr W. H. de Beaufort, lid van de Tweede kamer Leusden jhr mr G. J. Th. Beelaerts van Blokland, lid van de Tweede kamer te 's GravenhageAlex. Daniëls, industrieel, te AmsterdamH. L. Enthoven H. Lzn., direc teur van de naamlooze vennootschap Plettery te 's Gravenhage mr. H. B. Greven, hooglee raar aan de rgksuniverseiteit te Leidenmr. J. J. I. Harte, lid van de Tweede kamer, te Gravenhage B. H. Heldt, lid van de Tweede kamer te 's Gravenhagemr. C. J. A. Heyden- rgek, lid van den raad van State, te's Graven hage G. H. Hintzen, lid van de Tweede kamer te RotterdamK. Kater, voorzitter van de vereeniging Ned. Werkliedenverb. Patri monium (vaderlgk erfdeel), te Amsterdam Corneille L. Landré, wiskundig adviseur der Levensverzekering-Mg. Dordrecht, te Dord recht; mr W. H. de Savornin Lobman, bui tengewoon hoogleeraar aan de vrge Universi teit te Amsterdam1. H. van der Menlen, lid van de Provinciale Btaten van Fries land, te DragtenW. J. C. Pastoors, voor zitter van de vereeniging Ned. Roomsch-kath. Volksbond te Amsterdamdr A. J. van Pesch, hoogleeraaï aan de Gemeentelgke Univer siteit te Amsterdammr W. A. Reiger, hoog leeraar aan de rgks-universiteit te Groningen dr H. J. A. M. Schaepman, lid van de Tweede kamer, te Driebergenmr H. Smeenge, lid van de Tweede kamer, te Hoogeveen J. G. Sngder, lid der firma Diddens en Van Asten, industrieel, te Helmond D. W. Stork, indus trieel, te Hengeloo, Overijssel; tot secretaris, A. Nilant, te 's Gravenhage. Uit het politiek leven van den dezer dagen overleden mr. J. Kappeyne van dej Copello geeft Frans Netscher in de Parlementaire Por tretten het volgende verhaal. Op zekeren keer werd bg de beraadslagingen over een gewich tig wetsontwem de tusschenkomst van den heer Kappeyne door zijne partggenooten niet alleen wenschelgk, maar zelfs hoogst noodzakelgk geacht. Men had er hem vooraf over gespro ken, en hg had beloofd zich op 't meest schikte oogenblik in het debat te komen men gen. Maar de ochtendvergadering, waarin de beslissende stemming verwacht werd, was ge opend, en zgne vrienden bleven tevergeefs naar hem uitkgken. De wgzers van de klok had den half twaalf al gepasseerd, naderden zelfs het middaguur; onophoudelgk werden angsti- vestibule bleef staan, om te berekenen hoe gauw zg een nieuw paar zou kunnen koopen. »In geen geval voordat ik het kalf ver kocht heb." Dit was de slotsom van hare overpeinzingen en daarmede opende zjj de kamerdeur. De aftemoontea was bg de Farrells niet een van die gezellige vrge maaltgden, die men gewoonlgk onder dien naam verstaat. Het was, gelgk alles wat met mevrouw Far rell in verband stond, een geregeld, stevig, verzadigend maal. De groote ronde mahony- houten tafel, bedekt met een gewoon damast tafellaken, was gedekt als voor het ontbgt, waaraan ieder familielid een vaste plaats had de eenige toegevendheid aan nieuwerwetsche lichtzinnigheid bestond uit een schaal met allerlei beschuitjes met gesuikerde puntjes, die roodachtig bloosden over bare eigen wereldschheid, wanneer zg zagen hoe zg af staken bg de stgve eerbiedwaardigheid van het bruin huisbakken brood, dat midden op de tafel prgkte. Toen Lavinia binnen kwam wenkte haar moeder haar stilzwggend dat zg uaar hare plaats zou gaanmaar hare beide zusters waren niet zoo welwillend. Rebecca Maria bleef steken in het nemen van een bgzonder aantrekkelgk beschuitje, om Mina iets in te fluisteren, wat beiden soo aan het. ge blikken naar de groene klapdeuren gewor pen, maar telkens als zg open werden gestoo- ten, werd men teleurgesteld, daa:r er wèl ge vreesde en onwelkome tegenstemmers haastig binnenkwamen, maar de lange gestalte van den heer Kappeyne er zich niet in kwam af- teekenen. Zóo kon 't niet big ven voortduren; er moest raad geschaft worden en eenige der voornaam ste vrienden staken de hoofden bgeen. Men besloot nu, in haastige overlegging, een der partggenooten in allergl af te vaardigen om Kappejjne te waarschuwen en tot onmiddelgk komen te dringen. De afstand tusschen het Binnenhof en het Noordeinde werd door den liberalen renbode in vliegende vaart afgelegd aangebeld; naar binnen gestormd; in de stu deerkamer niemandin de ontbgtkamer een vrooljjk brandend pitje onder den trekpot, een bordje zonder kruimels, alles nog onaan geroerd Waar was hg dan Wacht, de slaapkamer in, en jawel, daar lag de staatsman nog rustig te slapen, zich van geen verzuim bewust. Met zenuwachtige drukte wekt de renbode den smachtend verbeiden redder, sleurt hem half uit het bed, dwingt hem in vliegende haast eenige kleedingstukken aan te schieten, trekt hem brommend en mopperend langs het onaangeroerde ontbgt heen de straat op, hem duwend en drg vend naar het Binnenhof. Buiten adem en hggend komen beiden daar aan, nog juist bgtgds, daar de voorzitter al aanstalten maakte om de beraadslagingen te sluiten. Nog in het gangpad wenkt hg den president dat hg het woord verlangt: de vrienden herademen en bekomen van hun angst; een ongewone nieuwsgierigheid doet alle leden rond den bin- nengesleepten spreker te hoop loopen. Oog- en oorgetuigen verklaren, dat de toen ge houden redevoering de schitterendste parle mentaire overwinning in *s heeren Kappeyne's publieke loopbaan geweest is hg overtrof zich zeivennog nooit had hg zoo helder, scherp, pikant en vernuftig gesproken. Terwgl de punt van een halsboord, die hg geen tgd gehad had behoorlgk vast te maken, hem telkens hinderlgk tegen het oor aankittelde, zoodat het voortdurend met een ongeduldige handbeweging verwgderen moest, ontwikkelde hg een redenaarstalent, dat zelfs zgne beste bekenden verbaasde. etteren en Kunst. Het jongste nommer van Eigen Haard bevat een opstel van Luctor overDe oud heidskamer voormalige Gevangentoren) te Vlissingen. Het is versierd met eene zeer nette afbeelding van dien toren, zooals hg geres taureerd is. In de Gids is het eerste gedeelte ge plaatst van Wereldvrede, den nieuwen roman van Louis Couperus. Het bestaat een lOOtal bladzgden. Daar spoedig te Scbeveningen het vredes congres samenkomt, zouden sommigen kunnen meenen dat het werk een bepaalde strekking had, nl. een hulde aan het idee van den vrede. De auteur waarschuwt hen die dat mochten denken dat hg, hoe groote sympathie hg heeft voor den vrede, toch niets anders bedoeld heeft dan een roman, een werk van kunst, niets lachen bracht dat haar vader, die achter een groote courant verborgen, tusschen slokken heete thee en groote happen boterhammen in, het laatste nieuws las, over zgn bril heenkeek om te vragen wat er voor een grap was. >0, niets bgzonders", gichelde Rebecca Maria. »Wg verwonderden onB maar wat er voor aantrekkelgks buiten zou zgn dat Lavinia zoo lang in de koude avondlucht deed blgven." «Ik stond bg het hek te kgken naar het naar binnen drijven van de koeien", zei Lavinia kortaf. Haar trage geest had een vaag vermoeden dat de «meisjes" haar op de een of andere manier voor den gek hielden, maar zg begreep niet wat er achter zat. «Lieve hemel!" riep Mina met iets scherps in haar toon: »Gjj zocht zeker naar een goed onderwerp voor een photographie. Het is jammer dat de Barry's zoo gauw weggereden zgn, anders zouden zg u misschien nog van veel dienst hebben kunnen zgn." De heer Farrell was weer in zgn courant verdiept, maar het hooren van den naam Barry bracht zgn gelaat weer te voorschijn. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1895 | | pagina 1