N°. 182.
138' Jaargang.
1895
Maandag
5 Augustus.
Brieven uit de Hofstad.
FEUILLETON
ONTGOOCHELING.
MDDEIBI1GW (IIIIRIM.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s J
met uitzondering van Zon- en Feestdagen2
Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco2,
Afzonderlijke nummers, met of zonder bijvoegsel,
zijn verkrijgbaar a 5 cent.
Advertentiën20 cent per regel} Bij abonnement lager."
Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens alle'
dankbetuigingen, van 17 regels 1.50 j
iedere regel meer 0.20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte}
Reclames 40 cent per regel.
Vk emoBetn.
M iddelburg 3 Aug. 8 u. vin. 58 gr.
m. 12 a- 61 gr-, av. 4 u. 62 gr. P„
Verwacht Z. W. wmd.
Agenten te VliBsingenP. G. de Vet Mestdagh Zoon, te GoesA. C. Boiuit, firma weduwe A. C. de Jonge, te KruiningenF. v. d. Peijl, te ZierikzeeA. C. de Mooij,
te TholenW. A. van nreuwenhuljzen en te TerneuzenM. de Jonge. Verder nemen alle postkantoren en boekhandelaren abonnementen en advertentiën
aam, evenals de advertentie-bureau's van Nijgh Van Dithab, te Rotterdam, de Gkbb. Bbuneante, te 's Gravenhage, en A. de La Mab Azn., te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: te Pargs en Londen, de Compagnie góaérale de Publicity étrangère G. L. Daubb Cie., John F. Joker, opvolger.
Advertentlës
moeten des namiddags te één uur
aan het bureau bezorgd zgn, willen
zg des avonds nog worden-
Middelburg 3 Augustus.
2 Augustus 1895.
Het is toch bard als men, zich nog krachtig
en flink gevoelende, door jongeren zich ziet
aan bet verstand brengen, dat men oud wordt
en vooral als dit geschiedt doordien die jon
geren ronduit verklaren liever niet met dien
oudere te doen te hebben. Dit ondervond
onlangs ook de eerwaardige Maatschappij
van Nederlandsche letterkunde. Aan haar
hoofd staat de al tgd jeugdige prof. dr Jan
ten Brink, die met zich zelf ook zjjn Maat
schappij meende jong te kunnen houden, en
die, indien hg al eens mocht gaan bemerken
toch ook allengs op jaren te komen, een paar
jaren geleden als voorzitter van Letterkunde
zeker een goed gelukte verjongingskuur onder
ging toen ook dames in den kring werden
opgenomen. Want in gezelschap van dames
is doctor Jan eerst in zjjn element! In het
wisselen van galante gezegden en compli
mentjes is bjj een baas! En die man moet
nu van jongelui in de letterkunde vernemen,
dat hg als. letterkundige en met hem zjjn
Maatschappij eigenlgk uit den tgd zgn. Want
hierop komt toch eigenlgk de weigering neer
van een paar jongere schrgvers om hunne
benoeming tot lid van »Letterkunde" aan te
nemen. Het wordt wel niet ronduit door hen
gezegd, maar toch is het zoo.
Doctor Jan moge dit laatste niet inzien en
in goed vertrouwen de bedankjes aan andere
redenen toeschrijven dan aan het voorbggaan
van zgn jeugd waaraan hg trouwens zelf
allerminst gelooft onder de jongeren staat
het vast.
Maar daarom juist lgkt me de inhoud van
het dezer dagen gepubliceerde bedankbriefje
van K. Alberdingk Thym niet oprecht en zelfs
inconsequent. Deze onlangs benoemde begint
met een betuiging van dank voor de hem van
de zjjde der maatschappg ten deel gevallen
onderscheiding en geeft dan de verzekering
van zgn spjjt de benoeming niet te kunnen
aanvaarden. Eilieve, als ge zelf de benoeming
eene onderscheiding noemt, mjjnheer Thym,
waarom kunt ge die dan niet aannemen
Waarom moet ge dan bjj u zelf spgtgevoel
opwekken wegens de niet-aanvaarding Kunt
ge niet de jaarljjksche contributie betalen, of
zgn de kosten van aanschaffing van
catalogus, waartoe ieder nieuw lid verplicht
is, u te hoog Dit zullen zeker niet de ware
redenen zgn, al mag men het vreemd vinden,
dat voor het bezit van een eeretitel, waarom
niet is gevraagd waar die andererzgds uit
eigen beweging wordt opgedragen, jaarljjks
moet betaald worden, en dat men gedwongen
wordt een Igvigen catalogus te koopen,waar
aan de meeste leden zoo goed als niets hebben.
Maar is er inderdaad wel spgtgevoel, en dns
vindt ge de benoeming werkelgk een onder
scheiding? Als ge uw hart recht uit spreekt,
kunt ge dat moeilgk volhouden. Op zeer
enkele uitzonderingen na, menschen die liever
maar het lidmaatschap aannemen en de con
tributie betalen, al hebben zg Ook met de
Maatschappij niet veel op, dan zich door te
bedanken openlgk zoo hoog boven de Maat
schappij te stellen, op die enkele uitzon
deringen na zgn er dan ook geen leden, met
wie de letterkundige en kunstenaars-ziel van
Van Deyssel iets gemeen beeft. Maar waarom
dan niet die ware reden vermeld, of als er
een andere mocht bestaan deze opgegeven
Zooals het briefje nu luidt, bevat het generlei
motiveering van de weigering, maar alleen de
inconsequentie, dat men zich vrjjwillig iets
aandoet dat op hetzelfde oogenblik een ge
voel van spijt wekt.
Die inconsequentie is misschien schgnbaar,
maar om dit te kunnen aannemen moet men
de motieven kennen, zonder welke men ge
neigd is den geheelen inhoud als een banale
en onoprechte beleefdheidsformule te beschou
wen, en dat zou men niet van Alberdingk
Thym, die onder den naam Van Deyssel wel
getoond heeft waar te durven zgn, al is de
waarheid nog zoo hard, niet verwacht hebben.
Zgn antecedenten zgn er zeker niet naar, dat
hg nu, uit pure beleefdheid jegens de heeren
van «Letterkunde", voor bet meerendeel do-
miné's en leeraren, onwaar behoeft te zgnde
eerbied voor den ouderdom zit er hg hem niet
zoo in, dat hg dien pleegt te ontzien als die
zich, volgens hem zonder grond, op iets anders
dan den leeftgd laat voorstaan hg maakt dan
ook de oudsten ongenadiglgk af.
Daarvoor toonde ook de minister Roëll dezer
dagen niet bang te zgn. De secretaris-generaal
aan zgn departement, vroeger een niet onver-
dienstelgk man, was werkelgk te oud gewor
den voor zgn ambt. Het werd hoog tgd, dat
een jongere zgn plaats kwam innemen. De
minister heeft niet nagelaten den heer Zil eken
onder het oog te brengen, dat het voor hem
zaak werd af te treden, en deze heeffc aan
dien wenk gevolg gegeven.
Nu zou men hebben mogen verwachten, dat
iemand van veel jeugdiger leeftgd hem zou
vervangen, een man oud genoeg om in die
hooge betrekking gesteld te worden maar niet
te oud om baar naar menschelgke berekening
nog jaren lang flink te kunnen vervullen.
Zoo iemand, in de kracht van zgn leven en
zeker niet onbekwaam, is aan het departement
van buitenlandsche zaken als referendaris
werkzaam. Als deze voor zgn tegenwoordige
belangrgbe functiën bekwaam genoeg is, zal
hg het zeker zgn voor de wel in rang hoogere
maar niet zooveel inspanning en kennis vor
derende betrekking van secretaris-generaal.
De minister Roëll heeft echter gemeend diens
afdeelings-cbef niet voor die bevordering te
moeten voordragen maar koos daartoe den
heer Yerkerk Pistorius, thans aan het depar
tement van financiën geplaatst, die reeds ruim
zestig jaar oud is en de gebreken van den
ouderdom reeds vrg sterk ondervindt in een
paar zeer slecht geworden oogen, die hem
meermalen bet lazen onmogelgk maken, zoo
dat hg dan door anderer oogen zien moet. Aan
bekwaamheid en helderheid van geest ont
breekt het hem zeker niet, maar een gebrek,
als waarmede hg behept is, moet toch daar
tegenover niet licht worden geteld, vooral
niet nu voor hem plaats moest maken een
man, die ook alleen om zgn leef igd ongeschikt
werd geacht, en nu een jonger en ook bekwaam
Vit het Engelsch,
van
ETHEL PENROSE.
Zg stond bg het hek, dat het groote wei
land omsloot, liet de armen er op rusten, en
drukte de kin op de gevouwen handen, terwgl
hare oogen dwaalden over de welige groene
vlakte, die zich mglen ver uitstrekte, totdat
zg overging in de purpere Ign der heide, die
weer ineensluit met de wazige blauwe Dublin-
bergen, die als een wolk den gezichteinder
begrensden. Het was vgf uur en de dikke
witte avonddauw steeg reeds op uit de velden,
waarop den heel en dag de zon had geschenen.
De koeien, die zich langzaam naar de melk-
schuren begaven, waadden tot aan de knieën
in een spookachtige, mistige zee, in het voor-
bygaan de laatste sprietjes nagras aftrekkende
en verontwaardigd loeiende tegen Billy, den
herdersjongen, die hen met allerlei beleedi-
gende scheldwoorden tot grooteren spoed aan
spoorde. Het was een landelgk tafereel, niet
zonder eigenaardige schoonheid, maar Lavinia
ambtenaar aan het ministerie zelf voor hem
gepa886rd werd.
Deze benoeming is vrg wel onverwacht uit
de lucht komen vallen en werd dan ook in
alle stilte voorbereid. Niemand heeft naar het
ambt bunnen dingende heer Pistorius werd
er voor aangezocht. En deze stelde zelfs nog
voorwaarden, o. a. dat hg den persoonlgken titel
van minister-reBident zou erlangen. Hierin is
iets zonderlings gelegen, want nu wordt de
nieuwe secretaris-generaal uitdrukbelgk in rang
beneden onze gevolmachtigde ministers gesteld,
met wie bg toch namens den minister vat
buitenlandsche zaken telkens zal moeten on
derhandelen en correspondeeren. Daarbg zou
hg toch op een vrg wat onafhankelgker stand
punt hebben gestaan indien hg in zgne hooge
betrekking buiten het corps diplomatique ge
bleven ware. Wordt een secretaris-generaal
daarin ingelgfde, dan krgge hg den hoogsten
rang, niet een die hem tot mindere maakt
van de meeste van Harer Majesteit's vertegen
woordigers.
Bg kon. besluit
is benoemd tot notaris binnen het arr. Am
sterdam, ter standplaats de gemeente Nieuwen-
dam, A. C. ter Meulen, candidaat-notaris te
Amsterdam
zgn benoemdtot raad-adviseur bg het
departement van justitie mr A. Teixeira de
Mattos, thans referendaris bg genoemd dep.
tot adjunct-commies bg het dep. van justitie
mr A. E. Bles, advocaat en procureur te
's Gravenhage;
is dr C. H. Wind te Groningen benoemd
tot lector in de faculteit der wis- en natuur
kunde aan de rgbe-universiteit aldaar, om
onderwgs te geven in de physische chemie en
mathematische physica;
is benoemd tot directed* van het postkantooi
te Meersen H. J. Knoop Pathuis, thans direc
teur van het postkantoor te Zeven aar; tot
directeur van het post- en telegraafkan
toor te Schoonhoven F. P. H. van der Schrieck.
thans directeur van het post- en telegraaf
kantoor te Sittarden tot directeur van
het post- en telegraafkantoor te Sittard J.
A. A. Schwan, thans in gelgke betrekking te
Schoonhoven
is, op verzoek, aan A. J. Schleper, eervol
ontslag verleend uit zgne betrekking van
klerk bg de directie der rijkspostspaarbank te
Amsterdam.
De St. Ct. van heden bevat den tekst
der tusechen Nederland en Groot-Britannië
gesloten overeenkomst, om het geschil in zake
de gevangenneming en de voorloopige gevan
genhouding van den gezagvoerder der Costa
Rica Packet aan eene scheidsrechterlgke uit
spraak te onderwerpen.
Farrell droeg, zooals zg daar over het bek
geleund stond, niet veel tot de schilderach
tigheid bg. Lavinia was niet geboren om een
heldin te zgn. Zg was plomp van gestalte
en had grove trekkenhaar gelaatskleur was
bleek, met zomersproeten, haar haar had een
onbestemde strookleur; en hare oogen, die
thans vaag op het naderende vee staarden
waren wel groot en goed gevormd, doch mis
ten diepte van kleur en uitdrukking. Tevens
bezat zg de twijfelachtige bekoorlijkheid van
in haar omgeving te passen dat wil zeggen
in een Iersch graafschap, in een kring van
landedellieden, wier gedachten en gesprekken
doortrokken waren van de eentonigheid en
regelmatigheid eener acht dagen loopende klok,
van de jachtvooruitzichten in den winter af
tot aan de rampen van een mislukten oogst
in den zomer.
Lavinia, met haar kort, slecht zittend man
teltje en hare kennis van de goede eigenschap
pen van een «stuk vee", was geheel in over
eenstemming met die prozaïsche, alledaagsche
omgeving.
Eindelgk richtte zg zich op, stak hare ban
den diep in de zakken van haar buiBje, keerde
zich met een zucht van het bedauwde land
af en ging langzaam den smallen grintweg
op, naar huis. Het kwam niet bj Lavinia op
De St Ct van heden bevat een kon. besluit
tot instelling eener staatscommissie ten einde
te onderzoeken of naast de instelling van eene
rgkslgfrentenbank en naast de regeling der
verzekering tegen ongelukken maatregelen bg
de wet behooren te worden genomen om te
bevorderen dat werklieden en met dezen ge-
lgk te stellen personen, die door ouderdom of
door invaliditeit big vend ongeschikt zgn om in
hun onderhoud te voorzien, recht erlangen op
geldelgke uitkeeringenen bg bevestigende
om zich af te vragen waarom zg aan zulk
een ongewone uiting van ontroering toegaf.
Ik heb reeds gezegd dat zg niet geboren was
om een heldin te zgn. Indien dat het ge
val ware geweest, zou zg ongetwgfeld die
zucht nauwkeurig ontleed en de eerste en
tweede oorzaak er van den juisten naam ge
geven hebben, welke zg wegsloot in verschil
lende hokjes van haar geheugen, totdat een
terugkeer van het wonder het raadzaam maakte
om ze weer ter vergelijking en herziening
voor den dag te halen. Maar het genoegen
van zulk een wetenschappelgk zelfonderzoek
was Lavinia ontzegd. Haar leven was tot nu
toe zóo eentonig en saai geweest, dat, wanneer
zich een storend element deed gevoelen, dit
haar even nieuw als onverklaarbaar was, en
te ver buiten het bereik van haar traag ver
stand om het te kunnen rangschikken. Voor
het oogenblik had zg slechts een vaag besei
dat het bestond, en de eenige uiting ervan
was de reeds genoemde zucht en half gefor
muleerde wensch om eindelgk toch een*
laarzen te krggen, die haar niet altgd pgn
deden aan de toonen.
Deze gedachte had de overhand toen zg den
dikken modder op den gzeren voetschrapper
afkrabde, langzaam den stoep opging naar
de voordeur en een oogenblik in de kleine
beantwoording dier vraag een of meerdere
daartoe strekkende wetsvoorstellen met memo
rie van toelichting en raming der geldelgke
gevolgen te ontwerpen en in te dienen. De
leden bezitten de bevoegdheid om van hun van
dat der meerderheid afwgkend gevoelen door
nota's t© doen big ken. De commissie, na voor
de eerste maal door den minister van water
staat, handel en ngverheid te zgn bgeenge-
roepen, zal hare vergaderingen houden te
's Gravenhage of na bekomen machtiging ook
elders.
Benoemd zgntot lid en voorzitter, mr C.
Pgnacker Hordgk, lid van de Eerste kamer,
te '-Gravenhagetot ledenJ. van Alphen,
lid van de Tweede kamer te Hengeloo, Over-
gssel, mr J. baron d'Aulnis de Bourouill, hoog
leeraar aan de universiteit te UtrechtR. W.
J. C. van den Wall Bake, directeur der Ned.
Zuid-Afrik. Spoorwegm. te Amsterdam, mr
W. H. de Beaufort, lid van de Tweede kamer
Leusden jhr mr G. J. Th. Beelaerts
van Blokland, lid van de Tweede kamer
te 's GravenhageAlex. Daniëls, industrieel,
te AmsterdamH. L. Enthoven H. Lzn., direc
teur van de naamlooze vennootschap Plettery
te 's Gravenhage mr. H. B. Greven, hooglee
raar aan de rgksuniverseiteit te Leidenmr.
J. J. I. Harte, lid van de Tweede kamer, te
Gravenhage B. H. Heldt, lid van de Tweede
kamer te 's Gravenhagemr. C. J. A. Heyden-
rgek, lid van den raad van State, te's Graven
hage G. H. Hintzen, lid van de Tweede
kamer te RotterdamK. Kater, voorzitter van
de vereeniging Ned. Werkliedenverb. Patri
monium (vaderlgk erfdeel), te Amsterdam
Corneille L. Landré, wiskundig adviseur
der Levensverzekering-Mg. Dordrecht, te Dord
recht; mr W. H. de Savornin Lobman, bui
tengewoon hoogleeraar aan de vrge Universi
teit te Amsterdam1. H. van der Menlen,
lid van de Provinciale Btaten van Fries
land, te DragtenW. J. C. Pastoors, voor
zitter van de vereeniging Ned. Roomsch-kath.
Volksbond te Amsterdamdr A. J. van Pesch,
hoogleeraaï aan de Gemeentelgke Univer
siteit te Amsterdammr W. A. Reiger, hoog
leeraar aan de rgks-universiteit te Groningen
dr H. J. A. M. Schaepman, lid van de Tweede
kamer, te Driebergenmr H. Smeenge, lid
van de Tweede kamer, te Hoogeveen J. G.
Sngder, lid der firma Diddens en Van Asten,
industrieel, te Helmond D. W. Stork, indus
trieel, te Hengeloo, Overijssel; tot secretaris,
A. Nilant, te 's Gravenhage.
Uit het politiek leven van den dezer dagen
overleden mr. J. Kappeyne van dej Copello
geeft Frans Netscher in de Parlementaire Por
tretten het volgende verhaal. Op zekeren keer
werd bg de beraadslagingen over een gewich
tig wetsontwem de tusschenkomst van den heer
Kappeyne door zijne partggenooten niet alleen
wenschelgk, maar zelfs hoogst noodzakelgk
geacht. Men had er hem vooraf over gespro
ken, en hg had beloofd zich op 't meest
schikte oogenblik in het debat te komen men
gen. Maar de ochtendvergadering, waarin de
beslissende stemming verwacht werd, was ge
opend, en zgne vrienden bleven tevergeefs naar
hem uitkgken. De wgzers van de klok had
den half twaalf al gepasseerd, naderden zelfs
het middaguur; onophoudelgk werden angsti-
vestibule bleef staan, om te berekenen hoe
gauw zg een nieuw paar zou kunnen koopen.
»In geen geval voordat ik het kalf ver
kocht heb." Dit was de slotsom van hare
overpeinzingen en daarmede opende zjj de
kamerdeur.
De aftemoontea was bg de Farrells niet
een van die gezellige vrge maaltgden, die
men gewoonlgk onder dien naam verstaat.
Het was, gelgk alles wat met mevrouw Far
rell in verband stond, een geregeld, stevig,
verzadigend maal. De groote ronde mahony-
houten tafel, bedekt met een gewoon damast
tafellaken, was gedekt als voor het ontbgt,
waaraan ieder familielid een vaste plaats had
de eenige toegevendheid aan nieuwerwetsche
lichtzinnigheid bestond uit een schaal met
allerlei beschuitjes met gesuikerde puntjes,
die roodachtig bloosden over bare eigen
wereldschheid, wanneer zg zagen hoe zg af
staken bg de stgve eerbiedwaardigheid van
het bruin huisbakken brood, dat midden op de
tafel prgkte. Toen Lavinia binnen kwam
wenkte haar moeder haar stilzwggend dat zg
uaar hare plaats zou gaanmaar hare beide
zusters waren niet zoo welwillend. Rebecca
Maria bleef steken in het nemen van een
bgzonder aantrekkelgk beschuitje, om Mina
iets in te fluisteren, wat beiden soo aan het.
ge blikken naar de groene klapdeuren gewor
pen, maar telkens als zg open werden gestoo-
ten, werd men teleurgesteld, daa:r er wèl ge
vreesde en onwelkome tegenstemmers haastig
binnenkwamen, maar de lange gestalte van
den heer Kappeyne er zich niet in kwam af-
teekenen.
Zóo kon 't niet big ven voortduren; er moest
raad geschaft worden en eenige der voornaam
ste vrienden staken de hoofden bgeen. Men
besloot nu, in haastige overlegging, een der
partggenooten in allergl af te vaardigen om
Kappejjne te waarschuwen en tot onmiddelgk
komen te dringen. De afstand tusschen het
Binnenhof en het Noordeinde werd door den
liberalen renbode in vliegende vaart afgelegd
aangebeld; naar binnen gestormd; in de stu
deerkamer niemandin de ontbgtkamer
een vrooljjk brandend pitje onder den trekpot,
een bordje zonder kruimels, alles nog onaan
geroerd Waar was hg dan Wacht, de
slaapkamer in, en jawel, daar lag de
staatsman nog rustig te slapen, zich van geen
verzuim bewust.
Met zenuwachtige drukte wekt de renbode
den smachtend verbeiden redder, sleurt hem
half uit het bed, dwingt hem in vliegende
haast eenige kleedingstukken aan te schieten,
trekt hem brommend en mopperend langs het
onaangeroerde ontbgt heen de straat op, hem
duwend en drg vend naar het Binnenhof. Buiten
adem en hggend komen beiden daar aan, nog
juist bgtgds, daar de voorzitter al aanstalten
maakte om de beraadslagingen te sluiten. Nog
in het gangpad wenkt hg den president dat
hg het woord verlangt: de vrienden herademen
en bekomen van hun angst; een ongewone
nieuwsgierigheid doet alle leden rond den bin-
nengesleepten spreker te hoop loopen.
Oog- en oorgetuigen verklaren, dat de toen ge
houden redevoering de schitterendste parle
mentaire overwinning in *s heeren Kappeyne's
publieke loopbaan geweest is hg overtrof zich
zeivennog nooit had hg zoo helder, scherp,
pikant en vernuftig gesproken. Terwgl de
punt van een halsboord, die hg geen tgd gehad
had behoorlgk vast te maken, hem telkens
hinderlgk tegen het oor aankittelde, zoodat
het voortdurend met een ongeduldige
handbeweging verwgderen moest, ontwikkelde
hg een redenaarstalent, dat zelfs zgne beste
bekenden verbaasde.
etteren en Kunst.
Het jongste nommer van Eigen Haard
bevat een opstel van Luctor overDe oud
heidskamer voormalige Gevangentoren) te
Vlissingen. Het is versierd met eene zeer nette
afbeelding van dien toren, zooals hg geres
taureerd is.
In de Gids is het eerste gedeelte ge
plaatst van Wereldvrede, den nieuwen roman
van Louis Couperus. Het bestaat een lOOtal
bladzgden.
Daar spoedig te Scbeveningen het vredes
congres samenkomt, zouden sommigen kunnen
meenen dat het werk een bepaalde strekking
had, nl. een hulde aan het idee van den vrede.
De auteur waarschuwt hen die dat mochten
denken dat hg, hoe groote sympathie hg heeft
voor den vrede, toch niets anders bedoeld heeft
dan een roman, een werk van kunst, niets
lachen bracht dat haar vader, die achter een
groote courant verborgen, tusschen slokken
heete thee en groote happen boterhammen in,
het laatste nieuws las, over zgn bril heenkeek
om te vragen wat er voor een grap was.
>0, niets bgzonders", gichelde Rebecca
Maria. »Wg verwonderden onB maar wat er
voor aantrekkelgks buiten zou zgn dat Lavinia
zoo lang in de koude avondlucht deed blgven."
«Ik stond bg het hek te kgken naar het
naar binnen drijven van de koeien", zei
Lavinia kortaf. Haar trage geest had een
vaag vermoeden dat de «meisjes" haar op de
een of andere manier voor den gek hielden,
maar zg begreep niet wat er achter zat.
«Lieve hemel!" riep Mina met iets scherps
in haar toon: »Gjj zocht zeker naar een goed
onderwerp voor een photographie. Het is
jammer dat de Barry's zoo gauw weggereden
zgn, anders zouden zg u misschien nog van
veel dienst hebben kunnen zgn."
De heer Farrell was weer in zgn courant
verdiept, maar het hooren van den naam
Barry bracht zgn gelaat weer te voorschijn.
(Wordt vervolgd).