N°. 145.
138' Jaargang.
1895
Zaterdag
22 Juni.
Wereld-Tentoonstelling.
Hit DOMIC,SMIi; MUM
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen!
Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco f 2.
Afzonderlijke nummers, met of zonder bijvoegsel,
zijn verkrijgbaar a 5 cent.
Advertentiën20 cent per regel.1 Bij abonnement lager:
Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens alle
dankbetuigingen, van 17 regels 1.50
iedere regel meer 0.20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte;
Reclames 40 cent per regel.
Th emomeier.
Middelburg 21 Juni 8 n. vm. 61 gr.
m. 12 u, 74 gr-, av. 4 u. 74 gr. F..
Verwacht verand. wind.
Agenten te VlisBingenP. G. de Vet Mestdagh Zoon, te GoesA. C. Boi/ott, firma weduwe A. C. de Jonoe, te KrniningenF. v. d. Peijd, te ZierikzeeA. C. de Mooiï,
te Tholen: W. A. van NrETJWENHUiJZEN en te Terneuzen: M. de Jonge. Verder nemen alle postkantoren en boekhandelaren abonnementen en advertentiën
aan, evenals de advertentie-bureau's van Nijgh Van Ditmab, te Botterdam, de Gebb. Beuotante, te 's Gravenhage, en A. de La. Mar Azn., te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parjjs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daübe Cxe., John F. Jones, opvolger.
Aévmieatlëa
moeten des namiddags te één uur
aan het bureau bezorgd zjjn, willen
zjj des avonds nog worden opgenomen
Middelburg 21 Juni.
Het weekblad de Amsterdammer wjjdde
deze week ook een opstel aan den zeer heftigen
Btrjjd tusschen de heeren A. Kuyper en jhr mr
A. F. de Savornin Lobman «beiden éen in
bet geloof, samen ontwerpers van éen staat
kundig program, aanvoerders derzelfde partij,
beiden dragende den bjjbel naar de volks
school, beiden er op uit Minerva te doen
buigen voor de openbaring, als in wedstrjjd
strevende om voor hun volk die goederen te
verwerven, waardoor de booze aarde tot een
voorportaal des hemels wordt."
Op de vraag wat er geschied mag zjjn dat
men hen zoo plomp ziet botsen tegen elkaar,
geeft het weekblad dit antwoord
»Het raadsel' is gemabkeljjk op te lossen.
Dat is de kracht der democratie. Deze
doet het hechtste fundament der eendracht
spljjtendeze scheurt, ook waar zjj het geloof
zelf niet aantast, den geloofsband stuk. Welk
een overeenstemming des geestes er moge be
staan, de verkoeling kan niet uitbljjven, waar
aan de wet der geljjkheid van rechten, die de
natuur heeft afgekondigd, door den een het
oor wordt geleend, terwjjl de ander haar
'loochenen wil.
«De democratie dwingt de kerken zich naar
haar te schikken, en elke kerk, die in tegen
stelling met den Paus van Rome of met het
Calvinisme van dr. Kuyper*) zich tegen hare
eischen verzet, straft slechts zichzelve met ver-
kwjjning, eindigende in een langzamen, smade-
ljjken dood. Waar dit zelfs het geval moet
zgn met de geestelgke instellingen, die het
voordeel bezitten van den zoo krachtigen steun
van het christeljjb geloof, zou dit dan anders
kunnen wezen ten opzichte van die maatschap
pelijke en staatkundige groepen, wier innerljjfee
samenhang uitsluitend berust op gemeenschap
pelijk stoffelijk belang? Wanneer de kerken
nog een tjjdlang de democratie kunnen weer
staan, de politieke partgen blaast ze uiteen en
omver. Nu zelfs Lohman en Kuyper moeten
scheiden, klinkt het, meenen wjj, krachtiger
dan ooit door het katholieke, protestantsche
en ongeloovige Nederlandde dagen uwer
eendracht zgn gesteld. De*democratie eischtu
op voor haar BtrevenGjj zult u moeten
verklaren voor of tegen haar, want een con-
servatief-democrati8me of een liberaal-radicalis-
me, een samengaan van verdedigers en van
"bestrijders der volksrechten en der volksbelan
gen, heeft geen toekomst meer.
«Inderdaad, de strjjd tusschen Lohman en
Kuyper geeft iets te denken, te denkenen
te doen."
Deze beschouwing van het weekblad, onder
redactie der heeren J. de Koo en Justus van
Maurik jr, geeft aan den redacreur van het
dagblad de Amsterdammer, den heer J. van
Loenen Martinet, aanleiding tot de volgende
opmerkingen
»ln deze beschouwing zit véél waars, maar
toch ook onwaars. Met omkeering van een
bekend woord, mag er van worden gezegd,
da t zjj een vonkje dwaling bevat. Doch een
vonkje, hetwelk zóo bedenkelijke gevolgen kan
hebben, dat wjj gaarne een iegeljjk op zgn
hoede zouden willen zien, om er zich niet aan
te branden.
De «kracht der democratie" dat wordt
de gemakkelijkste oplossing" genoemd van
>het raadsel", niet alleen hoe mannen als
Lohman en Kuyper er toe gekomen zgn met
elkander in botsing te geraken, maar óok hoe
zij zoo plomp tegen elkander zijn gébotst. Het
eers te nu stemmen wjj gereedeljjk toe. Maar
het laatste betwisten wjj met nadruk.
Al dadeljjk zjj er op gewezen, dat hoezeer
de manier, waarop beiderzjjds gestreden wordt,
afkenring verdiene, die afkeurenswaardige
manier begonnen is van den kant des heeren
Lohman. Dit kon dan toch in geen geval
worden toegeschreven aan de democratie. Het
was louter een uitvloeisel van een karakter
fout van den hartstocht, die den edelman des
geestes deed vergeten, wat hg aan zgn adel
brief verschuldigd was.
Eet Calvinisme, waartegen wij bij de jongste Staten
verkiezingen ernstig en met nadruk waarsehuwden geheel
in den geest van De "Vaderlander redacteur dr A. W
Bronsveld), die in een sijner jongste nommers, dat van 8
Juni tl., er op wees hoe gevaarlijk dit is en hoe onverant
woordelijk de houding was aan zijne vrienden in Zeeland
udie een pluim hielpen sleken op dr Kuyper s hoed en de
Verwarring bestendigen in Zeeland van godsdienst mei
politiek
Ben redacteur van dat blad was een predikant lij de
Ned. llerv. gemeente genoemd, die op den. Zondag vóór de
verkiesing afried de liberalen te stemmen, omdat het de eer
des Heeren gold, de revolutionairen te keipen zegevier en."
Hot keurt die redacteur af. (Bed.)
Doch ook wat den heer Kuyper betreft, ver
werpen wjj de verklaring alB onjuist.
Zeker, de kracht der democratie heeft het
klaar gespeeld, dat tegenover elkander zgn
komen te staan mannen, die door velen bjj-
kans als tweelingbroeders werden beschouwd,
en die vermoedelijk langen tjjd zichzelven
hebben wjjs gemaakt, dat zjj kinderen ééns
geestes waren.
Maar wees zeker niet de democratie draagt
de schuld, dat ook degeen der beiden, die haar
vaan heeft ontrold, te kort schiet in de wjjze,
waarop hjj den strjjd voert. Niet zjj, die de
uitdrukking van een hoogeren en edeler vorm
van gemeenschapsleven is, kan het helpen,
indien sommige harer schildknapen haar oneer
aandoen. Het gaat haar als alle goede dingen
in de wereld: niet zelden wordt er gezondigd
in haar naam. Maar daarom mag het haar
nog niet worden aangewreven.
WaB zjj verantwoordelijk voor het hierbe-
doelde, het zou niet een uiting wezen van
haar kracht, maar van haar zwakheid. "Want
wie op politiek gebied de toekomst veroveren
wil, moet, waarljjk niet het minst, uitblinken
in karakter, hetwelk ook in de wjjze van
strjjdvoeren zich te openbaren heeft. Hjj moet,
ja ergernis geven door zgn denkbeelden, maar
tevens achting afdwingen de achting van
den tegenstander bovenal.
Hiervan doordrongen te zgn, hierdoor zgn
handelingen te laten beheerschen het behoort
tot de plichten van hen, die «de democratie wil
len dienen met volle toewjjding". Zou het door
hen allen steeds worden in het oog gehou
den Indien het zoo ware, zou dan niet soms
achterwege big ven wat geschreven of gespro
ken wordt Zou het dan niet soms anders ge
sproken of anders geschreven worden
Deze vragen doen wjj niet, om ons op te
werpen als zedemeeBter. Als men ons wil
tegenhouden, dat ook wjj zeiven misschien er
behoefte aan hebben, ze te overwegen en ter
harte te nemen, verweren wjj ons daartegen
niet met hoogmoedige zelfverheffing. Wjj zgn
slechts zoo vrjj hardop te denken, omdat wjj
overtuigd zgn, dat in allen gevalle ook anderen,
indien zjj luisteren willen, met onze twjjfel-
vragen hun voordeel kunnen doen.
Wat verschil en geschil er moge zgn in de
gelederen der democratie in die gelederen
is er reden tot rouw, zoo vaak haar tegen
standers op de gedraging harer strjjders ge
gronde aanmerking kunnen maken. Reden
tot rouw, omdat daardoor afbreuk wordt ge
daan den eenen keer meer, den anderen
minder, maar altjjd eenigermate aan het
heil, dat de democratie brengt en verder bren
gen kan.
Laat ieder onzer het zich voor gezegd hou
den en laten wjj allen er ons naar
richten.
De centrale antirevolutionnaire kiesvereeni-
ging te Kampen, voor welk district de heer
mr. M. baron Mackay lid der Tweede kamer
is, zal bjjeenkomen om diens uittreding uit de
georganiseerde partjj nader te bespreken.
Ook dit feit bevestigt al wat wjj in Mei bjj
onzen strjjd tegen de Nederlander schreven,
toen wjj beweerden dat de oud-minister Mac
kay geen Calvinistisch maar een gema
tigd anti-revolutionnair man is
en dat zgn ministerie juist van zjjne calvinis
tische aanhangers het meeste last gehad heeft.
Hjj zelf draait nu dien quasi-vrienden den
rug toe.
De verslaggever van het Vad., die de ope
ning van het N. O. zeekanaal en de feesten
te Hamburg en te Kiel bjj woont, constateert
met genoegen dat ons schip de Alkmaar, te
midden van de machtige zeeforten der overige
mogendheden, door zgn ferm barkstuig, flinke
zeilen en net opgeschilderden romp, een zeer
kranig figunr maakt en zoo al niet in uiter-
ljjke kracht, dan toch in zichtbare zeewaar
digheid boven vele andere schepen uitmunt.
De heer Róssing, verslaggever van het N.
v. d. D., sprekende van het 'oinnenloopen der
Alkmaar, zegt: «Plechtig en rustig gleed ze
voorwaarts, de commandant de heer "Van Wa
ning op de brug, de andere officieren in zjjne
nabjjheid. Het schip zag er prachtig opge
tuigd uit en dwong aan de vertegenwoordi
gers van de geheele wereld een zacht hoe-
rah af en het wuiven met de hoeden, beant
woord door de officieren, mariniers en matrozen."
In een lateren brief schrjjft bjj het volgende
»De Atjeh en de Alkmaar zgn Bchepenvan
ouden bouwvorm, doch ze maken een goed
figuur bjj al de vormlooze oorlogsmonsters.
Zjj herinneren nog eenigBzins aan oude zee-
kasteelen en trekken misschien daarom zoo
de aandacht. Bovendien houden officieren en
matrozen de eer op door de schepen er in de
puntjes te doen aanzien. Ware het kanaal
een jaar later geopend, dan zon Nederland
ook met groote oorlogsbodems van de nieuwste
constructie voor den dag gekomen zgn, want
er zjjn er zes in aanbouw. Daar de bestaande
grootere Nederlandsche oorlogsbodems in Indië
zgn, kon voor Nederland geen ongeschikter
oogenblik zgn dit. Toch komt 't goed voor
den dag in artistieken zin. Officieren, soldaten
en matrozen mogen zich meten met die van
alle andere naties. Zjj zien er ferm en flink
uit. Als men zoovele matrozen van alle naties
der wereld ziet, maakt de Hollandsche matroos
en de zeesoldaat met iets branie-achtigs over
zich een goed figuur. De Duitsche matroos is
geheel «voorschriftmatig"zjjne muts zit
nauwkeurig, tot op een millimeter op de voor
geschreven plaats. 'tZjjn echter flinke kerels."
De Köln. Zeit. daarentegen beweert in een
overzicht van de oorlogschepen der natiën o. a.
«Het beste schip, dat Holland bezit, het in
1892 gebouwde torenschip Koningin Wilhel-
mina der Nederlanden, schittert door zjjne
afwezigheid; het bevindt zich in buitenland-
sche wateren. Jammer genoeg nemen twee
onbeduidende schepen, het fregat Atjeh en de
kruiser Alkmaar, zgn plaats inwaarschgnlgk
zullen deze zich gelukkig achten, door hunne
ankerplaats aan het uiterste einde der bocht
de algemeene opmerkzaamheid eenigszins te
ontgaan."
Het is der Algemeene Rekenkamer bjj her
haling gebleken, dat personen, die in 'srjjks
dienst reizen, vroeger uit hunne woonplaats
vertrekken en later terugkeeren dan voor het
doel der reis strikt noodzakeljjk is. Meer kos
ten waren hiervan somtgds bet gevolg.
Als reden werd dan aangegeven hooge leef-
t jjd, gezondheidstoestand, enz., en in verband
daarmede ongeneigdheid om 'smorgens vroeg
ot 's avonds laat te reizen.
De Algemeene Rekenkamer meent echter
dat de kosten, het gevolg van dergelijke rede
nen van particulieren aard, niet ten laste van
het rjjk mogen komen.
Zjj heeft daarom medegedeeld aan al de
departementen van algemeen bestuur, dat zjj
voortaan niet zal kunnen overgaan tot de
verevening van vergoeding van reis- en ver
blijfkosten, in rekening gebracht wegens langere
afwezigheid uit de woonplaats dan voor het
doel der reis strikt wordt gevorderd.
Bjj de Tweede kamer is ingediend een wets
ontwerp tot verandering van de grens tus
schen de gemeente Amsterdam eenerzjjds en
de gemeenten Sloten, Diemen en Nieuwer-
Amstel anderzjjds.
Het aangeboden wetsontwerp, gegrond op"
de bezwaren, uit de bestaande regeling der
grenzen van Amsterdam voortvloeiende en
welke zich in steeds toenemende mate doen
gevoelen, strekt om het grondgebied van Am
sterdam zoodanig te bepalen, dat aan de
moeiljjkheden, welke uit de voortdurende uit
breiding der hoofdstad buiten haar staatsrech-
terljjk grondgebied voortspruiten, voor een
reeks van jaren naar schatting der com
missie uit de ingezetenen te Amsterdam voor
25 of 80 jaren een einde wordt gemaakt.
Bjj kon. besluit:
is aan den heer P. H. Hartmann, op zgn
verzoek, eervol ontslag verleend uit zjjne be
trekking van consul teC in cinnati, onder dank
betuiging voor de door hem aan den lande
bewezen dienstenen
is den heer B. H. Dixon, op zgn verzoek,
eervol ontslag verleend uit zjjne betrekking
van consul-generaal te Toronto, onder toeken
ning van den honorairen titel van consul-
generaal.
JUetteren. en Kunst.
De heer Jan C. de Vos komt met 1 Sep
tember bjj de Vereenig de Botterdamsche too-
neélisten (Le Gras en Haspels) voomameljjk
als regisseur.
Prof. Alberdinck Thjjm te Leuven is
ernstig ongesteld. Men vreest dat de ziekte
een noodlottigen afloop zal hebben.
In de Académie Frangaise moesten Don
derdag twee onsterfelgken verkozen worden
in de plaats van Victor Dutuy en Ferdinand
de Lesseps. Voor den zetel van Duruy is Jules
Lemaitre gekozen met 21 stemmenDelafosse
verkreeg 9 stemmen.
Vier stemmingen hadden plaats over den
zetel van Ferdinand de Lesseps, zonder resul
taat op te leveren. De verkiezing is tot over
zeB maanden verdaagd.
OITD-HOLLAXO.
III.
Amsterdam, 19 Juni.
Eigenlgk ben ik in mgn vorigen brief wat
vluchtig voorbjj het Doolhof gestapt. Dat toch
is misschien wel de clou van de clou (altjjd
weer uit een oogpunt van vermaak beschouwd).
Salvo's van gelach daveren van daar over
het terrein. Het gansche platvorm is bekranst
met lachende gezichten en voorover gebogen
bovenljjvenmen vindt het eene uitgezochte
snoeper jj, een loomtaarteljjk genot, bekenden
en onbekenden daar beneden te zien dwalen
niet alleen, maar ook en vooral hen te mis
leiden. Dat is een ideale Schadenfreude.
Daarbjj komt dat het Doolhof al zulk hoog
bezoek heeft gehad. Op den avond van het
diner der Fransche sectie nameljjk togen
vele hooge gasten met hun dames over het
marktplein van Oud-Holland, de burgemeester
van Amsterdam voorop, met een Gouwenaar
in den mond en een dame aan den arm. Of
allen meegegaan zjjn in het Doolhof, weet ik
niet, maar wel dat minister Van Houten er
in ging en er niet meer uit kon. Ten
minste niet dan na lang zoeken.
Aan grappen over de kieswet in verband
met de omdolingen van den minister natuur
lijk geen gebrek Trouwens, de minister Van
Houten had op deze tentoonstelling al stof
geleverd voor een andere anecdote, (voor wel
ker waarheid ik insta).
't "Was op den openings-dag. Nadat de heer
Du Tour, de ministers en de burgemeester in
de receptiezaal waren ontvangen, begaf men
zich naar den koepel, waar de feestreden
zouden worden gehouden. Onder degenen, die
buiten werden gedrongen, behoorde ook de
minister Van Houten, die, evenals de andere
heeren, eene dame geleidde en wel de zuster
van een der comité-leden. De minister bekom
merde zich niet veel om zjjne uitsluiting en
maakte een wandeling met zjjn dame over
het terrein.
De dame scheen eene merkwaardige voor
liefde voor Cacao te hebbenalthans zjj bracht
de conversatie voortdurend op dat onderwerp,
en het bleek den minister al ras dat zjj hem
hield voor den beroemden Nederlander uit
Weesp, daardoor in den waan gebracht door
eene waarschjjnljjk niet genoeg duideljjke
voorstelling en door de omstandigheid dat de
heer Mesdag vice-voorzitter van het uitvoerend
comité is.
De minister vermaakte zich hoogeljjk met de
vergissing, en leverde een zeer ernstig betoog
over de voortreffeljjfeheid van Van Houten's
Cacaototdat men aan Oud-Holland
kwam, waar de Hellebaardiers «den Cacao
fabrikant" niet wilden doorlaten, zoodat hjj
zich moest bekend maken.
Maar dit behoort niet bjj Oud-Holland en
daarover zou ik toch schrjjven.
Na hetgeen ik de vorige maal heb overge
briefd, meen ik nu nog iets omtrent de ge
schiedenis van dit deel der tentoonstelling te
moeten zeggen.
Het is het plan Gosschalk, dat eigenlgk de
grondslag is van Oud-Holland.
Men zal zich herinneren, dat eene combinatie,
waarin o. a. ook de architect G., het plan had
om Oud-Amsterdam te reproduceeren, ergens
op een terrein aan den Amstel.
Het tentoonstellings-comité kreeg daarvan
de lucht, en begreep dat men zoo iets in het
tentoonstellingsplan moest opnemen. Het stelde
zich met de combinatie Krasnapolsby, Gos
schalk c. s. in verband, maar deze wilde niet
medewerken. Toen besloot het comité de
heeren G. c. s. vóór te zgn, en het plan zelf
te volvoeren, met dit onderscheid dat men, om
niet van plagiaat te worden beschuldigd, niet
een «Oud-Amsterdam" maar een «Oud-Holland"
zou bouwen.
Aan den heer Breman, den architect der
tentoonstelling, werd als assistent-architect de
heer W. Kromhout Czn. toegevoegd
alleen tot assistentie van den heer Breman bjj
den bouw van Oud-Holland.
Toen de heer Kromhout verscheen, bleek er
nog niet veel van een plan voor Oud-Holland
gereed te zgn. Het stuk terreiD, waar Oud-
Holland zou komen, was aangewezen, en daar
mede was de algemeene vorm bepaald.
Van de innerljjke indeeling was alleen vast
gesteld, dat in het smallere gedeelte een gracht
zou worden gegraven (welk denkbeeld ook in
het plan Gosschalk lag), dat dit" deel door
eenige huizen zou worden afgesloten, om
daarachter een plein aan te leggen. Anders
niets. Wel zgn reeds in 't begin teekeningen
van Ond-flolland geëxposeerd, maar dat waren
reeds lang bestaande reproducties; zjj behoor-1
den als 't ware tot de eerste beginselen der
architectonische Grammatica. Sommige daar
van zgn trouwens in 't geheel niet uitgevoerd.
De moeiljjkheid voor dengene, die Oud-
Holland zou bouwen, lag natuurljjk in lo. het
verzamelen der gegevens, 2o. de artistieke
groepeering.
Voor een en ander was een jjverig en oor
deelkundig zoeken ^noodig en tevens iemand
van zeer hooge artistieke ontwikkeling.
Eu wanneer wjj nu in Oud-Holland een
architectonisch product bezitten, zóo knap en
zoo artistiek aangelegd en uitgevoerd, dat èn
leeken èn bouwkundigen èn artisten van aller
lei slag deze week nog Israels, Mesdag en
Bisschop het bewonderen, dan hebben wjj
dat niet aan den heer Breman, maar wel aan
den heer Kromhout te danken.
Ik heb niet de minste reden om den heer
Breman vjjandig gezind te zgn, integendeel.
Maar het bomt mg voor, dat de eer van elk
werk aan den werkman moet worden gegeven
en niet aan dengene, die er alleen zgn hand-
teekéning op plaatste.
Den heer Breman misgun ik een lintje aller
minst. Ik hoop waarljjk dat men hem even
zeer zal gedenken als de heeren Calisch en
Mesdag, want zjjne reputatie als jjverig en
zorgvuldig werkman heeft hjj bij deze tentoon
stelling zeker gehandhaafd en wel door meer
persoonljjke opoffering dan men wel denkt.
Daarop heb ik eenigszins als secretaris van het
Pers-Comité een bjjkje kunne nemen.
Maar aan ieder slechts de kleuren, die hem
kleeden Den heer Kromhout architect van
Oud-Hollandden heer Breman architect
van den rest. E.
KERKNIEUWS-
De heer M. Keulemans te Zierikzee
heeft het beroep naar de Gereformeerde kerk
te Schoonhoven en de heer G. Dalhujjzen te
Heinbenszand dat naar eenzelfde ge
meente te Nieuwerkerk a/d. IJsel aangenomen.
Naar men ons meldt heeft de heer W.
Kaptejjn, pred. bjj de Geref. gem. te Goes,
tegen 1 Aug. a. ontslag uit zgn betrekking
gevraagd.
UIT STAD E3S PROVINCIE.
Naar men ons Donderdag avond uit
's-Gravenhage meldde, en wjj nog in een deel
der oplaag van ons vorig nommer korteljjk
mededeelden, heeft de generaal-majoor inspec
teur der infanterie, na zgn terugkeer uit V1 i s-
s i n g e n, een langdurig onderhoud gehad met
den auditeur-militair te 's Hage, doch moeten er
geen termen zgn gevonden tot strafvervolging.
Verschillende maatregelen zgn daarentegen aan
de regeering voorgesteld tot verbetering van
den toestand bjj het algemeen depot van dis
cipline.
Bjj het Donderdag gehouden examen
voor vroedvrouw is o. a. geslaagd mej. E. van
Bezoojjen—Sorber, van St. Maartensdjjk-
Eene dienstbode te C 1 i n g e die een
paar gouden oorbellen van haar meesteres ge
stolen had, nam, toen ze bemerkte dat er een
onderzoek werd ingesteld, de wjjk naar België.
De marechaussees van Hulst wisten haar
Woensdag jl. bjj haar moeder, die te Sint Jan
steen woont, te doen komen, waarop daar ten
huize de oorbellen, in een vierkant doosje onder
de bleeren van het meisje verstopt, in een bast
werden gevonden, wat haar tot bekentenis
bracht. De dievegge zal wel meer op haar ge
weten hebben, daar de baas, bjj wien ze diende
in den laatsten tjjd verscheidene voorwerpen
heeft vermist. Door de politie is de daderes,
naar Middelburg getransporteerd.
Te Axel kwam Woensdag een bjjen-
zwerm tegen den muur eener woning aan
het station. NaaBt een jjzeren anker in den
muur was eeu gaatje, waardoor de diertjes
achter elkaar naar binnen wipten, zoodat ten
slotte de geheele zwerm tusschen het plafond
en den zolder zat. Men heeft nu een gaatje
in den zolder geboord en daarover een korf
gezet, in de hoop dat de bjjen daaiin zullen
komen.
VERKOOPINGEN ENZ,
Bjj de Zaterdag te Walzoorden door
het bestuur van de waterkeering van het cala-
miteuse waterschap Walzoorden gehouden aan
besteding van het herstel, de vernieuwing en
het onderhoud tot 30 April 1896, van de
aarde-, kram-, rjjs- en glooiingwerken, aan de
waterkeering van bovengenoemd calamiteuse
waterschap, (begrooting f 6495.44), waarbg,
zooals dien dag door ons gemeld werd,
minste inschrgver was de heer J. de Jonge te
Biezelinge voor f 5893 hadden nog inge
schreven de heeren A. Vermerken te Hon te-
