H°, 92
Jaargang.
1895.
Vrijdai
19 April.
FEUILLETON
£e rijke erfgename.
100
HDBElBIKiS
MANT.
Deze courant verschijnt dagelijks;
met uitzondering van Zon- en Feestdagen:
Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco 2.—
Afzonderlijke nummers, met of zonder bijvoegsel,
zijn verkrijgbaar a 5 cent.
Advertentiën20 cent per regel.' Bij abonnement lager.'
Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens alle
dankbetuigingen, van 17 regels 1.50 j
ieders regel meer 0.20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte:
Reclames 40 cent per regel.
VU erao neter,
Middelburg 18 April 8 u. w. 53 g
txr. 12 u. 59 gr, av. 4 tl 60 gr. i
Verwacht verand. wind.
Agenten te VliseingenP. G. de Vet Mestdagh Zoon, te GoesA. C. Bolüït, firma weduwe A. C. de Jonge, te EruicingenF. v. d. Peul, te ZierikzeeA. C. de Mooij,
te Tholen: W. A. van Neeuwenhtjijzen en te Terneuzen: M. de Jonge. Verde;: nemen alle postkantoren en boekhandelaren abonnemesten sn advertenties
aan, evenals de aavertentic-bureau's van Niïgh Van Dismab, fce Rotterdam, de Geef. Behneanïe, t6 's Gravenhage, en A, de La Mab Ar».., te Amoterdsaac
Hoofdagenten voor het Buitenland: t9 Parjjs en Londen, de Compagnie géairale de Publicité étrangère G. L. Daü2E Crs., Jon* F. Jcees, opvolger.
Advestenüëa
moeten des namiddags te één uur
aan het bureau bezergd zjjn, willen
zjj des avonds nog worden opgenomen
Middelburg 18 April.
Men beklaagt zich dat uit militaire cantines
niet-liberale bladen geweerd worden.
Clericale bladen heffen daarover jammer
klachten aan.
Nu, als het feit waar is, dan is voor die
klacht alle grond.
Waarom in deze niet de billijkheid betracht?
Waar er onder de soldaten jongens zjjn uit
gezinnen van allerlei slag en levensopvatting,
dient ook aan die allen gelegenheid gegeven
te worden hun welgevallige lectuur te lezen.
De rechtvaardigheid brengt mee dat de
militaire autoriteiten niet partjjdig zgn in deze.
Men heeft het dwaze idee geopperd om bjj
wgze van hulde generaal Vetter een zetel in
de Tweede kamer aan te bieden.
Of hg daarvoor geschikt is, willen wjj niet
beoordeelen een goed krijgsman is lang niet
altjjd een goed volksvertegenwoordiger. Maar
waar het een hulde zou moeten heeten, ge-
looven wg dat men den generaal geen grooter
dienst kan bewjjzen dan hem buiten de kamer
te houden. Voor zgn genoegen en rust is dit
vrjj wat beter.
De anti-revolutionnaire Boodschapper laat
zich geheel in denzelfden geest uit als wg
meermalen deden. Het blad klaagt er ook
over, dat de uitslag van de verkiezingen in
1894 onzen wetgevenden arbeid zoo schromeljjfe
heeft achteruit gezet.
Wat heeft nu, vraagt het, het ministerie-
Roëll gedurende een geheel jaar gegeven
Zaken, die door het vorige ministerie voor
bereid en zelfs geheel geregeld waren, werden
van de baan geschoven.
Het meest springt dit in het oog bg Kolo
niën. Wjjlen minister Van Dedem had tal van
hoogst belangrijke hervormingen ten aanzien
van onze overzeesche bezittingen aan de orde
gesteld men denke Blecbts aan de instelling
van gewestelgke besturen op Java, aan de
regeling van de geldelgke verhouding tusachen
Indië en Nederland, aan de opium-regie enz.
Al die ontworpen regelingen zgn door den
tegenwoordigen minister eenvoudig ter zjjde
geschoven en gedeponeerd op de zolders van
het departement, waar zjj vooreerst wel in
rust zullen big ven. Minister Bergsma trekt
zich van al die dingen niets aan. Hjj is
ambtenaar in de eerste en in de laatste plaats,
en een ambtenaar vraagt slechts of alles goed
administratief marcheert. Hoe het later moet
gaan, daar breekt zich een ambtenaar-minister
het hoofd niet mede.
Misschien geldt dit ook ten deele minister
Van der Kaay, stellig èèn der zwakste van
de heeren aan de groene tafel. Van hem is wei
nig te verwachten. Zgn voorganger Smidt was
zeker ook niet van het hout, waaruit groote
hervormers worden gesneden; maar bjj al zgn
Zy is nu, zooals een telegram meldde
op weg naar den Raad van State. Red.
Uit het Duitsch.
MORITZ VON REICHENBACH.
XIII.
«Dus zoudt gjj mg niet veroordeelen,
indien ik mg niet door het bezwaar van die
groote kinderen liet weerhouden wanneer mgn
hart luide sprak
Dora schudde het hoofd.
«Dora, lieve Dora mag ik dus hopen
mag ikHg drukte hare hand
aan zgne lippen: maar zjj zag hem angstig
aan en riep»0, hemel dat dat
Herwart liet haar niet uitspreken maar ging
voort«Dora, ik bemin u als een waanzinnige.
Gg zgt mjjn alles, al wat ik van het leven
hoop 1"
Hg wilde haar naar zich toetrekken, maar
zjj rukte zich los»Neen, neen
»Dora, schrikt gg dan zoo van mjjn hart
stocht? Ach gg weet niet
«Mjjnheer Von Luckna! Mjjnheer Von
Luckna
Hjj keerde zich driftig om naar den kant
van waar dit geroep kwam en zag mevrouw
Malkolm, gevolgd door Gotlieb, tusschen de
dennen verschjjnen. Herwart slikte den vloek
op die hem op de lippen kwam. Gotlieb ver
dween zonder dat iemand op zgn spottende
glimlach gelet had en mevrouw Malkolm
kwam nader in haar ruischende zwartzjjden
omzichtigheid kon men hem volstrekt niet
ontzeggen een breedere opvatting van zgn
taak dan die bg den heer Van der Kaay
wordt opgemerkt. Die ruime en gezonde op
vatting vertoonde zich in zgn houding ten
aanzien van het publiek recht der kerken, in
de faillissements-regeling, in de pavtieele her
zieningen, onder hem tot stand gebracht. En
thans Letterljjk niets is sinds verbeterd.
Zelfs de faillissements-regeling kon niet eens
worden ingevoerd.
En vraagt men nu, of het bg Financiën
beter gesteld is, dan moet zeker worden er
kend dat Sprenger van Eyk een hoogst be
kwaam man is. Maar zgn wetsontwerpen no
pens de uitvoerrechten waren toch slechts een
verbeteide editie van hetgeen door vorige Mi
nisters was ontworpenen nog altjjd laat de
zoo noodige herziening van het personeel op
zich wachten.
Zelfs schjjnt het wel, dat wat hg op dit
gebied wil geven, in alle opzichten onvol
doende zal zjjn of dat bg zelf nog niet weet,
hoe die herziening een verlichting van druk
voor den middenstand zal kunnen aanbrengen.
Misschien als gevolg daarvan, laat de kies
wet-Van Houten nog altjjd op zich wachten.
Hoe trouwens de denkbeelden van den heer
Van Houten omtrent de samenkoppeling van
kiesrecht met aanslag in de belasting door
den minister van Financiën zal kunnen wor
den verwezenljjkt, is wellicht niet alleen
voor ons duister.
Doch hoe dit zjj terwjjl Van Houten bg
de behandeling der kieswet het voorkomen
aannam, alsof hg op staanden voet zgn kies
recht-regeling zou kunnen aanbieden, is er nu
een jaar verloopen zonder dat men iets van
die regeling te weten is gekomen.
De redactie van het conservatieve orgaan
De Liberaal geeft in haar laatste nummer
een merkwaardig bewjjs, hoezeer zjj voort-
drjjft op den reactionnairen stroom.
Men kan straks van haar den eisch ver
wachten dat alle hoogleeraren, die denkbeel
den zgn toegedaan van socialistisch en, of van
jn haar oog socialistischen aard, worden afge
zet. Indien het daarbjj bljjft. Want hoe ver
;jj, eens met de aanprijzing van dergeljjke
maatregelen begonnen, daarmede zal voort
schrijden, is niet te berekenen.
Die redactie vond in een rede, door prof.
Krabbe te Groningen in een kiesvereeniging
gehouden, staats-sociaüsme, nog ergersocia-
lisme zonder meer. Nu vindt zjj deze rede
om verschillende redenen opmerkeljjk. Om het
aandeel dat de heer K. had aan de uitwer
king van Tak's kieswet-ontwerpen: «nu
komt zgn rede eene aanschouwing bieden van
de staatsrechtljjke theoriën, waarvan dat kies
recht ons waarschjjnigk de toepassing moest
brengen." Opmerkeljjk ook, om het licht dat
japon waarover zjj een lichtblauwe shawl ge
slagen had.
»Wat ben ik big dat ik u vind, Dora.
Ik was zoo bezorgd over u, toen ik van Augusta
hoorde dat gjj met uwe dunne huisschoentjes
naar het bosch waart gegaan. Natte voeten
is zeer gevaarljjk, vooral als men bovendien
al een zieke in huis heeft. Ik heb in het
rjjtuig een paar andere schoenen meegebracht.
Gotlieb had gelukkig gezien in welke richting
deze oudeugende mgnheer Yon Luckna u ont
voerd had. Gotlieb heeft een goede neus; hjj
zei dadelgk, toen wg het rjjtuig op den weg
zagen staan, dat gg op de beukenbank zoudt
zitteneen allerliefst plekjeverrukkelgk
Ik ben u zoo dankbaar, lieve Dora, dat gjj mg
toestondt de pony's te gebruiken, zoo'n toertje
door bet bosch is heerljjkIk was zoo big
dat ik eens rjjden kon, en dat ik u zoo
gauw gevonden heb maakt mjj zoo gelukkig i
Willen wg nog een poos op dit hemelsche
plekje bljjven 11
»Ik geloof dat wjj de paarden niet langer
mogen laten staan", sprak Herwart bitsmaar
mevrouw Malkolm viel op zacbten toon in
«Als freule Dora het goed vindt, kan zjj met
mg in den hittenwagen terugrijden, de ponys
staan nog zoo lang niet".
«Verlangt gjj dat Moet ik alleen te-
rugkeeren vroeg Hertwart op een toon.
dien zjj heel goed begreep.
Dora's wangen gloeiden nog; zjj legde haar
hand op den arm van mevrouw Malkolm en
voelde zich door den steun zóo veilig dat de
wensch om Herwart niet te kwetsen meer
overhand kreeg.
»Wjj kunnen Lest met onsdriëen in den
zjj werpt op het streveu der Liberale Unie,
»aan wier jongste programma zjj diende tot
inleiding en aanbeveling.'
Na zoo èa den oud-minister Tak èn de
heeren van de L. U. met prof. Krabbe te
hebben om de ooren geslagen, neemt zjj dezen
hoogleeraar zeiven onder handen.
Zgne rede vindt zjj «ooi bedenkelijk."
«De heer Krabbe, toch, is niet alleen een
politicus, hg is tevens een docent der acade-!
mische jongelingschap. Of hjj bjj dat onder
wjjs de begrippen huldigt, die hij voor de
kiesvereeniging verkondigd heeft, is ons niet
bekend, maar bg schjjnt geen man te zgn, die
zgne meeningen onder stoelen en banken
steekt. Is nu de onderstelling geoorloofd, dat
college geeft in den geest van zgne on
langs blootgelegde overtuiging, dan verkrjjgt
zgn uiting, wegens hare socialistische strek
king, het karakter van een bedenkelijk ver-
scbjjnsel."
Ons dunkt, zegt de Amst. Dv. N.), het iD
de eerste plaats reeds merkwaardig, dat de
Liberaal de mogelgkheid althans schjjnt te
veronderstellen, dat prof. Krabbe er tweeërlei
meening op zou nahouden een voor zijn col
leges, en een ander voor de vergaderingen
eener kiesvereeniging. Ware dit het geval,
dan zouden wij dAfc allerbedenkeljjkst vinden.
Vooral echter ia de strekking van heel dit
schrjjven merkwaardig. Het «biedt ons eene
aanschouwing" van de maatregelen, die dooi
de Liberaal zouden genomen worden, indien
g eens vrjje toepassing kon geven aan haar'
staatsrechtelijke theorieën. Zooals wjj zeiden,
het is niet te berekenen, hoe ver zjj, eens op
dien reactionnairen stroom, daarop zou weg-
drjjven. Misschien ware het dan voor Prof.
d'Aulnis weggelegd, door haar tot een soort
van Pobedonostzew te .«cv den. verheven.
Dezer dagen bevatte de Haagsche Courant,
onder het opschrift De toekomst onzer
jongens, een warm pleidooi voor eene zoo
zeer wenscheljjk en meermalen bepleite her
ziening van de wet op het middelbaar on-
derwjjs.
Daarin werd vooral de aandacht er op ge
vestigd, dat het zulk een bezwaar heeft om
voor de jongeDS op hun twaalfde jaar reeds
in hoofdzaak de carrière te kiezen.
Immers, alzoo schreef het blad
Zet men de militaire carrière buiten be
schouwing, waarbjj speciale toestanden in aan
merking komen en die bovendien tegenwoor
dig langs allerlei paden en op verschillende
leeftjjden nog te bereiken is, dan moet voor
elk wetenschappelijk vak reeds op dien twaalf
jarigen leeftjjd worden gekozen: ingenieur,
geneesheer, jurist, literator, technicus, predi
kant enz. enz.; men moet wil men later
geen kostbaren tjjd verliezen, wat den mees
ten niet gelegen komt aan den ingang van
het leven al een keuze doen, daar de eene
hittenwagen", zei zjj en bloosde weer door
den blik, dien hjj haar toewierp, en het be-
wustzjjn dat zjj samen een geheim hadden,
dat zjj voor de vorschende oogen van mevrouw
Ma'kolm wenschte te verbergen. De oude
dame keek om zich heen alsof de boomen en
Btruiken bun konden verraden wat er tusschen
Herwart en Dora gesproken was en intusschen
praatte zjj al maar door en vertelde dat zjj
heden besloten bad naar de ziekekamer te
gaanwant men kon het op den duur toch
niet volhouden om te weten dat iemand zoo
vlak in uwe nabjjheid pijn leed en er niet
eens heen te gaan. En nu volgde er een uit
voerige beschrgving van hare schrik toen zjj
vernam dat Dora uit was. »Want, ziet ge,
Dora,, ik heb u indien korten tjjd al zoo lief
gekregen dat ik mg verantwoordeljjk voor u
voel, als voor een eigen dochter. Gjj, lief, arm
kind, het is ook al te treurig, op uw leeftjjd
reeds alleen op de wereld te staan."
«Nu, ik vind dat wg allemaal om Dora
heen staan om haar te beschermen en te hel
pen, als zjj het noodig mocht hebben of:
wenscben."
«Mijn waarde heer Von Luckna, gg weet
te veel van de wereld af om niet te beseffen
dat wg allemaal niet even geschikt zgn om
die bescherming op zich te nemen 1 Gij weet
ook wel, Dora, dat jonge heeren, zelfs al zgn
zjj niet meer heel jong, tegenover de wereld
altjjd zeer voorzichtig moeten zgn, waar het
de bescherming eener jonge dame betreft."
Onwillekeurig zagen zjj elkaar aan en Her
wart zei dat hjj laat zou geven dat het eene
rjjtuig terug reed en, terwjjl hjj op het wei
land overliep en Dora voor het eerst opmerkte
weg leidt door het middelbaar onderwgs en
de andere door het gymnasium. Want deze
wegen wjjken zoozeer uit elkaar, dat men met
elk jaar een wjjdere kloof tusschen beiden vindt.
Is dat niet onzinnig, onmenschkundig, anti-
paedagogisch
Ware het niet oneindig veel beter enratio-
neeler, aan het lager onderwjjs éen soort van
•oortgezet, middelbaar onderwjjs te laten aan
sluiten: de school, waarvan de wetgever van
1863 zelf de type aangaf, de driejarige hoogere
burgerschool Desnoods met een eenigszins
gewjjzigde leerplan, is zg in 't algemeen veel
beter dan de vjjfjarige, die te veel is ingericht
als voorbereiding voor de P. S.en ook het
stelsel der driejarige, dat het einddiploma
wordt uitgereikt door de leeraren der school,
is, behalve veel goedkooper en minder tjjd-
roovend, ook per saldo te verkiezen. Van die
driejarige school uit zou zich dan het verdere
onderwjjs in verschillende speciale richtingen
hebben te vertakkende technische of mathe
matische, de handels-, de militaire en de let
terkundig-juridische of gymnasiale school.
Ons dunkt, de groote voordeelen, aan zulk
eene reorganisatie van ons onderwjjs verbon
den, zgn zóo in het oogloopend, dat er na
eene ruim dertigjarige ondervinding van de
nadeelen van het in 1863 aangenomen stelsel
geen twjjfel meer mogeljjk kan zgn.
Wat men ten aanzien van een jongen van
twaalf jaar bjjna nooit kan doen, kan men
bjjna altjjd doen ten opzichte van een knaap
van vjjïtien k zestien beslisseD, voor welk
beroep of vak hg bjjzondere geschiktheid, aan
leg of voorkeur heeft.
En de driejarigo leergang is doeltreffender,
minder speciaal.
Nog daargelaten de omstandigheid, dat de
meeste enders gemakkeijjker zes of zeven dan
negen of tien jaren te voren kunnen bepalen,
wat zg in staat zullen zgn, aan de opvoeding
hunner kinderen ten koste te leggen.
De voorkeur, welke die driejarige «tusschen-
8chool" verdient, is dan ook onder genoeg
zaam allen, die het onderwerp eenigermate
van nabij kunnen nagaan, eenparig erkend.
En niet sedert vandaag of gisteren. Want
't is dunkt ons al wel een twintig jaren
geleden, dat in dien geest op wetsverbetering
werd aangedrongen, 'k Meen mg te herinne
ren, zegt de schrjjver in genoemd blad dat o. a.
omstreeks 't jaar 1880 de heer Van Zanten,
leeraar aan de hoogere-burgerschool te Tiel,
daarvoor gepleit heeft in de Vragen des Tijds.
Toch ia er tot dusver niets van gekomen,
trouwens evenals van andere verbeterin
gen in de wet van '63, die nog veel een
voudiger en gemakkeljjker waren aan te
brengen, zooals de vervanging van de ver
plichte elf provinciale eindexamen-commissies
door eenige rgkscommissies, zoodanig dat
niet, zooals nu, een volledig stel examinato
ren noodig is voor een half dozjjn Drentsche
jongelui, terwjjl de Hollandsche commissies
moeten worstelen om door 120 k 150 aspi-
ranten heen te komen.
Met veel anderen arbeid, die dringend noc*
dig was, is ook die urgente hervorming van
het hoogere onderwjjs achterwege gebleven,
doordat Tweede kamer en Ministeries
't altjjd zoo druk hadden met begrootings- en
politieke begiuseldebatten, zoodat er voor de
werkeijjfee, praktische volksbelangen doorgaans
maar bitter weinig tjjd overschoot.
En tevens omdat men in onze regeerings-
kringen altjjd alles «grootsch" wil doc-n, een
hekel schijnt te hebben aan kleine hervor
mingen die kleine verbeteringen, welke in
weinig of geen tjjd zjjn aan te brengen,
meestal verschuift naar algemeene wetsher
zieningen, welke doorgaans achterwege
bljjven, omdat men er geen tjjd voor heeft
want we moeten niet onbilljjk zgn
in dit geval ook, omdat de voorstanders van
ons middelbaar onder wgs aarzelden, daaraan
te raken, wgl zg bang waren, de hartstochten
der tegenstanders tegen dat onderwjjs-zelf te
ontketenen.
Maar al die redenen kunnen het feit niet
wegredeneeren, dat nu dertig jaren lang, ten
nadeele van onze jeugd, een verkeerde plooi
in onB voortgezet onderwjjs heeft gezeten,
dat die plooi er uit moet, en dat 't nu hoog
tjjd is, daarover niet langer te praten en 't er
niet alleen over eens te zjjn, maar daaraan ook
uitvoering te geven.
Men moet er zichwerkeljjk over verwonderen
dat geen minister van binnenlandBche zaken
nog de dankbare taak heeft willen op zich
nemen om eindelijk eens de wet op 't middel
baar onderwjjs te herzien, waarmede toch
waarlgk nu genoeg ervaring is opgedaan om
er de grootste fouten eens uit te halen.
Het ware een schoone paragraaf in de vol
gende troonrede niet alleen, het zou een zegen
voor ons volk zgn, want er wordt met de
tegenwoordige regeling van ons middelbaar
onderwjjs veel onnut werk gedaan en onnut
geld uitgegeven, dat toch zoo uitstekend zon
kunnen besteed worden.
welk een knappe forsche gestalte hg had, zei
mevrouw Malkolm.
«Gjj moogt het mjj niet kwaljjk nemen
Dora, maar ik moet u een beetje voor dien
neef waarschuwen. Gjj vermoedt in uw on
schuld niet, welk soort van leven hjj achter zich
heeft en hoe lichtzinnig hg in elk opzicht is."
Herwart was achter het bosch verdwenen
en het krenkte Dora dat bg thans aar;gevallen
werd, nu hg zich niet kon verdedigen en nog
wel op een punt, waarover bg zooeven tege:
haar zoo openhartig gesproken had.
- «Alles ziet er vaak van verre heel anders
uit dan dicht bjj," zei zjj. «Herwart heeft veel
ongeluk in zgn leven gehad."
«Geloof toch niet alles wat hjj u vertelt.
Hg heeft zich achandelgk jegens zgn stiefvader
gedragen, schandeljjk jegens zgn kinderen
hg is een egoïst van de ergste soort."
«Kent gjj hem dan zoo goed
»A1 heb ik hem niet persoonlgk gekend,
weet ik toch genoeg van hem af."
«En misschien is de waarheid toch anders
dan men denktPapa zei altjjd dat men het
slechte eerst mocht gelooven, wanneer er geen
mogelgkheid meer bestond om het goede te
ontdekken."
«Gg zgt waarljjk veel te goed, kindlief,
maar juist daarom houd ik het voor mjjn
plicht u te waarschuwen. Het is toch eigen-
ljjk al heel onnatuurljjk dat de heer Von
Luckna thans niet naar zgn goed in Posen
gaat, daar hg niets ander3 op de wjjde we
reld te doen heeft."
«O, dat heeft bjj mjj uitgelegd Hg geeft
zelf toe dat bg onpraktisch ia en daarom heeft
hjj zgn zuster vooruitgezonden naar Dewkowo»
Bg kon. besluit
is het pensioen, toegekend aan den luit. t/z
le kl. J. H. Commjjs, verhoogd en gebracit
van f 672 op f 680 'sjaars;
is aan den onderdirecteur der telegrapbie
J. A. Verveen, op zgn verzoek, eervol ontslag
verleend uit 's rjjks dienst.
Door de arr.-rechtbank te Almelo is, ttr
aanvulling van eene vacature van rechter in
dat college, opgemaakt de navolgende alpha-
betisehe Ijjst van aanbeveling: mrS.Gratama,
rijksarchivaris te Assenmr M. K. J. J. tf r
Kuile, 8ubstitunt-griffier bg gemelde recht
bank, en mr Z. W. Straatman, kantonrechter
plaatsvervanger, advocaat en procureur te
Haarlem.
om alles voor hem op te nemen en te zien,
hoe hg de zaken moet regelen.
«Ach! kindlief, dat zgn alles praatjes
en listenDe ware reden is dat hjj het niet
kan verkroppen dat bjj niet de heer van
Hellowa is en daar hjj u niet kan wegjagen,
wil hg u, ronduit gezegd, inpalmen, om op
die manier toch de eifenis machtig te worden.
Het is allemaal niets dan berekening en al
de mooie praatjes, die hjj u opdischt, zgn voor
hem niets dan cjjfers."
«O neen, zeg dat niet. Nu zgt gg
onbilljjk, waarlgk, geloof mjj."
«Stil, daar komt hjj terug laat hem
niets merkenals ik u niet zoo liet had, zou
het mg niet bunnen schelen, 'k Heb er zelf
geen voordeel bg ik ben de eenige belau-
gelooze in uwe omgeving, en daarom durf ik
ook geheel openhartig spreken."
Herwart kwam bjj de dames terug en weder
om ontmoette zgn blik dien van Dora met
een stilzwijgende vraag. Zg overwon haar
schuchterheid, omdat zg vond dat men hem
onrecht aandeed en zjj dit door vriendelijkheid
moest goed makenen Herwart vond dat me
vrouw Malkolm tot de grootste stoornissen in
zgn leven behoorde en dat hjj zjjn kans moest
waarnemen voor dat de overige familie terug
keerde. Terwjjl deze overwegingen hem zóó
zenuwachtig maakten dat hjj over honderd
dingen te geljjk praatte, scheen Dora boe
laDger hoe kalmer te worden en op den terug
rit zweeg zg veel, doch zag om zich heen met
een vredig lachje, dat niets verried van in
nerlijke stormen.
Op het kasteel gekomen nam Herwart af
scheid van de dames, ging naar zgn kamer,
