N°. 8.
138® Jaargang.
1895.
Donderdag
10 Januari.
Middelburg 9 Januari.
FEUILLETON.
Ds peDsionnaii
HMMKH MANT.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.'
Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco 2.-
Afzonderlijke nummers, met of zonder bijvoegsel,
zijn verkrijgbaar a 5 cent.
Advertentiën20 cent per regel. Bij abonnement lager.
Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens alle
dankbetuigingen, van 17 regels 1.50
iedere regel meer 0.20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Reclames 40 cent per regel.
Tla ermometer.
Middelburg 9 Jan. 8 u. vm. 29 gr.
m. 12 u. 31 gr-, av. 4 u. 32 gr. F.
Verwacht N. O. wind.
Agenten te VlisaingenP. G. db Vit Mestdagh Zoon, te Goob A. C. Boltjit, firma weduwe A. C. de Jonge, te KruiningenF. v. d. Peijl, te ZierikzeeA. C. de Mooij,
te Tholea: W. A. van Nleuwenhuijzen en te Terneuzen: M. de Jonge. Verder nemen alle poetkantoren en boekhandelaren abonnementen en advertentiè'n
aan, evenals de advertentie-bureau's van Nijgh Van Ditmar, te Rotterdam, ds Gbbr. Belïnbanie, te 's Gravenhage, on A. de La Mar Assn., te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenlandte Parijs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daüee Cis., John F. Josia, opvolger.
AdLveptestlën
moeten des namiddags te één uur
aan het bureau bezorgd zjjn, willen
zg des avonds nog worden opgenomen.
Een zeer practische wenk werd dezer dagen
gegeven door D. B., welke letteren een bekend
voorstander van de postspaarbank duidelijk
aanwjjzen. Hg betreft het volgende
Wij leven hier in de dagen van rekeningen
ontvangen, wat wel eens minder aangename
verrassingen ons bereidt, maar ook van het
rekening betalen, velen zeer welgevallig.
Bg dit laatste bestaat het gebruik, dat aan
hen, die daarmee belast zjjn, fooien worden
gegeventerwijl hetzelfde ook bjj andere ge
legenheden, bjj enkele feesten, op Nieuwjaars
dag, of ook bg bezoeken van de zjjde van
logé's in toepassing wordt gebracht.
Nu schreef D. B. dezer dagen
«De gever van de fooi, of deftiger, van de
douceur, zal, het stoffelijk belang van den be
giftigde voor oogen houdende, méér dan anders
van zjjne mildheid genoegen smaken, wanneer
hg geen klinkende munt in handen geeft,
maar zich daartoe van de spaarbank bedient.
Inderdaad mag reeds worden gewezen op
het verblgdend feit, dat menige gift van dien
aard speciaal door de zorg van mevrouw, mijn
heer of patroon op een postspaarbankboekje
werd ingeschreven, en menige bediende, langs
dien weg, een aardig sommetje bespaard kreeg,
te zgner tgd geschikt om nuttig dienst te doen.
Die stuivertjes, dubbeltjes en kwartjes,
anders zoo lichteljjk tusschen de vingers weg
vallende, kunnen, goed bewaard, verrassingen
bereiden, en juist op oogenblikken, waarop
ze goed te pas komen.
Bedreigt een afgedragen rok elk moment
den dienst op te zeggen, 't spaarbankboekje
komt geruststellend een andere brengen; be
gint een japon of jas aanspraak op rust te
maken, 't boekje zendt er een thuis zonder
het evenwicht tusschen uitgaven en week- of
■maandgeld te verbreken; heeft men 't voor
recht den jaardag van vader of moeder te
herdenken, de koperen of zilveren bruiloft te
vieren, het boekje zorgt, dat de herinnering
aan het genoegen niet wordt vergald door
akelige naweeën; deageljjks brengt het uit
komst, wanneer een of ander meubelstuk ver
nieuwing of oplapping vraagt. Zoo zjjn de
voorbeelden maar voor 't grgpen.
Met dergelijke gevolgen voor oogen komen
toy er toe, de medewerking in te roepen van
allen, die het wel met hunne dienstboden en
bedienden meenen, om te zorgen of althans
er naar te streven, dat hun zoogenaamd
overval" den weg vindt naar de spaarbank.
Dien maatregel, welke in een ons beken
den betrekkelgk kleinen kring reeds eene goede
gewoonte geworden is en vaak uitstekende
diensten bewees, zouden wg wenschen meer
algemeen gevolgd te zien.
Als van zelf spreekt, verdient bet eveneens
aanbeveling, in voormelden vorm, ook geld
geschenken aan kinderen en extra-toelagen
aan arbeiders te geven.
Dit kan ook een begin van aanmoediging
tot verder sparen zgn, want in den regel zal
men zien, dat, wie eenmaal een spaarbank
boekje heeft, voortgaat met sparen.
Even een loopje naar het naastbjjgelegen
postkantoor, d&ar den naam opgegeven van
den persoon, te wiens behoeve een boekje
verlangd wordt, verder zgne handteekening
gedeponeerd, het toegedachte geldgeschenk
afgedragen, en ge hebt wellicht, op stoffelgk
?edelgk gebied, den grondslag gelegd van
veel goeds en misschien afgehouden van heel
wat kwaads.
Het is niet onze bedoeliüg, hier een plei
dooi voor het sparen in het algemeen te
houden. Het nut daarvan ia reeda zoo dik
werf, en in allerlei vorm aangetoond, op die
snaar is al zoo vaak getokkeld, dat het geen
nader betoog behoeft.
Doch niet genoeg kan het worden herhaald,
dat men niet alleen moet sparen om wat over
te leggen - velen kunnen dit eenvoudig
niet maar ook met zgn inkomen rond te
komen.
Menigeen, met stuivertjes begonnen, is met
honderden guldens geëindigd. Menig man is
daardoor onthouden van het drankhuis. Menige
vrouw genezen van hare snoepzucht. Zoo zgn
orde en ingetogenheid ingekeerd in menig
huisgezin, waar voorheen een minder goede
geest rondwaarde. Zoo heeft het spaarbank
boekje op menigen akker zaden gestrooid, die
welig opschoten, den betrokken personen en
der gansche samenleving ten heil
MU
Naar het Zweedsch
van
ALFRED YON HEDENSTJERNA.
VI.
Mania'* verjaardag.
«Mgnheer de griffier!"
Nra ar arr ar arrrr phn
phnsnorkte hg.
«Mgnheer de grifier
»W. W. is wat is er?"
«Mgnheer de griffier!"
»Wie is daar
«Het is van daag de verjaardag van
mevrouw. Het is negen uur en de koffietafel
is gedekt. In het pri el", brulde Stine.
»Maar ik zal toch wel vrjj zgn om te
big ven liggen, als ik wilantwoordde
de heer Hemning. Hg had het goed getroffen
op Westberga. Zgn gelaatskleur was nog
bruiner geworden en een paar hooge, vuile
laarzen bg de kachel, bewees, zoo wel als de
bespatte weitasch, die op de canapé lag, dat
het hem niet aan beweging ontbrak en dat
eenden een slechten zomër hadden.
«Het is mevrouws—ver- -jaardag
«Ja, ja, Stina mag gelgk hebben. Ik zal
opstaan en mevrouw goeden morgen gaan
Het gebeurde met het fonds van den Alge
meen Nederlandschen Politiebond geeft den
hoogleeraar P. van Geer aanleiding in het
Jaarboekje van de Vereeniging voor Levens
verzekering voor 1895 te waarschuwen tegen
«ziekelgke uitwassen der levensverzekering."
Reeds van de oprichting af waarschuwde hg
tegen deelneming in een zaak, die zoo weinig
vertrouwbaar was. Hjj verbaast zich dat de
vgf kamerleden, die voor het fonds een beroep
op het publiek hebben gedaan, het gebrek
kige van zulke inrichtingen niet blgken in
te zien. Netto-tarieven, zuinig beheer, geringe
administratiekosten, geen dure directie of ad
viseur, dat is de gewone aanbeveling. Dat
is schgnvertooning. De administratie, ook van
een klein fonds, eischt bgzondere uitgaven
en groote inspanning. Goede belegging van
len, veelvoudige en ingewikkelde boeking,
onderzoek van bewgastukken, het opstellen
en bghouden van lgsten, dat eischt alles
kennis en groote zorg en daarom behoor
lgke belooning, maar dan ook met behoorlgke
verantwoordelijkheid. Het commissariaat geeft
waarborg, het wordt vaak lichtvaardig
aanvaard. Deskundige waarborg is onmisbaar
en bet is prof. Van Geer bjj ervaring geble
ken dat behoorlgke betaalde adviezen opprgs
worden gesteld en gevolgd, maar kostelooze
worden ter zgde gelegd.
De levensverzekering laat niet met zich sol
len zg is een veel te ernstige en diepzinnige
aak om zoo oppervlakkig te worden behan
deld. Instellingen, die niet aan hare strenge
eischen voldoen, moeten vroeg of laat vallen,
dat lot is niet te voorkomen. Alle liefheb-
•g is haar gelgk aan elke strenge weten
zeggen. Waar zgn mgn laarzen
Het was een vroolgk tafereel, een klein be-
hagelgk stilleven, dat de griffier in den tuin,
onder de groote hoornen vond. Tusschen
groene bladeren en kamperfoeliebloesem blon
ken op het witte tafellaken de koffiekoppen,
terwgl de groote vergulden verjaardagskop
door een bloesemberg omringd was. Een groote
taart prgkte in het midden van den disch,
waarover zich een bevallige meisjesgedaante
heen boog, die de bloemen schikte en er
onbeschrgfelgk lief uitzag, met haar blozend
gezichtje, dat des te liefelgker uitkwam bg
haar licht katoenen kleedje. De vgver
spiegelglad en blonk door het loover en
de zonnestralen vielen op de bloemen, op
de kopjes, op de donkere lokken, dat blank
voorhoofd, de schitterende oogen en den lachen
den mond, terwgl Eva druk in de weer was
om alles gereed te maken. Het zou jammer
geweest zgn, wanneer deze idylle geen andere
bewonderaars gehad bad dan de bosch-muzi-
kanten en den ouden griffier, die nu het tuin
pad langs kwam, nadat Frans hem eindelgk
aan het verstand gebracht had wat er gaande
was.
Maar zg had nog een toeschouwer. Bg den
ingang van het prieel stond de candidaat
Star, vgf minuten lang, zonder gezien te
worden, zonder Eva te begroeten, en zonder
zich te verroeren. Zgn mond lachte, zgne
oogen glinsterden, het tafereel beviel hem
ichap een gruwel. Zg wreekt zich op het
dilettantisme door alle daarop gegronde in
stellingen tot ondergang te doemen. Een maat
schappg van levensverzekering moet zgn een
handelsonderneming, op soliede grondslagen ge
vestigd, volgens de strenge wiskundige we
tenschap, met openbaarheid van tarieven enz,
flink waarborgkapitaal is wenschelgk voor
buitengewone gevallen en daartoe kan ook het
(ook niet geetort) aandeelenkapitaal dienst
doen, zoodat het onjuist is te beweren dat het
voordeelig is dat er geen aandeelhouders zgn
en dus dat geen dividend valt te betalen. Men
kan zgn huis evengoed niet assureeren, omdat
er nog nooit brand is geweest. Het bestuur
moet bekwaam zgn en behoorlgk bezoldigd
om zich geheel aan zgn taak te kunnen wg-
den, en onder behoorlgk toezicht van des
kundigen, die niet periodiek aftreden. De han
delingen moeten openbaar gemaakt worden
wel jaarlgks. De waarborgen beteekenen
meer dan de koninklgke goedkeuring, die zich
enkel tot de oprichting bepaalt.
»Een tweede vorm is het pensioenfonds onder
toezicht en waarborg der overheid. De mee
ning, dat dit goedkooper uitkomt, is een dwa
ling. Wat aan reclame en propaganda wordt
uitgewonnen, wordt weder weggenomen door
de lagere rente wegens de beperkingen bg het
beleggen. De bgdragen zgn dan ook hoog in
verhouding tot de uitkeeringen. De gedwon
gen deelneming leidt bovendien tot talrgke
onbillgkheden".
Behalve die beide vormen kent prof. Van
Geer geene, die aan de onmisbare voorwaar
den tegenover de toekomst voldoen. Hg waar
schuwt vooral tegen de liefhebberg-fondsen,
die zoo lichtvaardig en talrgk worden opgericht.
Geen goede wil, geen philanthropisch begin-
el, geen naam van hoogstaande personen, geen
na veel wikken en wegen vastgesteld regie
ment, allerminst een kon. goedkeuring kan
voorkomen dat zg na korter of langer tgd tot
ondergang zgn gedoemd." Geen reorganisatie
na een ramp baat hier. De eenige raad, dien
prof. v. G. kan geven, is deze men heffe zulke
liefhebbergfondsen zonder uitzondering op en
richte er nooit meer op. Bovenal geen onder
linge fondsjes, die niet van hooger hand zgn
ïsteld. en worden gewaarborgd. Bg dentegen-
woordigen stand der levensverzekering en de
concurrentie der soliede maatschappgen zgn al
die fondsen overbodig. Wel kunnen vereeni-
gingen van gelgkgezinde personen op kleine
schaal nuttig werken door betrekkingen aan
knoopen met een Boliede maatschappg en
voor het aanbrengen harer verzekeringen als
agentenloon een verlaging van premie ver-
krggen.
«Het geheim ligt hierin, dat alle risico uit
den kleinen kring wordt verbannen en overge
bracht naar de groote maatschappg, waar het
zich oplost als de rivier, die zich in den Oceaan
stort. Aldus wordt opbouwend gearbeid de
levensverzekering zal hare heilzame werking
door alle maatechappelgke lagen en kringen
heen brengen, zegen en geluk verspreidende
daardoor steeds meer worden gewaardeerd en
in toepassing gebracht.
zeker ook en toen zg zich nu omkeerde, hem
ontwaarde en met een donkeren blos over
goten werd, toen wist hg in eens wat hg wilde
weten hg had een verovering gemaakt. Tot
zgn verbazing voelde hg echter niets van den
gewonen, zelibewusten zegepraalmaar het
was eerder alsof hg terugdeinsde op een
waggelenden grond. Drommelsvoor die
kleine moest men op zgn hoede zgn! Zg be
hoorde tot de soort, die eon man verder kan
lokken dan hg gaan wil
Eva groette met een hoofdknik»Zjjt gg
daar al?"
»Ja, ik weet wat deze dag beteekent en
wil niet de laatste zgn om mgn gelukwensch
te brengen. Waar is mevrouw
»Of ik het vertrouw Weet gg jongelui,
niets is wisselvalliger dan het weer. Ik hoop
dat het van daag bestendig big ft, maar de
zon steekt en het spreekwoord«Morgenrood,
water in de sloot," komt meestal uit, »viel de
heer Hemning in.
»Goeden morgen, mgnheer de griffier;
weet gg wel dat mama van daag haar drie-
en-vgftigste jaar ingaat?
«Hoe het mg gaat? Dank u, voortreffe-
Igk, juffrouw Eva."
Na tien minuten vulde zich het groote
prieel. Iedereen was er, zelfs de douairière,
met een nieuwe muts, met buitengewoon
lange linten, ter eere van het feest, zelfs
Hendrikje en de jongens Anderson, iedereen,
Bg kon. besluit
is aan B. J. Bouricius, op zgn verzoek, eer
vol ontslag verleend uit zgn betrekking van
commies der postergen 3e kl.
is bepaald dat alsnog ter zake van zgn ge
drag tg den s het gevecht bg Toempoeh-Tengah
in Tamiang (residentie Oostkust van Sumatra)
op 2 April 1893, bg afzonderlgke dagorders,
zoo in Jndië als in Nederland, eervol zal wor
den vermeld, de fuselier van het leger in N.-I.
E. A. Blontrock.
IOLHSIIVLOED.
Men schrgft ons uit Amsterdam
In eene Dinsdag avond in d'Geelvinck ge
houden en druk bezochte vergadering van de
anti-revolutionnaire propagandaclub Eeuche-
nïus trad als spreker op jhr mr A. F. de
Savornin Lohman.
Het convocatiebiljet vermeldde als onderwerp
der rede»Yolksinvloed en volksmacht."
De redenaar zeide aanvankelgk te willen
spreken over de bekende leuze «vrgheid en
gelgkheid", welke leuze volgens spreker valsch
en in strgd is met de ordeningen Gods. Wg zgn
niet vrg geboren, niet gelgk.
Als kinderen zgn wg de slaven onzer ouders,
tegen wie wg one niet kunnen verzettenop
school is meester de baas over ons; op straat
overheidop het ambacht, in de ambte
naarswereld overal zien wg ®nze meerderen,
men ook stggt op den maatschappelgken
ladder, nergens is men vrg, en zelfs een
minister of koning zgn wellicht wel het minst
vrg van allen. Van de geboorte tot den dood
zgn wg onvrg. En onvrgheid moet er zgn.
Alleen de anarchisten erkennen die onvrgheid,
die ordening niet. Maar hun streven naar
vrg beid is waanzin.
Gelgkheid is mede nergens te vinden. De
eene komt met geringe, de ander met groote
physieke of geestes gaven ter wereld. En de
grootste ongelgkheid ontwaart men in 't ver
stand der menschen. Overal ongelgkheid in
aanleg. En die onvrgheid en ongelgkheid zgn
door God zelf gemaakt. Maar Hg heeft ook
gewild, dat de een de overmacht over den ander
zou aanwenden ten bate zgner ondergeschikten
en ter eere Gods. En zoo worden ongelgkheid
en onvrgheid middelen om de wereld vooruit
te stuwen tot een schoon geheel.
De revolutie sneed het verband tusschen
God en den mensch door, zoodat er strgd kwam
in plaats van broederschap. En de revolutie,
door spreker bedoeld, dateert niet van 1787
maar van den val in 't Paradgs.
Van deze beschouwing kwam spreker nu,
na in breede trekken de verschillende re-
geeringsvormen geschetst te hebben, op den
invloed des volks op regeering3zaken, en de
tot standkoming van wetten. Hg wees dan
b.v. op het feit, dat de jongste uitbreiding van
bet kiesrecht, waardoor het getal kiezers van
120.000 op 320.000 werd gebracht, verkregen
werd op voorwaarde van beëindiging van den
30 jaren langen schoolstrgd. Thans wil men
weer uitbreiding van het kiesrecht. Doch
die laat hem koud, omdat hg er geen echte
volksinvloed van tegemoet ziet. En die wenscht
bg wel, mits het volk gewend worde te hoore n
behalve Thilda, de heer Johnson en mama.
Maar daar kwam zg, toevallig met haar oudste
dochter, en hield zich heel ernstig, alsof zg
niets zag en het priëel voorbg wilde gaan.
Doch toen zg de kopjes, de bloemen en de
taart zag Bloeg zg van verbazing de handen
ineen, zooals zg reeds zoo menig jaar gedaan
bad en riep uit«Maar kinderen, welk een
verrassingIs het dan waarlgk alweer mgn
verjaardag
En moeder en dochters wisten dat zg comedie
speelden; maar het was toch aardig.
«Mijnheer Johnson? Waar is mgnheer
Johnson Hg is niet op zgn kamer."
Eindelgk vertelde de stalknecht dat de heer
Johnson al om zes uur een van de blessen
gevraagd had, omdat hg naar het station moest.
«Maar is hg nog niet terug
«Ja wel."
«Waar is hg dan
«Ik heb hem in de wei gebracht."
«Mgnheer Johnson?"
«Nee, den bles."
«Maar waar is mgnheer Johnson?"
«Daar weet ik niet van. Toen hg pas
weg was kwam bles in volle vaart terug,
zonder iemand bg zich. Hg heeft hem zeker
in het water gesmeten. BleB is er zoo een.
Als die met iemand te doen krggt, dien hg
niet kan uitstaan, dan wordt hg ngdig!"
«Dat schgnt een verstandig dier te zgn",
zei Star en Otto gaf hem gelgk.
en te wederhooren. Van meer kiezers verwacht
spr. voorshands meer partgen, die ieder haar
afgevaardigden naar de Tweede kamer zenden,
enkel tot voortzetting van partg krakeel en
partygeknoei. Eu zoo wordt men afgevaardigde
om zekere opinie van zekere partg voor te
staan. Dat is dan ook de reden, waarom spr.
uitbreiding van kiesrecht van weinig of geen
beteekenis acht. Wg moeten zei ven de zaken
behandelen. Dat kan en is mogelgk, wanneer
iedere kring haar eigen zaken zooveel mogelgk
zelf in handen neemt. Als voorbeeld haalde
spr. weer den schoolstrgd aan, die daarmede
geëindigd ia, dat wg (de anti-rev.) ona zelven
mogen regeeren. En zoo strgden wg thans op
kerkelgk gebied, opdat elke groep naar eigen
inzioht haar zaak behandele.
Eu zoo ook moet gehandeld op 't gebied van
den arbeid. Spr. heeft altgd voor kamers van
arbeid gegverd. Het nut daarvan werd kort
uiteengezet en daarna door spr. op de weusche-
lgkheid en de mogelgkheid gewezen, dat deze
kamers mede de bevoegdheid erlangen om af
gevaardigden naar de wetgevende macht te
zenden. Zoo zal men een gezonde organisatie
verkrggen, en dien weg moet het op. Daar
voor behoeft men niet op nieuwe wetten te
wachten.
Van de broederschap had hg nog niet ge
sproken, ofschoon hg die vurig wenschte. De
revolutie op 't einde der vorige eeuw bracht
moord in plaats van broederschap. En of het
thans heel veel beter was, betwgfelde hg.
Want overal ontwaart men een streven om
de maatschappg uit haar verband te rukken.
Wordt niet de eene werkman door den ander
op den openbaren weg aangevallen De zoo
zeer gewenschte broederschap is niet gekomen
en zal niet komen, langs den weg der revo
lutie, maar langs dien door God bepaald en
voorgeschreven, waarop wg elkander dienen
ter eere Gods.
Het zou, meende spreker, der vergadering
niet ontgaan zgn, dat hg maar weinig gespro
ken had over volksinvloed of volksmacht. Bg
bedoelde er niets om te geven dat wg ons
r en meer in partgen verdeelen. Er ko
men zooveel partgen en zoo genuanceerd dat
het raoeilgk wordt al de namen te onthouden
of de nuanceeringen te onderscheiden. En
daarom is het ook begrgpelgk dat velen zich
aan de politiek onttrekken. Hg zeide aan 'fc
slot volksinvloed te wenschen ook op regee-
ringszaken, mits die beoogt het heil van land
en volk.
Een viertal personen traden met den inlei
der in debat. Geen hunner kon het den heer
Lohman toestemmen dat uitbreiding van kies
recht niet noodig was. De sociale nooden
stggen en de wetgevende macht moet die uit
en van het volk vernemen en leeren kennen,
eenmaal in de kamer kunnen de mannen
uit het volk volksinvloed uitoefenen 't is hun
niet om macht te doen, verzekerde de eerste
debater.
De tweede meende dat, wanneer men, zooals
i inleider wilde, steeds volksberaadslagingen
hield, er geen einde kwam, en zoo zou men
al door delibereerende op't laatst gaan denken
dat de zaak, waarover men 't had, overbodig
- «Hoe hardvochtig! Als nu die aardige
jonge man een ongeluk gekregen heeft", lis
pelde mevrouw Palmquist.
Daar kraakte het kiezel onder snelle voet
stappen.
- «Good morning, ladies and gentlemen 1
Ik maakte een klein wandelritje zeer aange
naam, totdat ik onderweg ruzie kreeg met het
paard. Mevrouw Westberg, ik wensch u van
harte geluk! Ik wilde naar het station rg den.
Nog vele gelukkige dagen en neem dit kleine
verjaardagsgeschenk van mg aan. Moge geluk
uw ouden dag verhelderen! Als het ublieft!"
Een prachtige, massief gouden broche blonk
mevrouw Westerberg tegen, toen zg het étui
«Maar mgnheer Johnson, hoe heb ik het
met u Is dat voor mg
«Ja, very wellis het naar uw zin
De aandacht der troostelooze weduwe werd
opgewekt. Die man moest al heel rgk zgn-
«O, hoe schoonHoe smaakvol 1" riep zg uit.
«Wat moet het heerlgk zgn om zulke bewjjzen
van vriendschap te kannen geven. O, mgnheer
Johnson, ik heb mg zoo vreeselgk ongerust
over u gemaakt!"
«Nu de heer Johnson zoo schittereud voor
gegaan is, durven wg nauwelgks aankomen met
onze bescheideu gaven; maar tante Westberg
zal wel onderscheid maken tusschen lieden, die
uit het goudland komen, en onB, eenvoudige
me nschen", zei Jenny en legde een gehaakte»
