HDDMJRGSCHI COIIRIW.
N°. 6.
138® Jaargang.
1895.
Dinsdag
8 Januari.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.'
Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco S
Afzonderlijke nummers, met of zonder bijvoegsel,
zijn verkrijgbaar a 5 cent.
Advertentiën20 cent per regel.' Bij abonnement lager.
Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens alle
dankbetuigingen, van 17 regels 1.50
iedere regel meer 0.20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Reclames 40 cent per regel.
Vb era omeier.
Middelburg 7 Jan. 8 u. vm. 81 gr.
tn. 12 a 34 gr-, av. 4 u. 33 gr. F.
Verwacht N. O. wind.
Agenten te VlissingenP. G. de Vet Mestdagh Zoon, te GoesA. C. Boluiï, firma weduwe A. C. de Jonse, te KruiningenF. v. d. Pbiji, te ZierikzeeA. C. de Mooij,
te TholenW. A. van Neëüwenhttijzen en te Terneuzen: M. de Jonge. Verder nemen alls postkantoren en boekhandelaren abonnementen en advertentiën
aan, evenals de advertentie-bureau's van Nijgh Van Ditmae, te Rotterdam, de Gebb. Bslinïante, te 's Gravenbage, en A. de La Mab Aen., te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parjjs en Londen, de Compagnie génerale de Publicity étrangère G. L. Daube Cu., John F. Johee, opvolger.
Adverte ra t! ën
moeten des namiddags te één uur
aan het bureau bezorgd zjjn, willen
zjj des avonds nog worden opgenomen.
Hulp in nood.
la aausluiting aan een advertentie in dit
nommev verklaren ook wij Qns bereid giften
in ontvangst te nemen voor de slachtoffers
van de overstrooming te Strijen, onder
Poortvliet. Voor dit doel is aan ons
bureau een bas geplaatst.
Uit een in een vorig nommer en ook
heden in ons blad gegeven schildering van
den toestand is voldoende gebleken, hoe
treurig deze is en hoevele arbeiders zich
van alles beroofd zien. Zoo menigmaal is
en steeds niet te vergeefs een beroep
gedaan op de hulpvaardigheid in het belang
van hen, die buiten Zeeland wonen
nu in ons eigen gewest hnlp te verleenen
en nood te lenigen valt, twijfelen wij geen
oogenblik of velen zullen gaarne een bij
drage daartoe verleenen.
Bij onze lezers door gansch Zeeland in de
eerste plaats, maar ook bij hen buiten ons
gewest, bevelen wij de belangen der te
Strgeu zoo zwaar getroffenen zeer aanhun
toestand is vooral in dit seizoen dubbel
treurig.
Gebruikelijker wijze zullen wij geregeld
melding maken van de giften, die bij ons
inkomen, en deze dan, door tusschenkomst
der Middelburgsche heeren, doen overmaken
aan de door hen genoemde commissie op het
eiland Tholen.
Wij ontvingen van C. Q. 1 muntbiljet
H Q 03118 10 en van N. N. 25 cent;
samen 10.25.
Middelburg 7 Januari.
r%
Aan bet einde van een opstel in de Gids,
over Beginselen of formules, zegt
prof. Cort van der Linden
»De grootste dienst, die dit ministerie en
deze Kamer aan het land kunnen bewjjzen is
deze, dat zjj een wet helpen voorbereiden
waarvan in waarheid kracht kan uitgaan. Ik
behoor niet tot hen, die meenen dat alle
burgers, als geljjke en gelijkwaardige indivi
duen, ook gelgken invloed moeten hebben op
het staatsbestuur. Maar ik vraag mg of thans
en bjj deze kieswet deze gradatie van invloed
nog mogelijk zal zjjn. Evenmin behoor ik tot
hen, die van de uitbreiding van het kiesrecht
geen gevaren duchten. Maar het komt mg
voor dat de gevaren grooter zgn, indien men
angstvallig wikkend en wegend den natuur
lijken weg verspert aan de bruisende en gis
tende krachten der maatschappij. Zal de nieuwe
kieswet haar doel bereiken, dan moet zjj niet
bjj hare geboorte reeds de kiemen mede ter
wereld brengen van verval. Dan moet zjj niet
alleen formeel juist, maar bovenal bevredigend
zgn door haren inhoud en hare strekking.
Welke formule gjj zult kiezen is van weinig
belang, welk leven gjj gaat stichten is over
wegend.
Een kieswet moet rusten op een compromis,
doch geen compromis zal het beoogde doel
bereiken, indien zjj, die het aangaan, niet geleid
worden door het besef, dat zij niet alleen
rekening hebben te houden met de kiezers,
maar met de belangen van onze gansche volks
gemeenschap. Zoowel de verkozen en van heden
als die welke door meer kiezers zullen zgn
gekozen, vertegenwoordigen het geheele volk
JUfc'att'.y} een compromis sluiten, doen zij het
in naam volks en voor zgn best. En dan
iB de herinnering niet overbodig, dat het hier
bovenal geldt b^een te brengen, niet opnieuw
te scheiden wat inderdaad bjjeen behoort,
Veiliger en groote.-, is het de deur wijd te
openen, dan angstvallig te staan met den knop
in de hand."
Naar aanleiding van de benoeming tct rid
der in de orde van den Nederl. Leeuw van
de hh. Van der Wall Bake, Middelberg,'en
De Marez Oyens, maakt het Vad. de opmer
king, dat nu wel drie ridderlintjes zgn gege
ven aan financiers en bureaumannen, maar
dat de verdiensten van den man, die het al
lereerst in aanmerking moest komen, omdat
hjj den Delagoabaai-spoorweg heeft gebouwd,
niet zgn erkend.
Het blad doelt hier ongetwgfeld op den heer
W. Verwey. Van hem zegt o. a. de heer En
gelenburg in het artikel over »de wording van
den Delagoa-spoorweg", voorkomende in de Gids
van Januari
»ln die benauwde dagen (van 1890 toen
alles tegen de maatschappij scheen samen te
spannen) heeft de Z.-Afr. M. in den heer W.
Verwey een hoofdingenieur bezeten, die door
zgn vakkennis en talrjjke goede hoedanighe
den de achting van zjjn personeel, door zgn
wilskracht en doorzicht het vertrouwen van
het Transvaalsche gouvernement, door zgn on
kreukbare rechtschapenheid en vast karakter
de eerbied van het gansche publiek afdwong".
Ieder zal zeker gaarne de verdiensten van
zulk een man gehuldigd zien.
't Komt ons echter voor, zegt de Zwolsche
Ort, dat dit kan geschieden zonder de ver
diensten te verkorten van de thans gedeco
reerden. De heer V. d. Wall Bake is een der
genen, die de maatschappij vormden de heer
De Marez Oyens is de financieele man en uit
het reeds genoemde artikel bljjkt dat naast
de technische moeilijkheden ook veel finan
cieele bezwaren moesten worden overwonnen,
en de heer Middelberg beeft zich als hoofd der
werkplaats van de S.S. te Zwolle, als chef van
dienst bjj de H. S. M. en later als directeur
der Z.-A. M., eerst in Nederland later in Trans-
als een hoogst verdienstelijk ingenieur
en bekwaam directeur doen kennen, 't Gaat
allerminst op, hem als een >hureauman" te
qualificeeren.
Naar men meldt heeft de heer W. Verwey
Azn. zjjn ontslag genomen als bestuurslid der
Ned. Zuid-Afrikaansche vereeniging.
In een dezer dagen door den heer Hoos,
oud-resident van Bali en Lombok, in het
Indisch Genootschap gehouden lezing, zeide hg,
over de door ons, tegenover Karang Asem te
volgen gedragsljjn o. a. het volgende
Karang Asem is eene provincie van Lombok.
De aldaar regeerende vorsten waren dus stede
houders van den vorst van Lombok. Door de
verovering van Lombok door onze troepen is
deze provincie dus ook par droit de conqu&te
rechtens op ons overgegaan. Ik weet niet, in
hoever er politieke redenen bestaan de vorsten,
waarvan de eene Goesti Dj il an tik is, aldaar
te handhaven. Het zou te bejammeren zjjn,
wanneer wjj daartoe verplicht worden
maar moeten wjj daartoe verplicht worden, dan
men er wel op bedacht dat zjj nimmer in
dezelfde verhouding tot het gouvernement
kunnen staan als de overige vorsten op Bali
of elders, en wij met hen geen contract be
hoeven te sluiten; wjj zouden ze dan op een
hooger standpunt plaatsen dan waarop zjj als
stedehouders van den vorst van Lombok ston
den. Met stedehouders sluit men geen contract
maar men geeft hun instructiën, en strenge
ook, en plaatse hen onder contröle van Euro-
peesche ambtenaren. Willen zjj zich aan de
te geven hevelen niet onderwerpen, men be-
handele hen dan als rebellen, zette hen af en
verwjjdere hen uit Karang Asem. Ik heb de
volle overtuiging dat men met eenig beleid
de volkshoofden aldaar wel er toe zal kunnen
brengen om, na de afzetting der stedehouders,
aan dezen hunne gehoorzaamheid op to zeggen
en zich vrjjwillig te stellen onder de bevelen
van een daar te plaatsen Europeesch ambte
naar, waarna dit land dan op geljjke wjjze
onder geregeld bestuur ban worden gebracht
als Boeleleng, Djemhrana en Lombok
Eene gelegenheid als thans om aldaar krach
tig in te grjjpen, nu onze overwinning op
Lombok zulk een machtigen indruk op
bevolking van Bali heeft gemaakt, komt niet
licht weder terug. Bovendien, het is niet alleen
een rechtaldaar in de bestaande toestanden
in te grjjpen, maar een plichteen onafwijs
bare plichteen logisch gevolg van onze ver
overing van Lombok Misschien is eenig
militair vertoon noodig, maar het komt mg
voor dat wg daar weinig verzet zullen onder
vinden De bevolking en de hoofden zijn
daar nauw verwant aan Boeleleng, en men is
daar niet onbekend met de in Boeleleng heer-
schende welvaart, terwjjl Karang Asem een
arm land iB
»Laten wjj dus de thans aangeboden gele
genheid om op Lombok en in Karang Asem
een zuiveren toestand te scheppen, niet onge
bruikt voorbjjgaan"
Bjj kon. besluit:
is tot gedelegeerde der Nederlandsche re
geering bjj het zesde Internationaal Aardrijks
kundig Congres, in Augustus te Londen te
houden, benoemd mr. O. J. H. graaf van Lim
burg Stirum, te 's Gravenhage, lid van het
bestuur van het Kon. Nederl. Aardrijkskundig
Genootschap
is aan mr. J. Fortuin Droogleever, op zgn
verzoek, eervol ontslag verleend als leeraar
aan R. H. B. S. te Gouda, en tot leeraar aan die
school benoemd mr. W. M. H. Boers, te 's Gra-
LOflBOH.
Generaal Vetter, de opperbevelhebber van
zee- en landmacht der militaire expeditie naar
Lombok, betuigt bg advertentie aan allen in het
vaderland, die hem en den, onder zjjne bevelen
staanden officieren en minderen van zee- en
landmacht hunne gelukwenschen aanboden,
met de op Lombok behaalde overwinningen,
mede namens die officieren en minderen,
zjjnen oprechten dank.
De jongste mail, loopende tot 4 Dec., brengt
weêr bladen vol over Lombok. Die verslagen
bevatten echter weinig nieuws.
Omtrent het gevecht om de kampong Sasari,
waarbjj overste Frackers sneuvelde, meldt een
correspondent aan de Loc.:
Wg stelden natuurljjk slechts éen eisch, nl.
overgave op genade of ongenade. Ze schenen
zeer moeiljjk tot een besluit te kunnen komen,
en om hun hierin eenigszins te hulp te komen,
liet de kolonel eenige granaten in de kampong
slingeren. Dit hielpmaar anders dan men
gedacht had. De vjjand, ongeveer 70 man
sterk en waaronder zich zelfs vrouwen en kin
deren bevonden, kwam plotseling uit den
zuidrand van dn kampong, to voovsohjjn en viel
met geweer, lans en kris onstuimig op onze
eenigszins noordwaarts staande troepen aan.
Onze mannen stonden als 'n muur en gaven
zoo kalm hun vuur af dat op enkelen na, die
nog kans zagen te vlochten, al de vganden
werden neergeschoten, zonder ons eenig ver
lies te hebben kunnen toebrengen. De ljjken
lagen tot op 3 a 4 passen voor de bajonetten
gewonden stootten zich de kris in het hart
om toch maar niet levend in onze handen te
vallen. Hier gaven de Baliërs een schitterend
bewjjs van moed en van ware doodsverachting.
Inmiddels was de kampong in brand ge
raakt of de artillerie dit gedaan had, dan
wel de vgand zelf, is niet met zekerheid te
zeggen. Genoeg, dat hg oversloeg op een
buskruitmagazjjn en dit met een donderend
geweld in de lucht deed vliegen. De troepen
deinsden terug, doch slechts 'n oogenblik. De
orde was spoedig hersteld. Nimmer hoorde ik
een heviger knal of zag ik grooter rookzuil
kluiten, balken enz. vlogen ons om de ooren
Als de vgand onmiddellijk na de ontploffing
tot den aanval was overgegaan, zou hjj zeker
groot Bucces gehad hebben. Later had er
weder een ontploffing in de kampong plaats,
maar deze was van niet veel beteekenis. Ter
wjjl de kampong kalm afbrandde en de troe
pen in de stelling bleven, beschoot de vgand
ons van uit hoornen.
Pastoor Voogel is afgelost door pastoor Smit
als R. K, veldprediker op Lombok. Pastoor
Smit heeft zich reeds in de eerste jaren van
den Atjeh-oorlog op Atjeh in die functie zeer
verdienstelijk gemaakt.
De radja van Lombok heeft bjj zgn vertrek
vandaar verzocht een mand met aarde van
dat eiland te mogen meenemen, hetgeen hem
Volgens een gerueht zou de Tweede kamer
der Staten-generaal wellicht nog in
tweede helft dezer maand kunnen worden
bg een geroepen ter behandeling van de ont-
werpen^betreffende de gemeente Weststelling
werf en Gpsterland, ten einde de Eerste ka
mer in staat te stellen, na vaststelling der
staatshegrooting, die spoedeischende zaak nog
af te doen.
Nu alle bladen dit bericht opnamen, willen
ook wjj het wel vdtareMen maar het munt,
dunkt ons, uit door vaagheid en doet veel
denken aan een balletje, dat opgeworpen
wordt.
De Wereldkroniek van deze week bevat een
vierden brief van dr Uljaki, handelende over
de colonne Lindgreen. Daarin wordt beschreven
de ontmoeting tusschen den vorBt en Lindgreen
en den schrjjver.
De vorst werd bjj zjjn komst in het vierkant,
waarde audiëntie plaats had en dat vol goed
gewapende, rjjk gekleede Baliërs was, rechts
en links door hoofden gesteundeen vrouw,
een waaier zwaaiend, liep voor hem uit en
achter hem ging een vrouw met een kussen
in de hand. Statig naderde de atoet, bjj welks
verschjjning alle aanwezigen diep bogen. Er
heerschte stilte. De vorst beklom met de hulp
van twee hoofden het voor hem gereserveerde
afdak; achter hem zat de vrouw met het
kussen, waartegen de vorst leundebeneden
hem hurkten al de hoofden en prinsen.
Bjj die onderhandelingen bleek dat de vorst
alleen de officieren wilde vrjj laten, maar de
manschappen behouden. Dit weigerde Lind
green positief; »allen of geen" luidde de leuze.
De behandeling liet in 't eerst veel te wen-
schen over; maar na een ernstig verwjjt var
Lindgreen kwam daarin verbetering.
Zekere Goesti Ngenga Hoendoe, die naast
de gevangenen woonde en tot wien zg zich
moesten wenden, indien zjj het een of ander
noodig hadden, wordt zeer geprezen. Den ge-
heelen tjjd der gevangenschap heeft zich deze
Goesti Ngenga Hoendoe ver diens tel jjk jegens
hen gemaakt, geen gastheer kwam ooit de
wenschen zjjner gasten voor zoover het in
zgn macht stoDd beteren op voorkomender,
beleefder wjjze tegemoet dan deze Goesti hef
deed. Uren lang zat bjj bij Lindgreen om
hun den tjjd te korten.
Toen eindeljjk verlof kwam dat allen naar
mpanam mochten vertrekken, maar dat zjj
eerst bij den kroonprins te Mataram moesten
komen, werd er onmiddelljjk iemand afgezon
den om de nog in het andere huis aanwezige
militairen hjj hen te brengen, en toen allen
elkaar waren, zoo schrjjft dr Uljaki
(mjjne arme gewonden weer zeer primitief op
tandoes gelegd), gingen wjj allen den weg
op naar Mataram. Yoorop ging Ratoe Bagoes
met nog een aanzienljjk hoofdwjj officieren
volgden, en achter ons onze soldaten, die hunne
gewonde makkers op van kapotjassen geïmpro
viseerde tandoes droegen terwijl de stoet ge
sloten werd door honderden gewapende Bahërs.
Zoo gingen wg door Tjakra. Tjakra was zeer
goed versterktalle wegen, die in of uit de
stad leiden, waren door stevige barricaden ver
sperd en werden door sterke patrouilles be
waakt. Een treurig gezicht leverden onze bi
vakken op. In het gewezen bivak van Mataram
heerschte een zoo verschrikkeljjke stank, dat
het onmogeljjk was er door heen te gaan,
zoodat wjj een omweg maakten krengen van
paarden, meerendeels door honden verslonden,
verpestten de lucht; het was een gezicht dat
het hart in bet ljjf deed omdraaien. Na een
marsch van twee uur bereikten wg den kruis
weg van Matu>ram. Wg dachten het paleis van
den kroonprins binnen te gaan, maar onze
geleider sloeg links er van een zijweg in en
hield voor een grooten bazar halt. Onder den
boom zat een zoon van den vorst, met wien
Ratoe Bagoes een kort gesprek voerde toen
bracht hg ons in een klein, onaanzienljjk
huis en zeide dat wg hier op den Kroon
prins moesten, wachten, Wjj officieren traden
het huis binnen en namen in een kleine
voorgaan der jj plaats, terwjjl de militairen voor
het huis geschaard bleven staan. Ratoe Ba
goes begon nu te onderhandelen, zooals hjj
zeide uit naam van den kroonprins ook hg
wilde alleen do officieren vrglaten, de anderen
moesten nog een poos bljjven; wjj bleven ech
ter standvastig weigeren zonder al de mili
tairen, gezonden en gewonden, te gaan. Waar-
schjjnljjk zouden de betoogingen van Lind
green ditmaal een goed gevolg gehad hebben,
want Ratoe Bagoes begon ons verzoek in te
willigen, ware niet op dit oogenblik een Ma-
leier, het kamponghoofd van de kampong Ma-
laja van Ampanam, binnengekomen. Deze be
gon ons bittere verwjjten te doen, omdat de
Companie zgn kampong in brand gestoken
had, en toen bjj hoorde dat de kroonprins ons
vrjj wilde laten gaan, wees hij Ratoe Bagoes
op de voordeelen, die de Vorst van ons kon
hebben als hjj ons gevangen hield. Deze over
wegingen brachten Ratoe Bagoes aan het wan
kelen. Op dit oogenblik viel er een schot van
de vloot. Het geheele huis dreunde en beefde.
Een granaat was op geen vjjf meter afstand
van de rustplaats onzer militairen in een mest
hoop terecht gekomen, zonder echter te sprin
gen. Tien minuten later dreunde een tweede
schot. De om ons verzamelde Baliërs stoven
uiteen. Wjj bleven op onze plaats. De tweede
granaat sprong in een sloot, naast welke onze
gewonden gelegd warenhet water spatte uit
de sloot eu stroomde over de kanten heen.
Ook wjj waren niet erg op ons gemak, maar
geen spier van ons gelaat verried onze onge
rustheid en bedaard bleven wjj op onze Btoelen
zitten. Ook onze militairen hielden zich uit
stekend, niemand verliet zjjne plaats. Deze
onverschilligheid en onverschrokkenheid ging
het verstand der Baliërs te boven. Toen Ratoe
Bagoes terugkwam, vroeg hjj hoe het kwam,
dat wjj voor de granaten niet bang waren,
want als er maar éen van gesprongen ware,
zou er niemand van ons ongedeerd gebleven
zgn.
»De kogels der Companie doen de hinderen
der Companie geen kwaad," luidde Lindgreens'
antwoord. Geen der aanwezige Baliërs twjj-
felde aan de waarheid van dit gezegde.
Plotseling kwam er een bode in vliegende
haast aanrjjden, en zeide iets aan Ratoe Ba-
goeB in de Balineesche taalRatoe Bagoes
onthutste, verschoot van kleur, sprong op, ge.
lastte ons op te breken en weer terug naar
Tjakra Negara te gaan. Er was een boodschap
van den Vorst gekomen zeide hg
brief aan den generaal was nog niet gereed
en daarom moesten wjj terug,
Zoo gingen wg dan, in de brandende zon,
denzelfden weg weer terug. De arme gewon
den waren uitgeput van vermoeienis en pjjn.
I^etteren en Kunst.
Uit Vlissingen schrjjft ons
De zangvereeniging St. Caecilia, onder-afdee-
ling van den Ned. R. K. Volksbond, gaf Zondag
avond in het lokaal Stofkoper eene openbare
uitvoering, die, onder leiding van den heer
A. J. Gejjsen, goed geslaagd mag heeten. Hoe
matig de partjjen ook bezet waren, toch bleek
boe met goeden wil en flinke studie nog wel
iets goeds te leveren is. Was de wjjze,
waarop de door Joh. W, de Wolff, voor man
nenkoor en soli, met hegeleiding van orgel,
gecomponeerde. »Kerstcantate" ten gehoore
werd gebracht, zeker niet onberispeljjk, ze ge
tuigde zeer zeker van eene stadie, die waar
deering verdient. De smaken verschillen na
tuurljjk. Wat bjjv. den een te gerekt
voorkomt, boeit juist een ander; 't geheel
voldeed zeer.
De heeren P. J. Hegener van Amsterdam,
de Waay van Vlissingen, en A. C. Reizig
van Den Haag, zongen daarin, evenals in
Hulde aan Z. H. Leo XIII van W. v. Beaou wen,
reap, de bas-, bariton- en tenor-solo's. Het
aardige stukje van A. SpoelVan eene Konings-
vrouwe, door genoemden heer gezongen, viel,
evenals het duo Adoro Te van Joh. Verhulst,
zeer in den smaak.
De bespeling van orgel en piano aan
goede handen toevertrouwd verhoogde het
effect van een en ander in niet geringe mate.
De zaal was goed bezet, wat de kas van
het ziekenfonds dezer vereeniging, waarin de
netto opbrengst dezer uitvoering zal gestort
worden, zeer ten goede komt.
Heden (Maandag) herdenkt de heer Wil
lem C. Deckers den dag, waarop hjj vóór 50
jaren werd aangenomen als korist der kerk
van St. Catharina te 's Hertogenbosch. Zgn
zangersiuhilé als lid van de liedertafel Oefe
ning en Uitspanning werd in 1893 gevierd,
bjj gelegenheid van bet vjjftigjarig bestaan
dier vereeniging. Maar de zangers van St. Ca
tharina hebben gemeend dat de huidige ge
denkdag ook een bjjzonder feest moest zjjn.
Van morgen te tien uur zou in de Kruiskerk
een plechtige H. mis geschieden, waarin door
het koor, versterkt met vele leden der zuster
verenigingen aldaar, gezongen zou wordende
mis van Van Bree, aan Deckers opgedragen,
en daarna het Te Deum van Verhuist. In
beide werken zal de acht en zestigjarige ba
riton meezingen. Verder znllen den jubilaris
heden natuurljjk allerlei huldebljjken ten deel
vallen.
KERKNIEUWS-
Velen in Middelburg zullen zeker met
diep leedwezen de tjjding vernomen hebben
dat jongstleden Zaterdagochtend te Utrecht,
na een smarteljjk ljjden, is overleden de heer
E. J. W. Koch, in leven emeritus-predikant
bjj de Ned. Herv. gemeente.
De overledene, den 3 Januari 1828 te Am
sterdam geboren, studeerde daar en te Leiden
in de godgeleerdheid en werd in 1852 candi-
daat.
Den 14 Februari 1854 werd hjj tot predikant
te Ojjen beroepen, welke gemeente hjj in 1856
verwisselde voor Oosterwjjk.
In 1860 te Middelburg beroepen, bleef hjj
daar zgn ambt vervullen tot hg, wegens eene
keelaandoening, verplicht was met 1 Januari
1885 emeritaat aan te vragen.
Toen vestigde de heer Koch zich metter
woon te Scheveningen, waar hjj, na hersteld
te zgn, als godsdienBtleeraar in de gevangenis
werkzaam was.
Gedurende geruimen tjjd was de overledene
president der Vereeniging tot afschaffing van
sterken drank, terwjj hg ook herhaaldeljjk iu
verschillende steden als spreker in vergade
ringen van den Protestantenbond optrad.
Tjjdens de heer Koch te Middelburg woon
achtig was, hebben velen hem leeren kennen
en liefhebben als een jjverig voorstander der
moderne richting, die, behalve op den kansel
en in de catechisatiën, ook onder het volk zjjne
denkbeelden warm voorstond en zooveel hjj
kon jjverde voor wat hjj vroom en goed achtte.
Door zgn harteljjkheid en liefdadigheid won
hjj de harten van de meeaten, die met hem in
aanraking kwamen.
Met woord en daad ook stond hjj de zaak
der afschaffing van Bterkeu drank voor, terwjjl
hjj op allerlei wjjs volksontwikkeling en volks
verlichting trachtte te bevorderen.
De overledene was ridder in de orde van
Oranje Nassau.