N°. 240. 1378 Jaargang. 1894 Donderdag 11 October. FEÜILLET01. Een avontunr met wolven Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco 2. Afzonderlijke nummers, met of zonder bijvoegsel, zijn verkrijgbaar a 5 cent. Advertentiën20 cent per regel. Bij abonnement lager. Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens alle dankbetuigingen, van 17 regels 1.50 iedere regel meer 0.20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Reclames 40 cent per regel. Middelburg 10 October. ÖIT STAD EN PROVINCIE. HIDDELBIIGSCHE (III HIM. Thermometer. Middelburg m. Verwacht Z. W. wind. Adveitentlfia j Agenten te VlissingenP. Gr. de Vit Mestdagh Zoon, te GoesA. C. Boltjit, firma weduwe A. C. de Jonge, te KruiningenF. y. d. Peul, te ZierikzeeA. C. di Mooij, i [iddelburg 10 Oct. 8 u. vm. 55 gr. te TholenW. A. van Neeüwenhtiijzen en te Terneuzen: M. ra Jonge. Verder nemen alle postkantoren en boekhandelaren abonnementen en advertentiën j moeten des namiddags te ééa nol 12 u- 57 gr., av. 4 u. 54 gr. F. aan, evenals de advertentie-bureau's van Nijgh Van Ditmab, te Rotterdam, ra Gebb. Belintante, te 's Gravenhage, en A. ra La Mab Azn., te Amsterdam. aan het bureau bezorgd xjjn, willes ttO wr i Hoofdagenten voor het Buitenlandte Parjjs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daube Cu., John F. Jonis, opvolger.ijj des avonds nog worden opgenomen; Volgens een particulier schrjjven uit Lom bok in de anti-rev. Nederlander zou de opper bevelhebber op 25 Aug. niet zoo zorgeloos zjjn geweest, als men het doet voorkomen. Op dien dag werd hg gewaarschuwd, zooals ook in andere berichten stond, maar heeft hg ook zjjn maatregelen genomen. Hg trok niet op het strandbivak terug, maar had daarvoor goede redenen, door den correspondent in twee vragen neergelegd 1° Mocht de generaal, bij het vernemen van dat gerucht, dat mogelgk geheel uit de lucht gegrepen was (Zaterdagmorgen toch, hadden de Baliërs ons nog 2'/, ton van de oorlogsschatting afgedragen en had Djelantik aan generaal v. Ham met een duren eed zgn trouwbetuiging herhaald), mocht de generaal Vetter op dat gerucht zulk een blyk van vrees geven, waardoor ons prestige geknakt zou worden 2° Aannemende de juistheid er van, mocht dan de generaal Vetter de beide colonnes Byleveldt en Lawick in het binnenland aan hun lot overlaten, hetgeen immers geschieden zou wanneer hg, Tjakra Negara verlatende, bedoelde troepen den terugtocht naar de operatiebasis bjjna onmogelgk maakte Wat deze twee colonnes betreft, zjj waren op raad van Djelantik uitgezonden, teneinde eenige oproerige Sassaks ter nakoming van het contract te dwingen. Het vermoeden ligt voor de hand, dat het de bedoeling was onze macht te versnipperen en in gedeelten te overrompelen. De generaal heeft echter reeds op 25 Aug., dus vóór den overval, de colonne-Van Bjjleveldt, die 't meest nabjj was, terugontboden. Tevens ontbood hg uit het bivak te Mataram 1 comp. inf. en 1 sectie veld-artillerie ter versterking, Bjj den overval was het de bedoeling zich te handhaven, ten einde de colonne-Van Bgleveldt op te wachten. Toen het aantal dooden en gewonden des ochtends op onrustbarende wjjze toenam, besloot generaal Vetter naar Mataram terug te trekken om met het 7e bat. handelend op te treden, terwjjl generaal Van Ham achter bleef. Dit geschiedde even voor den middag. Om 3 uren volgde gen. Van Ham, daar de colonne- Van Bgleveldt uitbleef en ook de hulp van Mata ram, dat eveneens overvallen was, niet opdaagde. Het was noodzakelijk den grooten weg tus- schen de beide muren te volgen, omdat het terrein aan weerszjjden totaal ongeschikt was voor eenige troepenbeweging. Men tiok aan op het dewahuis ten O. van Mataram. Hier was het overschot der bezetting van Mataram aan gekomen, hier kwam generaal Vetter om 2 uur aan, het overschot van het troepje van generaal Van Ham 8 man om 5 uur, en de colonne Van Bjjleveld om half acht. Er waren 200 gewonden en geen druppel water. De eenige uitkomst was des Maandags op Ampanam terug te trekken. Maandagavond kwam de colonne Van Lawick te Tjakra, ook HERINNERING UIT CANADA. Uit het Engelsch. VAN O OGHILL, M. zjj sloeg zich door naar Ampanam, waar zjj Dinsdagochtend aankwam. Tot zoover die correspondentie uit genoemd blad. Aangenomen, dat dit alles waar is dan rest nog de groote vraag of de bevelhebber niet te laat is geweest met zgn voorzorgs- maatrelen en of hg niet beter had gedaan reeds vroeger te luisteren naar de tot hem gerichte waarschuwingen. Uit een particulier schrjjven is gebleken, dat de heer Rogge (de onvermoeide veldpre diker ter expeditie, wiens zelfopofferende houding bg den overval door de Indische bladen werd beschreven) met de Maetsuycker naar Soerabaja vertrok, om de 350 gewonden te helpen verzorgen en naar het hospitaal te geleiden. Het schip kwam 29 Augustus aan. De heer Rogge heeft zich niet den tjjd ge gund om iemand te schtjjven, maar liet het doen in zgn naam. Hg had zelf bg de ramp alles verloren en moest zich te Soerabaya van al het noodige voorzien. Wel is waar over spannen door al hetgeen hij meemaakte, was hg toch gelukkig ongedeerd en was niet van zgn besluit af te brengen om op 31 Aug., dus twee dagen latei, met de aanvullingstroepen terug te gaan. Honderden kwamen hem te Soerabaya de hand drukken en alleen door zich heimeljjk aan boord te laten brengen, ontkwam hg aan een ovatie bg zgn vertrek. Bg kon. besluit is tot hoogleeraar in de faculteit der letteren en wjjsbegeerte aan de rjjksuniversiteit te Groningen benoemd, om onderwjjs te geven in de Grieksche taal- en letterkunde en in de Grieksche oudheden, daaronder begrepen een overzicht van de ontwikkeling der Grieksche kunst, dr H. J. Polak, conrector aan het gym nasium te Rotterdam is benoemd tot leeraar aan de R. H. B. school te Warffum, C. W. B. Ingenhoes, onderwijzer te 's Gravenhage, en tot leeraar aan de R. H. B. school te Sappemeer, P. J. C. E. Douwes Dekker, laatsteljjk tjjdeljjb leeraar aan het gymnasium te Rotterdam. De gewone audiëntie van den minister van binnenlandsche zaken zal op Zaterdag 13 Octo ber niet plaats hebben. In een paar woorden v ertelde Steven hun op gedempten toon al wat hg wist. Een groote troep wolven was bljjkbaar door den honger uit de verlaten streken van het noorden en het westen verdreven Zjj hadden in den afgeloopen nacht een hoeve, tien mjjlen daar van daan, aangevallen en vele schapen gedood. Dien morgen waren zg langs de stad getrokken, zonder zich te dur ven vertoonen, en waren een paar mylen voor het Lily-Meer het bosch ingegaan. Yan avond toen hg hier heen reed had hg ge meend den troep aan zjjne linkerhand te hoo- ren huilen. »Als zg het waren," zei hg, dan begaven zg zich naar het verste einde van het meer; maar zg loopen hard." Terwgl Steven sprak volgde het drietal als geoefende jagers het pad dat Mary geloopen had. Toen het weinige, dat noodzakelyk was, gezegd was, gingen zg stilzwjjgend voort en luisterden naar elk geluid. Een tjjd lang bleef alles stil en het was nu zoo donker dat zg voorzichtig moesten loopenwant zjj bevonden zich in het dichtste gedeelte van Op het wetsontwerp tot ondersteuning vaa het Weduwen- en Weezenfonds voor de offi cieren der landmacht in Ned.-Indië is door den heer Bool een amendement voorgesteld om art. 1 te lezen »Ten einde tusschen de inkomsten en uit gaven van het Weduwen- en Weezenfonds voor de officieren der landmacht in Ned.-Indië evenwicht te brengen, wordt jaarljjks, totdat de inkomsten uit renten en bjjdragen vol doende zgn om de uitgaven te dekken, aan dat fonds een subidie uitgekeerd, waarvan bet bedrag wordt bepaald op een som van min stens eenhondeidvijftigduizend gulden(150000)" De subsidie moet z. i. op een minimum ge steld worden, zoowel om te voorzien in het onverhoopt geval, dat het tekort eens grooter mocht zgn als om meer te verstrekken, wan neer de Indische geldmiddel^, dit toelaten, teneinde het kapitaal des te spoediger op die hoogte te brengen, dat uit zjjn renten in het tekort op de contributiën kan worden voorzien. Voor 1894 stelt hij voor f 150.000 uit te trekken. In een brief uit China aan de N. Rott. wordt geklaagd over den hopeloozen toestand waarin de vertegenwoordiging van Nederland en Indië in het Zuiden van China verkeeren. De destjjds, onder Minister Hartsen, be noemde consul-generaal voor Zuid-China leed aan een ziekte »welke hem degelijk denken en werken onmogeljjk" maakte. Vandaar dat Amoy als zgn standplaats werd aangewezen en dat een zoo speciaal Nederlandsch en In disch belang als de Deli-émigratie werd toe vertrouwd aan Peking, niet aan deNederland- sche legatie aldaar, maar aan den Duit- schen gevolmachtigde bg den keizer van China, den geslepen diplomaat Freiherr Von Brandt. Het gevolg was dat de emigratie werd toe gestaan, en dat die nog heden ten dage ten goede komt aan de Duitsche scheepvaart. Leeken vinden deze retraite weinig schitte rend, maar de regeering sehjjnt er zich bjjzonder goed in te schikken, getuige de benoeming van opvolgende Duitsche consuls in Zuid-China tot ridders van den Ned. Leeuw en het feit dat, ofschoon de destjjds benoemde Neder- landsche consul-generaal reeds meer dan twee jaar geleden repatrieerde, sedert geen nieuwe benoeming van een Nederlandsch ambtenaar plaats vond en de Duitsche beambten de er kende vertegenwoordigers zgn geweest van het Nederlandsch beroeps-consulaat-generaal in Zuid-China, waaronder mede resorteeren de honorair Ned. consulaten te Canton en Hong kong, die ook al door Duitsche kooplieden zgn bezet. Hollanders en vreemdelingen begrjjpen niets van een dergeljjken staat van zaken. Als men het hun mededeelt, krjjgt men öf een beden- kei jjk hoofdschudden, öf een sarcastischen glim lach, die ongeloof in zich sluit, zoo niet mede- ljjden, ten antwoord. Terwjjl toch alle Europeesche staten er naar streven en vooral dezulken die koloniën in Azië bezitten, wier bevolking voortdurend in aanraking komt met China om hun invloed positie daar te verhoogen, heeft men in Nederland het juister geacht precies den tegen- oyergestelden weg te bewandelen, en zich onder de hoede te stellen van de Duitschers. De correspondent spreekt ten slotte de hoop uit, dat minister Roëll deze quaestie eens ter dege ter hand moge nemen. Tot assistent-keurmeester van het slacht vee, vleesch en spek alhier is door burg en weth. benoemd Isaak Jongepier. Bij den 25-schoots-recordwedstrjjd met geweer en munitie naar keuze, in de maand September door de Vereeniging van Neder- landsche scherpschutters gehouden, is de 20e prjjs behaald door den heer J. M. Boone te Middelburg. den gordel van het bosch en het daglicht was bjjna geheel geweken. Eensklaps klonken er voor hen uit, op een grooten afstand wel is waar, maar recht vooruit, naar het scheen in de richting van het meer, allerlei verwarde geluiden, gehuil, gejank, gegil, die zich tot een afschuweljjk koor vermengden en wegstierven in enkele woeste kreten. Toen werd alles weer doodstil; maar nu wisten zij waar de troep zich bevond. Niemand sprak, terwgl zjj voortsnelden drie tegen, zjj wisten niet hoe veel maar een ieder hield zgn wapen gereed en een ieder had de naam van Mary op de lippen. Zjj drongen door het dichtste van het woud en begonnen iets lichts door de takken in de richting van het meer te zien. Steven bleef staan. Als zg ergens aan deze zjjde van het meer is", zei hg, >kan zjj ons nu hooren. Laat ons alle drie tegeljjk roepen. Nu De drie stemmen klonken door het stille bosch en zjj luisterden; geen antwoord. Zjj bleven steeds voortgaan en even later zei Steven »Laat ons weer roepen Ditmaal kwam er antwoord. Het geluid was echter heel zwak en onzeker. «Slechts een wolf", zei Tom wanhopig maar Steven zei«Dat geloof ik niet," en liep nog sneller voort. »Nu zgn wjj bg den gerooiden grond en daar zgn die roofdieren. Wie van u beiden kan het best klimmen vroeg hg »Ik", zei Dick en Tom knikte toestemmend »Kunt gjj in dezen boom klimmen »Ja." Vooruit dan! Kunt gjj een toorts mee nemen »Ja." »Klim zoo hoog gjj kunt. Tracht te zien wat er daar ginds voorvalt, steek daarna uw toorts aan en zwaai er meê heen en weêr." Dick had niet meer dan vjjf minuten noodig om in dien rechten stam, dien Steven aanwees, te klimmenLij kon tusschen de wuivende takken van den top staan en over de lagere boomen heenkjjken naar den vlakken oever. Daar was nog een beetje licht, geholpen door sneeuw en sterren, die nu zóo helder schenen dat hg het zeer zonderlinge schouwspel kon onderscheiden. Het water van het meer blonk als donker staal hier en daar tusschen de afgebrokkelde jjsschollen, die langs de kust lagen. Tusschen den oever en het omsluitende woud wemelde de besneeuwde vlakte van zwarte gedaanten, die onrustig heen en weder liepen, en elkaar verdrongen. Al hun aandacht scheen op het meer gevestigd te zgn al hunne vurige oogen op éen punt gerichten toen Dick trachtte te onderscheiden wat die magneet was, die hen aantrok, schoot hem een zonder ling denkbeeld door het hoofd en daarmede tevens een straal van hoop. Hjj nam een lucifer, stak zgn fakkel aan eu zwaaide er woest mede, onderwjjl zoo hard mogelgk gil lende »Mary, Mary!" Toen bewoog zich op een jjsklomp die op eenigen afstand van den oever lag, een zwarte gedaante en nauw Tegen Dinsdag avond was in de kolfbaan der sociëteit de Vergenoeging op de Groote Markt alhier eene openbare vergadering belegd, waarin als spreker zou optreden de bekende Amsterdammer A. M. Reens, met het onderwerp»Een betaling-staking der belas tingschuldigen en de anti-belastingvereeniging." De opkomst was tameljjk groot. Spreker stelde in het licht dat, waar iedereen een atkeer heeft van het betalen van belasting, dit niet het minst het geval is bjj het volk, dat niet bjj machte is de steeds meer en meer drukkende belastingen op te brengen, terwgl, en dat is voor velen ook een groote grief, de ontvangen sommen weggeworpen worden aan instellingen, voor 't meerendeel ten nutte van de kapitalisten. De spreker deelde verder mede, dat, waar vermoedeljjfe binnenkort bier ter stede een executoriale verkoop zal plaats hebben wegens weigering tot belastingbetaling, hg hierheen is gekomen om den Middelburgers te leeren hoe zjj handelen moeten om zoodanigen verkoop niet te doen slagen. Met zekere zelfvoldoening zette daarop Reens uiteen hoe hjj dat in Amsterdam heeft gedaan. Wjj mogen dit als algemeen bekend ver onderstellen en zullen dit hoofddeel der rede daarom niet uitwerken, vooral niet, omdat wij ons niet geroepen achten al de dwaze en holle theorieën van dergeljjke sprekers te Evenmin zullen wjj waar hjj van klassen- hardvochtigheid in het fiscus. Waar hjj wees op gevallen die, zoo zjj niet door te donkeren bril zgn bekeken, recht geven tot klagen, mogen wjj niet onvermeld laten, dat bet ons bekend is hoe te dezer stede de betrokken belasting-ambtenaren op zeer humane wjjs de wet toepasten en verschuldigde belasting oninbaar verklaarden. Aan het eind zijner voordracht bracht Reens de anti-belasting-vereeniging ter sprake. Deze heeft volgens spreker ten doel langs ordeljjken en wettigen weg de belangen harer leden te behartigen die weg is de door hem en zijne getrouwen te Amsterdam ingeslagen en binnen een paar dagen zal er gelegenheid ge geven worden de oprichting van eene afdeeling te Middelburg te bespreken. Nauw verwant met de belastingkwestie is die van de huur. Waar de woninghuur naar de meening der huurders te hoog is, gaf de spreker den raad om stnke te maken en den verhuurder, huisjes melker natuurljjk, wanneer hg de huur kwam innen, voor het feit te stellen met een minder bedrag dan geaccordeerd was genoegen te ne men of wel den huurder gereehteljjk het perceel uit te zetten. Waar dat uitzetten vrjj wat geld kost meende hjj, dat de verhuurder wel zou toe geven. Van de gelegenheid tot debat werd geen gebruik gemaakt allen op een paar uitzon deringen na schenen het met den spreker eens te zgn ot waagden zich niet onvoorbereid om helpen verbreiden, den spreker volgen justitie sprak en de licht stelde van den met hem te discussieeren, wat, met de stem ming van de aanwezigen rekening houdende, vermoedeljjk ook weinig nut zou hebben op geleverd. Mogelgk dat menigeen, die de voordracht bjjwoonde, bjj kalm nadenken, tot de conclussie komt dat, waar misschien bjj de bestemming van de opbrengst der belastingen, een zuiniger beheer mogeljjk ware, het toch eenmaal de plicht is van eiken staatsburger om zjjn deel bjj te dragen in de kosten van de huishouding van den staat en in een geordenden staat de wetten dienen te worden nageleefd. Ljj- ken de laatsten sommigen minder goed, dan beginne men ze op te volgen, maar trachtte tevens langs legalen weg verandering of ver betering te verkrjjgen. Of bevalt dit niet, dan zoeke men elders zjjn heil. Wat aangaat de huurkwestie, zouden wjj zoo denken, dat men dient te verzinnen vóór men begint; als men eenmaal een contract aan gaat om tegen zoo of zooveel per week of per maand een huis of een gedeelte ervan te huren, is het geen blgk van goede trouw om, nadat men de woning in gebruik genomen heeft, chicanes te maken en den verhuurder, door hem te dwingen anders groote uitgaven te doen, te noodzaken den eenmaal gecon- tracteerden huurprjjs te verminderen. Dat is een dieven-tactiek, die waarschjjnljjk alleen door den heer Reens en de zjjnen zal gevolgd worden. Over het algemeen er is geen regel zon der uitzondering maken de verhuurders van arbeiderswoningen in onze omgeving toch ook niet zoo'n groote rente van hun kapitaal. Dat laatste woord ontviel onze pen want tegenover socialisten van kapitaal te gewagen is olie in 't vuur werpen. Daarom maar basta! De, volgens bericht uit Hansweert in ons vorig nommer, bjj Hoedekenskerke aan den grond gevaren Harwichboot Colchester iB met assistentie vlot gekomen en passeerde heden nacht ruim drie uur VliBsingen. Men schvjjft ons uit Goes: In de Dinsdag avond gehouden algemeene vergadering der Goesche Ambachtsschool, die gepresideerd werd door den heer C. L. M. Lambrechtsen, werd mededeeling gedaan, dat die instelling thans 31 leerlingen teltdat, in plaats van den heer A. de Beste, tot penn. is benoemd de heer Z. D. v. d. Bilt la Motthe en dat door de My. van Nijverheid uit het Thiemefonds, overeenkomstig het vroeger mede gedeelde, de f 50 aan de twee leerlingen zjjn verstrekt voor het beloonde werkstuk. De begrooting werd met algemeene stemmen in ontvang en uitgaaf goedgekeurd op f 4685. De tractementen der onderwijzers werden ieder met f 50 verhoogd, zoodat de eerste onder- wjjzer in het timmeren, de heer M. Hoogeste- gen, thans f 725de tweede onderwjjzer, de heer L. B. Mudde, f 675 en de onderwijzer in het smeden, de heer J. Palsenbarg, 725 ge niet. Het salaris van den directeur, den heer A. D. F. van der Wart, tevens teekenleeraar, werd onveranderd goedgekeurd op f 500. hoorbaar drong een stem tot hen door, die riep«HierDaarop zonk de gedaante weer ineen. »Zjj is in veiligheidriep hg naar be neden en daalde zoo snel mogelgk neer. In een paar woorden vertelde hjj wat bjj gezien had. »Maar hoe zullen wjj haar bereiken voegde hjj er minder opgewekt bjj. »Hola wat is dat V Het was een wolf, die gluiperig en stil door de sneeuw tot vlak in hun nabjjheid was ge slopen. Dick legde aan. «Neen", fluisterde Steven, «bewaar dat, ontsteek ieder uwe toortsen." Weldra verlichtten drie heldere vlammen de duisternis. «Komt nu mede", zei Steven, »aan het einde van het bosch moeten wjj vuur aanmaken om den weg vrg te houden. Maar schiet voorloopig niet als gjj het laten kunt wjj zullen straks ons kruit nog genoeg noo dig hebben." Zij liepen verder en hadden weldra den rand van het bosch bereikt. Nog meer verdoolden van den troep wolven hadden zich bg den eersten gevoegd en ofschoon de groote bende nog lag of stond waar Dick hen gezien had slopen er than3 verscheiden rond de jonge lieden heen. Steven's taktiek was om schjjn baar niet op hen te letten en zich zoo lang mogelgk te verlaten op de bescherming van hun vrees voor het vuurals het eens tot vechten kwam zou de zaak ernstig genoeg worden. hjj hef pak brandhout, dat hg droeg, op den grond, haalde uit den zak van zgn losse ja* een flesch terpentjjn, die hjj dien dag in de stad gekocht had, en stortte die half over het hout uit. Daarop werd er een toorts bjj den stapel gebracht en in een oogwenk stegen de vlammen omhoog. De heele omtrek werd verlicht, zelfs de oever van het meerde wolven deinsden terug uit den verlichten kring en kropen op eenigen afstand bjj elkaar, Steven nam de twee andere pakken hout, gaf zjjn buks aan Tom, verzocht de jongens ieder nog een toorts te ontsteken en ging hen voor naar het water. Toen zg het vuur verlieten, wilden de wolven hen weer naderen maar de brandende toortsen, waarvan men een vonkenregen deed neer vallen, hield hen op een afstand, zoodat het drietal ongedeerd den oever bereikte. Mary was door de stem van Dick opgewekt uit de verdooving, waarin vrees en koude haar gebracht hadden. Zjj lag thans geknield op haar dobberend jjseiland, maar was zoo stjjf en versuft dat zg zich nauwelgks kon ver roeren of spreken. - - »Moed, Maryriep Steven baar toe, liet nog twee takkebosschen, die hjj droeg, vallen en stak die ook aan. Toen de vlam opsteeg, konden zg haar duidelgk zien, ineengedoken op bet jjs, met haar shawl om zich heen ge trokken. Haar toevluchtsoord was ongeveer twaalf el van het land gedreven en gestuit tegen een grootere jjsschots, die weer door Vlak buiten den kring van het bosch wierp janderen ingesloten was, zoodat alles onbe-

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1894 | | pagina 1