N°. 240.
1378 Jaargang.
1894
Donderdag
11 October.
FEÜILLET01.
Een avontunr met wolven
Deze courant verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco 2.
Afzonderlijke nummers, met of zonder bijvoegsel,
zijn verkrijgbaar a 5 cent.
Advertentiën20 cent per regel. Bij abonnement lager.
Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens alle
dankbetuigingen, van 17 regels 1.50
iedere regel meer 0.20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Reclames 40 cent per regel.
Middelburg 10 October.
ÖIT STAD EN PROVINCIE.
HIDDELBIIGSCHE (III HIM.
Thermometer.
Middelburg
m.
Verwacht Z. W. wind.
Adveitentlfia
j Agenten te VlissingenP. Gr. de Vit Mestdagh Zoon, te GoesA. C. Boltjit, firma weduwe A. C. de Jonge, te KruiningenF. y. d. Peul, te ZierikzeeA. C. di Mooij, i
[iddelburg 10 Oct. 8 u. vm. 55 gr. te TholenW. A. van Neeüwenhtiijzen en te Terneuzen: M. ra Jonge. Verder nemen alle postkantoren en boekhandelaren abonnementen en advertentiën j moeten des namiddags te ééa nol
12 u- 57 gr., av. 4 u. 54 gr. F. aan, evenals de advertentie-bureau's van Nijgh Van Ditmab, te Rotterdam, ra Gebb. Belintante, te 's Gravenhage, en A. ra La Mab Azn., te Amsterdam. aan het bureau bezorgd xjjn, willes
ttO wr i Hoofdagenten voor het Buitenlandte Parjjs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daube Cu., John F. Jonis, opvolger.ijj des avonds nog worden opgenomen;
Volgens een particulier schrjjven uit Lom
bok in de anti-rev. Nederlander zou de opper
bevelhebber op 25 Aug. niet zoo zorgeloos zjjn
geweest, als men het doet voorkomen. Op
dien dag werd hg gewaarschuwd, zooals ook
in andere berichten stond, maar heeft hg ook
zjjn maatregelen genomen. Hg trok niet op
het strandbivak terug, maar had daarvoor goede
redenen, door den correspondent in twee vragen
neergelegd
1° Mocht de generaal, bij het vernemen
van dat gerucht, dat mogelgk geheel uit de
lucht gegrepen was (Zaterdagmorgen toch,
hadden de Baliërs ons nog 2'/, ton van de
oorlogsschatting afgedragen en had Djelantik
aan generaal v. Ham met een duren eed zgn
trouwbetuiging herhaald), mocht de generaal
Vetter op dat gerucht zulk een blyk van vrees
geven, waardoor ons prestige geknakt zou
worden
2° Aannemende de juistheid er van, mocht
dan de generaal Vetter de beide colonnes
Byleveldt en Lawick in het binnenland aan
hun lot overlaten, hetgeen immers geschieden
zou wanneer hg, Tjakra Negara verlatende,
bedoelde troepen den terugtocht naar de
operatiebasis bjjna onmogelgk maakte
Wat deze twee colonnes betreft, zjj waren
op raad van Djelantik uitgezonden, teneinde
eenige oproerige Sassaks ter nakoming van het
contract te dwingen. Het vermoeden ligt voor
de hand, dat het de bedoeling was onze macht
te versnipperen en in gedeelten te overrompelen.
De generaal heeft echter reeds op 25 Aug.,
dus vóór den overval, de colonne-Van Bjjleveldt,
die 't meest nabjj was, terugontboden. Tevens
ontbood hg uit het bivak te Mataram 1 comp.
inf. en 1 sectie veld-artillerie ter versterking,
Bjj den overval was het de bedoeling zich te
handhaven, ten einde de colonne-Van Bgleveldt
op te wachten. Toen het aantal dooden en
gewonden des ochtends op onrustbarende wjjze
toenam, besloot generaal Vetter naar Mataram
terug te trekken om met het 7e bat. handelend
op te treden, terwjjl generaal Van Ham achter
bleef. Dit geschiedde even voor den middag. Om
3 uren volgde gen. Van Ham, daar de colonne-
Van Bgleveldt uitbleef en ook de hulp van Mata
ram, dat eveneens overvallen was, niet opdaagde.
Het was noodzakelijk den grooten weg tus-
schen de beide muren te volgen, omdat het
terrein aan weerszjjden totaal ongeschikt was
voor eenige troepenbeweging. Men tiok aan
op het dewahuis ten O. van Mataram. Hier was
het overschot der bezetting van Mataram aan
gekomen, hier kwam generaal Vetter om 2
uur aan, het overschot van het troepje van
generaal Van Ham 8 man om 5 uur, en
de colonne Van Bjjleveld om half acht. Er
waren 200 gewonden en geen druppel water.
De eenige uitkomst was des Maandags op
Ampanam terug te trekken. Maandagavond
kwam de colonne Van Lawick te Tjakra, ook
HERINNERING UIT CANADA.
Uit het Engelsch.
VAN
O OGHILL,
M.
zjj sloeg zich door naar Ampanam, waar zjj
Dinsdagochtend aankwam.
Tot zoover die correspondentie uit genoemd
blad. Aangenomen, dat dit alles waar is dan
rest nog de groote vraag of de bevelhebber
niet te laat is geweest met zgn voorzorgs-
maatrelen en of hg niet beter had gedaan
reeds vroeger te luisteren naar de tot
hem gerichte waarschuwingen.
Uit een particulier schrjjven is gebleken,
dat de heer Rogge (de onvermoeide veldpre
diker ter expeditie, wiens zelfopofferende
houding bg den overval door de Indische
bladen werd beschreven) met de Maetsuycker
naar Soerabaja vertrok, om de 350 gewonden
te helpen verzorgen en naar het hospitaal te
geleiden. Het schip kwam 29 Augustus aan.
De heer Rogge heeft zich niet den tjjd ge
gund om iemand te schtjjven, maar liet het
doen in zgn naam. Hg had zelf bg de ramp
alles verloren en moest zich te Soerabaya van
al het noodige voorzien. Wel is waar over
spannen door al hetgeen hij meemaakte, was
hg toch gelukkig ongedeerd en was niet van
zgn besluit af te brengen om op 31 Aug., dus
twee dagen latei, met de aanvullingstroepen
terug te gaan.
Honderden kwamen hem te Soerabaya de
hand drukken en alleen door zich heimeljjk
aan boord te laten brengen, ontkwam hg aan
een ovatie bg zgn vertrek.
Bg kon. besluit
is tot hoogleeraar in de faculteit der letteren
en wjjsbegeerte aan de rjjksuniversiteit te
Groningen benoemd, om onderwjjs te geven in
de Grieksche taal- en letterkunde en in de
Grieksche oudheden, daaronder begrepen een
overzicht van de ontwikkeling der Grieksche
kunst, dr H. J. Polak, conrector aan het gym
nasium te Rotterdam
is benoemd tot leeraar aan de R. H. B. school
te Warffum, C. W. B. Ingenhoes, onderwijzer
te 's Gravenhage, en tot leeraar aan de R. H.
B. school te Sappemeer, P. J. C. E. Douwes
Dekker, laatsteljjk tjjdeljjb leeraar aan het
gymnasium te Rotterdam.
De gewone audiëntie van den minister van
binnenlandsche zaken zal op Zaterdag 13 Octo
ber niet plaats hebben.
In een paar woorden v ertelde Steven hun
op gedempten toon al wat hg wist. Een
groote troep wolven was bljjkbaar door
den honger uit de verlaten streken van
het noorden en het westen verdreven
Zjj hadden in den afgeloopen nacht een hoeve,
tien mjjlen daar van daan, aangevallen en
vele schapen gedood. Dien morgen waren zg
langs de stad getrokken, zonder zich te dur
ven vertoonen, en waren een paar mylen voor
het Lily-Meer het bosch ingegaan. Yan
avond toen hg hier heen reed had hg ge
meend den troep aan zjjne linkerhand te hoo-
ren huilen.
»Als zg het waren," zei hg, dan begaven
zg zich naar het verste einde van het meer;
maar zg loopen hard."
Terwgl Steven sprak volgde het drietal als
geoefende jagers het pad dat Mary geloopen
had. Toen het weinige, dat noodzakelyk was,
gezegd was, gingen zg stilzwjjgend voort en
luisterden naar elk geluid. Een tjjd lang
bleef alles stil en het was nu zoo donker
dat zg voorzichtig moesten loopenwant zjj
bevonden zich in het dichtste gedeelte van
Op het wetsontwerp tot ondersteuning vaa
het Weduwen- en Weezenfonds voor de offi
cieren der landmacht in Ned.-Indië is door
den heer Bool een amendement voorgesteld
om art. 1 te lezen
»Ten einde tusschen de inkomsten en uit
gaven van het Weduwen- en Weezenfonds voor
de officieren der landmacht in Ned.-Indië
evenwicht te brengen, wordt jaarljjks, totdat
de inkomsten uit renten en bjjdragen vol
doende zgn om de uitgaven te dekken, aan
dat fonds een subidie uitgekeerd, waarvan bet
bedrag wordt bepaald op een som van min
stens eenhondeidvijftigduizend gulden(150000)"
De subsidie moet z. i. op een minimum ge
steld worden, zoowel om te voorzien in het
onverhoopt geval, dat het tekort eens grooter
mocht zgn als om meer te verstrekken, wan
neer de Indische geldmiddel^, dit toelaten,
teneinde het kapitaal des te spoediger op die
hoogte te brengen, dat uit zjjn renten in het
tekort op de contributiën kan worden voorzien.
Voor 1894 stelt hij voor f 150.000 uit te trekken.
In een brief uit China aan de N. Rott. wordt
geklaagd over den hopeloozen toestand waarin
de vertegenwoordiging van Nederland en Indië
in het Zuiden van China verkeeren.
De destjjds, onder Minister Hartsen, be
noemde consul-generaal voor Zuid-China leed
aan een ziekte »welke hem degelijk denken
en werken onmogeljjk" maakte. Vandaar dat
Amoy als zgn standplaats werd aangewezen
en dat een zoo speciaal Nederlandsch en In
disch belang als de Deli-émigratie werd toe
vertrouwd aan Peking, niet aan deNederland-
sche legatie aldaar, maar aan den Duit-
schen gevolmachtigde bg den keizer van China,
den geslepen diplomaat Freiherr Von Brandt.
Het gevolg was dat de emigratie werd toe
gestaan, en dat die nog heden ten dage ten
goede komt aan de Duitsche scheepvaart.
Leeken vinden deze retraite weinig schitte
rend, maar de regeering sehjjnt er zich bjjzonder
goed in te schikken, getuige de benoeming
van opvolgende Duitsche consuls in Zuid-China
tot ridders van den Ned. Leeuw en het feit
dat, ofschoon de destjjds benoemde Neder-
landsche consul-generaal reeds meer dan twee
jaar geleden repatrieerde, sedert geen nieuwe
benoeming van een Nederlandsch ambtenaar
plaats vond en de Duitsche beambten de er
kende vertegenwoordigers zgn geweest van
het Nederlandsch beroeps-consulaat-generaal
in Zuid-China, waaronder mede resorteeren de
honorair Ned. consulaten te Canton en Hong
kong, die ook al door Duitsche kooplieden zgn
bezet.
Hollanders en vreemdelingen begrjjpen niets
van een dergeljjken staat van zaken. Als men
het hun mededeelt, krjjgt men öf een beden-
kei jjk hoofdschudden, öf een sarcastischen glim
lach, die ongeloof in zich sluit, zoo niet mede-
ljjden, ten antwoord.
Terwjjl toch alle Europeesche staten er naar
streven en vooral dezulken die koloniën in
Azië bezitten, wier bevolking voortdurend in
aanraking komt met China om hun invloed
positie daar te verhoogen, heeft men in
Nederland het juister geacht precies den tegen-
oyergestelden weg te bewandelen, en zich
onder de hoede te stellen van de Duitschers.
De correspondent spreekt ten slotte de hoop
uit, dat minister Roëll deze quaestie eens ter
dege ter hand moge nemen.
Tot assistent-keurmeester van het slacht
vee, vleesch en spek alhier is door burg
en weth. benoemd Isaak Jongepier.
Bij den 25-schoots-recordwedstrjjd met
geweer en munitie naar keuze, in de maand
September door de Vereeniging van Neder-
landsche scherpschutters gehouden, is de 20e
prjjs behaald door den heer J. M. Boone te
Middelburg.
den gordel van het bosch en het daglicht
was bjjna geheel geweken.
Eensklaps klonken er voor hen uit, op een
grooten afstand wel is waar, maar recht
vooruit, naar het scheen in de richting van
het meer, allerlei verwarde geluiden, gehuil,
gejank, gegil, die zich tot een afschuweljjk
koor vermengden en wegstierven in enkele
woeste kreten. Toen werd alles weer doodstil;
maar nu wisten zij waar de troep zich bevond.
Niemand sprak, terwgl zjj voortsnelden
drie tegen, zjj wisten niet hoe veel maar
een ieder hield zgn wapen gereed en een
ieder had de naam van Mary op de lippen.
Zjj drongen door het dichtste van het woud
en begonnen iets lichts door de takken in de
richting van het meer te zien. Steven bleef
staan. Als zg ergens aan deze zjjde van het
meer is", zei hg, >kan zjj ons nu hooren. Laat
ons alle drie tegeljjk roepen. Nu
De drie stemmen klonken door het stille
bosch en zjj luisterden; geen antwoord. Zjj
bleven steeds voortgaan en even later zei
Steven »Laat ons weer roepen
Ditmaal kwam er antwoord. Het geluid
was echter heel zwak en onzeker.
«Slechts een wolf", zei Tom wanhopig
maar Steven zei«Dat geloof ik niet," en liep
nog sneller voort.
»Nu zgn wjj bg den gerooiden grond
en daar zgn die roofdieren. Wie van u beiden
kan het best klimmen vroeg hg
»Ik", zei Dick en Tom knikte toestemmend
»Kunt gjj in dezen boom klimmen
»Ja."
Vooruit dan! Kunt gjj een toorts mee
nemen
»Ja."
»Klim zoo hoog gjj kunt. Tracht te zien
wat er daar ginds voorvalt, steek daarna uw
toorts aan en zwaai er meê heen en weêr."
Dick had niet meer dan vjjf minuten noodig
om in dien rechten stam, dien Steven aanwees,
te klimmenLij kon tusschen de wuivende
takken van den top staan en over de lagere
boomen heenkjjken naar den vlakken oever.
Daar was nog een beetje licht, geholpen door
sneeuw en sterren, die nu zóo helder schenen
dat hg het zeer zonderlinge schouwspel kon
onderscheiden.
Het water van het meer blonk als donker
staal hier en daar tusschen de afgebrokkelde
jjsschollen, die langs de kust lagen. Tusschen
den oever en het omsluitende woud wemelde
de besneeuwde vlakte van zwarte gedaanten,
die onrustig heen en weder liepen, en elkaar
verdrongen. Al hun aandacht scheen op het
meer gevestigd te zgn al hunne vurige
oogen op éen punt gerichten toen Dick
trachtte te onderscheiden wat die magneet
was, die hen aantrok, schoot hem een zonder
ling denkbeeld door het hoofd en daarmede
tevens een straal van hoop. Hjj nam een
lucifer, stak zgn fakkel aan eu zwaaide er
woest mede, onderwjjl zoo hard mogelgk gil
lende »Mary, Mary!" Toen bewoog zich op
een jjsklomp die op eenigen afstand van den
oever lag, een zwarte gedaante en nauw
Tegen Dinsdag avond was in de kolfbaan
der sociëteit de Vergenoeging op de Groote
Markt alhier eene openbare vergadering
belegd, waarin als spreker zou optreden de
bekende Amsterdammer A. M. Reens, met het
onderwerp»Een betaling-staking der belas
tingschuldigen en de anti-belastingvereeniging."
De opkomst was tameljjk groot.
Spreker stelde in het licht dat, waar
iedereen een atkeer heeft van het betalen van
belasting, dit niet het minst het geval is bjj
het volk, dat niet bjj machte is de steeds meer
en meer drukkende belastingen op te brengen,
terwgl, en dat is voor velen ook een groote grief,
de ontvangen sommen weggeworpen worden
aan instellingen, voor 't meerendeel ten nutte
van de kapitalisten.
De spreker deelde verder mede, dat, waar
vermoedeljjfe binnenkort bier ter stede een
executoriale verkoop zal plaats hebben wegens
weigering tot belastingbetaling, hg hierheen
is gekomen om den Middelburgers te leeren hoe
zjj handelen moeten om zoodanigen verkoop
niet te doen slagen.
Met zekere zelfvoldoening zette daarop Reens
uiteen hoe hjj dat in Amsterdam heeft gedaan.
Wjj mogen dit als algemeen bekend ver
onderstellen en zullen dit hoofddeel der rede
daarom niet uitwerken, vooral niet, omdat wij
ons niet geroepen achten al de dwaze en
holle theorieën van dergeljjke sprekers te
Evenmin zullen wjj
waar hjj van klassen-
hardvochtigheid in het
fiscus. Waar hjj wees
op gevallen die, zoo zjj niet door te donkeren
bril zgn bekeken, recht geven tot klagen,
mogen wjj niet onvermeld laten, dat bet ons
bekend is hoe te dezer stede de betrokken
belasting-ambtenaren op zeer humane wjjs de
wet toepasten en verschuldigde belasting
oninbaar verklaarden.
Aan het eind zijner voordracht bracht Reens
de anti-belasting-vereeniging ter sprake. Deze
heeft volgens spreker ten doel langs ordeljjken
en wettigen weg de belangen harer leden te
behartigen die weg is de door hem en zijne
getrouwen te Amsterdam ingeslagen en
binnen een paar dagen zal er gelegenheid ge
geven worden de oprichting van eene afdeeling
te Middelburg te bespreken.
Nauw verwant met de belastingkwestie is
die van de huur.
Waar de woninghuur naar de meening der
huurders te hoog is, gaf de spreker den raad
om stnke te maken en den verhuurder, huisjes
melker natuurljjk, wanneer hg de huur kwam
innen, voor het feit te stellen met een minder
bedrag dan geaccordeerd was genoegen te ne
men of wel den huurder gereehteljjk het perceel
uit te zetten.
Waar dat uitzetten vrjj wat geld kost
meende hjj, dat de verhuurder wel zou toe
geven.
Van de gelegenheid tot debat werd geen
gebruik gemaakt allen op een paar uitzon
deringen na schenen het met den spreker eens
te zgn ot waagden zich niet onvoorbereid om
helpen verbreiden,
den spreker volgen
justitie sprak en de
licht stelde van den
met hem te discussieeren, wat, met de stem
ming van de aanwezigen rekening houdende,
vermoedeljjk ook weinig nut zou hebben op
geleverd.
Mogelgk dat menigeen, die de voordracht
bjjwoonde, bjj kalm nadenken, tot de conclussie
komt dat, waar misschien bjj de bestemming
van de opbrengst der belastingen, een zuiniger
beheer mogeljjk ware, het toch eenmaal de
plicht is van eiken staatsburger om zjjn deel
bjj te dragen in de kosten van de huishouding
van den staat en in een geordenden staat
de wetten dienen te worden nageleefd. Ljj-
ken de laatsten sommigen minder goed, dan
beginne men ze op te volgen, maar trachtte
tevens langs legalen weg verandering of ver
betering te verkrjjgen. Of bevalt dit niet,
dan zoeke men elders zjjn heil.
Wat aangaat de huurkwestie, zouden wjj zoo
denken, dat men dient te verzinnen vóór men
begint; als men eenmaal een contract aan
gaat om tegen zoo of zooveel per week of per
maand een huis of een gedeelte ervan te
huren, is het geen blgk van goede trouw om,
nadat men de woning in gebruik genomen
heeft, chicanes te maken en den verhuurder,
door hem te dwingen anders groote uitgaven
te doen, te noodzaken den eenmaal gecon-
tracteerden huurprjjs te verminderen. Dat is
een dieven-tactiek, die waarschjjnljjk alleen
door den heer Reens en de zjjnen zal gevolgd
worden.
Over het algemeen er is geen regel zon
der uitzondering maken de verhuurders
van arbeiderswoningen in onze omgeving toch
ook niet zoo'n groote rente van hun kapitaal.
Dat laatste woord ontviel onze pen want
tegenover socialisten van kapitaal te gewagen
is olie in 't vuur werpen.
Daarom maar basta!
De, volgens bericht uit Hansweert in ons
vorig nommer, bjj Hoedekenskerke aan
den grond gevaren Harwichboot Colchester iB
met assistentie vlot gekomen en passeerde heden
nacht ruim drie uur VliBsingen.
Men schvjjft ons uit Goes:
In de Dinsdag avond gehouden algemeene
vergadering der Goesche Ambachtsschool, die
gepresideerd werd door den heer C. L. M.
Lambrechtsen, werd mededeeling gedaan, dat
die instelling thans 31 leerlingen teltdat, in
plaats van den heer A. de Beste, tot penn. is
benoemd de heer Z. D. v. d. Bilt la Motthe
en dat door de My. van Nijverheid uit het
Thiemefonds, overeenkomstig het vroeger mede
gedeelde, de f 50 aan de twee leerlingen zjjn
verstrekt voor het beloonde werkstuk.
De begrooting werd met algemeene stemmen
in ontvang en uitgaaf goedgekeurd op f 4685.
De tractementen der onderwijzers werden ieder
met f 50 verhoogd, zoodat de eerste onder-
wjjzer in het timmeren, de heer M. Hoogeste-
gen, thans f 725de tweede onderwjjzer, de
heer L. B. Mudde, f 675 en de onderwijzer in
het smeden, de heer J. Palsenbarg, 725 ge
niet. Het salaris van den directeur, den heer
A. D. F. van der Wart, tevens teekenleeraar,
werd onveranderd goedgekeurd op f 500.
hoorbaar drong een stem tot hen door, die
riep«HierDaarop zonk de gedaante weer
ineen.
»Zjj is in veiligheidriep hg naar be
neden en daalde zoo snel mogelgk neer. In
een paar woorden vertelde hjj wat bjj gezien
had. »Maar hoe zullen wjj haar bereiken
voegde hjj er minder opgewekt bjj. »Hola
wat is dat V
Het was een wolf, die gluiperig en stil door
de sneeuw tot vlak in hun nabjjheid was ge
slopen. Dick legde aan.
«Neen", fluisterde Steven, «bewaar dat,
ontsteek ieder uwe toortsen."
Weldra verlichtten drie heldere vlammen
de duisternis. «Komt nu mede", zei Steven,
»aan het einde van het bosch moeten wjj vuur
aanmaken om den weg vrg te houden. Maar
schiet voorloopig niet als gjj het laten kunt
wjj zullen straks ons kruit nog genoeg noo
dig hebben."
Zij liepen verder en hadden weldra den rand
van het bosch bereikt. Nog meer verdoolden
van den troep wolven hadden zich bg den
eersten gevoegd en ofschoon de groote bende
nog lag of stond waar Dick hen gezien had
slopen er than3 verscheiden rond de jonge
lieden heen. Steven's taktiek was om schjjn
baar niet op hen te letten en zich zoo lang
mogelgk te verlaten op de bescherming van
hun vrees voor het vuurals het eens tot
vechten kwam zou de zaak ernstig genoeg
worden.
hjj hef pak brandhout, dat hg droeg, op den
grond, haalde uit den zak van zgn losse ja*
een flesch terpentjjn, die hjj dien dag in de
stad gekocht had, en stortte die half over het
hout uit. Daarop werd er een toorts bjj den
stapel gebracht en in een oogwenk stegen de
vlammen omhoog. De heele omtrek werd
verlicht, zelfs de oever van het meerde
wolven deinsden terug uit den verlichten
kring en kropen op eenigen afstand bjj elkaar,
Steven nam de twee andere pakken hout, gaf
zjjn buks aan Tom, verzocht de jongens ieder
nog een toorts te ontsteken en ging hen voor
naar het water.
Toen zg het vuur verlieten, wilden de wolven
hen weer naderen maar de brandende toortsen,
waarvan men een vonkenregen deed neer
vallen, hield hen op een afstand, zoodat het
drietal ongedeerd den oever bereikte.
Mary was door de stem van Dick opgewekt
uit de verdooving, waarin vrees en koude haar
gebracht hadden. Zjj lag thans geknield op
haar dobberend jjseiland, maar was zoo stjjf
en versuft dat zg zich nauwelgks kon ver
roeren of spreken.
- - »Moed, Maryriep Steven baar toe, liet
nog twee takkebosschen, die hjj droeg, vallen
en stak die ook aan. Toen de vlam opsteeg,
konden zg haar duidelgk zien, ineengedoken
op bet jjs, met haar shawl om zich heen ge
trokken. Haar toevluchtsoord was ongeveer
twaalf el van het land gedreven en gestuit
tegen een grootere jjsschots, die weer door
Vlak buiten den kring van het bosch wierp janderen ingesloten was, zoodat alles onbe-