Maandag
27 Augustus.
N°. 201,
137® Jaargang.
De Koninginnen
r
Middelburg 25 Augustus.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco 2.
Afzonderlijke nummers, met of zonder bijvoegsel,
zijn verkrijgbaar a 5 cent.
GOD ZEGEN JE!
Advertentiën 20 cent per regel. Bij abonn 'ment lager.
Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens alle
dankbetuigingen, van 17 regels 1.50
iedere regel meer 0.20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Reclames 40 cent per regel.
OP WALCHEREN.
MDDILBi Cl SS! Gil MINT.
Thernometei.
Middelburg 25 Aug. 8 u. vm. 61 gr.
na. 12 u- 62 gr., av. 4 u. 64 gr. F.
Verwacht 0. wind.
Hoofdagenten voor het Buitenland: te Pargs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daube Cns., Joh* F. Joms, opvolger.
«God zegen' je! God zegen' je,
O, lieve Willemien,"
Dat docht ik 'eel in stilte toen
Ik joa voor 't eest mocht ziê
En noe je een stuitje hie ons was
En van ons goeng aweer,
God zegen je God zegen je,"
Dienk ik noe nog vee meer.
Jae, 't is zoo, lach me mer nie unt,
Al oordt 't 'ier gezeid,
Net zoo as 't in den mond komt, en
Zoo as 't 'arte lelt.
Me n'ê je noe is goed geziê,
Joe en je Moeder, Kind,
En ik weet ik 't zeivers nie
Wie ik wê 't liefste vind.
Jie, joenk en blond, en in je doen
Aol wat ielk in een kind
'T mag erm of riek dan weze,. toch
Zoo lief en aordig vindt.
Jie, mee je blauwe kiekertjes
Waerin de Maojesteit
En aol wat antrekt in de guus
Zoo mer voor 't griepen leit.
Zie, ik meen ik je Moeder nor,
Mee aoles wat een man
Of vrouw zoo machtig antrekt, of
Wat iemand wensche kan.
Zie, aoltied deur, dag in. dag uut
Een' Moeder, vol van min,
Vol werme liefde en 'artlik'eid,
Mer toch een' Koningin
En, dat je hint, o Willemien,
Die jie noe hint, och, 'oor,
Ik zei ik mer net zooas 'tis,
Daer ei-je een' Moeder voor.
Een' Moeder is voor 't kind een schat
Zeit ommers iedereen?
En beter Moeder dan jie eit,
f) geen der guus er één.
Jae, ik ok een' Moeder g'aod,
'K ze in geen' jaeren meer
Ze goeng dood toen 'k joenk was, en
Ze daelde in 't graf terneer.
Mer is op 't stille kerk'of noe
Van 'tgraf niks meer te zien,
Wat ze in mien' arte is eit geleid,
'k nog, 'oor, Willemien
Geen vuuftig jaeren konne dat
Mien 'arte uutdrieve, 'oor
En dat ik zoo gelukkig bin
Daer dank ik Moeder voor.
En zoo as 't mien in 't leven goeng,
Lief kind, zoo gaet ét joe,
'Et beste, dat we kunne of doe,
Dat komt an Moeder toe.
En wat ik daerom dag an dag
Wil bidde, Kind, is dat:
«Bewaar, o God, voor 't Koningskind
D'r grootste levensschat.
•Bewaer d'r Moeder, want m'n
'T gezie' 'oe Zie d'r Kind
In 't goede voorgaet, en 'oe Zie
D'r Lievelienk bemint.
En noe ik toch an 't vraegen bin,
Noe bid ik ok: ««O, God,
««Geef an de joenge Koningin
Een 'eerlik levenslot I""
Of God m'n heê ver'ooren za,
'K weet ik't nie, mer as
In 't lange leven, dat je wacht,
Is aoles anders was,
As in die oogen, hlaonw en goed,
Die noe zoo 'elder stae,
De smarte traenen hriengt, jae, kiek,
Me hinne er mêe begae.
Me liên dan aolemaele mee,
Mer kom dan 'ier, want dan
Za je ondervinde 'oe een Zeeuw
Je traenen droöge kan.
Want, gae je ok ver, 'eel ver van
Jae, al scheidt land of zee
Joe ok van ons, och, dat is niks,
Ons 'arte nam je mee.
ier,
AdvertentieB
moeten des namiddags te ééa utur
j aan het bureau bezorgd ajjn, willen
zjj des avonds nog worden opgenomeaj
Van alle dichterlijke ontboezemingen, ons dezer
dagen zoo ruimschoots gezonden, en die wij onmogelijk
konden opnemen, meenden wij aan bovenstaande èn om
den vorm èn ora den, zoo goéd gedachten inhoud ervan
bij uitzondering een plaats te moeten afstaan. (Bed.)
En 't Zeeuwsehe 'arte, o Koningskind,
Dat bluuft je ok 'ouw en tronw,
Noe, in de jaeren van je jeugd
En laeter ok as vrouw.
Me binne eenvoudig in ons doen,
Jae, soms wê lomp misschieD,
Mer, wat we zeië meene we,
Geloof dat, Willemien
Je eit aolebei 'n piekje, 'oor,
In 't arte, dat je mint,
Jie, goeie Koniengs-moeder, en
Jie, 'eerlik Koniengs-kind!
En wat we docbte toen eikeen
Je 'ier voor 't eeste zag:
«God zegen' je.' God zegen' je
Dat hidden we aole dag.
Een Oud-Sou burger.
VII.
Het diner ten raadlinize.
Te half zeven arriveerden de Koninginnen
in het raadhuis. De versiering in het beneden
gedeelte besohreven wjj reeds, daarom kunnen
wy ons nu bepalen tot de bovenverdieping.
De trap naar de raadzaal was natuurlyk met
loopers bedekt en met bloemen en groen ver
sierd en langs de muurzyde was een draperie
van rood met goud aangebracht.
Op den gang was een mooie bloemen- en
plantenversiering aangebracht met portières
van rood en goud. De burgemeesters-kamer
was als receptiezaal ingerichtdaar was een
prachtige bloemversiering aangebracht. In de
raadzaal, de eetzaal, waren voor de vensters
prachtige witte gordjjnen gehangen, waarover
ryke, roode, met gouden franje omboorde drape-
riën, met zeer mooie gouden kwasten, waren
gehangen.
Onder de hooge schoorsteen waren fraaie
bloemen en plantversieringen opgesteldver
der sierden het portret van De Ruyter en eenige
regentenstukken de wanden.
Omtrent de verlichting valt het volgende
op te merken. In de vestibule waren drie kronen
aangebracht, terwjjl de trap was verlicht door
een drietal brackets. In de corridor boven
waren evenzeer 3 kronen. In de burgemees
terskamer was een 51ichtskroon. De raadzaal
bevatte 2 tien-lichts gaskronen; al de gewone
vlammen dezer kapitale koperen kronen waren
thans vervangen door het allernieuwste gas
gloeilicht, nl. het goudlicht, dat een aan
gename tint over het geheel wierp. In de
raadszaal waren de bovenste branders van bal
lons, de onderste van kappen met lichtgeel
satjjnen schermen voorzien, wat het geheel
een gezellig aanzien gaf. Tegenover de roode
gordijnen met gouden franje maakte het licht
een uitstekend effect.
De tafel was met tal van zeer mooie bloemen
keurig geschikt.
Het zilverwerk, waarmede de tafel versierd
was, is afkomstig uit de fabriek der heeren
Van Kempen Zonen te Voorschoten en
vormde een kostbare verzameling van groote
en prachtige candelabres, coupes, compottiers
en tafelzilver, waarvan de hoofdstukken waren
vervaardigd in Rocaille en Griekschen stjjl
Daaronder bevonden zich voor H.H. M.M. de
Koningin en de Koningin-Regentes expresselyk
vervaardigde couverts in Rocaille stjjl met de
Koninkljjke naamcijfers. Al deze prachtstukken
maakten een schitterend effect en gaven aan
de tafel een recht vorstelijk aanzien.
Het servies was van prachtig Engelsch por-
celein met gekleurde randen.
Op den bestemden tjjd kwamen de konin
ginnen op het stadhuis aan. De Koningin was
als gewoonljjk in het wit gekleed en droeg
een parelsnoer om den bals. De Koningin-
Regentes was gedoscht in lila satjjn met zwarte
kant; zjj droeg den prachtigen diamanten
diadeem en de léontine, die ook bp het Staten-
diner door haar werden gedragen.
De Koningin-Regentes zat naast den burge
meester, de Koningin naast haar commissaris
in Zeeland.
Tegenover de Koninginnen zaten de schout
bij nacht en de generaal-majoor bevelhebber
in deze militaire afdeeling.
Aan de hoofdtafel zaten verder nog, met de
leden van het gevolg, mevr. Schorer en mevr,
De Brauw.
Tjjdens het diner, dat zeer goed wastoebe
reid, onderhielden de vorstinnen zich vrjj druk
met hare tafelburen.
Aan het dessert hield de burgemeester van
Middelburg de volgende toespraak
«Majesteiten 1
Van de vetgunning Vc,n Uwe Majesteit om
aan dezen feestdiscb tot Hare Majesteit de
Koningin en tot u Mevrouw bet woord te rich
ten, dankbaar gebruik makende, wil ik uiting
geven aan de gedachten, die mjjn gemoed, en
ik houd er mjj ten volle van overtuigd, ook
de gemoederen van alle aan wezen den vervullen
Ten eerste dan de vreugde dat Middelburg
de eer te beurt valt Owe Majesteiten binnen
zjjne muren te ontvangen.
Ten tweede de gedachte aan het verledene
en aan het heden.
Ten derde het vertrouwen in de toekomst.
Voor het verleden getuigt de geschiedenis,
de geschiedenis die ons leert al het wel en
het wee, hetwelk het Doorluchtige Stamhuis
van Oranje en het Nederlandsche volk,
waarvan wjj, Zeeuwen, het ons een eer reke
nen deel uit te maken, te zamen hebben door
leefd. Voor het heden getuigt, vergun het
mjj te zeggen, HoogEdele Vrouwe, de wijze
waarop u, Majesteit, uwe zware maar heerljjke
taak opvat, de wijze waarop u, Mevrouw,
de leidster zjjt van onze veel geliefde Koningin
Wilhelmina. En waar nu deze twee gedachten
aanwezig zjjn, kan dan wel de derde het
vertrouwen in de toekomst bp ons, Zeeuwen,
ontbreken
Neen waarljjk niet.
Waar Oranje toch, en dat heeft het Door
luchtige Stamhuis bewezen en bewjjst het
nog dageljjks, zjjn tjjd begrjjpt, in vooruit
gang gelooft en vooruitgang wil, daar voor
zeker kunnen wjj gerust zjjn en onze aloude
en beproefde liefde voor het stamhuis van
Oranje bljjven koesteren, omdat wjj weten dat
het Hoofd van den Nederlandschen staat, uit
dien stam gesproten, steeds een open oog heeft
voor de nooden en behoeften van het volk
Waar dit nu zoo bjj herhaling is gebleken,
kan het niet anders of wjj zien in onze
hooggeëerde Koningin de draagster van het
denkbeeld, dat alles bebeerscbtrust en orde
in en dus voortdurende ontwikkeling en bloei
van ons geliefd vaderlandW elnu dan, waar
dit zoo is, vergunt ons, Majesteiten, uiting te
geven aan ons Vaderlandsch gevoel en verzoek
ik u allen met mjj in te stemmen wanneer
ik uit volle borst roep: Leve de Koninginnen!
HoezeeHoezeeHoezee
Aan dat verzoek werd geestdriftig voldaan.
Daarop antwoordde de Koningin-regentes
het volgende
Mjjnheer de BurgemeesterUwe toespraak
aan dezen feestdisch is mjj dubbel aange
naam, niet alleen toch omdat ik de gedachte
namens den gemeenteraad en namens de in
woners van Middelburg ten hoogste waardeer,
maar ook daarom omdat ik de aanleiding, mjj
door uwe woorden gegeven om vóór ons ver
trek uit Zeeland te kunnen getuigen van de
gevoelens, die de Koningin en mjj vervullen,
zoo gaarne aangrjjp. Waar allen zich ver-
eenigden en moeite noch kosten ontzagen
om ons te overtuigen van de gehechtheid der
Zeeuwen aan het Huis van Oranje, daar is
het mjj een werkeljjke behoefte mede namens
de Koningin onzen dank uit te spreken.
Tot het verleden, mijne heeren, zal weldra
ook behooren het bezoek aan uw stad en aan
deze provincie, maar wat voorzeker bljjven zal,
bjj u en bjj ons, het is, ik ben er van over
tuigd, de herinnering aan deze dagenwat
niet zal voorbjjgaan bet is de oude beproefde
trouw der Zeeuwen aan het Huis van Oranje.
Ik wensch u geluk met den geest uwer
bevolking en ik vertrouw dat de band
tusschen Oranje en Zeeland in deze dagen
nog is versterkt.
Wanneer het heden zich kenmerkt door dien
geest van orde en van eerbied voor het gezag
waarvan uwe stad en deze geheele provincie
zoo zeer getuigen, dan mogen wjj met volle
vertrouwen de toekomst te gemoet gaan.
Het is met een gevoel van groote erkente
ljjkheid en met de oprechte verzekering dat
ons bezoek in Middelburg en aan Zeeland dei-
koningin en mjj onvergetelijk zal zjjn, dat
ik voorstel met ons in te stemmen, wanneer
wjj bjj het vaarwel, dat de koningin en ik
Zeeland toeroepen, van geheeler harte uwe
stad en deze provincie een gelukkige en voor
spoedige toekomst toewenschen."
Ook thans werd het gesprokene zeer toe
gejuicht.
(De beide toespraken hebben wjj reeds heden
morgen vroeg per bulletin ter kennis van
onze lezers in Middelburg gebracht.)
De mooie versiering van het stadhuis was
bet werk der firma F. M. Beunke Zn alhier
terwjjl de firma Germ te Dordrecht voor de
schikking der bloemen en planten zorgde.
Het diner werd geleverd door den heer W
de Lange, cuisinier en pachter van het Schut
tershof alhier.
Te acht uren stonden HH. MM. van tafel
op en na de koffie gebruikt te hebben ver
lieten zjj het stadhuis, om zich in het gouver
nementshotel voor den rjjtoer door de stad te
kleeden.
Een avond
zooals Middelburg er Vrjjdag een doorleefde
zal wel in zjjne annalen met gulden letters
kunnen worden opgeteekend.
In de eerste plaats een weer zoo verrukke
lijk, zoo zacht, zoo stil, zoo rustig als er in
den gaDschen zomer bjjna niet geweest is.
Het was of moeder natuur ons de volle
maat van hare goede gaven, die zjj ons dezer
dagen schonk, wilde toemeten.
In de tweede plaats eene illuminatie van
het stadhuis, van de versiering der Markt-
bewoners en van een groot deel der stad en
de Loskaai en een gondeltocht, welke juist
door het buitengewoon fraaie weer volkomen
tot hun recht kwamen.
In de derde en voornaamste plaats onder
de duizenden, die zich overal en vooral op de
Loskade bewogen, een prettige geest en een
geestdrift, die zelfs den koelbloedigsten mensch
tot bewondering moesten dwingen en mee
slepen.
Op de Loskade, wier bewoners geen woorden
van lof genoeg gebracht kunnen worden voor
de sehoone en toch zoo eenvoudige illuminatie,
welke zjj brachten aan hunne woningen, waren
er klein en groot, die waanden te droomen
en zich afvroegen waar zjj toch eigenljjk waren.
Zjj konden zich eenige oogenblikken niet
voorstellen in Middelburg te zjjn.
Op het stille water van het kanaal lagen
zoo rustig en statig de vaartuigen, die aan
den gondeltocht deelnamen, en wier sehoone
geïllumineerde ljjnen zulk een prachtig effect
maakten, en zoo fraai afstaken tegen de ver
lichte huizen op de kade, van waar nu en dan
bengaalsch vuur werd ontstoken.
En op de kade zelve stond en liep of reed
een ontelbare menigte, die rustig en toch
vrooljjk en opgewekt wachtte op de dingen
die komen zouden.
Zou zjj komen
Wanneer zou zjj komen
Als zjj eens niet kwamhoe jammer zou
dat wezen.
Zoo sprak en fluisterde men.
Wie met die »zjj" bedoeld werd, behoeven
wjj niet te zeggen.
En eindelijk daar kwam zjj, in haar fraaie
koets, weêr, zooals altjjd, gezeten naast hare
moeder die, met vriendeljjke lach, getuigende
van geluk over hetgeen de dochter ondervond,
er zeker niet een oogenblik aan dacht onge
rust te zjjn.
En opnieuw klonken de juichkreten om ten
Blotte als door tooverslag ineen te smelten
het Wien Neerlands bloed, door allen uit
volle borst aangeheven.
Dat was een oogenblik, om niette vergeten
Op de Loskade vertoefden de Koninginnen
geruimen tjjd en werden haar bouquetten aan
geboden.
Verder aanschouwden zjj het vuurwerk, waar
van het boofdnommer bet eerst moest gegeven
worden omdat men vermoedde dat HH. MM.
slechts een kort oogenblik zouden vertoeven.
Dit boofdnommer bestond uit een groote deco
ratie met «Leve onze Koninginnen" in diamant-
ir met rjjzende zon en cascade van slag
kardoezen, geflankeerd door guirlandes met
links en rechts de woorden «Nederland" en
Oranje". Boven de guirlandes de letter W
en E met kroon en lauwertak en geflankeerd
door mozaïkvuur, terwjjl het besloten werd
door kanonnades en zwermpotten.
Het geheel maakte, evenals het watervuur
werk, een zeer schoon effect.
De paarden, vooral der huzaren, werden wel
onrustig door het geknetter van het vuurwerk,
wat menigeen angst en schrik op het ljjf joeg
maar overigens zal een ieder zeker aan de
hulde, Vrjjdagavond daar aan onze jeugdige
koningin gebracht, de schoonste herinneringen
meenemen.
Die zoo goed geslaagde hulde danken wjj
hoofdzakelijk aan de commissie van den
G ondeltocht.
Tjjdens het diner was aan de werf de Vol
harding de gondeltocht in elkaar gezet, die
op het initiatief van den heer C. van der Bent,
dezen avond zou gehouden worden en duizen
den op de been bracht.
Ter bestemder tjjd kwamen de verschillende
vaartuigen, die ieder op onderscheiden wjjs
door honderden lampions en giorno's verlicht
waren, gesleept door een stoombootje, in be
weging en gleden door het stille water.
Het was een zeer mooi, een eenig gezicht,
dat geen van hen, die het zagen, ooit ver
geten zal.
Aan den tocht werd deelgenomen door een
van de stoombarges, een van de pennybootjes,
het jacht van den rijkswaterstaat, de hoogaarts
van de domeinen, een voormalig politievaar-
tuig van het bestuur der Visscherjjen Op de
Schelde en Zeeuwsehe stroomen, een sloep van
het Belgisch loodswezen, twee sloepen van de
stoomvaartmaatschappij Zeeland, de atoomboot
Jacob en een hoogaarts van de firma Den
Bouwmeester, Borsius en Van der Lejjé, in het
geheel alzoo door 10 vaartuigen, terwjjl einde-
ljjk een van de beide spoorbooten, geïllumineerd,
het geheel opluisterde.
Onder de versierde en verlichte vaartuigen
maakte vooral de stoombarge een mooi effect,
wat echter niets afdoet aan de waarde der
andere verlichtingen, als bjjv. de imitatie van
den Eiffeltoren, het jacht van den waterstaat,
in een woord van allen.
Ten hoogte van de voetbrug over het kanaal
hield de tocht stand en vormde een halven
cirkel om het groote vlot met het vuurwerk,
dat geleverd was door de firma Ruysch te
Utrecht en opgesteld onder toezicht van den
heer Rjjshouwer, den chef der firma.
Daar bleven de verlichtte vaartuigen stil
liggen, nadat het vuurwerk was afgestoken
doch lang nog genoot de groote menigte van
het sehoone schouwspel en van de keurige
muziek van het stafmuziekkorps van het 3e
regiment infanteriejjuit Bergen op Zoom, dat
zich echter, jammer genoeg, slechts schaars
deed hooren.
Toen de koninkljjke stoet nabjj de plaats,
waar het vuurwerk zou worden afgestoken,
stand hield, trad een deel van het bestuur
van de commissie van den gondeltocht, zjjnde
de heeren D. J. H. van Aken, jhr mr E. A. O.
de Casembroot, A. de Vulder van Noorden, H.
J. Balfoort en E. Boasson, naar voren, begelei
dende twee jonge dames, freule Mary Schorer
en mej. E. W. C. de Yulder van Noorden,
die der Koninginnen prachtige bouquetten van
orchideën en rozen, met zjj den linten waarop
Gondeltocht 24 Augustus 1894", aanboden.
De heer Van Aken, voorzitter der commissie
sprak de Koninginnen als volgt toe«Maje
steiten Vergunt ons U deze bloemen aan te
bieden als een bewjjs van onze groote erken-
teljjkheid voor de booge eer van uwe tegen
woordigheid en belangstelling in dit volksfeest
ter uwer eere."
De Koningin-Regentes dankte voor de haar
geboden bouquetten en betuigde hare tevre
denheid over het goed geslaagde feest.
Later werd door H. M. nogmaals aan den
voorzitter der commissie een compliment ge
maakt over het mooie feest. Het Koningin
netje bleek ook een «eer goeden indruk van
het feest gekregen te hebben. Zjj tc-ch zcide
O, wat is dat mooi mynheer."
De vorstinnen zagen een deel van het vuur
werk en maakten nog een toer door de stad.
Zg bezochten ook het Molenwater waar de
verlichting weer schitterend slaagde.
Het vertrek.
Tegen negen uur heden ochtend plaatste da
eerewacht der dienstdoende schuttery zich voor
bet paleis in de Abdy, met het muziekkorps
aan het hoofd. Het overige gedeelte der schut
tery was op de Balans opgesteld.
Bg het vertrek der Koninginnen speelde de
muziek de volksliederen, inspecteerden HH-
MM. de eerewacht en presenteerde de troep
het geweer.
Omstreeks negen uren kwam eene eerewacht
der infanterie, 100 man sterk en onder bevel
van den kapitein B. van Bekum, voorafgegaan
door het stafmuziekkorps van het regiment, op
het stations-emplacement en schaarde zich op
het perron.
Langzamerhand kwamen daar ook byeen
tal van burgerlyke, schutterlgke en militaire
autoriteiten, meest allen in van goud en zilver
schitterende uniformen, om den Koninginnen
den laatsten groet te brengen.
Nabg bet Station en langs de Kaaien was
met datzelfde doel een tallooze menigte samen
gestroomd, die de Koninginnen, toen deze
passeerden, geestdriftig toejuichte.
In het Koninklyk salon onderhielden de
Majesteiten, aan wie door mevrouw Schorer-
Plaat en hare dochter freule Mary Schorer kost
bare bouquetten waren aangeboden, zich met
verschillende heeren, waaronder ook enkelen
die door Hare Majesteit de Koningin-Regentes
waren onderscheiden.
De Koninklgke trein, waarvan de eerste loco
motief, er stonden er twee voor, met de na
tionale kleuren getooid was, bestond uit vier
ry tgigen en werd weder begeleid door dei>
