N°. 155 137" Jaargang. 4 Juli. FEUILLETON Haar eerste betrekking. Middelburg 5 Juli. ~W oensdag Dex« courant verschijnt d a g e 1 lj k I met uitzondering van Zon- en Feestdagen: PrQs per kwartaal in Middelburg en per post franco 2. Afzonderlijke nommers, met of zonder bijvoegsel, zijn verkrijgbaar a 5 cent. Advertentiëü s 20 cent per rsge^ Bij abonnement lager. Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens alle dankbetuigingen; van 1—7 regels f 1.50; iedere regel meer 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Reclames 40 cent per regel. JUetteren en Kunst* ONDERWIJS. HIDDIIIillKiSdIF Thermometer. j Agenten te VlissingenP. G. de Vet Mestdagh Zoon, te Goes A. C. Boiuir, firma weduwe A. C. dn Jonge, te Kruiningen F. y. d. Peiji, te ZierikzeeA. 0. de Mooi?, Middelburg 3 Juli. 8 u. vm. 68 gr. te Tholen: W. A. van Nxedwenhdijzen en te Terneuzen: M. de Jonge. Verder nemen alle postkantoren en boekhandelaren abonnementen en adyertentiën m. 12 u. 68 ar., av. 4 u. 74 gr. F. j aan, evenals de advertentie-bureau's van Nijgh Van Ditmak, te Rotterdam, de Gejsb. Belihtanie, te 's Gravenhage, en A. de La Mak Azn., te Amsterdam. Verwacht W. wind. j Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parjjs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Datjbe Cre,, John F. Joneb, opvolger. A dverte® ti&a moeten des namiddags te éém nu* aan het bureau bezorgd zgn, willen zjj des avonds nog worden opgenomen; Naar aanleiding der publiciteit, die gege ven is aan de geruchten, welke omtrent een geacht man als dr Van Gbeel Gildemeester te 'sHage liepen, maakt de Heraut de vol gende zeer juiste opmerking, die ook in het maatschappelijk leven wel eens meer ter harte genomen mag worden. Dat een kerk, aldus zegt het blad van dr Kuyper o. a., zeer nauw toeziet op den goe den naam en faam van hare dienaren, ouder lingen en diakenen, is uitnemend. Maar heel iets anders is het, of men een afwjjking zoo lang ze nog enkel op een klein gerucht drijft, publiek mag maken. En dit wraken we ten sterkste. Het heette nu, dat er min gunstige geruchten liepen, en dat men daartegen moest optreden, en zie, nu is men zelf oorzaak, dat deze ge ruchten, die misschien in zeer kleinen kring gefluisterd werden, plotseling door de pers over heel het land by vriend en vjjand verbreid zyn. Roomschen, Joden, ongeloovigen en wie niet al, ieder verbond nu in zyn gedachten voor een oogenblik den naam jvan dr Van Gheel GildemeeBter met een boos vermoeden iets wat te vreeselyker was, daar het groote publiek er van zelt toe neigde, om den naam van drThym, door een associatio idearum hiermee in ver band te brengen. En dit nu achten we een gansch ongeoor loofde zaak. Want of men nu al zegt, als het onderzoek, geljjk een ieder deskundige bjjna met zeker heid vertrouwt, goed afloopt, volgt er immers eere-berstel, toch is dit niet waar. Uit dien hoofde was het o. i. plicht geweest vau d6 synodale commissie, om geheimhou ding in acht te nemen, op de zaak de aan dacht te vestigen van den kerkeraad te 'sGra- venhage, en voorts wel terdege een onderzoek in te doen stellen, een onderzoek zoo nauw keurig mogelyk, maar zonder dat dit aan de groote klok werd gehangen, tot tgd en wjjle het was afgeloopen. Publiciteit is goed, maar zulk een synodale opvatting van de publiciteit is voor iemands goeden naam moordend. Zoo kan de lasteraar alles van u vertellen. Geruchten van boozen aard kunnen in kleinen kring rondloopen. En als dit dan gemerkt wordt, roept het synodaal bestuur er aanstonds de boeren en burgerlui by, en helpt den laster, om u voor altoos een vlek te brengen op uw naam. We hopen dan ook dat het synodaal bestuur zyn fout zoo goed mogeljjk herstellen zal, door het resultaat van het onderzoek openbaar te maken, en naar we vertrouwen, niet alleen dr. Van Gheel Gildemeester vrjj te spreken, maar ook den lasteraar te straffen. Een vyftien leerlingen van het gymnasium en de hoogere burgerschool te Utrecht heeft aan »hunne medeleerlingen bjj verschillende inrichtingen van onderwjjs" een oproeping gericht, zich aan te sluiten by het reservekader. Uit het Engélsch. van O. E. W E I G A L L. DERDE HOOFDSTUK. Tot haar groote verbazing zag Tessie thans iemand naast mevrouw Magniac zitteD, die haar bekend voorkwam en toen bjj het hoofd ophief en haar aanstaarde, herkende zy het onaangename gelaat van St John Baker, die blijkbaar geen plan had zijn vroegere kennis making te vernieuwen want hjj zag haar aan. alsof hg haar nooit gezien had. Zy beant woordde zyn blik zeer uit de hoogtede herinnering aan hun laatste onderhoud deed haar pynlyk aan en zij trilde van verontwaar diging toen zjj zjjn brutale uitdrukking op merkte. Toen het muziekmaken afgeloopen was er Tessie zich mocht verwjjderen, stond Baker vlak by de deurmaar by deed alsof hg baar niet zag en indien lord Chesney niet toege schoten ware, zou zjj, beladen als zy was met zware muziek, zelf de deur hebben moeten Openen. Zjj dankte hem met een weisprekenden blik Na in de eerste plaats gewezen te hebben op het nadeel van het stelsel van plaatsvervanging en op de zedeljjke kracht, die een leger bezit, waarin ook de ontwikkelden dienen, worden in 't kort de voordeelen, aan den dienst van het reservekader verbonden, uiteengezet. In de oproeping leest men verder De ontwikkelden zoekt men vaak tevergeefs in de rjjen der soldaten. En hoe noodig zjjn deze juist. Zg zyn de eenigen, die in een korten dienstyd tot korporaal, sergeant of militie-luitenant bevorderd kunnen worden Aangezien zg nu ontbreken, lgdt ons leger in de lagere rangen aan een onrustbarend gebrek aan bevelhebbers, d. i. aan kader. Er iB zelfs niet éen militie-luitenant. De ervaring leert, dat in oorlogstyd de verliezen aan aanvoerders in verhouding tot die der manschappen zeer groot zgnwat zal dan een leger, beroofd van de helft zyner bevelhebbers, uitrichten Weerbaarheidsvereenigingen kunnen bier niet baten. Want hoewel de verstandeljjke krachten daar wel aanwezig zgn, ontbreekt hier toch de ervaring, en de vele beschaafden, m enkele troepen vereenigd, hebben niet denzelfden invloed, dien zg verspreid als aan voerders over verschillende afdeeÜDgen zouden kunnen uitoefenen. En ten laatste, wie zou er over denken, zulke vrywilligerskorpsen in het vuur te zenden Indien zg voor een groot gedeelte te gronde gingen, zou Nederland gedurende langen tgd ljjden onder dit groot verlies van verstandelyke krachten. Er moet dus voorzien worden in het gebrek aan aanvoerders en dit doet voor een belang- ryk deel het reservekader. Hierin zullen wjj gelegenheid hebben onze krachten te wyden aan het vaderland. Voortaan zal ieder, die de plaatsvervanging verfoeit, zelf zjjnen dienst plicht kunnen vervullen, en niemand, die vroe ger door zgn studiën verhinderd was, zelf te dienen, zal zich thans op wettige gronden kunnen onttrekken. Een hand is uitgestoken; het is nu slechts de zaak, hoog genoeg te staan, die met geestdrift aan te vatten. Het reservekader stelt ieder, die aan een zeker examen voldoet, in staat, zjjnen dienst plicht te vervullen; acht maanden, over zes jaar verdeeld, is zeker niet te veel. De bepa lingen zgn van dien aard, dat met ieders be langen is rekening gehouden. Niemand behoeit aan de plichten van zgn burgerlyk leven te kort te doenwat meer zegt, hg zal een heiligen plicht, de verdedi ging van het vaderland volbrengen. Hg zegt studeerkamer of kantoor voor eenigen tgd vaar wel de pen wordt verwisseld met het geweer nieuwe, trissche indrukken worden opgedaan; de inspanning van den geest maakt plaats voor die van het lichaam, die eerst niet ge noeg tot haar recht kwam. Het zal voor ons niet kwaad zjjn te ver- keeren onder mensehen van allerlei slagde klove tusschen rjjken en armen zal misschien «en weinig minder wyd worden, wanneer zjj elkander van nabg leeren kennen in kazerne of veldtent. Het zal voor ons niet kwaad zgn te staan onder de krjjgstucht; het zal ons niet hinderen eens een barder leven te leiden en spoedde zich naar boven. Hg was bljjkbaar de eenige waarachtig fatsoenlyke man in huis de eenige althans, die het noodig vond om beleefd tegen een arme gouvernante te zgn. Daar het nog vroeg was, deed zjj haar japon uit, en deed een witte wollen peignoir aan, een overblyfsel uit den tgd, toen zg nog veel japonnen bad. Toen begaf zg zich naar de leerkamer, nam een boek en ging nog een uurtje in een ge- makkelyken stoel zitten lezen. De meisjes zouden natuurlgk in bed zgn en daar baar kamer naast de leerkamer op de gang uitkwam, waren zg toch onder haar toezicht. Na verloop van eenigen tgd hoorde zg de dames boven komen en voor haar de ui elkaar goeden nacht zeggen. Zg ving een spottende bemerking over bet jgouvernantetje" op en hoorde juffrouw Home op ernstigen toon zeggen: »Zy is veel te mooi voor haar betrekking, mevrouw, en als ik er kans toe zie zal ik haar een beetje voorthelpen, dat arme kind." »Ja, mgn goede juffrouw Home, zg is veel te mooi en onze gastvrouw is nu al jaloerseh van haar; zg trekt te veel de aan dacht van »Stil", zei juffrouw Home, waarschuwend en zg stoven uit elkaar. Tessie moest inwendig lachen, ofschoon hare Wangen gloeiden van seröntwaardfging. Ret neen, wanneer wy weer grjjpen naar boek en pen zal het ons eene voldoening zgn, dien plicht volbracht, te hv '*jnons lichaam zal versterkt, onze geestkracht gestaald zgn en wg brengen met eene menigte aangename herinneringen, een voorraad levenservaringen eene meerdere mate van zelfstandigheid uit onzen diensttyd mee. Welnu, een roepstem is uitgegaan; wie wil gehoor geven Gewichtig is het oogen blik want nu zal bljjken, hoeveel pit er nog is in ons, jongeren. In het buitenland is het niet onopgemerkt gebleven, dat Nederland zwak is daar zal het ook niet onopgemerkt voorby gaan, wanneer, nu de uitnoodiging gedaan is, het jonge Nederland als éen man opstaat. Laten wg het ons tot eene eer rekenen, de eerstelingen van deze nieuwe instelling te zgn. Nu geen laffe uitvluchten meer, maar ons hart, onze vaderlandsliefde aan het woord. Indien later van het reservekader kracht zal uitgaan, indien er misschien de persoonlyke dienstplicht uit zal voortkomen, mogen wg dan met trots kunnen zeggen, dat wg daar in de voorste gelederen gestaan hebben. Vooruit dan voor het vaderland en voor onze koningin By kon. besluit is aan jhr mr O. H. J. Berg van Middel- burgh, laatstelyk buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister op non-activiteit, een pensioen toegekend ten bedrage van f 2342 's jaars zgn benoemdtot schoolopziener in het arr. Maastricht mr E. E. E. Sassen, te Maas tricht, met gelgktgdige toekenning van eervol ontslag als schoolopziener in het arr. Heerlen tot schoolopziener in het arr. Heerlen jhr mr L. H. L. J. van der Maesen de Sombreff te Heerlen is aan J. H. Sgmkens, op-zyn verzoek, eervol ontslag verleend uit zyne betrekking van ad junct-commies bg de algemeene rekenkamer; en is bevorderd tot adjunct-commies bjj de algemeene rekenkamer P. H. O. Brunt, thans eerste-klerk bg dat college. Door de arr.-rechtbank te Leeuwarden is ter vervulling van de vacature van kanton rechter te Dokkum, opgemaakt de navolgende alphabetische lyst van aanbeveling mr. G. T. J. de Jongh, substituut-grifflier by arr.-rechtbank te Winschoten; mr. M. P. de Josselin de Jong, ambtenaar van het O. M. bg de kantongerechten in het arr. Groningen, en mr. J. A. Schaaff, griffier bg het kantongerecht te den Helder. De, zooals in 't kort gemeld is, te 's Graven hage overleden heer mr J. P. J. A. graaf van Zuylen van Nyevelt had eene belangrgke loop baan als diplomaat achter zich. Hg vertegen woordigde ons land bg verschillende Hoven, laatstelyk te Weenen. In 1860, toen bg gezant te Konstantinopel was, werd door hem de por tefeuille aanvaard van buitenlandsche zaken in het ministerie Van Hall-Heemstra, doch bg legde zgn betrekking reeds 14 Maart 1861 neder na de verwerping van het koloniale hootstuk en den val van Rochussen. Zeer kort licht, waarin zjj in dat huis beschouwd werd, was ver van aangenaam en toch vermaakte haar de jaloezie van die groote dames, die zich zooveel moeite gaven om de verwoestingen der jaren te verbergen en een jong meisje benydden, dat noch mooie kleeren, noch een hoogen rang bezat. Zg zat te denken over de zonderlingheden der menschelyke natuur, t.-tdat de stalklok twaalf uur sloeg en zjj haastig opstond, haar kaars opstak en het electrische licht uitdeed. Daar vernam zg zachte voetstappen op de gang en boorde de zware ademhaling van een man voor de deur: i La 11a, Lalla, zyt gjj daar Zg herkende in het schorre gefluister de stem van St. John Baker en, de deur plotse ling openende, stond zg met een toornig ge laat tegenover hem. »Wat beteekent dit, mynheer? Hoe durft gg op dit uur mgn leerling roepen Juffrouw Magniac is reeds lang naar haar kamer. Welk recht hebt gg om hier bjj de leerkamer te komen Baker deinsde achteruit bg den aanblik van die lange gestalte in het wit, die de kaars boven haar hoofd hield. Hg had niep verwacht dat hg Tessie hier zou vinden en de schok deed hem een oogen- blik zgn zelfbeheerscbing verliezen. »Ik verwachtte waarlgk niet, u hier te zien", stamelde hg. r™. «Dat wil ik wel gelooven," daarop trad hg voor Zwolle in de Tweede kamer, om na zgn aftreden, later in Mei 1865, •le plaats in te nemen van Groen vaix Prinsterer voor Arnhem. Dezen Kamerzetel verruilde hg in Juni 1866 voor dien van minister, wederom van buitenlandsche zaken, in het eerste ka binet-Heemskerk. De geschiedenis van het ministerie-Van ZuylenHeemskerk, met de ontbindingen en de moeielykheden die de Luxemburgsche kwestie opleverde, is te zeer bekend om daarover uit te weiden. De graaf Van Zuylen heeft zoowel als minister, als later toen hg weer voor Arnhem zitting nam in de Kamer, met overtuiging en talent als anti-revolutionnair staatsman de conservatieve politiek voorgestaan. Na 1875 trad hg op nieuw als diplomaat opom ten slotte in 1883 in den Raad van State rust te vinden en zjjne begaafdheden en kennis te wgden aan 's lands belang. Te Amsterdam werd Zondag de jaarlyk sche algemeene vergadering gehouden van de Nederlandsche afdeeling van het »Algemeen Israelietisch Verbond" Alliance Israélite Uni- verselle). Prof. mr L. de Havtog leidde ook ditmaal, als voorzitter van bet Nederlandsch Comité, de byeenkomst. Hjj opende haar met een woord van welkom aan de afgevaardigden en de overige leden met hun dames, die in grooten getale waren opgekomen en wees erop, dat deze jaarlgksche feestvergaderingen telkens aangename rustpunten in de geschiedenis van het verbond zgn, welke prikkelen tot verhoogde werkzaamheid en grooter krachtsinspanning daarna. Het Comité Central te Parjja had ditmaal dr. Frank, opperrabgn te Keulen, mtgenoodigd als vertegenwoordiger van dat centraal bestuur in deze algemeene vergadering op te treden. Deze,- onze vroegere landgenoot, wiens groote wel sprekendheid en bekwaamheid meermalen hier te lande uitblonken in zgn kring, werd met de grootste ingenomenheid door de vergadering begroet en dr. Frank's antwoord op de tot hem door prof. De Hartog gerichte toespraak wekte niet minder de geestdrift van de aan wezigen, wegens de gehechtheid aan zgn vroe ger vaderland die er uit sprak, wegens zgn waavdeering, van Duitsch standpunt, van de vrgheden en rechten die wjj op Nederlands klassieken bodem mogen genieten, en wegenB de verheven opvatting, die de geleerde spreker in vurige taal vertolkte omtrent de roeping en de bestemming van het jodendom en zjjn verbond. In dienzelfden gedachtengang bewoog zich de zeer fraaie en gekuischste feestrede, welke de heer A. van Loen, opperrabgn in de p o- vincie Groningen, hield. Hg schetste, in breed e trekken en schoonen vorm, den worstelstrjjd, dien ook het Jodendom voor de groote begin selen van zedeljjkheid, humaniteit, rechtvaar digheid en verdraagzaamheid heeft te voeren; een strjjd, in den Bjjbel uitgedrukt door »de worsteling van Jacob met den man totdat de dageraad verlichtte"; een gelukkige sym bolische greep die den redenaar welkome stoi gaf tot uitwerking van jzjjn themahet on- Alles aan dien man stond haar even veel tegen: van den diamanten ring aan zjjn blanke hand tot het rood fluweel van zgn rookbuisje. Hare woorden brachten hem weer tot zich zelf en hg bukte zich om naar zgn lorgnet te zoeken, dat hg in zgn schrik had laten vallen. »Waarlgkjuffrouw Humphreys, ge loof ik »Gjj kent mgn naam zeer goed, mgnheer, en gg weet ook heel goed dat het alleen door uw -laagheid en door bedriegergen is dat ik deze betrekking in dit huis moet ver vullen", antwoordde Tessie trotsch. »Genoeg van die modepraat", riep hg brutaal uit en toen zgn gewone zachte stem weer aannemende, ging hg voort: Waarlgk, uw toon verbaast mg, juffrouw Humphreys. Ik begeef mg naar mgn kamer, na een opwin dende, ja, ik mag wel zeggen, een dure partij biljart met mgn gastheer, en op een ongewoon utir licht in de kamer ziende, dacht ik natuur lgk dat een mgner kleine vriendinnetjes tot- laat in den nacht zat te lezen. Voila tout!" >De meisjes zgn geen van beidenklein", zei" Tessie op haar deftigsten toon, »en als gjj mg voorbg wilt laten, mjjnheer Baker, zal ik naar mgn kamer gaan. Hoe ongelukkig dat juist op dit oogenblik mevrouw Magniac de gang inkwam. Zg had een boek op de tafel in de leerkamer laten lifge») 'dat zjj nog wilde uitlezen eer zjj ging wankelbaar vertrouwen op den triumf van recbf en waarheid, wanneer eenmaal.de dage- raaü der wa'':e beschaving voor het mensch- dom ten volle zal zgn aangelicht en ook tot den vjjand, die de worsteling met Jacobs na komelingen vaak nog voortzet, de overtuiging zal zgn doorgedrongen van wat algemeene broeder- en menschenmin vermag voor weder- zjjdsche waardeering en gemeenschappel jj ke onbevangen samenwerking voor het heil der gemeenschap, allen tot zegen. De rede van den heer Van Loen vond war men bjjval. Jaar- en financieel verslag werden daarna uitgebracht. De flnancieele toestand ia bevre digend, ondanks de vermindering, in 't afge loopen jaar, van het ledental van het verbond. Doch het Russenfonds is nagenoeg geheel uit geput, en niet zonder bezorgdheid wordt het oogenblik tegemoet gezien waarop een nieuwe emigratie uit Rusland de speciale behoeften voor dat doel weder mocht doen stggen. De aftredende leden van het hoofdbestuur de hh. J. D. Lioni, S. Houthakker en mr. B. J. Polenaar, voor Amsterdam mr. H. M. Wolff, voor Arnhem; J. Eizas, voor Geldei's Oosten; mr. M. De Pinto, voor 's Gravenhageen S. Van Dantzig, voor Rotterdam werden herkoztn. Yoor de volgende jaarvergadering is Zwolle aangewezen. De punten van beschrgving waren hoofdza- kelgk van huishoudelgken aard. Vad In den /Spectator brengt ook G., de delicate kunstcriticus, in een artikel over de tentoonstelling van Antwerpen hulde aan het door mej. Anna Abrahams ingezonden stil leven. Hg zegt daarvanhet »streelt onze oogen door de diepte der kleur; het blauw der draperie is van een exotische diepe kleur en kan slechts verkregen zjjn door oneindig zoekenmooi rondt zich de rosbruine vaas tegen het weeke blauw der draperie Het is slechts geschilderd om de kleur, om het faire en geeft ons daardoor een zuiver artistiek genot." De beroemde Fransche beeldhouwer Jean Carriès is overleden. Hg was nog nauwelgks 38 jaar oud. Zaterdag is te Londen in veiling gebracht de collectie oude schildergen, door Adriaan Hope verzameld. Het geheel bracht 1.197.300 fr. op. De Fluitspeler van Gerard Dou giug voor 91.875 fres, een landschap van Hobbema voor 78.750 fres, buste van een jong meisje van Greuze voor 76.135 fres. De hoogste prgzen bedong Rembrandt, diens portret van Nicolaas Ruts kwam aan den heer Agnew, eigenaar van de naar hem genoemde galerg, voor 123.375 fr, Door de aldeelmg SchouwenDuiveland van den Bond van Nederlandsche onderwijzer a is met algemeene stemmen de volgende motie aangenomen: »De afdeeling »Sehouwen-Dui* veiand" van den Bond van Nederlandsche onderwijzers stemt ten volle in met de houding van het hoofdbestuur in zake Dgkstra en keurt diens optreden ten zeerste af," slapen. Zoo stond zjj dus eensklaps voor die twee personen bjj de deur, in een toilet, dat duideljjk verried, hoe weinig zg verwacht had iemand te zullen ontmoeten, Zg had een oude verschoten peignoir aaa en haar gelaat, ontdaan van alle gewone kunstmiddeltjes, waB ver van frisch of aan- trekkelgk. »Mgnheer Baker! juffrouw Humphreys", nep zg verbaasd uit, nog boozer, omdat zg haar in zulk een slordigen toestand zagen. »Ik kan geen woorden vinden om mgne ver bazing uit te drukken." »De ontmoeting was geheel toevallig", zei Baker op gemelgken toon. »Ik ging de deur voorbg en toen kwam deze dame toe vallig de kamer uit." Hjj boog en spoedde zich weg, wel wetende dat zgn gastvrouw hem dankbaarder zou zgn voor zgn verdwgnen dan voor zgne veront schuldigingen, en liet de twee vrouwen tegen over elkaar staan. Mevrouw Magniac nam haar gouvernante van het hoofd tot de voeten op en sprak op hoogen toon»Ik moet u doen opmerken, juffrouw Humphreys, dat ik zulk een gedrag niet in mgn huis kan gedoogen. Het wordt gewoonlgk niet fatsoenlgk genoemd om ta middernacht rendez-vous met een heer te hebben." «Denkt gg dat ik zoo iets zou doen en dal gejg wel iget dien man?" sprak

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1894 | | pagina 1