N°. 307. 136" Jaargang. 1893 Vrij da 29 December. Volksleiders onder elkaar. Middelburg 28 December, Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco 2. Afzonderlijke nommers, met of zonder bijvoegsel, zijn verkrijgbaar a 5 cent. Advertentiën 20 cent per regel. Bij abonnement lager; Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benovens alle dankbetuigingen* van 17 regels 1.50 iedere regel moer 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Reclames 40 cent per regel. J-jetTeren. en nnnst, ONDERWIJS. UIT STAD EN PROVINCIE- Vh erin mei t-r. Middelburg 28 Dec. 8 u. na 33 gr. m. 12 u. 35 gr., av. 4 u. 35 gr. F. Verwacht verand. wind Agenten te VlissingenP. Gr. de Vey Mestdagh Zoon, te Goes A. C. Boluit, firma weduwe A. C. de Jonge, te Kruiningen F. v. d. Peijl, te ZierikzeeA. C. de Mooij, te TholenW. A. van Nieuwenhuijzen en te TerneuzenM. de Jonge. Verder nemen alle postkantoren en boekhandelaren abonnementen en advertentiën aan, evenals de advertentie-bureau's van Nijgh Van Ditmak, te Botterdam, de Gbbh. Belineante, te 's Gravenhage, en A. de La Mab Azn., te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parjjs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daube CrE., John F. Jones, opvolger. Advertentiën moeten des namiddags te één uur aan het bureau bezorgd zyn, willen zjj des avouds nog worden opgenomen. Met enkele woorden maakten wij in ons vorig notnmer melding van de vergaderingen, Zondag, Maandag en Dinsdag te G>oningen gehouden door den Sociaal-democratischeu bonden stipten wij aan hoe de tijd voor het grootste de4 werd zoek gemaakt met allerlei grieven te berde te brengen en elkaar ver wijten te doen. Het is nuttig, dunkt ons, een oogenblik langer bij dit congres stil te staan, cmdat daaruit menige les geput kan worden. Bekend is het reeds lang, dat onder de aanhangers der sociaal-demoeratische partij in ons land zich verschillende stroomingen openbaardeneen verschijnsel dat trouwens overal en ouder elke partij valt waar te nemen, zoodat daarin geen aanleiding behoeft te bestaan tot verwondering of ergernis. Men moge het in hoofdbeginsel eens zijn, omtrent bijzaken, omtrent, propaganda-mid- delen b. v., zal altijd verschil van gevoelen blijven bestaan. Maar de klove tusschen de verschillende leiders der socialistische partij in ons land is steeds grooter gewordende strijd scherper en de bestiijding persoonlijker en hatelijker, Domela Nieuwenhuis en zijn aanhangers hebben, volgens Van der Goes, de heeren, die zoo prat zijn op de volksgunst zuIIcd zeker niet gesteld zijn op eenige titulatuur, die beu deze allicht zo-u doeu derven - anarchistische neigingen. Van der Goes en mr Troelstra konden het evenmin met elkaai vinden. Van Kol kan Domela Nieuwenhuis niet uitslaan. En zoo gaat het steeds voort en blijkt er ten slotte niet de minste eenheid of eenstemmigheid te heerschen. De organen der partij, of liever der groe pen in de partij bieden al even veelkleurige schakeeringeu aanen hunne kolommen dragen de duidelijke sporen van de vijand schap, die de verschillende personen jegens elkaar bezielt Als Van der Goes in zijn Nieuwe Tijd het bekende orgaan Recht voor allen vergelijkt bij „een riool dat vuil ver zamelt en de omgeving verpest", of bij „een walmende petroleumlamp", dan antwoordt Recht voor allen daarop met Van der Goes te qualifieeeren als „een kraan" in „be schaafde geraffiueerde hatelijkheden" en helpt de redactie van dat blad mee om door middel van allerlei praatjes van eene weg gejaagde meid Van der Goes niet alleen maar zijne vrouw, zijn kind en zijn schoon moeder op straat te brengen. Wij zouden eigenlijk tegenover onze lezers ons wel mogen excuseeren over het mee- deelen van dergelijke persoonlijke, klein geestige dingen, maar wij dienden dit wel te doen om den geest te doen kennen, die mannen bezielt, welke zich als volksleiders opwerpen. Waar zoo'n geest de pennen bestuurt, lag het voor de hand dat, wanneer die mannen bij elkaar kwamen, het Diet lang duren zou of de gemoederen geraakten in gisting en de tongen los. Dit is dan ook nu te Groningen geschied. Het begon reeds dadelijk na het uitbrengen van het verslag, waarin gezegd werd dat Re Nieuwe Tijd de partij wil bestrijden en dat er Panama-zaken in den Bond voor kwamen, Toen men omtrent het eerste nadere opheldering vroeg, beweerde de secretaris van den centralen raad Sam W. Colthotf dat Van Kol en Troelstra in 't geheim steeds twist zochten, de Nieuwe Tijd gebruik'en om zich tegen de party te verzetten en zelfs ter vergadering waren gekomen om te twisten Van Kol uitte, volgens den secretaris, steeds zijne minachting over Domela Nieuwenhuis Zelfs de vrouw van Van Kol kwam te berde om die meening te staven. Met groot applaus werden die beweringen begroethoewel er toch ook zeer verstandig werd gevraagd, of men wel goed deed met die zaken te behandelen in tegenwoordigheid eener vijandelijke pers. Die pers was de z.g. bourgeois-pers, die bij volgende gelegen heden niet meer za! worden toegelaten, wat hare dienaren zeker niet zullen betreuren. En met zulk een verbod beloont men die pers voor haar ijver om, zooals inden boezem der vergadering zelve werd getuigd, onpartijdige verslagen te leveren en daardoor propaganda te maken voor de socialistische partij. Juist dat laatste hebben ook wij steeds gemeend dat een vrij onnoodig werk was te meer daar de partij hare eigen organen heeft. Hoe zeer die hulp aan de eene zijde dankbaar erkend en aan den anderen kant met ondank beloond wordt, blijkt wel uit bet bovenstaande. Van Kol liet natuurlijk niet na om zich te verdedigen. Eerst bewonderaar van Domela Nieuwenhuis geweest, heeft hij, toen hij zag hoe hij dezen op een te hoog voetstuk had geplaatst, later bestreden. Er is geen ver trouwen in de partijmen durit geen brief meer te schrijvenmen wantrouwt elkaar sn dat is te wijten aan den Centralen raad, die te geheimzinnig te werk gaat. Deze verklaring werd onderschreven door Domela Nieuwenhuis, maar hij kaatste den bal terug en gaf do schuld aan Vau Kol. Zoo'n zelfde toon heerschte gedurende het gansche congres. Alles droeg de duidelijke teekenen der verdeeldheid, der persoonlijke vijandigheid, die er onderling heerscht, en die den secretaris deed verklaren dat de arbeiders daaronder lijden, dat deze de partij den rug zullen toekeren, omdat zij zullen verklaren „waar zoo'n herrie is daar moeten wij niet wezen." En die toon èn de vrij doellooze en noodelooze kibbelarijen gaven den voorzitter aanleiding om eens te dreigen den hamer uéer te leggen, aan het einde van het congres te verklaren dat men den tijd met „kletsen" had doorgebracht, en de hoop uit te 3preken dat men een volgend jaar anders zal handelen en minder zich op advocaterij zal toeleggen. Over de PaDaraa-zaken in de partij sprak men in besloten vergadering, waarna hij, die de beschuldigingen uitte, verklaarde die te herroepenalleen hoopte hij op eene betere regeling der partij-aangelegenheden iets wat dringend noodig is. Wij zullen onze lezers niet vermoeien met al de onhebbelijkheden, die op het congres zijn geuitmaar nog enkele feiten mogen wel gereleveerd. Zoo was er na eene stemming, waarvan de uitslag twijfelachtig was, een oogenblik dat eene juffrouw misschien is burgeres beter iets liet doorschemeren van knoeierij, die aan de bestuurstafel piaats had. Dit gaf den secretaris aanleiding om weg te loopenmaar na de pauze keerde hij terug, nadat hem opgehelderd was dat de juffrouw hot niet zoo kwaad had bedoeld. Te midden van het tumult, dat naar aan leiding hiervan ontstond, riep een der aan wezigen „Gisteren en ook nu weer wordt er geïnsinueerd door de heeren 1 Zoo mag de tijd der arbeiders niet worden verknoeid, dan moeten de heeren er maar uit 1" Bij de bespreking der verschillende partij organen ging het even ongegeneerd toe: Eene beschuldiging dat Re Nieuwe Tijd uit Duitschland werd gesteund met f 750, eene bewering, waarover op voorstel van Van Emmenes de debatten werden gesloten gaf aanleiding tot een even onverkwikkelijk als kwajongensachtig debat, waarbij zelfs de voorzitter beaamde dat de schuld van al die „kletspraatjes" aan de heeren lag. Het belangrijkste besluit, door het con gres genomen, is wel de aanneming met 47 tegen 40 stemmen, 14 stemmen waren in blanco van een voorstel der afdeeling HoogezandSappemeer, luidende „Het con gres besluite, onder geen voorwaarde hoe genaamd, ook niet als agitatiemiddel mee te doen aan verkiezingen." Deze beslissing, waardoor werd uitge maakt dat door de socialisten in ons land niet aan eene verkiezing zal worden deel genomen, werd met gejuich begroet. Bij de bespreking ervan stonden Cornelissen en de zijnen weer tegenover Troelstra c. s. De eersten, de z.g. revolutionnair-socialisten zagen geen heil in het zitting nemen van socialisten in het parlement; Van Emmenes verklaarde o. a. dat de proletariërs genoeg buiten bet parlement om der regeering kunnen opdringen en dat de socialistische parlements leden in het parlement bedorven worden er met de leden der kapitalistische maatschappij meegaaD. Dit beaamde Domela Nieuwenhuis, die het revolutionnaire vaandel getrouw wil blijven. Dit beweren haalde hem het ver wijt van inconsequentie op den hals, wijl hij vroeger had verdedigd dat socialisten wèl in het parlement moesten gebracht worden. De bekende Fortuijn vond het onvoorzichtig in deze nu reeds een oordeel uit te spieken, waar men in ons land nog niet voldoende op de hoogte is. Hij hield zich dan ook buiten stemming. Aan die woordenwisseling kwam eerst een einde, nadat iemand de opmerking had ge- maakt dat het congres veel geleek op een debatingclub. Ziedaar enkele grepen uit het driedaagsch debat, in Groningen gevoerd. Ze zijn, meenen wij, voldoende om den geest te doen kennen, dien de meerderheid vervuldeen wij kun nen de wederzijdsche lieflijkheden, die schering en inslag waren, onbesproken laten. Tegen over onze lezers hebben wij te veel égards om nog meer onhebbelijke woorden hun onder de oogen te brengen. Uil het aangehaalde blijkt voldoende dat aan de opvoeding der heeren, die in de socialistische partij in ons land den boven toon willen voeren, nog veel ontbreekt en zij daarom beter deden zich meer op eigen be schaving toe te leggen dan als volksleiders op te treden. In de richting van zelf-ver- btitei ing is voor beu, du; ?li ons, nog veel te doen. En met des te geruster geweten Runnen zij de volkszaak aan andere handen over laten, omdat de arbeiders zeiven, zooals op het congres ten duidelijkste bleek, van hun hulp, hun leiding volstrekt niet gediend believenwijl zij begrijpen dat heeren als Domela Nieuwenhuis, Cornelissen, Van Emmenes enz. zich verloopen in personal! tciten. meer zoeken naar eigen verheerlijking dan naar de bevordering der waarachtige belangen van het volk. En als die arbeiders dan op dit oogenblik hun blik slaan naar Amsterdam, dan zullen zij nog meer dan door het te Groningen gesprokene versterkt worden in de meening dat die revolutionnaire socialisten hen op een dwaalspoor brengen. Wat toch zullen de weikloozen door het houden van optochten, waarbij altijd zich veikeerde elementen aansluiten die in wanorde hun kracht zoeken, en die niets te verliezen hebben, anders verkrijgen dan nadeel en nog grooter ellende Nu wij hieraan herinneren, veroorlove men ons eene kleine afwijking in ons betoog. Menigeen buiten Amsterdam zal, lezende wat daar voorviel, bedenkelijk het hoofd schudden. Wij doen dit eveneens, doch niet omdat wij vreezen dat erger dingen zullen gebeuren. Het is reeds meermalen gebleken, dat daar de orde voldoende ge handhaafd kan wordenen dit dient in elke goed geordende maatschappij in d< eerste plaats ook te geschieden. Maar wij betreuren het gebeurde om de goed geziude werkloozen, die daarvan al licht de dupe worden. Het ligt voor de hand dat in elke ge meente, maar vooral in eene groote stad als Amsterdam, zich tal van slechte elementen be\inden, die van elke betooging misbruik maken om onrust en kwaad te stichtendat er tal van personen zijn, die geen werk hebben niet omdat de omstandigheden dit thans meebrengen, maar wijl zij geen vak verstaan, niets kennen en daardoor altijd weinig of niets verdienen. Al die elementen sluiten zich bij eene betooging aan en geven daaraan, ten nadeele van de goedgezinde werk loozen, een gevaarlijk karakter. Dit begrijpen de revolutionnaire leiders even goed als wijzij weten wel dat daarin gevaar schuilt voor hen, wier belangen zij zeggen te willen voorstaan, zij moesten dan ook znlke betoogingen nalatenmaar met opzet doen ssij dit niet, omdat revolutie predikeD opstand verwekken hun eenig doel is en het hun niet anders dan welgevallig zijn kan wanneer er ernstige feiten plaats hebben. Gelukkig dat den arbeiders de oogen meer en meer opengaandat bleek te Groningen duidelijk genoeg. Er zal, vooral na het besluit omtrent par lementaire actie, stellig scheuring komen in de partij, eene scheuring die eigenlijk reeds lang bestaat, maar die spoedig tot scheiding moet leiden, daar samengaan van dergelijke heterogene bestanddeelen niet mogelijk is. Het juiste, kalme middel om, zooals in Duitschland, waar de sociaal-democraten geleidelijk in den rijksdag aan kracht winnen, door deelneming aan de verkiezing te trachten invloed te verkrijgen op den gang van 's rijks of 's lands zaken, zal vooral nu wij in ons land voor een nieuw tijdperk staan op het gebied der verkiezingen meer en meer ingang vinden onder de goedgezinde arbei ders-partij en in deze het voorbeeld gevolgd worden, door de Belgische socialisten gege ven, die met Kerstdag besloten steeds deel te nemen aan de verkiezingen, en wel zelf standig met eigen candi daten. Ook in ons land is toch het optreden van een man als Heldt in de Tweede kamer niet zonder vrucht; ja wij houden ons overtuigd dat zelfs het lidmaatschap dier kamer van Domela Nieuwenhuis zijn nuttige zijde heeft gehad in het belang der volkszaak en nog zou kunnen hebben. Waar nu de aanhangers van laatstge noemde dien weg niet uitwillen, ware schei ding zeker gewenscht. Zij zou onder de arbeiders-partij de atmosfeer zuiveren, en een groot, zoo niet het grootste deel verlos sen van h e e r e n-Ieiders, die op het Gro- ningsche congres en in hunne organen toonden in beschaving verre te staan beneden hen, wier belangen zij zich verstouten te willen behartigen, daar menig arbeider hun nog een lesje zou kunnen geven in wellevendheid. Bernhardt en een Coquelin, dan schijnt het my alsof deze laatsten in al die steden komen, vragende het geld en het applaus harer inwo ners maar Lngné-Poë gaat er overal rond, iets goeds en iets schoons brengende aan al wie het zien en het hooren wil. Goede oude vrienden van ons binnen te leiden bjj andere vriendelyke bekenden, wie is daartoe niet gaarne bereid Te eerder wanneer men zich ten volle kan overtuigd houden dat de voorstelling tot wederzydsch genoegen zal afioopen. Gaarne zagen wjj daarom de huiskamer onzer lezers, die te dien op- opzichte nog in gebreke bleven, Schorers Familienblatt op tafel liggen, want dit tijd schrift heeft zich in de jaren van zijn bestaan het recht veroverd in eiken gezelligen familie kring te worden opgenomen. Elk nommer is steeds vol afwisseling. Romans en. novellen vullen de kolommen naast opstellen over vragen van den dag, die steeds in bevattelyken vorm worden behandeld. Voorts vindt men er tal van nuttige rubriekeneen raadgever voor vrouwen, die zich een beroep kiezen, allerlei practische mededeelingen, korte berichten over sommige belangrijke gebeurtenissen of jubilé's, raadsels enz. enz., terwyl fraaie illustraties, waaronder dikwerf reproducties van schilderyen, het geheel opluisteren. Gaarne roepen wy onzen ouden Berlynschen vriend een welgemeend Glückauf m het nieuwe jaar toe, onder uiting van den wensch, dat hem te beurt valle een ruime uitbreiding van zyn lezerskring. Behalve prof. Quack treden primo Januari ook de heeren W. H. de Beaufort en J. A. Sillem uit de redactie van De Gids. Als nieuwe leden der redactie zyn toegetreden pref. Cort van der Linden en Louis Couperus. De af* tredende redacteuren blyven het maandschrift als medewerkers trouw. Het Salon des Variéiés té Amsterdam is door den heer Chrispyn gepacht en reeds den 9den Januari a. zal hy met de Nederlandsehe Tooneelvereeniging aldaar zyn intrek nemen. By kon. besluit is de veearts W. H. van Haselen, te Vianen, voor het tydvak van 1 Januari tot en met 30 September 1894 benoemd tot assistent aan 's ryks veeartsenyschool is een pensioen verleend van 2664 's jaars aan C. baron de Vos van Steenwyk, directeur van een postkantoor is de heer dr G. J. van der Flier,'predikant bij de Hervormde gemeente te 's Gravenhage benoemd tot lid en secretaris van de commissie tot de zaken der Protestartsche kerken Nederlandsehe Oost- en West-Indië Door den minister van binnenlandsche zaken is aan dr. A. van Bijlert, in verband met zyne benoeming tot directeur van het rijkslandbouw proefstation te Groningen, eervol ontslag 7er leend als assistent aan het Rijkslandbouwproef- station te Wageningenis voor het tydvak van 1 tot en met 31 Januar i 1894 benoemd tot assistent aan het rykslandbouwproeistation te Wageningen A. R. van Linge, kweekeling aan de Polytechnische school te Delft en is met ingang van 1 Februari 1894, benoemd tot assistent aan het rykslandbouwproefstation te Wageningen, L. Schaap, met toekenning van eervol ontslag als assistent aan het ryksland bouwproefstation te Goes. Volgens een heden ontvangen telegram gaat de voorstelling, op Zaterdag te M i d d e 1 burg te geven door het Thédtre de V Oeuvre niet door. Byzondere omstandigheden beletten den heer Lugné Poë zijne toezegging gestand te doen. Hij heeft echter verzekerd later de teleurstelling, die hij thans menigeen moet bereiden, te willen goedmaken, zoodra het gezelschap weder eens te Brussel komt. Giovanni wjjdde heden zijne gansche Too neelkroniek in het Hbld. aan dat gezelschap, Aan het slot schrijft hij. Lugné-Poë heeft, hoewel hiervan nog niets vast staat, het plan aan het eind van dit speelseizoen een lange tournee te maken, op welke hij alleen groote steden wil bezoeken Brussel, Amsterdam, Frankfort, Hamburg, Kopenhagen, Stokholm, Petersburg, enz. En wanneer ik in gedachten zulk een rondreis ran Bugné-Poë vergelyk met eene van een Sarah Het volgend jaar zullen door den Minister van marine 18 plaatsen worden opengesteld voor adelborst 3e kl. bij het kon. instituut voor de marine te Willemsoord. De volledige uitslag van de in 1893 ge houden examens ter verkryging der akten van bekwaamheid als hoofdonderwijzer of hoofd onderwijzeres is als volgt: Mannelijke candi- daten opgekomen 1267, teruggetrokken 184 afgewezen 594, toegelaten 489. Vrouwelijke candidaten opgekomen 113, teiuggetrokken 8, afgewezen 21 toegelaten 84. By kon. besluit is, zooals nog in een deel der oplaag van ons vorig nommer is medege deeld, benoemd tot burgemeester van Hulst de heer F. J. L. M. van Waesberghe Janssens e n van Stoppeldyk en Boschkapelle de heer B. J. B. van Sonsbeeck. Woensdag werd door de regenten der gestichten alhier aanbesteed de levering van grof tarwebrood gedurende het eerste kwartaal 1894. Minste inschrijfster was de Middelburgsche broodfabriek voor f 0.064, Aan den heer J. Calten Jr, electro-technicus te Amsterdam, is de electrische verlichting van het droogdok alhier opgedragen. Niettegenstaande den zwaren mist onder houden de booten der .Zeeland toch den dienst' De Engeland kon Woensdag avond te 7 uur op de reede van Vlissingen en te 7.40 uur op de haven komen. Mail en passagiers zyn 's nachts te 3,45 utlr vertrokken. De nachtboot Willem Prins van Oranje kwam heden morgen te half zeven, dus op den gewonen tijd, aan, terwyl de Harwichbaot naar Antwerpen eerst te elf uu r passeerde. Door den mist is de Middelburgsohe boot» die Woensdag van Rotterdam gevaren was^ niet verder doorgegaan dan tot Stavenisse. Heden werd door dezelfde oorzaak noch vdh bier noch van Rotterdam gevaren. Aan den heer A. J. Noordhoek, zeeloods by het loodswezen van het 6e district, ter standplaats Vlissingen, is, op zyn verzoek, met ingang van 1 Januari a. s. eervol ontslag van den dienst verleend, wegens in- en door den dienst bekomen lichaamsgebreken, onder toekenning van pensioen. De officieren der dd. schutterij te Vlis singen, Woensdag avond ten huize van den heer Jos. van Raalte, majoor, commandant dier schutterij, aan een souper vereenigd, boden den kapitein W, L, Winkelman, naar aanleiding

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1893 | | pagina 1