N°. SO. 1366 Jaargang. 1893. Dinsdag 24 Januari. FEUILLETON. SINAASAPPELEN EN CITBOEffl. Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco 2. Afzonderlijke nommers, met of zonder bijvoegsel, zijn verkrijgbaar a 5 cent. Advertentiën20 cent per regel. Bij abonnement lager. Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens alle dankbetuigingen, van 17 regels 1.50; iedere regel meer f 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte]} Telephoonnommer 139. Middelburg 23 Januari. c. sw erdn a. Bedrijfs- en Beroeps belasting. Thermometer. Middelburg 23 Jan. 8 u. vm. 41 gr. mi. 12j[u. 43 gr., at. 4 u. 43 gr. F. Verwacht N. W. wind. Agenten te Vlissingen: P. G-. de Vey Mestdagh Zoon, te Goea A. A. W. Bolland, te Kruiningen F. v. d. Peul, te Zierikzee A. C. de Mooij, te TholenW. A. van Nieuwenhuijzen en te TerneuzenM. de Jonge. Verder nemen alle postkantoren en boekhandelaren abonnementen en advertentiën aan, evenals de advertentie-bureau's van Nijgh Van Dithah, te Botterdam, de Gebk. Belinfante, te 's Gravenhage, en A. de La Mae Azn., te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland te Parijs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daube Cie., John F. Jones, opvolger. Ail verteut i£n moeten des namiddags te één uur aan het bureau bezorgd zijn, will en zij des avonds nog worden opgenomen. Verhinding; te land van de lielile ileelen van Xeeuwscli-Vlaanderen. In zjjn onlangs, in verband met dit vraag stuk, gevoerde polemiek met bet Weekblad voor Zeeuwsch Vlaanderen's Westelijk deel schreef onze Biervlietsche correspondent o. a. «Waar het onze handelsbelangen en het land- bouwverkeer geldt, richten wij het oog naar het Zuiden en niet naar het Oostelijk Zeeuwsch- Ylaanderen. Onze poldergronden brengen kla- vergewassen en stroo voort, die de Belgische boeren behoeven om hun vee te mesten. Ook vlas, gerst en haver is meest voor België be stemd." Tegen 'n dergelijke argumentatie komt de redacteur van genoemd weekblad in zijn jongste nominer op. Hij verklaart zulk eene bewijsvoering niet te kunnen aanvaarden als ernstig gemeend. Haver en gerst gaan zoo schrijft bij voor het grootste deel naar België, dat's waar, maar voor dat vervoer is waarlijk geen nieuwe weg noodig. 't Is toch van algemeene bekend heid, dat die granen doorgaans verkocht worden op de markt te IJzendjjke en in die gemeente, een enkele maal ook in het naburige Hoofd plaat geleverd worden En dan het stroo dat door de Belgen opge kocht wordt om hun vee te mesten Toen we dat lazen, voelden we neiging om aan onze veehouders den raad te geven om een reisje naar België te doen om daar te gaan leeren, hoe men heesten met stroo vet kenden ze dat kunstje, ze zouden er aardig wat voordeel uit kunnen trekken, als ze het stroo hielden om zelf de beesten te vetten. »Of zit het 'em soms in den weg dachten we verder, wordt gewoon stroo misschien vetstroo, als het door den Clarapolder gaat Wat verder het vervoer van vlas en klavers (klaverhooi zekerbetreft, dit geschiedt ge woonlijk in een tijd, dat onze polderwegen hard zijn als een bolbaan en meermalen zagen wij, in de nabijheid van steenwegen, voordat vervoer gebruik maken van den polderweg, eenvoudig om de tollen te vermijden! Wjj vinden, dat de schrijver uit Biervliet de zaak te eenzijdig bekijkt; van die eene zijde bekeken te veel tracht te bewijzen en daarom feitelijk niets bewijst. Wjj willen dit, door aan zijne redeneering eene eenzijdige beschouwing vast te knoopen, duidelijk maken. Verstandige landbouwers verkoopen klavers noch stroo. Verhavding van den weg geeft aanleiding tot dien verkoop. Beter dusgeen steen- of grintwegen te leggen, om onverstandige landbouwers te dwingen te behouden wat zij zelf hard noodig hebben. »Maar", schiet er daar een uit zijn kloeven, »de boeren verkoopen dat niet; 't zijn klavers en stroo van eigenaars, die publiek verkocht worden". 11. Uit hei Engelsch van HOOFDSTUK 5. Toegestemd, maar dan is het verkoopen van klavers en vruchten te velde uitsluitend van belang voor eigenaars, zaakwaarnemers, deur waarders en notarissen en rechtstreeks ten nadeele van den landbouwerwant, konden de eigenaars, tengevolge van het gemakkelijk vervoer, voor zelfgeteelde vruchten (dat wil zeggen voor vruchten van landen, die hunne pachters voor een klein beetje geld bewerkt hebben) zulke hooge prijzen niet bedingen, dan zouden daaruit twee voordeelen voor den landbouwer volgen le de «mwonende veehouders zouden voor een lageren prijs kunnen geraken aan 't geen zij op eigen hofstede te kort komen; of 2e de eigenaars zouden ophouden te teelen en de landen voor een matigen prijs aan hunne pachters afstaan. Waaraan we nog zouden kunnen toevoegen le dat het vervoer van ongedorscht graan naar België groot nadeel berokkent aan onze arbeiders, die daardoor in den winter beroofd worden van werk 2e dat de verbetering van de wegen naar België steeds meer Belgische kapitalisten lokt om hier land te koopen. Hebben deze eige naars iets op hunne hofsteden te verbouwen, dan laten zij alles door Belgische ambachts lieden verrichten, terwijl hunne pachters de bouwstoffen in België moeten balen. Verbe terde wegen naar België drukken onze kleine nijverheid dood, maken onze ambachtslieden werkeloos en benadeelen onze landbouwers. Zal de briefschrijver in de Middelb. Cour., als bij zijne beweringen met de onze verge lijkt, nog even zielsverlangend naar het zui den blijven uitzien, alsof alleen van die zijde voor ons heil te verwachten is, of zal hij wil len erkennen, dat aan elke verbinding met België ook schaduwzijden verbonden zijn, die wel eens bekeken mogen worden Wij zijn in de verste verte geen verklaarde tegenstanders van een kunstweg door den Clarapolderelke wegsverbetering begroeten wjj met vreugde, want goede wegen bevorde ren het verkeer, daardoor den handel en openen dus nieuwe bronnen van welvaart, maar we zouden niet gaarne het alge meen belang opgeofferd zien aan eenige kleine locale belangen en boven elke nieuwe ver binding met België gaat ongetwijfeld de ver binding van deelen van Nederland onderling en van de deelen met het geheel. De slechte middelen van gemeenschap tusschen de gemeenten van ons distriet en tusschen die gemeenten en Zeeland hebben vroeger aanleiding gegeven, dat Nederlandsche eigenaars hunne goederen hebben verkocht. De gemakkelijkheid, waarmede deze landen uit België te bereiken zijn, deden Belgische eigenaars aankoopen, wat te koop geboden werd, en het noodzakelijk gevolg daarvan is, dat Staats-Vlaanderen eerlang eene Belgische kolonie zal zijn, waaruit alle nijverheid, alle ambachten worden verdrevenwaaruit jaar lijks duizenden en duizenden guldens aan pacht naar het buitenland worden vervoerd, terwijl geen dier eigenaars iets bijdraagt tot ondersteuning van bestaande nuttige in richtingen, iets afzondert om de armoede te fatty zag Gordon schielijk aan, benieuwd om te weten of bij schertste, maar zijn blik ver ried den grootsten ernst. Juffrouw March bloosde, plukte verlegen aan de kant, waar mede haar japon opgesierd was, en was heel bljj toen het diner aangekondigd werd, of schoon zij daar eerst erg tegen op gezien had omdat zij niet aan zooveel deftigheid gewoon wasschuchter legde zij haar hand op den arm van haar gastheer en liet zich naar de eetzaal geleiden. Wat moet het heerlijk wezen om rijk te zjjn, dacht Patty, terwijl zij droomerig zat te staren op het fijne damast en het schitterende zilver en toch doodsbang was voor den liverij knecht, die achter haar stoel stond. Hoe ver rukkelijk om het eten zoo klaar op tafel te krijgen, zonder te weten wat er kwam, in plaats van alles zelf te gaan koopen, misschien wel naar huis te dragen en klaar te maken. jZjj yoelde zich mjjlen van Drumble verwjj* derd en kon niet begrjjpen dat zij gisteren nog in de keuken van de pastorie had ge staan, om de appelen voor de taart te hakken. Uit deze overpeinzingen werd zij gewekt door haar buurman, die tot aan het einde van den maaltijd zóo onderhoudend met haar praatte, dat zjj geen tijd meer had om verlegen te worden. Val was na het eten in het salon, meteen groote witte kanten kraag en mooie stijve krullen. Onmiddelijk nam hij den heer Lor vrie in beslag, klauterde op zijn schoot en vroeg om zijn horlogie van binnen te zien. Juffrouw Blake nam stilwjjgend haar gewone plaats weer in en Patty ging op een laag schommelstoeltje zitten, hopende dat Judith, of de heer Blake, met haar zou komen praten doch omziende merkte zij dat die twee bij het raam heel druk stonden te redeneeren Zij keerde zich schielijk weer om, en begon te soesen over Cragside en de pastorie, Val en Judith, de overleden mevrouw Blake, oom Jacob en de appeltaart, waardoor een onbe grijpelijk mengelmoes in haar brein ontstond, «En hoe is het gegaan Judith vroeg de heer Blake, »ik heb u nog niet alleen ge sproken. Er is geen verandering in Ursula, naar ik zie." «Die is er toch wel zei Judith met een ernstig gelaat. «Doch niet ten goede »Ten goede?- O, Gordon het wordt hoe helpen lenigen in die gemeenten, waar zijne landerijen gelegen zijn. Reeds zijn er verscheidene polders waar Belgische ingelanden de meerderheid uitmaken en dus alles kunnen regelen bij ons, zonder ons en tegen ons ten bate van hun uit sluitend eigenbelang, zonder te vragen naar de belangen, noch van 't gemeenschappelijk vaderland, noch naar die van de gemeenten, waartoe de polders behoorenzelfs niet naar die hunner pachters, zoolang zij daarvan geen geldelijk nadeel ondervinden. Die stand van zaken moet veeleer gekeerd dan bevorderd worden, en een van de doel treffendste middelen om daartoe te geraken is aaneensluiting der deelen, opening van gemeenschapswegen met het vaderland, opdat niet eerlang het rijke Zeeuwsch-Vlaanderen, tengevolge van zijne aardrijkskundige ligging en het winstbejag van enkelen, onder Ne- derlandsche vlag een tweede Ierland worde, uitgezogen door het Belgisch kapitaal Het Vad. wijdde een hoofdopstel aan de jongste beschouwingen van prof. Spruyt over het aanhangige kiesrec-htontwerp. Aan het slot daarvan zegt het liberale Haagsche blad Komaan, zouden wij niet langs anderen weg tot een vergeljjk kunnen komen Tot onze groote voldoening zou de keer Spruyt het gestelde kenmerk van geschiktheid niet onbepaald veroordeelen en noemt bij het gestelde kenmerk van welstand zelfs een uitnemend kenmerk. Wat wil men nog meer Het is waar, de hoogleeraar wraakt de wijze van uitvoering bij bet kenmerk van geschiktheid en geeft dienaangaande ver schillende verbeteringen in overweging. Wel nu, daar is immers over te praten, en de meeste voorstanders van Tak's kiesrecht al juichen zij ook in een vergadering een populair spreker toe, wiens betuiging, dat hij met Tak door dik en dun gaat om den gloed van overtuiging, daarin neergelegd, weldadig aandeed, zijn zoo eenzjjdig en halsstarrig niet, dat zij niet onpartijdig eenig voorstel zouden overwegen, dat het grond denkbeeld van den minister zelf beter tot zijn recht tracht te doen komen. En wat het kenmerk van welstand betreft, het is waar de hoogleeraar heeft een groote «maar" het onderhoud van zichzelf en zijn gezin zou een uitnemend kenmerk zjjn, ware de aanwezigheid maar te constateeren. Is dat zoo zeker, dat dit onmogelijk is De Liberale Unie zelf, tegenwoordig des hoog leeraars béte noire, geeft toe, dat het vermoe den, in het wetsontwerp neergelegd, weinig aannemeljjk is. Als de hoogleeraar maakt zij geen bezwaar, behalve bedeelden, ook land- loopers, bedelaars, zwervers uit te sluiten, en de uitsluiting van inwonende meerderjarige zoons, die door hun ouders worden onderhou den, zal mede wellicht niet op onvoorwaar delijk verzet stuiten. Kunnen wjj dan ook hier niet streven naar formules, die het grond denkbeeld van den minister zelf beter tot zjjn recht doen komen In elk geval blijkt de hoogleeraar niet zoo ver af te staan van de voorstanders van Tak'i langer hoe erger, Haar manie ik weet er geen ander vroord voor, neemt met den dag toe." «Daar was ik wel bang voor. Ik voelde het." »Gij moet het wel zien ook. Het is vreeselijk vervelend. Heeft zjj met u gespro ken?" fluisterde zjj. «Zjj heeft het beproefdmaar ik viel haar in de rede. Wat verder Judith?" »Wat verder? Gjj hebt toch zeker van haar laatste kuur gehoord »Van Ursula «Ja. Zjj wil hier van daan in een gesticht gaan als zjj Roomsch was zouden wjj het een klooster noemen." «Onmogelijk! Dat kan zij niet in ernst meenen." «Zij meent het stellig. Verleden week heeft zij er nog over gesproken. Zjj wachtte slechts op éen ding, zei zij." «Wat was dat?" »Dat gjj deedt wat zjj wenscht", zei Judith langzaam en zag hem bjjna smeekend aan. «Maar dat zult gjj toch niet doen, Gordon? Het zou zelfs voor Val niet goed zijn" «Ik? Neen Judith, dat nooit", sprak hjj zoo driftig en luid, dat Patty verschrikt omkeek. «Dat zal ik nooit doen, Judith", ging hjj kalmer voort «al kon ik er mjjn leven mee redden. Daaromtrent kunt gjj kiesrecht, als zjjn gebetenheid tegen ben bad doen vermoeden. Ongelukkig slechts is bet juist die verbitterde toon, die weinig blijk geeft van een ernstig streven tot toenadering. Die geeft zoo dsn indruk van den man, die, voelende, dat de bodem hem onder de voeten wegzinkt, tot concessiën zich bereid toont, maar zijn ergernis over de noodzakeljjkheid, om die concessiën te doen, lucht tegen hen, die hem er toe nopen. Die houding ljjkt ons niet verstandig. Zjj, die beticht worden van 't aanbevelen van beginselen, van welker verderfeljjke strekking zjj overtuigd zijn, en dat uit blind onverstand, flauwhartige berusting of onmanneljjke zwak heid, zonden op hun beurt wel eens kunnen vragen, of hjj door geen ander beginsel wordt gedreven dan vrees voor zjjn geld kist Zjj, tot wier beschaming onze vaderen in hun heldentjjd worden opgeroepen, die niet met zoetsappige inschikkelijkheid voor het in hun oog verkeerde, niet met oog luikend toelaten van het ongerijmde zich stelden tegenover de wereld, konden we! eens vragen, of de heldenmoed van den hoogleeraar, die zich stelt tegenover de wereld der kleine lieden en den njjveren, eerlijken werkman een kaakslag toedient, waar hjj, wjjzende op de ruiteninwerpers in het Noor den, schamper zegt«ziedaar uw aanstaande kiezers", of dat de heldenmoed is dier door hem zoo gevierde vaderen Inderdaad op een weinig meer waardeering hebben zjj recht, die niet uit onmanneljjke zwakheid, niet in flauwhartige berusting, niet met blind onverstand te werk gaan, maar die het vertrouwen koesteren, dat een onbekrompen geschonken vertrouwen ook vertrouwen wekken zal. Onderling vertrouwen is broodnoodig in onze dagen, en niets treft meer in de artikelen van den hoogleeraar dan de volslagen af wezigheid van dit besef. De N. R. Crt. ontving uit Batavia een telegram, meldende »Java tuchtigde Dobo, kreeg 14 gewonden. Posthouder Zuidkust Guinea verjaagd." Volgens de mailberichten van het laatst van December jl. waren er te Dobo, op het eiland Waminer, standplaats van den posthouder der Aroe-eilanden, residentie Amboina, ongeregeld heden voorgevallen, waarbjj drie Chineezen en een vjjftigtal andere personen zouden zijn omgekomen. De posthouder Erntsen en nog twee andere posthouders uit dezelfde afdeeling waren naar Amboina gevlucht. De beweging werd aan dweperij toegeschre ven, doch van welken aard die was, bleek niet. De bevolking op Wammer bestaat uit mohammedanen, heidenen en inlandsche chris tenen, die door elkander wonen. Het bericht van het voorgevallene was den 19en November te Amboina aangebracht dooi den resident, die het, op eene dienstreis in zee zjjnde, vernomen had en terstond naar zjjne standplaats teruggekeerd was. Den volgenden dag, 20 November, was daarop de resident, met eene compagnie infanterie onder bevel van den kapitein Niuta, naar Dobo vertrokken. volkomen gerüst zijn. Waarom ziet gjj mjj zoo vreemd aan Is er nog iets «Ja ik ik wilde dat ik het u niet behoefde te vertellen, Gordonmaar zjj is hier geweest." «Hier?" «Ja verleden week." Gordon zei niets maar zjjn gebruind gelaat werd vuurrood en hjj klemde de tanden op elkaar om een heftigen uitroep te weerhou den. Hij zag zjjn nicht stilzwjjgend aan en wachtte dat zjj zou voortgaan. «Ja, het was verleden week. Zij dacht dat gjj terug waart, naar het scheen; men zei haar dat gij nog op reis waart, doch zjj weigerde het huis te verlaten zonder iemand gesproken te hebben. Ursula heeft er niets van gemerkt; want ik was bang dat zjj, als zjj het wist, er op zou aandringen dat zij hier bleefen düs heb ik haar gesproken." »Gjj zijt een flink meisje, Judith", zei hjj, haar op den schouder kloppende. «Dank u, kind! Wat verder." «O, ik had een heele scène met haar" ging Judith op fluisterenden toon voort, »net als die vorige. Zjj kwam natuurlijk met het zelfde doel en wilde in het eerst niet geloo- ven dat gjj niet thuis waart. Toen ik haar daarvan overtuigd had, wilde zij weten wan neer gij terug kwaamt." «Hebt gjj het haar gezegd?" i «Eet was de eenige kans om ya» haar Het verjagen van den posthouder ter Zuid kust van Nieuw-Guinea kan wel met deze, op de naburige eilanden ontstane, beweging in verband staan. Bjj kon. besluit is benoemd tot notaris binnen het arr. Utrecht, ter standplaats Utrecht, G. J. van den Berg, candidaat-notaris aldaar. Aanstaanden Donderdag verleent de minister van oorlog geene audiëntie. Volgens het voorloopig verslag der Eerste kamer over de begrooting voor W ater- staat werd in de afdeelingen aanbevolen verbetering van de havens te Breskens en te Veere. Vele leden klaagden over de werking dei- nieuwe spoorweg-contracten, waarvan de voor gespiegelde voordeelen tot dusver zjjn uitge bleven. Meer nadrukkeljjk werd gewaarschuwd tegen groote uitgaven voor nieuwe werken of voor werken tot wjjziging, verbetering of uit breiding van bestaande werken, welke ten slotte ten laste van den Staat zouden komen. De dienaangaande op de Maatscbappjjen rus tende verplichtingen scheen de regeering te licht op te vatten. Men betreurde het diep, dat de geldeljjke uitkomsten tot dusver in den weg staan eene verlaging van de tarieven, die dan toch voornameljjk op den voorgrond had gestaan. Tot dusver was noch het personen vervoer, noch het goederenvervoer vergemak kelijkt of gebaat, getuige o. a. het goederen vervoer te 's Gravenhage. Bij de inrichting van den landbouwraad be hoorde, beweerde men, zoowel op het belang van den landbouwer als op dat van den land bouw gelet te worden. Enkele leden waren voor de oprichting van eene staats-hypotheekbank. Ernstig werd door sommigen gewaarschuwd tegen overdrjjving in de beperking van den Zondagsdienst voor posterjjen en telegrafen. Van vele zijden werd verlangd, dat spoedig voor alle verkeer tot staats-exploitatie van de telephoon worde overgegaan. Door den heer mr E. Fokker is bjj het ver slag gevoegd eene nota betreffende het regle ment op het baggeren. Het voorloopig verslag der Tweede karneï over dit ontwerp is Zaterdag verschenen en 77 bladzjjden groot. Een meer uitvoerig uittreksel dan on A Zaterdag per telegraaf gezonden werd laten wjj hier volgen. Algemeen werd hulde gebracht aan den grooten spoed, dien de minister met de indie ning heeft betracht, aan zjjn ongewone arbeids kracht en voortvarendheid. Terwjjl volgens sommigen het ontwerp evenzeer bewondering verdiende als in het algemeen getuigende van groote kennis en talent, dachten andere leden minder gunstig over het verkregen resultaat, droeg h. i. het ontwerp het kenmerk van de overhaasting, waarmede aan de samenstel ling is gearbeid en was de redactie buitenge- af te komen en ik was zoo bang dat Ursula zou verschjjnen; dus zei ik haar dat gjj nog geen tjjd bspaald hadt, maar dat ik u stellig vóór Kerstmis verwachtte. Ik ik vrees dat zij terug zal komen. Het Spijt mjj zoo." «Gij künt het niet helpen, kindlief. Ik betreur alleen dat gjj dat onaangenaam bezoek gehad hebt. Terugkomen! Ja, dat zal zjj zeker. Ik kan u zeggen dat ik daarom alleen mjjn thuiskomst verfoei." «Gordon, is er dan niets aan te doen, om van haar af te komen »Nog meer dan ik gedaan heb Neen, Ik heb haar het huis ontzegd maar dat schrikt haar nog niet af, Men kan tegenover een vrouw geen geweld gebruiken ten minste ik niet en dat weet zjj." «De wetbegon Judith. »Dat kan ik niet, kindmisschien is het zwakheidmaar ik zou Somtijds geneigd zjjn; haar om te koopen, opdat zjj mjj met rust late." «Dat deed ik niet." »Ik zal het ook niet doenwant daü steek ik mjj in nog meer moeieljjkheden. Is dat alles «Nog niet, zjj stond er op om Val te zien." «Dat hebt gjj toch niet gedoogd «Natuurljjk niet. Ik zei dat Val op dö kinderkamer was, waarvan ik den sleutel in mjjn zak had en dat ik dien niet afgaf. Dat was de zuivere waarheid, daar ik hem opge< sloten Md, toen ik vernam dat zjj er waai

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1893 | | pagina 1