N°. 218. 135° Jaargang. 1892, Donderdag 15 September. Middelburg 14 September. MfbUILUlUn. Dex« courant verschijnt d a g e I ij k J met uitzondering ran Zon- en Feestdagen! Prfjt per kwartaal in Middelburg en per post franco f 2. Afzonderlijke nommers, met of zonder bijvoegsel, zijn verkrijgbaar a 5 cent: Advertentiën20 cent per regel: Bij abonnement lagerj Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens alle dankbetuigingen; van 17 regels 1.50; iedere regel meer f 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte] Telephoonnommer 189. BEKENDMAKINGEN- OBUSN ÜÜjXJS. HI IIIII1III IS(.SCIIi: H)l HIM. Vbetmoineter. Middelburg 14 Sept. 8 o, Tm. 62 gr. m. 12 u, 66 gr., av. 4 o. 63 gr. Verwacht N. W. wind. Agenten te VlissingenP. G. db Vbt Mestdagh k Zoon, te Goes: A A. Y)Bolland, te KruisingenF. v. d. Peijl, te ZierikzeeA. C. de Moon, te TholenW. A. Advertentiën tab Nieuwenhtujzz* en te TerneuzenM. db Jonen. Verder nemen nlle postkantoren en boekhandelaren abonnementen en advertentiën au, evenals de moeten des namiddags te éém nor advertentie-bureau's van Nijgh Van Dithar, te Botterdam, db Gbbb. bnilnïahii, te Gravenhage, en A. de la Mar Azh., te Amsterdam. j aan het bureau bezorgd zjjn, willen Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parjji en Londen, de Compagnie gés ér als de Publicity étrangère G. L. Daube Crz., Joh* F. Jonas, opvolger. j „jj deB avonds nog worden opgenomen CHOLERA. De burgemeester van Middelburg maakt bekend dat de minister van binnenlandsche zaken, krachtens art. 8 van het koninklijk besluit van 4 September 1892 Staatsblad no 215) tot vaststelling van buitengewone maatregelen tot afwending der Aziatische cholera en tot wering harer uitbreiding en gevolgen, heett goedgevonden te bepalen, dat genoemd artikel zal worden toegepast ten aanzien van personen, komende uit Rusland, Hamburg, Altona, Antwerpen of Havre, zoodat ieder, die een of meer personen, komende uit Rusland, Hamburg, Altona, Antwerpen of Havre in zijne woning huisvest, verplicht is, onmiddellijk na aankomst van dien persoon of die personen daarvan kennis te geven aan den burgemeester, en evenzoo kennis te geven aan den burgemeester van elk verdacht ziektegeval in zijne woning, mitsgaders van bet vertrek van bovenge noemde personen en van de plaats waarheen zjj alsdan vertrokken zijn. Middelburg, den 9en September 1892. De burgemeester voornoemd, SCHORER. Het indertjjd door een bnitenlandsch blad in de wereld gezonden bericht dat onze re geering generaal Brialmont geraadpleegd zou hebben over de stelling-Am sterdam, is nooit bevestigd. Veel waarde werd er dan ook niet aan geheoht; hen berustte öi op een verkeerd begrip van hetgeen over die kwestie in ons land werd geschrevenöf het was een louter verzinsel van iemand die gaarne haa gezien dat zoo iets was geschied. Hu is in de jongste aflevering van het tjjd- schriit de Landsverdedigingonder redactie van Inveitigatoresdeze veelbesproken kweBtie be handeld. Daarin wordt beweerd dat, om in deze uitspraak te doen, een looale kennis noodig is, welke men eigenljjk alleen kan verwachten van personen, die in de stelling verbidt houden. >Van den generaal Brialmont, zoo heet het, mogen wjj dit niet verwachten integendeel, de waterstaatkundige toestand van ons vaderland en in de eerste plaats van de terreinen om Amsterdam is zoo eigenaar dig, dat er heel veel tjjd noodig is zelfs voor den grootsten vestingbouwkundige om er van op de hoogte te komen. Zou nu de heer Brialmont hier wel een uitspraak kunnen doen en onbevooroordeelde Nederlandsohe mi litaire ingenieurs niet Wjj achten ons niet bevoegd op die vraag te antwoordendoch wel weten wjj dat generaal Brialmont ook elders is geraadpleegd. Uit het Engeloch. va* T. S. MILLINQTON. XLI. in landen en over kwesties waarbjj toch ook kennis vsn locale toestanden werd vereisoht. Zich daarvan op de hoogte te stellen scheen hem tooh zoo moeiljjk niet te vallen. Genoeg, de redacteur van het Utrechtsah Dagblad, in deze deskundige, is het met den deskundigen schrijver Investigatores eenhmaar, zegt hjj, men raadplege dan ook onbevooroor deelde militaire ingenieurs en loope niet langer aan den leiband van ben, die gedurende vele jaren op zoo weinig bevredigende en gerust stellende wjjze hun inzichten bleven volgen en bun wil doordreven tegen de adviezen in van mannen als Den Beer Poortugael en Berends. In genoemd Maandschrift werd verder ge* zegd: „Intusschen danken wjj het aan den heer Tindal, dat opnieuw de aandacht van het groote publiek op deze zoo gewichtige kwestie is gevestigd, en reeds trok Uelria de conclusie, dat de Earner, alB zjj geen acht zou willen slaan op dit adres, ten minste verstandig doet met elke verdere uitgave voor onse liniën en vestingen te weigeren. Het is toch allemaal weggegooid geld, zoolang wjj de „mennekes" missen, om ze te verdedigen. Wjj hebben nu al jaar op jaar millioenen voor, millioenen na aan forten en linies besteed, met geon ander gevolg dan dat wjj elke twintig jaar, juist als wjj meenden zoo ongeveer gereed te zyn, do^r eene nieuwe uitvinding op artilleristisoh gebied gedwongen werden, weer van voren aiaan te beginnenwjj zouden thans geschikt voor onze steeds verwaarloosde levende strijdkrachten kunnen gaan zorgen. Dat heeft ten minste zin 1" Dit nu beaamt het Utr. Dagblad niet geheel; juist bjj gebreke van de vereisohte levende strijdkrachten kunnen, zegt het, de doode althans een zeker surrogaat zjjn, een kraentige hulp verkenen. Maar wg wenschen alsnog een eerljjk, onpartijdig onderzoek, door den ernst, de hooge beteekenis der zaak gevorderd; reeds te dikwerf werden zaken aan persenen ondergeschikt gemaakt 1 »Met het artikel van den heer P. Verzjjl luit. der artillerie Heeft het bezit van Rotter dam voor den vijand groote waardei), voor zioh, zou men, alaus besluit Investigatores, te meer geneigd zjjn, die conclusie te ondeischrjjven, wanneer men niet wist dat in de laatste jaren in sommige militaire kringen het middel om ons vaderland te verdedigen nog steeds hard nekkig in forten en stellingtjes wordt gezocht. Die doode weermiddelen sohynen han even onontbeerlijk ais chloral voor de high-life heldinnen van Onida. Zjj geljjken al meer en meer op den man, die zioh tegen de paneel zagers meende te beschermen, door het aantal sloten van zjjn huisdeur telkens te vermeerderen. »Wjj wensonen hier omtrent de stelling van Amsterdam in geene technische beschouwingen te treden, waartoe wjj voor zooveel noodig verwjjzen naar het hoogst belangrgke artikel van den kolonel L. G. Berends Over de verde diging der stelling van Am eter damwjj wenschen alleen de belangstelling voor deze zoo veel omvattende kwestie gaande te houden en spre ken hier als onze overtuiging uit, dat de be slissing zal moeten worden overgelaten aan eene commissie, waarin niet alleen militairen, taotici en technici zitting hebben, doch waarin Van hare eigen lippen. Marianne zag Adriaan veelbeteekenend aan. Hij begreep baar. Als hij haar had lieigehad zooals zij hem, zou hij niet gevraagd hebben wat de wereld van hem zei. „Nu is er in alle geval geen hinderpaal meer, nu heb ik de toestemming van uw vader en de uwe ook, niet waar Het was misschien heel onvoorziohtig, maar Marianne omvatte zijn hand nog steviger eD strengelde hare vingers om de zijnen, alsof zij nooit weer los moesten. Dat was haar antwoord. Zij zaten een poos samen als in een zaligen droom, slechts nu en dan een woord wisselende. In de verte zagen zij den heer Earle mistroos tig in den tuin wandelen, bij een bloemperk stilstaan, doch blijkbaar te veel met zijne som bere gedachten vervuld, om de vroolijke kleuren aan zijne voeten te zien. „Wat zal vader zeggen?1' „Hij zal misschien vinden dat het on- jooMÜohtig is maar ik heb hem iets te vertellen dat hem wel van gedachten zal doen veran deren. Hg vond prof. Num een veel beter partij voor n. Wat zegt gij daarvan „Ik ben het geheel met u eens op dit punt." „Dat zult gij hoop ik steeds op alle punten zijd." „Gij moogt niet den gek steken met professor Num; hij is zoo'n goede man; wij hebben elkaar eeuwige vriendschap gezworen. Arme vader Hoe treurig voor hemhij trekt zich dit verlies erg aan. Hij ziet er oud en slecht uit." „Laat ons naar hem toegaan. Ik heb hem nog iets te vertellen en u ook", zei Adriaan. De heer Earle kwam hen reeds te gemoet en zag hen vragend aan. Hunne handen waren nog ineen gestrengeld. „Dus is het zoo?" sprak hij op droeven toon. „Moet ik u dan ook verliezen, Marianne u ook „Adriaan heeft u iets te vertellen." „Zoo, zoo Ja dat wil ik wel gelooven." „Ik heb mijn verslag van hetgeen ik te Salaea gezien en gedaan heb nog niet vol tooid", begon Adriaau. „Ik heb genoeg gehoord. Waar is uw pretendent Hoe eerder hij verschijnt en de zaak haar beslissing krijgt, hoe beter voor alle partijen." „Hg is nier ver af, mijnheer Earte. Wilt gij mee in huis gaan ook burgerladen hun gevoelen moeten kunnen uitspreken en doen gelden. >Als een gewichtig bezwaar moet daartegen worden aangevoerd, dat dan de voltooiing van die Amsterdamsehe linie die reeds lang had moeten gereed zjjn, opnieuw wordt Ter- schoven. 't Is waar, dooh wannoer o. a. mannen als Den Beer Portugael en de kolonel Borends deskundigen, die van deze stelling een jarenlange studie hebben gemaakt èn in de studeerkamer èn op het terrein het tegen woordige ontwerp afkeuren, dan achten wjj het gevaartjjk, op den ingeslagen weg te big ven voortgaan, zonder de kwestie nogmaals ijjpeljjb te overwegen." Wg hebben hier weinig aan toe te voegen, zegt het Utr. Dbld.; een deugdeljjk onderzoek Komt ook ons nog onvermjjdeljjk v„or. Er dient te worden uitgemaakt of zjj, die jarenlang de richting aangaven, ons al dau niet hebben gestuurd van den wal in den sloot. Als de deskundigen aldus onder elkaar verschillen, dan wordt het, dunkt ons, een leek vanzelf wee om het hart bjj de gedachte hoeveel geld, zonder zekerheid omtrent het succes, er wordt weggeworpen voor dit eene punt van verdediging 1 Aan het eerste verslag van de vereeniging Armenzorg te Arnhem, ontstaan uit het Bureau van informatie naar behoeftigen, wordt o. a. gezegdeen nieuwe vereeniging was noodig, een grootscher doel najagend, bekleed met ruimere macht en gesteund door grootere per soonlijke en fiaanciaele krachten; want de werkzaamheid van het informatiebureau was zeer lgdeljjk en een handelend optreden lag buiten zjjn gebied. Omtrent het doel der vereeniging meldt het verslag 't volgende: »De tegenwoordig bjjna tot een gemeenplaats geworden woorden „concentratie" ^centralisatie van armenzorg," hebben toch tot een niet on belangrijk verschil van opvatting aanleiding gegeven. Wordt daarmee aangeduid een stre ven naar alleenheerschappij, een verlangen naar éen eentraal orgaan van armenzorg, hetwelk alle fondsen inslokt, belast is met de zorg voor alle armen en geen kerkeljjke of particuliere philantropie meer naast zich duldt Woidt daarmee instemming betuigd met den wensch onzer zustervereeniging in de Friesche hoofdstad, dat b. v. de diakenen der Eed. Gere/. Kerk zouden ophouden zelf zioh te belasten met het bezoeken en ondersteunen van behotftigen en zich er tos bepalen hun armen te verwgzen naar haar zelf of naar een commissie uit Patrimonium Yerre van daar 1 Integendeel, die opvatting komt ons niet waai- ljjk vryzinnig, bovendien niet practisch en doelmatig voor. Het is mogeljjk, dat dit een ideaal der toekomst kan worden, voo'shands schjjnt hef dit met. Eenheid en concentratie zjjn op het gebied der armenzorg levensbeginsel maar verdeeling van arbeid is niet minder een beproefde les der ervaring, en bjj een zoo groote verscheidenheid van behoeften, van meeningen en opvattingen, als waaivan de hedendaagsche maatschappij nog getuige is, mag de waarde van die les niet geiing worden geschat." „Gij bedoelt toch niet dat hij reeds in huis is?" riep de heer Earle outsteld uit, „Op dit oogenblik is hij niet in huis." Zii gingen samen naar binnen en Adri aan haaide den stamboom dien hij netjes afgewerkt had, nit zijn zak, rolde hem gedeel telijk uit en legde hem op de taiel, doch hield het onderste einde nog bedekt. „Bezie dit eeus," zei hij. De heer Earle kwam nadeibij, bekeek hem, en zei: „Heel nauwkeurig, voor zoover ik er over kan oordeelen. Wat volgt er?" Adriaan ontrolde nu ook het laatste gedeelte. De laatste namen aan iedere zijde waren de zijne en die van Marianne. De heer Earle keek verbaasd en ongeloovig, „Wat beteekent dit? Houdt gij mij voor den gek, mijnheer?" „Volstrekt niet. De feiten spreken voor zichzelven.' „Onmogelijk!" Adriaan sprak niethij wilde niet redéneeren. De heer Earle bladerde met bevende vingers in de bewijsstukken, die in behoorlijke volgorde gerangschikt waren en overeen kwamen met de nummers op den stamboom. „Dus zijt gij het, mjjnheer Brooke, die mijn buis, mijn land, mijn alles, opeischt? Hebt gij daarom mijne belaugen bebaitigd?" Verre van opgetogen te zijn bij de ontdekking der bloedverwantschap met Adriaan, scheen by hem als een vjjand te beschouwen; »Wjj strgden niet voor centralisatie om haar zelfs wil, maar als middel voor een doel, na- meljjk te bereiken, dat alle weldadigheid sa- menwerke en zich organiseere, om eenerzjjds onverbiddelijk op te treden tegen bedrog en misleiding, anderzgds om zorg te dragen, dat hetgeen voor liefdadigheid wordt afgezonderd besteed woidt aan h8n die werkeljjk verdienen te worden geholpen, en zoodanig besteed, dat de armen zooveel mogeljjk uit hun armoede worden opgeheven en hun zelfstandigheid worde hersteld. Aan de bereiking van dit doel kan ieder, wie dan ook, meewerken, zonder zjjn zelfstandig bestaan op het spel te zetten." Naast die organisatie van armenzorg zal bjj de vereeniging toepassing van eigen be ginselen staan; zjj zelf ook zal de verzorging der armen ter hand nemen, zonder te jagen op het terrein van anderen, aanvullend op tredend. Bg kon. besluit: is benoemd tot notaris binnen het arr. Assen, ter standplaats de gemeente Emmen, H. J. üo ting, candidaat-notatis en kantonreohter- plaatsvervanger aldaar is benoemd tot direoteur der strafgevangenis te Groningen C. J. Endert, thans adjunct-di recteur voor het opzicht over den arbeid in de bgzondere strafgevangenis te Leeuwarden; zjjn benoemd tot surnumerair der direote belastingen, invoerreohten en accjjnzen W. Piinsinga, G. L. van Lansohot Hubreoht, V. L. baron Van Boetzelaer, D. W. J ansae as, jar. H. A. Wttwaal van Stoetwegen, J. C. Aarts, W. C. van Oordt, L. Meyers, P. C. La- brjjn, L. A. Mees, P. Dort out Mees, G. W. Worst, P. A. de Eleick, J. H. Staal, C. A de Vassy, F. Adriani; zjjn benoemd tot ontvanger der directe be lastingen en acoyosente Sexbierum c. a., (residentie Tzummarum) A. Hoogenhuis, ont vanger te Workum e. a.; te Leek o. a. B. H. P. Jansen, ontvanger te Amstenrade c. a.; te Dockum o. a. J. O. Bekker, ontvanger te Steenwijk c. a.; te Waalwjjk c. a. J. Jorissen, ontvanger te Onde Touge c. a.; te Dassen o. a. A. F. Derks, ontvanger te Gennep c. a.; en is de majoor H. N. Bjerrigter, magazjjj- meester der artillerie te Den Helder, op pensioen gesteld ad 1531 's jaais. De gewone audiëntie van den minister van binnenlandsche zaken zal op Zaterdag niet plaats hebben. In de St. Ot. brengt de minister van binnen landsche zaken ter algemeene kennis, dat volgens de bjj hem ingekomen ambtsberichten in de algeloopen week als aan Aziatiscae cholera overleden zjjn aangegevenin Zuid- Holiandte Rotterdam 1 persoonte Eralingen 1 persoon; in Noord-Holland: te Veizen 1 persoon (zgnde een matroos van het stoomschip Urania, komende van Hamburgin Groningen: te Groningen 1 persoon. Nog dee.t dezelfde minister mede dat tot wering van de besmetting van Aziatische cho lera toezicht wordt gebonden op de schepen „Neen, mijnheer Earle," sprak AdriaaD ernstig, „ik eisch niets op. Ik heb u dit alleen getoond om u gerust te stellen dat er niemand anders is, die u ooit kan lastig vallen of hinderenmet aansp raken of rechten op deze bezitting, die u toebehoort. Balsea be hoort u buiten kijf en Newton-Hnie met al hetgeen er bij behoort is ook uw eigendom. Ja, mijnheer laat mij uitspreken. Volgens recht en billijkheid komt deze p.aats u alleen toe en niemand anders. Ik weet niet boe het ais een rechts-kwestie uitgewezen zou werden maar ik laat alle rechts-kwcsties rusten en zal aooit aauspraak op Newton-Huis maken. Als fatsoenlijk man en als christen zon ik dat niet kunnen doen." De heer Earle zag hem verbaasd en vol twijfel aan, maar de kracht, waarmede Adriaan sprak, de aandoening, die hij verried en de beslistheid van zijn toon en houding overtuig den hem ten laatste. „Wel Adriaan," begon hg „ik zeg niets, geen woord van uw argument; maar het kooit ten slotte op hetzelfde neer. Mettertijd wordt toch alles van u." Hij zag naar Marianne, die haar held vol bewondering aanstaarde. „Laat mij den stamboom voltooien; sprak Adriaan. Er ontbreekt nog slechts éen penne- streek aan, meer niet." Zooals gezegd is, was de naam van Marianne de laatste aan de zjjde der Earles en stond die langs Ter Apel (gemeente Vlagtwedde), langs Lobith-Tolkamer (gemeente Herwen en Aerdt), langs Maastricht, langs flansweert, langs Breskens en langB Sas van Gent het land binnenvaren, met toepassing - voor zoover mogeljjk van de artikelen 13, 14, 15, 16, 18, 19, 20 en 21 van bovengenoemd koninklgk besluit. De ministers van binnen' andsohe zaken en van waterstaat, handel en ngverheid brengen ter algemeene kennis, dat voor het geneeskun dig toezicht op do personen en goederen, per spoortrein of trams Nederland binnenkomende, zyn aangewezen de grensstations: Nieuwesohans, Oldenzaal, Enschedé, Winterswjjk, Zevenaar, Ngmegen (voor zoover betreft de treinen die via Groesbeek binnenkomen, maar aldaar niet stoppen), Groesbeek, Gennep, Venlo, Vlodrop, Maastricht, Budel, Zondert, Roosendaal, Holst, Sas van Gent, Ejde en St. Anna ter Maiden (gemeente Sluis.) Naar men meldt is door den Bond voor alge meen kiesen stemrecht offioieel bericht ont vangen dat de burgemeester van Den Hang ds voorgenomen meeting op Zondag a. verbiedt. In eene Maandag te 's Hage in Walhalla gehouden vergadering werd met bjjna alge meene stemmen de volgende motie aange nomen »De openbare vergadering, gehouden in het gebouw Walhalla te 's Gravenüage op Maan dag 12 Sept. 1892; kennis genomen hebbende van het verbod, door den burgemeester van 's Gravenhage uitgevaardigd, om esn optocht te houden hg gelegenheid van de meeting voor algemeen kiesrecht kennis genomen hebbende van een tweede verbod van zjjn zgde, waarbjj de openbare be raadslaging verboden is tjjdens die meeting; drukt hare verachting uit over de wyze, waarop de burgerklasse toelaat dat hare vertegenwoordigers de regeering uitoefenen; en verklaart dat op de brutaliteit van den burgemeester van 's Gravenhage alleen geant woord kan worden met een algemeene en krachtige deelneming aan de meeting voor algemeen kiesrecht." Eene tweede motie met groote meerderheid aangenomen, luidde aldus »De vergadering gehouden 12 September ia Walhalla, gehoord dat er mogelykheid bestaat om de stemrecht-demonstratie te beletten of te ver hinderen, aoht het wensoheljjk, dat ondanks allen tegenstand van welke zgde ook, die demostra- tie gehouden moet worden, om den wil dei volks tegenover de willekeurige besluiten der regeoringakliek te stellen en meent dat, bg non-aetiviteit van het hoofdbestuur, de leiding der zaak door het regelings-oomitié moet wor den overgenomen, omdat recht voor geweld moet gaan. De vergadering geeft bet comité de opdracht alles te doen, wat nuttig kan zyn voor de beweging." die van Adriaan onder aan die der New'oas. /Aj stonden dus op een lijn heel dicht bij elkaar. Met een kloppend hart en bevende uand verbond Adriaan hen met een dubbel koppelteeken, het gewone teeken van een huwelijk, op dergelijke stukken. Marianne Newton Earle= Adriaan Brooke. „Gued 1" zei de heer Earle. „Goed, goed J" Hij kon niet meer dan die enkele woorden uitbrengen. Adriaan stak zgn rechterhand uit. Marianne deed hetzelfde en haar vader vatte ze beiden samen, wachtte even en zei toen met eene van aandoening trillende stem: „God zegene n, mijne kinderen Daarop keerde hij zich haastig af en verliet de kamer. XLIL Besluit. De winter is voorbij. Ondanks sneeuw en ijs is er te Salsea hard gewerkt. Een menigte werklieden heett bezigheid gevonden aan het weer opbonwen en herstellen van het slot en aan de versieriugen voor het iubalen van het jong getrouwde paar, dat na de huwelijksreis, in Mei verwacht wordt. Adriaan Brooke wordt de nieuwe landheer en Marianne, zijn vrouw, lady Goedhartigheid, een naam dien zy reedu bij voorbaat verworven heeft, en dien zij zeker zal handhaven. Zjj hebben Salsea als hun vef

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1892 | | pagina 1