W oensdag
10 Augustus
N°. 187.
135° Jaargang.
1892,
Middelburg 9 Augustus*
"FEUILLETON.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen!
Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco 2.
Afzonderlijke nommers, met of zonder bijvoegsel,
zijn verkrijgbaar a 5 cent.
Advertentiën20 cent per regel.' Bij abonnement lagerj
Geboorte-, Trouw-, Dood- en andere familieberichten, benevens all*
dankbetuigingen; van 17 regels 1.50;
iedere regel meer f 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte!
Telephoonnommer 139.
LETTEREN EN KUNST.
ONDERWIJS.
UIT STAD EN PROVINCIE.
RIDDELBURGSCHE COURANT.
Tb er mout eter. j Agente* te VliBsiBgenP. G. de Vet Msbtda&h A Zoo te Goes: A A. WBollard, te KruimingeRf. v. d. Psijl, te Zierikzee: A. C. de Mooij, te Tholen: W. A. A<1-verten tttfn
Middelburg 9 Aug. *m. 8 o. 71 gr. va* NrruwiRHUiJzi* en te TernensenM. de Jones. Verder neme* alle port kot orem ei boekhandelaren abonnementen en advertentië* aan, evenals de moeten des namiddags te éém oor
m. 12 u, 66 gr., av. 4 n. 66 gr. 1'. i advertentie-bureau's van Nijch Var Ditmar, te Rotterdam, de Gebk. Bblioarti. te 's Gravenhage, en A. de la Mar Azk., te Amsterdam. j aan het bureau bezorgd snn, willen
Verwacht Verand. vrind. Hoofdagenten voor het Buitenland: te Pargs en Londen, de Compagnie générale, de Publicité étrasgère G. L. Daubs Cis., Joh* F. Joris, opvolger.ip des avonds nog worden opgenomen
Maandagavond kwam de Eerste kamer bgeen
tot hervatting der werkzaamheden.
Het nieuw benoemde lid voor Noord-Brabant
de heer Zinnicq Bergmann werd toegelaten en
nam zitting.
Mededeeling werd gedaan van de laatstelijk
door de Tweede kamer aangenomen wetsont
werpen, welke naar de afdeelingen werden
verzonden.
De heer De Savornin Lobman vroeg en
verkreeg verlof tot de regeering eene in
terpellatie te richten naar aanleiding van het
geen door de Belgische regeering in den senaat
is gezegd over de maatregelen, in Nederland
genomen tot wering der veeziekte.
De dag der interpellatie zal later worden
bepaald.
De sitting is daarna verdaagd, vermoedelijk
tot heden middag vier uren.
Deser dagen leverde het Vad. eene beschou
wing over de uitkomsten van de exploitatie
onzer spoorwegen gedurende het eerste jaar
van den door de overeenkomsten van 1890 in
'tieren geroepen toestand. Het blad wees er
op, dat men ter beoordeel ing der uitkomsten
in 1891 in aanmerking moet nemen dat
1891 in meer dan één opzicht een abnor
maal jaar was. Als 't voortgaat met de stijging
der ontvangsten, als de maatschappijen ingroeien
in den nieuwen toestand, als verschillende
tijdelijke oorzaken van dure exploitatie niet
mo*>r weiken, kan het niet missen, of de
finanoieele uitkomsten moeten gunstiger worden.
Hebben inmiddels de overeenkomsten vooi
het reizend en goederen verzendend publiek
de gewenschte en de verwaobte voordeelen
opgeleverd Het valt moeilijk hierop een
algemeen antwoord te geven. Wel mag men
heggen, dat de noodlottige gevolgen voor 't
publiek, die men voorspeld heeft, zjjn uitge
bleven. Ware het anders, er zou wel luid en
algemeen zjjn geklaagd. Het is waar, de klaoh-
ten over gemiste aansl aitingen, trage verzen
dingen, ondoelmatige vraehtberekeningen ont
breken niet, maar was het vroegers anders 1
Maar 't publiek is nog niet tevreden. Het
heeft de voorgespiegelde verlaging der goede
ren. en personentarieven verlangd. Wat de
eerste betreft, zjjn in den loop van dit jaar
nieuwe tarieven ingevoerd, waarvan de wer
king zal moeten worden afgewacht, alvorens
■al kunnen beoordeeld worden, of zjj 't publiek
gerieven en tegeljjk de maatschappij voordeelig
■jjn. Een enkel punt, dat volgens het Vad
wjjziging behoeft, is het verzenden van kleine
pakketten, dat nu neer duur is, wanneer de
verzending loopt over de ijjnen van twee
maatschappijen.
inzake de personentarieven wordt nog steeds
op verlaging gewacht. Geljjk men weet, is de
JüxploitatU-Mpï. bereid een zCne-tarief in te
voeren, terwjjl de Hcllandsche Mpij. een vast
kilometriek tarief wil, met verlaging voor
GEEN KLETJS.
Uit het JSmgeieeh.
vax
T. S. MTT iT iTNGTON.
XXI.
Herinnert gij nt
Mouty vond dat hij reden genoeg had, als
hg het maar had durven zeggen. De heer
Newton had die duif nooit gevoeld waar
hij haar op dit oogenblik voeldevlak
bjj zijn hart, waar zij hem wel een weinig
benauwde, omdat bij zoo gulzig was geweest.
Na een paar mislukte pogingen om zijn lachen
te bedwingen, stond bij eensklaps op en verliet
de kamer.
„Gij moet het hem niet kwalijk nemen
hg is nog ïoo jong," sprak Adriaan.
„Het is zeer natuurlijk. Maar mijnheer
Brooke, er bestaat inderdaad een overlevering
in onze familie over een dergelijk voorteeken.
Er mag niet veel grond voor bestaan, maar
men zegt dat er meer dan eens een witte duif
versohenen is, wanneer leden onzer familie
een ongeluk boven het hoofd hing. En al is
het nog zoo dwaas, men maakt zich dan toch
wei cm weinig ongerust."
groote afstanden, doch van een zSne-tarief
wellicht niet ten onrechte ernstige nadeelen
vreest. Het Vad. ziet niet recht in, waarom
dit verschil van gevoelen een beslissing moet
tegenhouden. Als de regeering slechts de maxima
verlaagt, kan zjj in dit opzicht de maatschappijen
vrijlaten. Zjj bebooren te zoeken naar een
stelsel, dat bjj verlaging van vrachtprijzen
vereenvoudiging van administratie en verge
makkelijking van contröle meebrengtdan zjjn
publiek en maatBchappjj beiden gebaat.
Het laat zich hooren, dat de maatsohappgen
bjj de tamelijk onbevredigende uitkomsten der
exploitatie aarzelen, ingrjjpende verlagingen
toe te passen. Ook moet de regeering, in 't
belang van 't publiek aandrang bezigende, be
denken, dat zjj zich zelve kan stellen voor de
verplichting om tot naasting over te gaan:
immers de maatschappijen mogen de bjj 1 er
bjj neerleggen, als zjj twee jaren achtereen
geen pet. hebben uitgekeerd. Maar toch
uitbreiding van 't verkeer is alleen van
oordeelkundige verlaging van vrachtprijzen te
wachten, aldns besluit het Haagsehe blad.
Bjj kon. beslnit
zjjn op pensioen gesteld de vice-admiraal F
ten Boson onder dankbetuiging, 8000 pensioen
en eene verhooging van 97 5 's jaais en de
kapitein-luit. t/z. D. L. M. E. Kens ad 1800
pensioen en f 825 verhooging
is de vice-admiraal jhr J. A. Roëll in het
genot gesteld van de voor zjjn rang vastge
stelde inkomsten;
zjjn bevorderd:
tot schout bjj nacht, da kapitein ter zee C.
ten Bosehtot kapitein ter zee, de kapitein
luitenant ter zee H. A. Schippers tot kapitein-
luitenant ter zee, de lnits ter zee le klasse
B. de Groot en J. E. Sickenstot luitenant
ter zee le klasse, de lnits ter zee 2e klasse
S. Woldringh en M. W. L. Olivier; tot luite
nant ter zee 2s kl. de adelborsten le kl. G.F.
Noordheek Hegt en A. W. Tirion;
zjjn benoemd tot inspeoteur der registratie
en domeinen van de eerste klasse, tjjdeljjk in
de divisie van inspeotie Leiden, F. J. Idema
Greidanus, thans inspeotenr der registratie en
domeinen van de tweede klasse in die divisie
van inspectie; van de tweede klasse, tjjdeljjk
in de divisie van inspectie Zutphen, T. H.
Oldenhuis Gratama, thans inspeoteur der
registratie en domeinen van de derde klasse
in die divisie van inspectie
is benoemd bjj het pers. van den geneesk.
dienst der landmacht, tot off. van gezondb.
le kl. de off. van gesondh. 2e kl. J. de Baan,
van dat personeel;
is de heer H. R&demacher, arts, benoemd en
aangesteld tot offi. van gezondh. 2e kl. bjj het
pers. van den geneesk. dienst van het leger
in N.-L
De dt. 8 Juli uit Oost-lndië ontvangen mail
brengt tijdingen uit Atjeh, loopende van 7 tot
en met 17 Jnni.
In Groot-Atjeh werden onze posten bjjna
niet beschoten.
„Ik deel volkomen uw gevoelen. Het
mag alleen toeval zijn, of een samenloop van
toevalligheden, waaraan men geen gewicht
mag hechten, maar het is moeilijk om over
zulk een onderwerp te redeneeren."
„Gij zijt natuurlijk boven dergelijke vrees
verheven."
- „Neen, niet geheel," zei hij en zag Mari
anne aan, die de oogen neersloeg.
„Neen," herhaalde hij, „ik heb mjjne
redenen om er niet mee te spotten, dat wil
zeggen, er zijn eenige droeve herinneringen in
mijn eigen leven, die door dit voorval met de
witte duif opgewekt zijn. Indien sulke dingen
aan enkele families eigen zijn, bepalen zij zich
niet alleen tot de uwe, juffrouw Earle."
Marianne zag hem aan, luisterde aandachtig,
doch sprak niet.
„Eenige jaren geleden", hernam hij, „ver
loor ik mijn moeder, de eenige bloedverwant
die ik ooit gekend heb, en een paar uur voor
haar dood kwam er een witte duif voor haar
venster zitten. Ik nam haar op, streelde haai
en voederde haar. Er waren vele duiven in de
bnurt, die af en toe bij ons kwamen, en ik
zou in deze ook niets bijzonders gezien hebben
als onze dienstmaagd er niet zooveel gewicht
aan gehecht had. Zij was van mijn prilste
jeugd af mijn kindermeid geweest en zeer aan
ons verknocht. Toen zij die witte duif gewaar
werd gaf zij alle hoop op het herstel mijner
moeder op. Later vertelde zij dat zjj geweten
In den nacht van den 124e» op den 134,c
Juni geraakte, in de nabjjheid van het blokhnis
aan de Kroeng-Lingkar, een van Lamperme
onder bevel van een officier uitgezonden hin
derlaag slaags met een bende Atjehers, die
aldaar eveneens in hinderlaag zich had gelegd
en welke, zoodra zjj ontdekt was, door onze
troepen werd aangegrepen, met het gevolg, dat
de vjjand, na eenigs schoten gelost te hebben,
in allerjjl op de vlncht sloeg.
Tot ondersteuning der onzen rukte, op het
hooren der schoten, van Tjot Iri een patrouille
onder bevel van een officier nit, welke den
Atjehers een verlies van eenige dooden en
gewonden toebracht.
De vjjand liet zes dooden en een aanzienljjke
hoeveelheid wapens, waaronder twee in
goeden staat verkeerende beaumontgeweren
en munitie achter, terwjjl hjj volgens zeer
betrouwbare en nader bevestigde berichten 12
gewonden medevoerde, van wie 2 den volgenden
dag overleden, 6 zeer zware en 4 lichte kwet
suren bekwamen.
Aan onze sjjde werden de beide offioieren
zeer licht en van de minderen 8 lioht en 2
zwaar gewond, van welke laatsteu een inlanasoh
fuselier spoedig overleed.
Den 15den overviel een klein, tot de bezet
ting van Lambaroe behoorend detachement
den vjjand, die de wjjk nam, met aohterlating
van één doode en eenige wapens waaronder
een beaumontgeweer terwjjl hjj drie dooden
en twee gewonden medevoerde.
Den 16den stuitte een brigade maréchaussée
op een vjjandeljjke hinderlaag, welke, ten koste
van twee gewonden aan onze zjjde, werd
verdreven.
In de onderhoorigheden viel niets belang-
rjjks voor.
Het weder kenmerkte zich door aanhoudende
warmte en droogte.
Op den 17en werd te omstreeks 4 nren in
den namiddag een sehok van aardbeving
gevoeld, die vrjj lang aanhield.
De gezondheidstoestand was in het algemeen
iets ongunstiger.
Het gemiddeld ziektecjjfer per dag bedroeg
26,5 tegen 23 en dat der beri-beri 12,3 tegen
10,3 gedurende den vorigen verslagtjjd. Het
sterf teeg ter was hooger.
Den 29sten Juni keerde te Soerabaya lek
uit zee terug het Ned. as. Resident Broers
kapitein W. Kemnisb; nadat genoemd stoom
schip het anker bad laten vallen, sprong met
een geweldigen slag de stoomketel uiteen,
waardoor drie inlandsobe vuurstokers ernstige
brandwonden bekwamen.
De hulp van den officier van gezondheid van
H. M. Bromo werd ingeroepen, doch niettegen
staande alle mogeljjke moeite, die de geneesheer
aanwendde om die ongelukkigen in het leven
te honden, overleden twee hunner eenige uren
daarna onder de hevigste pjjnen, terwjjl de
derde, die minder hevig verbrand was, op zjjn
verzoek naar zjjn kampong werd vervoerd. Het
ongeluk moet zjjn oorzaak hebben in het niet
werken der voedingpomp, welke verstopt was
geraakt.
had dat het een waarschuwing was geweest.
De duit vloog naar binnen en ging op het bed
zitten op het oogenblik dat moeder siierf.
Daar was eigenlijk ook niets bijzonders aan
maar de woorden eo de houding vau Tberese
maakten toch znlk een indruk op mij dat ik
ze nooit vergeten heb."
„Arme jongen!" zei Marianne, op mede
lijdenden toon. Zij had ook als kind haar
moeder verloren en herhaalde werktuige
lijk, hare handen vouwende: „Arme jongen
Misschien dacht zij meer aan haar verlies dan
aan het zijne.
„Ja", ging hij voort, „ik was toen nog
slechts een knaap. Ik woonde te Farijs en
bleef alleen achter of zoo goed als alleen
en voelde mij zeer ongelukkig. Gij begrijpt
hoeveel gedachten bij mij opgewekt zijn bij dit
toevoevallige bezoek want meer is het niet
van dien vogel."
Marianne sprak niet. Zijne oogen waren op
baar gevestigd en uit haar verhoogde kleur
bleek dat zij dit voeldemaar zij zag hem
niet aan.
„Herinnert gij u dien tijd, juffrouw Earle.
Gij waart toen ook in Frankrijk. Herinnert gij
u den knaap den knaap met wien gij nu
juist zulk een diep medelijden te kennen gaait
- herinnert gij u dat gij hem gezien en ge
sproken hebt, aan het station te Abbeville?"
Zij knikte toestemmend. Het was duideljjk
dat zjj zich alles van die ontmoeting herinnerde
Volgens de jongste berichten uit Menado
is de gouvernem sntaachool te Tondano voor
kinderen van hoofden en aanzienljjke inlanders
der Minahassa in brand gestoken.
Heden, 9 Aug., viert prof. dr Jacob Mole-
sohott te Rome zjjn 70en verjaardag het
tjjdstip waarop zoo zegt het Vad. de
mensch, onder gunstige omstandigheden levend,
gewoonljjk geacht wordt zjjn tol aan het leven
ta hobben betaald; de rest wordt gerekend als
toegift. In N ader land treden hoogleeraren met
hnn 70e af naar de wet.
Zegt men van voortreffaljjke burgers wei
eens, dat zjj zich verdienstelijk hebben gemaakt
omtrent hst vaderland, van Moleschott geldt
dit omtrent de beschaafde wereld, want hjj
was hoogepriester der wetenschap, als zoodanig
in alle landen geëerd en ook om zjjn karakter
geacht.
Om zjjn karakter, want toen Moleschott
zjjn loopbaan begon, was het niet „verstandig"
voor zjjn materialistische denkwjjze nit te
komen dat ondervond hjj te Heidelberg,
maar bij wilde spreken, zooals hjj dacht; hjj
wilde rondweg zeggen, waartoe zjjn weten
schappelijk onderzoek hem leidde.
Wat zjjn de tjjden veranderdNiemand
denkt er meer aan thans Moleschott om zjjn
materialistische overtuiging hard te vallen,
niemand, behalve zjj, die dit altjjd gedaan
hebben en altjjd znllen blijven doen, maar om
wier aprioristische beljjdenis de wetenschap
zich niet meer bekommert, tenzjj als een klein
onderdeel der psychologie.
Reeds in 1847 vertrok Moleschott naar het
buitenland, eerst naar Heidelberg als privaat
docent, in 1856 naar Zurich als hoogleeraar in
de physiologie en later naar Turin en 1873
naar Rome. Toch bleef hjj aan zjjn vaderland,
Nederland, van tjjd tot tjjd gedachtig, terwjjl
bjj ook hier niet vergeten werd.
De Nederlandsche Maatschappij van Genees
kunde heeft den hoogleeraar tot haar eerelid
benoemd. Een praohtig eere-diploma wordt
bem aangeboden; drie ontwerpen zjjn daar
voor gemaakt door de heeren Dysselboff
Nieuwenhuis en Lion Caohet.
Onderscheidene bladen bevatten reeds arti
kelen, aan den beroemden oud-landgenoot ge wgd;
in het weekblad De Amsterdammer is daar bjj
een net uitgevoerd portret gevoegd; terwjjl
de Vereeniging de Dageraad, waarvan dr
Moleschott eere-lid is, een aflevering van
haar tjjdschrift heeft gewjjd aan den beroemden
physioloog, met facsimile's van getuigenissen
van beroemde mannen, o. a. Du Bois Raymond,
Cantani, Ernst Haeckel, Lsyden, Helmholtz,
Lombroso, Morsselli. Yooraf gaat het schrift
van Moleschott zelf met een fraai portret.
Verder vindt men erinprof. dr L. Büshaer,
Over het begrip „materie" en „materialisme."
J. G. ten Bokkel, De kringloop des levens,
D. Stigter, Jacob Molesohott.
Tot onderwijzer te Stoppeldijk is, in de
plaats van den heer F. C. de Keuning, die
maar hij wilde het haar hooren zeggen en dus
herhaalde hij „Herinnert gij het u, juffrouw
Earle
„Ja, mijnheer Brooke, ik herinner mij u
zeer goed."
„Hebt gij mij terstond herkend toen ik
hier op verzoek van uw vader kwam om die
brieven voor hem te vertalen
„Ja, ik herkende u terstondgij waart
natuurlijk zeer veranderd, maar uw naam zou
ik in alle geval herkend hebben
„Mijn naam? Waar hadt gij dien dauge
hoord
Marianne wilde hem niet herinneren aan het
politiebericht in de dagbladen, waarin hij met
naam en voornaam genoemd werd, Adriaan
Brooke, een jongeling met een buitenlandsch
uiterlijk, doch zich een Engelschman noemende
enz. Zij liet dus zjjn vraag onbeantwoord.
„Gij wist dus mijn naam", zei hij, »en ik
kende alleen uwe initialen. Meer kon ik niet
ontdekken, al gaf ik mij in het eerst alle
denkbare moeite. Het grootste toeval bracht
mg hierheen. Al had ik heel Engeland door
zocht, zou ik u misschien niet gevonden hebben,
en toch hoopte ik altijd dat ik u eenmaal zou
terug zien. Toeval 1 neen, ik geloof niet aan
toevalHet was niet zonder bedoeling en
oogmerk dat ik hierheen kwam."
„Ik geloof", zei Marianne opstaande, „dat
ik naar vader moet gaan, misschien heeft hij
mg noodig. Goeden morgen, mijnbeer Brooke,"
bedankt heeft, benoemd de heer O. Koning
uit Vries (Drenthe).
Op de voordracht voor onderwjjzeres aan
de le openbare lagere school te Gellevoetslnis
zjjn geplaatst mejffr. M. C. Spruitenburg, te
Leimuiden S. J. van den Berge, te Ylissingen 5
K. E. Kievit, te Yerseke.
Aanstaanden Woensdag avond van 7 tot
9 uren zal door het muziekkorps onzer stede-
ljjke sohntterjj op de Graanbeurs aan
den Dam alhier een muziekuitvoering gegeven
worden.
Hat programma is samengesteld als volgt
Militaire Marsch, E. v. BuggenhoudtFeeBt-
ou verture, Ké Ier Bé laVaillance, polka militaire,
(arr. Morks), J. AsoherFantaisie uit de opéra
Mignon, A. ThomasOuverture Fantastique, A.
Govaert; Serenade des Mandolines (arr. Morks),
L. C. DesormesValse de concertE. Waldteufel
Wiener Schwalben, marsch, L. Sohloëgel.
In de kleine zaal van het Schuttershof
alhier werd Maandagavond eene openbare ver
gadering gehouden, die uitging van de sociaal
democratische partg.
Een der leden dier partjj deelde mede dat,
zooals ook was geannonoeerd, als spreken
zouden optreden W. K. van der Veer en J. H.
Geel. Nadat dit lid zjjn partijgenoot Geel een
harteljjk welkom had toegeroepen en de hoop
had uitgesproken dat deze na zjjn zesjarigen
straf tjjd spreker noemde het een zesjarige
marteling met dezelfde energie van vroeger,
vurig strjjder voor de volkszaak bljjven zal,
waarop een flauw applaus volgde van het
publiek, dat de kleine zaal bjjna vulde, gaf
hjj in de eerste plaats het woord aan W. K,
van der Veer.
Deze begon zjjn rede, die >zjjne verbanning
uit België" ten onderwerp had, met eene ver*
geljjking te maken tusschen den tjjd der
Romeinen en den tegenwoordigen, die vele
punten van overeenkomst hadden.
In eerstgenoemd tydperk hadden de patriciërs
den eigendom van het land en het kapitaal,
terwjjl de plebejers dat land bebouwden en
bet kapitaal van de patriciërs vermeerderden.
Dat is bjj de moderne kapitalisten nog zoo.
Er is echter in de verhouding tnssohen de beide
standen eenig verschil, dat oogenschjinljjk in
het voordeel pleit van het heden maar bjj
nader inzien veel verliest.
Hadden de Romeinsohe patriciërs het reoht
den plebejer als slaat te verkoopen, daartegen
stond dat zjj hunne slaven, die waarde verte
genwoordigden, goed moesten voeden.
Thans zjjn de proletariërs vrjj, maar de
kapitalisten hebben ook, wanneer zjj den man
de gelegenheid hebben ontnomen zjjn arbeid
productief te maken, volstrekt geen zorg voor
hem en zjjn gezin te dragen.
in den breede ging de spreker de gesohiedenis
van het Romeinsohe rjjk na en vond daarbjj
de gelegenheid om eene ljjn te trekken tus
schen sommige volksvertegenwoordigers van
toen en volksvertegenwoordigers van nu en
daarbjj de houding van het kamerlid Heldt in
zake de Billiton-kwestie hoogeljjk af te keuren.
En met een ietwat stijve buiging verliet zij
de kamer. Adriaan zag haar na, als iemand
die uit een droom ontwaakt. Hij voelde dat
er een teederheid en ernst in zijn stem gelegen
had, die haar niet kon ontgaan zijn. Zij had
ook met gevoel gesproken. De uitdrukking,
die haar ontvallen was, „Arme jongen 1" ver
ried meer persoonlijke deelneming dan zij voor
het vreemde knaapje aan den dag zou gelegd
hebben. Zijn naam bad zij ook dadelijk ge
weten. Hoe had zij dien vernomen Hij had
haar geen aandenken achtergelaten, zooals hij
van haar had gehad in dien zakdoek met hare
initialen, en toch wist zij zijn naamZij had
hem ook herkend, zoodra zij hem bij haar
vader zag, en toch had zij hem als een vreem
deling behandeld, hem ontweken, gelijk hij zich
verbeeldde en hem nu plotseling verlaten. Was
zij beleedigd Neen, dat geloofde hg nietdan
had zij hem niet zoo belangstellend aangehoord
Zij had vergeten te schellen om hem uit te
laten, daar was hij blij om; dat bewees dat
hare gedachten even vervuld waren als de
zijnen. Indien zg beleedigd ware, zou zg niet
vergeten hebben hem met de noodige plicht
plegingen de deur te wgzen. Nu voelde hg
zich gelukkig dat bg alleen moest heengaan
en de deur dicht trekken.