Burgerlijke stanti,
DE KONINGINNEN TE UTRECHT.
H E R IJ K.
Prins Odescalchi te Bome heeft eeo
dreigbrief ontvangen met de onderteekening
Eenige dynamietmannen", waarbjj hg gesom
meerd werd, 500.000 lires op eene aangewezen
plaats te brengen.
De politie werd in 't geheim met de zaak
in kenni9 gesteld; op het bepaalde nnr kwamen
twee personen om den bnit te halen. In
hechtenis genomen werden zjj herkend als
anarchisten, die reeds in de ongeregeldheden
van Febrnari 1889 en van 1 Mei 1891 betrok
ken waren geweest.
De politie zet haar onderzoek voort.
Zware branden woedden de laatste dagen
in Silezië en in Jatland. In het dorp Tschans-
dorf brandden acht hoeven, te zamen 19 ge-
bonwen af, waarbjj een vronw om het leven
kwam.
Het dorp Ubdynedre bjj Banders is op enkele
hnizen na geheel afgebrand Aohttien gewone
huizen, negen hofsteden, alsmede de kerk en de
pastorie werden geheel in de asch gelegd.
Te Saint-Mard-snr-le-Mont (bg Chalons
aan de Marne) zjjn veertien hnizen en eenigo
schnren afgebrand.
Te Potchniski in de Bnssische provincie
Nishni Nowgorod zgn 310 huizen in de asch
gelegd.
Uit Warschau meldt Benter, dat in
't geheel in Polen thans rnim 2000 verdachte
personen, meest jonge mannen tnsschen 20 en
30 jaarzgn gevangen genomen. Honderd
hnnner zgn naar Siberië verbannen, terwjjl een
groot aantal vreemdelingen nit het land werd
gezet. De politie is buitengewoon actief met
het oog op de a. komst van d-n czaar.
Er is in Weenen sneeuw gevallen. Op
deze sneeuwbui volgde een flinke slagregen.
Het Donankanaal, dat door Weenen loopt,
trad op verscheidene plaatsen buiten zgn
oevers. De kelders der huizen in Leopoldstadt
liepen vol water. De Donau begon ook te
rjjzen en maakte dat een aantal huizen in
Donanstadt slechts per boot ta bereiken waren.
Verscheidene dorpen in den omtrek van Wee
nen zgn overstroomd.
De stoombootdienst tnsschen PasBau en Wee
nen is gestaakt.
Over het ontstaan van den brand in de
door een wolkbreuk geteisterde steden Titus-
ville en Oil City in Pennsylvanië verhaalt de
administrateur der Oliebeurs het volgende:
>lk stond op de spoorwegbrug naar de rivier
te kjjken, toen ik een sterke benzine-lucbt
rook en onmiddellgk daarna eene ontplofling
dicht bg de brug hoorde. In een oogenblik
zag ik de geheele oppervlakte der Alleghany-
rivier overdekt met vlammen, die met het
water voortgezweept werden, ronddraaiden in
kolken, de bruggen lekten, en nit het in mas
sa's ronddrgvende hout huizenhooge rookwolken
deden opstggen. Spoedig daarna eene tweede
ontploffing, ditmaal bg de Dewdrop-Beflneiy,
door andere ontploffingen gevolgd.
»Toen zag ik niets dan vlammen overal, met
water er boven en er onder; de geheele stad
in vuur. De tank van de Pennsylvania-Befi-
nery, die omgevallen is en het ongeluk
teweeggebracht heelt, hield tweeduizend vaten
gedistilleerde benzine in. Men stslle zich die
ontzettende massa brandbare stof voor, bali
in vloeibaren en hali in dampvormigen staat,
door het hemelvuur in brand gestoken en naar
beneden stroomende met eene snelheid van zes
of negen mjjlen in het nur. Er was niets
tegen te doenalles moest verbranden."
Er waren tot Dinsdagmiddag 122 ljjken
gevonden en er worden nog meer dan 200
personen vermist.
Om in de eerBte behoeften te voorzien wordt
geldelijke hulp ten bedrage van 150,000 dollarg
gevraagd. Dinsdag was er voor 12000 dollars
ingeschreven.
Te Liverpool is bericht uit Sydney ont
vangen, meldende dat het schip Clara, hetwelk
22 Juli jl. van Liverpool naar San Francisco
vertrok, op zee was verbrand en de uit 11 man
bestaande bemanning van de tweede boot, door
het zeileohip Tropic Bird te Tahiti was geland.
Toen deze door de Tropic Bird werd ontmoet
w»ren zg reeds 15 dagen in hun kleine boot
geweest. De laatste acht dagen hadden zg hun
leven moeten honden op een kwart beachuit
en een mond vol water elk.
Teen zg werden opgenomen verkeerden zg
in een vreeseljjk uitgeputten toestand en dunrde
het eenigen tjjd alvorens zjj het gevaar te
boven waren.
Het is bekend, dat de kapitein en de overigen
der equipage werden opgepikt door het schip
California en te San Franeisoo geland. Zn
werden aangetroffen op 9° Z., 113° W., 400
mjjlen ZO. van de positie, waar de Tropic Bird
de andere boot aantrof.
Menigeen heeft zich ongetwjjfeld wel eens
afgevraagd, welken oorsprong het in den laat.ten
tjjd zoo veelvuldig gebruikte woord c h a u v i-
n i 8 m e heeft. In het jaar 1831 werd voor de
eerste maal te Faijjs opgevoerd het bljjspel
La Qocarde tricolore. De held van het stuk,
waarin de verovering van Algiers behandeld
wordt, is een recruut, Chauvin genaamd, die
vertelt, dat hg wonderbaarlijke oorlogsdaden
verricht heeft, en over zgn moed en zgn
vaderlandsliefde verschrikkelijk opsnjjdt. Bjjna
al zgn gesprekken eindigen met den slotzin
Je suis Frattfais, je suis ChauvinHet Btufc
maakte veel opgang, en van toen af werd de
naam van Chauvinisme gegeven aan een der-
geljjk optreden de uitdrukking is zelfs inter
nationaal geworden.
Van 9 en 10 Juni.
Middelburg. BevallenA. J. Grjjspaardt,
geb. Vreke, z.
Overleden: G. Gel jon, d. 12 j. W. Kagut,
man van J. L. Tisserand, 57 j, J. C. Arenee,
z. 5 j. W. Dekkers, man van M. J. Lievense, 81 j.
Utrecht, 10 Juni 1892.
Weêr bevinden wjj ons in het Stioht bg
gelegenheid van een feestgetij.
Bjjna een jaar geleden wandelden wjj door
dezelfde straten en trok een stoet van keurig
uitgedoste jongelui ons voorbjj.
Toen was het eveneens teesthet feest der
studenten, en te hunner eer.
Thans draagt het geheel een ander karakter,
en wjj zouden haast zeggen is de vreugde
nog meer algemeen, de belangstelling nog
grooter.
Trouwenseen officieel bezoek van onze
kleine koningin en onze koningin-regentes
komt slechts zelden voor; en dan: de hoofd
plechtigheid, waarom alles zich beweegt, is
voor Utrecht van buitengewone beteekenis.
Een nieuw universiteits-gebouw zal verrjjzen
voor de academie-stad in bet Sticht een eenige
gebeurtenis.
Wat al moeite en bezwaren zgn er te over
winnen geweest, vóór men zoover was gevorderd 1
En laat ons eerljjk hier boekstaven dat Utrecht
op dit punt erkenteljjkheid verschuldigd is
aan jbr mr A. F. de Savornin Lobman, die als
minister van binnenlandsche zaken menigen
Iastigen knoop ten opzichte van het bouwplan
doorbakte en hielp om de stad te verschaffen
wat haar rechtens toekomt.
Heden zal koningin Wilbelmina nu den
ee;sten steen leggen van dit grootsoh gebouw,
dat een sieraad belooft te worden voor Utrecht.
Zulk werk voor een jeugdige vorstin trekt
ons aan, wekt zeker aller sympathie.
Het doel van haar bezoek aan Utrecht toch
spreekt van vrede, van kennis en wetenschap!
Kan een vrouwen- en vooral een vorstinnen-
hand, naast het bevorderen van al wat de
kunst en het algemeen welzjjn ten goede komt
iets beters verrichten
Dat men dit vroeg haar leert beseffen is te
waardeeren.
In Botterdam legde zjj den grondsteen voor
een handelskadete Amsterdam dien voor een
ziekenhuis en thans in Utrecht den eersten
steen voor een gebonw, waarin velen hunne
kennis zullen garen om daarmee in den kring,
waarin zjj later geplaatst worden, ten nutte
van het algemeen werkzaam te zgn.
Geen wonder dat Utrecht het vorBtelgk be
zoek met ingenomenheid verbeidde en vele inge
zetenen zich bejjverden hun stad een feesteljjk
aanzien te verschaffen.
Wel waren de versieringen niet overdadig
en bepaalden zjj zich hoofdzakelijk tot de
woningen in die straten, waardoor de vorste
lijke stoet zou rijdenwel was Donderdag nog
niet veel te zien van verfraaiingen maar als
door tooverslag waren hedenmorgen tal van
nette, meerendeels eenvoudige maar tooh smank-
volle decoraties aangebracht, hoofdzakelijk
bestaande uit bloemen met oranje linten.
Vooral de Studenten-sociëteit en de maga
zijnen van de firma's Sinkel en V. d. Sandt
muntten uit door hun fraaien tooi.
Den ingezetenen was niet vergund de straten
te versieren, zooals verleden jaar, door het
plaatsen van palen. Dit verbod geschiedde als
veiligheidsmaatregel met het oog op het drukke
verkeer, maar vooral zeker in verband met
den rit, dien de koninginnen door de stad
maken.
Het gemeentebestuur had ook gemeend voor
dit koninkljjk bezoek flink in de beurB te
mogen tasten.
Bjj de grens der gemeente in de Biltstraat
was een zeer smaakvolle eerepoort
opgericht, waaraan de wapens van Nederland
en Oranjs-Nassau prjjkten. Niet minder elegant
waren in de Maliebaan en aan de Tolsteegbrng
de masten met bloemendragersterwgl de
Maliebaan zelf beden avond in een zee van
licht zal baden; en bg goed weder een ver
rukkelijk schouwspel zal opleveren.
Het stadhuis bezat evenmin als verleden
jaar, eenige uiterlijke versiering of illuminatie.
Alleen is een portiek aangebracht voor de
entréa der koninginnen en zgn in de verschil
lende vestibules en kamers, die zjj zullen door
gaan of waarin zg worden ontvangen, planten
en bustes van HH. MM. geplaatst en tapjjten
gelegd.
Dit alles vooral de illuminatie in de
Maliebaan is op zioh zelf reeds kostbaar;
vooral wanneer men nagaat dat de aanne
mer van het gebouw voor hbt in orde maken
van bet terrein ten behoeve der steenlegging
zgn werk heeft moeten stakenvele bazigheden
en onkosten heeft gehad om het terrein vrjj te
makenwaarvoor natuurljjk de gemeente hem
schadeloosstelling moet verkenen, welke ver
goeding op eenige duizenden wordt berekend.
Als men dan daarbjj voegt de onkosten voor
de zeer kostbare inordebrenging van het terrein,
waar de vorsteljjke tribune uitmunt door smaak
en elegance, dan zal men, altjjd nog slechts
bjj benadering, kuDnen nagaan welke uitgaven
de gemeente zieh getroost voor dit vort tel jjk
bezoek, waartoe HH. MM. namens het ge
meentebestuur werden genoodigd.
Ook de bewoners van de bekende wjjk C,
een wjjk, zooals de Willemstraat in Amsterdam,
en tal van andere in even zooveel steden; een
buurt, waarop wjj een vorig jaar reeds wezen,
en die in de laatste dagen in verband met het
mislukt optreden van een paar sociaal-demo
cratische leiders meerdere bekendheid heeft
verkregen ook die bewoners deden hun best.
Trouwens HH. MM. zullen ook deze wjjk
doortrekken.
Hoe kan het anders 1
Wie zou der koningin-regentes durven aan
raden dit na te laten? Geen sterveling; of
de socialisten moesten gevraagd worden om
H. M. te adviseeren. Want een verzuim op dit
punt zou eene miskenning zgn van de goede
gezindheid dier wjjk-C-bewoneraen misschien
een knak toebrengen aan hunne Oranjegezind
heid. Zulke bewoners eener stad, met vronw
Blommers aan het hoofd, dient men te ontzien
al stuit de pretentie van dergeljjke typische
personen u nog zoo tegen de borst.
Tot eene kennismaking met deze juffrouw,
die de jenever-lievende-Oranje-gezindheid harer
commensalen zoo eigenaardig weet te prikkelen,
gevoelden wjj geen lust.
Zulke psrsonen trekken ons niet bijster aan,
vooral niet wanneer zjj ons geschilderd worden
als »niet bang voor tien commensalen". Het
is om bang te zgn van znlke „man-wjjven".
Hun renomméa verkrggen zjj meestal door
hunne pretenties en het hooge woord, dat zjj
voeren. En even onhandig als wjj het van
mannen als Van der Goes c. s. vinden om
juist in zulk een wjjk C eene socialistische
vergadering te houden, even dwaas ljjkt odb
de verheffing van vrouw Blommers en dergeljjke,
die van socialisme evenveel verstand hebben
als een zuigeling van het paardrjjden.
Bjj kennismaking vallen zulke personen
meestal erbarmeljjk tegenen men weet boven
dien hoe wuft zjj meestal zjjn in hunne ideeën,
juist omdat deze steeds gebouwd zgn op lossen,
erg lossen zandgrond.
De historie leerde het ons zoo dikwjjls en
het heden zegt het ons nog dageljjksniets
wispelturiger dan de volkswaan.
Maar met dat al willen wjj op de goede
gezindheid van onze Oranje-klanten in de wgk
C te Utrecht niets afdingenal zouden wjj
hun ook gaarne willen toeroepen
*Geen zinneloos geblaas moet utcen gloed ver-
meeren
Dat volkje is nit intuitie vol Bympathie voor
het vorstenhuisen hoeveel te meer zal het
dit dan heden zgn nu een lief, aanvallig kind
en dat is en bljjft onze kleine koningin
aan de zjj de van hare moeder hun een bezoek
brengt. Dan trillen in hunne gemoederen nog
meerdere snaren, die nooit te vergeefs hnn
macht uitoefenen.
Terwgl zjj dan ook bezig waren hunne
eerepoorten wjj telden er een viertal op
te sierenal hunne bloemen in Oranjegevorfde
potten buiten te zetten, mast aan te brengen
aan hunne woningen, kon men het hun
aanzien, hoe zjj het gewicht .van het aanstaand
bezoek beseftenZg lachten zoo vrooljjk ons
tegen; zjj offerden met hart en ziel op het
altaar der vaderlandsliefde.
Zoo feestelijk uitgedost ging Utrecht den
dag van heden tegemoet.
Verrukkeljjk weder verhoogde de algemeene
feestvreugde. De geheele stad prjjkte in vlag-
gentooi.
Van heinde en ver, maar vooral nit de naaste
omgeving, stroomden de bezoekers de stad
binnen. Extra-treinen voerden eveneens een
aanzienlijk getal belangstellenden en nieuws
gierigen aan.
Vroegtjjdig had de politie de vriendeljjke
waarschuwing aangeplakt: „wacht n voor
zakkenrollers".
Juist op den aangegeven tjjd te half twee
uren kwamen de beide koninginnen, ge
zeten in een open rgtuig, bespannen mot vier
paarden en een vooirjjder, met haar gevolg
op de grens der gemeente, waar zg door het
dageljjksch bestuur werden ontvangen endoor
den burgemeester, den heer B. Beiger, op
hartaljjke wjjze werden welkom geheeten.
Bovendien wachtte haar daar op een eere-
wacht van 30 studenten, gekleed in zwarten
rok en wit vest met steek.
Bg aankomst der vorstelijke gasten in de
gemeente werd de vlag met den oranje-wimpel
op den Dom geheschen en werden den koning
innen bouqetten aangeboden.
De koningin-regentes was in het zwart met
de weduwe kapde kleine koningin gekleed
in 't crème.
De beide wethouders begaven zich daarop
naar het terrein der steenlegging; de burge
meester begeleidde H.H. M.M. op den weg
daarheen, waarop zg door eene groote menigte
harteljjk werden toegejuicht.
Op het terrein aangekomen waar wjj onder
de aanwezigen opmerkten den minister van
binnenlandsche zaken, den heer mr J. P. B. Tak
van Poortvliet en verscheidene leden van de
Staten-Generaal strooiden weeskinderen voor
de voeten der hooge bezoeksters bloemen en
hief een mannen- en kinderkoor met orkest
begeleiding een couplet aan van het Wilhelmus,
naar de oorspronkeljjke wjjze, woorden van
Nicolaas Beets.
Op het dak en de ommegangen van den dom
stond een drom van menschen.
Nadat HH. MM. op de voor haar bestemde
tribune, die, in Moorschen stjjl opgetrokken, in
de schitterende zonnestralen een prachtig
effect maakte, waren gezeten, werd de oranje
wimpel ten top geheschen en de cantate aan
geheven, door N. Beets voor deze gelegenheid
gedicht en gecomponeerd door Bichard Hol, die
zelf dirigeerde.
Het koor bestond uit 750 personen, leden
van verschillende zangvereenigingen en leer
lingen van openbare en bjjzondere scholen,
van de muziekschool der Maatschappij tot bevor
dering der toonkunst, van de volkszangschool
en van de muziekschool van mejuffrouw C.
van Bennes. Het orkest, ten getale van 100
personen, was saamgesteld nit het muziekkorps
dar dd. schutterjj van Utrecht en een gedeelte
der stafmuziek van het vjjfde en zevende regi
ment infanterie.
Bg de uitvoering leverde het groot aantal
allerliefste kinderen een bekoorljjt schouwspel.
De feestcantate maakte een uitstekenden in
druk, hoewel wjj de krachtsontwikkeling grooter
en sterker hadden verwacht. De instrumen
tatie en compositie waren in zeer goeden toon.
Yooral bjj het onderstaande couplet Gord ko
ningin was de toonzetting zeer gelukkig. Zg
klonk toen liefeljjk en meesleepend.
Nauwelgks had het laatste couplet weer
klonken
Gord, Koningin I het schootsvel aan,
Laat 17 den troffel geven I
Gij hebt dat werk al meer gedaan,
In Uw ons dierbaar leven.
»'t Groeit wat de hand
Yan kindren plant"
Wat laat zich niet voorzeggen,
Waar zij een hoeksteen leggen
of de burgemeester, de heer B. Beiger, noodigde
de kleine vorstin uit tot de plechtigheid van
den dag over te gaan.
Door den grooten afstand, waarop alle ge-
noodigden van de koninklgke tribune waren
verwjjderd ook de pers, die echter de meest
mogelgke hnlp en welwillendheid ondervond
en door de omstandigheid dat de plaats, waar
de steen een gewone zandsteen met een
gekroonde W werd gemetseld, geheel achter
in die tribune was, konden wjj van de plech
tigheid niets zien. Op het sein dat de gewich
tige arbeid was verricht en een oorkonde was
opgemaakt, die in een lcoden koker voor het
nageslacht zal bewaard big ven, werd het
tweede gedeelte van de cantate aangeheven.
Krachtig en frisch vooral klonk het: blaast de
bazuin in Neerlands tuin.
Na het gezang verhieven HH. MM. zioh
van haar zetel en brachten een bezoek aan
het standbeeld van Jan van Nassau.
Middelerwjjl zong een mannen- en kinder
koor twee coupletten van het Wilhelmuslied.
Der kleine koningin werden als herinnering
aan de plechtigheid der eerste steenlegging
aangeboden de ivoren, met zilver gemonteerde,
hamer, de ebbenhouten kalkbak met zilveren
voering en de zilveren troffel met ivoren greep.
Een en ander was hoogst eenvoudig maar
toch zeer fraai. Zoo langzamerhand zal ko
ningin Wilhelmina eene heele verzameling
van dergeljjke instrumenten krjjgen.
H. M. bracht vervolgens met hare moeder
een bezoek aan de Unie-zaal en de senaats
kamer.
Ontvangen door curatoren, werden sjj door
dezen door den Kloostergang geleid naar den
ingang der academie, waar zjj werden ver
welkomd door prof. Snellen en den secretaris.
In het groot auditorium stonden de studen
ten, waaronder eenige vrouwelijke, te harer
opwachting gereed. Daar werd HH. MM.
overhandigd een aquarel van Josselin de Jong,
voorstellende een gezioht op het groot audito
rium, geflankeerd aan de eene zjjde door een
gezicht op den Kloostergang en aan den
anderen kant door een afbeelding van het
Kloosterhof, aan de zjjde van den Domtoren.
Te ruim drie uren was ook daar het bezoek
afgeloopen en begaven de hooge bezoeksters
zich naar het stadhuis, waar de leden van den
raad en de secretaris aan HH. MM. werden
voorgesteld; en waar de burgerjj aan de benrt
was om hare hulde te bewjjzen.
In de eerste plaats had zich middelerwijl de
stoet saamgesteld, die den bezoeksters een idee
zou geven van het verleden en het heden der
stad Utrecht.
Die optocht bestond nit twee afdeelingen,
en de eerste afdeeling verder nit de volgende
groepen: Stichting van Utrecht. {Trajectum Rheni);
Frankisch Tydvak Dagobert sticht de kapel van
St Thomas, 631); Bisschoppelijk Tydvak Komst
van Karei V te Utrecht, 14 Aug. 1540 Unie
van Utrecht 1579; Stichting der Hoogeschool
1636 Utrecht in 1673 en '74De vrede van
Utrecht in 1713 De Fransche tijd—Utrecht in
1813, en Utrechtsche jagers en schutters van 1830.
In de tweede afdeeling vond men veraan
schouwelijkt het gildewezen en de ontwikkeling
van het brandwezen.
Een tweetal wagens, voorstellende een we
reldbol, waarop Minerva zat, den handel, en
een derde, een hnldewagen tot slot, voltooiden
een schoon geheel.
De optocht was zeer mooi, de costumes
waren frisch en vooral de wagens maakten een
goed effect.
Toen die stoet het stadhuis was genaderd,
waar HH. MM. in de kamer van den burge
meester zeer gemakkeljjk alles konden aan
schouwen, maakte het centraal comité voor de
viering van nationale feestdagen zjjne opwachting
bjj de koninginnen en bood haar een adres
aan van den volgenden inhoud:
„Met diepen eerbied naderen wjj Uwe Ma
jesteiten nu op dezen heugeljjken dag onze
beminde Koningin Wilhelmina voor de eerste
maal onder de trouwe hoede van haar geëer
biedigde Moeder, de Koningin-Begentes, in ons
midden vertoeft.
>Alom ziet gjj in onze veste het dundoek
wapperende driekleur en het oranje als
zinnebeelden van den onverbreekbaren band,
die in Nederland tnsschen vorst en volk sinds
eeuwen bestaat.
„De geliefde kleuren van het vorstenhuis sieren
ieders borst, jubeltonen weerklinken aan allen
kant het is feest in de hoofdstad van het
Sticht, nu de »hoop des vadei lands" met hare
koninklgke moeder er haar bigde inkomst
hield.
>Het is feest in ons midden. Maar weinig
waarde zou er aan die uitwendige vreugdebe
drijven te hechten zgn, indien zg niet waren
wat zg zgn, de welgemeende tolken der ge
voelens, die in onze harten wonen:
„innige verknochtheid aan het Oranjehuis,
onder welks telgen Nederland groot geworden
is, zgn vrgheid en onafhankelijkheid, zgn een
heid en zelfstandigheid gewonnen en gehand
haafd heeft en immer zal behouden
„oprechte liefde voor de jeugdigeKoninginne,
aan wie wjj ons met te hechter banden verbon
den gevoelen, omdat al de dank, die in het hart
van Neerlands volk woont, voor wat het in het
verleden aan Oranje verschuldigd is, met al de
verwachtingen, die het voor de toekomst op
het geliefde Stamhnis bouwt, in Haar alleen
zich vereenigen.
„ware vereering voor de Koningin-Moeder,
die niet alleen als regentesse de zware taak
van 't landsbestuur torsent, maar daarnevens
met onverpoosde liefdevolle zorg en onvolpre
zen beleid, de Koninginne als opvolgster van
Haar diep betreurden Vader, wjjlen onzen ge-
ëerbiedigden Koning Zjjne Majesteit Willem lil,
vormt tot een waardige vervulling van de
moeieljjke plichten, die eenmaal op Haar zul
len rusten.
„Yan deze gevoelens komen wjj hier getuigenis
afleggen, omstuwd door een schare medebur
gers, die er prjjs op stellen Uwe Majesteiten
in eenige tafereelen een beeld te doen zien
van de stad onzer inwoning, in vroeger en
later dagen uit naam van duizenden, wier
namen onder dit adres vermeld staanin
den geest van heel de bevolking van Utrecht,
die met ons en met gansch Nederland, niet
alleen juicht en jubelt als zg koningin Wil
helmina en koningin Emma mag begroeten,
maar die ook onder de eersten behooren ztl
als het ooit noodig worden mocht, den troon
der Oranje's met een heohte ljjfwacht te om
ringen, de onverwinbre ljjfwaoht, die de
Oranjevorsten steeds in Nederland vondeneen
trouw en liefhebbend volk, dat in bet dierbaar
vorstenhuis ten allen tjjde het zinnebeeld en
het onderpand zag van de eendraoht, die land
en volk machtig maakte.
>Het was ons eene behoefte, ook voor het
nageslacht, een bljjvende herinnering aan dezen
gelukkigen dag te bewaren. Een gedenkpenning
werd tot dat einde door kunstenaarshand ont
worpen en uitgevoerd. Érkenteljjk, dat Hare
Majesteit de Koningin-Begentes ons vergunnen
wilde aan Koningin Wilhelmina en Haar zelve
zulk een penning aan te bieden, doen wjj dat,
met de vurigste beden voor het heil van
Uwe Majesteiten. God behoede U tot in lengte
van dagen en spare U beiden voor het trouwe
volk van Nederland t Hg geve het der Konink
lgke Moeder te aanschouwen, dat Haar veel
geliefde Dochter, eenmaal de tengels van het
bewind aanvaard hebbende, die voere als de
gelukkige Koningin van een gelukkig volk 1"
De oorkonde van dit adres, geteekend door
den heer M. J. Lenz en geschreven door den
heer H. Vos, terwgl het adres zelfgesteld was
door den heer M. Brinkgreve, redacteur van het
Utr. Dbld, was vervat in een allerkeurigst
kistje, met een zilveren plaat, waarop de
portretten der koninginnen.
Met een korte toespraak werd dit overhan
digd en dankbaar door de koningin-regentes
aanvaard. Hoevele handteekeningen het adres
bevat was nog niet op te gevenof dit getal
aan de verwachting voldeed, durven wjj niet
zeggen.
Tevens ontvingen HH. MM. een herinnerings
medaille in drie verschillende metalen en in
keurig étui. Aan de voorzjjde geeft die medaille
te aanschouwen de portretten der vorstin
nen, waarvan wjj dat der koningin goed doeh
dat der koningin-regentes minder geslaagd
vinden. Het laatste was o. i. teBcherp. Bond
die portretten staat gegraveerdWilhelmina
Koningin Emma Koningin-Regentes der Neder
landen 10 Juni 1892. Aan de achterzgde der
medaille ziet men de Koninklgke moeder, haar
kind beschermende, aan wie door Minerva een
palmtak wordt aangeboden. Op den achter
grond achjjnt de zon der gerechtigheid.
Nog een aardige verrassing was den vorstinnen
bereid. Haar werd tegeljjkertjjd aangeboden eene
afbeelding in good van den domtoren, rustende
op een steen nit dien toren. Een en ander
dienende voor preBsepapier.
Onnoodig bjjna te zeggen dat, wat van edel
metaal was geleverd, afkomstig was van de
bekende firma Begeer.
Nadat die ovatie was afgeloopen en de stoet
voorbjj de rorsteljjke bezoekers was getrokken
de koningin-regentes betuigde meermalen
hare ingenomenheid met den stoet begaven
HH. MM. zich weer in haar rjjtnig om een
toer door de stad te maken. Zg deden dit,
evenals bjj haar komst, in draf, teneinde der
kleine koningin het zoo vermoeiend herhaaldeljjk
neigen zooveel mogeljjk te besparen. Dat zg
toch dikwjjls vriendeljjk dankten voor de har
telijke toejuichingen, die haar ten deel vielen,
ligt voor de hand. Hier en daar, o. a. in het
Oranje Park, in wgk C, werden haar bewjjzen
van ingenomenheid in den vorm van bloemen
aangeboden.
Aan de zg. Weerdbrng lag een vaartnig met
groen en bloemen getooid.
Na dezen vermoeienden tocht begaven zioh
de vorstinnen naar het zg. Panshnizen, het
verbljjf van den commissaris der koningin, om
eenige rust te nemen. Het mooht wel 1
Te halt zeven ongeveer heeft er een diner
plaats in het Gebouw voor kunsten en weten
schappen, door de gemeente den koninginnen
aangeboden.
Aan het diner nemen 78 personen deel.|Naast
de koningin-regentes zal gezeten zijn de bur-
gemeester, de heer B. Beigernaast de koningin
Hr Ms commissaris der provincie tegenover
HH. MM. de minister van binnenlandsche zaken
de heer Tak van Poortvliet, de rector mag
nificus, de waarnemende president-ourator jhr
Boëll en generaal Musehart.
Middelerwjjl hebben er openbare muziek
uitvoeringen plaats en wordt de illuminatie
in de Maliebaan ontstoken zoodat HH. MM.
bjj haar vertrek uit de stad, dat op negen uur
is bepaald, een verrnkkeljjken aanblik zullen
hebben.
Yelen betreurden het dat het bezoek zoo
kort waBen men zegt dat sommigen zioh
daarom van versiering onthielden.
Ons dankt; het was voor een kind als onze
koningin Wilhelmina nog is, al lang genoeg.
Wjj herinneren den belanghebbenden dat do
herjjk der maten en gewichten plaats heeft
voor:
Breskens 13 Jnni en 14 Jnni des voor-
middags
öroede 14 Juni des namiddags en 15 Jnni j
Nienwvliet 16 Jnni des voormiddags
O adz and 16 Juni des namiddags;
Znidzande 17 Juni des voormiddags
Retranchementl7 Jnni des namiddags
Sluis, met uitzondering van Ond-Heille, 18
en 20 Jnni
