305.
134° Jaargang.
1891.
Maandag
28 December.
Zonder liet te bedoelen.
Middelburg 26 December.
Brieyen uit de Hofstad.
Dn« courant rerich!)nt d a g 11] k s J
m«t uitzondering van Zon- en Feeitdagam
Prfls per kwartaal in Middelburg en per post franco 2.—s
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 cent.
Advertentiën20 cent per regel] Bij abonnement lager]
Seboorte-, Trouw-, Dood-, en andere familieberichten, beneveni alle
dankbetuigingen; van 17 regels 1.50;
iedere regel meer f 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimtes
FEUILLETON.
KERKNIEUWS.
UIT STAD EN PROVINCIE.
tiiiiDH BI Riistiu:
IheiBiuiDeter.
Middelburg 26 Dec. vm. 6 o. 40 gr.
a. 12 o. 41 gr., »v. 4 u. gr. F.
V -rwacht Z. W. -wind
Agenten te VliuingenP. G. si Yxt Mxstdaöh tc Zoon, te Goee: A. A. W. Bollaxd, te Kruisingen: F. y. d. Pxijl, te Zierikzee: A. C. dx Mooij, te Tholen: W.A. j Advertentiën
vax Nesuwxxhtozx* en te TerneuxenM. dx Joxex. Verder nemen xlle postkantoren en boekhandelaren abonnementen en advertentiën aan, evenals de moeten des namiddags te éém nnx
advertentie-bureau1* van Hues tc Va* Ditkax, te Botterdam, dx Gibb. Bxldtïaxïx, te 's Gravenhage, en A. de la Ma* Axx., te Amsterdam. aaH het bureau bexorgd agx, wille»
Hoofdagenten voor het Buitenland: te Pargs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daubb Cn., Johx F. Joxxs, opvolger. fij de-ü!vop 's nog morden opgenomen.
24 December 1801.
Van al de schoons plannen om de staatsbe-
grooting voor 1892 ditmaal eens af te handelen
vóór den aanvang van dat jaar, komt vreder
niets. Na Kerstmis sullen de heeren leden der
Eerste kamer kalmpjes te huis big ven tot 11
Januari om dan den arbeid te hervatten.
Tegen het doorwerken tusschen Kerstmis en
Nieuwjaar scheen te veel beswaar te bestaan,
al had men ook nog tjjdig het ondersoek van
alle hoofdstukken der staatsbegrooting in de
afdeelingen kunnen doen plaats hebben en de
tooh met di< pgaande parlementaire stukken
verslagen en memories van antwoord met
de regeering kunnen wisselen. Nu is het te
begrepen, dat ook Eerste kamerleden ix de
laatste week van bet jaar nog al wat te doen
hebben in andere betrekkingen en dus moeilijk
van buis kunnen gaan.
De kooplieden onder hen, waaronder ik ook
reken, al doet de wet het niet, de oeeonomen
en notarissen, moeten hsn balans opmaken en
rekeningen uitschreven en de niet-kooplieden,
zooals daar sijn renteniers en leden van de
rechterlijke macht, welke laatste toch voor
het meerendeel ook wel in dien sin renteniers
mogen heeten, dat sp, leden van het Hoogei-
huis agnde, lang niet allee* van hun tracte-
ment behoeven te leven, hebben seker ook
xeer gewichtige bezigheden, al is de jacht, dit jaar
vroeger dan gewoonipk, in de meeste provin
ciën reeds gesloten.
"Wie heeft er trouwens met het oog op de
jaai«verwisseling niet iets bjjsonders te doen?
Op Nieuwjaarsdag kan men de menschen gerust
verdeelen in twee deelen, sonder gevaar te
loopen een eenigssins aanzienlijk aantal buiten
te sluiten. Een deel geelt, het andere ont
vangt fooien. Enkelen blijven er over, die
geen van beiden doensg behoorden, sich in
de eerste klasse te rangschikken, maar scheiden
sich openlijk daarvan at door op hun deur een
briefje te plakken >heden geen nieuwjaars
giften'1 of iets dergeljjks.
Er is ongetwijfeld veel voor dese wjjze van
handelen te zeggen, daar men er de talloose
vwenschers'1 mede van de deur houdt, die son
der eenige reden plegen aan te schellen, die
niet komen als knecht van baas A of als loop
jongen van patroon B., maar op eigen gesag
en sonder ooit iets met den bewoner van het
huis te maken te hebben gehad.
Die luidjes meenen, dat .nieuwjaarwenschen"
geen bedelen is en trachten huis aan huis in
zekere buurt hun .al wat wensohelpk is" of
hun .veel heil en legen" om te setten in dub
beltjes of kwartjes, des noodt in balvestuiver-
■tukken of centenen waar hun dit niet gelukt,
spn sg veelal terstond gereed sells hun heil
bede om te zetten in verwenschingen en ver
vloekingen ten blpke hoe welgemeend sp was,
4».
Vit Aet Mngeuch.
TA*
Oh. SARGENT.
HOOFDSTUK XLIIL
John Tineroft to hals, mod syn
Inruil.
Tïncroft-Huie was echter toch niet bepaald
ongezellig misschien wel voor een ander
maar John was met weinig tevreden; hg had
nooit een gezellig huiselijk leven gekend en
meende dat hg nn alies had, wat goed voor
hem was. Daarenboven hield hg van Sara,
ondanks haar saaiheid en onwetendheid, en dik
wijls, als hg naast haar zat, kwam het oude
gevoel van bewondering, dat hem indertijd zoo
vaak de wandeling naar Hoog beuken Hoeve
had doen maken weer boven en dan vergat hp
hoe weinig ig als man en vrouw bij elkaar
pasten. Hg bezat echter scherpzinnigheid ge
noeg om reeds sedert lang ontdekt te hebben
dat Sara hem niet beminde; maar hg was
tevens te kiesch en te goedhartig om,haar
git te laten blgken.
aldus sorgende dat het in hun oog blpkbaar
onverdiend toegewensohte goeds onmiddellijk
geneutraliseerd worde.
Aan den anderen kant is het de vraag, of
enkel de goede bedoeling om dergelpke geoor
loofde bedelarp te weren tot het niet uitreiken
van giften op Nieuwjaarsdag deet besluiten.
Als men nu hen, aan wie naar plaatselyk ge
bruik fooien toekomen, maar een der volgende
dagen bedenkt, werkt de maatregel zeker nut
tig; maar zouden er niet velen zpn, die zich
op die wpze ontslaan van de eenmaal aange
nomen verpliohting om op den eersten dag van
het jaar, evenals vroeger op den eersten der
kermisweek, de bedienden van onze leveranoiers
met een kleine gave in geld te verblpden?
Dat men met het verdwpnen der kermis ook
de kermisfooien afschaft en niet ingaat op den
Bedert gebruikelpk geworden .voorjaarsgreet"
of .aangenamen zomer-wenseh" is begrgpelgk,
doch met Nieuwjaar is het anders gesteld.
Men moge het uitgebreide fooienstelsel in me
nig opzicht afkeuren, het gaat tech niet aan,
dat enkelen zioh daaraan onttrekken, en dan
nog wel op zoo slinksohe wpze. Het .Heden
geen nieuwjaarsgiften" bevat eene belofte voor
morgen of overmorgen, maar vervult men die
belofte niet, dan handelt men als de bekende
herbergier, die boven zpn deur schreef: .Heden
voer geld, morgen om niet11, en dat opschrift
jaar en dag liet staan, zoodat het nooit morgen
werd.
Een algemeen protest tegen de Nieuwjaars
fooien sou seker wel eenigen grond hebben.
Er is seker weinig reden voor, dat men de
bedienden van hem, dien men met leveranciën
en werk begunstigt, een fooi geeft alsof sp
ons een dienst bewesen door bp dien winkelier
of werkbaas in dienst te zpn. En in ieder
geval zou de saak minder oinalaohtig kannen
geregeld worden. Yele leveranciers enz. hebben
de gewoonte wederkeerig aan onze dienstboden
Nieuwjaarsgiften te schenken, en daarvoor
bestaat meer reden, omdat onze kneehts en
meiden dikwpls last ondervinden van het werken
van timmerman en smid en verver in ons huis
en niet allen invloed missen op de keuze van
onze leveranciers, althans deze meer ei minder
kunnen bevoordeelen. Maar zou het nu niet
eenvoudiger ïpn dat wg, in plaats van al die
kleine fooitjes te geven, de Nieuwjaarsgift voor
onze gedienstigen wat verhoogden en dat de
winkeliers en werkbazen hun knechts schadeloos
stelden voor het gemis van onze fooien in
stede van onze bedienden te gedenken
Het schgnt ephter, dat zelfs die vereenvou
diging in het fooienstelsel moeilpk te maken
is. Afsohaffing van fooien, ook waar zg geen
enkelen goeden grond hebben, is vermoedelpk
geheel onmogelpk. Integendeel breidt zioh dit
stelsel meer en meer uit en ieder doet eraan
mede uit gewoonte en sleur cn omdat een
ander het doet, zelfs al xiet men het dwaze
en verkeerde ervan in. Welke denkbare reden
is er, dat bgv. de kneeht van een huurkoetsier
bp elk ridje, al duurt het slechts een kwartier,
een kwartje krpgt, en een ander, die zpn diensten
herhaaldeipk te onsen behoeve verleent, zooals
bpv. de couranten-jongen, alleen tweemaal in het
jaar een aeltde gift ontvangt? Waarom be-
Zg was hem dankbaar geweest toen hij toe
schoot om baar te redden ten koste van zoovele
eigen belangendoch zelfs in dien tijd had zij
snikkende uitgeroepen: „Ik bemin u niet,
mijnbeer Tiucrott, niet zouals gij bemind moet
worden." Hg had haar genomen in de hoop
dat die liefde eenmaal komen zou; doch wist
dat dit niet gebeurd was. Zij was een stille,
bescheiden, onderworpen, somtyds slaafsche
vrouw voor den weldoener, die haar voor armoede
en dienstbaarheid bewaard had. Meer niet.
„Arme Sara!" dacht John somtij da. „Zij
heeft mg alles gegeven, waarover zy te beschikken
had en daarmede ben ik beter af dan menig
echtgenoot met sterker en iraaier betuigingen.
Waarom zon ik mp beklagen Er was een tijd
geweest, waarin Sara kans gehad had om net
verleden te vergetentoen zij haar kindje aan
het hart druktemaar die vreugde was helaas
van zeer korten duur geweest en in bet groote,
stille Tincroft-Huis trippelden geen kinder
voetjes, klonken geen vrooljjke kinderstemmen.
Af en toe kwam Tom Grigson met Kate en
twee of drie jeugdige hnisgenooten, als zij op
weg naar het zeestrand waren, eenige dagen
op Tincroft-Huis doorbrengen, waar zg met
open armen ontvangen werden en eeu ongewone
drukte om zich heen verspreidden doch na
bun vertrek viel de stilte nog dei te meer op.
Zoo waren de jaren verloopen voor John
en zpn vrouw en wy behoeven niet langer
stil t| staan bij bon kruis. Sr is menig buis
talen wp op de sociëteit J borreltje, dat dan
dubbeltje kost, bjjhr.wgeregel met drie stuivers,
alzoo 50 fooi gevende en dat misschien
driehonderd maal in het jaar, zoodat de be
giftigde 's jaars 15 van ons opstrpkt Het
mooiste is nog, dat bp slot van rekening de
kastelein de bevoordeelde is omdat hp bjj dat
fooienstelsel aan zgn bedienden zooveel minder
of soms zelfs in het geheel geen loon behoeft
te betalen. Werden er geen fooien meer gegeven^
de kastelein sou hooger loon moeten uitkeeren,
maar ons bittertje zou er ons niet duurder om
berekend wordende prgs hiervan bevat reeds
een vrg groote winst.
Het is bekend, dat wy hier sedert enkele
jaren een nieuwe sociëteit bezitten als mede.
dingster van de Witte, da sociëteit Coneordia
waarvan de leden voor het meerendeel Inctisch-
gasten zgn. Die heeren sohgnen ook te meenen
dat er tegenwoordig reeds eer te veel dan te
weinig, althans zeker genoeg betaald wordt,
doch niet voor bittertjes ef glaasjes klare maar
aan belastingen. Onder hen is het plan gerypt
om een petitionnement op touw te setten tegen
het besluit van den gemeenteraad tot aanleg
van het Laakkanaalzg komen er tegen op,
dat door dien aanleg jaarlyks ongeveer een ton
gouds meer aan gemeente-belasting sou meeten
worden opgebracht.
Inderdaad zgn de lasten hier vrg hoog op
gevoerd, maar het schgnt toch zeer twgfelachtig
of dit een reden kan zgn om een werk als het
bedoelde onuitgevoerd te laten, indien dit aan
den anderen kant den handel ex der ngverheid
mocht ten goede komen. Dit laatste geloot
ik nu wel niet ik schreef hierover in een
vorigen brief maar in een request tot niet-
uitvoering behoort toch op goede gronden te
worden aangetoond, dat ue bevolking als ge
heel niet zal gebaat worden door het ontwor
pen kanaal. Laten de ngveren hun gevoelen
hierover uitspreken, dit kan gewicht in de
sohaal leggen, maar het feit, dat eenige oud-
Indische officieren en gepensioneerde Indische
ambtenaren of belangbebbenden bg Indische
cultures niet gaarne meer belasting gaan be
talen, kan in dezen weinig afdoen. De ver
tegenwoordigers der ngverheid hebben sich
trouwens reeds vóór het Baadsbesluit tegen hel
kanaal verietnu dit den Baad niet tot andere
gedachten kon brengen, gaat het niet aan, dat
een aantal ambteloose burgers bg hooger ge
zag komen aankloppen om de uitvoering van
het besluit onmogelgk te maken door de in
diening van de vereischte onteigeningswet te
weigeren. Zg, die bg een dergelgke saak na-
tunrigk nooit voordeel knnnen trekken, wel
nadeel knnnen lgden door een verhoogd be
lasting-biljet, zgn niet de bevoegde beoordee
laars of de gemeente al dan niet er door zal gebaat
worden.
Ik meldde vroeger, dat de heer Havelaar was
weggelegd voor de betrekking van voorzitter
van den Baad van toezicht op de spoorweg
diensten, welke dezer dagen komt tevaeeeren-
Er wordt inderdaad heel wat moeite voor zgne
benoeming tet dit gewichtig ambt gedaan,
doch naar men zegt kan de minister Tak, die
dat een veei vroolijker aanzien heeft en waarop
een veel zwaarder kruis drukt, al vinden wg
dat John op deze wintermorgen niet byzonder
gezellig zit in die groote studeerkamer, bg het
flauw brandend haardvuur
HOOFDSTUK XLIV.
Mevrouw Tincroffi
Er werden nooit veel brieven door dsn post
bode op- Tincroft-Huis afgegeven. John had
geen drukke correspondentie, nebalve dat de
heer Bonndband, die nog altijd zgne zaken
beheerde, hem elke drie maanden zgne renten
zond, en hij nu en dan van een uitgever druk
proeven ontving. Een enkele maal kwam er een
praatbrief van Tom Grigson, maar verder ver
wachtte hg nooit iets van de post en Sara even
min. Op dezen gedenkwaardigen wintermorgen
liep de postbode echter niet, als gewoonly a het
hek voorbgmaar blies op zgn hoorn, stapte
naar binnen, liep den grintweg langs, schelde
aan en overhandigde een brief aan de meid,
met de woorden„Yoor mevrouwhg komt
nit het buitenland".
Mevrouw was in de keuken, waar zij liever
was dan in eenige kamer van het groote huis.
Niet dat zg er zooveel uitvoerde, want er was
nooit veel te doen. Maar toevallig had zij op
dit oogenblik juist een witten boezelaar voor
en meel aan hare handen.
nog al eens als raadsman van zgn ambtgeno t
LeJy optreedt, niet tot die keuze besluiten
Intusschen schgnt de regeering nog naar een
ander geschikt persoon te zoeken zonder er
een te knnnen vinden.
Yoor een ander belangrgk ambt lid van
den Hoogen Baad worden als candidaten
genoemd de ond-minister Boys van Beerenbroek
en de president der Baagsohe rechtbank mr
Were.
Bg kon. beslnit is benoemd tot leeraar aan
de B. H. B. school te Zalt-Bommel H. Yinckere
J.Bzn., tgdelgk leeraar aan die school.
Aanstaanden Donderdag verleent de minister
van oorlog, en a. Yrgdag verleent de minister
van marine geene audiëntie.
De minister van fluansiën heeft bepaald
dat melk-separators, bestemd om bg de zuivel
bereiding den room van de melk ai te scheiden,
als landbouwwerktuigen vrg zgn van invoer
recht, doch, als zg bestemd zgn om het gehalte
van melk te bepalen, als instrumenten met 5
pot. der waarde zgn belast; dat het voor ae
vrgstelling als landbouwwerktuig of gereedschap
niet voldoende is, dat voorwerpen bestemd zgn
om bg de zuivelbereiding te worden gebruikt
of als zoodanig worden aangegeven, maar dat,
om, krachtenB de vrgstelling, zonder betaling
van rechten te kunnen worden toegelaten, de
bgzondere bestemming der voorwerpen uit hunne
inrichting moet blgken.
Dej heer Fikaar, predikant te Goes, heeft
het beroep naar Dieren aangenomen.
Door den bisschop van Haarlem is be
noemd tot kapelaan te Zierikzee de heer J.
Groense.
Tot teleurstelling van velen, die erop
gerekend hadden gedurende de Kerstdagen hun
hart op te halen aan het gsvermaak of op h9t
ga een broodje te verdienen, is Yrgdag de
dooi ingetreden. Slechts enkele hartstochtelijke
liefhebbers vierden, niettegenstaande het gs
reeds nat' was, hunnen lust botmaar het mee
rendeel werd verdreven van de plaatsen, waar
men zich had voorgesteld zooveel te genieten.
Woensdagnamiddag is door de Yereeniging
Trouw aan Koning tn Vaderland aan al de eua-
strgders in de provinoie Zeeland, die daarvoor
volgens het provinciaal comité in aanmerking
komen, f 10 toegezonden.
Vrijdagavond zgn uit baldadigheid in deze
gemeente enxele ruiten ingedeukt. De dadei,
een kwajongen, ia bg de politie bekend.
Heden morgen omstreeks half tien zgn
bg het trekken van een sehip door het kanhal
twee paarden te water geraakt. Een paara
werd gered; het andere verdronk.
Zij zag er nog tamelyk onveranderd uithaar
gelaatskleur was nog frisch en hare blonde
lokken, ofschoon iets minder glanzig en
welig, hingen nog als van ouds op baren
blanken hals. Haar morgengewaad was va,a
zwart en zat niet zeer netjes, eu haar figuur
was veel minder slank en bevallig dan vroeger.
Nietiemin zag zg er over het geheel nog goed uit.
„Een briei vooru, mevrouw," zei de meid
eu legde hem op de keukentafel.
Het was een brief in gewoon formaat, niet
byster schoon, met twee of drie groote postzegels
ei op en in een hoek stond met grooie letters
„Zeebrief."
„Die moet voor mynheer zyn; breng hem
naar de studeerkamer Jausje," zei Sara.
„Neen mevrouw, er staat duidelijk
Mevrouw en Austin zei ook dat hij
voor u was."
„Nn, laat hem dan maar liggenik zal
hem straks wel lezen, als ik de korst gemaakt
en myne handen gewasschen heb- Ik kan
immers geen twee dingeu tegelijk doen
„Neen, zelfs niet éen ding behoorlyk",
dacht Jansje en keek haar half medelydend,
half minachtend aanwant zij hield even veel
van haar mevrouw als zg haar geringschatte.
Zij hield van haar, omdat zij goedhartig was,
vrijgevig met loon en afgelegde kleêren, haar
meestal liet doen wat zij goeu vonu en byua
nooit beknorde. Maar die goede eigenschappen
wekten ook de minachting va» Jansje op.
Het op do Kaloot gestrande Eng. ss. Thorn-
dale, ie, sa lossing in lichters, met assistentie
van aoht stoombooten, Vrydag avond vlot ge
komen en naar Antwerpen opgevaren.
Donderdag kwam te Vlissingen tengevolge
van mist de dagboot veel te laat aan. De
faoultatieve trein vertrok des nachts te half
vier van het havenstation.
In de Donderdag te Borssele door dea
dgkrard van het calamiteuze waterschap Ello-
wouttdgk-Borssele gehouden vergadering werd
besloten tot verhooging en verswaring van
het laatstoverge bleven vak zeedyk te Elle-
wontsdgk, liggende tusschen de dgkpalen 0—9.
De kosten van dit werk zgn geraamd op ruim
f 5600. Behalve deze voorziening besloot de
vergadering tevens tot uitvoering van de ge
wone onderhoudswerken voor den dienst 1892-93,
bestaande o. m. in vernieuwing van versleten
steenglooiïog en vervanging door Doorniksche-
en Bazaltgloofiag te Ellewoutsdgk en Borssele.
In de Donderdag te Hoedekanskerke ge
houden raadsvergadering werd de opbrengst
der lig-, los- en laadgelden van de haven ver
pacht aan den hoogsten bieder, L. de Bart
aldaar, tegen f 725 'b jaars. Met algemeena
(vier) stemmen werd tot doodgraver, waarvoor
slechis drie sollicitanten zich hadden aange
meld, benoemd J. Lucasse.
Dinsdag is te Stoppeldyk een elfjarig
knaapje, dat zich op de zoogenaamde Sassing
waagde, door het gs gezakt en verdronken en
Donderdag te Biezelinge een jongetje in een
byt gevallen en verdronken.
Yrgdag had te Zierikzee de teraarde be
stelling plaats van wglen den heer D. P. P.
Zuurdeeg, in leven gemeente-geneesheer aldaar.
Een talrgke menigte stond op hetkerfchot den
Igkstoet af te wachten, o.a. de burgemeester, de
wethouder, de heer W. A. Oohtman, by na alle
raadsleden, vele gemeente-ambtenaren en enkele
leden der reehterlgke macht. Drie lgkkransen
bedekten de lgkkist. Bg het graf werd niet
gesproken. Alleen betuigde een der familieleden
dank voor de eer, aan den overledene bewezen.
Woensdag avond omstreeks 8 uren werd
te Westkerke (gemeente Scherpenisse) een jong-
mensoh onverhoeds aangevallen door iemand,
die zich in veld achter eene hoogte verscholen
had. De aangevallene werd op vier plaatsen
met een mes verwond en, ofschoon zgn toestand
niet gevaarlijk is, zoo is hg toch ernstig. De
aanvaller is bekendeen oade wrok schgnt de
oorzaak van dit misdrgf.
In het land van Axel en in het land van
Hulst circuleeren, op initiatief van de heeren
De Thege, Pieters en Lippens, onderwgzers te
Koewacht, adressen om adhesie te betuigen aan
den beer Moerman, h. d. s. te Tinte (Oost-
Voorne).
Bg Van G. Sr te Kapellehrug (ZeeuwscfD
Clinge) ontstond Woensdagavond brand in de
Bchuur, die tot den grond toe afbrandde. Alles
wat aan landbouwproducten in de schuur ge
borgen was is in rook opgegaan. Het huis en
de schoppenmakerg bleef behouden. Alles was
verzekerd. De brand moet ontstaan zgn door
het naar beneden vallen van eene lantaarn,
„Het is zoo'a stoethaspel", zei zy vaak
bij zich zelve en van morgen had zij haar
geërgerd door bare handen in den meelpot Ja
steken, waar zij niets mee te maken had.
Geen wonder dus dat zij by dien uitval harer
meesteies daeht „niet eens een ding behoorlijk S
Wat is dat nu voor ean korst? Wie zou dia
moeten eten."
Dit was natuurlijk niets dan naijver, want
John wist van oudsher welke lekkere pasteien
Sara kan makenZij vergat haar brief' echter
niet; want zoodra de meid naar boven was,
verdween hare onverschilligheid en maakte
plaats voor nieuwsgierigheid om te weten wie
ter wereld haar zou schry ven. In een ommezien
had zij hare handen afgeveefd en den brief
geopend.
HOOFDSTUK XLV.
Tijding- uit Anstraüë.
John zat nog in zijn leuningstoel by den
baard, zijne gedachten dwaalden ver weg tn
onder het peinzen over een nieuw hoofdstuk
voor het boek, waaraan hij bezig was, had hij
het vuur laten uitgaan en niet gehooid dat de
postbode op zijn hoorn geblazen had, zoodat
by niet weinig schrikte toen zgn vrouw binnen
Kwaui eu er zój ontdaan uitzag dat hij uitriep
„Wat scheelt er aan, kiudiiei, wat is er ge
beurd r
