bijvoegsel
Middelburg 4 Juli.
Brieven uit de Hofstad.
FEUILLETON»
De süelclters van Lal; Olivia.
Maandag 6 Juli 1891, no. 156.
KUNST EN LETTEREN.
ONDERWIJS.
TA» DE
VAN
3 Juli 1891.
Ik wil nu eens niet over den Keizer schrgven.
Ook al zwgg ik er over zullen de lezers van
de Midd. Cl. er genoeg van te hooren en te
lezen keggenmisschien hebben velen er reeds
meer dan genoeg van, en zg zullen mg dus
wellicht een weinig dankbaar zgn of althans
niet om dat onderwerp dadelgk mgn brief ter
egde leggen. Op een weinig erkentelgkheid
meen ik wel aanspraak te mogen maken, want
het kost inderdaad moeite om op dit oogenblik
zgn gedachten op iets anders te vestigen, ter
wgl heel Den Haag vol is in dubbele beteeke-
nis voor den Duitschen keizer. Ik laat dan
ook stil den vorstelgken stoet door de residentie
trekken en zoek een koel plekje op, ver van
de drukte, om daar dezen te schrgven.
Van de feestelijke stemming als die er
zgn mocht bemerk ik nu niets. Hoogstens
komt nu en dan nog eens een gedachte bjj mg
op aan hetgeen ter voorbereiding van het be
zoek van het Duitsche keizerpaar hier gedaan
werd, en zoo kan ik maar niet nit het hoofd
zetten en de dwaasheden, die daarbg door onze
schutterg werden uitgehaald, niet zoozeer door
de gewone schutters, want die voerden slechts
de hun gegeven bevelen uit, maar door de
hoofden van het regiment. Dezen verloochenden
den aard van schutter niet, d. w. z. zjj maakten
zich belachelijk. VolgenB een uitgevaardigde
order moesten de schutters, die nog altjjd van
onvoldoende, verouderde geweren voorzien zgn,
op een vastgesteld uur Beaumont-geweren
komen afhalen, opdat de keizer hen niet
nit beleefdheid misschien alleen in zgn hart
zou uitlachen. De bedoeling van die order
was, dat de afhalende schutters niet in uniform
zouden verschijnennu dat was voor het ge
mak van den burger, en ik heb er niets tegen.
De woorden waren echter zóó gesteld,dat men .ge
weren in burgerkleeding" zou komen in ontvangst
nemen. Een nieuwe benaming voor Beaumont-
geweren 1 En alsof men werkeljjk al het militair
karakter aan die wapenen wilde ontnemen
werden zg afgeleverd zonder slot: dit laatste
kreeg iedere schutter in zjjn zak te dragen I
Zóó leert men de schutters hiér militair zgn 1
En zoo geeft men de kans om alle geweren
defect terug te krijgen, want onze goede kleer
makers en koekebakkersknechts weten natuur
lijk in de verste verte niet, hoe zg zoo'n slot
in het geweer moeten zetten en daarvan zal
dus wat terecht komen 1 Waarom niet op een
andere wgze getracht de bezwaren van de
wapenwet te ondervangen? Al is die wet
zelve nog zoo dwaaB en bespottelijk, daarom
behoeft men toch niet de allerdwaaste oplos
sing van de moeilijkheid in toepassing te
brengen, vooral niet als men luitenant-kolonel,
commandant van het regiment, is. Indien het
al te veel van de heeren schutters gevergd was
om in uniform gekleed hun wapenen te komen
afhalen op een extra-dag, waarom dan niet
reeds bjj de laatste exercitie de geweren inge
wisseld, of waarom hen niet heden laten aan
treden, in plaats van elders, op de groote
markt vóór het magazjjn van kleeding en
wapenen en daar ieder zgn geweer doen in
ontvangst nemen, nadat de buiten dienst te
stellen .spuiten" in rotten waren gezet?
Waarljjk, het wordt tjjd dat die schutterg
oprnimt, want zelfs de in zgn hart meest mili
taire schutter-officier schjjnt niet bestand tegen
de anti-militaire gewoonten der schutterg.
Nu van avond waarschijnlijk nog een berichtje
in de Staatscourant over het bezoek van den
keizer en de keizerin en dan behoort dit weer
tot de geschiedenis. Als men dan maar niet
zoo'n dwaas bericht te lezen geeft als dat,
Uit het Engelsch.
Van D A I N E.
HOOFDSTUK X.
hetwelk de aankomst aankondigde. Voor wie
ter wereld zou die mededeeling, dat de natie
het vorsteljjk bezoek op hoogen prjjs stelt, toch
bestemd zgn geweest? Toch zeker niet voor
die natie zelve, want die zal het immers wel
weten voor de regeering, die het bericht deed
plaatsen, natuurlgk evenmin. Heeft men mis
schien den keizer een pracht-exemplaar van die
Staatscourant aangeboden, om hem van de
waardeering der natie het bewjjs te leveren
Als hg dat bewjjs niet van elders heeft ont
vangen, zal Z. M. die officieele mededeeling
toch niet gelooven, en in elk geval had zg dan
wel in het Duitsch mogen gesteld worden.
Zonden de ministers de dwaasheid niet hebben
ingezien van.dat bericht? Of sloofden zg zich
dermate uit om toch voor hun aftreden nog
een extra-bedankje te krjjgen?
Morgen, zegt men, gaat de aanvrage om
ontslag van de heeren ministers in zee. Zjj
schjjnen al druk aan het overleggen te zjjn
hoe ieder hunner het spoedigst weer uit het
naderend ambtelgk leven zal geraken, en van
die overpeinzingen is al het een en ander
uitgelekt. De minister Ruys van Beerenbroek
wordt genoemd als opvolger van den heer De
Kuyper, als commissaris des konings in Limburg,
welke betrekking de tegenwoordige titularis
vermoedelijk spoedig zal neerleggen. De mi
nister Havelaar wordt genoemd als aanstaand
voorzitter van den raad van toezicht op de
spoorwegdiensten, welk college, zooals bekend
is, wordt gereorganiseerd, waarmede aanzien
lijke tractements-verhooging gepaard zal gaan.
De heer Lohman Disputax moet natuurlijk
weer lid van de kamer worden bjj de eerste
vacature de beste. Dit laatste hangt van de
kiezers af en gaat dus in een anti-revolutionnair
district nog al gemakkeljjkzjjn beide ge
noemde ambtgenooten zullen evenwel de gunst
van het nieuwe kabinet behoeven, en of het
gelukken zal die te verwerven
Intusschen kunnen de heeren nu eens eenigen
tjjd gaan uitrusten en zich aan het strand der
zee gaan overtuigen dat er eb en vloed is, dat
er een tjjd van komen is en een tjjd van gaan.
Aan dat strand is het oude leventje weer
begonnen. Scheveningen is in vollen gang,
d. w. z. het traditioneele gedraaf, gevlieg en
geren naar Kogel's concerten is aan de orde
van den dag. Er zjjn menechen, ten minste
men verhaalt zoo, die er een ganschen zomer
niet heen gaan, echte huisdieren, maar ik ge
loof dat zjj op hun kooitje wel de aanduiding
„zeldzaam exemplaar" verdienen. Voorts zjjn
er, die er maar enkele keeren gebruik van
maken, anderen een soort die veelvuldig
vertegenwoordigd is die er iederen avond
te vinden zgnook treft men er velen aan,
die noch middag-, noch avond-concerten ver
zuimen, en een vjjfdfc categorie vormen zjj, die
driemaal daags het ritje heen en weer maken
en, behalve voor de beide Kogel-concerten, ook
's morgens voor het lied der zee komen.
Het is dus niet te verwonderen, dat de vier
tram-diensten alle ruim werk hebben om de
menigte reizigers te vervoeren. De electrische
tramdie dezen zomer geregeld en zon der
stoornis rjjdt, is ook steeds goed bezet, en het
hinderljjke stooten is grootendeels verholpen;
buiten de stad vooral neemt hjj toch een goede
vaart. Laatst maakte ik een praatje met den
machinist vóór op den wagenhjj wjjdde mjj
in de geheimen der machine in. Over de meer
of mindere snelheid van de paralel loopende
stoomtram sprekende, kwam de gedachte bjj
mjj op aan een wedren tusschen die twee con
currenten, en ik zeide: »Mjj dunkt, wanneer
zjj eens tegen elkaar zouden rjjden, hield ik
het toch op de stoomtram". Zeer ad rem ant-
woorddej de machinist: „Als ze tegen elkaar
rjjden, houd ik 't op geen van beide". De Hol
lander is toch zoo onvatbaar niet voor humor
als wel eens beweerd wordt.
Als een bewjjs daarvan zou ik ook willen
aanvoereB, dat het fijn humoristische stukje
De verloren Zoon, naar het Fransch van Michel
Carré fils, ook bier in Holland met succès ge
gaan is. Venfant prodigue, van dejgeschiedenis
van den jeugdigen, naïven Pierrot, den van
kwaad tot erger gevallen zoon van den ouden,
braven Pierrot en diens gemoedelijke, liefdevolle
vrouw, is een pantomime, gesteund en begeleid
door muziek van Wormser, en alleraardigst op
gevoerd door den Salon des variétés te Amsterdam.
Yoor de bescheiden som van 50 cents kon
men hier in de Seinpost de voorstelling bjjwo-
nen, en ik moet bekennen dat ik me niet
herinner bjj eenige voorstelling van het Neder-
landsch tooneel zooveel echte emotie en zacht
Pamela maakte een buiging en nam de hand
aandoch kon niet zeggen dat zjj ook naar
de kennismaking verlangd had. Zjj vond het
een afschuwelijk oogenblik en was big dat het
voorbg was.
»Gg zgt zeker vermoeid van de reis
»Ik In het minst niet", zei lady Olivia
en zich tot haar man wendende vroeg zg:
wanneer kan ik er op rekenen dat er gegeten
wordt Ik weet niets van uwe gewoonten hier
af. Morgen zal ik beginnen met alles naar
mgn zin in te richten."
»Wg wachten slechts op u."
>Wees dan zoo goed te schellen. Gg ver
wacht zeker geen gasten?" vroeg zg, tot Pa
mela gewend.
»Neen, wg hebben heel weinig vrienden
of kennissen in de buurt en ik wist ook niet
of gg er op gesteld zoudt zgn dadelgk vreem
den te ontmoeten."
®0» a*B gg u verbeeldt dat ik er van
houd om en familie te leven, vergist gg n seer.
harmonisch genot te hebben gehad. Men laat
zich drgven op een zeer melodieuBe, rythmische
muziek, die oneindig beter en volkomener de
verschillende aandoeningen van de arme.lgdende
menschjes vertolkt dan ooit woorden, zinnen
of verzen zouden kunnen doen, en o, onge
kend genoegen men wordt geen oogenblik
uit de stemming gebracht door een verkeerde
intonatie, een Amsterdamsch dialect of een
burgerlgk accent. Men voelt geheel mee zon.
der afgeleid te worden door decoratief-kunstjes,
soufleurs- of andere wanklanken. De hoogs
ernst der groote, stomme aandoeningen, alleen
verhoogd door de muziek, komt vooral uit op
het oogenblik, dat de arme verloren Pierrot
als bedelaar terugkomt en zonder éen vraag,
zonder éen woord, zonder éen aarzeling, door
zgne altgd liefhebbende, vergevende moeder in
de armen wordt gesloten. Elk woord zou
wanklank zgn geweest vergeleken bjj dezen
zuiveren eenvoud.
Mevrouw Róssing—Sablairolles in de hoofdrol
is allerliefst, en haar spel vol gelukkige vond
sten." Een enkelen keer slechts vervalt zg,
zooals de overige medespelers nog te veel doen,
inde conventioneele operagestesde pantomime
kunst, hoe oud ook, is trouwens voor ons ge
slacht geheel nieuw en zal gaandeweg wel meer
beoefend, beter gespeeld en beter begrepen
worden. Dat echter met dit al en met de
gebrekkige uitvoering van de muziek door een
orchestje in den dop, toch al zooveel uitgewerkt
werd, pleit, dunkt me, wel voor de levensvat
baarheid van deze naïve kunst voor het tegen
woordig toch zoo zenuwachtige en overprikkelde
fin-de-siècle publiek.
Dat Iaat ik aan u over. Is alles gereed? Daar
ben ik big om."
Zg liet haar vingers op deh arm van haar
echtgenoot rusten en betrad de eetzaal, gevolgd
door Pamela.
Onder den maaltgd namzg haar stiefdochter
nauwkeurig op, en luisterde als zg sprak,
doch zonder bepaald het woord tot haar te
richten. Van lieverlede helderde haar gelaat
echter op en deed zg meer haar best om zich
aangenaam te maken. Zg had verwacht dat
Pamela hoogst onverdragelgk zou zgn, daar
zg een vaag vermoeden had dat Henry Carey
zich tot haar aangetrokken gevoelde zonde
haar ooit gezien te hebben. Zg had gevreesd
dat zg buitengemeen schoon zou zgn en die
vrees had Èaar gedurende de geheele reis
gekweld. Zg had haar niet willen zien voor
dat zg zich in al hare verblindende schoonheid
aan haar kon vertoonen. Indien Pamela en
zg met elkaar in het strgdperk meesten treden,
meende zg dat eene schoone welopgevoede
dame, zooals zg, ontegenzeggelgk de overwin
ning moest behalen tegenover een jong oner
varen meisje, dat niets van de wereld af wist,
hoe mooi zg ook mocht zgn. Dooh bg den
eersten aanblik was haar vrees geweken en
terwgl zg haar aan tafel gadesloeg lachte zg
er bgna overwat vermocht dat bleeke, onbe
duidende kind tegenover haar schoonheid.
Onder den indruk dier verlichting werd zg
allervriendelijkst jegens haar stiefdochter en
Bg kon. besluit is benoemd tot kantonrech
ter te Goor, mr. E. E. Van Riemsdgk, thans
substituut-griffier bg de arr.-rechtbank te Almelo.
Yerder zgn benoemd tot notaris: binnen
het arr. Arnhem, ter standplaats Groesbeek,
H. W. A. J. Terwindt, candidaat-notaris te
Ngmegen; binnen het arr. Groningen, ter
standplaats Appingedam, J. H. Wildervanck
de Blécourt, candidaat-notaris en surnumerair
bg de registratie te Zutphen.
Nog is, op zgn verzoek, eervol ontsla
gen uit zgne betrekking van commieB bg
het dep. van Koloniën de heer jhr mr J. Bee-
laerts van Blokland, en, de heer jhr mr M. A.
De Savornin Lohman M.-Az. benoemd tot ad
junct-commies bg gemeld departement
De Centrale liberale kiesvereeniging in het
hoofdkiesdistrict Schoterland heeft den heer
H. Pgttersen Tz. te Sneek candidaat gesteld
voor het lidmaatschap der Tweede kamer.
De Yolkspartg in dat district stelt geen
candidaat voor de Tweede kamer.
Over het tweede bezoek, dat keizer Wilhelm
den morgen van zgn vertrek uit Amsterdam
aan de Nieuwe kerk bracht wordt nog het
volgende bericht. Vergezeld van den grgzen
held van Simonosekï, den vice-adminiraal jhr
De Casembroot, en eenige heeren van het
keizerlgk gevolg begaf de keizer zich naar de
Nieuwe kerk. Een der officieren die Z. M.
volgden, droeg een grooten lauwerkrans met
breede linten in de Nederlandsche en Pruisische
kleuren. Bg zgn eerste bezoek had Z. M. den
reeds verdorden lauwerkrans opgemerkt, dien
de Noorsche adelborsten op het monument
hadden nedergelegd. Nu richtte de keizer de
schreden naar de tombe van hem die »de
schrik des grooten Oceaans" genoemd werd,
van Michiel Adriansz. de Rugter; daar geko
men ontblootte hg het hoofd en, den krans van
den officier overnemende, legde Z. M. hem op
den verdorden krans der Noorsche adelborsten.
Z. M. onderhield zich toen eenige oogenblikken
met den vice admiraal De Casembroot, een
waardigen geleider bg eene hulde aan den
grootste onder onze admiraals, en zeiEs ist
ein groszes Land, das so seine groszen Münner
ehrt Vervolgens bezichtigde de keizer de
tombe van Yan Galen, waarvoor hg het mili
tair saluut maakte.
Naar de N. R. Crt. uit Amsterdam ver
neemt, is aan den Duitschen keizer ter herin
nering aan zgn bezoek ten stadhuize, een in
perkament gebonden prachtexemplaar in 12°.
aangeboden van de oudste DuitBche besohrg-
ving der stad door Ph. van Zesen (1664) en
een album in stadskleuren gebonden, bevattende
allerlei gezichten in het tegenwoordige Am
sterdam.
De versiering der straten, die de vorstelgke
gasten in de residentie passeerden, was in alle
opzichten keurig te noemen. Na een bezoek
aan het paleis werd het Mauritshuis bezichtigd
en verder de tocht voortgezet naar het Ruis
ten Bosch.
Ook Scheveningen, dat in de versiering niet
achter gebleven was, werd bezocht. Aan het
kurhaus, dat in feesttooi was gedoscht, werd
den keizer eene ovatie gebracht.
Na den rgtoer had ten paleize een dejeuner
plaats van 70 couverts. Daarbg zaten aan de
aanwezige generaals, de burgemeester en de
leden van het gevolg des keizers.
Tegen 4 uren werd de terugtocht aanvaard.
Aan hot staats-station waren de verschillende
autoriteiten. Daar werd een hartelgk afscheid
genomen. Te 4.10 vertrok de trein naar Rot
terdam onder het gejubel der talrgke menigte.
Voor zgn vertrek schonk de keizer aan den
burgemeester der residentie het commandeurs
kruis van de Kroonorde, en den hoofdcommis
saris van politie, den heer Van Schermbeek,
de Orde van den Rooden Adelaar 3de klasse.
Tc 4.50 stoomde de trein het station te
Rotterdam binnen.
De keizer was gekleed in admiraalsuniform,
en werd gevolgd door de keizerin en de beide
koninginnen.
Aan de keizerin en de koninginnen werden
door de jonge dames Vening Meines», De Monchy
en De Gelder, de keizerin bovendien door de
echtgenoote van den Duitschen consul, prachtige
bouquetten aangeboden. De keizer begaf zich,
na gesalueerd te hebben, onmiadellgk naar
rechts, hield inspectie over de schutterg en
drukte den commandant van de eerwacht de
hand, terwgl in dien tusschentgd de hooge
vrouwen met den burgemeester en de aanwe
zige dames zich onderhielden.
Daarop werd de rgtoer door de stad gemaakt
De stoet bestond uit 15 rgtuigen, voorafge
gaan door een onder-inspecteur van politie te
paard, als wegwgzer, dsarna een escorte cava
lerie, gevolgd door den burgemeester in een
rgtuig, vervolgens weder een onder-inspecteur
te paard. Daarna de commissaris des konings
van Zuid-Holland met generaal Van Teylingen,
gezeten in een rgtuig met twee paardentwee
hoffouriers. Z. M. de keizer en H. M. de
koningin-regentes in een hofrgtuig met 4 paar
den a la Daumont bespannen. In het volgende
rgtuig, eveneens met 4 paarden, waren gezeten
H.H M.M. de keizerin en koningin Wilhel-
mina. Daarop volgde een escorte cavalerie en
het gevolg.
Aan den Terwenakker, van waar het jacht
des keizers vertrekken zou, was als eerewacht
een bataljon mariniers opgesteld.
Behalve de reeds bg aankomst aan het station
aanwezige autoriteiten, waren daar tegenwoor
dig alle ministers en 's keizers broeder prins
Heinrich. Toen de keizerlgke stoet op het
terrein verscheen, werd weder het Heil dir im
Siegerkranz geblazen.
Na een kort oponthoud in de receptiezaal
begaf het keizerlgke paar, begeleid door de
koninginnen, zich aan boord van het jacht.
Het gevolg, dat intusschen de ruimte tusschen
het jacht en het versierde wachtlokaal vulde,
zag men plotseling op zgde wgken. De keizer
was namelgk teruggekeerd hg had iets ver
geten. Zich een weg banende door de lange
rg hooge waardigheidbekleeders, begaf hg zich
haastig naar de aan den wal opgestelde eere
wacht en hield daar, gevolgd door den vice-
admiraal De Casembroot en den luitenant
kolonel De Gelder inspectie. Onze mariniers
maakten een kranig figuurzg stonden daar
als steenen beelden. Op 's keizers verzoek
werd hem door den vice-admiraal de luitenant
kolonel De Gelder, voorgesteld. De keizer
complimenteerde daarop den garnizoens-com-
mandant, drukte hem de hand en begaf zich
toen weder aan boord. De koningin-regentes
(die bg het aan boord gaan haar bouquet liet
vallen en dezen uit de banden van den keizer
terug ontving) werd daarop door den keizer en
de jeugdige koningin door de keizerin van
boord geleid tot aan het wachtlokaal. De
keizer kuste beide koninginnen de hand en
begaf zich daarna, na nog eenige autoriteiten
de hand gedrukt te hebben, met de keizerin
onder het hoera der aanwezigen aan boord.
De touwen werden losgemaakt, en langzaam
en statig zette het keizerlgke jacht zich in
beweging. De keizer stond op de brug, met het
spreidde al haar conversatietalenten ten toon,
doch steeds gevoelende dat de terughoudendheid
van Pamela haar belette zich geheel te laten
gaan. Ondanks het besef harer meerderheid
kon zg dat meisje niet beheerschen en eindigde
met eenig ontzag voor haar te koesteren.
Toen de dames opstonden volgde de heer
Frenck haar voorbeeld.
»Gaat gg mee vroeg lady Olivia onver
schillig.
»Als gg er niet tegen hebt", zei hg glim
lachend, betooverd door de welwillendheid
zgner gade, die zich ook tot hem uitstrekte.
Zg haalde de schouders op en gaf Pamela
een hand om de kamer te verlaten. In het
salon nam zg plaats bg het vuur en daar zg
het nog koud vond vroeg zg haar man om een
sjaal te halen.
»Mag ik dat doen vroeg Pamela, op
staande. Maar de heer Frenck was reeds de
kamer uit. De verandering, die na zgn huwe-
lgk over hem gekomen was, vernederde hem
in de oogen zgner dochter; maar zg zeide
niets en ging weer zitten.
>0, gg behoeft geen boodschappen voor
mg te doen", zei lady Olivia, »dat is het
eenige waar echtgenooten goed voor zgn. Zg
loopen zco dikwgls in den weg, dat men een
weldaad doet met hen te gebruiken. Gg denkt
zeker dat het huwelgk iets plechtigs, iets
verwonderlgks is."
»Ik heb er nooit veel over nagedacht",
gelaat naar den wal, de hand groetend omhoog.
De commandant van het jacht riep daarop met
luide stem Den Königlichen Majestfiten dreimal
Hoch! waarmede de geheele bemanning in
stemde. De muziek beantwoordde deze beleefd
heid met het Duitsche volkslied.
Toen de koningin-regentes voor het laatst
groette, ontblootte de keizer het hoofd ten
afscheid.
De koninginnen reden daarna terug naar het
station, vonden daar weder de eerewacht der
schutterg opgesteld, en vertrokken te kwart voor
zeven, onder de tonen van het Wien Neerlandsch
bloed.
Bg het vertrek van de Hohenzollern bracht
het geschut van de Nederlandsche marine
schepen den monarch het gebruikelgke saluut.
Te 8 u. 15 m. precies kwam de Hohenzollern
in zee, waar de drie tot vertrek gereed lig
gende Duitsche oorlogsschepen hunnen keizer
het welkom en het Nederlandsche fort op den
wal Zgne Majesteit uit de vuurmonden het
vaarwel toedonderden.
H.H. M.M. Koningin Wilhelmina en de
Koningin-Regentes zgn Vrgdag avond te 7 uur
4 min. uit Rotterdam in de residentie terugge
keerd. In den trein bevonden zich de offioieren
en autoriteiten, die medegegaan waren, naar
genoemde stad.
Aan het station waren aanwezig de burge
meester en de gouverneur der residentie, als
mede kolonel Henokens, plaatselgk commandant.
De Staatscourant meldt het volgende
>Hunne Majesteiten de Keizer en de Keizerin
van Duitschland, na afscheid te hebben geno
men van Hare Majesteiten de Koningin en de
Koningin-Weduwe, Regentes, hebben heden te
zes uren te Rotterdam Nederland wederom
verlaten.
»Het door Hunne Keizerlgke Majesteiten af
gelegd bezoek zal ongetwgfeld veel bgdragen
tot de instandhouding en voortduring van de
goede betrekkingen en vriendschappelgke ver
houdingen, die tusschen de beide vorstenhuizen
en tusschen Nederland en Duitschland van
oudsher hebben bestaan".
Door Z. M. de keizer van Duitschland is de
Kroonorde 3e kl. geschonken aan den ritmeester
Snouck Hurgronje.
antwoordde Pamela kalm. »Gg zult Poeldgk
in vele opzichten heel anders vinden dan
Londen."
»Ik was pas drie maanden in Londen
geweest toen ik trouwde. Voor dien tgd heb
ik vele jaren op Malta doorgebracht daar
was het vervelend voegde zg er geeu
wend bg.
De heer Frenck kwam met de sjaal terug
en sloeg hem om de schouders zgner vrouw,
terwgl hg iets mompelde dat Pamela niet
verstond.
»0, spaar mgriep lady Olivia nit, »ik
verfoei alle sentimentaliteit en tusschen men-
schen van onzen stand is het het onuitstaan-
baarste van alles. Ga zitten en laat ik u het
een en ander omtrent Poeldgk vragen." Daarop
wendde zg zich tot haar stiefdochter en zei:
»Wg zullen er spoedig van maken wat het zgn
moet. Gg zult iets van het leven leeren
kennen."
»Ik heb mg nooit eenzaam gevoeld", zei
Pamela, zich schamende over het nieuwe licht
waarin zg haar vader zag, die geheel in be
wondering verzonken, naar zgn vrouw stond
te luisteren.
»Ik denk dat men ons spoedig visites
zal komen maken", ging deze voort.
»Hebt gg veel kennissen?"
»Niet heel veel", zei Pamela aarzelend.
Zg kende iedereen in de buurt, maar wist wel
dat dit niet de kennissen waren, die haar
De welbekende Pargsche chroniqueur Emile
Gérard is overleden. Hg is beter bekend onder
zgn verschillende pseudoniemen van Bachaumont,
Brumel, Jacques Swell en Santillane, waarmee
hg sgn kronieken in de verschillende bladen
onderteekende.
Woensdag is te München de derde jaar-
lgksche internationale kunsttentoonstelling
door den prins-regent geopend. Volgens bericht
aan de N. R. Crt. is de Nederlandsche afdee-
ling, uit meer dan 200 kunstwerken bestaande,
eene der belangrgkste en beste. Door de zorgen
van den heer De Haas werd zg in twee van de
beBte zalen uitmuntend geplaatst. Hg was bg
de opening tegenwoordig en ontving van den
prins-regent, van verschillende autoriteiten en
van de Munstersche kunstschilders de vleiendste
betuigingen voor de Nederlandsche inzenders.
Algemeen is de opinie dat de Nederlandsche
school zelfs te München nog niet zoo goed ver
tegenwoordigd is geweest. Eere dus aan de
kunstenaars, die den roem van hun land aldaar
zoo hoog houden 1
Aan de universiteit te Amsterdam werd
het propaed. geneeskundig examen afgelegd
door den heer J. S. Frederiks.
De algemeene vergadering van onderwg-
zers in 't arrondissement Zierikzee werd
Vrgdag te Zierikzee, onder voorzitterschap van
den heer G. Kok jr. gehouden. Ze werd bg-
gewoond door 47 leden en door éen be
zoeker. De inspecteur van 't L. O. in de
2e inspectie en de districts-Bchoolopziener
waren verhinderd de vergadering bg te wonen.
Na verschillende huishoudelgke zaken werd
een wedstrgd in de voordracht van een frag
ment of dichtstuk (naar eigen keuze) gehou.
den. De uitgeloofde prgzen werden toegekend
aan de heeren Prinse van Noordgouwe, Kluit
van Zonnemaire en Evertse van Kerkwerwe.
Als tweede hoofdpunt stond op de agenda
stiefmoeder bedoelde. »De Chaloners van
Glenallen zgn onze naaste burendie wonen
drie mglen hier van daan."
„En wie zgn dat? Ik bedoel waaruit
bestaat de familie
»Uit sir Alan en lady Challoner. Het zgn
bejaarde lieden en mylady gaat zelden uit."
»0, dan kunnen zg mg niets schelen
wg kunnen ons even goed alleen vervelen als
met zulke gasten 1"
»Zg zgn niet vervelend", zei de heer
Frenck, het opnemende voor zgn tgdgenoot,
sir Alan, dien hg altgd als zgn besten vriend
beschouwd had, »en zoo heel oud ook niet-
Sir Alan is niet ouder dan
»Zestig, denk ikik twgfel niet of het
zgn beste menschen maar in den regel geef
ik niet om beste menschen. Laat ons die
laten rusten en verder gaan. Wie woont naast
Glenallen
»Dat huis is sedert jaren gesloten ge
weest, doch onlangs weer geopend. Het be
hoort aan een dame, maar die is ook oud, dus
van haar behoef ik u niets meer te vertellen."
>Neen, neen, ga voort. »Een dame,"
dat klinkt meer belovend, dan een alledaagsch
bejaard paar. Ik zie lady Challoner al, krom
van de rheumatiek, in flanel gewikkeld en
sir Alan rond strompelende met slobkousen en
een dikke jas. Een »oude dame" moet een
deftige vrouw zgn, en als zg haar huis pas
geopend heeft, zal zg big zgn het met jonge
