a
N°. 30.
134° Jaargang.
1891,
Donderdag
5 Februari
Middelburg 4 Februari.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen:
Prijs per kwartaal in Middelburg en per post franco 2.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 cent.
Advertentiën20 cent per regel. Bij abonnement lager.
Geboorte-, Trouw-, Dood-, en andere familieberichten, benevens alle
dankbetuigingen; van 17 regels 1.50;
iedere reget meer ƒ0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
I
lllllillilll lil.S(lil (III IMM
Thermometer.
Middelburg 4 Febr. ra. 8 u. 40 gr.
m. 12 u 41 gr., av 4 u. 40 gr
Verwacht N. wind.
Agenten te Vlissingen P. G. de Vey Mestdagh Zoon, te Goes: A. A. W. Bolland, te Kruiningen: F. v. r. Peijl, te Zierikzee: A. C. de Mooij, te Tholen: W. A.
van Neeuwenhuijzen en te Terneraten M. de Jonge. Verder nemen alle postkantoren en boekhandelaren abonnementen en advertentiën aan, evenals de
advertentie-bureau's van Nijgh Van Ditmar, te Rotterdam, de Gebr. Belinfante, te 's Gravenbage, en A. de la Mar Azn., te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parps en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daube Cde., John F. Jones, opvolger.
Advertentiën
moeten des namiddags te één uur
aan bet bureau bezorgd zjjn, willen
zij des avonds nog worden oppenomen
Bü het gisteren in de Tweede kamer voort
gezet debat over de z. g. Stede wet bestreed
de heer Reekers de tegen dit ontwerp aange
roerde bezwaren. Geen enkel organisme wordt
er door miskend. Immers, wp hebben geen
vertegenwoordiging van Btanden ot klassen of
ridderschappen. In dat geval .ouden de ge
meenten een rechtmatig aandeel hebben in het
organisme. Onze kieswet berust evenwel op
een geheel ander stelsel. In 1850 heeft men
inist alles willen vermpden, wat naar vertegen
woordiging van standen zweemt. De vertegen
woordiging zou, naar Thorbecke zeide, eene
volkseenheid uitdrukken. En dat beginsel
in da wet gelegd. Door de invoering van de
enkele', kiesdistricten is van dat beginsel niet
afgeweken. De groote organismen het
men echter steeds bestaan, maar men ontzag
zich niet, de kleinere organismen uiteen te
rukken. Men heeft in dezen dan ook zeer in
consequent gehandeld.
Organismen zpn intusschen geen bestanddeel
van ons kiesrecht. Als zoodanig zou men in
zekeren zin kunnen noemen de rangschikking
naar partijen, politieke richtingen. En dit wordt
juist geschonden door de samenvoeging van
vele kiezers afdeelingen in de groote gemeenten.
Door splitsing komt de minderheid in het
a e h e e 1 e district beter tot haar recht. Ware
het geheele land éen district, dan zou geen
enkele vertegenwoordiger van de liberale partp
in de kamer zitten. Door splitsing in districten
komt ook de partij volkomen tot haar recht. Zóo
geldt het ook voor Amsterdam. En nu zal
door de splitsing de minderheid althans het
meest tot haar recht komen. Is het nu echter
waar, dat door de niet-splitsing van de groote
gemeenten de hervorming van het kiesrecht
zal worden vertraagd? Och neen, want wat
voor den éen een lokvogel is, is voor den ander
een vogelverschrikker. Men mag hierbjj niet
voorbijzien, dat het juist de liberale partjj was,
die kiesrechthervorming heeft tegengehouden
en dat nog altjjd onder de liberale partjj daar
over groote verdeeldheid heerscht, waarmeê
men niet licht tot eenheid zal komen, zoodat
men het waarschjjnljjk niet verder zal brengen
dan tot de 40 50.000 huismannetjes.
Wat baten dus al die onbestemde formules?
vroeg hjj. Beter is het voor de linkerzjjde zelve
om met den minister Lohman mee te gaan en
te beginnen met aanneming van dit ontwerp.
Zoodoende komt men het best tot samenwer
king. De indeeling van het 6e district van
Amsterdam bjj een deel van Nieuwer-Amstel
kan weinig hinderen, want het grootste ge
deelte der Nieuwer-Amstelaren heeft toch ook
AmBterdamsche belangen. Iets anders ware het
bjj eene annexatie van Nieuwer-Amstel, die
wedei op het tapijt komt. Maar in dat geval
Een bladzijde uit bet leven van
Fritz Reuter.
Wie op een uitstapje naar het frissehe, groene
Thuringen van een bezoek aan de grjjze Wart-
burg door het Marienthal naar Eisenach terug
keerde, heeft niet met belangstellende blikken
de fraaie villa's langs den weg gadegeslagen
om het huis te ontdekken, waar volgens zjjc
Baedeker een goede oude bekende: Eritz Reuter
zjjn laatste levensjaren in gelukkige rust sleet?
Maar alvorens deze populaire schrjjver zjjn
Villa bjj Eisenach betrok, gingen er droeve
jaren over zjjn hoofd, dat den handen van den
beul nauweljjks ontsnapte, heen.
Het is een tijdlang »mode" geweest Fritz
Reuter's werken, in het Platduitsch dialect
geschreven, te lezen, en deze mode despote
als zp altjjd is dwong zelfs den tegenstrib
belende haar te gehoorzamen en zich met haar
beschermeling bezig te houden. Deze periode
is voorbjj, maar wat zelden met »mode-zaken"
gebeart, wier bloeitjjd achter hen ligtFritz
Reuter tn zjjn humoristische helden zjjn de
lievelingen gebleven van allen, die echten,
frisschen humor, natuurleken eenvoud lief heb
ben. Bjj het noemen van Fritz Reuters naam
herinneren wij ons weder dadeljjk al is het
jaren geleden, sedert wjj ons met hen vermaak
ten den Entspekter Braaig, den braven
Hawermann en zoo menige andere kosteljjke
figuur en grappige scène uit de Olie Kantellen.
Wie niet geheel onbekend is met het leven
van den schrjjver, weet dat de beste werken
zullen velen zich aan het kiesrecht liever ont
trekken dan in den belastingaanslag van
Amsterdam zich te doen opnemen. Overigens
zullen de werkeljjke belangen van het organisme
Amsterdam ook bjj een splitsing tot hun recht
komenalleen zal men het voordeel hebben
dat de verschillende nuances in zulk eene
groote gemeente minder eenzjjdig dan tot dusver
in de kamer vertegenwoordigd zullen worden.
De heer Rutgers meende, dat, geljjk in de
kamer selve, de minderheden in hun lot moeten
berusten. Of zou men de kamer willen splitsen
in vjjf minderheidjes? Daarenboven die verschil
lende kleine minderheden vormen toch ten slotte
de groote minderheid Het kiesrecht is er dan
toch niet om part ij-belangen te dienen, wel
ten nutte van het geheele land, en daarom
moet men hier denken aan eene part jjwet. Spr.
hield overigens vol, dat de in 1887 eenmaal
genomen beslissing moet geëerbiedigd worden
in zoover het, geljjk hier, eene Grondwet-
te 1 jj k e voorloopige regeling betreft en zon
der dat de omstandigheden zjjn veranderd, be
halve dat de neuzen zjjn geteld. Dit is in Btrjjd
met den eisch van wetteljjke stabiliteit en daar
door wordt de waardigheid der kroon in gevaar
gebracht. Nu zeide de minister, dat deze wet
geene partjjwet is, omdat het ontwerp-
Heemskerk is gevolgd. Niet de splitsing-
zelve is echter partijdig genoemd, maar
het voorstel tot splitsing, omdat de clericale
partjj 19 en de liberale party slechts 2 kansen
krpgt om »den pot" te winnen. OnjuiBt is het
ook, dat 1887 reeds een stelsel van enkele
districten zou zpn aangenomen. Men heeft
juist de groote gemeenten stelselmatig ineen
willen houdenvan daar dat men daartoe niet
strikt heeft kunnen letten op het zielental
van elk district, maar daarvoor hier en daar
willekeurige cjjferg heeft aangenomen. De
minister heeft dan ook erkend, dat men in
1887 de grenzen der gemeenten heeft gevolgd
en geëerbiedigd en op dat beginsel komt men
nu terug.
Organismes worden hier zeker niet vertegen
woordigd, maar den band van een organisme
moet men des niettemin eerbiedigen. Ook het
beroep op Groen wraakte spreker, want Groen
zeide nietin coalitie, maar wèlin isolement
ligt onze kracht. Deloyaal bleef hg het voorts
noemen om op het compromis van 1887 terug
te komen, in zoover de bedoeling van dit com
promis is geweest om, met opoffering van de
toen voorgenomen liberale indeeling, de grond
wetsherziening tot stand te brengen. Ongrond
wettig is ook de herziening thans van art.
VII der additioneele~ artikelen, omdat, geljjk
het II40 dier artikelen in het algemeen, de
grondwetgever de organieke regeling en het
kiesrecht, meer speciaal heeft voorbe.
houden totdat uitvoering van art. 80 der grond
wet zou worden ter hand genomen. En nit de
geschiedenis der grondwetsherziening blijkt dai-
delgk, dat wjj bij art. VII een voorloopig kiesre
glement hebben in het leven geroepen, in afwach
ting van de definitieve organieke regeling. Spr
weesverder nog op deonzekere basis, watdecpferg
betreft, waarop deze voordracht rust en kwam
voorts terug op de noodzakelpkheid om eene
grensregeling tusschen Amsterdam en Nieuwer-
Amstel te doen voorafgaan aan deze tabelher
ziening. De onderstelling is in het debat
gemaakt, dat de regeering wellicbtde verwerping
van het ontwerp wenschtwellicht is dit zoo
om een nieuw misbaar te maken tegen de Eerste
kamer. Dit ware zoo onverdiend mogelpk,
want de liberale party heeft zich voorbeeldeloos
meegaand tegenover de regeering getoond want
al heeft de liberale party in de T weede kamer
niet willen er toe medewerken de voordeelen
van de bankregeling en van de spoorwegrege-
ling in den schoot der aandeelhouders te
werpen (de voorzitter verzocht den
pr. herhaaldelgk zich bp het on
derwerp in behandeling te hon.
den), zp was toch altpd zeer objectief
tegenover deze regeering. Verwerpt nu de
Eerste kamer dit ontwerp, dan zou men der
halve ten onrechte opnieuw haar denigreeren,
gelpk verleden jaar geschied is; maar het zou
tevens het bewps leveren wat men van de zooge
naamde p aeifieatielenste denken heeft.
De heer Farncombe Sanders meende, dat in
dezen geene kwestie is van herstel van onrecht.
De minister heeft dit argument dan ook ge-
ëcarteerd. Het is hier een kwestie van politiek
en van beleid, niet van recht of onrecht tegon-
over het individu. Alleen wanneer men het
kiesrecht een natnuriyk recht noemt, zou hier
van recht of onrecht sprake kunnen zpn. Maar
dan zou men in alle districten de bestaande
wanverhoudingen moeten wegnemen. Dat ie
de zaak hier niet en Bpr. is dan ook voorne
mens tegen het wetsontwerp te stemmen,
omdat het een uitvloeisel is van politieke be
rekening, omdat hy geene partiëele herziening
van het kiesrecht wil, zoolang eene organieke
regeling van het kiesrecht niet is aanhangig
gemaakt.
Uit de geschiedenis der grondwetsherziening
toonde de heer Sanders aan, dat men in 1887
eene voorloopige kiesrechtregeling heeft gewild
met het oog op de definitieve organieke rege
ling, die daaruit moest volgen. Het eerste
ministerie na de grondwetsherziening had dade-
lijk aan de nieuwe kamers eene volledige kies
rechtregeling moeten voordragen, dan zou hy
meegegaan zpn met eene splitsing der groote
districten, die hp thans eene betreurenswaardige
handeling acht. Daarom ook stelt hem de
houding van dezen minister met diens antece
denten te lear.
De heer Heemskerk constateerde, dat de
meeste hoofdbezwaren reeds zpn losgelaten en
lichtte het grondwettig punt nader toe ter
bestrpding der bewering, dat deze voordracht
tegen eene gezonde opvatting der grondwet
indruischt. Het zevende der additioneele arti
kelen bevat geen transitoir recht en de bedoe
ling was ook niet dat dadelpk na de grond
wetsherziening eene nieuwe kieswet moest
worden ingediend, terwpl daarentegen de eplit-
van Fritz Reuter hun ontstaan aan herinne
ringen uit zpn eigen leven hebben te danken
zp bevatten waarheid en verdichting. Overal
vindt men persoonlpke berinneringen en terug
blikken, toespelingen op zpn eigen lotgevallen,
want als humorist mengt hp gaarne zpn sub
jectieve meeningen tusschen die zpner helden.
Een van zpn werken, Ut mine Festungstid,
schildert een zeer donkere bladzpde uit Reuter'»
leven, welke tegelpkertpd een zwarte vlek op
Duitschland's politieke geschiedenis werpt. Het
is een reeks deels vroolpke, deels ernstige en
weemoedige tafereelen uit den tpd, dat bp
gevangen zat.
Fritz Reuter werd in 1810 te Stavenhagen
in Mecklenburg Schwerin geboren. In 1831
bezocht de 21jarige jongeling de universiteit
te Rostock, waar hp, ingevolge het verlangen
zpns vaders, in de rechten zou studeeren, wat
hp echter slechts in naam deed. Jena was bet
doel zpner wenschen, waarheen hp in het
voorjaar van 1832 ging en omstreeks een jaar
bleef. Thans liet bp de studie geheel rusten
en leidde een leven van vroolpken Frans
Schermoefeningen, duellen en drinkgelagen
verdreven hem den tpd, waarbp hp steeds
gedachtig was het oude spreekwoordGeld
moet de vader hebben als de zoon stndeeren
moet. Nog jaren lang, nadat hp Jena ver
laten had, ontving de eerbare burgemeester
van Stavenhagen rekeningen en wissels, welke
hem het bewps leverden, hoe goed zpn zoon
zich aan de universiteit te Jena geamuseerd had.
Behalve aan de vermaken des levens schonk
de vroolpke student zpn aandacht aan de aan
gelegenheden der Burschenschaftendeze ge
nootschappen waarin de regeeringen op instigatie
van Metternich niets anders zagen dan ge-
vaarlpke demagogen-vereenigingen, geheime
rsvolutionnaire bondgenootschappen, die in het
belang van den staat en de monarchie met
wortel en al moesten uitgeroeid worden.
Het was twee jaren na de Juli-revolutie te
Parjjs, die haar invloed, hoewel zwak, ook in
Duitschland had doen gevoelen, maar voor alle
eischen des volks, hoe rechtmatig in het alge
meen ook, sloten de Duitsche regeeringen, die
ruim 15 jaren, dank zp de kracht der Heilige
Alliantie, het volk onmondig hadden gehouden
en het eindelpk in een 1 oestand van rust had
den gesust, welke veel op een doodslaap geleek,
ook thans het oor. In plaats van den weg
der verzoening in te slaan, vereenigden zich
alle regeeringen der Dnitsehe staten, onder de
beschermende vleugelen van Pruisen en Oosten-
rpk, tot een Btelsel van verzet en van onvoor-
waardelpke weigering zonder te bedenken dat
de verkeerdheden, waarover geen klachten
mogen worden aangeheven, niettemin blpven
bestaan. Een mislukte aanslag op Frankfort
in 1833, door eenige jonge heethoofden be
raamd, een vrp dwaze poging om van de
regeeringen hervormingen af te dwingen, gaf
de reactie een gewenscht voorwendsel, opnieuw
het volk haar pseren vuist op den nek te leggen.
Er werd een demagogen-jacht op groote
schaal georganiseerdtallooze mannen en
jongelingen werden gevangen genomen en ver
oordeeld, dikwerf zonder eenig overtuigend
bewps hunner schuld de gevangenissen werden
gevuld met »politieke misdadigers." Een eer
loos stelsel van verklikking, spioneering en
politie-toezioht stond onder hooge begunstiging;
sing der meervoudige districten aan de orde
bleef. Spreker bestreed voorts de aan het ge-
meentelpk organisme ontleende argumenten en
de beschuldiging van partpdigheid. De bere
keningen van den heer Rutgers zijn in dat
opzicht een hersenschim. Dit wetsontwerp
kan met gerustheid aangenomen, omdat in
1887 slechtB de politiek den doorslag gaf en
daarmede het beginsel niets gemeen had.
De zaak, Dinsdag door den heer Schepel in
de Tweede kamer ter sprake gebracht, betrof
zegt de verslaggever der N. R. Crt. de
toepassing van art. 137 der militiewet, hetwelk
o. a. bepaalt, dat de verlofganger, die zich
binnen 30 dagen na den dag, waarop hem de
verlofpas is uitgereikt, niet bp den burge
meester zpner woonplaats aanmeldt, ten
einde deze zpn verlofpas voor gezien teekene.
in werkelpken dienst opgeroepen en gedurende
3 maanden gehouden wordt. De vraag was,
of deze bepaling alleen van toepassing was
op de bp de militie ingelpfden, wanneer zjj
niet meer in werkelpken dienst behoeven te
blpven en met verlof huiswaarts keeren, dan
wel of zp ook toepasselpk was op hen, die, op
grond van art. 125 der militiewet, eenige dagen
te zamen waren geweest om in den wapenhan
del geoefend te worden en bp terugkomst in
hunne gemeenten den verlofpas niet voor ge
zien hadden doen teekenen. Dit laatste geval
had zich voorgedaan met miliciens, die opge
roepen waren om zich met het nieuwe repe
titiegeweer te oefenen. Een daarvan, wiens
belangen de heer Schepel zich had aangetrok
ken, was gestraft geworden met oproeping in
werkelpken dienst, maar was, na een gedeelte
van den straftpd onder de wapenen geweest te
zpn, met anderen, die in hetzelfde geval ver
keerden, op bevel van den minister van oorlog
naar huis gezonden. Met dien afloop kon de
heer Schepel vrede hebben maar alleen wilde
hp nu nog van den minister van oorlog ver
nemen, of het waar was, dat de gestrafte
miliciens op den laatsten dag van hunnen
werkelpken straftpd bp hun korps moesten
terugkomen, om hun verlofpas in ontvangst
te nemen, en of zp die reis op eigen kosten
moesten doen.
Het antwoord op de vraag, door den minister
gegeven, was bevredigend. Hat bleek, dat de
uitreiking van den verlofpas bp administratieven
maatregel zou geschieden en dat de miliciens
dus de reis niet behoefden te maken. Daarmede
had de interpellatie kunnen eindigen. De
minister van oorlog maakte echter ofschoon
de heer Schepel over de vraag, of de wet juist
was toegepast, in beginsel nog niet had ge
sproken van de gelegenheid gebruiK, om te
verklaren dat de straf in overeenstemming met
de wet was opgelegd geweestmaar dat hp
voor dezen keer de vermindering daarvan had
bevolen, omdat dit jaar niet éene, maar meer
lichtingen onder de wapenen waren geroepen
en de straf op een onwillekeurig begaan verzuim
tegen den overmoed der soldaten vermochten
de burgers nietseen censuur, waarvan de
wedergade slechts in Rusland is te zoeken,
onderdrukte elke zelfstandige meening of vrpe
gedachte-uiting. Het was een stik donkere
nacht, die zpn vleugels over de Duitsche landen
had uitgebreid.
Ook Fritz Reuter werd als zoovele duizenden
het onschuldige slachtoffer der vervolgings-
woede van een niets en niemand ontziende
reactie. Als student te Jena werd hp lid
van een Burschenschaftliche vereeniging: de
Germania, die politieke tendenzen beoogdede
vrpheid en eenheid van Duitschland. In dien
tpd slechts den wensch naar de Duitsche een
heid uit te spreken stond gelpk met een daad
van hoogverraad. Ingevolge eenige niets be-
teekenende demonstraties der Germania rukten
in Januari 1834 de troepen Jena binnen; ver
scheidene arrestaties vonden plaats en vele
studenten werden uitgewezen. Ook Fritz Reu
ter ontving van de akademische autoriteit bevel
de stad te verlaten. Nadat hp een korten tpd
rond gezworven had zpn koffers had bp
wegens schulden te Jena achter moeten laten
richtte hp zieh, toen de geldnood nppte, tot
zpn vader die hem onmiddellpk naar huis ont
bood. Fritz gehoorzaamde en bracht den
zomer deels in Stavenhagen, deels bp een oom
te Jabel door.
Intusschen was de aanslag op Frankfort ge
beurd. Onder de jonge „revolutionnairen", die
onder die omstandigheden wel wat zwaar zou
drukken.
De verklaring van den minister lokle van
den kant van den heer Rooseboom instemming
uit, wat de bedoeling van de wet betreft, on
der erkenning intusschen dat de redactie der
wet in dit opzicht niet duidelpk was. Den
heer Schepel gaf de verklaring van den minis
ter aanleiding om met dezen over zpne wets
interpretatie in gedachten wisseling te treden,
en tegenover de historische argumenten, die
de minister aanvoerde, vol te houden, dat de
minister met zpne interpretatie het geheel
mis had.
Een dadelpk belang had dit debat, nu de
zaak, naar aanleiding waarvan het plaats had,
was geëindigd, niet.
In eene nota naar aanleiding van het ver
slag omtrent het wetsontwerp tot wpziging
van hoofdstuk IX der staatsbegrooting voor
1890, deelt de minister van waterstaat mede,
dat na de invoering der wet van 19 Juli 1870
éen calamiteus waterschap is vrp verklaard,
namelpk het waterschap Waarde.
De aanbesteding van het nieuwe sluisgebouw
te IJmuiden zal in den loop van dit jaar plaats
hebben. Het ontwerp daarvoor was reeds
vroeger gereed, doch is met het oog op de
grootere slagdorpeldiepte en op het vraagstuk
omtrent het systeem der sluisdeuren weder
omgewerkt. Daartoe was ruimschoots gelegen
heid, want het spreekt van zelf dat met den
bouw niet kan worden begonnen vóór dat de
fundeering gereed is. De nieuwe bestedings-
stukksn zpn thans nagenoeg gereed.
De fundeering is in het laatst van het vorige
jaar onderhands aanbesteed aan de aannemers
van het graven der sluisput, omdat hierdoor
de meeste kans werd verkregen op het wel
slagen eener fandeering zonder middel van
luchtdruk, hetgeen eene groote besparing van
kosten geeft, terwpl de bouwtpd eraanzienlpk
door wordt verlicht.
De fundeering moet volgens het contract
vóór 1 Augustus a. s. gereed zpn.
Bp kon., besl. is J. A. H. Clercx, op zpn
verzoek, ontslagen als notaris te Weert.
Ook het handels- en scheepvaarttractaat
tusschen Nederland en Portugal is opgezegd.
Ten einde de directie van het weduwen- en
weezenfonds in staat te stellen tot uitoefening
van contröle op de heffing der korting door de
ambtenaren der prov. griffiën, krachtens art.
17 der wet van 9 Mei 1890 Staatsblad n° 79)
verschuldigd, zpn de Ged. staten der onderschei
dene provinciën door den minister van binnen-
landsche zaken verzocht, in het vervolg van
hunne besluiten tot toekenning van rangs- of
tractementsverhooging aan die ambtenaren,
van nieuwe benoeming, van ontslag en van
overlpden dier ambtenaren, aan die directie
mededeeling te doen.
Da volgende bijzonderheden over Fritz Reuters
gevangenneming en veroordeeling zijn ontleend aan een
artikel van OttoGlagau: Fritz Heuler auj der Fertung j
in de Beuttthe Rvudtckau van M»»rt 1876,
dit dwaze plan volvoerden, bevonden zich ook
studenten uit Jena. Den regeeringen sloeg de
schrik omjhet hartde spartp der orde" begon
haar radeloozen arbeid. Arrestaties op groote
schaal volgden op alle plaatsen, vooral was
het gemunt op de voormalige leden der Bur
schenschaften.
Aan Fritz Reuter scheen niemand te denken,
in vertrouwen op zpn goed geluk verliet hp
Mecklenburg en begaf zieh in October 1833
naar Leipzig waar hp echter vergeefs beproefde
tot de universiteit toegelaten te worden als
verdachte" werd hp afgewezen. Wederom
ontbood zpn vader hem naar huis en hp on
dernam dan ook de terugreis, weder zondei
koffer, die ondanks het korte verblpf te Leipzig
als pand achterbleef. Hp reisde over Berlpn
en bleef hier ondanks alle waarschuwingen
eenige dagen. En hier was het, dat het noodlot
hem achterhaalde.
Eerst toen eenige kameraden bpna onder
zpn oogen gearresteerd werden, besloot Fritz
Reuter te vertrekken. Volgens een afspraak
met een te Berlpn wonenden neef zou hp met
den omnibus naar Strelitz gaan; reeds bevond
zich zpn ransel in handen van den conducteur.
Teneinde op geen ongewenschte hinderpalen
bp het verlaten der poort te stooten zouden
de beide neven de stad te voet verlaten en
Fritz den omnibus een eind buiten Berlpn
opwachten. Zpn neef Ernst zat op zpn kamer
en wachtte en wachtte doch geen Fritz
verscheen maar ten laatste een politieagent,
die hem een open brief met het bericht bracht,
dat Fritz gevangen zat.
(Slot volgt,}
