N°. 5
134e Jaargang.
1891.
W oensdag
7 Januari
Middelburg 6 Januari.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal in Middelburg t per post franco 2.
Afzonderlijke nowmers zijn verkrijgbaar a 5 cent.
Advertentiën 20 cent per regel. Bij abonnement lager.
Geboorte-, Trouw-, Dood-, en andere familieberichten, benevens alle
dankbetuigingen: van 17 regels 1.50;
iedere regel meer f 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
MIDDELBÜRGSCHE (01 HIM.
Vlier mometer.
Middelburg 6 Jan. «m. 8 u. 27 gr.
m. 12 u. 30 «r., av 4 u. 27 gr F.
Vurwacht N O. wind.
Agenten te VlissingenP. G. de Vet Mestdagh Zoon, te Goes: A. A. W. Bolland>temoeten één uur
tan Niedwenhtjijzen en te Terneuzen M de Jonge. Verder nemen alle postkantoren en boeknanuelaren auonnem r, het bureau bezorsd ziin willen
advertentie-bureau's van Nijgh Van Ditmak, te Botterdam, de Gebk. Belinpante, te 's Gravenbage, en ..de - Tones onvoleer zii des avonds nog worden opgenomen.
- Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parps en Londen, de Compagnie générale de Publieité étrangere G. L. Datjbe Cxe., John Jones, opvolger.zp des avonds nog woroen opgenomen.
Aan de Köln. Zlg. wordt nit Rome ge
seind, dat koningin Emma een telegram zond
aan den paus en kardinaal Lavigerie ter aan
kondiging dat Nederland het protocol der
Brusselsche anti-slavernjj-conferentie had ge-
teekend onder verklaring hoe zjj had gewenscht,
dat de eerBte regeeringsdaad harer dochter een
werk van burgerlijke en godsdienstige men-
schenlieide zou zjjn. De paus dankte onder
het aanroepen van den zegen des hemels voor
de nieuwe regeering'.
Aan de juistheid van dit bericht koesteren
wjj wel eenigen twjjfel en hopen ook dat het
geen waarheid bevat. Waar een groot deel van
het Nederlandsche volk de onderteekening van
de Congo-akte als een nederlaag voor onze re
geering en ons land beschouwt, kan het noch
der koningin-regentes noch koningin Wilhel-
mina ten goede komen, eerstgenoemde persoon-
nljjk handelend in deze zaak, het Congo-
uchandaal, te betrekken.
In het Januari nommer van de Gids levert
prof. Buys eene hoogst belangrijke studie over
den politieken toestand van het
oogenblik. Daarin gaat hg den loop der ge
beurtenissen van de laatste drie jaren na, zon
der zieh intusschen te wagen aan een voorspel
ling omtrent den afloop der verkiezingen, welke
in dit jaar zullen worden|gehouden. Dit staat
intusschen z. i. vast dat de moeilijkheden voor
de regeering grooter zjjn geworden, vooral door
de oneenigbeid welke in de regeeringspartij is
Ontstaan, nu een belangrjjke fractie der Roomsch-
katholieke groep openlgk haar steun aan het
ministerie heeft opgezegd.
De vraag, die de hoogleeraar zich stelt, is
Waar ligt de oorzaak van dezen zoo sterk
gewjjzigden toestand, bp het ministerie of bij
omstandigheden van zjjn wil onafhankelijk, en
welke gevolgen kunnen in de naaste toekomst
van die wgziging worden tegemoet gezien
Een van de vruchten van het regeeringsbeleid
van de laatste jaren is dat de tegenwoordige
meerderheid voor het eerst de gelegenheid heeft
gehad haar denkbeelden en beginselen in daden
om te zetten en dus op practisch terrein heeft
kunnen toonen, wat zjj wilde en wat zjj was.
Een oppositie, die nimmer regeering is geweest,
toetst de handelingen van het gezag aan dog
ma's buiten verband met de practgk opgemaakt
Zoo kwam het in onze Staten-Generaal telkens
tot den onvruchtbaren strjjd tusschen practgk
aan den eenen kant en theorieën aan de andere
zijde, theorieën van welke bewezen moet worden
dat zg voor een staat als de onze wel inder
daad bruikbaar waren. Dat is vooral zeer lastig
tegenover de theorieën onzer anti-revolution-
nairen, die zich door niets zoozeer onderscheiden
als door hun willekeur en hun onbestemdheid.
Aan zulk een onvruchtbaren strgd zal nu, naar
men mag vertrouwen, in de toekomst de pas
afgesneden zjjn.
Een tweede vrucht is dat de bezorgdheid,
waarmede het eerste optreden van de vereenigde
rechterzijde drie jaar geleden door de tegen
partij werd tegemoet gezien, nu wel voor altjjd
verdwenen zal zjjn. Tusschen de programma's,
Waarmede men in de dagen van '88 de kiezers
trachtte te winnen, en de werkelijkheid is het
onderscheid verbazend groot. In hun program
ma's staan de politieke partgen tegenover
elkander in hun regeering staan zij vrg
dicht bjj elkaar. Ook hier doet zich trouwens
de kracht der praktgk gelden, terwjjl het feit
dat een minister van de kroon de belangen
heeft te verzorgen niet enkel van de huisge-
nooten des geloois maar van de geheele ge
meenschap in al haar bonte schakeeringen, op
het gedrag van elk eerlijk man een grooten
Invloed uitoefent en aan zgn arbeid ook een
geheel andere richting geeft dan hg zich als
afgevaardigde had voorgesteld.
Bleek algemeen het karakter van de meer
derheid als regeerende partjj vrjj wat minder
zorgwekkend dan men, afgaande op verkiezings
leuzen en programma's, zou hebben kunnen
vreezen, omgekeerd meent de hoogleeraar dat
het oordeel van die partjj over de liberale
minderheid vrij wat gunstiger zal zjjn geworden
dan drie jaar geleden. Over 't korps ambte
naren heeft het ongetwijfeld in 't minst niet
te klagen, terwjjl de houding der liberale
partjj als minderheid in de volksvertegenwoor
diging onberispelijk is geweest. Van stelsel
matige oppositie beeft zg zich onthouden en
steeds de regeeringsontwerpen, waar het kon
verbeterd.
Dit laatste geldt ook voor de Eerste kamer,
T j U^8 krengt haar allen lof toe en meent
dat de regeering reden heeft om haar zeer
erkentelijk te zijn. Vooral bg de zeer hetero
gene bestanddeelen, waaruit de tegenwoordige
meerderheid bestaat, is de Eerste kamer een
groot voordeel voor de regeering. Scherpe
tormuleering van hare beginselen is moeilijk
wil men onderlinge botsingen voorkomen.'
Zoolang de Eerste kamer er is dus heet het
thans kan de regeering er niet aan denken
haar eigen beginselen scherp te formuleeren.
De Eerste kamer doet hier dus dienst als voor
wendsel en over de groote waarde van goede
voorwendsels in de politiek zou men boeken
kunnen schrijven. De hoogleeraar is overigens
van meening, dat de Eerste kamer zelfs wel
wat ver is gegaan in haar welwillendheid, en
P wgst daarbjj op de spoorwegwet. Wel i»
waar heeft zg niet geaarzeld mr. Keuchenius
als minister af te maken, maar het kabinet
heeft daardoor niet geleden. Door dit op-
spraak wekkend medelid werd het zeker niet
versterkt. Overigens hoopt hg dat de Eerste
kamer niet zal aarzelen zoo noodig de steden-
wet af te stemmen, want dit ontwerp is een
pangwetje in den slechten zin van het woord
Aan de grieven der liberalende gebrekkige
regeling van het kiesrecht der zoogenaamde
lodgers en de miskenning van het recht der
capaciteiten, zal niets worden gedaan en nu
gaat het niet aan uitsluitend aan die der
tegenpartij te voldoen.
De TraaR> hoe geoordeeld moet worden over
t geen het ministerie tjjdens zgn bestaan on
dernam en wat het tot stand bracht, blijft
intusschen aan de orde. Men heeft het groote
zwakheid en machteloosheid verweten, maar
aan den anderen kant hoog opgegeven var.
zgn ongemeene werkkracht. Bljjkbaar heerscht
hier aan beide zgden overdrijving, 't Kan
echter niet worden geloochend dat èn op 't ge
bied der koloniën èn op dat der financiën -
waar men juist de beste verwachtingen van
de nieuwe mannen koesterde zoo goed als
mets is gedaan. Den minister van financiën
heeft het geluk gediend. Hg vond een goed
gevulde schatkist en goed voorbereide wets-
ontwerpen, terwjjl hg zgn naam mocht ver
binden aan een van de meest populaire wetten,
die in t Staatsblad worden aangetroffen de
regeling der pensioenen voor weduwen en
weezen van burgerljjke ambtenaren. Maar van
eigen werkzaamheid is tot dusver weinig ge
bleken. Tegenover deze tekortkomingen kan
het ministerie op vrij wat goeds wgzen. Oorlog,
justitie, waterstaat leveren een zeer betamelijke
by d rage. v
Verschillen over 't geheel de producten van
dit kabinet maar weinig van wat vorige
kabinetten gemiddeld tot stand brachten, dan
mag daarbjj intusschen niet uit het oog worden
verloren, dat deze regeering is opgetreden met
de taak om de orde te brengen in de schromelijk
verwaarloosde huishouding. Zg zou den Augias
stal, door de voorgangers de liberalen
nagelaten, eens ter dege reinigen 1 En wat is
geschied Zij is big ven voortleven te midden
der onreinheid, zonder zich om de heerschende
wanorde te bekreunen. Zoekt men naar het
verband tusschen de opgenomen en de afge
werkte taak, dan vindt men dit verband ner
gens, behalve in de kleine wet tot wgziging
van sommige artikelén onzer schoolwetgeving.
De leiders der partg zullen ongetwjjleld een
vrg dwaas figuur maken als zg straks bij ver
nieuwing om de gunst der kiezers komen
vragen en als kostbare vruchten van het drie
jarig bestuur der rechterzgde, alleen kunnen
wgzen op de bank-, de boter-, de pensioen- en
de spoorwegwetten.
De hoogleeraar wgt deze onbevredigende uit
komst met aan de ministers, maar wel aan
onze valsche en onnatuurlgke partg-inrichting.
In de latere jaren is de natuurlijke partg-indee-
üng gewjjzigd die steunt op verschil van
de richting waarin 't staatsbelang zal worden
bevorderd - en heeft zjj plaats gemaakt voor
een maatschappelgke, welke haar vereenigings
punt met meer zoekt in den staat, maar in
eenig sociaal belang daar buiten. Het zgn de
gevolgen van deze omkeering, welke zich tegen
woordig duideljjk beginnen te openbaren. Noch
de roomsch-katholieken, noch de anti-revolu-
tionnairen zgn staatkundige partjjen. Een ge
meenschappelijk kerkeljjk belang houdt hen
bijeen en, wetende dat dit in niet geringe mate
door den staat kan worden bevorderd of ge-
schaad, trachten zg met behulp van hun politieke
rechten op staatkundig gebied hun kerkelgke
rechten te beschermen en te verdedigen. Naar
politieke richting wordt niet gevraagd. Daar
aan is het ook te danken dat de herziening
van de schoolwet betrekkelijk gemaEkelgk tot
stand kon komen. Het openbaar onderwgs deed
aan beider kerkelgke langen afbreuk; zij
voegden hun krachten Bamen, veroverden ge
meenschappelijk het regeeringsgezag en maak
ten dit dienstbaar aan het opruimen hunner
grieven.
Inmiddels moet met deze regeering worden
voortgegaan en het is de vraag: in welke rich
ting. Prof. Buys ziet in dezen den toestand
somber in voor de tegenwoordige regeering
Meer en meer zet zg paradestukken op den
voorgrond en blijven zuivere staatkundige aan
gelegenheden rusten. Tendeeleis dit wellicht
het gevolg van de stoute eischen, door de pas
opgetreden radicale partg gesteld, eischen die
allerlei echoes opwekken in dat deel van het
anti-revolntionnaire kamp, dat zich aan de
radicaalgezmden nauw verwant voelt, terwgl
zg omgekeerd bjj een ander deel, aan strenge
conservatieve beginselen gebonden, tot bittere
klachten en luide protesten aanleiding moet
gaven. Het gevolg van een en ander is ge
weest dat, vooral sedert de aanneming van de
onderwijswet, het publiek weinig meer vernam
van wat de meerderheid bijeen hoadt, maar
daarentegen dag aan dag getuige was van een
allengs vinniger binnenlandschen strgd, voort
vloeiende uit 't feit, dat op politiek terrein de
verbonden mogendheden in den volstrektsten
zin van 't woord tegenvoeters zgn.
Het kan zijn, dat de belangen, die de meer
derheid verbindenop dit oogenblik nog altgd
zwaarder wegen dan die, welke hun verdeeld
houden, maar 't ia niet te ontkennen, dat het
oetrekkeljjk gewicht dier belangen zich allengs
wgzigt. Vestigt zich evenwel de overtuiging dat
de vruchten, welke het verbond opleverde, in
de toekomst door niets worden bedreigd, maar
ook niet met andere van noemenswaardige
beteekenis zullen worden vermeerderd, dan kan
het voordeel, om vereenigd te bljjven, op den
duur niet opwegen tegen de schade, welke voor
verschillende deelen van die meerderheid de
conservatieve en de radicale uit het gemis
van aansluiting bjj hun natuurlgke politieke
vrienden moeten voortvloeien.
Dat de aanhangige leg rwet werkelgk de
oorzaak is der heftige geschillen, tusschen
Roomsch-katholieken en anti-revolutionairen
uitgebroken, en dat wegneming van den twist
appel de eendracht zou herstellen, kan prof.
Buys niet aannemen, zelfs al bljjft dr Schaepman
als groot-rustbewaarder optreden.
Op financieel gebied, op 't gebied van 't kies
recht, liggen voor de verbonden partijen klippen,
die niet ontzeild kunnen worden. Het is zoo
goed als onmogelijk nog vier jaar de zaken zoo
te leiden, dat de staatkundige beginselen van de
verschillende deelgenooten in geen geval worden
aangerand. De minister van financiën moet öf
stil bijven zitten, èf het eene deel van zjjn
partjj tegen het andere in 't harnas jagen, en de
minister van binnenlandsche zaken zal met zjjn
huismanskiesrecht al niet veel anders doen. Dr
Kuypar mag over dat kiesrecht zoo mooi schrij
ven als hjj wil en beweren dat ontwikkeling
geen den minsten waarborg geeft voor geestes
adel enz., op het nuchter gezond verstand van
het Nederlandsche volk mag worden gerekend
wanneer wetsontwerpen, op zulk een redenee.
ring rustende, mochten worden ingediend.
Het laatste gedeelte van het opstel van prof.Bup,
is gewijd aan het vraagstuk van den persoonlijken
dienstplicht. Uitvoerig gaat de hoogleeraar na
wat door de verschillende partjjen voor en tegen
het beginsel wordt aangevoerd, waarbjj hij zich
doet kennen als een vuri? aanhanger van de voor
gestelde afschaffing. Hjj roept de vrjjzinnige
partij van Nederland op niet langer onverschillig
te bljjven toezien, maar te toonen dat zjj over
tuigd is van het groote, gewichtige nationale
belang dat hier op 't spel staat, een belang dat
ten goede of ten kwade op de toekomst van
het vaderland een overwegenden invloed kan
uitoefenen
Of aanneming van de legerwet aan het mi,
nisterie nieuwe kracht zou kunnen brengen is
een punt van lager belang. Het vraagstuk, in
de legerwet opgesloten, is veel te groot en onze
politiek veel te klein om het eerste te meten
naar een maatstaf, door de laatste aan de hand
gedaan. »Trouwens aldus luiden de slot
woorden van het artikel - hetzij dé tegen,
woordige regeering sterker worde of zwakker
stellig en in elk geval zal de liberale partij
in Juni haar plicht doen, al wil ik ook gaarne
beljjden dat, mocht de stembus haar weder on
gunstig zijn, ik haar nederlaag Qm meer dan
éen reden maar weinig zou betreuren. Immers
er ontbreekt veel aan dat zjj nu reeds als een
krachtige eenheid zou kunnen optreden, en
daarenboven, wanneer niet alle voorteekenen
bedriegen, dan gaan wp allengs een groote her
vorming van onze politieke partgen te gemoet,
Dat die hervorming ten slotte tot een beter
en gezonder staatkundig leven leiden zal, ge
loof ik zeker, maar even zeker dat het tjjdvak
van overgang zich door groote zwakheid en
niet minder groote onvruchtbaarheid zal ken.
merken. Gelukkig de partjj die niet geroepen
wordt in zulk een tjjdvak het roer van staat
in handen te houden."
Yan de Maandag door H. M. de Koningin-
Regentes gehouden cour tot rouwbeklag is
druk gebruik gemaakt.
Reeds lang vóór den aanvang der audiëntie
stond een lange file van rjjtuigen in het Noord
einde en in de aangrenzende straten tot in de
Parkstraat te 's Hage geschaard.
De collegiën van staat, provincie en gemeen
ten; de departementen van algemeen bestuur,
de bijzondere diensten van rjjk, provincie
en steden, de schutterjj, het leger, de Indi
sche landmacht, het Nederlandsche corps diplo
matique, de besturen van kerken der verschil
lende gezindten, de rechterlijke macht, waren
en corps op dezen cour verschenen of werden
vertegenwoordigd door deputatiëa.
Onder de aanwezigen trokKen de graaf Yan
Rechteren door zjjn costuum der orde van de
Balye van Utrecht, de heeren Elout van Soeter-
woude, Gregory en enkelen andere grjjsaards,
die hun hulde nog aan H, M. kwamen brengen
zeer de aandacht.
Na het vernemen van de tijding van 's konings
dood, schreef de heer P. B(rooshooft) in de
Samarangsche Locomotief
vDe tijding van het overljjden des konings is
hier vernomen met de natuurljjke belangstelling,
die elk Nederlander moet gevoelen bp het zien
vallen van dezen laatsten manneljjken tak des
alouden Oranje stams. Overigens natuurljjk met
meer of minder leedwezen, naarmate meerdere
of mindere konings- en Oranje-gezindheid.
»Wat ons betreft, wij meenen dat Oranje
minstenseven veel aan Nederland is verschuldigd
als Nederland aan Oranje, terwjjl Indië aan ons
koningshuis, om het op zpn-zaehtst te zeggen,
alles behalve verplichting heeft (men denke
slechts aan de zending van Yan den Bosch naar
Indië doorkoning Willem I, met het bepaalde
doel om de, door den hardnekkig volgehouden
oorlog met België geledigde schatkist te vullen
door stelselmatige uitputting van Indië, waarop
is gevolgd de reeks batige sloten, (de schandvlek
in de Ned. koloniale politiek der eeuw). Den
plicht der »dankbaarheid" jegens het vorsten
huis, die ons telkens wordt voorgehouden,
achten wij dus slechts een groot woord.
>Iets anders is het, te doen gelden de ge
meenschappelijke belangen van Nedeiland en
Oranje, het nut dat de een den ander kan
bewijzen. Wat dat betreft, gelooven wij dat
de dood des konings ons niet achteruit heeft
gebracht. De gehechtheid aan Oranje, de toover
formule die dan in tjjden van gevaar kracht
moet geven tot handhaving der onafhankelijk
heid tegen den buitenlandschen, van rust en
orde tegen den binnenlandschen vjjand, zal
zich nog sterker uitspreken jegens het lieve
Koninginnetje, dan jegens den afgeleefden
koning, die, bjj al zijne goede eigenschappen
door zekere eigenaardigheden velen tegen zich
had ingenomen.
»Dat tienjarig vorstinnetje, naar het schijnt
innemend en goed opgegroeid, doet door hare
jeugd en onschuld zelve een beroep op de
ridderlijks trouw van geheel het manneljjke
Nederland, en, voor zoover wij de mannen
kennen, zal dat een prikkel te meer zijn om
haar die trouw volop te schenken. Wjj zouden
ons zeer moeten vergissen, indien niet het
geheele Nederlandsche volk behalve zjj
wier verbittering door een leven zonder hoop
of vreugde wjj zoozeer begrjjpen, of wier ver
blinding door partjjdriit wjj ons zoozeer kun
nen verklaren indieD, zeggen wij, niet
nagenoeg het geheele Nederlandsche volk zich
met Oranje nog hechter in lief en leed ver
bonden gevoelde, nu zjjne aanhankelijkheid
wordt gevraagd voor een kind, aan alle histo
rischen tweespalt vreemd, en op ons, het volk
waaronder het in zjjne hooge stelling iB gebo
ren, een recht hebbende als op zjjne natuurlijke
beschermers.
»Schoon dan ook geenszins gestemd tegen de
betuiging van rouwbeklag, door een paar
Indische steden aan H. M. de koningin-regentes
gezonden, zouden wjj nog meer hebben gevoeld
en gaarne ons penninkske hebben geofferd voor
een telegram als het volgende
»Nederlandsche ingezetenen van
betuigen 1 iefde e n tronw a an
hunne jonge Koningi n."
In het Zondagsblad van het Centrum komt
een brief uit Paramaribo voor, waarin wjj o. a.
het volgende lezen
Met twisten over allerlei denkbeeldige zaken
wordt in Suriname de tjjd verkwist. Het hoofd
denkbeeld dat hier voorstaat is om alles te
laten zooals het is, maar om nuttige verbete
ringen aan te brengen, daarop is niemand
bedacht. Ieder Nederlander komt hier met het
plan om alles wat verkeerd is te helpen ver
beteren, maar na korten tjjd ondervindt hjj
zooveel tegenwerking, dat hp alles maar blauw
blauw laat.
Gaandeweg wordt ook hjj meegesleept in de
ongelukkige twisten, die hier het nuttige doen
vergeten en die tot een zeer twijfelachtig resul
taat zullen voeren.
Er valt hier verschrikkelijk veel te doen
alles verkeert in een staat van diep verval.
Alleen het gouvernementshuis is prachtig en
uitstekend in orde, maar overigens verkeeren
ook alle landsgeoouwen, civiele en militaire, in
hetzelfde geval.
Mocht deze gouverneur, die het zoo goed
meent met de Nederlandsche belangen in deze
kolonie, maar die helaas, te algemeen gehaat
is en te veel tegenwerking ondervindt om al
zjjne nuttige plannen ten uitvoer te brengen,
eens de verguizing moede worden en aftreden,
dan bljjft er voor zjjn opvolger geen geringe
taak over. Men is nu eenmaal hier gewend
aan een gouverneur, die met den ouden sleur
gebroken heeft en draagt hem daarom per
soonlijk een onverzoenlpken haat toe. Maar
zjjn opvolger, al gaat hjj ook denzeltden weg
op, zal niet meer zoo gehaat zjjn. Al de haat
heeft zich op den persoon van den tegenwoor-
digen gouverneur als geconcentreerd en daarom
is het hier geen quaestie meer van belangen,
maar alleen van een persoon.
De tegenwoordige gonverneur zal het niet
lang meer maken, daar zjjn handhaving tot
niets meer zal leiden. Maar wel moet men
iemand zenden, die op het ingeslagen voet
spoor voort zal gaan, waardoor niets hoegenaamd
verloren gaat. Het principe bljjft.
Nog altjjd hadden velen gehoopt dat de tegen
woordige gouverneur zou bljjvenmen is hier
echter niet in Nederland, maar in de tropen en
daar komt iemand, die het te recht of ten on
rechte verbruid heeft,, niet meer in de gunst.
De gouverneur heeft het bjj velen nu verbruid,
door met den onden sleur te breken en daarom
kan hp foitelpk niet meer gehandhaafd worden.
Al kreeg men hier in plaats van de beminne
lijke figuur als de tegenwoordige een zeer
strengen, zelfs een waren despoot, men zou er
mee tevreden zjjn. f) Men maakt zieh over zjjn
opvolger weinig illusies en weet eenmaal wat
te wachten is. Daarom zouden velen, hoe
ongaarne zjj den tegenwoordige zonden zien
vertrekken, toch wel een verandering wenschen,
omdat daardoor dan aan de belachelijke en on
mogelijke twisten een einde zou komen en men
weer aan het werk kon gaan om den Janboel
te redderen.
f) Zeker met bet oog op de bekende feiten e«na
eurieuse redeneering. Red.
De Vereeniging van burgemeesters en secreta
rissen in Noord-Holland heeft een adres gericht
aan de Tweede kamer, waarin ten opzichte van
de door de regeering aanbangig gemaakte her
ziening der algemeene regels ten aanzien der
plaatselijke belastingen wordt verzocht dit
wetsontwerp niet aan te nemen.
De conclusie van het adres is, dat de regee
ring bp dit ontwerp een weg heeft ingeslagen,
die niet door de wetgevende macht behoort te
worden bewandeld, omdat de eisehen van het
gemeenteljjk huishouden daarop naar het
oordeel van de adressanten geen bevrediging'
kunnen vinden. Verbetering der gemeentelijke
geldmiddelen behoort verkregen te worden niet
uitsluitend door nitbreiding der inkomsten,
maar in de eerste plaats door inkrimping der
uitgaven, hetgeen kan geschieden door over
brenging van een deel der uitgaven of naar de
provincie of naar het rjjk. De gemeente mist
de noodige zelfstandigheid om met goed gevolg
in te ruimen zin op te treden als belasting-
hefster.
Volgens adressanten is een voor de hand
liggend voordeel te bereiken door intrekking
der wet van 1885, die de regeering zelf als
verderielpk werkend heeft gekenschetst, of door
omwerking ervan in dien zin, dat de 1/5
uitkeering door het rjjk worde gefixeerd, in
stede van het 4/5 gedeelte voor de gemeente.
Daarmede zouden beweren de adressanten
de gemeenten, die hebben te voorzien in de
nitgaven, voortvloeiende nit een toenemende
bevolking, worden teruggebracht in het genot
van de wisselende opbrengst der rjjki perso
neel» belasting, die in 1865 heeft moeten dienen
