Moopp ei tüfpacmip ii Zeeland
BUITENLAND.
yertrntiM en aangeknineii scliepi.
Algemeen Overzicht.
Beknopte lüedleiSeeiïngen.
INGEZONDEN STUKKEN.
"handelsberichten.
pa sas sïi a p kt e es, enz.
Datnm.
Float 8.
Voorwerpen.
Infoimatiën
12
Dec.
Middelburg,
H nis,
Verheij.
12
Cadzand,
Boomen,
De Smidt.
14
K ruiningen,
Boomen,
Prins.
18
Duinvliet
Hout,
Loetf.
18
H
Arnemuiden,
Boomeu,
Tak.
19
m
Middelburg,
Huis,
Hu vers.
20
u
St. LaureDS,
Boomen,
Tak.
20
Nieuw land,
Klinkers,
Outv. reg.
21
m
W.-Souburg,
Boomen,
Tak.
21
Westkapelle,
Weiland enz.,
Loeff.
7
Jan.
Schooudijke,
Boomen enz.,
De Smidt.
34
Zuidzande,
Hofstede,
Koksina.
In het belang van een geregelden gang
van zaken verzoeken wij het publiek beleefd
de correspondentie voor ons blad te adressee-
ren als hieronder is aangegeven en wel voor
telegrammen Middelburgsche cou
rant Middelburg;
nieuwsberichten en ingezonden stukken E e-
dactie Middelburgsche courant, en
advertentiën, abonnementen of de verzen
ding der courant Administratie Mid
delburgsche courant
De Middelburgsche courant wordt 's avonds
te zeven UUP ;n Goes uitgegeven.
Dagelijks worden, tegen twee gulden
per kwartaal, abonnementen aangenomen door
den agent A. A W. BOLLAND aldaar.
Wat de nieuwe Fransche kamer tot heden
der wereld van haar werkzaamheid te aan
schouwen geeft, kan niemand een hoogen dunk
van haar beginselvastheid doen koesteren. Na
in de kwestie van het lucifers-monopolie twee
tegenstrijdige stemmingen uitgebracht en ver
der haar tijd besteed te hebben aan het nietig
of geldig verklaren der verkiezingen van afge
vaardigden, waarbij zij evenmin bewees een
vast bepaalde gedragslijn te volgen, werd gis
teren door haar in behandeling genomen de ver
kiezing van Clignancourt en de kamer
verklaarde Joffrin met 311 tegen 243 stemmen
voor verkozen! Zooals men weet verkreeg
Boulanger 8000 stemmen en werden op Joffrin
5500 uitgebracht.
Zooals te verwachten was, werd deze beslis
sing niet dan na langdurige discussies genomen.
Bovendien bewees het talrijk opgekomen publiek
dat deze zaak algemeen belangstelling wekte.
Onder de afgevaardigden in de zaal zoowel als
onder de toehoorders op de tribunes heerschte
groote opgewondenheid. Eerste spreker was
Boulanger's welbespraakte advocaat Laguerre.
Hij verklaarde dat de kamer een aanslag tegen
het algemeen stemrecht zou begaan, wanneer
zij Joffrin tot afgevaardigde proclameerde. In
werkelijkheid had Boulanger als verkozene
moeten geproclameerd worden over de kwestie
ot hjj verkiesbaar was, had dan de kamer te
beslissen.
Overigens meende Laguerre dat Boulanger
in wettelijken vorm zijn candidatuur had
gesteld. Zijn veroordeeling was een verkie
zingsmanoeuvre geweest en de kamer had een
tegenstander uitgeleverd aan de lage politieke
rechtspraak. (De spreker gebruikte de woor
den basse justice om door deze woordspeling
zijn minachting voor de «hooge justitie" van
den Benaat uit te drukken.)
Op een vermaning van den president Flo-
quet nam Laguerrre deze woorden terug, voegde
er echter ter nadere kenschetsing aan toe
»De akte van beschuldiging tegen Boulanger
was door een haatdragend journalist (Eeinach van
de République Jrartfaisg) saamgesteld een voor
deze gelegenheid benoemd uitzonderingsambte
naar van het O. M. onderteekende haar en ge
neraal Boulanger werd door zijn politieke te
genstanders veroordeeld. Laguerre viel daarop
de regeering aan, die door lage kiesmanoeuvres
den wil van het volk belemmerd had. Hij
eindigdeWanneer de kamer het mandaat
van Joffrin voor geldig verklaartzal men
zéggen, dat van dien dag af het recht der
rovolutie in 't leven treedt. Hij voor zich
wenschte deze beslissingdaar zulke mis
slagen vruchtbaar voor de slachtoffers zijn en
het uur der gerechtigheid nader brongen.
Ten gunste van Joffrin's verkiezing voerde
de rapporteur Levêque het woord. De Bou-
langist Laisant bestreed haar, waarbij de pre
sident hem herhaaldelijk tot de orde riep.
Déroulède vervulde, evenals bij de Boulangis-
tische straatmanifestaties, gedurende de discus-
siën het beroep van gebreveteerd schreeuwer.
Nadat ten slotte nog Brisson ten gunste van
Joffrin's verkiezing gesproken, Camille Pelletan
haar bestreden had, werd een motie tot
sluiting van het debat met 323 tegen 190
stemmen verworpen. Omtrent het verder ver
loop der discussiën ontbreken de mededeelin-
gen, alleen seint Keuter dat zij eindigden met
het bovengenuemde resultaat.
Hoewel dus Joffrin 3000 stemmen minder
verkreeg dan Boulanger, verklaart toch de kamer
hem voor den gekozene van de meerderheid der
kiezers in het district Clignancourt! Voor de
Boulangisten is deze beslissing der kamer een
nieuw wapen tegen de parlementaire republiek.
Er bestaat, wanneer de kamer zoo voortgaat,
alle vrees, dat Laguerre waarheid sprak, toen
hij dezer dagen op een punch in een verrassend
beeld verklaarde»De kamer, die zich alleen
van de vorige onderscheidt door een grootere
mate van onbekwaamheid, stevent met volle
zeilen de uitgestrekte zee der impopulariteit
tegemoet."
Hoog door de golven der populariteit om
bij het beeld van den Boulangistischen redenaar
te blijven verdienden de Westfaalsche
mijnbezitters volgens sommige Duitsche pers'
organen gedragen te worden, omdat zij de zoo
gehate Sperre hebben opgeheven en daarmede
de kans voor het uitbreken eener algemeene
werkstaking aanmerkelijk verminderden. Dat
zij dit slechts deden door de publieke opinie
gedwongen en onder den druk der regeering
wijl hun nieuwste dwangmaatregel tegen hun
arbeiders algemeen afkeuring vond, schijnen
velen te vergeten.
Intusschen is het besluit der mijnbesturen
betrekkelijk het opheffen der Sperre alom met
voldoening vernomen, wijl men alle hoop
koestert dat er thans geen algemeene werk
staking te duchten is. Mits natuurlijk de di
rection hun woord gestand doen en niet weder
door allerlei kleingeestige handelingen nieuwe
verbittering onder de mijnwerkers strooien.
Terwijl in de kolendistricten aan Buhr en
Saar de gemoederen in groote opgewondenheid
verkeeren. ja;.gt keizer Wilhelm vroolijk de
populariteit na door zich dan hier dan daar
aan zijn trouw Duitsch volk te vertoonen. Na
Anhalt en Darmstadt bezocht te hebben is de
keizer gisteren te Frankfort a. M. aangekomen.
De stad was prachtig versierd en onder klok
gelui hield de keizer zijn intocht.
Op de toespraak van den opper-burgemeester
Miquel, die wees op den bloei en de ontwik
keling, welke Frankfort, sedert het met Pruisen
vereenigd is en sedert de herstelling van het
keizerrijk, ondergaan heeft, antwoordde de
keizèr, dat Frankfort dien grootschen vooruit
gang voornamelijk te danken heeft gehad aan
zijnen grootvader. Keizer Wilhelm I had
Frankfort lief en sprak er dikwijls over, hoe
gaarne hij daar vertoefde.
Bij zijn rit door de stad werl de keizer
overal met geestdrift begroet.
Aan het feestmaal in den Palmen-Garten
beantwoordde de keizer den dronk van den
opper-burgemeester, met zijn hartelijken dank
te betuigen voor de gehechtheid en de geestdrift,
hem betoond, niet alleen als drager der kei
zerskroon die allen vereenigt, maar ook als
kleinzoon van Wilhelm I en als zoon van
Friedrich, en welke gevoelens hij zelf eerst
door een lang leven verdienen konde. «Mijn
gansche leven en al mijn arbeid zeide de
keizer is daarop gericht, mijn vaderland
groot en machtig te zien. Yan dit voornemen
doordrongen besteeg ik den troon en met
deze gedachte leef ik. Ik heb mij heden
overtuigd welke vruchten de jaren gedragen
hebben, gedurende welke mijne voorgangers
den vrede gehandhaafd hebben. Zoo God het
wil, zullen ook mijne op dat doel gerichte
pogingen dezelfde uitkomst hebben."
Ten slotte dronk de keizer op het welzijn
van de stad Frankfort en den opperburge
meester Miquel.
Toen des keizers grootvader, destijds nog koning
Wilhelm, in 1866 Frankfort een bezoek bracht,
was de ontvangst verre van hartelijk en velen
beschouwden het als een slecht voorteeken, dat
dienzelfden dag de kathedraal afbrandde.
Ook thans nog mag in het hart van menig
Frankfortenaar bewondering voor den jongen
Reise-Kaiser en spijt over het feit dat de oude
vrije stad zich moet buigen onder het keizerlijk
juk met elkander gestreden hebben.
De heftige discussiën in het Hongaarsche
parlement hebben een duel tusschen graaf
Ladislaus Karolyi en graaf Eugen Lazar ten
gevolge gehad. De laatste is ernstig gewond
in den arm.
De loop van het proces tegen het Koerdische
stamhoofd Moessa-bey is zoo schrijft men
aan de Haarl. Ct. uit Konstautinopel zeer
droevig geweest en moet alle journalisten
in de Turksche hoofdstad zijn het daarover
eens in Europa een pjjnlijken indruk maken.
Niettegenstaande vier punten van beschul
diging: brandstichting, diefstal met braak,
diefstal met geweldpleging, doodslag met voor
bedachten rade, door getuigen werden gestaafd,
sprak het crimineele hof van Stamboel Moessa-
bey vrij. -
Het publiek der Turksche hoofdstad is hier
over verontwaardigd, niet verbaasd, want men
heeft van den beginne af niets anders ver
wacht. Men wist zeer goed, dat de Turksche
regeering met dit geheele proces tegen het ge
vreesde Koerdenhoofd slechts een comedie
tegenover Europa speelde. Of zij echter
niet een te duren prijs betaald heeft, zal de
tijd leeren. De onderdrukte Armeniërs althans
kunnen dit proces aan de Europeesche gouver
nementen voorhouden als een nieuw staaltje
van Turksche rechtspraak jegens Christenen.
De espeditie van Stanley.
I.
Wanneer over eenigen tijd Stanley de herin
neringen van zijn laatsten tocht door het zwarte
werelddeel zal te boek gesteld hebben en wij
geregeld zullen hooren verhalen wat de kloeke
reiziger gedurende twee jaren in het onbekende
Afrika gezien en doorleefd heeft, zal het ons
zijn of wij naar een van de phantastische ver
telsels van een Alexander Dumas of een Jules
Yerne luisteren.
Voor hen, die niet trouw den Amerikaanschen
reiziger op zijn tocht hebben gevolgd, is het
waarschijnlijk niet onaangenaam te voren nog
in vluchtige trekken een geschiedenis van de
aanleiding en het doel zijner jongste expeditie
te vernemen. Wjj ontleenen deze aan een
schets van de hand van den heer Gerard Harry
in de Indépendance beige.
Eeeds de aanleiding tot Stanley's expeditie
geeft misschien later den muzelmannen stof tot
een legende van den nieuwen profeet, die op
aarde neerdaalde. Deze nieuwe profeet of
m a h d i Mohamed-Ahmed was de zoon van een
timmerman te Dongola, en wellicht zal na twee
duizend jaar een Turksche Strausz of een Ara
bische Renan het Leven van den Mahdi be
schrijven en de goddelijkheid ook van dezen
timmermans zoon bestrijden. Maar zjj zullen
dan tevens moeten verhalen, hoe hij in 1881,
na een lang leven van boetedoening en gebe
den, Soedan doortrok, allen oproepend met
hem te gaan om de wereld te veroveren,
met hem: de aangekondigde Messias der Islam.
Vóór alles zocht hij zijn land te bevrijden van
het juk van den trouwenloozen Egyptenaar,
den khedive Ismaël, die in 1866 den stouten
droom droomde, om het onmetelijke Soedan van
zijn fanatieke hoofden en van zijn slavenhan
delaars te zuiveren en er met hulp van wakkere
Europeanen als Samuel Baker en Gordon een
bloeiende Egyptische provincie van te maken.
Men herinnert zich, door welke wonderen de
mahdi zijn geloovigen wist aan te vuren, hoe
hij zijn profetieën voor hen wist te verwezen
lijken. In 1883 versloeg hij nabij El Obeid het
geheele leger onder aanvoering van den Engel-
schen generaal Hicks Beach. Van de 16000
man van Hicks bleven slechts 53 in leven.
Daarop volgde de verovering van Khartoem,
de dood van Gordon, de eene nederlaag na de
andere van het Britsche leger, door de beste
der Engekche generaals aangevoerd. Thans bleef
den Mahdi nog slechts over de Egyptenaren te
verjagen uit het Zuidelijkste deel van Soedan,
het gebied der meren en der olifantentanden,
uit de Equatoriaal provincie, welke sedert twaalf
jaar trouw door Emin pacha geregeerd werd.
Sedert 1885 bestond er geen twijfel, of Emin
zou vroeg of laat het lot van Hicks en Gordon
ondergaan en door de Madhisten vallen. Bar-
baarsche volksstammen sneden hem den uitweg
naar de kust van Zanzibar af. Hoe lang kon
hij bovendien op zijn Egyptische troepen door
vrees en uitputting gedemoraliseerd vertrouwen?
«Indien gij Emin en zijn dapperen wilt redden
is het meer dan tijd", riep op het einde van
December 1886 de Russische reiziger Junker,
die Emin bezocht had en zelf met moeite de
kust weder bereikte.
"Henrey Stanley stond gereed Emin te hulp
te snellen en hem te bevrijden. Door eenige
rijke particulieren in Engeland, o. a. sir Wil*
liam Mackinnon, de schatrijke Schotsche hande
laar, en kolonel sir Francis de Winton, oud
gouverneur van den vrijen staat aan den Congo
werd een expeditie uitgerust. Indien Stanley
erin slaagde Emin te bevrijden en de massa
ivoor, die jaren lang te Wadelai opgestapeld
lag, mede terug te brengen, zouden de kosten
ruimschoots vergoed zijn. Bovendien welke
bijzondere vondsten, welke heerlijke ontdekkin
gen kon men niet verwachten van den kloeken
Amerikaan, die als journalist de oorlogen in
Abyseinië en Aschanti had medegemaakt, dr
Livingstone op den oever van de Tanganyka
had teruggevonden, die de bronnen van den
Congo had ontdekt
Op een donkeren wintermorgen, den 16 Januari
1887 kwam Stanley naar Brussel om afscheid
te nemen van den koning van België, zijn
beschermheer. Vier dagen later verliet hij
Londen, beraadslaagde van 28 Januari tot 6
Februari met het Egyptisch gouvernement,
kwam den 22 Februari te Zanzibar aan, waar
hij zich den volgenden dag inscheepte om er
Vrijdag 11. den 6 December 1889 terug te kee-
ren, na S.OÜ.3 dagen gereisd en verscheidene
daarvan in levensgevaar verkeerd te hebben.
Stanley gaf er de voorkeur aan in plaats
direct van Zanzibar uit naar Wadelai te
trekken, den Congo te volgen en Afrika mid
dendoor te snijden. Van de Westkust tot de
Aroewimi-rivier, van deze naar het Albert-
meer, van .daar naar Bagamoyo is een af
stand van 7000 K. M., wanneer men rekening
houdt met den weg, die herhaaldelijk in zig zag
liep en heen en terug genomen is. Door
oerwouden, do or moerassen, waaruit verpes
tende koortsdampen opstegen, over bergen,
door valeien met vijandeljjke stammen be
volkt, werd deze afstand afgelegd. Men
kan zich eenig denkbeeld van de uitgestrekt
heid van Stanley's tocht maken, wanneer
men bedenkt dat Europa van af de Noordkaap
tot de uiterste punt van Griekenland geen
4000 K. M. meet en dat tusschen de zuidpunt
van Portugal en de Karazee niet meer dan
6000 K. M. liggen. (Slot volgt.)
Scboolk westio te- en buiten
Lamswaarde.
Zeer geachte Eedacteur.
In uw blad van 4 Dec. 11. komt onder de
rubriek Onderwijs een en ander voor over de
schoolkwestie te Lamswaarde. Dit artikel,
lees ik, is van een uwer correspondenten.
Ik weet niet, mijnheer de redacteur, hoe die
correspondent zich durft wagen van dergelijke
zaken publiek te reppen zonder beter op de
hoogte te zijn. In geheel het bedoelde artikel
komt bijna niets voor dan logen en verdacht
making. Zoo zegt de correspondent (dien ik
voor het gemak C. belief te noemen) dat vóór
het verhoor door de schoolcommissie eenige
landbouwers, waaronder een paar raadsleden,
hunne kinderen van briefj s hadden voorzien,
waarop alles te lezen stond wat die kinderen
zeggen moesten.
Dit is een leugen. Slechts éen kind van
een niet-landbouwer en niet-raadslid toonde,
nadat zij was gehoord, een papiertje waarop
zij zelve geschreven had datgene waarover zij
zich mondeling had beklaagd. C. zegt ver
volgens dat Van Bekkum het eenige lid der
schoolcommissie is geweest, die de bedoelde
briefjes afkeurde. Dit is de tweede leugen.
Geen van de leden der schoolcommissie hechtte
gewicht aan bedoeld briefje. Er was toen geen
tijd geweest om kinderen te bewerken. Nie
mand wist iets van de komst der commissie.
Een leugen is het ook, dat de schoolcommis
sie toen bij meerderheid van stemmen
het hoofd der school schuldig verklaarde. De
schoolcommissie zond enkel een verslag van
hare bevinding aan heeren burgemeester en
wethouders en den heer schoolopziener, zonder
eenig besluit te nemen.
C. begint verder de schoolcommissie, den
kapelaan van Lamswaarde, den gemeenteraad
van Hontenisse en de gezamenlijke priesters
(van waar?) te blameeren. Wie geeft u het
recht, C., te beweren, dat de schoolcommissie
van Hontenissie ook is beiverkt, en wel door
den eerw. heer kapelaan van Lamswaarde,
dien ge fanatiek durft noemen.
Zou niet veeleer die naam op u toepasse
lijk zijn
Gij liegt verder brutaal, C., waar ge zegt,
dat de gezamenlijke priesters in onzen gemeen
teraad alles te zeggen hebben. Ieder bemoeit
zich hier met zijne eigene zaken op eigen ter
rein. Wij hebben hier geen bewerkten gemeen
teraad. In de raadsvergadering, waarvan u
spreekt, is schrijver dezes niet tegenwoordig
geweest en toch zoude ik durven zeggen, dat
het eene leugen is, dat de raadsleden aan
burgemeester en wethouders geantwoord heb
ben, dat zij niet goed gehandeld hadden. Dit
zijn geene gewone termen in den mond van onze
raadsleden. Zoo spreekt men hier de heeren
van het dagelijksch bestuur niet toe.
De ondergeteekende is van oordeel, C., dat
ge nog wel eens hier ter school moogt ge an
om beter op de hoogte van onze toestanden
te geraken en, zijt ge niet voor eene achterdeur,
zet dan de voordeur maar open.
J. van Bekkum.
Lid van den gemeenteraad en lid van
de plaatselijke schoolcommissie van
Hontenisse.
Lamswaarde, 9 December 1889.
Eene opheldering.
Rotterdam, 9 December 1889.
Aan
de redactie der Middelburgsche Courant.
Nu mij ten tweede male in uw blad, ditmaal
door uwen correspondent ts 's Gravenhage, het
verwijt van indiscretie gedaan wordt, zult gij
mij wel willen veroorloven voor de verdere
verspreiding dezer voor mij weinig vleiende
legende een stokje te steken.
Indien ik van mijne dubbele hoedanigheid,
van afgevaardigde ter Lil>erale ZJnie en van
lid der redactie der N. Rott. Ct, gebruik
maakte om een stuk, van welks verschijnen de
voorzitter der L,. U. in de openbare
vergadering mededeeling deed, in de
courant te doen opnemen, reeds dan zou ik
ontkennen mij aan onbescheidenheid schuldig
te maken'. Maar ik kan u verzekeren, dat
nog denzelfden avond per post van omstreeks
9 uur, van den correspondent te Amsterdam,
aan het bureau der redactie een exemplaar
ontvangen is van het bewuste rapport in zake
de belastingvoorstellen-Borgesiu3 c. s. Omdat
de N. Rott. Ct ook des Zondags ochtends ver
schijnt, en uw blad na Zaterdag avond eei st
des Maandags 's avonds, dit mag toch geen
reden zijn mij, zonder eenig onderzoek of bewijs,
in 't openbaar van indiscretie te beschuldigen
Uw Haa.gsche correspondent gaat nog verdel
en heet het eene indiscretie, dat ook van de
motie-Bloembergen en het aantal stemmen, het
welk daartegen en daarvoor werd uitgebracht,
in de bladen is melding gemaakt. Ook dit
verwijt kon ik mij onmogelijk aantrekken, daar
ook deze stemming aan het einde der samen
komst omnium consensu, als een integreerend
deel van het «resultaat der vergadering" is
aangenomen. En zeer zeker nog minder de
schending der geheimhouding, wat de sprekers
voor en tegen de moties betreft, want in de
N. Rott. Ct zijn zij niet genoemd en in andere
bladen, waarin ik namen van sprekers aange
troffen heb, is de opsomming ik verzeker
het u fen stelligste, mijnheer de redacteur,
daar ik de vergadering heb bijgewoond, wat
van den bedoelden berichtgever niet gezegd
zou kannen worden, eer de vrucht eener
rijke phantasio dan de schending van een
opgelegd geheim te noemen.
De «afkeuring" van uwen Haa.gschen corres
pondent en u is dus in dezen wel eenigszin9
misplaatst. Doch hoe u of anderen daarover
ook oordeelen, gij zult het mij wel niet euvel
duiden als ik beleefd verzoek in het vervolg
van geheel onverdiende «afkeuring" verschoond
te blijven.
U dankzeggende voor de plaatsing,
met achting,
Uw dw.
J. A. van Gilse.
Wij danken den heer Van Gilse voor de ge
geven ophelderingen, waardoor hij eenig licht
heeft ontstoken in deze zaak, zeker niet onge-
wenscht. In hoeverre echter onze Haagsche
briefschrijver hem op het oog had bij zijn op
merking, weten wij niet, maar wij zouden
eenigszins betwijfelen of dit wel het geval was.
Deze schreef over «een of meer afgevaardigden"
en, waar hij wees op mededeelingen, die niet
in de N. R. Crt. gestaan hebben, had hij zeker
voornamelijk anderen op het oog dan de heer
Van Gilse.
En wat nu onszelven betreft, de geachte
schrijver veroorlove ons de opmerking dat,
wanneer hij nog eens goed leest hetgeen wij
schreven in ons nommer van Dinsdag 3 De
cember, hij daarin tevergeefs zal vinden een
verwijt van indiscretie aan zijn adres. Wij
opperden slechts een vermoeden en zouden,
ware dit juist geweest, allerminst den afge
vaardigde-redacteur van zijne handelwijze zulk
een ernstige grief hebben gemaakt als de heer
Van Gilse dit voorstelt. Ons bezwaar gold
het bestuur der Liberale Uniedat niet voor
een gelijktijdige ontvangst van' het rapport
zorgdeen dit heeft thans te meer raison
nu blijkt dat een correspondent van een
Rotterdamsch blad het bewuste stuk reeds
Zaterdag zoo vroeg kreeg dat hij het nog tijdig
kon opzenden, terwijf het Handelsblad, dat
toch ook een morgen-editie geeft, het niet had
geplaatst en wij het eerst per post Maandag
middag te éen uur ontvingen. (Red.)
Vlissiugen, 10 Dec. De Fransche bark
St. Lucien, gez. J. Le Berquet, van Antwerpen
naar Brazilië heeft op de reede beide ankers
verloren en is alhier in het dok gekomen.
Vlissingen, 10 Dec. Boter 1.30 a f 1.20.
Eieren 6.40 per 104 stuks.
Goes, 10 Dec. Ter graanmarkt van
heden was ruime aanvoerafwijkende tarwe
10 cents lager; rogge 20 cents hoogeranders
onveranderd.
Boter 1.a 1.06 per kilo. Eieren
5.20 a 5.40 per 100 stuks.
Rotterdam, 9 Dec. Ter graanmarkt
van heden (Maandag) was de handel in
binnenlandsche granen als volgt
Tarwe. Ofschoon de stemming aan buiten-
landsche markten zeer vast is met oploopende
prijzen, verkeerde tarwe hier nochthans in ge
drukte stemming en moest, bij ruimen aanvoer,
10 cent lager afgegeven worden. Nieuwe
Vlaamsche, Zeeuwsche, Flakkeesche en Over-
maassche, de beste 7.20 a 7.50, goede en
mindere kwal. 5.25 a 7.10. Per 100 kilo
werd bedongen van 7.50 tot 9 naar kwal.
Canada tarwe onveranderd 5 a 5.65.
Rogge was weinig aangevoerd en 10 cents
hooger te plaatsen. De beste partijtjes golden
van 5.25 tot 5.60, mindere soort 4.25 a 5.
Gerst, zoowel winter- als zomer- onveran
derd. Winter- werd verkocht van 3.75 tot
5.25 per heet. en per 100 kilo van 7 tot
8. Zomer- 3.50 a 4.75 per heet. en
7.50 a 7.60 per 100 kilo. Chevaliergerst
alsvoren genoteerd. De beste 5.25 a 5.75,
puike nog daarboven, mindere soort 4- a 5.
Haver tot vorige prijzen verkocht. De
beste 3.25 a 3.90, mindere soorten 2.50
a 3.10. Per 100 kilo werd afgedaan van
6 a 7.60 naar deugd.
Paardenboonen onveranderd, 5,25
a 6.20.
Bruineboonen flauw onveranderd. De
beste 8.75 a 9.25, goede en mindere soort
met tragen kooplust 7.75 a 8.50.
Witteboonen met weinig kooplust 25
cents lager. De beste f 8.75 a 9, goede en
mindere kwal. 8 a 8.50, puike soort werd
nog met 9.25 betaald.
Blauwe Erwten tot onveranderde prijzen
te plaatsen. Puike en mooie kwal. kan 8
a 8.25 opbrengen, mindere en goede 7 a
7.75. Geringe en niet kokende 5.50 a 6.25.
Koolzaad verkeert in willige stemming
en werd bij partij in puike kwal. tot 12.75
verhandeld.
Kanariezaad alsvoren. De beste kwal.
7 a 7.25, mindere soort 5.75 a 6.75.
Zeeuwsche Ajuin. Aanvoer van markt-
goed en in het land gekochte vrij groot. Prijs
nog niet gemaakt.
In Vlas was gedurende deze week de handel
op het land zeer stil, daar de vraag zich hoofd
zakelijk tot de betere soorten bepaalde, doch
tegen het einde der week openbaarde zich iets
meer vraag voor de gemeene soorten van 28
tot 32 stuivers. Heden ter markt waren ca.
42.000 steen aangeboden, meestal van afwij
kende kwal. Tengevolge van onvoldoende vraag
bleef een groot gedeelte onverkocht en sloten
prijzen ten gunste van koopers.
L ij n z a a d met redelijke vraag, doch konden
prijzen zich met moeite Btaande houden.
Van buitenlandsche granen was
de prijsnoteering hooger.
Tarwe per 2400 kilo jar. Odessa Poolsche
225; N. Donau 197 a 208; R. Kur-
rachee 210.
Rogge per 2100 kilo N. Helena 168
Boelgaarsche f 160 Odessa f 155 jar. Donau
153 a 155.
Gerst per 2000 kilo Zwarte Zee en Donau
128, 130.
Haver per 100 kiloLibau naar kwal.
7.60, 8Petersburger 8.25.
- Boekweit per 2100 kilo: Fransche ƒ160.
Boekweitgrutten per 2100 kilo: Pe-
tersb. Jadritza 240.
Mais per 2000 kilo: Amerik. Mixed ƒ124
a 125dito dito, Januari leveriDg 120;
dito dito Januari aflading ƒ117 a ƒ118; BS
La Plata naar kwal. ƒ110 a ƒ120; Cinquan-
tine 132 a 135.
Voor Meel was de kooplust voor dadelijke
behoefte iets grooter, waarvoor vast vorige
prijzen en ook 1 /4 gulden meer moesten worden
aangelegd. Op levering volgende maanden was
meer vraag doch de verhoogde vorderingen der
fabrikanten waren eene belemmering voor
grootere afdoeningen.
Heden onveranderd vast.
Eerste kwaliteit Inlandsch f 11.75 a ƒ12.-,
tweede kwal, Inlandsch 8.75 a/10.eerste
kwal. Duitsch ƒ11.50 a ƒ12.50, tweede kwal.
Duitsch i a extra puike kwal. Hon-
gaarsch ƒ16.75 a ƒ18.eerstekwal.Hongaarsch
15.a 16.25, ordinaire kwal. Hongaarsch
10.—a ƒ14.—prima Amerikaansch 12.50
a ƒ16.50, tweede kwal. Amerik. 8.50 aƒ 9.50
derde kwal. Amerikaansch a
Zeeuwsche tarwebloem ƒ13.75 aƒ 14.50,Zeeuwsch
tarwemeel 10 a 10.50, Fransche roggebloem
a Duitsche roggebloem ƒ10.75
a 11.50, Inlandsche roggebloem 12.50 a
13.50.
Alles per 100 kilogr. netto.
Rotterdam, 10 Dec. Ter veemarkt van
heden (Dinsdag) waren aangevoerd: 1425 run-
