LAATSTE BERICHTEN.
Verspreide Berichten.
BemswaarfliiMeii van liËEllnri.
TOT SLOT
STATEN-GENERAAL.
der Zeeuwsche tentoonstelling van nijverheid
en van kunst toegepast op nijverheid, benevens
wedstrijd voor den handwerksman, was Dinsdag
avond in de groote, keurig in iMikadostijl" ver
sierde, zaal van het Schuttershof een maaltijd
aangericht waaraan behalve het bestuur der
tentoonstelling en enkele genoodigden, als de
commissarissen van orde en de vertegenwoor
digers der Middelburgsche pers, ook vele in
zenders deelnamen.
Na van het keurig en smakelijk toebereid
diner genoten te hebber^ wijdden de aanzittenden
nog eenigen tijd aan het gezellig samenzijn.
Ter bekwamer tjjd opende de heer mr G.
N. de Stoppel aar de rij der toosten door 'de
heeren welkom te heeten en er op te wijzen
dat de band, die tijdens de tentoonstelling is
geknoopt, nog steeds bindt. Hij bracht verder
zijn dank aan allen, die medegewerkt hebben
aan het welslagen der Zeeuwsche nijverheids
tentoonstelling en steldo in het licht hoe voor
al een tweetal personen, ofschoon zij zich steeds
achter de schermen hielden, veel tot de be
reiking van het goede resultaat hebben bijge-
gedragen, nl. de heeren L. K. van der Harst
JJz. en A. A. Mes Gz., die als secretaris en
penningmeester het bestuur zoo trouw hebben
terzij gestaan. Spreker bracht beiden hulde
en dank en bood namens het bestuur den heer
Yan der Harst een fraaie albumdoos, in bron
zen pluche met imitatie zilver versierd, aan,
waarin eene collectie gezichten op de tentoon
stelling, benevens een afslag van de gouden
en zilveren medailles aan de bekroonden uit
gereikt aan den heer Mes overhandigde de
heer De Stoppelaar, eveneens namens het be
stuur, een afslag van de drie medailles, goud,
zilver en brons.
De heer Jos. van Raalte, voorzitter der jury,
dronk vervolgens op den ijverigen secretaris der
jury, den heer J. P. Boudewijnse, die tijd noch
moeite ontzag om zijn veel omvattende taak
naar eisch te vervullen.
De heer Van der Harst dankte den heer De
Stoppelaar en het bestuur. Ofschoon de weten
schap zijn plicht gedaan te hebben hem beloo
ning genoeg was voor hetgeen hij in het belang
der expositie deed, is hem het blijvend souve
nir eene aangename welkome verrassing. De
heer Van der Harst eindigde met speciaal den
heer De Stoppelaar dank te zeggen voor den
vriendschappelijken omgang tot heden van hem
ondervonden, en stelde een dronk in op den
voorzitter, den man aan wien veel van hetgeen
in de laatste jaren tot stand kwam, te danken
is, die steeds bereid is te steunen wat goed en
edel en in het belang van Middelburg is.
De heer A. A. Mes Gz., volkomen instemmend
met den vorigen spreker, uitte nog de hoop,
dat, wanneer na vele jaren weder eene tentoon
stelling wordt gehouden, alle de thans aan we-
zigen den heer De Stoppel aar weder aan het
hoofd ervan mogen zien.
De heer M. van Boven deelde mede dat dooi
de leden der jury aan de heeren, die aan den
voorzitter het bekende album hadden aange-
bodon, -wao vorsooh-t oolc aan dat bewijs te
mogen deelnemen. Daaraan was voldaan en
in dien geest de opdracht veranderd. Hij bood
den heer De Stoppelaar thans opnieuw het
album aan, waarbij nu ook een keurige stan
daard gevoegd was.
De heer De Stoppelaar betuigde hiervoor
zijn besten dank.
De heer J. J. Ceulen herinnerde eraan dat
velen, die aan de tentoonstellings-werkzaam-
heden deelnamen, de beeltenis van den heer
De Stoppelaar ontvingen en wees erop dat
het aanzien daarvan een spoorslag moet
zjjn tot ijver en plichtsbetrachting, een herin
nering aan de bekende uitspraak dat willen
kunnen is en met een ernstigen krachtigen wil
veel tot stand gebracht kan worden. Hij sloot
met de hoop dat velen, ieder in zijn kring, het
goede voorbeeld van den heer De Stoppelaar
zullen volgen.
De heer M. C. Roest bracht een dronk uit op
de inzenders. Als lid der etalage-commissie
bracht hjj hun hulde voor de rijke verscheiden
heid der inzendingen, zonder welke de tentoon
stelling zeker zich niet in haar groot succes
zou hebben verheugd. Hjj wekte hen op tot
voortgaan op den weg van ontwikkeling en
hoopte dat Excelsior steeds aller leuze zijn zou.
De heer D. G. Kröber jr. dankte namens de
inzenders den vorigen spreker voor zijne goede
wenschen, zeide dank voor de goede zorgen van
Hij was zoo mooi en zoo knap neen, zij
hadden niet met hem gesproken, hij sprak
nooit met knechts, hij liep maar rond en deed
niets. De kleine Thor, tegen wien de twee
schoolkinderen al hun wijsheid en ervaring
luchtten, zat te luisteren naar de vaak over
dreven schilderingen van hetgeen zij in dien
tijd beleefd hadden en kreeg enkele zeer zon
derlinge voorstellingen yan alles, wat er buiten
het dal voorviel.
Het liep nu naar Maart en Björn begon de
akkers na te zien of het ijs nog niet smolt,
zoodat de zon beter in den grond kon dringen.
De sneeuw woei van den top van den Heksen-
hoek, dat was een voorteeken van dooi en
weldra kwam die ook, maar met dichte, zware
sneeuwvlokken. Het sneeuwde drie dagen
achtereenuit de hut kon men den berg
slechts nu en dan zien, als het even ophel
derde. Björn keek bezorgd omhoog, schudde
het hoofd en zei»Hij heeft nog meer dat
naar beneden moet." De sneeuw lag eenige
meters hoog er er moest voortdurend geschof
feld worden om een pad te houden van de hut
naar den koestal. Aan het werk waren zij
gewoon, maar wanneer Björn nu tusschen die
hooge sneeuwwanden doorging en niets anders
zag dan dezen en den grijzen hemel boven zich
scheen hij mismoediger dan anders. Als het
nog een poos bleef sneeuwen en het ging dan
over in regen dan wist men niet wat er ge
beuren kon. De vorige winter had bewezen
de onderscheidene commissiën en bracht vooral
hulde aan de vereeniging Uit het Volk—voor
het Volk, die het initiatief nam voor de zoo
goed geslaagde tentoonstelling. Hij dronk op
den bloei dier vereeniging.
De heer De Stoppelaar nogmaals allen dan
kende, bracht ook een woord van waardeering
aan de Zeeuwsche pers in het algemeen en de
Middelburgsche in het bijzonder, die zoo trouw
de commissie geholpen heeft tot het welslagen
van haar werk.
De heer Lagaay uit Vlissingen dankte namens
de Vlissingers voor de te Middelburg onder
vonden gastvrijheid en de heer M. S. de Zeeuw
wijdde een woord van hulde aan de commis
sarissen van orde.
De heer A. H. Kommers dankte den voor
zitter voor de welwillende woorden aan de
pers gewijd, en bracht daarbij ook namens zijne
collega's aan het bestuur, de verschillende
commissiën en de inzenders hulde voor de ver
leende medewerking tot verlichting der niet
altijd gemakkelijke taak der journalisten. Hij
gaf de verzekering dat de pers steeds bereid
is belangstelling te wekken voor en haar steun
te verleenen aan zaken die het algemeen belang
bevorderen. Hij stelde een dronk in op den
vooruitgang en den bloei van Zeeland en op
de welvaart der Zeeuwen.
De heer De Stoppelaar besloot met een dronk
te wijden aan den Zeeuwschen ambachtsman,
die ofschoon hier niet aanwezig toch getoond
heeft energie en werkkracht genoeg te bezitten
om in het strijdperk der nijverheid Zeelands
naam hoog te houden.
»Een leve de heer De Stoppelaar" door een
der gasten aangeheven vond luide instemming
even als een woord van hulde aan mevrouw
De Stoppelaar, die haren echtgenoot zoo uit
nemend terzijde staat in veel, wat door hem
wordt tot stand gebracht.
Intusschen was het feestconcert, dat aan hen,
die aan de tentoonstelling of den wedstrijd
deelnamen aangeboden werd, aangevangen en
hadden de talrijke hoorders reeds kennis ge
maakt met het stafmuziekkorps van het 6e
regiment infanterie uit Breda, onder leiding
van den heer P. A. Stenz.
Reeds bij de uitvoering der eerste nommers
van het met smaak gearrangeerde programma
bleek dat de musici met entrain speelden en
het korps in samenspel en kiankgehalte zijn
militair karakter niet verloochent.
De opgewekte Strauss-wals Wiener blut kwam
tot zijn volle recht en vooral in La Favorite
was de kapelmeester in de gelegenheid te toonen,
wat zijn korps vermag. Dat dit de gekoesterde
verwachtingen niet teleurstelde, bleek uit de
luide toejuichingen van het publiek.
Van het tweede deel van het programma
verdient het Pilger Chor und Lied an den Abend-
stem uit den Tannhauser een eervolle vermel
ding en niet minder de serenade voor fluit en
hoorn. Dit laatste werd door het publiek ge
bisseerd zoowel als de aardige idylle van de
molen in het Zwarte woudalleen echter van
het laatste gaf de heer Stenz eene herhaling.
Het concert werd besloten met eene grande
fantaisie op motieven uit de opera Freischütz:
welke onberispelijk werd ten gehoore gebracht.
Voorzeker zullen allen, die het concert bij
woonden, met ons instemmen met den dank,
dien de heer De Stoppelaar aan de kapel en
haar leider bracht, en gaarne onderschrijven
het »tot wederziens", dat hij den heeren uit
Breda toeriep.
Met een groot vuurwerk zal het 25jarig
bestaan van het Paleis voor Volksvlijt te Am
sterdam op 16 dezer herdacht worden. Eerst
later zal de eigenlijke feestviering plaats hebben.
Te 's Gravenhage wordt Donderdag een
Velocipede Pakket- en Correspondentiedienst tot
vervoer van pakketten en het verrichten van
boodschappen geopend.
De kanaalgraverij in den Weerdingermond
nauwelijks aangevangen, ligt reeds stil, en
ditmaal niet omdat de arbeiders, maar wel
omdat de aannemers het werk gestaakt hebben,
en zulks niettegenstaande de inderdaad hooge
aannemingssom van 2950 per 300 meter. De
reden hiervan is, dat het verwerken van het
losse loopende zand zooveel moeilijkheden op
levert, dat de kosten der aannemingssom zeker
niet gedekt kunnen worden. Dit werk moet
wat de eenzaamheid voor rampen kon veroor
zaken als er iets bijkwam. Johannes, die hielp
schoffelen, was buiten zich zelf, omdat hij niet
naar school mocht en meende dat hij er toch
wel door kon, »want hij was geen kind meer",
zei de tienjarige.
»Houdt het van nacht nog zoo aan, dan
ziet het er slecht uit", zei Björn, toen hij be
zweet in de donkere hut terug kwam.
.Misschien zou het beter zijn om de koeien
in de gang te zetten meende Ingrid.
»0 neen", Björn was bang om het
ergste voor te stellen, maar liep onrustig in
en uit, den heelen avond en merkte dat de
sneeuw nog wel even dicht viel, maar toch
harder was dan in het eerst. Hij begon dus
te hopen dat het tegen den nacht zou ophou
den en begaf zich eindelijk met de anderen
ter ruste.
Doch toen zij den anderen morgen ontwaak
ten was het stikdonker. Björn begreep dat
het de sneeuw was, die voor het raam lag en
haastte zich om te zien of de deur open ging
en of hij het zolderluik kon oplichten. Maar
wat hij beproefde, niets gaf mee.
>Wij zijn ingesneeuwd", zei hjj heel
kalm.
Ingrid legde vuur aan in den haard, maar
moest het terstond weer uitdooven, want de
rook kon niet optrekken en vulde het geheele
huis, zoodat zij bijna stikten. Björn stond
radeloos midden in het vertrek en keek naar
nochtans ten spoedigste geschieden, omdat de
600 meter kanaalpand daarachter gelegen ook
nog vóór den winter moet worden gegraven voor
rekening van het waterschap Weeringen. Zater
dag jl. zouden de eigenaars bjjeengekomen zijn
om maatregelen tot bevordering van den arbeid
te nemen. Inmiddels gaan de werkzaamheden
met het graven van .witten" voor de binnen
kort te verwachten drijvende turfstrooiselfabriek
geregeld voort, en menige arbeider heeft daar
mede een flink herfstwerk voorhanden.
De commissie, die zich te Amsterdam ge
vormd heeft voor de uitzending van werklieden
naar de wereldtentoonstelling te Parijs, heeft
eene niet onbelangrijke som bijeengebracht,
zoodat zij weldra een zeventig- a tachtigtal
personen, in groepen verdeeld, de reis zal kun
nen doen aanvaarden.
Bij eene dier groepen worden de werklieden
uit Utrecht en wellicht uit andere plaatsen
aangesloten, terwjjl onderscheiden personen zich
hebben aangemeld om de reis voor eigen reke
ning mede te maken.
Bij gelegenheid van Haarlemschen kennis-
Zondag werden alleen per Hollandsche spoor van
Amsterdam ruim 8000 reizigers naar Haarlem
en Zandvoort vervoerd. De reizigers naar
Zandvoort keerden in den namiddag voor het
grootste gedeelte naar Haarlem terug, zoodat
die duizenden later in den avond zich aan het
station aldaar verzamelden om weder naar
Amsterdam vervoerd te worden. De laatste
trein vertrok te 11 ure. Alles liep aan het
station in de beste orde af.
Op den Ginnekenschen Steenweg nabjj
Breda werd Zondag namiddag het tweejarig
kind van den conducteur, dat zijn vader wilde
te gemoet huppelen, door de Bredasche tram
overreden. De vader kon slechts het ljjkje van
zijn kind opnemen.
Door den sterken Btroom en tamelijk har
den wind zjjn Dinsdag morgen te 4 uur een
groot aantal in de haven te Nieuwediep lig
gende vischschuiten driftig geraakt en hebben
verscheidene dier vaartuigen averjj bekomen
aan roer, mast en zwaarden. Ook hebben
eenige persoonlijke ongelukken plaats gehad.
Een jongen geraakte tusschen twee schuiten
beklemd en brak een been een andere jongen
brak een arm, terwjjl een visscherman in de
haven viel en half bewusteloos opgevischt werd.
De man werd naar het marinehospitaal ver
voerd en daar voorloopig verpleegd later is
hij weder aan boord van zjjn schuit gebracht;
zijn toestand is hoogst ernstig.
Een officier van gezondheid der marine was
terstond tegenwoordig om de gewonden te
verbinden en den drenkeling in behandeling
te nemen.
Het kan niet ontkend worden zoo wordt
uit Harlingen aan de Prov. Gron. geschreven
dat het doen van uitgeleide aan vertrekkende
vrienden en bekenden, bjj spoortreinen en
andere middelen van vervoer, getuigt van een
hartelijkheid, welke niemand moedwillig zal
verstorenmaar alles kan worden over
dreven I Dat uitgeleide doen bjj de Amster-
damscbe booten ging zoo ver dat men de
vertrekkenden vergezelde tot in de kajuit, en
het gebeurde niet zelden, dat de boot reeds in
beweging was, dat er nog haastig iemand van
onderen opdook, die weer aan wal moest
natuurlijk vrouwen. Zoo voor een paar dagen
ook weer doch de kapitein van de boot, het
was de Minister Fock, liet doorstoomen, en het
vrouwtje moest tot Enkhuizen meereizen, van
waar ze over Stavoren en verder per spoortrein
naar haren man terugkeerde. Den volgenden
dag had men een geljjk geval rnet twee achter
blijvende vrouwelijke bezoekers op de boot
Willem LIL. Deze waren fortuinlijk genoeg om
te Enkhuizen de tegenvarende boot Minister
Fock nog te ontmoeten en kwamen dus goed-
kooper weder te huis. Het zal nu de vraag
zijn of deze twee gevallen van reizen tegen
wil en dank voor het vervolg aan eene ver
keerde gewoonte, uit overgroote belangstelling
voortspruitend, een einde zullen maken.
Men schrjjft aan de 2V. 11. Crt uit Drente
De nog aanwezige sporen van de traditioneele
volksgebruiken worden hier het best in stand
gehouden door de jeugdige dorpsmeisjes, die
de spinnerijen in den winter, zoomede de
vlasbrakerjjen in den zomer, welke meestal bjj
wjjze van .beeklucht" geschieden, op hoogen
prjjs stellen. Zoodanige brakerjjen, waarbjj het
vlas van zjjne overtollige .ballast" ontdaan
wordt, hebben hier thans dag aan dag plaats,
en zjjn des te beter uitvoerbaar, omdat elk
het luik in het dab, maar daar was het pik
zwart, er kwam geen straaltje daglicht door.
Tegen den middag klaarde het op. Heel
ver in het dal strekte de sneeuwlaag zich uit
over de hellingen en de vlakte, de heuvels,
het water, het bosch, de bergen alles was
een onafzienbare witte massa. Alleen de Hek-
senhoek verhief zich boven dit alles in blin
kende pracht, met een grijze, drijvende wolk
over den top, Daar kwam een blauw plekje
te voorschjjn met een bleeke ster, zich oplos
sende in een bundel stralen, die uit het blauwe
stuk neerviel op den bergrug en van daar
langzaam afdaalde in het dal, dat door een
schitterende voorjaarszon beschenen werd. De
eene zijde van het dal lag in een verblindend
licht van schitterende ijskegels, maar de andere
waartegen de hut gebouwd was, lag in de
donkere schaduw van den berg.
Een vlucht sneeuwhoenders vloog op, een
haas maakte groote sprongen en verdween in
de sneeuw, eenige marmotjes kropen uit hun
hol en trachtten zich een weg te banen, gingen
op hun achterpootjes zitten en knipoogden
tegen de zon. De denneboom schudde de natte
sneeuw af en strekte zjjne takken uit in de
verwarmende stralen, maar de lage berken
waren bjjna niet te zieniedere top was
neergebogen en bjjna geknakt. In de diepte
bulderde het hol en dreigend, als een onbe
kend, verborgen gevaar, dat uit den afgrond
opsteeg. Dat was de rivier, die begon te
landbouwer niet meer dan eene kleine hoeveel
heid vlas voor eigen gebruik teelt. Het braken
wordt bier des namiddags uitgevoerd. Te onge
veer een uur des middags vangt de arbeid aan
en te zes uren des avonds is alles afgedaan.
Tien tot vijftien meisjes voeren bjj afwisselend
gezang en gekout den arbeid uit. De vreemde
ling, die de Drentsche dorpen bezoekt, ziet soms
met welgevallen naar de uitvoering van dit
Drentsch volksgebruik. Zoodra hjj echter tot de
schuur komt, waar de arbeiders werken, wacht
hem allicht eene niet aangename verrassing.
Een der meisjes zal den bezoeker terstond tege
moet treden, van een .riest" vlas voorzien,
waarmede zjj op eigenaardige wjjze diens .voeten
wischt." Herhaalde malen wischt zij over diens
schoeisel, en declameert op ietwat bedeesden
toon
Mijnheer al van het Hof,
Uw voeten zijn vol stof;
Ik ben er toe genegen
Uw voelen schoon te vegen.
Het is niet om te gekken of te mallen,
Maar gij zijt aan het geven van een fooitje vervallen
waarop zij terug treedt, en de geheele meisjes
schaar door den bezoeker op sterken drank
onthaald wordt.
Ook geeft het vlasbraken tot een avond
uitspanning voor de jeugdige dorpelingen
aanleiding, want de braaksters worden des
avonds, na aan het huis des landbouwers voor
wien zij werkten op .rijstebrij" te zijn onthaald,
door hare minnaars afgehaald. De tjjd van het
vla.s braken is in de maand Augustus, en een
volksgezegde luidt dat het meisje, dat haar
vlas vóór de Roldermarkt niet afgewerkt heeft,
aldaar met een rijst vlas aan den arm versohjjnen
moet. Te begrijpen is het dat daarvan nooit in
letterljjkeu zin toepassing wordt gemaakt, doch
het gezegde werd op bedoelde markt wel eens
vernomen. Wil bv. iemand naar een meisje
informeeren, waarvan men zegt.Kijk kaar
naar den arm of er ook vlas aan hangt", dan
is dit een teeken, dat zij lid is van een huis
gezin, waarin niet de gewenschte orde op
landbouwzaken en werkzaamheden heerscht.
Wjj ontvingen het eerste nommer van
een nieuw blad de Pers, dat te Pretoria twee
maal 's weeks een Hollandsche en tweemaal
's weeks een Engelsche editie uitgeeft.
Te Limoges stond Maandag terecht de
vrouw, die, geljjk wjj indertjjd meldden, be
schuldigd werd van moord op haar vjjf kinderen.
Gehuwd met een werkman, die wegens ge
brek aan werk tot diefstal was vervallen en
gevangen was gezet en in de grootste armoede
verkeerende, besloot de ongelukkige eerst haar
kinderen en daarna zichzelf van kant te maken.
Zjj verkocht haar eenige bezitting, een geitje,
aan een buurvrouw, onthaalde de kinderen op
een lekker maal, bracht hen toen te bed en
worgde hen in hun slaap. De oudste der kin
deren was een meisje van 10 jaren, de jongste
nog een zuigeling. Door kolendamp trachtte
vrouw Souhin zich daarna van het leven te
berooven men vond haar den anderen morgen
echter bewusteloos, maar nog in leven.
De beklagenswaardige moeder werd ter dood
veroordeeld.
Volgens een bericht van den gouverneur
van Lorenzo-Marquez aan den Portugeeschen
consul te Pretoria, zullen de werken van den
Delagoa-spoorweg einde September voltooid zjjn.
Nabjj Dures is een trein van Caen naar
Trouville bestemd, die 20 reizigers vervoerde,
ontspoord. De treinchef en eene vrouw werden
gedood, terwjjl de machinist zware brandwonden
verkreeg. De stoker en 4 reizigers werden ge
kwetst. De weg is versperd.
Te Calais zullen eerstdaags omstreeks 300
brandspuitgasten uit Londen met paarden,
stoomspuiten, ladders en ander reddingtuig
worden ontscheept, om aan den internationalen
wedstrjjd te Parijs te gaan deelnemen. Bij
het gezelschap bevinden zich twintig vrouwen,
die evenals de mannen een helm dragen en op
dezelfde wijze als zjj de spuiten bedienen.
Voor de afschaffing der doodstraf in de
Transvaal houdt de Tranvaalsche Volksstem
een pleidooi en wjjst daarbjj op de bekende
rede, door den minister van justitie Modderman
in October 1880 in de Nederlandsche kamer
gehouden, tot bestrijding van een voorstel om
de doodstraf weer in te stellen. Teneinde het
betoog klem bij te zetten, deelt Be Volksstem
de voornaamste gronden, welke Modderman
tegen de doodstraf aanvoerde, mêe en komt
tot de slotsom.dat voor Zuid-Afrika een zoo
ondoeltreffende, barbaarsche, wreede en on
christelijke wet niet past.
zwellen door de smeltende sneeuw.
In de hut wilde de duisternis echter niet
wjjken. De tjjd viel den bewoners zoo lang;
waDt zij konden niets beginnen. Zij moesten
maar afwachten, en wisten niet waarop zij
wachtten. In den stal, die slechts met een
houten wand van het vertrek gescheiden was
hoorden zjj de twee koeien loeien en aan de
touwen rukken. Björn bedacht zich dat hij
den raad zjjner vrouw had moeten opvolgen,
om ze gisteren avond in de gang te zetten
maar misschien werd het nog erger misschien
zou noch voor de koeien, noch voor hen zelf
de dag ooit meer aanbreken en dan kwam het
op hetzelfde neer of zjj van daag nog voeder
kregeh. Maar het was zoo akelig om dat
jammeren aan te hooren, er moest toch iets
beproefd worden, want het was niet mogeljjk
om te denken of zich te bezinnen zoo lang
die dieren daar stonden te schreeuwen, van
angst voor de duisternis, die nimmer week, of
van honger en woede trokken en sjorden, op
den grond stampten en tegen de kribben
schuurden.
»Wjj moesten den wand maar doorzagen,
dan kunnen wjj ze in de kamer halen," zei
Björn eindelijk en begon te grabbelen naar
zijn zaag en zjjn boor.
(Wordt vervolgd)
Twee dames zijn op een bergtochtje bjj
Oberstdorf, in den Algau, in eene diepte ge
stort en dood gevonden. Men heeft haar het
laatst gezien, boschbessen zoekende op een
zeer gevaarljjk punt en zjj zjjn dus vermoedelijk
het slachtoffer van eigene onvoorzichtigheid
geworden.
Te St. Ouen had bij de opstijging van een
luchtballon een ongeluk plaats. De ballon
sloeg met kracht tegen het dak van een huis
en de toeschouwers zagen, hoe de luchtreizigers
met bebloed aangezicht, zich aan het netwerk
vastklemden. Daarna dreef de ballon uit het
gezicht. Men maakte zich zeer ongerust over
het lot der aëronauten, onder wie zich de be
kende spoorweg-ingenieur Decauville bevond.
Zonder ongeval daalde echter de ballon nabij
Pontherry, en geen der reizigers heeft noe
menswaardig letsel bekomen. Toen de ballon
bij do opstijging te St. Ouen tegen een dak
sloeg, kregen de reizigers slechts eenige kneu
zingen van weinig beteekenis.
De directie van de Engelsche Zuidooste
lijke spoorweg-maatschappij heeft dezer dagen
op hare hoofdlijnen de proef genomen met eene
aan velen van het reizend publiek zeker wel
kome nieuwigheid. Het zijn toestellen in den
vorm van electrische lampen, welke, zoodra
men een stuiver in een gleufje werpt en daarna
op een knop drukt, een electrisch licht van
de sterkte van vjjf kaarsen verspreiden, waarbij
men zeer duidelijk lezen kan. Dat duurt
een half uur wil men dan zijne lectuur voort
zetten, dan moet men weer een stuiver offeren.
Werkt wegens eene of andere omstandigheid
de toestel niet, dan valt de stuiver terug in
een bakje, waaruit men hem terugnemen kan.
Cortgene. Eene belangrijke oeverafschui-
ving heeft plaats gehad aan den oostkant van
den Anna-Frisopolder.
St. I*etersl»u.rg-. De czaar en de czarina
zijn gisteren naar de oefeningen der vloot bij
Sveaborg vertrokken.
Verzamelingen v a n h e t Zeeuwsch ge
nootschap der wetenschappen, o. a.
oud-Walchersche kamer. Des Maan
dags, Dinsdags, Woensdags, Donderdags en
Vrijdags van 10 tot 1 en van 3 uur tot
zonsondergang, op Zon- en feestdagen
van 12 uur tot 5 uren. Toegangsprijs
0.25; voor ambachtslieden en tot den
werkenden stand behoorende personen ƒ0.10.
Aanmelding bij den concierge van het
gebouw Wagenaarstraat.
Het praalgraf der Evertsen in de Nieu
we kerk. lederen dag. Aanmelding bij
den koster der kerk. Wal A no 4.
Tapijtbehangsels (Gobelins) in het ge
rechtsgebouw op het Hofplein. lederen
dag wanneer er geen zitting der rechtbank
wordt gehouden. Aanmelding bij den
concierge.
Zeeuwsche' tapijtenbehangsels in de
vergaderzaal der staten van Zee
land (Abdij). lederen dag. Aanmelding
bij de boden.
Oudheidkundige verzameling ten raad-
huize: Kosteloos op Zondagen en alge
meen erkende Christelijke feestdagen,'snam.
van 1 tot 3 uren, mits men voorzien zij
van een gratis toegangkaart, op een der
vorige dagen op de gemeente-secretairie
verkrijgbaar.
Op werkdagen van 's voorm. 10 tot des nam
3 uren; op Zondagen van 12 tot 3 uren
Toegangsprijs ƒ0.25 voor eiken bezoeker;
voor gezelschappen van 5 of meer personen
1.Aanmelding bij de stadsboden of
concierge.
De Abdijtoren. lederen dag 's voormiddags
van 10 tot 12 en 's namiddags van 2 tot
5 uren. Aanmelding bij den torenwachter.
Marine.
De minister van marine heeft geantwoord op
het verslag omtrent het ontwerp tot verhooging
der marinebegrooting voor 1889.
Indien de leden meer bekend waren met de
groote bezwaren en moeiljjkheden aan het maken
van projecten en ramingen van schepen van
een nieuw type verbonden, zou hun oordeel
over de gebrekkige en lichtvaardige wijz<\
waarop aan het departement ramingen worden
opgemaakt, zich zeer waarschijnlijk belangrijk
wijzigen. De minister is overtuigd, dat de
verschillende technici aan zijn departement
werkzaam, die projecten en ramingen zoo vol
komen en nauwgezet maken, als met alle recht
van hunne kennis en plichtsbetrachting kan
worden gevorderd. Dat het project van 'het
pantserdektorenschip gewijzigd moest worden
en dat de raming tegenviel, lag dan ook buiten
hun toedoen.
Immers de wjjziging van het project was
een gevolg van nog strenger eischen door den
minister gesteld met betrekking tot den diep
gang. Bij het der vertegenwoording aangeboden
project was namelijk aangenomen dat de ge
middelde diepgang van het niet ten volle toe
geladen schip, niet meer dan 60 d.M. zoude
bedragen. Bij nadere overweging achtte de
minister het echter geraden om, met het oog
op de bestemming van het schip, dezen eisch
te wijzigen en te verlangen dat de maximum
diepgang van het toegeladen schip de genoemde
60 d.M. niet zou overtreffen. Om dit resultaat
te verkrijgen moest het schip eenigszins ver
groot worden en, aangezien de ondervinding
toont dat, hoe nauwkeurig men het gewicht
der schepen te voren berekent, dat gewicht
