120.
130e Jaargang.
1887,
Dinsdag
24 Mei.
Middelburg 23 Mei
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 8/m, franco 8.50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentiën 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten, enz.: van 1-7 regels ƒ1.80.
iedere regel meer f 0.20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Bij deze courant behoort een BIJVOEGSEL»
go- FEUILLETON,
De Compagnon van Hariowe.
Een waardig slot
AIIDDELBU
COURANT.
Agenten te Vlissingen: P. G. de Vet Mbstdagh Zoon, te Goes: A. A. W. Bolland, te Kruiningen: F. van der Peijl, te Zierikzee: A. C. de Mooij, te TtolenW. A. van Nieuwenhltjzen.
Hoofdagenten voor het Buitenlandte Parjjs en Londen, de Compagnie générale de Publieité étrangère G. L. Daühe Cie., John F. Jones, opvolger
Zooals wjj dezer dagen meldden heeft de Neder
landsche vereeniging van meelfabrikanten onlangs op
een vergadering besloten om bescherming van
wege de regeering te vragen tot eigen lijfsbehoud.
De Nederlandsche Bakkerscourant echrjjft naar
aanleiding daarvan het volgende
»Het doet ons genoegen, dat er onder de aan
wezigen op de vergadering toch nog enkelen wa
ren, bp wie het gezond verstand zegevierde, zoo
dat zjj hunne opinie als fee traders hoog hielden.
„Want het is toch al te dwaas, dat men zal
vragen aan de regeeriDgOch, help onswij,
niet eens allen, maar de meesten van een handje
vol beoefenaars van zekere industrie loopen gevaar
door een samenloop van omstandigheden te niet
te gaan (tot eigen lpfsbehoud). Heb in Gods
naam medeljjden met ons en zie ons bestaan te
verzekeren door een voortdurende collecte te houden
bp den broodetend en man. Door ieder een klei
nigheid daags af te persen, zullen we ons bestaan
verzekerd zien. Wij hebben zelf tot nog toe wel
eens veel geld verdiend (er zjjn er, die eenige
jaren achtereen 20 pet. in het geheim uitkeerden),
maar het is toch hard voor ons, dat we zoo in
eens overtollig wordeD. Wjj zijn immers allen
Nederlanders en hebben wel is waar al onze
moderne machines uit het buitenland gehaald,
maar dat doet aan de zaak niets afons bestaan
wordt bedreigd, en daarom rekenen we op UEd.
Acbtb. verdediging onzer belangen. Wjj twpfelen
er niet aan of er zullen nog wel eenige beoefe
naars van andere vakken, als landbouwers enz.,
gevonden worden, die ook tot eigen lijfsbehoud ons
verzoek zullen willen ondersteunen."
De Bakkerscourant vindt deze houding belache
lijk. Als de bakkers zich op het standpunt hadden
geplaatst, waarop nu de meelfabrikanten zich
willen vastklemmen, en om bescherming hadden
geroepen, toen de broodfabrieken verrezen, dan
zou het publiek ongetwijfeld gezegd hebbenwat
verbeelden de bakkers zich wel, wat durven zij
niet vragen? Ze hebben goed geld verdiend door
de bescherming van hooger hand de brood
zetting en nu wjj, broodetend publiek, wat
voordeel zullen gaan trekken van de concurrentie,
nu willen zij, dat de regeering voor hun genoegen
ons het brood duur laat betalen 1
Het blad uit ten slotte de hoop, dat ons landje
nog lang voor de politiek der bescherming zal
worden behoed.
Ook de Werkmansbode maakt, naar aanleiding
van die vergadering, eene gegronde opmerking en
schrjjft
„België voert bier te lande uitstekende tarwe
bloem in tegen 12^, terwjjl de prjjs van het
hier gefabriceerde 13 bedraagt. Deze concur
rentie is den hh. meelfabrikanten te zwaar.
Begrppeljjk, maar hoe komt het dan toch dat
JJit het Engelsch door FRANK BARRFTT.
VIJFTIENDE HOOFDSTUK.
„Als ik mijn zin bad," zoo ging Motley
voort „zou ik hem thans een aandeel in de
zaak aanbieden, of hem ten minste het geld terug
geven, dat hp er in gestoken had. Maar dat
kan ik niet doen. Ik ben gebonden. Gij weet
het is nu Motley eu Motley. Zoodra mijn vrouw
van de ontbinding der firma hoorde, bood zij
aan om er haar geld in te steken. Daardoor
stelde zij mij in staat om weer te beginnen.
Maar zp zorgde wel dat baar oude vijand er
buiten bleet en liet mij een stuk teekenen, waarbij
haar een stem in het bestuur van het kantoor
verzekerd werd, met het oog op de som die zij
er in stak in éen woord: zij werd deelgenoot.
Gij ziet dus, hoe ik gebonden ben en dit alles
had voorkomen kunnen worden als Phil niet zoo
voorbarig en onhandig ware geweest. Als hij
het geld zijner vrouw slechts onaangetast had
gelaten, hadden wij dat kunnen opnemen en
waren niet afhankelijk geworden van mevrouw
Motley."
Die redeneering was duidelijk genoeg en toeh
wist ik het niet, hoe ik het met den man had;
de Belgische fabrikanten goedkooper kunnen
leveren Graanprijzen en werkloonen staan toch
vrjj gelijk, machinerieën kunnen niet zooveel ver
schillen. De vraag is dus ligt het ook hieraan
dat de Belgische fabrikanten meer blom uit de
tarwe weten te balen, doordien zp hun inrich
tingen meer op de hoogte des tjjds hebben
gebracht Een enkele fabriek in onB land volgt
dit voetspoor, maar de overige fabrikanten begrppen
dat veranderingen geld kosten. Dit te besparen
en het de verbruikers te laten betalen door
verhooging der rechten, ziet daar wat hun den-
keljjk beter ljjkt."
De Tijd maakte in enkele geestige regelen ons
opmerkzaam, dat de heer Schneider, geestelijke te
Mannheim, die zich voor de ljjk verbranding ver
klaarde, zeker een oud-katholiek wezen zal.
Wij verzuimden dit onzen lezers me te deelen
de Tijd zelf kan zeer goed weten hoe licht een
dergelijke vertraging mogeljjk is. Dikwpls toch
blijft een bericht liggen, omdat plaatsgebrek op
het laatste oogenblik dwingt het eruit te nemen
en men zich dan bepaalt tot die tjjdingen waar
van de mededeeling even goed een dag of een
paar dagen later kan geschieden. Bovendien, hoe
licht ziet een redacteur, die veel en Bpoedig
lezen moet, iets over het hoofd
Wij willen gelooven dat het voor de Tijd een
pak van het hart was, toen het tot de ont
dekking kwam. De redactie kan nu met gerust
geweten haar verzet tegen de crematie blijven
predikenzonder gevaar dat zij ook over
dat punt, evenals tegenwoordig over zoovele po
litieke kwesties, het met hare eigen partijgenooten
aan den stok krijgt.
In ons blad van heden komt eene advertentie
voor van de hoeren gobr» Cohen, waarbij zij weder
onderscheidene goede werken tot spotprjjzen aan
bieden.
Wp achten het overbodig dit in veel woorden
aan te toonen, wijl de titels der werken en namen
der schrjjvers dit uit zich zelf bewijzen. Zoowel
de fantastische Arabische vertellingen, als de
boeiende jongens-verhalen van Gustave Aimard,
Cooper en Hendrik vanPBalen, zjjn bij alle jongelui
in groot aanzien. Gerard Keller's belegerd en
vermoord Parjjs behoeft geen aanbeveling even
min als Motiey's historie der vereenigde Neder
landen.
Op romantisch terrein hebben de namen van
Huf van Buren en Marlitt goeden klank, terwijl
bij manneD van wetenschap de dictionaires van
Oalisch goed staan aangeschreven.
Wanneer wij nu de rij sluiten met Ten Kate's
naam, dan vertrouwen wij genoeg gezegd te hebben
om onze lezers aan te sporen eens bijzondere
aandacht te wijden aan de bedoelde aanbieding.
De Dordr, Crtdeelt mee, dat het overleden
kamerlid, de heer mr. P. Blussé van Oud-Alblas,
behalve reeder en lid der Tweede kamer, ook dag
bladschrijver geweest is. Zeer langen tjjd is hij
niet enkel uitgever geweest van de Dordr. Crt.
(Blussé Co.), maar heeft hij aan den inhoud
sedert 1840 medegewerkt en er, volgens Eet Vad.,
ik zag in het geflikker zijner grijze oogen een
uitdrukking van sluwheid en bedrog, die ik
vroeger nooit vermoed had. Philip moet mijn
argwaan gedeeld hebben, want bij ontweek Motley
en was stil, als er over hem gesproken werd. Hij
wilde goed noch kwaad zeggen van een man, dien
hij verdacht, doch wiens dubbelhartigheid hij niet
kon bewijzen.
Naar mate de eene firmant dns de maatschap
pelijke ladder afdaalde, steeg de ander omhoog.
Is eerlijkheid de beste politiek Komt boontje
altijd om zijn loontje? Die vragen was ik ge
neigd my zelf te doen, toen ik mijnheer Motley
had zien wegrijden, met zijn rood, gul gelaat in
een prachtig rijtuig en even daarna Philip ont
moette, die bedrukt en vermoeid van zijn werk
plaats terugkeerde. Eer ik de pen neerleg, hoop
ik die vragen beantwoord te zien.
Vlak tegenover de Harlowe's woonde op de
bovenverdieping van een klein huisje een weduwe
met haar kindje, in wie Magda en Philip levendig
belangstelden. Zij was mooi, bleek, fatsoenlijk
en ongeveer vijf en twintig jaar oud; het kind
was een stevig knaapje, dat pas begon te loopen
Wij hielden haar voor een weduwe, omdat zij
beiden altijd in het zwart waren. Eiken morgen,
behalve 's Zondags, ging zij na achten met het
kind uit, wandelde tot aan het einde van de
straat, waar zij in de tram stapte, en keerde 's
tot da laatste jaren zijns levens de wekeljjksche
boitenlandsche overzichten in geschreven. Hij
was dus niet enkel het oudste lid der Tweede
kamer, maar ook vermoedeljjk de oudste der
Nederlandsche journalisten.
Diasdagavond, terwjjl hij, aan zware koortsen
lijdende, bedlegerig was, vatte het bedgordijn vuur
en dat noodlottig toeval heeft zjjd dood verhaast.
De matinée en soirée, gisterenavond in het
badhuis te Vlissingen gegeven door de Crefelder
kapel, waren zeer goed bezet.
Vlissingen en Middelburg hadden zich beijverd
om eene talrijke opkomst te verschaffen aan een
verdienstelijk muziekcorps, dat zulk eene goede
reputatie heeft.
Hoewel de muziek voor de zaal wel wat hard
klonk, voldeed zjj uitstekend, en verwierf de
kapel warme toejuichingen.
De zaal is door de verandering van orkest veel
verbeterd; en de acustiek, waaraan men door
draden is tegemoet gekomen, was beter dan zij
geweest is.
De tweede luitenant W. J. van der Stujjt, van
het 3e regiment infanterie te Bergen op Zoom,
wordt overgeplaatst bij het 2e bataljon van dat
korps te Middelburg.
Te Borssele gaat een adres ter teekening rond,
waarbjj aan ged. staten wordt verzocht om zoo
mogelijk een steiger te laten maken voor het
aanleggen der stoombooten van den prov. dienst
op de Wester-Schelde. Zooals men weet worden
de vele passagiers thans met een bootje aange
bracht of afgehaald.
De gemeenteraad besloot, tot ondersteuning van
de aanvraag, den naasten toegangsweg te begrinten.
Een aantal ingezetenen hebben het adres reeds
geteekend. Het is zoo ingericht dat ook belang
hebbenden uit naburige gemeenten hunne adhaesie
kunnen betuigen.
van een aangenamen dag vormde Zaterdag het
d inerdat de directie der maatschappij Zeeland
zijn gasten in het badhuis aanbood. Een twee en
dertigtal personen waren aangezeten in de Kurzaal,
waarvan het nieuwe orkest zeer net was versierd,
terwjjl ook de tafel met keerljjke bloemen prijkte.
Het diner zelf was geleverd door den heer
P. J. W. L. Hekker te 's Gravenhage, die voor
een keur van spijzen en eene zeer goede bediening
zorgde. Het menu was samengesteld als volgt:
Potage purêe de volaille a la Sirene. Cé-
lestines au bateau a vapeur. Turbot a la
Hollandaise. Chateaubriands li la Jubilé.
Chapons de Bruxelles a opinion publique.
Asperges en branches. Cailles de vigne rdtis
compote. Howardssauce Queenboronienne,
Salade. Pechesa la Continentales. Gelée
aux f raises a la Berlin. - Gateau de Londres.
Plombieres aux Chemins de fer. Fruits.
Dessert.
Die Chap oris de Bruxelles a Vopinion publique
gaf baron Van Hogendorp, hoofdredacteur van hei
Dagblad beter bekend onder den naam van
avonds om zeven uur terug. Wij begrepen dat
zij uit werken ging misschien in een wi nkel,
waar zij het kind mocht meebrengen. Zij droeg
altijd handschoenen en was netjes gekleedhare
kragen en manchetten en de kousen van het
kind waren altijd hagelwit, iets bijzonders voor
bewoners van Lambeth; niemand zou gezegd heb-
beu dat zij arm was, als zij niet in dat armoedige
buisje had gewoond.
Maar ook daar bleek haar aard uit de gordijnen,
die met een kantje waren afgezet, en de bloem
potjes in de venstertank. Wij wisten niet, hoe
zij heette en onze kennismaking bepaalde zich
bij onze eigene opmerkingen. Zij scheen geen
vrienden te hebben en vermeed om met, de buren
in aanraking te komen. Wij konden zien dat zij
veel geleden had, ofschoon haar gelaat, ondanks
den weemoed die er uit sprak, toch altij d hoop
uitdrukte. „Zij denkt zeker over haar zoon en
den tijd, waarop het een knappe man zal zijn,"
zei Magda. 's Zondags zag zij er bepaald geluk
kig uit, als het mooi weer was en zij kon gaan
wandelen en zich geheel met haar kind bezig
houden.
Onze belangstelling in haar nam steeds toe.
Mijn eerste vraag, als ik bij Magda kwam, was
bijna altijd: „Hoe maakt ons weeuwtje het?" en
Magda was zoo verzot op haar en het kind dat
Philip er haar gedurig mee plaagde. Wij zagen
dat zjj verlangde om kennis met haar buurvrouw
Damas, waaronder wjj hem Zaterdag aanwezen
aanleiding tot een allergeestigeten toost als ant
woord op een dronk, door den heer Van Woel-
deren op de pers ingesteld. Hjj, als Benjamin
in den dienst dier koningin, zooals hij zichzelf
noemde, gaf zjju dkehgenooten ongezocht de
gelegenheid zjjn talent, ook van spreken, te
bewonderen, vooral toen hjj later in vloeiend
Fransch het welzjjn van België en Frankrjjk
dronk. Wel wat ondeugend, in dien kring van
Nederlanders, die België zoo gaarne een vlieg
afvangen - wat omgekeerd ook het geval is
van Duitschers en Engelschen. Maar de toost
vond toch warme instemmingzeker ook als bewjjs
van hulde aan het talent van den tooster.
Zulk attisch zout kruidde den diach.
En nu moge men den gek steken met over-
drjjving op dit punt, o. a door de bewering dat,
waar drie Hollanders onder een kopje thee zjjn
vereenigd,er altijd een toost geslagen wordt, aan een
feestdisch mogen die dronken niet ontbreken;
en allerminst aan een, waar vertegenwoordigers
van verschillende natiën vereenigd zpn voor zulk
een gewichtig feit als de Zeeland thans betreft.
Het spreekt van zelf, dat de wederzjjdsche com
plimenten aan de hootden van elk land niet
ontbraken. De heer Van Woelderen dronk op
den keizer van Duitschland en de koningin van
Engeland, terwjjl de heer Forbes, zoon van den
directeur der London Chatham Dover Railway en
zelf continental manager van die maatschappjj,
zoo beleefd was de gezondheid van onzen koning
te drinken.
Dat die dronken instemming vonden lag voor
de handmaar niet minder, al uitte zich de
sympathie, uit den aard der zaak, op kalmer
wjjze, vond waardeering een woord van eer»
biedige hulde gesproken door den heer F. G.
Sprenger, commissaris der maatschappjj, aan de
nagedachtenis van prins Hendrik, den man die
de Zeeland leven en kracht heeft 4 ingeblazen
Welke moeiljjke dagen heeft de maatschappjj niet
doorleefd; en hoe jammer dat juist, toen eene bljjde
toekomst zich voor haar opende, hjj is heengegaan,
die den grootsten stoot daaraan had gegeven 1
Door hem was echter een flink stuurman aan»
gewezen in den heer C. L. van Woelderen, die
sedert Mei 1877 als directeur optrad en wiens
verdiensten Zaterdag avond met enthousiasme
werden erkend
Door den heer J. Spanjaard, commissaris, werd
op dien directeur een toost ingesteld welke aan
leiding gaf tot eene welgemeende demonstratie aan
diens adres.
Een dronk, ingesteld op den grooten ondernemer
van toeristen-expeditiën, den Engelschman Cook,
wien de bevordering der belangen van de Zeeland
bjj voortduring werd aanbevolen, deed den merk-
waardigen man een lange speech houden,
die echter geen oogenblik te lang duurde, zoo
aangenaam en gemakkeljjk vloeiden de woorden
van zjjne lippen. Herhaaldeljjk klonk dan ook
het bekende hear, heardaar hjj hoogst belangrjjke
mededeelingen deed; 0. a. wees hjj aan de groote
beteekenis van Vlissingen, en herinnerde hoe
te maken. Magda dweepte met kinderen en in
dien tijd meer dan ooit, daar zij weldra ook
zelf moeder zou worden. Toen ik dit vernam,
begreep ik waarom Philip zpn meubels verkocht
en het geld bewaard had. Magda beproefde om
kennis met de weduwe aaa te knoopen; zij boog
als zij haar aan het open venster zag. De
andere boog terug, maar verliet terstond het
venster. Eens had Magda heel slim overlegd om
aan het einde der straat te zpn als het vrouwtje
uit de tram stapte. Zij sprak haar aan en bakte
zich om het kind een zoen te geven. Maar zij
zag, dat de moeder niet toeschietelijk was en
drong zich dus niet verder op.
De zomer liep ten einde. De herfst was nat
en guur. Er kwamen dagen, waarop de weduwe
niet uitging, en anderen waarop wij haar alleen
zagen gaan. Zij was altijd heel warm toegestopt,
zelfs wanneer het zacht weer was en hield een
zakdoek voor haar mond; zij liep alsof zij ineen
kromp van pijn. Daarna zagen wij haar gedurende
een heeie week niet.
Op zekeren November dag vond ik Magda in
gesprek met haar hospita.
,0, mjjnheer Holderness," zei zij, „oas
weeuwtje is in moeilijkheid. Ik moet naar haar
toe. Wilt gjj hier wachten en het Philip zeggen
als hij komt
(Wordt vervolgd)s
