N° 114. 130e Jaargang: 1887 Maandag 16 Mei. Op eene Terpiemp in liet jaar. Middelburg 14 Mei. Kerknieuws. Rschtszaken. Verspreide Berichten. Dit blad verschijnt dagelijks; met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per 8/m, franco 8.50. Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent. Advertentiën 20 Cent per regel. Geboorte-, Trouw-, Doodberichten, enz.: van 1-7 regels ƒ1.50. iedere regel meer 0.20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte: By deze courant behoort een BIJVOEGSEL HIDDELBUROSGHË Agenten te Vlissingen: P. G. de Vet Mestdagh Zoon, te Goes: A. A. W. Bolland, te Kruiningen: F. van dee Peijl, te Zierikzee: A. C. de Moou,te TholenW. A. van Nisuwenhtjijzen. Hoofdagenten voor het Buitenlandte Parijs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daübe Cie., John P. Jones, opvolger {Een droomgezicht). De „Vereeniging tot bevordering van het alge meen welzijn" hield hare jaarljjksche bjjeenkomst. Uit alle oorden van het rijk was men saamge- komenen aan den hoogen ernst, aan de deftigheid die meer dan anders de afgevaardigden der ver schillende departementen kenmerkte, kon men zien dat er gewichtige zaken te behandelen waren. Bg het aanschouwen van al die eerwaardige mannen begreep men terstond, dat zij gekomen waren om een plicht te vervullen en niet, zooals meermalen bij zulke bijeenkomsten gebruikelijk is, als hoofdtaak zich hadden gesteld om, na eene zeer spoedige behandeling van hetgeen op de agenda stond, slechts aan eigen genoegen te denken. Ouder gewoonte begon men veel later dan be paald was, maar met een bewonderenswaardig geduld onderwierpen allen zich aan dien regel. De gebruikelijke vormen werden in acht ge nomen na een harteljjk toespraakje van den voorzitter, en het doen van eenige mededeelingen stelde de president aan de orde het eerste punt der agenda; en gaf een der boden, een man die natuurlijk nog deftiger was dan de vergadering en de vereeniging zelvewiens gansche persoon lijkheid aanduidde dat ook hjj bet gewicht van dien eenen dag van het jaar besefte een op dracht, die klaarblijkelijk de aandacht bad getrokken; want yan meer dan een zjjde werd het teeken gegeven, dat men het woord verlangde. De kalmte, welke er geheerscht had, veranderde plotseling in groote opgewondenheidzelfs wiet een der aanwezigen zijn decorum niet te bewaren; wat in die vergadering, tot de hooge zeld zaamheden behoorde, want ook in de pauze, bet gebruikeljjk koffieuurtje ging men nooit uit zjjn fatsoen. Met luider stem riep hg „ik stel voor dat punt van de agenda af te nemen." De voorzitter bleef bedaard tegenover zulk een onverwacbten storm en sprak ongeveer het volgende Mijne heeren, ik hoor daar een stem opgaan om het belangrijke eerste punt onzer agenda niet te behandelen. Ik kan mjj daarmee niet vereenigen, en houd mjj overtuigd dat mjjne mede-bestuurs leden mjjne meening zullen deelen. En al geloof ik, afgaande op al hetgeen ons is ter oore geko men over den geest, die de meerderheid der depar tementen op dit punt beheerscht, dat mjjn stem zjjn zal als die eens roependen in de woestjjn, toch veroorloof ik mg een enkel woord onder uwe aandacht te brengen. Het bestuur heeft gemeend, dat het nuttig wezen kon den jeugdigen knaap, wiens opvoeding het voorstelt eenige jaren voor rekening der vereeniging te doen geschieden, in uw kring toe te laten. Wellicht dat dit nog bevorderlijk zou kunnen wezen aan eene wjjziging in uw oordeel; wanneer gjj zjjn eerljjk, frisch gelaat ziet, zult gjj misschien tot de gedachte komen, dat hg geen onruststoker zal worden, maar onder uitstekende leiding zich tot een flink man kan ontwikkelen en onze vereeniging tot eer kan verstrekken. Mag ik vragen of de meerderheid zich daarmee zou kunnen vereenigen? Die meerderheid was echter van geheel andere meening. »Neen, neen," klonk het van verschil lende kanten; „de knaap zou onze rust verstoren; zjjne theorieën zjjn gevaarlijk". Eindelijk gelukte het een der tegenstanders eenige woorden te spreken. Hg betoogde, dat de vereeniging door dien knaap zich aan te trekken, op een hoogst gevaarlijk terrein zich begaf. Hjj had zich over sommige punten onvoorzichtig uit gelaten; en dat was geschied, omdat hg onder verkeerde leiding stond. Maar men deed beter de geheele zaak, die aanleiding kon geven tot onaangename discussiën, te laten rusten. Hiertegen kwam een ander op. Hjj verzekerde dat het onmanljjk wezen zou alle vraagpunten uit de vergadering te bannen, omdat zij aanleiding zouden kunnen geven tot een levendig debat; waar zou de grens wezen? Hoeveel punten van verschil zgn er reeds geweest, die toch tot eene beslissing gebracht zgn, zonder den vrede te verstoren En wat nu het punt in kwestie betrof, wees hij erop, dat hjj volstrekt niet overtuigd was van ^t gevaarlijke der stellingen, door den knaap geuit. En zoo dit ware, welnu wat belette de vergadering een anderen leidsman te vragen? Hjj zou het betreuren, wanneer dit geschiedde, als het hoofdbestuur van zjjne macht gebruik maakte om aan dien wensch gehoor te geven, want de be kwame, ijverige man, die de vereeniging zulke gewichtige diensten bewjjst en zich nu ook de zorg voor dien knaap wil getroosten, was voor hem juist de aangewezen persoon om die taakte vervullen. En dan hoevele ernstige mannen zullen hem terzjj staan 1 Eens heeft die leidsman zijne bekeering tot het algemeen stemrecht aangekondigd. Na ernstig nadenken, door den nood gedwongen verklaarde hjj dit recht te eischen, maar hij verzekerde erbij »Niet een op zichzelf reeds nu begeerlgk goed zien wij erin, maar een door de schuld der be voorrechten noodzakelijk geworden kwaad". „Die eerljjke bekentenis, mjjne heeren, getuigt van een ernst, die mjj vertrouwen doet stellen in den man, door een zjjner vrienden een conserva tief oeconoom genoemd, maar door mij als een eerljjk man gewaardeerd. »En mjjn vertrouwen in hem is zoo grootik ben uaarin juist door die verklaring zoo ver sterkt, al ben ik het niet met hem in alle opzichten eens, dat ik hem wil steunen in het pogen om den genoemden knaap tot een flink man te vormen, die onze vereeniging tot eer en tot gids kan strekken. »Zulk een knaap zal verkonden wat die man denkt, hg zal zich zjjne meening niet schamen en, op het voetspoor van zijn mentor, licht verspreiden over zaken, die bezien niet alleen, maar ook bestudeerd moeten worden tot nut van 'talgemeen. >Wie den treurigen moed had ons te beleedigen door te verklaren dat de jeugdige apostel, die behoefte heeft aan onzen steun, maar dien wjj op 't punt staan op meedoogenlooze wijze buiten onzen kring te verbannen, in voor ons onver staanbare taal heelt gesproken, wil ik u niet zeggenmaar ik protesteer daartegen. „En met evenveel kracht kom ik op tegen de bewering van andere zjjde gedaan, dat alle oeco- nomische en sociale vraagstukken twistpunten zjjn, die niet in onzen kring thuis behooren. Mjjne heeren, wjj willen arbeiden aan het algemeen welzjjn, en wjj sluiten onze oogen, als de uilen voor de zon en geven daardoor anderen gelegen heid valsch licht te verspreiden. Is het gansche verleden van onze vereeniging niet een protest tegen zulk een stap Zullen wjj hare tegenstan ders bekeeren tot vrienden, omdat wij dit doen? Och, mjjne heeren, zjj zullen ons uitlachen om onze kleinzieligheid en zich erin verheugen dat wjj hen naar de oogen zien door in halfheid ons te verloopen. Laat ons voorzichtig zgneenmaal dien stap gezet, moeten wjj nog verder gaan, om alle twistpunten te vermjjden; en onze vereeni ging zal niet meer wezen dan een cadaver". Zoo sprak met vuur een der mede-Btrjjders met het bestuur, maar het mocht niet baten. Met overgroote meerderheid werd besloten het punt te nemen van de agenda. En de deftige bode kreeg bevel den knaap, die buiten stond te wachten, te zeggen, dat hg kon heengaan, Men had voor hem aan een verkeerde deur geklopt. En hij zocht kracht in zich zelt 1 Na deze gewichtige beslissing was het echter, of de vergadering een geheel ander aanzien had gekregen. De opgewondenheid, die een oogenblik had geüeerscht, scheen alle krachten te hebben ge doold saai en lusteloos zat men bjjeen. Zjj, die nog te voren hadden meegewerkt om het besluit te voorkomen, schenen verdwenen alleen hjj, die het laatst gesproken had, was op zjjn post gebleven. Zells de voorzitterszetel was door een ander ingenomen; en van die zjjde kwamen nu geheel andere woorden dan kort te voren. „Mjjne heeren 1" zoo luidde het. „Na de gewichtige en door mjj zeer gewaardeerde beslis sing, zooeven gevallen, meen ik, dat wjj niet mogen stilstaan op den ingeslagen weg maar moeten voortgaan met alles te keeren, wat onze rust kan storen, wat ons, vredelievende leden der ver eeniging als wjj zjjn, tot twist aanleiding zou'kun nen schenken, of wat onzen tegenstanders aanstoot geven kan. Politiek, godsdienst en sociale kwes ties, zjj behooren in ons midden niet thuis; en al wat zelfs den schjjn zou kunnen geven, dat onze vereeniging zich daarmee zou inlaten dient onder- roepeljjk vermeden te worden. Maar, mjjne heeren, dan dienen wjj nog ernstiger stappen te doen, die, hoe smarteljjk ook voor ons, niet nagelaten kunnen en mogen worden. Tal van personen toch zie ik onder onze leden, die juist voor onze neutraliteit zoo nadeeiig zjjn. Er zgn achtenswaardige mannen onder; maar hunne bekwaamhejd, hun jjver, de jarenlange steun, die zjj ons verleenden, dat alles mogen wij niet laten wegenz jj dienen als lid te worden geschrapt om nooit m6er in onzen kring te worden toegelaten. „Keet gjj, mijne heeren, mannen die zich meer mei politiek en sociale kwesties inlaten dan advo caten en journalisten? Kent gjj nog andere man nen, die voortdurend behoefte gevoelen aan strjjd, om het woord twist niet te gebruiken; en die gevaarljjk zgn voor onze rust? Hen treffe in de eerste plaats ons verbanningsbesluit." Een ernstig gemompel, afkomstig van den eenig overgebleven strjjder voor de belangen van den afgewezen knaap, werd vernomen. „Ik verzoek geen teekenen van afkeuring te doen hooren", vervolgde de voorzitter. „Zijn er verder, mijne heeren, u personen bekend, gevaarlij ker voor onze neutraliteit op kerkeljjk en politiek gebied dan moderne predikanten en openbare onderwijzers Leveren zjj niet juist een geschikt wapen voor onze tegenstanders om onze vereeniging aan te vallen? En toch, wie zjjn in de meeste plattelands departementen ik voeg er gaarne bjj met zooveel jjver en toewijding als voor zitter en secretaris werkzaam Juist die beide categorieën van personen. Maar hoezeer het mjj aan het harte gaat, toch moet ik u voorstellen ook hen uit onzen kring te verbannen. „En helaas, nog ben ik niet aan het einde, mjjne heeren. Wjj hebben onder onze leden nog, een categorie van mannen, wier lidmaatschap voor onze vereeniging niet gewenscht is, omdat zjj arbeiden aan inrichtingen, die een doorn zjjn in de oogen onzer bestrgders. En dezen toch moeten wjj alle steenen des aanstoots uit den weg nemen. Ik bedoel leeraren aan de scho len voor middelbaar onderwijs, professoren aan onze hooge scholen.... Laat ook hen liever heengaanhet scheiden valt mg hard maar het belang onzer vereeniging gaat boven alles Eea stilzwjjgend hoofdknikken getuigde van de instemming der meerderheid met deze voorstellen. »Dan, bode" vervolgde de president breng de lange pjjpen met de lucifers." „Mjjuheer de voorzitter," riep hierop de eenige opposant, die trouw op post was gebleven en al dien tjjd had gezwegen maar zich niet langer kon inhouden „ik ben daartegen. Luci fers ontbrandden wel eens uit zich zelf, heb ik gehoord; ik stel voor zwavelstokken te nemen." »Gjj hebt geljjk" luidde het van den presidents zetel. »Bode, breng zwavelstokken met een komfoor." „Daar kan men zich aan branden", klonk plot seling een stem„het kan omvallen en brand doen ontstaan. Laat liever ieder voor een tondel doos zorgen." „Ik dank u voor die gegronde opmerking," sprak de voorzitter. „Laat ons daartoe besluiten, mjjne- heeren, en in het reglement eene bepaling op nemen, dat ieder lid daartoe verplicht is." Alzoo geschiedde het en gelukkig waren sommige aanwezigen in 't bezit van zulk een doos. Nadat de vergadering eenige oogenblikken later in een dikken tabaksdamp was gehuld, sprak de voorzitter nog: „En thans, mgneheeren, nu wjj zwavelstokken, journalisten, lucifers, moderne dominé's en open bare onderwjjzers, komforen, advocaten, sociale vraagstukken, leeraren en professoren uit onzén kring hebben verbannen, nu houd ik mjj over tuigd dat onze vereeniging een nieuw rustig leven kan tegemoet gaan. „Rust roest" klonk plotseling een stem „In die rustige rust," zoo ging de president voort, als hoorde hjj niets „is zjj nu weêr uitmuntend geschikt voor „De binnenkomst van oude dames met brei kousen en chocoladeketels. „Ik verzoek stilte „Neen, mijnheer de voorzitter, ik zwjjg niet langer; en verklaar dat er dan nog geen rust wezen zal, want dan zal men twist krjjgen over het breikatoen, de chocolade of over punten, waarmee de vereeniging in 't geheel niets te maken heeft." Die woorden wekten algemeene opgewondenheid en onder hevig tumult sloot de voorzitter de bijeenkomst. Zoo'n vergadering vond zelfs de bode dat tegen de waardigheid der vereeniging streed. Door den algemeenen kerkeraad der Ned. herv. gemeente alhier is aan alle gemachtigden dier gemeente een circulaire gezonden, waarin hun wordt verzocht eene categorische verklaring te teekenen, of zjj al dan niet eene door den zich noemenden kerkeraad de? Nederl. geref. kerk (doleerende) uitgeschreven vergadering hebben bijgewoondof zjj den doleerenden kerkeraad al dan niet als den wettigen erkennen, en of zjj gemachtigden in het kiescollege der Ned. herv. gemeente wenschen te bljjven, dan wel als zoo danig niet langer aangemerkt willen worden. Beroepen te Tholen de heer G. J. Barger te Driebergen. Door de arrondissementsrechtbank te Maas- stricht is geweigerd rechtsingang te verleenea tegen pastoor W. H. Yoncken te Schin-op-Geul, ter zake van de ontvoering van het minderjarige meisje Allié. Die beslissing der rechtbank is door het gerechtshof te 's Hertogen bosch bekrachtigd en goedgekeurd. De mailboot Prins Hendrik van de Zeeland is gisteren morgen uit het droogdok te Middel burg gegaan en beden morgen in dienst gesteld, om van avond een reis naar Engeland te maken, terwjjl de Primes Marie buiten dienst gesteld en inde lste binnenhaven te Vlissingen opgelegd werd, om nagezien te worden. De Duitschland is heden in het droogdok alhier gezet. Hedeu midd .g geraakten aan het Bergpad te Goes drie kiuderen te water. Zij werden gered, doch eea twee eu halfjarig meisje ver keerde in ernstig levensgevaar. Vrijdag namiddag is te Terseke op een mosselbank nabij het dorp een, zwaar met pannen geladen aak door een rukwink gezonken. De opvarenden (schipper en knecht) werden gelukkig door de bemanning van een nabjjzjjnde hoogaars gered. Bij laag water kan de aak gelicht worden. Van een ander vaartuig werd, denzelfden namiddag, de knecht door de fok over boord geslagen. Zjjn schipper had heel wat moeite hem te redden en zou daarin niet geslaagd zijn, indien de drenke ling geen uitstekend zwemmer ware geweest. Vrjjdagmiddag had te Colgnsplaat de mole naar S. het ongeluk door het uitschieten van een stuk hout van de gaanderjj van zgn molen te vallen. In bewusteloozen toestand is hjj naaf zjjne woning gebracht. Het nutsdepartement te Biervliet is beswe ken, na een bestaan van ruim 2jaren. Eenderde deel der leden verloor het in dien tjjd door ver trek en overigdeneenige leden bedankten en geen nieuwe traden toe. Woendagnacbt werd teTeraeuzen op brutale wjjze ingebroken in het woonhuis en in den winkel van den heer B., staande op het drukste gedeelte van die gemeente. De dieven hebben omstreeks éen uur een raam opgeschoven, zjjn in den winkel gekomen en hebben aldaar de lamp aangestoken; daar zjj het waarschijnljjk onn oodig achtten het glas op de lamp te zetten, was des morgens de winkel vol zwart. Hun ontdekkingstocht hebben zjj verder voortgezet tot de woonkamer, waar zjj tevergeefs trachtten een Duplexlamp aan te steken; verscheidene gedeelteljjk afgebrande lucifers, des morgens gevonden, bewezen dat zjj niet wisten dat een dergeljjke lamp eerst licht kan geven, wanneer het hefboompje aan den brander naar boven ge duwd wordt. Ook schjjnen de dieren zeer op hun gemak geweest te zjjn, daar zjj bjj hun werk een glaasje bier gebruikt en sigaren gerookt hebben en uit zindeljjkhêid eenige vlekken op het vloerkleed met een laken hebben uitgewischt. Na nog een bezoek gebracht te hebben aan een slaapkamer zgn de onbekende dieven, zonder door een der bewoners gehoord te zjjn, vertrokken met een zilveren suikerstooier en 12 lepeltjes. {Tern. Cu - Naar men zegt, heeft de te Amsterdam ge detacheerde compagnie van het Reddingsleger plan zich voor goed in ons land te veBtigen. Aan een kleedermagazjjn aldaar is de levering opgedragen van 48 stuks uniformen ten behoeve van nieuw geworven strjjders. De uniform voor ons land bestaat uitblauwe pet met roode bies en ken- teeken van den rang roode wapenrok met dubbele rjj groene knoopen, versierd met eene in groen gestikte afbeelding van een zandlooper en voor de borst het zinnebeeld van het Leger des Heils: een vlammend vuur, waaronder in letters Bloed en Vuur. Ook de onderkleeding is unilorm, doch deze draagt de initialen li. d. H. terwjjl de bovenkleederen met S. S. gemerkt zjjn, Een milicien, die zjjn diensttjjd veel belovend aanvangt, is zeker wel een Rotterdammer, die ingedeeld te Leiden, gisteren direct bjj aankomst in de kazerne in arrest gebracht werd, omdat hjj in den trein tyist veroorzaakte en zich zee^j

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1887 | | pagina 1