N° 92.
180® Jaargang.
1887.
W oensdag
20 April.
8 FEUILLETON.
Middelburg 19 April.
Se Compagnon van Hailowe.
Dit blad verschijnt dagelijks;
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m, franco 8.50.
Afzonderlijke nommers ziin verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentiën 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten, enz.: van 1-7 regels ƒ1.50.
iedere regel meer f 0.20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Veemarkt te Middelburg.
MIDDELBURGSCHE COIIMNT.
Agenten te Vlissingen: P. G. de Vet Mesïdagh Zoon, te G oes: A. A. W. Bolland, te Eroiningen: Fvan dee Peul, te Zierikzee: A. C. de Mooij, te TholenW. A. van Nieltwenhdijzen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parjjs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Datjes Cie.,-JoHN F. Jones, opvolger
Donderdag den 21 April a. s. van des voormid
dags 8 tot des namiddags 4 uren.
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
SCHORER.
De secretaris,
A. DE VÜLDER VAN NOORDEN.
Dezer dagen ontleenden wp aan het Vad. de
mededeeling, dat de minister van waterstaat
voornemens was, de opzichtera bp den aanleg van
staatsspoorwegen, die eerstdaags buiten betrek
king dreigen te raken, in het vaste korps opzich
ters van den waterstaat op te nemen. Er werd
bp gezegd, dat de leden van bet vaste korps met
dat vooruitzicht weinig op streek waren.
Zijn onze inlichtingen niet geheel onjuist, dan
bestaat er voor de vrees vooralsnog weinig grond.
De zaak is als volgt
De minister van waterstaat, zeer terecht begaan
met het lot van menig technicus in deze voor de
techniek droeve tijden, heeft enkele jongelui, die,
volgens de voorschriften, beneden de jaren zpn
en volgens hun chefs daartoe in aanmerking
komen, de gelegenheid geopend om, na inlevering
der vereischte bescheiden omtrent gezondheid
enz., door een officieel examen blpk te geven van
voldoende wetenschappelijke ontwikkeling en vak
kennis, om eventueel in aanmerking te komen
voor een benoeming tot opzichter van den water
staat, in den laagsten rang.
Het eenige voorrecht, als het een voorrecht
heeten mag op 30jarigen leeftijd te beginnen met
f 1000 tractement, zou dus eigenlpk daarin be
staan, dat de spoorweg-opzichters met veel
practische ervaring, na een behoorlpk examen
zouden worden geduld in het overigens zeer te
apprecieeren korps der opzichters van den water
staat. {Zw. Crt
Om hare eigenaardigheid van vorm en juistheid
verdient de volgende beschouwing van de Gelder
lander naar aanleiding der feesten in Amsterdam
zeker wel de opmerking:
„Op een niet-Amsterdammer maakten de jongBte
Aprildagen den indruk dat de eerste stad des
rijks is de meest conservatieve, misschien wel de
goedaardigste (in bonhomie uitmuntende), monar-
chaalste, minst moderne stad van ons vaderland.
„Vooral nu de trams er liggen, komt een van
buiten er niet toe den doolhof van stegen en
straten (de stegen genoemde straatjes zjjn dikwerf
de voornaamste en de drukste) te doorwandelen.
Thans echter, nu iedere buurt haar eigenaardige
versieringen had aangebracht in een verscheiden
heid, die wellicht het meest frappante van decoratie
en illuminatie was, kon iemand er toe besluiten
ook de tramlooze straten te bezoeken; men kon
dan overal ontwaren, dat met een fiere nonchalance
Uit het Engelsch door FRANK BARRETT.
TWEEDE HOOFDSTUK.
Dan hielp het niet om Magda aan haar plicht te
herinneren en ik was evenzeer bereid om haar
toe te geven als iedereen. Om de waarheid te
zeggen was ik een slecht onderwijzer, want zij
bracht mijn hoofd heelemaal op hol.
„Juffrouw Goddard, ik kan u geen les meer
geven. Ik ben een oude dwaas, die u niet de
noodige aandacht en den vereischten eerbied kan
afdwingen; daarom is het mijn plicht om aannw
papa te zeggen, dat hij een geschikter meester in
mijn plaats moet zoeken." Dat had ik moeten
zeggen. Maar ik zei het niet, en was terstond
bereid om haar te vertellen van mijn orkest, of
eindjes uit een nieuw werk, dat wij instudeerden,
voor te spelen, of iets anders wat zij mij vroeg.
Mijn nauwgezetheid zou er mij waarschijnlijk
toe gebracht hebben om de lessen te staken, indien
ik er voor betaald werd. Maar dat werd ik niet.
Potter Goddard sprak nooit een woord over de
voorwaarden en bood zelfs niet aan om mij het
geld voor de viool, die ik voor zijn dochter ge
kocht had, terug te geven. Daar was een heel
goede reden voor: de man had nooit geld. Hij
fiM ontzaglijk lui en ijdel als een pauw.
het meest nieuwerwetsche is gebouwd tusschen
het bjjna vergane ouderwetsche, dat het fraaie en
versche in stijl en etalage dikwerf heeft moeten
wjjken voor het oude en leelpke, maar aan welke
leelpke oudheid de Amsterdammer gehecht was
de conservatieve aard verloochende zich nimmer
en steeds is men te Amsterdam bang geweest, dat
het kleine, beknopte, gedrongene, minder mooie,
maar dat in een of ander opzicht echt Amster-
damsch is, zou vervangen worden door het
grootsche, breede, magnifieke maar dat geen
Amsterdamsch cachet draagt, dat b. v. 's Hage,
Rotterdam, Arnhem, Nijmegen ook kan vertoonen
binnen zpn muren. Het Amsterdamsche is dan
ook elders onnavolgbaar. Imiteer het en 't mis
lukt. Te Amsterdam ziet de geboren Amsterdammer
u dan ook, al zijt ge uit 's Hage of uit een
moderner provincie-hoofdstad dan de hoofdplaats
des rijks; al hebt ge Brussel, Berljjn, Parijs,
Stuttgart en Stockholm bezocht en naar eisch
bewonderd, voor een provinciaal, voor een buiten
man aan. Hjj neemt u kwaljjk, wanneer gij niet
eert en prjjst en in alle bjjzonderbeden wilt leeren
kennen al datgene, waardoor Amsterdam zich
onderscheidt van alle andere steden, al datgene
wat iemand alleen in Amsterdam kan aantreffen,
in het unieke Amsterdam, gelijk een verzamelaar
van oud porselein of een bibliophile u met goed-
aardigen dédain beschouwt, als ge niet opgetogen
staat voor het eenige en aleenige, misschien slechts
daardoor uitmuntende exemplaar zijner collectie.
Zoo ge slechts oog hebt voor het Amsterdam
sche, zoo ge slechts geestdrift toont voor het
legendarische der Amstel veste, hebt ge het hart
van den Amsterdammer gestolen. Gaarne ver
strekt hij alle, ook de uitvoerigste en meestal
sfinxachtige inlichtingen (hjj vergeet dat ge de
legenden der stad niet kent)hjj wijst u te recht
op een grootvaderljjken toon, waarin het accent
der vreeze, dat ge soms reeds te modern zjjt om
het antieke te kunnen bewonderen, onmiskenbaar
is. Met eene bonhomie, die slechts hier en daar
ten plattenlande nog haar weerga vindt, ruimt
bjj zjjne plaats in, opdat ge beter zoudt kunnen
zien en bewonderen en geeft u overal le premier
pas.
Toch terzelfder tijd spreekt hjj als over iets
zeer gewoons, over de monumentale gevaarten,
de meest nieuwe gewrochten van onzen tijd, die
bjj in de versch aangebouwde gedeelten en overal
waar een toeval een open ruimte schiep in de
oude stad, de eigenlpke city, als bjj too verslag
heeft doen verrijzen.
Te midden van alle feestdrukte, van den alge-
meenen jubel, die zoo spontaan de meest ver
schillende bljjken gaf van aanhankelijkheid aan
ons Vorstenhuis, vergat de Amsterdammer zijn
gewoonten niet. Een teeken ook dat deze feesten
het gevolg waren van 't initiatief der bevolking.
De mooiste tropee of eereboog kon hem niet
weerhouden om bjj honderden te gelijk te gaan
zien of een boog geladen zolderschuit wel onder
de een of andere sluis door kon en menig vreem
deling keek zpn oogen uit om gewaar te worden,
Johanna en Ceril betaalden al de rekeningen en
hielden de zaken gaande. Zij werkten hard en
waren uitstekende, brave meisjes. Johanna, leelijk
en alledaagscb, met een groot fonds van gezond
verstand en gevoel. Gerile eenvoudig, naïet en
mooi ofschoon niet te vergelijken met Magda,
behalve wat de blankbeid en zachtheid van baar
perzikachtig gelaat betrof.
Cerile was verloofd met Horatius Clinton en
zij vormden een heel knap paar. Clinton was
een fatsoenlijk, beminnelijk, achtenswaardig jong
mensch, ofschoon bij er niet zoo krachtig en flink
uitzag, als ik het gaarne in een man zie. Zijn
haar was glanzig en krullend en er viel een lokje
op zijn voorhoofd. De letter R kon hij niet
uitspreken. Maar ik gelood dat het geen affec
tatie bij hem was en dus moet men om die reden
geen kwaad van hem denken, Hij was artist en
schilderde mooie gezichtjes. Hij verdiende veel
geld met het schilderen vau bonbondoozen, ofschoon
hij het geheim trachtte te houden, vreezende dat
dit soort van werk vernederend voor zijn naam
als artist was. Maar het stelde hem in staat om
zijn moeder en zuster te onderhouden en Cerile
mettertijd een thuis te kunnen bezorgen en dat
was meer dan Potter Goddard ooit zou hebben
kunnen doenDus vind ik dat hij verkeerd deed
met op bonbondoozen te smalen.
Johanna was niet verloofd en had in dien tijd
ook geen enkelen aanbidder.
„Magda en Cerile moeten eerst trouwen,
voor dat iemand naar mij kijkt," placht zij te
wat daar toch wel te aanschouwen zou wezen.
Dezelfde Amsterdammer, die bp duizenden en
in een beau désordre op een drafje, de deftigste
heeren vaak in 't eerste gelid, u kon medesleepen
om op een gegeven punt een paar havenlooze
knapen met oranje-petjes en roodwitblauwe vlag
getjes te zien voorbijtrekken, plaatste zich statig
en haie, wanneer H. M. en het prinsesje, in een
open rptuig (ondanks den schralen en verkleu-
menden Noordewind) voorbjjreden en salueerden
met den zwier en de disinvollura van een kamer
heer.
Uit Vlissingen schrijft men ons
In eene gisteren avond gehouden zitting der
kamer van koophandel en fabrieken alhier hoofd
zakelijk bijeengeroepen ter bespreking van de
voorgenomen regeling van den zomerdienst der
staatsspoorwegen, op de ljjn VlissingenRoosen
daal, is besloten dat de kamer zich zal wenden
tot den directeur der MiS tot Exploitatie van
Staatsspoorwegen, om hem de bezwaren tegen die
regeiiDg kenbaar te maken en hem te verzoeken
de belangen der stad Vlissingen en andere bij die
ljjn belanghebbende plaatsen, zooveel mogelpfe te
willen bevorderen.
Afschrift van dit echrpven zal gezonden worden
aan den minister van waterstaat enz., den raad
van toezicht, de kamers van koophandel te Mid
delburg, Amsterdam, Rotterdam en 's Hage en de
vertegenwoordigers voor Zeeland ter staten-gene-
raal.
Uit Yersebe schrpft men ons
Maandag avond hield de gemeenteraad eene ver
gadering, waarin het bericht werd voorgelezen dat
ged. staten hunne goedkeuring hebben gehecht
aan het kohier van den hoofdelpken omslag voor
1887, vastgesteld tot een bedrag van 6848.85$,
Pk de verordening betreffende basardspelen op
den openbaren weg hebben ged. staten een kleine
wijziging voorgesteld, welke door den raad met
algemeene stemmen werd aangenomen. De ver
ordening luidt nu ongeveer „Behoudens de toe
passing van art. 457, 2e al. van het wetb. v. straf
recht, is het spelen met of om geld verboden op
de voor publiek verkeer bestemde straten, wegen
en pleinen, alsmede op de daarop uitloopende
stegen, sloppen en voetpaden, in zoover deze niet
zpn afgescheiden."
Burg. en weth. stelden voor op de begrooting
eene som van 75 uit te trekken voor het
schoonhouden van het gemeentebuis, hetwelk
weldra door den secretaris verlaten en daarna
inwendig verbouwd zal worden.
Een paar leden gaven in overweging liever een
huisbewaarder er in te plaatsen een ander stelde
voor het alg. armbest., hetwelk ook in het ver
bouwde gemeentehuis zal vergaderen, in de kosten
van het schoonhouden te doen bpdragen. Dit
laatste werd aangenomen.
Aan een verzoek der heeren Sal berg c. s. om
adhaesie met het door hem aan den minister
gerichte adres betreffende de zomerdienstregeling
zeggen.
Bet liet zich aanzien dat Cerile het eerst zou
trouwen; maar ik geloof dat zij ter wille van
haar tamilie het huwelijk uitstelde. Haar ver
diensten met die van Johanna vereenigd waren
juist genoeg onr van te levea. Alleen zou Johanna
het geheele gezin niet hebben kunnen onderhouden.
Magda gaf mij dit op zekeren middag, toen wij
alleen waren, te kennen.
„Cerile zou morgen kunnen trouwen als zij
wilde," zei zij; „maar zij werkt als een slavin en
klaagt nooit altemaal omdat o, ik deug
nergens voor!" daarop snelde zij naar boven,
haalde haar viool en studeerde drie weken lang
heel hard.
Zooals Johanna betoogde, was het niet mogelijk
voor haar om pianoles te gaan geven. Zij was
zoo mooi, dat zij zeker in moeielijkheden zou
komen. Zij kon niet helpen, dat iedereen verliefd
op haar werd. Zij kon niet bij een familie in
betrekking gaan en op scholen moet men voor
zichtig zijn. Dat was altemaal niet de schuld
van Magda.
Het was heel waarschijnlijk dat zij wel spoedig
zou trouwendoch van haar zestiende jaar af
was zij steeds door bewonderaars omringd ge-
weeBt, maar had nog niemand gevonden met
wien zij zich had willen verloven.
„Ik weet niet, wet mij scheelt," zei zij als
zij in een neerslachtige bui was, „Ik tracht het
goede te doen en doe altijd verkeerd. Ik kan
zelfs niet genoeg van iemand honden om zjjn
op het Zuidernet der staatsspoorwegen, werd met
algemeene stemmen voldaan.
Met 5 tegen 1 stem werd besloten het reglement
van orde te herzientot leden der commissie
daarvoor werden door den voorzitter aangewezen
de heeren Sauer, Yan der Burght en Sinke.
Vervolgens gaf de voorzitter zpn leedwezen te
kennen over het ontslag van den heer Schipper
als wethouder en raadslid en vroeg of deze niet
zoo goed zou willen zpn de beweegredenen daartoe
op te geven. De heer Schipper voldeed daaraan
en zeide dat het in de vorige vergadering genomen
besluit om aan behoeftigen het waarnemen hunner
godsdienstplichten voor te schrpven op straffe van
hen honger te laten lflden, zoozeer met de grond
wet en met zijne beginselen strijdt, dat hij aan
de uitvoering daarvan niet kan medewerken.
De voorzitter hoopt dat weMra de kiezers uit
spraak zullen doen in dien zin, dat men de ge
waardeerde hulp van den heer Schipper niet zal
behoeven te verliezen. Verder verwacht hp dat
de bewuste dwang niet zal worden goedgekeurd
en om eene zoodanige verwerping van hooger hand
te voorkomen, wilde hij het besluit weder intrekken.
Hieraan werd met 4 tegen 2 stemmen voldaan.
Nadat nog een stembureau voor de verkiezing
op Woensdag 27 April was gekozen, werd de ver
gadering gesloten.
Met ingang van 1 Juni a. s. is tot brieven
gaarder te Scherp misse benoemd M. Marijs, thans
brievengaarder te Kruiningen, terwpl de brieven
gaarder van Hansweert J. Poleij met dienzeifden
datum te Kruiningen geplaatst wordt, zoodat de
vereeniging van po»t- en telegraafdienst te Hans-
weert met 1 Juni kan geschieden.
Aan den polder Oud-Kempenshofstede is
naar men ons nit St. Maartensdpk schrpft
eene oeverafscbuiving ontstaan in peilraai 12a
over 80 M. lengte en 20 M. breedte. Gevaar
voor den waterkeerenden dijk bestaat echter niet,
daar de oever ter plaatse van den val nog altjjd
ruim 170 M. breed is.
Door den minister van oorlog zijn benoemd bjj
de militaire school te Haarlemtot directeur de
kapitein der infanterie L. De Vlaming en tot
leeraar bij die inrichting de Is luitenants der in
fanterie B. W. Mensing M. H. Spruyt, J. H. De
Wildt en A. A. Van Schilfgaarde.
De vergadering van aandeelhouders van het
D gblad van Zuid-Bolland en Gravenhage heeft
den heer F. baron Van Hog^-ndorp Damastot
hoofdredacteur van dat blad benoemd.
De burgemeester van Amsterdam heeft aan de
burgerjj den dank des konings gebracht voor de
vele en velerlei blijken van liefde en trouw, het
vorsteljjk drietal bewezen.
Daarin wordt o. a. gezegd dat Z. M. het zeer
heeft betreurd, dat zpn gezondheidstoestand hem
langdurig rjjden verbood, zoodat hjj niet in staat
is geweest om alle versieringen, ter eere van hem
vrouw te willen worden."
Die neerslachtige buien bad zij vaak, De meeste
menschen zagen haar als zij vroolijh, opgewonden
was en bielden haar voor dartel en onbesuisds
Maar ik weet dat ze meer ongelukkig dan vroo
lijk was.
En menigeen zou zeggen zij vei diende ook
ongelukkig te zijn, meenende dat zij lui, ijdel en
lichtzinnig was. Maar d.it was mijn gevoelen
niet. Ik zeg dat mooie vrouwen eer te beklagen
dan te benijden zijuen na een goed hart is de
grootste zeg n, die een jong meisje kan te beurt
vallen, een kuap, doch niet opvallend schoon
gelaat
Op zekeren dag, toen Magda haar partij in
„le Cerceau" van Heroid (vour viool en plano
gezet), goed gestudeerd had, vroeg ik aan Potter
of hij den volgeuden Maandag eeus thuis wilde
blijven om haar te hooreu spelen, bij wijze van
aanmoediging. Hij beloofde het en daar het
's Maandags stortregende hield hij zijn belofte.
Wij maakten een muzieklessenaar van een ezel
en plaatsten dien midden in de kamer, waar
Magda wilde staan. Ik ging naar de piatio en
Potter nam plaats op de zwarte kist, die zijne
schatten bevatte. Magda was dien dag zeer
opgewekt eu toen zij een weinig ter zijde van
den ezel stond, tintelde baar jeugdig gelaat van
blijdschap eu vreugde.
Potter was zeer trotsch op zijn dochter en be
minde haar op zijn zelfzuchtige manier en terwijl
hjj zijn pijp stopte, zag bjj haar met half gesloten
