Donderdag
23 December.
m" r»u^4
iw Jaargang.
1880i
in
1 FEUILLETON.
MEVROUW JENKINS,
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco 3.50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentiën 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten, enz.: van 1-7 regels 1.5ü
iedere regel meer 0.20.
Groote létters worden berekend naar plaatsruimte.
Zaterdag a., eersten Kerstdag, zal geen
nommer van ons blad verschijnen.
Wij maken hen, die bij Voorkeur hunne
advertentiën in het Maandag-nommer van
ons blad, dat Zondags gelezen wordt, plaat
sen, hierop opmerkzaam. Men gelieve die
dus deze week uiterlijk voor V r ij d a g a,,
des namiddags te twee uren, te doen be
zorgen.
De Administratie.
Middelburg 22 December.
Het bleek mijnheer Shuttleworth te zijn, die
MIDRELBIRGSCHE COURANT.
w
Agenten te Vlissingen: P. Gr. de Vet Mestdagh Zoon, te Goes: A. A. W. Bolland, te Krniningen: F. van dek Peul, te Zierikzee: A. C. de Moou,te TholenW. A. van Nieuwenhuijzen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parjjs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Dahbe Cie., John F. Jones, opvolger
De van heden tot het einde van dit 'jaar ver
schijnende nommers van ons blad worden kos
teloos toegezonden aan allen die zich tegen
1 Januari 1887 daarop abonneeren.
De burgemeester en wethouders van Middelburg
brengen, ingevolge art. 5 der drankwet, ter open
bare kennisdat bij hen is ingekomen een ver
zoekschrift van JACOB DE JONG, waarbjj hjj
vergunning vraagt om in het perceel op den
Noordweg letter R, n° 68a, den kleinhandel in
sterken drank van af den 1 Januari 1887 te mogen
voortzetten.
Middtlburg, den 21 December 1886.
De burgemeester en wethouders voornoemd,
F. ERMERINS L. B.
De secretaris,
A. DE VULDER VAN NOORDEN.
De Asser Crt wijdt eene beschouwing aan de
smokkelarij op onze grenzen. Zij deelt daarin
o. a. het volgende mee
In benden van 20 a 30 man sterk, allen beladen
met spiritus (of juister: foezel), komen de smok
kelaars uit Pruisenze doorwaden vaarten, kanalen,
slooten; gewapend met geweer en pistool gaan
ze vooruit. Wat zullen nu enkele rjjksambtenaren
doen tegen zulke benden Zich laten doodschieten
in ongeljjken strjjd Dit zou het gevolg wezen,
als zij handelend optraden. Van daar dat men
op de grenzen van Groningen en Drenthe letterlyk
den spot drijft met de rjjksambtenaren.
Volgens het gezegde van een smokkelaar zou
men het bedrjjf niet zoo brutaal durven uitoefenen,
indien hier overal op de grenzen zulke kerels
waren als door Pruisen ter bewaking van de grens
zijn aangesteld. Het blad wjjst voorts op de
bezwarende bjj-omstandigheid, dat kinderen van
elf jaar en daarboven door hebzuchtige of aan den
foezel verslaafde ouders voor het smokkelen
woraen gebezigd. Duizenden liters foezel worden
op die wjjze uit Pruisen over de grenzen gebracht.
uit het Engelsch door
JOHNNY LUDLOW (Mrs. HENRY WOOD.)
MINA.
I.
„Zou ik gaan Ik wil wel."
„GaanNatuurlijk moet gij gaan," zei de
oude heer den brief ueerleggeude.
„Het zal heel goed voor u zijn, Johnny. Wij
zeiden gisteren juist, dat gij eens een verandering
moest hebben," zei mevrouw Todhetley.
Ik was in den laatsten tijd niet wel, niet sterk
geweest. Ik had meer hoofdpijn dan gewoonlijk
en Duff ham zei dat mijn pois slap was. Dus
scheen die brief van dr. Knox te Leffoid, die er
op aandrong dat ik bij hem zou komen logeerem
juist van pas te komen. Jeannette had er een
postscriptum bijgevoegd: „Gij moet komen, Johnny
Ludlow, al was het alleen om mijne twee kindertjes
te zien, en gij moogt niet korter blijven dan een
maand." Tod was niet thuis; hij logeerde in
Leicestershire. Na drie dagen ging ik gepakt en
gezakt op reis. Eerst naar Worcester en toen
regelrecht door naar Lefford. De reis scheen mij
reeds goed te doen. Het was een heerlijke lente
dag: de hagen begonnen te bloeien; viooltjes en
madeliefjes keken tusichen het mos uit.
Jeannette was al sedert vijt jaren met dr. Knox
j?u hoe dikwijls zjj mij ook te logeeren
Daarbjj komt nog, dat de foezel zelf een pest is
voor de bevolking, omdat zij meer dan jenever
of brandewijn den geest verstompt en, wegens
den lagen prijs, het verbruik er van kolossaal is.
Zij beveelt aan: 1° scherpe bewaking van de
grenzen door mannen, sterk en talrjjk genoeg om
werkelijk te kunnen waken en de smokkelaars,
als zjj weerstand bieden, te kunnen arresteeren
2° pogingen om Pruisen te bewegen, een wet in
't leven te roepen, waarbij verboden wordt, aan
kinderen foezel te verkoopen.
In de gisteren avond gehouden zitting der Tweede
kamer werden de beraadslagingen ten einde ge
bracht over de amendementen van den heer
Reuther op de begrooting van Oorlog, betrek
kelijk de weder-opheffing van de militaire school
te Haarlem. De heer Zaaijer en de minister heb
ben het regeeringsvoorstel verdedigd als een
aanbevelenswaardig middel tot aansluiting van
het militair onderwijs aan het middelbaar onder
wijs, terwijl de minister nogmaals op de dringend
noodzakelijke aanvulling van het incompleet van
officieren wees, vooral nu de korpsen in den laat
sten tijd zoo onvoldoende aspiranten opleveren.
Eene volledige regeling van de opleiding van
officieren werd door den minister toegezegd bjj
de aanstaande nieuwe regeling van het onderwijs
aan de militare academie.
Het eerste der reeks amendementen werd ver
worpen met 41 tegen 36 stemmen, waardoor
de overige vervielen.
Volgens het voorloopig verglag der eerste ka
mer over de suikerwet hadden eenige leden
met leedwezen opgemerkt, dat de min. in een zoo
aangelegen onderwerp niet het bewjjs had ge
geven van een gevestigde overtuiging en een vast
beginsel. Andere leden achtten zjjn houding ver
klaarbaar.
De meeste leden konden zich met de strekking
van het ontwerp vereenigenmaar de mate van
LU^xilioiu liwj»
Eenige leden verwachtten er geen groote resul
taten van, en h. i. was de vraag verklaarbaar,
of de maatregelen de suikercultuur in stand zullen
houden, en of bet althans, zoolang men niet weet
ot zij allen levensvatbaar zjjD, geraden is, de
suikerfabrieken op deze wjjze te helpen. Voorts
vroegen zjj, of men het uitvoerrecht weder zal
heffen als de toestand eens over 3 of 4 jaren
beter werden zjj zagen in de Bchorsing slechts
de afschaffing in beginsel van de nog onlangs
gehandhaafde rechten. Wat den cjjns aangaat,
bedongen in een contract dat voor de ondernemers
hoogst voordeelig was, uitstel van de betaling
daaraan ware h. i. verkieslijk geweest. Ook vroe
gen deze leden, hoe de min. het verlies van 10
millioen 's jaars denkt aan te vullen.
De meeste dier leden waren niettemin geneigd
voor het ontwerp te stemmen.
Andere leden ontkenden, dat de toestand in 5
jaren afdoende zal verbeteren, en betoogden dat
gevraagd hadden, was ik er nog nooit geweest.
Mijnheer Famhjn, de vroegere leermeester van
Arnold Knox en tbans zij a compagnon, bij wien
zij inwoonden, begon oud te worden en kon slechts
enkele oude patiënten meer bezoeken.
Het was een lange, vervelende reis, die veel
korter zou geweest zijn als wij rechtuit hadden
kunnen gaan zooals een vogel vliegt; maar de
trein maakt allerlei bochten, en ik moest wel
driemaal overstappen. De laatste paar mijlen had
ik alleen gezetendoch te Toome, het laatste
station voor Lefford, stapte er een oudachtig heer
met grijs haar in den wagen. Als echte Engelschen
spraken wij geen woord met elkaar totdat wij
ei adellik Lefford bereikten.
„Juist op tijd aan," riep de oude heer, naar
het verlichte station uitkijkende. „Het is op
slag van achten."
Nadat ik mijn valies gekregen had, zag ik uit
naar het koetsje van dr. Knox, dat mij zou komen
afhalen en ontdekte er spoedig een bij de vige-
lantes. Maar mijn medepassagier was mij reeds
voor en zei tot den koetsier:
„Ik daeht al, dat ik u zag staao, Wall.
Zeker bij toeval hier?"
„Ik wacht op een heer uit Worcester, mijn
heer," zei de man, zijn hoed afnemende. „Dr.
Knox kon zelf niet komen."
„Nu gij kunt mij ook wel meenemen, met
den heer uit Worcester," antwoordde de ander»
nadat hij het paard een beetje gestreeld had. Dus
stapten wjj samen in.
de fabrikanten veel hadden gedaan om hun
fabrieken te verbeteren. Wat het equivalent
betreft, deden zjj opmerken, dat zonder deze maat
regelen cijns en uitvoerrecht toch grootendeels
niet zouden zjjn opgebracht.
Een aantal leden constateerden, in deze voorstellen
slechts halve maatregelen te zien. Zij hadden
cijns en uitvoerrecht voor goed willen afschaffen.
Sommige leden oordeelden, dat de reg. bjj dezen
eersten slap niet mag blijven staan, maar nu ook
den suikeraccijns moet verbeteren, daar onze
wetgeving thans bepaald de Duitsche anti-kolonial6
suikerpolitiek in de hand werkt.
Men sprak den wensch uit, dat de reg. ook zou
letten op den politieken toestand in de vorstenlanden-
Tot lid van den raad der gemeente St Laurens
is met 21 van de 32 geldig uitgebrachte stemmen
gekozen de heer H. Yader.
De St. Ct bevat een kon. besluit van den 13
December 1886, houdende bepalingen omtrent het
gebruik van maltose in bierbrouwerijen.
Den 18 December 1886 is door Zr M" gezant te
Brussel met den minister van buitenlandsche
zaken van Z. M. den koning der Belgen eene
verklaring onderteekend betreffende maatregelen
tegen den zoogenaamden handel in jeugdige
vrouwen en meisjes.
Ter aanvulling van het gisteren aan de Ind.
Mercuur ontleende omtrent het vervoer van
Sumatra-tabak naar het moederland, diene, dat
de firma H. van Leeuwen Cie. voor hare con
signation en voor de onder hare directie staande
Deli-compagnie, en verder nog de Deli-Batavia-
maatschappjj met de Norddeutsche Lloyd contrac
teerden voor het vervoer van de Sumatra-tabak
naar Amsterdam via Bremen of Antwerpen. De
andere importeurs bleven bjj het oude stelsel van
rechtstreekschen invoer. (IV. v. d. D.)
Aan het verslag van den raad van beheer der
kon. vereeniging Het Nederlandsch Tooneel, uitge
bracht in de algemeene vergadering van deelheb
bers op 29 November jl., is o. a. het volgende
Ontleend -.
»Wjj hebben het voorrecht ditmaal op eenigszins
betere uitkomsten te mogen wjjzen dan het vorige
jaar. Had onze vereeniging geen zwaarwichtige
verplichtingen te vervullen gehad jegens „de
Vereenigde Rotterdamsche tooneelisten", verplich
tingen waarover ons laatst uitgebracht verslag
handelde, de uitkomst zoude, ook wat het stoffe
lijke betreft, zeer bevredigend mogen heeten.
»Op ds exploitatie werd in 1884/85 verloren
ƒ10.858,501, in 1885/86 verdiend ƒ452.62, een
voordeelig verschil dus van 11.311.12$.
»Die winst van 452.62 zou, indien de tegenover
Rotterdam aangegane overeenkomst, welke met
uit0 Aug. 1888 eindigt, niet had bestaan, zjjn ge
klommen tot ƒ15.553.60. Evenwel verlieze men
met de zuster van Famlijn getrouwd was. Hij
vertelde mij, dat de Famlyns niet wisten, dat hij
dien avond kwam. Hij was opweg naar een zieken
bloedverwant, heel ver weg, en had een kleinen
omweg gemaakt om een nacht te Lefford te
kunnen doorLrengen.
Jeannette kwam aan de deur en my nh er Fam
lijn volgde haar. Hij zag er slecht uit en leek
veel ouder dan hy was. Sedert den dood van
zijn zoon is de zonneschijn uit zijn leven ver
dwenen. Zy waren zeer verbaasd mynheer
Shuttleworth met mij te zien komen.
Jeannette gaf ons ontelbare kopjes thee en
overlaadde ons met lekkernijen. Behalve dat zy
eeu weinig minder mager was dan vioeger, zag
ik weinig verandering aan haar. Haar zoontje
Arnold was drie en een half jaar; het meisje
Margare*ha begon net te loopen.
„Nog nooit waren er zulke kinderen op de
wereld, als gy Jeannette wilt gelooven," zei
Famiyn, haar teeder aanziende, want hy beminde
haar als zijn eigen dochter en zy bloosde, ver
legen lachend.
„Gy Vraagt niet naar mijn eenige dochter,1'
viel mijnheer Shuttleworth in „die is nu vier
jaar. Een wonderkind. Andere kinderen zijn
niets by haar vergeleeken; dat zegt Bessy ten
minBte. Bessy is al te gek met dat kind, Famlijn.''
De oude man schudde het hoofd. Eensklaps
dachten wij aan het eenige kind, dat hij verloren
had, en spraken van iets anders.
„En vertel mij nu eens van alles," zei
Shuttleworth, een sigaar opstekende, toen wij
niet uit het oog, dat de zware verliezen op de
Rotterdamsche exploitatie geleden, een groot deel
van ons waarborg-kapitaal verslonden en onze
financieele toekomst verdonkeren.
sToeh bljjft het straks aangevoerde getuigen,
dunkt ons, dat de exploitatie van het Nederlandsch
tooneel te Amsterdam, mits de steun van Z. M.
onzen geëerbiedigden koning haar bljjve verzekerd,
levensvatbaarheid heeft."
Deze bewering wordt door cijfers nader toe
gelicht.
Opmerking verdienen nog de volgende regelen:
»Het publiek, zoowel hier als elders, bleef den
arbeid onzer artisten waardeeren.
„De drukst bezochte voorstellingen goiden echter
niet altijd de beste kunstwerken. Wie, zooals
wij, herhaaldelijk in aanraking komen met het
schouwburgpubliek, weten hoe zelden de zeer
verscheiden ontwikkeling kan worden bevredigd,
en dat eene veel bewogen handeling en een schit
terend décors meer vermag, dan de beet gestileerde
dialoog en de fijnste karakterschildering. Een
goed deel onzer recettes danken wij dan ook aan
de opvoering van stukken zonder literair gehalte.
Toch konden wjj er voor zorgen, dat de zoodanige
slechts eene kleine plaats op ons repertoire in
namen en meer dan opgewogen werden door tal
van goede, ja soms voortreffelijke tooneelwerken.
»Tot de opgevoerde nieuwe stukken behooren
ook eenige oorspronkelijke. Met genoegen ver
melden wjj, dat het aantal bruikbare toeneemt,
en dat in het loopende tooneeljaar er eenige zullen
worden opgevoerd, waarvan wjj goede verwach
tingen koesteren."
Wat de gemiddelde opbrengst der voorstellingen
betreft, evenals ieder jaar spant Gijsbrecht van
Aemstel met Kloris en Roosje de kroon met eene
gemiddelde opbrengst van 940.46 per avond,
Daarop volgen Richard III met 791,82, De
Acrobaat met 717.47. Gier WaUy_ met f 716.96,
Paljas met 699.81, Men zegt met 658.81, De
Bibliothecaris met 641.50 enz. Het minst bracht
rif
per
$BQxter van Fabrieius 0ü: gemiddeld 81.28
Een schema van een plan tot organisatie VÜff
het kadaster is thans door den heer W. O.
Revius de Brouwer, daartoe aangezocht, aan de
leden der Tweede kamer toegezonden.
Dit plan komst in hoofdzaak hierop neer.
Slechts drie Haagsche hoofdambtenaren behoeven
onderling van functiën te verwisselen. De inge
nieur van het kadaster in de residentie worde
hooldinspecteur van het kadaster, belast inet de
afdeeling kadaster aan het departement van
financiën. De ingenieur „in algemeenen dienst"
trede in zijn plaats, terwyl de inspecteur van het
kadaster, met behoud van dezen titel, de plaats
inneme van voornoemden hoot ambtenaar „in
algemeenen dienst" (herziening der belastbar©
opbrengst).
De hypotheekbewaarders worden, onder dank
betuiging, yan hun functiën bij het kadaster
na den maaltijd osa den haard gingen zitteit.
terwyl Jeannette de logeerkamer in orde ging
maken, of misschien wel hare slapende kinderen
bewonderen.
„Ik ben blij dat gij de gemeente-praktijk
hebt opgegeven,"
„Er is behalve dat genoeg te doen; de
praktijk neemt dagelijks toe, Arnold is zoo
bemind," zei Famlijn.
„Hoe maken al de oude patienttn het?"
„Dat is een veel omvattende vraag," kei
Famlyu lachend, „Sommigen maken het heel
goed en er zyn er natuuilijk eeu paar gestorven."
„Is Dochett nog by u?"
„Neen, die is in Londen aan het St. Tho-
mashospiiaal» Sam Jenkins is in zijn pia^ts ge
komen. Een knappe jongen; meer waard dart
tweeDochetts.
„Wie is Sam Jenkins?"
„Een neef van mevrouw Jenkins weet ge
nog wel? Of liever van haar overleden man."
„Of ik mij mevrouw Jenkins herinner!" zei
Shuttleworth lachend. „Hoe maakt zij het? Rijdt
ze nog altyd door de straten in dat rijtuig met
roode wielen, schitterend als de opgaaude zon?"
„Mevrouw Jenkins is niet wel," antwoordde
Famlijn ernstig. „Ik maak my ongerust o ver haar."
„In hoe verre maakt gy u ongerust over
haar
„Hoofdzakelijk omdat ik niet kan nagaan
wat haar scheelt."
(Word vervolgd.)
