N'259.
ISC
1886)
Woensdag
3 November.
Middelburg 2 November.
FEUILLETON.
HIJ DIIRFT NIET!
Dit blad verschijnt dagelijks;
met uitzondering van Zon- en Feestdagen;
Prijs per 3/m. franco 3.50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent
Advertentiën 20 Cent per regel;
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten, enz.: van 1-7 regels ƒ1.50
iedere regel meer 0.20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Veemarkt te Middelburg
MIDDELBURGSCHE COURANT.
Agenten te Vlissingen: P. G. de Vet Mestdagh Zoon, te Goes: A. A. W. Bolland, te Krniningen: F. van dek Peul, te Zierikzee: A. C. de Mooij, te TholenW. A. van Nieuwenhuijzen.
Hoofdagenten voor het Buitenlandte Parjjs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Dahbe Cie., John F. Jones, opvolger
Donderdag den 4 November 1886, van des voor-
middags 8 tot des namiddags 4 uren.
De burgemeester en wethouders voornoemd,
P I C K
De secretaris,
A. DB VULDER VAN NOORDEN.
Met belangstelling zullen zeker velen te Mid
delburg en waarschijnlijk ook te Vlissingen het
optreden van den heerB. H. Heldt, den volksman,
lid der Tweede kamer, op aanstaanden Zaterdag 6
November tegemoet zien; naar wij vertrouwen
niet het minst de handwerkslieden, voor wier
belangen hij zich jaren lang reeds door woord
en geschrift in de bre» stelde en die ook hjj on
getwijfeld bij voorkeur onder zjjne hoorders zal
opmerken.
Wjj verwachten daarom dat door hen vooral
gebruik zal worden gemaakt van de gelegenheid
om die voordracht bjj te wonen; de toegang tot
het Schuttershof zal voor ieder, naar wij meenen,
tegen 10 cent per persoon, worden opengesteld.
De heer Heldt zal dan de Arbeidswetgeving
behandelen; een onderwerp dat tegenwoordig meer
dan ooit aan de orde is en de belangstelling ver
dient van allen, die hunne aandacht schenken
aan de arbeidersbeweging, welke zich alom open
baart.
Naast de werklieden hopen wij verder Zater
dagavond alle rangen en standen vertegen
woordigd te zien onder bet gehoor van een man,
die door zijne helderen en kalmen betoogtrant, zjjn
eenvoudige maar aangename voordracht, zijn
auditorium weet te boeien.
Wij berinneren ons nog, hoe hij eenige jaren
geleden bjj zjjn optreden te Goes door een en
ander all?r sympathie verwierf.
Zaterdagavond zal er tevens gelegenheid gege
ven worden tot debat, waardoor ieder in de moge
lijkheid wordt gesteld gewenscbte inlichtingen te
bekomen.
Moge het den heer Heldt Zaterdag hier en
Zondag te Goes niet aan belangstelling ontbreken*
De redactie van het Dagblad willen wg even
opmerkzaam maken, dat de inlichtingen, die haar
omtrent de Ommerschans verstrekt zijn, reeds
verleden jaar in de nommers van 26 tot en met
28 Aug. van de Midd. Ct zijn meegedeeld.
Wij vestigden daarom onlangs de opmerkzaam
heid op die Brieven uit de Ommerschanswelke
eertjjds reeds de aandracht trokken maar nu te
meer, na al betgeen omtrent de inrichting daar
wordt geschreven, wel verdienen herlezen te worden.
Dat het Dagblad zoo beleefd is mee te werken om
die in nog ruimer kring bekend te maken is zeker
te prijzen.
Cit de Beiersche hooglanden
van B. RAUCHENEGGER.
De proponent in de dorpskerk te Thalhausen
had zooeven „Amen" gezegd en terstond stroom
den de menschen als een bijenzwerm de kerk
uit. De meesten hebben natuurlijk altijd haast
en zoodra het uit is, maken zij dat zij wegkomen,
terwijl zij bij het binnengaan steeds op het
laatste gelui wachten. In wereldsehe zaken geven
de boeren nooit meer dan hoognoodig is en ia
het kerkelijke doen zij hetzelfde. De ongedul-
digsten bij bet verlaten van het bedehuis zijnde
opgeschoten jongens, omdat zij bij den kerkhofs-
muur op schildwacht moeten staan om bunne
liefjes en de andere meisje te laten passeeren.
Zij deelen zich in twee gelederen en vormen dus
e-n soort van straat, waar de deerntjes door
r. neten. Ergens anders zou dit niet gaan, maar
hier zijn twee omstandigheden, die den toeleg der
ondeugende jongens in de hand werken. Vooreerst
ui ejen de arme kinderen toch de kerk uit en er
is geen andere uitgang en ten tweede komt
niemand op het denkbeeld dat het „laten door-
lcopen" op zulken gewijden grond met een
bijbedoeling zou kunnen geschieden, te meer daar
dominé juist, in den middagdienst, de jongelui
gewoonlijk geducht de les leest dan zal toch
niemand zoo onbeschaamd zijn om terstond weer
Eigenaardig echter dat hetgeen het Haagsche blad
als de door hem verkregen inlichtingen meldt,
bjjna letterlijk op een enkele kleine verande
ring in sommige zinnen na bevat hetgeen in
ons nommer van 28 Aug. van verleden jaar reeds
voorkomt.
De berichtgever van het blad heeft zeker ver
geten de redactie te melden, dat hjj ze aan die
brieven ontleende.
Uit Vlissingen schrijft men ons
Heden had alhier de teraardebestelling plaats
van den zoo onverwacht aan zijnen werkkring en
zijne betrekkingen ontrukten commissaris der
loodsen, bij het Nederlandsch loodswezen, den heer
E. W. Fabritius.
Te half elf verzamelde zich aan het sterfhuis
eene schare van belangstellenden en genoodigden
om aan den waardige overledene de laatste eer
te bewijzen. Onder dezen merkte men op de
beide inspecteurs over het Nederlandsch en het Bel
gisch loodswezen, de heeren Spanjaard en Van
Schooten, in groot uniform, de collega's en mede
ambtenaren van den overledene bjj de beide
loodsadministratiën, den havenmeester bjj het
kanaal van Walcheren, Brincherink, den sluis-
meester Ouwehand, den directeur bjj de provin
ciale stoomvaartmaatschappij Chevalier, alle drie
oud-gezagvoerders ter koopvaardjj, de gezagvoerders
bij de maatschappij Zeeland, Joha en Brouwer,
het beschikbare personeel van de beide loodswe
zens en tal van viienden en bekenden.
In plechtigen optocht begaf men zich te elf
uren grafwaartsVoorop de ljjk wagen, de kist
gedekt door de Nederlandsche vlag, terwijl de
slippen van het ljjkkleed werden gedragen door
vier schippers le en 2e klasse bij het Nederlandsch
loodswezen, daarachter de dragers, allen zee- en
binnenloodsen bjj dien dienst, eene volgkoets met
de bloedverwanten, en achter dezen de "beide in
specteurs over het loodswezen en verdere hier
boven genoemde personen: terwijl de stoet gesloten
werd door het loodapersoneel, met hunne met
floers omtogen vaandels.
Aan de laatste rustplaats gekomen, terwjjl de
ljjk baar bjj de geopende groeve geplaatst werd
schaarden allen zich daar rond, en sprak de
kapitein ter zee Spanjaard, inspecteur over het
loodswezen, bet volgende:
«Mijneheeren
Nog een paar minuten en eene treurige plechtigheid
is volbracht en daarmede een braaf man en een gelukkig
huisgezin minder op de wereld
Voor dat wij van hier gaan, is het voor mij eene
behoefte een laatsten afscheidsgroet te brengen aan den
man, dien ik in den betrekkelijk korten tijd, dat ik met
hem heb mogen werken, heb leeren hoogachten en waar-
deeren, als een degelijk en flink ambtenaar, in wien ik
een vriend, de maatschappij een nuttig lid en het vader
land een uitstekend dienaar verliest.
En hoe bemind hij zich in den korten tijd van zijn
verblijf alhier heeft weten te maken bij het loodsperso-
neel, waarvan hij de chef was, bewijst uw aller tegen
woordigheid en de zoo oprecht gemeende bljjken van
aan een paar schitterende oogen, een net figuurtje
of een zoldervenster te denken. Zoo heel onaan
genaam vonden die meisjes die gewoonte eigenlijk
niet. Meestal liepen zij twee aan twee, glim
lachend en vriendelijk groetend door die levende
hegof zij stapten parmantig en nuffig langs de
jongens heen, vast overtuigd dat zij door haar
kleeding, houding en schoonheid indruk maakten,
Denkt men misschien dat een boerendeern niet
coquet kan zijn? O, integendeel! een eigenschap,
die elke vrouw aangeboren is en die niet altijd
in laakbare zwakheid behoeft te ontaarden, ver-
loehent zich bij geen enkele dochter Eva's, zij
moge in een hutje of in een paleis thuis behooren.
Wij hebben hier terstond een voorbeeld aan Moni,
de dochter van den vetweider, die thans aankomt.
Zij bidt altijd nog iets langer dan de andere
meisjes; niet omdat zij den bewusten parade-
marsch liever alleen wil afleggen. Daar verschijnt
zij op den drempel, dien zij langzaam overschrijdt
terwijl zij, als verblind door het daglicht, haar
kerkboek boven de donkere wenkbrauwen houdt
en hare blikken snel over den groep der jonge
lingen laat glijden.
Daarop slaat ze de oogen zedig neer, legt de
handen overelkaar en trippelt met kleine stapjes
voort. De jongens stooten elkaar met de elle
bogen aan en fluisteren„Daar komt MoniWat
zien ze haar allen aan! Zij voelt die oogen
letterlijk op zich branden, want er komt een blos
op hare wangen en om haar mond speelt een
nauw merkbaar glimlachje.
innige deelneming, door dat gansche personeel der treurende
weduwe en den kinderen betoond.
En wat die vrouw en kinderen in hem verliezen, M. HJ
dat is niet te beschrijven; men moet hem in zijn degelijk
en innig gelnkkig huisgezin gezien en gekend hebben-
om dat maar eenigermate te kunnen gevoelen.
Na tal van jaren op de meest eervolle wijze verschil
lende schepen onzer koopvaardij-vloet te hebben gekom-
mandeerd en over het grootste Nederlandsche stoomschip,
de Prinses Amalia, van de maatschappij Nederland het
hevel te hebben gevoerd, zag hij eindelijk, na een kort
verblijf als commissaris der loodsen op Terschelling, een
zjjner vurigste wensehen vervuld, door een plaatsing te
Vlissingen, waar zijne kinderen goed onderwijs konden
ontvangenen waar hij, rustiger dan vroeger, en in de
blijvende omgeving van allen, die hem dierbaar waren-
nog zoo nuttig had kunnen zijn in eene betrekking, die
hij lief had en waarin hij zich met hart en ziel toelegde
om de belangen van het loodspersoneel met die van het-
'and te vereenigen en te behartigen.
Slechts korten tijd mocht dat duren, lang genoeg echter
om te maken dat zoowel zijne superieuren als zijne infe-
rieuren altijd met groote achting en oprechte toegenegen,
heid aan hem zullen blijven denken.
En niet alleen het personeel van het loodswezen za
dit doen, want het is op het mij gedane verzoek, dat ik
uit naam van de directie der stoomvaart-maatschappij
Nederland hier openlijk hulde breng, voor de vele en
goede diensten, door Fabritius aan die maatschappij be
wezen.
Die directie stelt er prijs op te verklaren dat ook hij
haar de nagedachtenis van hem, die eens een sieraad
barer maatschappij was, in hooge eer zal worden gehou
den, als die van een braaf en edel man, die door zijne
handelingen, door zijn ijver en plichtsbetrachting aller
hoogachting verdiende.
En aan u, zoon van den oyerledene, de schoone taak
de voetstappen uwb vaders te drukken; blijf de steun
uwer treurende moeder en zusters en blijf altijd den naam
waardig u door uw vader vlekkeloos nagelaten. Tot
wederziens, Fabritius, uwe assehe ruste in vrede!"
Menige traan in veler oogen leverde het bewijs,
dat de spreker de tolk was geweest van aller
gevoelens van liefde en achting voor den overledene-
Een zwager van den overledene, de heer Vonk uit
Alkmaar, een 75jarig grijsaard, dankte den spreker
en alle aanwezigen voor de blijken van toegene
genheid en deelneming dezer dagen en nu bij deze
gelegenheid zoo treffend betoond, en verzocht den
heer Spanjaard ook dien dank te willen over
brengen aan de directie der maatschappij Nederland.
Hierna sprak de heer Van Schooten, inspecteur
over het Belgische loodswezen, nog een hartelijk
en waardeerend woord over den overledene en
nadat de kist aan den schoot der aarde was toe
vertrouwd en eenigen der aanwezigen een schop
zand daarover hadden uitgestrooid, keerde men
in weemoedige stemming huiswaarts.
Men schrijft aan de Amst. uit Den Haag
Binnenkort mag worden verwacht'de indiening
van een wetsontwerp tot wjjziging der wet op
het notaris-ambt. Voor de samenstelling van dit
ontwerp is aan het ministerie van justitie gebruik
Maar het is dan ook een beeldschoon meisje!
Groot van gestalle, flink gebouwd, met een gezicht
als melk en bloed, pik zwarte, lange, dikke
vlechten ja Moni is een pracht van een kind J
Welk jong mensch zou haar niet met welgevallen
aanzien En een paar oogen had zijAls zij
iemand zoo doordringend aan zag, wat zij blik
semsnel kon doen, dan dacht menigeen. „Hé, ik
word er koud van
Moni liep tussehen de rijen harer bewonderaars
door, met de ongedwongenheid eener stadsdame
en beantwoordde slechts nu en dan een groet. Doch
toen zij het hek naderde, hief zij een oogenblik
het hoofd op en zag naar een grooten slanken
jongeling, die onverschillig tegen den kerhofsmuur
leunde en de kerkgangsters slechts ter loop gade
sloeg. Een paar vonken uit de schoone oogen
troffen den jonkman, die ze wel is waar opving,
doch niet van houding veranderde voordat Moni
voorbij was.
Toen zag hij haar echter na, alsof bij haar met
de oogen wilde verslinden eindelijk was zij
verdwenen; nu haalde hij zijn pijp uit den zak,
sloeg vuur en begaf zich langzaam op weg naar
de herberg. Het was Hart de smid, een jonge
bergreus, de trots van het dorp. Zijn gezond,
blozend gelaat verried levenskracht en goedigheid,
een blond kneveltje bedekte zijn bovenlip en zijn
dicht blond krulhaar zat als een bonte muts over
zijn jeugdig hoofd, dat er door al die krullen
nog veel jonger uitzag dan hij inderdaad was.
Hij was buitengewoon groot en sterk en zijne
gemaakt van het ontwerp des heeren Sannes en
van de daarin door den ontwerper in overleg met
de heeren Moll en Bodaan gebrachte wijzigingen.
Wat echter het ontwerp-Sannes bijzonder karak
teriseerde de poging om het bankieren van
notarissen te bestrijden zal in het regeerings-
ontwerp ontbreken. Wel zullen worden voorge
steld gemengde commissies van toezicht, voor elk
arrondissement bestaande uit den president der
rechtbank, een kantonrechter, een ambtenaar der
registratie en twee notarissen; daarin zal het
openbaar ministerie niet vertegenwoordigd wezen,
omdat men het minder juist achtte, toezicht op
te dragen aan wie bjj eventueels malversatiën
geroepen zouden zijn tot de vervolging. Voor
schriften omtrent de boekhouding der notarissen
zjjn ontworpen.
In een circulaire aan de besturen der gevalt»
genissen en huizen van bewaring heeft de minister
van justitie de bedoeling verduideljjkt van de
wetteljjke bepaling nopens de tweedaagsche water
en broodroeding der gevangenen. Bjj onafgebro
ken uitvoering van meer dan éen straf van ge
vangenis of hechtenis wil de wet alléén dan de
verzwarende bepaling doen toepassen bjj den
aanvang van eiken nieuwen straftjjd, wanneer
daarvan niet het gevolg is, dat gedurende meer
dan twee dagen achtereen of zonder tusschen-
ruimte van ten minste even zoovele dagen, het
gewone voedsel aan den veroordeelde wordt ont
houden.
Het schip, waarmede de Prins Hendrik, kapt.
Heemskerk, van Batavia naar Amsterdam,
binnenkomst te Aden in aanvaring is geweest,
was het Engelsche stoomschip Hubbock
De Prins Hendrik ligt aan stuurboordzijde van
achteren ingeloopen en bekwam belangrijke
schade.
Benoemd tot hoofdingenieur van den waterstaat
2e kl. W. J. S. J. Blom, thans ingenieur l8 kl.,
en tot ingenieur van den waterstaat le kl. P. W.
van der Sleyden, thans ingenieur 2a kl, Laatst-
noemde is, met intrekking van het hem bjj kon.
besluit van 11 April 1881 verleende onbepaald
verlof, in actieven dienst hersteld.
Onder den naam Centrale Vereeniging van
Nederlandsche Industrieelen heeft zich hier te
lande, naar men ons verzoekt te meiden, eene
vereeniging gevormd, welke zich in het bijzonder
ten doel stelt de belangen van Nederlandsche
inzenders op binnen- en buitenlandsche tentoon
stellingen te bevorderen. Zjj wenscht geenszins
onze landgenooten tot deelneming aan alle moge-
ljjke tentoonstellingen aan te sporen, maaralleen
daar, waar de industrieelen zelf eene deelneming
der Nederlandsche nijverheid gewenscht achten,
handelend en regelend op te treden, zonder eenig
oogmerk van winst, door middel van een bestuur,
door de industrieelen gekozen, en waarin de
voornaamste takken van onze njjverheid vertegen»
handen en voeten waren bijzonder ontwikkeld8
zijn vlakke hand had de grootte van een bord
en in zijne schoenen zou een zuigeling gemakke
lijk hebben kunnen slapen. Maar dat was, zonder
dat hij het zelf precies wist, het zwakke punt in
zijn jeugdig bestaan. Hij was een flinke kerel,
zooals er geen tweede in het dorp was, moedig
en cordaat, als het er op aankwam om zich onder
zijns gelijken te doen gelden. 'Onversaagd en
koelbloedig in gevaren, volbracht hij voor de
oogen zijner tijdgenooten menige heldendaadhem
was geen stier te wild, geen jager te slim, geen
pad te smal, niets te moeilijk. Hartle was overal
haantje de voorste alleen niet bij het dansen.
Daar speelde hij eigenlijk een treurige rol. Hij
kon met den besten wil zijne voeten niet zoo
vlug bewegen als een ander en was dientenge
volge een zeer middelmatig turftrapper. Hg kon
echter niet goed velen dat dat anderen hem in
iets de baas waren en dus danste hij in het ge
heel niet. Het eerste gevolg hiervan was dat hij
nooit nader in aanraking kwam met de meisjes
en volgens de algemeene meening niet eens een
liefje hadZulk een jongeling en dan nog geen
meisje Dat was ongehoordSommigen waren
er evenwel achtergekomen, dat Harti Moni gaarne
moeht lijden, maar nadat hij dit den kleedermaker
Lenz uit het hoofd gezet had, door hem drie
tanden tegelijk uit den mond te slaan, wilde
niemand he tmeer gelooven.
{Worat vervolgd
