N° 255.
1
V rijcla*
29 October,
FEUILLETON.
c
Middelburg 28 October.
EEN WONDERKIND.
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco 3.50.
Afzonderlijke nommers ziin verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentiën 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten, enz.: van 1-7 regels ƒ1.56
iedere regel meer 0.20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
IDDELBURGSOHE
Agenten te Vlissingen: P. G. de Vey Mestdagh Zoon, te Goes: A. A. W. Bolland, te Kruiningen: F. van der Peijl, te Zierikzee: A. C. de Mooij, te TholenW. A. van Nibuwenhtjijzen.
Hoofdagenten voor het Buitenlandte Parjjs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daube Cie., John F. Jones, opvolger
De minister van koloniSn heeft weinig genoe
gen van zijne ingediende suikerontwerpen. Zij,
die er zich over uitlieten, deden dit meerendeels
in ongunstigen zin.
Het Dagblad v. Z. H. twijfelt of de voorgestelde
maatregelen krachtig genoeg zijn om het doel te
bereiken en is er niet gerust op, dat de goede
uitvoering der wetten gewaarborgd is door haar
inhoud. In beide ontwerpen toch begint het eerste
artikel met de woordenIndien de gouverneur-
generaal zulks noodig acht". De toepassing der wet
is dus afhankelijk van de subjectieve opvatting
van een persoon, wat vooral bedenkelijk is bij het
alles behalve onberispelijk regime, dat dezer dagen
in Indië aan het licht treedt, en bij de wetenschap
dat de tegenwoordige gouv.-gen. er geen geheim
van maakt, dat hij in het te niet gaan der cul
tuur geen ramp zou zien.
De voorstellen des ministers geven dus op verre
na niet wat men ervan had kunnen hopen. Zjj
behoeven ingrijpende wijzigingen.
De Haagsehe correspondent der Zutph. Ct.
meent dat van alle recepten, door bevoegde en
onbevoegde geneesheeren aangeprezen, de minister
juist datgene heeft genomen, dat het allerminste
bijval heeft gevonden. In zjjn memorie erkent
h jj zelfs dat deze voorstellen bij den eersten opslag
iets stuitends hebben. Het middel van krediet-
verschaffing is dan ook volgens deselfde me
morie in het belang der schatkist te baat
genomen.
In het N. v. d. D. zegt de bekende G., dat de
aanneming dezer wetten het vonnis zou slaan
over een aanzienlijk getal suiker-ondernemingen
op Java. Hij hoopt dat de kamer de regeering
zal uitnoodigen afstand te doen van den cjjns ad
f 25 per bouw (totaal f 650,000) en van de nog
overgebleven uitvoerrechten ad 9 cent per picol,
met gelijktijdige verlaging der spoorwegtarieven.
Zonder deze concessies zal niet beweerd kunnen
worden, dat deze wetten eenigen redeljjken, duur-
zamen steun verzekeren.
In het Hbld. sprak eerst X. als zjjn meening
uit, dat bet ontwerp wel geen kwaad zal doen
aan de industrie, maar dat het beoogde doel er
niet mede zal worden bereikt. Het voortbestaan
der levensvatbare suikerondernemingen kan alleen
worden bevorderd door bljjvende verlichting van
lasten.
X. Y. Z. redeneert in hetzelfde blad in geljjken
zin. „De fiscale eigenschappen" zegt hij
„in zoo groote mate te vinden bjj den tegen-
woordigen minister van koloniën, komen in deze
voorstellen weder duideljjk voor den dag". Ook
hjj dringt aan op afschaffing van uitvoerrecht,
vrjjstelling van cjjns en plantloon, verlaging van
spoorwegvrachten en in het algemeen verminde
ring der lasten die op den inlander drukken.
Novelle van Dressel
Zij wist gemakkelijk zijn kantoor te vinden,
daar Wolf haar eena de heele verdeeüng van het
huis uitgeteekend had en bereikte het vertrek
onopgemerkt.
Zij vond hem thuis en stond eensklaps voor
den kleinen, breedgeschouderden man, die aan
zijn lessenaar zat te schrijven. Zij legde haar
hand zacht ep zijn linkerarm en zei even kalm
alsof zij hem al honderdmaal zoo in zijn werk
was komen storen
„Goeden morgen, oom Frans, ik ben Stella.
De oude man sprong verschrikt overeind. Zijn
pen maakte een groote inktvlek op het papier
en hij staarde de ongeroepen rustverstoorster
toornig aan. Maar zij zei lachend:
„Niet boos zijn, oomlief, gij kent mij nog
in het geheel niet en ik heb u nooit kwaad
gedaan".
Hij was ontwapend, de pen viel hem nit de
hand en er kwam een half verbaasd, half guitig
lachje op zijn inderdaad goedig gelaat, toen hij
dat lieve, bekoorlijke meisje, dat in haar witte
kleedje net een voorjaarsbloem geleek, beschouwde.
„Dus zijt gij mijn onbekende nicht. Als ik
aan die malligheden geloofde, zooais de zooge
naamde beschaafde lieden, dan zou ik zeggen
Een steunpilaar vindt de minister in de Arnh.
Crt., die in algemeenen zin zich wel vereenigen
kan met die ingediende wetsontwerpen. Zjj heeft
echter bezwaar tegen den vormde twee ont
werpen had zij gaarne in één vervat gezien en
bovendien heeft zjj hiertegen bedenking, dat de in
1887 met vergunning gemaakte achterstand in de
cijnsbetaling of wat den fabrikanten in dat jaar
zal zjjn voorgeschoten, met de rente van dien,
reeds in het volgend jaar weer zal moeten afbe
taald worden. Het is te optimistisch, te onder
stellen 4at de oorzaak der crisis dan reeds gewe
ken zou zjjn.
Ten slotte wjjst zjj erop, dat als fabrikanten,
die, wegens onvoldoende inrichting, niet met lage
productiekosten kunnen werken, aan hun lot
worden overgelaten en gevolgljjk hun fabrieken
zullen moeten sluiten, de onschuldige inlandsche
bevolking daarvan het slachtoffer zal worden. Zjj
weet echter ten deze het middel niet aan te
wjjzen, maar bepaalt zich tot de verklaring, dat
»de beleidvolle tact van den politicus hier een
zware taak vindt, waarvan de goede uitkomst de
genomen moeite en inspanning ruimschoots loonen
zal".
Nader meldt men, dat de regeering in de
door haar voor te dragen wet de Zondagsrust
wil trachten te bevorderen o. a. door te bepalen,
dat koffie-, wijn- en bierhuizen, dranklocalen,
tapperjjen en andere dergeljjke inrichtingen op
Zon- en feestdagen van middernacht tot des mid
dags 12 uren moeten gesloten zjjn.
"Wat zal dat prettig worden voor de mensohen,
die op Zondag de groote steden bezoeken.
In eene gisterenavond door het departement
Rotterdam van de Nederlandsche maatschappij tot
bevordering van nijverheid gehouden vergadering
is de pakketyaart in Ned.-Indië behandeld. Het
onderwerp werd ingeleid door den heer L. P. J.
Lucardie, lid van de kamer van koophandel, en
ten slotte werd met 15 tegen 3 stemmen 11
leden hielden zich buiten stemming aangeno
men de volgende motie:
„Het departement spreekt de wenscheljjkheid
uit dat voor het vervolg de pakketvaart zij in
handen eener Nederlandsche maatschappij, waar
van de bestuurders in Nederland gevestigd zjjn.
In het contract dient onder de bepalingen te
worden opgenomen:
dat minstens de helft van het materiaal in
Nederland worde vervaardigd;
dat de gezagvoerders, stuurlieden en machinis.
ten Nederlanders zjjn; en
dat vooral het oog gevestigd zjj op de belangen
van den handel in Nederlandsche Indië."
Bjj kon. besluit zijn benoemd tot heemraad van
het waterschap Schouwen C. J. van den Bout»
in het bestuur van den Kleinen Molenpolder tot
djjkgraaf J. Sturm, en tot plaatsvervangend djjk-
graaf J. Leunis Corneliszoontot raad in het
dat gij als de godin der lente hierheen gevlogen
zijt. Hoe komt gij hier Ik heb u niet gehoord".
O, door de deur 5 maar ik heb zoo'n zachten
gang. Papa schrikt ook altijd als ik zoo onver
wacht bij hem kom; maar die is dan niet zoo
boos als gij".
„Het moet een mooie boel zijn daar bij u,
ik zou niet graag willen dat mijne meisjes mij
zoo verrasten. Maar wat komt gij eigenlijk hier
doen, in een huis dat sedert twintig jaar door
geen mensch uit uw huis betreden is
„Ik wilde u met uw familie van middag ten
eten vragen", zei zij onbeschroomd.
Hij scheen een oogenblik vervaard over haar
stoutmoedigheid en zei lachend
„Nu, moed hebt gij, klein ding, ondanks
uw schraal figuurtje. Ei zoo, moeten wij zoo
maar een bordje soep bij u komen eten, alsof dat
tusschen ons van zelf sprak, alsof niet elke hap
aan de tafel van uw vader mij in de keel moest
blijven steken? Weet uw vader van die bespot
telijke uitnoodiging af, of komt gij op eigen ge
zag? Dat zou mg niet verwonderen nu ik u ken"
„Het is vandaag mijn verjaardag en daarom
heb ik dit van papa als geschenk gevraagd en hij
heeft mg op dezen dag nog nooit iets geweigerd".
„Hoe kwaamt gij op dien belachelijken inval,
kind
Zij kleurde tot onder de donkere lokjes op haar
voorhoofd en zei toen een weinig verlegen
„Ik zou zoo gaarne eindelijk mijne bloed
verwanten eens leereu kennen; en die leelijke muur
bestuur van het waterschap Walcheren A. de
Nood Jz.tot gezworen van den Jacobapolder
J. Wisse.
De officier van adtn. Ie kl. I. A. Lagaay, is ter
zake van in doch niet door den dienst ontstane
lichaamsgebreken, op pens. gesteld, onder toe
kenning van een jaarljjksch pensioen van 1400,
en voor werkeljjk verblijf in militairen dienst in
's rgks overzeesche bezittingen en koloniën en
tusschen de keerkringen een verhooging van 120o
's jaars.
Heden kwam de heer J. F. W. Conrad, inspecteur
bij de eerste inspectie van den waterstaat, te
Vlissingen, alwaar hij de havenwerken, de werk
zaamheden bij het vergrooten van de buitenhaven,
de zeedijken enz. in oogenschouw nam.
Uit Vlissingen schrijft men ons
In de zaal van de Loge trad gisterenavond in de
le leesbeurt van het Departement der Maatschappij
tot Nut van 'f Algemeen de heer S. Rippe van
Rotterdam als spreker op.
Slechts een kleine 30 personen, voor de grootste
helft uit dames bestaande, woonden de lezing bij.
Of aan die geringe opkomst „het onbekend maakt
onbemind", of eene tooneelvoorstelling in de zaal
Kuypers schuld had, zullen wij in 't midden
laten.
Spreker droeg vóór de pauze op uitstekende
wijze het gedicht van Byron Kaïn en Abel voor,
benevens Laurillard's Toen ik terug kwam.
Na de pauze bestond zgne voordracht uit een
vers van Gerard J. Spoor Fantaisie en werkelijk
heid, en van de gedichten van Laurillard: Op en
achter het tooneel, Een kermistocht, Een vers dat
als een nachtkaars uitgaat, en Een huiselijk tooneel.
Bjj dit laatste had de heer Rippe ingevlochten
een door hem zelf vervaardigd gedichtje, getiteld
De letter L, dat de lachspieren der aanwezigen
in beweging bracht.
Maandag 1 November herdenkt de heer H.
M. Wierts van Coehoorn, postdirecteur te Goes,
zjjn dertigjarige loopbaan als ambtenaar bjj het
vak der posterijen. In 1856 aangesteld als sur
numerair, werd hij in 1862 tot commies der 3e
klasse bevorderd, doorliep voorts beide hoogere
rangen, de laatste als chef van dienst ten kantore
Arnhem, waarna hem in 1879 de tegenwoordige
directie van het postkantoor te Goes en daaronder
resorteerend arrondissement N. en Z.-Beveland
werd opgedragen.
Moge het den ijverigen jubilaris, die om zjjn
humaan karakter en nauwgezetheid ieders achting
geniet, nog langen tjjd gegeven zjjn tot den bloei
en de welvaart van handel en njjverheid op
Beveland mede te werken, welke, zjj 't ook indi
rect, door een flink postbestuur zoo zeer worden
bevorderd. (G. Crt.)
Omtrent de vroeger door ons reeds medegedeelde
aanvrage tot het verkrijgen eener voorloopige
concessie voor den aanleg en de exploitatie eener
in onzen tuin ergert mij al zoolang".
„Nu, gij zijt openhartig en onversaagd, dat
ia een goede karaktertrek 5 maar wat zei uw vader
van dit zonderlinge verzoek
„Eerst was hg heel boos, zoo boos had ik
hem nog nooit gezien. Hij verklaarde dat hij,
als de beleedigde, nooit den eersten stap koa
doen, maar ik zei dat dat ook niet noodig was,
daar was ik immers voor. En ik smeekte zoo
dringend als ik nog nooit in mijn leven gesmeekt
had. Toen liet hij mij eindelijk gaan en gaf mij
zelfs de grotten voor u mede gij moet bekennen,
oom, dat dat toch al heel veel zegt, daar papa
toch de beleedigde is".
„Hij bromde oom Frans. „Tot nog toe
heb ik mij daar altijd voor gehouden, maar het
kan zijn; ik weet eigenlijk niet meer, hoe die ver-
wenschte geschiedenis in elkaar zit. Ik heb nog
zoo'n duistere voorstelling van een strijd over de
grensscheiding en dat ik uw vader mijn tuin
uitzette, omdat hg zoo brutaal was geweest"
„Denk er maar niet meer over, beste oom,
die oude geschiedenis is al Jang verjaard. Breng
mij nu als 't ublieft bij tante en de nichtjes.
„Zoo meisje, denkt gij dus waarlijk dat ik
maar zoo goedschiks zal toegeven en zelfs de
eerste schrede doen Daar heb ik volstrekt geen
plan op," bromde hij.
„Slechts de tweede, oom, de eerste heb ik
al gedaan," vleide zij en zag hem aan met dien
betooverenden blik, dien nog niemand weerstaan
had, behalve die eene. „Ach toe, oom Frans,
drinkwaterleiding te Zierikzee, meldt de Z. N.
De heeren D. Q. Mulock Houwer en C. H.
Hummelink, de concessie vragers, stellen zich voor
het gezuiverd drinkwater verkrijgbaar te stellen
tot een zoo laag mogelijk tarief, dat aan het
oordeel van het gemeentebestuur zal worden
onderworpen.
Alvorens echter met de voorloopige werkzaam
heden een aanvang te maken, stellen zg de volgende
vragen aan het gemeentebestuur
1° Of dit geneigd is, onder behoorlijke garantie
voor riehtige uitvoering, de concessie te verleenen
2° Indien dit het geval is, of de gemeente
daarvoor financieelen steun zou willen verleenen
3° Welken financieelen steun kan daarvoor ia
het vooruitzicht worden gegeven?
Ten opzichte van het eerste punt, wenschea
adressanten dat eerst dau de concessie zal worden
verleend, wanneer door de aanvragers aan den
raad een duideljjk plan voor uitvoering is over
gelegd en goedgekeurd, welk plan moet voldoen
aan alle eischen om te verschaffen goed drink
water, volgens de methode Kübel.
Wat het tweede punt aangaat, zullen adres
santen zich verbinden de tarieven vast te stallen
in overeenstemming met de tarieven in andere
gemeenten, waar ook subsidie wordt verleend, en
bovendien dat aan de gemeente gratis water voor
brand moet worden verschaft.
Betrekkelijk den financieelen steun, onderwerpen
zjj het volgende aan het oordeel van den raad:
a rentegarantie voor 10 jaren voor een vooraf
vast te stellen aanlegkapitaalb een gegaran
deerd jaarlijksch waterverbruik van 1 per in
woner voor de eerste tien jarenc eene jaar-
ljjksche subsidie over de eerste 10 jaren.
Het verzoek is, zooals men weet, gesteld in
handen van burg. en weth.
Dezerdagen deelden wjj een bericht mee, waarin
werd geklaagd, dat een Nederlandsch jongmensch,
dat aan de landbouwschool te Wageningen zijne
opleiding had ontvangen, niet eens een suiker
analyse kon uitvoeren en dat in 't algemeen de
Nederlandsche jongelieden zoo weinig praktisch
ontwikkeld zjjn op het gebied der suiker-industrie,
dat in de residentie Tegal meestal Duitschetech
nici gebruikt worden.
De heer E. A. G. J. van Delden, leerling Bill
der rjjks-landbouwschool, schreef, naar aanleiding
daarvan, een ingezonden stuk in de N. R. Ct,
waarin hjj aangeeft, hoe de rijks-land hou wechooi
is ingericht en er vooral op wjjst dat een leerling,
die de afdeeling B. heeft doorloopen, dus een 6
jarige cursus heeft medegemaakt, op eene algemeene
ontwikkeling aanspraak maken mag. Daar nu aan
deze inrichting uitstekend in scheikunde (zoowel
praetisch als theoretisch) onderwijs wordt verstrekt?
en de leerlingen dus ook zeer vele analyses
(ook suiker-analyses) moeten maken, zoo mag een
gediplomeerd leerling van BUI volstrekt niet
terugschrikken, wanneer hem wordt opgedragen,
zulk eene suiker-analyse uit te voeren.
het is van daag mijn verjaardag; dan mag niemancf
mij iets weigeren."
Neen niemanddie oüde, brommige knorrepot?'
die zich zoo barsch hield en toch zoo'n kinderlijk
goedhart had, het allerminst. Ondanks zichzelf
overwonnen, stak hij haar zijn breede hand toe?
„Kom dan maar mee, kleine heks, en probeer
uw geluk bij de dames. Maar dat zal zoo ge
makkelijk niet gaanwant mijn vrouw is nog
halstarriger dau ik." Tante werd echter ook
gewonnen door de bekoorlijkheid van Stella eu
met de nichtjes, die goede zachte meisjes, ging
het nog veel genakkelijker zij begroetten juichend
de engel der verzoening.
Zoo bracht Stella werkelijk de heele vijandige
schare mee naar huis en toen het ijs gebroken
en het eerste pijnlijke half uur voorbij was, werd
het het vroolijkste verjaarfeest, dat men zich kan
voorstellen. Stella was aller lieveling; bewonderd,
doch niet benijd en Hans fluisterde zijn zuster dank
baar in het oor:
„Stella gij zijt altoos onze lichtstraal geweest,
maar heden zijt ge voor mij nog een bijzondere
gelukster geworden."
Toen de feestvreugde haar toppunt bereikt had
zei de moeder
„Kindlief, probeer nu de nieuwe viool eens
en toon uwe familie, dat gij nog meer zijt dan
een vleistertje."
Stella gehoorzaamde, en speelde met een gevoel,
zooals zij nog nooit in haar spel gelegd had. Zij
bracht al hare toehoorders dan ook in verrukking
