N° 179.
129«
1886.
Maandag
2 Augustus.
De lescMeieÉ Tan Dorotnea Grape
feuilleton.
in
Middelburg 31 Juli.
Dit blad verschijnt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 8/m. franco 3.50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentiën 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten, enz.: van 1-7 regels ƒ1.50
iedere regel meer 0.20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
MIDDELBURGSCHË COURANT
Agenten te Vlissingen: P. G_de Vet Mestdagh Zoon, te Goes: A. A. W. Boeeand, te Kruiningen: F. van dek Pekte, te zïwïk^e: A. C. de Mooie, te Tholen: W. A. van Nieuwenhhiszen^ Terneuzen: A.van dek Peul Jz.
Hoofdagenten voor het Buitenlandte Parijs en Londen, de Compagnie générale de Publicity étrangère G. L. Daube Cie., John F. Jones, opvolger
De burgemeester en wethouders van Middelburg
brengeD, ingevolge art. 5 der drankwet, ter open
bare kennis:
dat bp hen is ingekomen een verzoekschrift
van Jan van de Velde waarbij hij vergunning
vraagt om in het perceel op de 'Turfkade wjjk H
n° 179 en een verzoekschrift van A. J. Bos
waarbij hij vergunning vraagt om in het perceel
op de Turfkade wijk H n° 185 den kleinhandel
in sterkendranb te mogen voortzetten.
Middelburg, den 80 Juli 1886.
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
F. ERMERINS, L. B.
De secretaris,
A. DE VÜLDER VAN NOORDEN.
Het Dagblad brengt onze opmerking over het
algemeen stemrecht, door dat blad in verband
gebracht met het gebeurde te Amsterdam, onder
de oogen zjjner lezers, en voegt daaraan eenige
opmerkingen toe.
Het blad gelooft niet dat ons criteriuminvulling
van het stembiljet op het bureau velen, en aller
minst de misleiden die aan de Amsterdamsche
beroeringen hebben deelgenomen, zouden uitslui
ten. Waarom zou dit ook noodig wezen? Die
misleiden zouden dan een vreedzaam wapen in
eigen hand hebben en niet meer naar ophitsing
behoeven te luisteren. De heer Heldt wees
reeds de vorige week in de Tweede kamer op
het ongemotiveerde om altjjd algemeen stemrecht
en oproerigheden te vereenzelvigen, en dan
Frankrjjk als voorbeeld te nemen. Waarom wjjst
men niet liever op Zwitserland, „waar de toe-
standen vAcfo jnicHr t/ijLttA'h.&.cieil
onder de werking van het algemeen caeuirecht"?
Dat er in dat invullen eenige waarborg voor
ontwikkeling te vinden is, houden wjj vol. Als
men ons tegenwoordig kiezerspersoneel eens na
gaat, weet men voldoende dat zelfs dit eenvoudige
afschrijven zonder fout van een of meer namen
voor velen, zeer velen zelfs een heksentoer is.
Gelukkig zjjn er goede geesten die zoo be
reidwillig zjjn om, louter uit vriendschap, die
namen te schrjjven.
Maar de redeneering van het Dagblad valt ge
heel in duigen, omdat het over de lijst van uit
zonderingen, die wjj zouden wenschen, zwjjgt.
Daarop kunnen immers ook zulke misleiden voor-
komen!
De verdere redeneering van het Haagsche blad,
dat, wanneer men eenmaal het algemeen stem
recht heeft, er weer om iets anders gevraagd zal
worden, is voor een ernstig debat al te dwaas.
Met zulke verzekeringen sluit men elke verande
ring en verbetering, die gevraagd wordt, uit.
Juist in het voortdurend streven naar verande
ring, naar het oogenschjjnljjk of wezenljjk betere
4.
door
ligt een prikkel ten goede. Dat de redactie van
een conservatief blad dit echter niet inziet, of
liever als een schrikbeeld beschouwt, laat zich
begrppen.
Ten slotte constateeren wp nog even dat het
blad zjjn lezers onze mededeeling over het niet
behoudend karakter van een onzer afgevaardigden
nog steeds onthield.
Meermalen is, ook door ons, het idee geopperd
om volksoploopen door middel van water uit
een brandspuit uiteen te jagen.
Het Hbld zegt, naar aanleiding van dit, ook
nu weêr aangegeven denkbeeld, dat wie Maandag
avond de mannen gezien had, die op en achter
de barricade van steenen de politie en soldaten
aanvielen, zijn meening niet handhaven zou, dat
dergelijke lieden voor een straal water op de
vlucht zouden gaan.
Maar er is, volgens dat blad, een nog grooter
bezwaar. De brandweer is populairgeen slangen
worden uit moedwil doorgesneden, geljjk weleer.
Geen tegenwerking heeft plaats. Treedt echter
die brandweer bij oproer op, dan zou het wel eens
anders kunnen worden.
Wel mogelpk, zouden wp zeggenw-.ar als
die zelfde brandweer er eens in slagen kon om
op minder vreeBeljjke wjjze dan de troepen een
volksoploop uit elkaar te jagen, zou zij dan bij
de menigte met uitzondering van de belhamels
niet in populariteit winnen? Zouden de troe
pen haar bp haar manoeuvreeren niet kunnen
bjjstaan om het stuksnjjden van slangen enz. te
beletten
Als de kalmte is weergekeerd is de brandweer
mans genoeg om zich zelve te verdedigen.
Wij weten niet of het ooit beproefd is om door
water oproerigen tot bedaren te brengenover de
practische uitvoering kunnen wp dus niet oor-
uil- ic cue. umil nes. uoiiipcii cprooren
op zulk een wjjze lang niet die bitterheid, dien
haat zou achterlaten, als het schieten op en het
dooden van burgers. Zoodra er bloed vloeit,
strooit men, hoe noodig dit ook soms moge zijn, zaad
dat te eeniger tjjd weer tot nieuw verzet prik
kelt en, zjj 't ook in 't geheim, meestal welig
opschiet.
Wezen wp gisteren op het allerzonderlingst
oordeel van een buitenlandsch blad over de ge
beurtenissen te Amsterdam, dat onze toestanden
met die in Denemarken verwarde; van meer
zaakkennis en juister blik getuigen de beide
volgende beschouwingen.
De Temps, het republikeinsche blad te Parijs,
schrjjft o. a. „De socialistische partjj in Neder
land is niet bp machte om een ernstige omwen
teling te organiseeren, maar zjj weet zich voor
treffelijk te bedienen van de tuchteloosheid van
het gepeupel.
Maandag werden roode en zwarte vlaggen
opgestoken; bekende raddraaiers zjjn gearres
teerd, de zakken vol steenen. De leiders van
Johnny Ludlow (Mrs. Henry Wood).
Verdwijning.
II.
Tom bleef staan om te vertellen dat hp op een
jongenspartjj aan den Bathweg was geweest en
thuis mooi zou krijgen, dat hjj zoo laat kwam,
Dolly viel hem in de rede en vertelde van Tom.
„Hoe gek 1 O maar hp zal zoo wel thuis
komen, wees daar gerust op. Gij vraagt wie van
onze jongens Wil heet? Laat zien! Wil Strom,
Wil Hardwich, Willem
„Het was noch Strom, noch Hardwich, die
had ik aan de stemmen herkend," viel mevrouw
in. „Deze jongen was geloof ik niet van uw
school, Tomhp sprak er van dat hp Maandag
vacantie had, omdat het een Heilige dag was."
Vacantie omdat het een Heilige dag is.
O dan is het een jongen van het gymnasium
op geen andere school dan daar wordt op Heilige
dagen vacantie gegeven. De jongens moeten
'i morgens en 's middags op school de godsdienst
oefening bp wonendus is het geen echte vacan
tie maar als ze het vragen kunnen zp gemak-
keljjk vrjj krjjgen."
»Ik geloof niet dat Tom een van die jon
kent."
„Ja wel. Onze school kent er een paar van.
Goeden avondik moet weg. Hjj komt zeker
dadelpk voor den dag."
Maar Tom kwam niet voor den dag. Te midder
nacht deed zpn moeder een doek om, zette een
hoed op en ging hem in de stille straten van de
stad zoeken. Nu en dan vroeg zjj aan een voor-
bjjganger of hjj geen jongen gezien had, of twee
jongens en beschreef zijn uiterlpk; maar zij kon
niets te weten komen. Het eenige wat haar te
hopen overbleef was dat Tom met dien anderen
jongen mee gegaan was en dat iets hem belette
daar van daan te gaan; misschien een ongeluk.
Dolly was overtuigd dat het zoo zou zjjn. Elisa
beth, die den volgenden morgen op het ontbjjtuur
nog eens kwam hooren, zei dat Tom verdiende
geschud te worden.
Maar toen de uren verliepen zonder dat rifén
iets van hem hoorde verdween ook die hoop. Het
eerste, wat er gedaan moest worden, was uit te
vinden wie die andere jongen was en dien te onder
vragen, Misschien was die ook weg
Van Tom de adressen van die jongens van het
gymnasium, die Willem heetten, vernomen heb
bende; ging mevrouw naar hen toemaar zjj werd
er niets wjjzer door. De jongens verklaarden allö
drie niets van de zaak te weten en hunne vrienden
bevestigden hun verklaring dat zjj Zaterdagavond
niet uitgeweest waren. Men zei haar dat er
nog vier warendie Willem heetentwee
woonden bp den rector dominé Wheeler aan huis.
Daarheen begaf mevrouw Drape zich dus. Het
de socialistische partij, van wie de een, Do-
mela, eenige sympathie had verworven door de
vervolging, waaraan hp blootstond, verliezen elke
aanspraak op achting, door in een land met zoo
vri;e instellingen als Nederland hunne toevlucht
te nemen tot middelen van propaganda, welke
een eerlijke staatkundige partjj onwaardig zjjn.
Door alle Zaterdagavonden standjes te verwekken
door den verkoop van hun bladen, welker artikels
meer en meer een anarchistische kleur aannemen,
of door vergaderingen, waarin men schiet op
politieagenten, wordt de zaak van het algemeen
stemrecht niet bevorderd. Zjj bewjjzen integendeel
door een beroep op 't geweld en de revolutie, dat
zij volksmenners zpn, die vijandig staan tegenover
elke staatkundige organisatie en dat aan het ge
peupel, 't welk hen volgt, nog de rechten niet
kunnen worden toegekend, welke het zich door
zjjn gedrag onwaardig toont.
Het Engelsche blad de Times beschouwt het
voorgevallene uit een geheel ander oogpunt. Dit
schrjjft
„Men vindt het ongepast om een paling aan
een touw te binden en het dier voor pleizier te
mishandelen en men tracht dit spel met geweld
te verhinderen. De ljjst der dooden en gewon
den bewijst. dat het uitroeien van een .ver
keerd gebruik of het vermeden un oowigr
wreed spel somtijds veel te duur te staan komt.
Om een paar palingen den marteldood te besparen
heeft men honderd personen gedood of gewond
en tal van gezinnen in rouw gedompeldja, wat
meer zegt, men heeft het volk geleerd straten op
te breken en barricaden te bouwen om weerstand
te bieden aan het gezag. Was de kool de sop
wel waard
Met haar fraaie theorieën gelooven onze mo
derne wetgevers zich zeker ver verheven boven
Mozes; toch zou Mozes hun op zekere \»n"*
-J.j --g cijïBie uingen o.oor de vingers,
dié hem ongetwjjfeld hinderden, omdat hjj be
greep, dat men met geweld de zeden niet ver
zachten kan
De ongeregeldheden te Amsterdam bewjjzen op
nieuw, dat kleine plagerjjen meestal meer ver
bitteren dan groote maatregelen van despotischen
aard."
Vroeger maakten wp melding, dat de amb
tenaar, die voor dienstzaken op reis ging, moest
beginnen met den staat het voor die reis benoo-
digde bedrag voor te schieten. Eerst na die reis
kon hjj een declaratie van gemaakte reis- en
verblpfkosten indienen, om eenige maanden later
dit bedrag terug te ontvangen, na aftrek van
zegel- en legesgelden. Deze mededeeling werd in
zooverre bestreden dat, wanneer alleen reis-, dus
geen verblpfkosten, in rekening werden
gebracht, deze steeds vrjj van zegelrecht waren,
onafhankelijk van het bedrag.
Om nu, behalve het voorschieten, de minder
aangename zegel- en legesbelasting te ontgaan,
werd kortelings door iemand, die ambtshalve had
was toen reeds avond. De rector luisterde beleefd
naar haar verhaal en was even jbegeerig om den
jongen uit te vinden als zjj. Mevrouw zei dat zjj
alleen zpn stem zou kunnen herkennen. Geen van
de drie, die zjj gezien had, hadden de stem die zjj
gehoord had. De twee kostjongens werden ge
roepen alleen voor den vorm, daar de rector wist
dat zjj op het bedoelde uur in hun bed gelegen
hadden. Geen van beiden had de bekende stem.
„Laat mjj eens zien," zei de rector in ge
dachten, de lijst zjjner veertig scholieren nagaande,
„hoeveel van onze jongens heeten er nog meer
Willem." De jongens zeiden dat er nog twee
waren: Willem Smith en Willem Singletondie
werden op school allebei Will genoemd. Zjj hadden
beide goede heldere stemmen maar de rector had
niets van vischplannen of verlof vragen voor
Maandag gehoord. Daarop begaf mevrouw Grape
zich naar het huis der Singletonsdoch de stem
van dien jongen geleek ook niet op die welke zjj
gehoord had. De familie Smith was uit en de arme
moeder sleepte zich, naar lichaam en ziel uitgeput,
naar huis.
Wederom een nacht vol angst en den volgenden
morgen terug naar mjjnheer Smith. Maar Wil was
zoo heesch dat zpn stem niet te herkennen was,
ofschoon hjj vreeseljjk ontstelde, toen hjj onder
vraagd werd.
Dus Tom Grape was verdwenen zonder eenige
aanwjjzing waarheen of waarom 1 Hjj is zeker zjjn
vader gaan zoeken, zei men in de staden mevrouw
Grape werd door een bjjgeloQvige vrees overvallen.
moeten reizen, zjjne declaratie in tweeën gesplitst,
als: éene, bevattende de opgaaf der reis- en éene
die der verbljjfkosten. Daardoor bleef de laatste
beneden de f 10 en kon dus op ongezegeld papier
worden ingediend. Maar jawel: zjj, die geroepen
zjjn de declaratiën te controleeren, zonden die van
dien „iemand" terug met de opmerking, dat al de in
rekening gebrachte kosten tot eene en dezelfde
reis behoorden, en dus op éene declaratie moesten
worden ingediend, ergo dat hjj alles te
zamen op gezegeld papier mocht overbrengen, en
bjj de ontvangst van het mandaat ter uitbetaling
nogmaals zegelrecht moest offeren. Alleen bjj
reizen welke het mogeljjk maken op denzelfden
dag op zjjne standplaats terug te keeren, en ver
bljjfkosten overbodig doen zjjn, of voor andere
zuivere verschotten, wordt de ambtenaar vrjjge-
steld van zegelkosten. En wanneer komt dit voor
(Arnh. Ct.)
In de gisteren gehouden vergadering van het
departement Middelburg der Maatschappij tot nut
van '2 Algemeen is de heer dr. J. Zaajjer tot lid
van het hoofdbestuur gekozen.
Onder bevel van d en tweede-luitenant Boejje
van het 4e bataljon 3® regiment infanterie, ver
trok heden uit Vlissingen een detachement, ter
stbi-v+a van 2 sergeanten, 3 korporaals, 1 tamboer
en 16 soldaten, om het detachement dat sedert
1 Mei te 'Terneuzen verbleef af te lossen.
Tegen 1 Jou. zjjn bjj de Tweede kamer benoemd
tot directeur <ter stenograpbische inrichting de
eerste stenograaf dei kamer, de heer Steger; tot
eersten stenograaf de hee* Rietstap, thans tweede
stenograaftot tweeden sleiic'.raaf de heei J
Boudewijnse, thans stenograaftót. ~-L -5~
uoi rt Ciü.
BIjj kens ontvangen telegrafisch bericht, isZ' Ms
zeilkorvet Nautilus, onder bevel van den kapitein
ter zee C. A. Le Bron de Vexela, in den namid
dag van 29 dezer van Edinburgh vertrokken
koers zettende naar Nederland.
Aan boord was alles wel.
De berichten uit Deli, loopende van 19 tot 26
Juni, luiden gunstiger.
Uit Atjeh wordt bericht, dat den 4 Juni op
den landtong van Oleh-leh een inlandsch soldaat,
verbolgen over een hem opgelegde straf, met zpn
geweer in 't wild gevuurd heeft onder zjjn kame
raden, van wie hjj, eer men hem kon ontwapenen,
in een oogwenk vier doodgeschoten en twee zwaai!
gewond had.
De overige berichten uit Atjeh luiden gunstig»
Er viel weinig of niets belangrjjks voor.
Naar aanleiding van den bekenden aanval van
Toekoe Oemar op het stoomschip Hok Canton op
de reede van Rigas schrpft het Bat. Hbld.
»Het lot der dooden is benjjdenswaard, verge
leken bp dat van de arme vrouw vau den kapitein
Maar eer de week teneinde was kwam er be
richt niet van Tom zelf; niet van de manier van
zpn verdwjjnen, alleen over den avond, toen het
plaats had. Vrijdagsavonds verscheen er een jongen
van zestien jaar aan de deur, dat was Frits Smith,
die zpn broeder Wil naar binnen duwde.
„Hjj komt om te bekennen, mevrouw, hjj
heeft het nu pas tegen mjj gestameld, omdat hjj
het niet langer zwjjgen konen nu breng ik hem
bjj u."
„O zeg mjj, zeg mjj waar hjj isriep me
vrouw Grape en vatte Wil bjj den arm.
„Ik weet niet, waar hjj is, stotterde de
jongen al bevende. »Ik kan het niet nagaan.
Ik wou dat ik het wist. Ik weet niet meer dan
de dooden."
>Wat komt gjj dan hier doen?"
„Om te bekennen dat ik hem ben komen
halen. Maandag hebt gjj mijn stem niet herkend
omdat ik zoo verkouden was,ging hjj voort en
greep een stoel om zich vast te houden. „Ik heb
het zeker opgedaan onder het stoeien met Tom;
wp kregen het allebei zoo warm Toen ik hoorde
dat hjj sedert niet meer thuis geweest was, werd
ik doods bang en wilde niet zeggen dat ik met
hem gestoeid had."
»Waar hebt gjj hem verlaten Waar hebt
gjj hem het laatst gezien
„Wp speelden maar al door Lessie en nooit
weerom. Geen van ons beiden wilde zich gewon
nen geven, zoodat wp doorliepen tot voorbjj den
Bathweg, Sidburg op tot bjj de kanaalbrug. Ton*
