N°Tr.
I29e Jaargang.
1886.
Donderdag
21 Januari.
Nationale Militie.
Het verloren Paradijs.
INSCHRIJVING
BRANDWEER.
Middelburg 20 Januari.
Kerknieuws,
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco f 3.50.
Afzonderlijke nornmers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentiën: 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten, enz.: van 1-7 regels ƒ1.50
iedere regel meer 0.20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Bij deze courant behoort een BIJVOEGSEL.
"FEUILLETON.
i zjj ons geen woord verteld,"
Agenten teVlissingen: P. G. de Vey Mesidagh Zoon, te Goes: A. A. W. Bolland, te Kruiningen: P. van deb Peijl, te Zierikzee: A. C. DEMoon,te TholenW. A. van nietjwenh"ouzEN,te Terneuzen: A.van dee Peul Jz.
Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parijs en Londen, de Compagnie générale de Publieité étrangère G. L. Daube Cie., John F. Jones, opvolger.
PUBLICATIE.
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
gelet op art. 26 der wet van den 19 Augustus
1861 Staatsbladno. 72;
brengen hij deze ter kennis van belanghebbenden
dat het register van de in het vorige jaar voor
de nationale militie ingeschrevenen, benevens de
daaruit opgemaakte alpbabetische lijst, voor elk
op de secretarie ter lezing zullen nederliggen van
den 22 Januari tot den 1 Februari a.,
dat tegen register en lijst, binnen den tijd der
nederligging, bezwaren kunnen worden ingebracht
bij den commissaris des konings in de provincie,
door middel van een door de noodige bewijsstuk
ken gestaafd verzoekschrift op ongezegeld papier,
onderteekend door hem, die ze inbrengt; welk
verzoekschrift zal moeten worden overgebracht bjj
den burgemetster tegen bewjjs van ontvang.
Middelburg, den 19 Januari 1886.
De burgemeester en wethouders voornoemd,
F. ERMERINS, L. B.
De Secretaris,
A. DE VULDER VAN NOORDEN.
VOOR DE
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
gelet op art. 4 der verordening op de brand
weer in deze gemeente, houdende, dat alle man
nelijke ingezetenen van 35 tot 50 jaar, die niet
vallen in de daarbjj vermelde uitzonderingen, en
uit dien hoofde later zullen worden vrijgesteld,
na voorafgaande loting verplicht kunnen worden
bij de brandweer dienst te doen;
noodigen mitsdien alle manneljjke ingezetenen
dezer gemeente uit, die op den eersten Januari
dezes jaars hun 36e jaar zijn ingetreden (hoeda-
nigen zijn alle ingezetepen geboren in het jaar
.350), alsmede diegenen welke hun 50° jaar niet
voleindigd hebbende, sedert de laatste inschrijving
in deze gemeente zijn komen inwonen, om zich
in de maand Februari aanstaande, des Woensdags
en Zaterdags, des morgens van tien tot twee uren,
ter gemeente-secretarie in de daartoe aangelegde
registers voor den dienst bij de brandweer te doen
inschrijven, zullende zij, die deze aangilt verzuimen,
acht rvolgens art. 5 van voornoemde verordening,
ambtshalve worden ingeschreven en, onverminderd
de boete, zonder loting in dienst worden gesteld,
En is hiervan afkondiging geschied waar hot
behoort, op heden den 19 Januari 1886.
De burgemeester en wethouders voornoemd,
F. ERMERINS, L. B.
I QODrQtQric!
A. DE VULDER VAN NOORDEN.
Aan de voorloopigs verslagen der eerste kamer
over de verschillende begrootingen ontleenen wij
nog enkele bijzonderheden
novelle van
MORITZ VjON RE1CHENBACH.
Met een ongeduldige zucht stak Serden het hor
loge weer in zijn zak, en op hetzelfde oogenblik
hield het rijtuig stil en daar stond naast het
portier, op het trottoir Leopold Leiningen met
mevrouw Armgard aan den arm, vergezeld van
den vriendelijk lachenden ritmeester, en beiden
Serden met gelukkige gezichten groetende;
„BravoDat is een heerljjk toeval, dat gij
ons nu juist bij onze eerste verlovingsvisite tegen
komt!" riep de ritmeester dendroomerig om zich
heen zienden Serden toe. „Ik zeg u, sedert gisteren
is bjj ons de wereld omgekeerd. Mijn jongen is
buiten gevaar, mijn schoonzuster verloofd,
„Verloofd!" herhaalde Serden, alsof bjj niet
goed gehoord had „verloofd!"
Hjj wist zelf niet hoe hij het volgende oogen
blik op het trottoir naast Armgard stond, haar
de hand schudde en gelukwenschte hjj deed
het werktuigeljjk, volgens de gebruiken der
wereld, maar hij kon slechts één denkbeeld vatten
als Leiningen verloofd was, hoe was dan het
andere mogelijk Leiningen stond er lachend
naast, terwjjl Serden Armgard de hand gaf en Zei
„Ja, dat is een verrassing, niet waar? Nicht
Irma is dan ook eea toonbeeld van stilzwijgend
heid,"
In dat over de begrooting van buitenland-
sche zaken werd o. a. de vraag gedaan: Wat
deed de regeering om de Transatlantische vaart
van Duitschland in een Nederlandsche haven te
doen aanleggen?
In dat over justitie uitte men een klacht
over den ondragelijken toestand, door het wild
veroorzaakt, met verzoek om meer vrijheid voor
den landbouwer om die roofdieren te dooden, en
tevens een klacht over de zorgbarende toeneming
van het getal der door de vogelenwet beschermde
kraaien en musschen.
Hierop is door Jen minister geantwoord dat
uitroeiing van het konijn bevorderd wordt. Prijs
vermindering voor speciale jachtacten zal worden
overwogen. Tegen te groote vermenigvuldiging
van beschermde vogels biedt art. 3 der wet een
middel aan.
Het hoog eindcjjfer voor marine trok in alle jj
afdeelingen de aandacht. Yelen meenden, dat de
minister zijn eischen van het noodzakelijke te
hoog stelt. Vóór alles wenschte men 's ministers
plannen, met raming van kosten, te kennen.
De heer Stork heeft in een nota betoogd, dat
opheffing van de aanbouw- en reparatie-werven
wenscheljjk ware en minstens 1 millioen 's jaai-3
zou doen besparen. Eenige leden stemden daar
mee in. Anderen vreesden, dat die zuinigheid
de wjjsheid zou bedriegen.
Werd gevraagd, welke de bestemming is van
de torpedo-booten in het verdedigingsatelsel.
Aangedrongen werd op verlaging van de marine-
pensioenen.
Bij financiën betreurde men dat de minister
juist een voorstander is van die belastingen, de
indirecte, welke de ontwikkeling der welvaart
belemmeren, ook blijkens zijn jongste wetsont-
werpen (statistiekreebt en tarief van invoerrechten.)
Sterk werd aangedrongen op een spoedige,
tijdige indiening van het ontwerp betreffende het
octrooi der A'ed. Bankdaar een mogelijke ver
werping anders de grootste moeielijkheden zou
kunnen veroorzaken, en op mededeeling van de
buitenlandsehe wetgevingen op dit stuk,
„Levendig werd door een uitgebreid g tal leden
betreurd," dat de minister het pensioenfonds
vooreerst wil laten rusten. „Een aantal leden
drong op een beslissing aan, ja, vrij algemeen
was de overtuiging, dat de bestaande toestand
niet langer onveranderd mag blijven." Over de
wijze, waarop uit het fonds de weduwen en weezen
waren te helpen, liepen echter de gevoelens
„eenigermate" uiteenbehalve een lid, wilde „men"
daarvoor geen offers uit 's rijks kas brengen; of
schoon men erkende dat bij gebreke daarvan de
hulp onvoldoende zou zjjn voor alle behoelten
dier weduwen en weezen.
Spoed werd gevraagd voor de herziening van
de bepalingen op de meeting van onze schepen.
Wat de hertaxatie van de belastbare opbrengst
der ongebouwde eigendommen betreft, betreurden
onderscheiden leden, dat niet overal te geljjker
tijd de iypenschalen ter inzage hebben gelegen,
waardoor het onmogelijk is geweest, de noo n'ge
vergelijking te maken.
„Hoezoo
wist zij dan
- v Wel zeker; zij was mijn vertrouwde in den
tijd, toen Armgard en ik nog het tooneelstuk „de
verwarring" samen opvoerden".
„Heeft Irma het geweten herhaalde Serden
en het was hem alsof de hemel eensklaps veel
lichter werd sn de vreeselijke last weggenomen
werd, die hem sedert twee dagen de borst be
klemde. „Yan daar dus uw drukke briefwisse
ling voegde hij er bjj.
„Dus wist gij daar toch van?" vroeg Lei
ningen en het was alsof er een schaduw over
zjjn gezicht gleed.
„Natuurijjk", zei Serden en Armgard riep:
»Ja, die goede, beste mevrouw Si rden, zij
heeft dien wildzang heel verstandig toegesproken
en wij mogen haar wel dankbaar zjjn."
»Gij moet weten, dat wij al zeer lang van
elkaar houden, maar wij wilden het elkaar niet
bekennen", verklaarde Leiningen.
»En wij hebben gekibbeld en gehaspeld,
toen we elkaar hier weer ontmoetten en hebben
verstoppertje met ons zeiven en met onze harten
gespeeld" vulde Armgard aan.
„Nu ja", viel de ritmeester in, „mjjn schoon
zuster is nu eenmaal een echte heks en Leinin
gen heeft, geloof ik, ook iets van een kabouter
mannetje over zich, dus kunt gjj begrijpen hoe
die twee elkaar het leven zuur gemaakt hebben,
totdat zjj op zekeren dag in eikaars armen
vielen en het eens werden. Maar daarvan hebben
Ernstig werd betwijfeld, of de wet van 25 April
1879 wel stipt is nageleefd en althans wel ge
lijkmatig is toegepast.
Met name werd afgekeurd, dat, zooals men
zeker meende te weten, de schattingscommissiën
een wenk hadden gekregen om rekening te hou
den met de ingetreden malaise en de daardoor
ontstane daling der waarde van de gronden.
Hierdoor is de deur voor groote ongelijkheid in
de toepassing der wet geopend, daar uit den aard
der zaak een zoodanige wenk door alle commis-
siën niet in dezelfde mate is toegepast, en is trou
wens de grondslag der wet verlaten, die in art. 2
als maatstaf voor de huurwaarde aanwijst den
prijs, „die gemiddeld over de laatste aan de her
ziening voorafgaande vijf jarenonder gewone
omstandigheden, door pachter of huurder kon
worden toegezegd en van hem kon worden be
dongen."
Yoorts werd betoogd, dat in sommige streken
des lands niet voldoende gelet is op het 5e lid
van art. 2 Bij de bepaling der hier bedoelde
waarde wordt rekening gehouden met de waarde
voor de grondbelasting aan de gebouwde eigen
dommen toegekend." Die bepaling, werd beweer I,
is door sommige schatters en eenige commissiën
bepaaldelijk in Noord-Brabant niet nageleefd. Zij
hebben niet de gemiddelde belastbare opbrengst
der gebouwen, maar een willekeurige som van
de pacht der hoeven afgetrokken.
Een andere grief is deze. De typen zijn niet
overal genomen uit het land, bij hoeven behoo-
rende, doch uit losse stukken, door hun ligging
geschikt om zonder huis te worden verhuurd.
Elders zijn perceelen al» typen genomen, die wel
tot een hoeve behooren, maar tot haar beste deelen.
Nu is het duidelijk, dat 't in vele streken in den
regel onmogelijk is, land zonder huizen te verhu
ren, of de huur zou tot een minimum dalen.
In het algameen werd opgemerkt, dat Btukken
grond als typen genomen zijn, die als zoodanig
niet kunnen gelden, en dat van den anderen kant
uit gansche soorten grond geen typen genomen
zijn, zoodat die soorten nu naar ongelijksoortige
typen zouden worden ingeschat.
Deze bezwaren onder de aandacht des ministers
brengende, wenschte men hem tevens het verzoek
te doen, der hoofdcommissie op het hart te druk
ken, gelijkmatigheid van schatting te bevorderen.
In de tweede plaats wenschten eenige leden, dat
hjj een ontwerp van wet tot wijziging der wet van
1879 voor ira,>e, waardoor het mogelijk zaj worden,
de typen nogmaals ter visie te leggen en dan
voor langer tijd dan de tegenwoordige wet dit
toelaat. Men wees op de vele adressen, waarbij
een dergelijk verlangen werd kenbaar gemaakt.
Bjj waterstaat uitte mende meening dat
de zondagsbestelling van brieven overdreven be
perkt was.
Nauwelijks zjjn de wijzigingen in de wet op
het recht van zegel tot stand gekomen of de
heer W. E. J. Tjeenk Willink te Zwolle zorgt
ervoor dat het publiek gelegenheid hebbe de naar
die wjjzigingen bijgewerkte wet te raadplegen.
„Natuurlijk; want het trof juist tegel jjk met
de ziekte van onzen kleinen lieveling", zei Arm
gard tot haar verontschuldiging,
„Ja, om voorwendsels zjjn verl iefde lui nooit
verlegen, dat weten wjj reeds"; plaagde de rit
meester. »Om kort te gaan; die onverwachte
reis van Leiningen had geen ander doel dan de
toestemming van den ouden erfoom te halen
die dan ook met pauken en trompetten gegeven
is."
„En dat ik, mei den zegen van oom inden
zak, geen behoefte had om tot het laatste oogén.
blik van mjjn verlof te genieten, maar liever zoo
gauw moge!jjk hierheen kwam, zult gjj ook wel
begrijpen", zei Leiningen.
Ja, dat vond Serden heel natuurlijk; alles vond
hjj begrijpeljjk en verklaarbaar alleen éen
ding niet die woorden van dien brief en daar*
over kon alleen Irma hem uitsluitsel geven.
»Maar wjj praten alleen over ons en vragen
niet hoe het met uw schoonmoeder gaat. Wat
schrjjft mevrouw?" vroeg Armgard.
„Ik vrees dat het een langdurige geschiede
nis zal worden en ik ga er zelf heen otn te zien
hoe de zaken staan," antwoordde Serden. „Ik
ik, ja ik kwam eigenlijk in de stad om u vaar
wel te zeggen."
ïO! dat spijt mjj, maar gjj bebtgeljjk!"
De heeren stemden hiermede inSerden bracht
de verloofden n >g tot bjj den overste, waar zjj hun
eerste bezoek wilden maken en nam afscheid.
Bjj voelde zich zoo licht ea vrjj, dat hjj ia
Behalve die wet, in het bekende handige formaat,
zond dezelfde firma ons ook die, houdende
bepalingen op de handels- en fabrieksmerken,
waarin tevens is opgenomen de internationale over
eenkomst tot bescherming van den industrieelen
eigendom, waardoor deze uitgaaf zeer aan belang
rijkheid wint.
Wjj verwjjzen verder naar de in dit blad voor
komende advertentie.
In Gouda is men niets gesticht over de dezer
dagen gedane benoeming van een commissaris van
politie. Tal van sollicitanten hadden zich bjj den
minister van justitie aangemeld, die hun allen
uitdrukkeljjk te kennen gaf, dat de burgemeester
van Gouda, als zjjnde het beste hekend met de
plaatselijke omstandigheden, in dezen zou worden
gehoord niet alleen, maar dat zjjn advies zou
worden gevolgd, om welke reden hjj hun aan
raadde, zich tot genoemden burgemeester te ver
voegen. Natuurljjk werd deze raad door de solli
citanten opgevolgd.
Alle stukken werden dan ook den burgemeester
toegezonden met verzoek een aanbeveling in te
zenden. Dit geschiedde. Een viert il namen werden
den minister opgegeven, nog wel in overleg met
den commissaris des konings in Zuid-Holland. En
toch werd een benoeming gedaan geheel buiten
de aanbeveling om.
De mededeeling van den minister bleek dus
een wasBen neus te zjjn.
Het is te hopen dat een naburige gemeente in
onze provincie voor zulke verrassingen worde ge
vrijwaard.
De koning van Roemenië heeft den lnit.-kolonel
der genie A. J. Voorduyn, den kapitein der
genie C. J. Snijders en den kapitein der artillerie
F. G. A. Scberer, die onlangs te Boecharest de
pro-ven van geschut tegen gepantserde torens
hebben bijgewoond, resp. tot commandeur en offi
cier der Roemeensche orde benoemd.
Uit Ellewoutsdjjk schrjjft men ons
Den kerkeraad alhier is van we ge het classicaal-
bestuur bevolen om het beroepingswerk van een
predikant aan te vangen en dit te bljjven voort
zetten.
Van af 1879 is deze gemeente herderloos en
in al dien tjjd werd door den kerkeraad slechts
één beroep uitgebracht, Telkens als ze werden
aangespoord om te beroepen, vond men uitvluch
ten, doch nu schjjnt het geduld van het classicaal-
bestuur teneinde te zjjn. Neemt men echter aan
dat het tractement slechts 910 bedraagt, de
pastorie lang niet te prefereeren is en de kerke
raad en kerkvoogdjj de overtuiging zjjn toege
daan, dat deze gemeente niet zoo'n groote be
hoefte aan een predikant heeft, dan bestaat et
alle kans dat dit beroepingswerk vooreerst nog
niet ten einde zal zijn.
Het provinciaal kerkbestuur van Noord-HoU
land, doende wat des classicalen beBtuurs isf zal
morgen (Donderdag) zjjn eerste vergadering houden
het geheel er niet aan gedacht had om Leiningen
nu nog naar de novelle te vragen. Zjjn trots
verbood hem eenige geraaktheid te toonen; maar
die opgewekte stemming duurde niet voort, toen
hjj zijn eenzaam thuis weer bereikt had.
De begonnen brief zat nog in zijn zak. Lei
ningen had daar niets mee te maken, dat waë
duidelijkmaar die brief was waarschijnlijk toch
geschreven in elk geval ontworpen. En toch
kon het mogelijk zijn, wat zij schreef? Koit
zij meenen, dat hjj haar niet meer lief bad Met
pijnlijke nauwkeurigheid zocht hjj zich de laatste
dagen van hun samenzjjn te binnen te brengen;
Elk woord, elke blik kreeg beteekenis Voor hem,
Serden verfoeide elke ziekelijke dweperij en
juist omdat hjj zijn vrouw innig en oprecht lief
hal, had hij tegenover haat niet den verliefde
willen spelen. Maar misschien was hjj in zjjn
streven om niet wekeljjk te worden, al te koel
geweest. Irma had zoo weinig ervaring. Misschiet
had zij behoefte aan meer harteljjkheid dan hjj
haar betoond had. Hjj had haar te veel aan zich
zelf overgelaten en in zijn angst dat zjj te grooten
invloed op hem zou uitoefenen, meer aan zich
zelf dan aan haar gedacht. De wereld mocht
niet zeggen, dat hjj onder den pantoffel zat
maar misschien zei die nu, dat hp zjjn jonge,
scboone vrouw verwaarloosde. Hjj werd knorrig.
Wat kon hem de wereld schelen? Wat bekom
merde hjj zich om haar? Was bjj niet meester
om te doen of te laten wat hjj wilde en waa
da wereld waard dat om harentwille zjjq
