HERIJK.
MIDDELBURGSCHE COUR ANT
Kleinhandel in sterken drank.
Het verloren Paradijs.
Middelburg 9 Januari
i
FEUILLETON.
Gemengde Berichten.
BIJVOEGSEL
Maandag 11 Januari 1886. N°8.
1
I
L
VAN DE
VAN
K en L. den 29 Januari en 2
Vereeniging tot spysuitdeeling aan zie-
werden in 1885 uitgereikt5.251
538 bedeelingen, 5.299 liter melk in
Du heer W. F. Loman ie voorzitter van het
hoofdbestuur der UTaatsckappij temut van't algemeen
l-
NOVELLE VAN
MORITZ VON REICHENBACH.
De heer m'. Jakob Nicolaus van Hall te
Utrecht verklaart pertinent de berucht geworden
Fantosia niet te zjjn
Men schrjjft ons uit het voormalig 4* district
van Zeeland:
Véle ouders, in ons district woonachtig, voelen
nedergblegd en aldaar in afiiruk tegen betalmg
van tien cent, verkrijgbaar zyn gesteld.
Middelburg, den 8“ Januari 1886,
De burgemeester en wethouders voomoemd.
PICKÉ.
De secretaris.
A. DE VULDER VAN NOORDEN.
meester dischte eenige anecdoten op en de groepen
raakten hoe langer hoe verder van elkaar ver-
wijderd. Eindelijk betraden Serden en Armgard
het balkon, terwijl de overigen in de kamer
bleven. Toen ze weer binnen kwam, gaf Armgard
den wensch te kennen om het slot te zien.
„Gy moét mij rondléiden,” zei zij. Irma by
den arm nemende. „Ik stel er zooveel belang in
om alles te zien. Men blijft toch altgd het
meeste gevoelen voor de vrienden zijner jeugd, en
daartoe reken ik uw echtgenoot.”
>Dat doet mg genoegen,” zei Irma maar
haar stem klonk zeer koel, Zij bracht haar gasten
in de eetzaal, opende de groote kasten en vroeg
of de gravin behagen schepte in oud-Duitsch ge
borduurd linnengoed.
„Daar dweep ik mee,” verzekerde Armgard,
maar toch bekeek zg te nauwemood het fijne
tafelgoed met geborduurde randen, dat Irma voor
haar ontvouwde, want de graaf had haar juist
opmerkzaam gemaakt op eén jaohtbekér, die op
het buffet prijkte. Zij greep er naar, vertelde
van eenige prachtstukken, die zg onlangs te
Parijs gezien had en knoopte daar weer allerlei
geschiedenissen aan vast. Intusschen verdiepte
mevrouw Von IJlsen zich in het tafellinnen, dat
Irma maar weer opruimde. Armgard liep nu met
Serden en Von IJlsen voorop j de anderen volgden.
Mevrouw Von IJlsen bleef staan om het fraaie
uitzicht uit een der vensters te bewonderen en
Irma bleef by haar, maar Armgard merkte daar
niets van.
»Myn zuster sohgnt met de jaren jonger en
drukker te worden,” zei mevrouw Von IJlsen, „als
men ons thans samen ziet, ial iedereen mg voor
de oudste houden en toch ben ik zeven jaar jonger
dan zij."
„Zg is schoon.” zei Irma, „veel schooner dan
het portret, dat ik by u gezien heb. Gy hebt tot
nog toe zoo weinig met mg over uw zuster ge-
gesprokén hoe kwam dat
„Ja, wy hadden elkaar in drie jaar niet
gezien en zg was mg geheel vreemd geworden,
ofschoon het niet goed is om dat van een zuster
to zeggen," voegde zg er met een verontschul
digend lachje by. „Maar ziet gy, ik ging heel
jong naar een kostschool en toen ik thuis kwam
was myn zuster reeds getrouwd. Daarna hebben
wg elkaar slechts af en toe ter loops gezien, daar
mgne ouders dood zyn en er dus geen vereeni-
gingspunt meer is.”
Thans klonken uit de muziekzaal de tonen van
een Fransch lied.
„Dat is Armgard, die zingt," zei mevrouw
Von IJlsen.
„Dus muzikaal ie zg ook vroeg Irma en
de dames gingen naar binnen. Hét was een
coquet liedje, dat Armgard met veel talent en
goede voordracht zong.
Bravo! Bravo!" riep Serden toen zg ge
ëindigd had.
„Niettegen»taands hst Fransch is?" vroeg
voornamelijk tusschen
mevrouw Armgard en den graaf voortgezet. Irma
wijdde zich aan de stille mevrouw Von IJlsen en
de ritmeester bekommerde zich ook niet veel over
Gobineau en de. verschillende volksiassen.
Irma liet zich vertellen van een liefdadigheids*
concert, dat onlangs had plaats gehad; de rit*
De burgemeester én wethouders van Middelburg
maken bekenddat, door den raad dier gemeente,
in zgne vergadering van den 28“ October 1885,
is vastgesteld eene verordennig op de hef
fing van het gemeentelijk vergunnings
recht voor het uitoefenen vandenklein
handel in sterken drank,- alsmede eene
verordening op de invordering van dat récht;
dat die Verordeningen zgn goedgekeurd bij kon.
bésluit van den 30“ Nov. 1885 n° 18 en den 1“
Mei 1886 in werking treden, dat zij behoorlijk
zgn afgekondigd, gedurende drie maanden op de
gemeente-secretarie voor een ieder ter lezing zijn
Door den officier van justitie te Amsterdam
wordt nogmaals de aandacht gevestigd op de
diefstallen, onder verzwarende omstandigheden
gepleegd in den nacht van 4 op 5 Nov. 1885 ten
huize van de heeren P. Langerhuizen op Zuid-
Craailoo, onder huizen, en H. Kuhn te Naarden.
In het bijzonder wordt herinnerd aan het me
talen koelvat, de zware gladde paarlemoeren fiches,
de zilveren notemuskaatrasp, de vier zilveren
dunne kettinkjes en de zilveren etiquette met de
woorden „port i port" en dito kettinkje, ten
nadeele van den heer Langerhuizen ontvreemd,
en aan de bronzen verzilverde medailles, waarop
de naam H. Kuhn voorkomt en waarvan afbeel
dingen aan alle parketten aanwezig zyn.
Op de ontdekking van de daders van eerst-
gemelden diefstal is een premie gesteld van
500. Voornoemde officier van justitie zal hare
uitkeering regelen.
het gemis aan een <iagal|k aurislrrirtfiarw^zer
voor hun kroost. Menige goede aanleg wordt
gesmoord, menig reeds ontluikend talent wordtin
zgne ontwikkeling gestuit door het gebrek aan
eene goede opleiding op muzikaal gebied.
En toch zou een flink onderwyzer. vooral op
het klavier, die er niet tegen opzag om, behalve
zgne handen, ook zgne beenen drukke bezigheid
te verschaffen, hier een goed bestaan vinden door
het geven van lessen als hij zich in het centrum
van het land vestigde en van daar uit de andere
plaatsen bezocht. Vroeger woonde te Oostburg
een degelijk pianist. die op deze wijze vrjj aardige
verdiensten genoot; maar sedert hy vóór een vgftal
jaren overleed, bleef zgne plaats onvervuld.
Te Amsterdam stierf déze week de heer G. F.
Rochet, oud-officier v. gez. 1* kl. der marine.
Door zgn zwakke gezondheid was hg verleden jaar
gedwongen pensioen aan te vragen en buiten een
korps te treden, waarin hy geacht en bemind was.
Behalve het kruis voor krijgsverrichtingen en de
Atjeh-medaille. versierde ook de orde van den
Ned. Leeuw zgn borst. (N. v. d. D)
Te Heinkenszand is gister middag, onder
voorzitterschap van den burgemeester, eene ver
gadering gehouden door landbouwers, teneinde
onderling den prys van de suikerbieten te bepalen.
Door het ongunstige weer, waren velen achterge
bleven. Er werd besloten tegen niet minder dan
10.50 te contracteeren, en tevens om het contract
persoonlijk door den fabrikant te doen teekenen.
Ook te Rilland werd Vrydag door een aantal
landbouwers een vergadering gehouden om te
beraadslagen over hét contracteeren voor den
teelt van, suikerpenen. De vergaderden konden
echter niet tót eenstemmigheid komen, en besloten,
nu er 10 pér 1000 KG. betaald wordt, dit
jaar nog persoonlijk te handelen;
De beurtschipper van Tholen op Middelburg
is niet gelukkig. Kort geleden zonk zgn vaartuig,
en nu hy voor dé eerste reis naar Middelburg
kwam, brak Woensdag met de sneeuwbuien de
helmstok van hét roer, zoodat het scheepje een
speelbal der golven was tot het door de stoom
boot Valk IT uit zgn benarden toestand gered
werd. (2'. N.)
Donderdag reisden twee vrouwen, vergezeld
van een zesjarig knaapje, in een coupé 3e klasse
van het Geld. Over. Locaalspoor. De jongen
werd heimelijk onder de bank geschoven en door
den rok zyner moeder bedekt, met het doel om
kosteloos te reizen. De conducteur bemerkte echter
dén toeleg en knoopte een gesprek met de vrouwen
aan, toen, halverwege de reis, de jongen eensklaps
riep: „Moader bieuwe der al?" Tableau!
Een zonderling geval van wat men lynch law
zou mogen noemen, heeft zich dezer dagen in
1°. dat de ter verkoop bestemde, in magazynen
en winkels voorhanden nieuwe maten en gewichten
rich in behoorlijken toestand moeten bevinden,
zooals voor nieuwe voorwerpen betaamt en ge
schikt zgn om te worden geverifieerd en mitsdien
zonder dénken, roest, vuil, beschadiging van verf
enz. dienen te zgn
2°. dat alleen behoorlijk schoon en droog ge
maakte maten en gewichten zullen worden onder
zocht en belanghebbenden by de terugontvangst
hunner voorwerpen dienen toe te zien, of deze de
wettige merken dragen, daar een beroep op
verzuimen, die by den herijk mochten zijn begaan,
later niet zal ontslaan van rechtsvervolging;
3°. dat lengtematen, voorzien van merkteokenen
of aanwijzingen van onwettige of afgeschafte
maten, moeten worden af gekeurd en ten allen tg de
in beslag, genomen kunnen worden;
4°. dat de verificatie van de gewichten beneden
het gram milTièram' gewichten), uithoofde der
daartoe nooiiige fijne balansen, uifelmtend aanhét
gkkantoor té Middelburg geschiedt-.
5’. dat de ijk van de weegwerktuigen bij de
wet van 11 Juli 1882 (Stbl. n". 91) is afgeschaft
en die voorwerpen voortaan van het toezicht op
den ijk zgn vrijgesteld
6°. dat, na het eindigen van den termijn van
den hergk (1 October a.), het gebruiken of voor
handen hebben van maten of gewichten, uiet
voorzien van de vereischte stempelmerken, ver
boden en strafbaar is, overeenkomstig art. 29 der
wet van 7 April 1869 (Staatsblad n*. 57).
Middelburg, den 8 Januari 1886.
De burgemeester, en wethouders voomoemd,
- PICKÉ.
De secretaris,
A. DE VULDER VAN NOORDEN.
De toespraak, gisteren door den heer H. M. van
Bèein op de Isr. begraafplaats alhier gehouden
by de groeve, waarin het stoffelijk overschot van
wjjlen dén heer M. H. Boiisson is teruste gelegd,
laten wg hier nog volgen. Op ons verzoek stond
de schrijver ons die af. daar wy zelven verhinderd
waren de begrafenisplechtigheid bij te wonen. Wy
wilden haar niet inkorten om aan de strekking
ervan geen afbreuk te doen. Zij luidde als volgt
Diep bedroefde kinderen, familie des overledenen;
treurig gestemde toehoorders 1 Wanneer wg hisr
staan bg de Igkbaar van een waardig man en
grijsaard, die een liefhebbend echtgenoot en vader
een waar broeder en trouw vriend, een nuttig
lid van de maatschappij en van de gemeente is
geweest, dan vragen wy ons afis het noodig hier
een woord van opwekking tot deelneming aan de
droefheid te spreken Is de aanwezigheid van
zoovelen, die gekomen zgn om den edelen afge
storvene de laatste eer te bewijzen, niet sprekend
genoeg? Waartoe nog een woord, hoe welspre
kend ook, geuit om een traan uit het oog te
persen En toch gevoel ik behoefte, zjj het dan
ook slechts met enkele woorden, hier holde te
brengen aan een man, die een steunpilaar voor
onze gemeente, een édel mensch in de maatschappij
is geweest en wiens heengaan ik met zoo velen
betreur. Zoo heeft dan eindelijk de maaiende
doodsengel een edele plant van het veld des
levens afgemaaid, die zelfs, hoe hoog van jaren,
nog bloei- en groeikracht voor het goede en
nuttige, voor het edele en Gode welgevallige had.
Als de Godsgezant Mozes eene. in naam des
eeuwigen, voor den Egyptischen monarch trad
zoodat ik gedurende ons garnizoensleven in de
gelegenheid was om de heeren Slaven en Magya-
ren te leeren kennen. Zij zuchtte en de
lange wimpers bedekten hare oogendaarna hief
zg ze weer half op en zag dén graaf met een
eigenaardig knipoogje aan. „Ik heb vaak aan
onze gesprekken te Berljjn gedacht en u gelijk,
volkomen gelgk gegeven."
„Het spijt mg, dat gg onaangename onder
vindingen van de heeren Slaven hebt opgedaan
en toch verheugt mjj de bevestiging mijner
meaning.”
»Ik heb dézen winter veel over die mea
ning geredetwist. Ik ontmoette den graaf Go
bineau
„Gobineau, den grooten navorscher der
volksrassen?
„Denzelfden.”
„Ik heb zgn boek Sur les races humaines
gelezen, en het heeft mij in hooge mate geboeid-
Vooral, dat hg als Franschman de leer van hét
heerschende Germaansche ras is toegedaan
>Niet waar, dat is verrassend Dat moet
ik u eens vertellen
Hét gesprek werd nu
en sjyvk„Laat myn volk henen trekken, d^t
zg mg dienen",^vroeg deze „Wie zgn het die gaan
moeten Ook wg vragen hierWeet gij wel
wie heen gaat
Bedenkt het, geachte toehoorders, wie en wat
wij verloren hebben, wie ons verlaten heeftbe
denkt het. wie heden heen gaat, zonder ooit
weer tot ons terug te keeren.
Weent niet over den doode, maar wel over
hem, die heengaat en niet wederkeert. Beweent
hem, die een lichtende zuil was voor zgn gezin,
die met trouw en liefde daér heeft gearbeid zoo
lang het dag wasdie in zyn tyd ook buiten zyn
gezin getracht heeft, het licht van den godsdienst
en der wetenschap te ontsteken, in de jaren dat hg
zgne krachten aan het onderwijs heeft gewgd.
„Gaat heen en dient den heer uwen God," zeiden
wg in onzen tekst. Vreest hem. zoo lang gg daar zgt,
zoo lang gij leeft. „Wie echter zgn het, die gaan
moeten" vraagt men, en wy ervaren het. „Met
onze jongen en met onze ouden willen wij gaan.’’
O bedenkt het, dat wij allen vreemdelingen en
pelgrims zyn op aarde, die eens tot hun eigendom
moeten terogkeeren. Wg moeten allen vroeg of
laat, in jeugd of grysheid, eens dien weg
afleggen, den tol der natuur betalen, dien weg
dien thans hy aflegt, in het leven en by zgn dood
ons zoo dierbaar. Ja wg ervaren het, dat de
mensch gelgk de bloem bloeit en verwelktgelgk
een schaduw.gaat hg heen, hg blgft niet. Wg
waf .m jlet’vfefttmeda^God nns eenvAsl bededen
voor al het goede hier op aarde verricht De
toekomst is ons verborgen en met wysheid. Geen
sterfelijk oog, zegt de profeet, heeft nog datgene
gezien, dat als eeuwig heil door God voor den
mensch bestemd is. Maar juist die onbekend
heid doet ons hart meer ontvlammen tot berei
king van het onbekende.
Wanneer wg den overledene deswegen in zgn
streven en werken willen beoordeelén, dan moeten
wg volmondig bekennen en getuigen, dat bij
gearbeid heeft met een edel doelzgn godsdienst
was menschenliefde. Aan den tempel der
wetenschap vele jaren werkzaam, heeft hij getracht
zijne leerlingen, waarvan velen hier aanwezig zjjn,
te veredelen, door hen op den God der liefde te
wijzen, voor wien wy zullen leeren uit liefde te
arbeiden op elk gebied, zoo het menschdom hier
door gebaat wordt. Dit was zyn ideaal. Wees
mensch, leeft als mensch, vorm menschen en
tracht door den godsdienst menschen te vereenigen.
niet te scheidendit is de hoogste godsdienst.
Dit waren zgne ideën- Hiervoor werkte hij in
elke betrekking, als bestuurder van ’t genootschap
van t uitoefenen van weldadigheid, als president
der Godsdienstige school en als lid van de plaatse-
Ijjke schoolcommissie waar zgne krachten werden
gevraagd. Wij weten soms niet, hoe wg God
dienen móeten. De overledene hééft echter door
zijne opvatting van godsdienst getoond, te be
grepen. dat liefde niet in woord maar in daad de
grootste godsdienst is. En thans, nu hy door den
dood ons ontrukt, den overgang tot God heeft
gemaakt, nu hy is overgegaan uit den tyd
naarde eeuwigheidnu hg is uitgetrokken uit de
dienstbaarheid der aarde tot vrgheid en eeuwige
vreugdb des hemels, mogen wy gerost op hem
toepassen: „en Mordechai ging uit voor den koning
met koninklijk gewaad," hét kleed der deugd heeft
hem omgèven, de kroon des goeden naams sterke
hem. en smart het ons, dat wy zulk een edel
geschenk, ons door dén Algoede toevertrouwd,
thans moeten wedergeven. Doch waartoe klaag
tonen aangéheven? Ontslagen van de boeien des
vergankelyken levens, ook bitterheid en smart,
ook teleurstelling en verdriet, zal hg thans aan
de eindpaal des levens de kroon der overwinning
dragen. Nu hij daar gekomen is, waar alleen
volmaaktheid denkbaar is, roepen wy„keer o
dierbare overledene, tót uw eeuwige rust, trek
heen in vrede, want het eeuwige loon wacht u
daar voor Gods troon, waar ge thans zyt getreden
om de vrucht van uwen arbeid te genieten in
reinheid en heiligheid. Uwe assche ruste in vrede.
Amen."
i
r
Door de
ken alhier
eieren in
276 bedeelingen, 2.541 portion middageten in 220
bedeelingen.
Hoewel dankbaar voor de tót hiertoe onder
vonden medewerking, zou het bestuur toch gaarne
zien dat die zoowel financieel, als tot het geven
van middageten ruimer werd, waardoor de ver-
eêniging in grooter kring hulp zon kunnen
brengen.
Wy ondersteunen dien billyken wensch ten
volle, en brengen hem gaarne onder de oogen
onzer lezers. Tegenover de geringe moeite die
het verschaffen van een portie eten, een-of twee
maal per week, aan een kranke met zich brengt
staat dè ervaring van zoo menigeen dat men
daardoor zeer veel nut sticht." en het herstel vair
tal van rieken bespoedigt.
Het verwondert ons dat juist deze vereeniging,
die zulk een practisch doel beoogtenby.de genees
kundigen volle sympathie ondervindt, telkens
en telkens wêer haar stem om steun moet laten
hooren.
In andere gemeenten werken allen samen tot
het doel, dat zulk een vereeniging beoogt; waar
om niet hier? Is het onbekendheid met haar
nuttigen arbeid? Zien de huismoeders op tegen
de geringe moeite van iets meer gereed te maken
dan voor haar gezin noodig is? Iets anders
dan in eigen kring wordt genuttigd, wordt voor
de zieken niet vereischten men kan het eten
op hetzelfde uur laten afhalen, waarop men zelf
het middagmaal gebruikt. Daaraan zyn dus geeiu
bezwaren verbonden.
Heeft men bedenkingen tegen het doel of de
werking van de vereeniging?
Laat men die dan openlyk uitenzy kunnen
dan weerlegd of weggenomen worden.
De goede zaak zal daardoor beter gediend zyn
dan door stilzwygen en onthouding.
>Nu. dien Duitsehen naam heb ik er zelf
eerst aan gegeven, het heette oorspronkelyk
Krzetzowite-^; zeide Armgard.
Armgard -hudde lachend het hoofd en riep
„Wat een haam* Gy hadt gelgk mét het
te verdoopen. Weet gg wej jjj jjj gen loop
der jaren geheel tot uw Germanen-dweepery be
keerd ben In der tyd te Berlyn was dat altyd
eén punt van geschil tusschen ons; herinnert gy
u nog hoe ik de Slaven, Magyaren en de hemel
weef, wélke stammen nog meer, vereerde en op
hemelde?”
Ja wel, mevrouw, en ik heette toen de „duit-
sche beer” en werd uitgelachen als ik beweerde:
dat de Germanen de adellyken onder de volkeren
waren, het beste en daarom ook het volhardendsté
ras, geroepen om te heerschen. Overigens ben ik
sedert door nadenken en ervaring zeer in dit
gevoelen versterkt en de geschiedenis der laatste
tien jaren heeft my, geloof ik, in het gelgk ge
steld.”
>De geschiedenis heeft het gedaan en ik
‘los het ook,” zei Armgard. „Myn man was,
kéóali gjj misschien weet, Oostenryksch officier.
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
geuen het schrgven van den gker der maten èn
géwichten alhier van den 5 Januari 1886. no. 6:
maken békend
dat de hergk der maten en gewichten in 1886.
in het gk-lokaal op de noordzgde van den dam,
wgk letter F n°- 97, zal plaats hebben, den 12,
13, 14, 15. 16, 19. 20, 21, 22. 26, 27, 28, 29
Januari en 2. 3, 4, 5, 9, 10 en 11 Februari a.
Dat de zittingen van den gker zullen plaats
hebben als volgt:
voor den hergk van ten verkoop bestemde, in
magazynen en winkels voorhanden nieuwe maten
en gewichten den 12 en 13 Januari
voor de gewichten, bestemd tot fijnere wegin
gen, en alzoo voor die. in gebruik bij apothekers,
goud- en zilversmeden enz., den 14, 15 en 16
Januari
_^-vopr de wyken A den,19 en ^Januari
voor de wyken C in D.' den 21 Januari
voor de wyten U. T 0 én "ft, den 22 en 26
Januari;
voor de wijk I. den 27 en 28 Januari
vóór de wyken K en L, den 29 Januari en 2
en 3 Februari
vóór de wyken M, N en O, den 4 en 5 Februari
vóór de wyken P en Q, den 9 en 10 Februari;
voor de wyken R, S, T. U en V, den 11 Februari,
telkens van des voormiddags 9—12 en des
namiddags van 14 uur.
Voorts worden belanghebbenden herinnerd
dat de ter verkoop bestemde, in magazynen
