N° 2 128* Jaargang. 1885. Dinsdag 20 October. FEUILLETON. De Huissleutel of: ie kift te veel. Middelburg 19 October. Dit blad verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen? Prijs per 3/m. franco f 3,50.' Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Gent.' Advertentiën ^0 Gent per regel.' geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: van 1 -7 regels 1,16 iedere regel meer f 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte 1*. „Het wan niet om u, vader", zei Tom, „Gua {Wordt vervolgd,) of**, g* MIDDELBURGSCHE COURANT. W w Agenten zijn te VlissingenP. G. De Veij Mbstdagh en Zoon, te Goes: A. A. W. Bolland, te KruiningenF. Van der Peijl, te Zierikzee: A. C. Di Moou, te Tholen: W. A. Van Nieuwenhuijzen, en te Ter Neuzen A. Van de* Piui Jz. Hoofdagenten voor het Buitenland te Parijs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daube en Cie., John F. Jones opvolger. De winter nadert weêr met rassche schreden met zich brengende tal ven geneugten maar ook tal van zorgen Het kan voor velen een bange winter worden de algemeene toestand is zóó ongunstig dat, vooral in groote steden, zulk een tijd met angst en schrik moet worden tegemoet gezien door zoovelen, die geen werk hebben, en door anderen, wier ijverigste pogingen om in den nood te voorzien, schipbreuk lijden op de groote uitgebreidheid der ellende, die geleenigd moet worden. Hoe is het in kleinere gemeenten Gunstiger dan een vorigen winter zal de toe stand wel niet wezen erger waarschijnlijk wel. De maatregel, o. a. in Rotterdam genomen, dat geene ondersteuning wordt verleend aan arbeiders zonder werk, die in dit jaar zich van elders in die gemeente vestigden, is verstandig en practisch maar houdt een stroom van personen tegen, door wier vertrek aan kleinere plaatsen de zorgen 'lichtor werden gemaakt. Wij dienen dus den toestand flink onder de oogen te zien en met voorzorgsmaatregelen niet te dralen. De verdiensten zullen in de meeste gemeenten gering zijn en al staat daar tegenover dat de eerste levensbehoeften goedkoop in prijs ajjn, waar men weinig verdient, wordt men door zulk eene goedkoopte wel eenigszins gebaat maar blijft de toestand toch moeilijk. Er zou echter op dat terrein nog wel iets ge daan kunnen worden om ook sommige levensbe hoeften nog op voordeeliger wijze onder het bereik der mingegoeden te brengen, en, naar wij vernemen, is aan de commissie van spijsuitdeeling in ons midden door een belangstellende een wenk in dien geest gegeven. Men weetdie commissie geeft gelegenheid om aan den armen een voedzame soep om niet te verschaffen. Zulk eene instelling telt bijna elke gemeenteen bij sommigen bepaalt zieh de werk kring daarvan ook tot het kosteloos verstrekken van enkele andere levensmiddelen en van brand stoffen. Nu worden daardoor natuurljjk de armen gehol pen; maar hoevelen zijn er die, hoe moeilijk het hun ook valt rond te komen, zich zouden schamen van zulk eene gelegenheid gebruik te maken. Hun eergevoel verzet er zich tegen om op zulk eene wijze bedeeld te worden. Want anders mag het toch niet heeten 1 Dat sommigen de Boepkaarten verkoopen en de koopers dus wel degelijk iets betalen, is eene uitzondering, die geheel strjjdt tegen het karakter der instelling. Er zijn er genoeg die, werd hun de gelegen heid gegeven om tegen matigen prjjs te verkrij gen, wat anderen kosteloos ontvangen, daarvan zeker wel gebruik zouden maken. Al wat men betaalt, met hoe weinig ook, heeft meer waarde dan hetgeen men krjjgt en het hoeft niemand dook F. S, MILL1NGT0N. XIII „Ik hoop maar!" Tom zei niet waar hjj afwildemaar zij begrepen hemwedden, kaartspelen, schulden, verkwisting en allerlei, waartoe hij zich had laten verleiden door zjjn eigen zwak karakter en de beginsel* loosheid van zjjn nee^ Tom had reeds sedert lang genoeg gehad van de akelige rol, die hjj speelde. Hjj benjjdde Jan Arrowsmitb bjjna in zijn een voudig kamertje, waar hjj fatsoenljjk binnen de perken zijner middelen leefde, zonder verzoeking tot oneerljjkheid, waaraan hjj zich tegenover zjju vader menigmaal had schuldig gemaakt. Hij „wilde maar", zooals hjj telkens op het punt was geweest van te zeggen, dat hjj eens envooraltjjd los ware van de slechte gewoonten, die hjj aan genomen had, en van de verderfeljjke levenswjjs waaraan hij verslaafd was geraakt; „hjj wilde maar" dat hjj den eerljjken, eenvoadigen Jan Arrowsmith tot vriend en leidsman kon hebben, daar hjj de noodzakeljjkheid van een steun gevoelde. „Ik denk niet, dat we Gus vooreerst terug sullen zien" gei bjj na een £>eosje, tegen de borst te stuiten, wanneer hij naar zijn vermogen bijdraagt om in zjjn dagelijksche behoef ten te voorzien. In groote gemeenten heeft men volksgaarkeu kens maar in kleine gemeenten zijn aan haar bestaan moeiljjkheden verbonden; en in ieder ge- yal is de tjjd al te veel verstreken om daarmee nu nog een proef te nemen. Het aangegeven idee kan wellicht aanleiding geven tot een stap in die richting. Men verzekert ons dat er aan den gegeven wenk gehoor is gegeven, en onderzocht wordt in hoever het mogelijk is om bv. drie dagen in de week, doch niet op de dagen der kostelooze soepuitdee- ling soep of andere spijs tegen betaling verkrijg baar te stellen. Wij zijn benieuwd naar den uitslag van dit onderzoeken, mocht er een proef genomen worden, naar bet resultaat daarvan. Wjj achten het een hoogst nuttig plan, wanneer de meergegoeden meehelpen om voor de minge goeden zonder hun eergevoel te kwetsen, zulk eene gelegenheid te openendan houden zij hen tevens uit handen van dure debitanten van grond stoffen die op erediet worden gehaald en waarvan de prijzen van zelf hoog moeten zijn. Maar bovendiende kosten van bereiding der spjjzen drukken de minvermogenden dan niet zoo zeer; die bereiding en het gehalte der spjjzen kunnen en zullen beter wezen dan in eigen gezin en vanzelf worden deze daardoor voedzamer. Wij staan hierbij dus voor een volkszaak in den waren zin van het woord. Goed voedsel tegen zeer geringen prijs is een weldaad voor velen. Zij, die er zich nu op toeleggen om hiervoor in het belang van bedeelden te zorgen, zouden goed doen door hun werkkring in den aangegeven zin uit te breiden, Want men vergete ook niet, dat men, door op dit punt de ouders te gerieven, ook den kinderen een weldaad bewijst. Over de quaestie van uitvoering, over de vraag op welke wjjze de meergegoeden hierbij bun steun zullen moeten verleenen, daaromtrent kan eerst meer licht opgaan wanneer eenmaal een proef wordt genomen. Wjj willen hopen, dat in Mid delburg dat noodige licht ontstoken zal worden. In het Hbld van gisteren komt eene herinnering voor aan de herroeping van het edict van Nantes, vóór 200 jaren. Dat Nederland destjjds, gelijk Bayle schreef, „de groote arke des behouds voor de vluchtelingen" was, waar zelfs de katholieken de vervolgde protestanten hielpen, getuigen op dezen dag met groote dankbaarheid in ons land de kinderen der Hugenoten, de afstammelingen der vluchtelingen, die in Frankrijk gemarteld en vervolgd waren op eene wjjze, welke het groote moeite kost, zich nu ook maar eenigszins voor te stellen. Holland was steeds eene schuilplaats voor ver* volgdenen het land dankt een groot deel van zjjn kracht en zijn rjjkdom aan de Israëlieten uit Portugal en elders verdrevenaan de Walen en Vlamingers, onder Alba's en Parma's bestuur uit België gevluchtaan de 20,000 „Waarom niet? Wat is hem overkomen?" „Hjj schreef mjj dezer dagen ik heb net een briet van hem en uit hetgeen hjj schrjjft vrees ik denk ik twjjfel ik er ten minste niet aan dat hjj nu Weg is". „Weg „Ja". „Waarheen?" „Amerika". „Naar AmerikaAugustusgilde mevrouw Walrus. „Ik zal er u later meer van vertellen. Ik ben oveituigd, dat hij eerlijk wil zijn en alles teruggeven. Dat zal hij eenmaal ook wel doen. Gjj moet mjj het aandeel, dat ik erin gehad heb* vergeven vader, en als ik het goed kan maken door hard te werken en ijverig, nauwgezet te worden, zooals zooals gjj vader en zooals uw zoon behoorde te zijn Hjj bleef steken en barstte in tranen uit. Zijn vader ging naar hem toe en klopte hem bemoe digend op den schouder. „Gij zjjt zoo goedzei Tom, „ik begrijp niet, hoe ik ooit maar praten helpt nietik wil nu niets meer beloven. Gij zult zien dat ik handel". „Die arme Gus! Weg! Naar Amerika! Ik begrijp niet wat hem daartoe gebracht heeft „Hij had om mjj niet behoeven te gaan", zei mijnheer Walrus, „als hjj niets anders te vreezen had". Engelschen, die, door de bloeddorstige Mary van Engeland vervolgd, in Nederland zich vestigden.... aan de tien duizenden en tien duizenden vluchte lingen, die uit Frankrijk gedurende honderd dertig jaar naar de „arke des behouds" snelden. Wat Holland won, wat Frankrijk verloor door die komst in de republiek van zoovele duizenden moedige, eerlijke mannen, die voor hun geloof alles opofferden, behoeven we, zegt het Hbld,., niet in herinnering te brengen. Doch wat we wel mogen gedenken in dezen tijd, nu men verweekljjkt is door voorspoed en vaak bevreesd is door het minste, is, dat in ons land het nageslacht leeft van helden des geloofs, van meer dan éen ras, van meer dan éen land. Goed bloed verloochent zicb niet. In tjjd van gevaar en vervolging zou het nageslacht uit die groote tijden van moed en zelfverloochening zich zeker weder die heerljjke afkomst waardig toonen. Laat Nederland, dat den vervolgden tot „groote arke des behouds strekte," steeds dien roemrijken plicht vervullen. Laat ons met geduld, mede lijden en kalmen moed allen helpen en voorlichten die ljjden en naar iets beters verlangen, die ver drukt zjjn of dit waren. Niet door vervolging, maar door dulden en werken werd Holland groot Naar aanleiding van het in ons nommer van Vrjjdag 16 October medegedeelde voorval te Sel- zaete, schrijft de Arnh, Crt Men wil wetten maken tegen den handel in „blanke slavinnen"maar is er van wetten wel iets te wachten, zoo lang de menschen handelen als de vrouw te Selzaete op de Belgische grenzen Haar zeventienjarige dochter wordt aangesproken door een heer, die vraagt of zij niet een goeden dienst wil hebben. Op het bevestigend antwoord gaat bet meisje, na kort overleg met de moeder, met hem mede. Toen zjj weg was, kwam men op de gedachte, dat men eigenljjk den heer niet kende. Het onderzoek leidde tot geen gevolg. Als meisjes en moeders op die wjjze te werk gaan, is toch waarlijk haar eigen schuld, als zjj in het yerderf loopen. Om zulke dingen te voorkomen, die waarschjjn- Ijjk niet enkel in Selzaete zieh zullen voordoen, zou men eene wet moeten maken, die de menschen tegen zich zeiven beschermt. De Si. Ct. bevat de opgave bedoeld in art. 12 der wet van 28 Juni 1881. Daaruit blijkt dat in 1884 in Zeeland verleend zjjn 57 vergunningen terwjjl er drie werden ingetrokken. In 't geheel waren in die provincie 1488 inrichtingen, waar krachtens vergunning sterkedrank in 't klein wordt verkocht, en daarvoor wordt 30.760,50 betaald. Te Middelburg waren 125, te Vlissingen 75, te Hontenisse 60, te Zierikzee 58, te Terneuzen 63, te IJzendjjke 51, te Hulst 48 en te Goes 47 drankgelegenheden. Benoemd tot heemraad van het Waterschap Schouwen J. Schalkwjjk; tot voorzitter van het zou voor u niet bang geweest zjjn". Tom wilde bij deze gelegenheid niet meer van de tekortkomingen van zjjn neef zeggenmaar later kwam het uit, dat Augustus overal schulden gemaakt had en gevlucht was uit vrees voor een zwerm schuldeischers, van wie hjj niet zulk een genadige behandeling kon verwachten als van zjjn oom. „En nu ga ik Jan opzoeken", zei Tom. „Ik denk niet, dat gij hem vinden zult" zei mijnheer Walrus, „zoodra ik van de ziekte van zijn broertje hoorde, heb ik om hem gezonden en toen was hij niet thuis. Misschien is hjj naar Hastings, in de hoop van het kind nog te zien voor zjjn dood". „Ik zal gaan zien. Ik heb geen rust eer ik hem gesproken heb; en als ik hem vind, mag ik hem dan zeggen, dat alles in orde is Mag hjj weer op het kantoor komen, zoodra hij kan „Zeker, als hg Wil." „Hij is zoo goed en degelijk als het maar kan. Ik hoop maar „Zeg dat hjj hier komt, Tom, als hjj wil, breng hem mede." Mjjnheer Walrus stak zijn zoon de hand toe, welke deze harteljjk drukte en aan zijne lippen bracht. „God zegene u mijn jongen gij zult er in het vervolg aan denken, niet waar Tom wilde spreken, maar kon niet; hjj drukte de hand van zjjn vader nog iets vaster, en na een kus rat) zjjn moeder en eenige vat) Horiiie, die bestuur van het waterschap Walcheren D. A Dronkerstot plaatsvervangend dijkgraaf van het waterschap Ooster Zwake, J. Woutersentot djjkgraaf van den Anna Jacobapolder J. W, Del Campo genaamd Camp tot djjkgraaf van den Willempolder J. W. del Campo genaamd Camp; tot plaatsvervangend djjkgraaf van den Karelpolder J. Zandee; in het bestuur van den Herdjjkte Zwarten polder tot djjkgraaf B. J. Doens, en tot plaatsvervangend djjkgraaf J. Cysouw; tot gezworen van den Oud-Kempenshofstedepolder H. van 't Hof; in het bestuur van den Nieuw Westenrijkpolder, tot dijkgraaf V. Cortvriendt, en tot plaatsvervan gend dijkgraaf A. A. Van Haelst; in het bestuur van den Eerste Bathpolder tot djjkgraaf C. van Liere, en tot plaatsvervangend djjkgraaf J. Zandee; in het bestuur van den Tweede Bathpolder tot djjkgraaf J. Zandee, en tot plaatsvervangend djjk graaf C. van Lieretot voorzitter van het bestuur der waterkeering van den Calamiteusen Nieuw Neuzenpolder M. De Regt; tot gezworen van het waterschap Oud Wolfaartsdijk C. Koert. In de Stct. zjjn opgenomen de statuten der nml. venn.De gezamenlijke Buskruilmakers van Noord- Holland, Utrecht en Zeeland te Amsterdam bljjkt dat het kapitaal, ad 800,000 verdeeld in 800 onsplitsbare aandeelen op naam van 1000 elk, geheel geplaatst is. Binnen 14 dagen na de dagteekening der akte is daarvan 50 pet. gestort. In de nieuwe vennootschap zjjn ingebracht de, in de akte nader omschreven, onroerende goederen, welke behoorden aan de thans ontbonden ver- eeniging, indertjjd onder den bovengenoemden naam te Amsterdam opgericht, ter gezamenljjke waarde van 106,000. Tot commissarissen der nieuwe nml. vennootschap zjjn voor de eerste maal benoemd de heeren Max Duttenhofer, (deze voor den duur der vennootschap) L. G. van Hoorn, J. J. Bredius, W. Rebel en jhr. mr. W. Six, en tot directeuren de heeren B. J. A. Pronok en A. A. Bredius. In hetzelfde nommer van die crt.,dat van Zaterdag, zijn opgenomen de statuten der oestermaatschappjj d* Bank van Yerseke, te Yerseke, met een kapitaal van f 200,000, verdeeld in seriën A en B. Aan- vankeljjk wordt alleen serie A uitgegeven, en moet het bedrag daarvan bjj het passeeren der akte in de kas der vennootschap ten volle gestort zjjn. Benoemd zjjntot directeur de heer G. Verburg, tot commissarissen de heeren A. Van Selms, G. van der Wal en J. Z. Risch. De jaarljjksche belooning van het vacante kantoor der directe belastingen en accjjnzen te Vlissingen kan op ƒ3315 gesteld worden, terwjjl de kosten van beheer op 663 'sjaara worden geraamd. Krachtens koninkljjk besluit van 20 Mei I860 n° 30 (verzameling n° 79), is genoemd kantoor dus gerangschikt in de vjjfde klasse. Sir William Stuart, Engelsch gezant in Deii Haag, is gisteren met een der booten van de m* Zeeland van Engeland teruggekeerd. - -- Üit Vlissingen meldt men ons De werkzaamheden aan het bouwen van eeS badhotel op de duinen, nabjj deze gemeente, zjjn iii hem in de gang opwachtte, reed hjj weg ih hét rjjtuig dat nog steeds voor de deur stond- Hjj kwam laat en alleen terug. „Ik dacht wel dat Jan niet met ti medezdif komen", zei mjjnheer Walrus. „Hjj is zeker geheel vervuld met zjjn broertje? En was hjj bij] van u te zien?" „Ja," zei Tom op de beide Vragen. „Hjj zou zoo graag naar Hastings gegaan zijnhet kind vraagt den heelen tjjd naar hem, zooalB zjj schrjjven." „Waarom gaat hjj dan niet?" „Een van de redenen is, geloof ik dat hjj het niet betalen kan maar de hoofdzaak is dat hjj niet wilde dat men zou denken dat hjj wegliep; alsof hjj iets gedaan had, waarover hjj zich schaam de. Hjj dacht dat er misschien nog meer zoü uitkomen en men hem noodig zou hebben." „Hebt gij hem daaromtrent gerustgesteld?" „Ja en nu gaat hjj morgen met den eersten trein." „Hjj komt toch terug „Ja, dat heb ik hem laten beloven." „Die arme jongen 1 Ik heb hem toch nooit goed begrepenIk hoop dat hjj geheel is, zooala gjj hem beschrjjftmaar er zjjn toch vreemde dingen aan hem, Tom."

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1885 | | pagina 1