N° 2
128* Jaargang.
1885.
Dinsdag
20 October.
FEUILLETON.
De Huissleutel of: ie kift te veel.
Middelburg 19 October.
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen?
Prijs per 3/m. franco f 3,50.'
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Gent.'
Advertentiën ^0 Gent per regel.'
geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: van 1 -7 regels 1,16
iedere regel meer f 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
1*.
„Het wan niet om u, vader", zei Tom, „Gua
{Wordt vervolgd,)
of**, g*
MIDDELBURGSCHE COURANT.
W
w
Agenten zijn te VlissingenP. G. De Veij Mbstdagh en Zoon, te Goes: A. A. W. Bolland, te KruiningenF. Van der Peijl, te Zierikzee: A. C. Di Moou, te Tholen: W. A. Van Nieuwenhuijzen, en te Ter Neuzen A. Van de* Piui Jz.
Hoofdagenten voor het Buitenland te Parijs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daube en Cie., John F. Jones opvolger.
De winter nadert weêr met rassche schreden
met zich brengende tal ven geneugten maar ook
tal van zorgen
Het kan voor velen een bange winter worden
de algemeene toestand is zóó ongunstig dat, vooral
in groote steden, zulk een tijd met angst en schrik
moet worden tegemoet gezien door zoovelen, die
geen werk hebben, en door anderen, wier ijverigste
pogingen om in den nood te voorzien, schipbreuk
lijden op de groote uitgebreidheid der ellende, die
geleenigd moet worden.
Hoe is het in kleinere gemeenten
Gunstiger dan een vorigen winter zal de toe
stand wel niet wezen erger waarschijnlijk wel.
De maatregel, o. a. in Rotterdam genomen, dat
geene ondersteuning wordt verleend aan arbeiders
zonder werk, die in dit jaar zich van elders in die
gemeente vestigden, is verstandig en practisch
maar houdt een stroom van personen tegen, door
wier vertrek aan kleinere plaatsen de zorgen
'lichtor werden gemaakt.
Wij dienen dus den toestand flink onder de
oogen te zien en met voorzorgsmaatregelen niet
te dralen. De verdiensten zullen in de meeste
gemeenten gering zijn en al staat daar tegenover
dat de eerste levensbehoeften goedkoop in prijs
ajjn, waar men weinig verdient, wordt men door
zulk eene goedkoopte wel eenigszins gebaat maar
blijft de toestand toch moeilijk.
Er zou echter op dat terrein nog wel iets ge
daan kunnen worden om ook sommige levensbe
hoeften nog op voordeeliger wijze onder het bereik
der mingegoeden te brengen, en, naar wij vernemen,
is aan de commissie van spijsuitdeeling in ons
midden door een belangstellende een wenk in dien
geest gegeven.
Men weetdie commissie geeft gelegenheid om
aan den armen een voedzame soep om niet te
verschaffen. Zulk eene instelling telt bijna elke
gemeenteen bij sommigen bepaalt zieh de werk
kring daarvan ook tot het kosteloos verstrekken
van enkele andere levensmiddelen en van brand
stoffen.
Nu worden daardoor natuurljjk de armen gehol
pen; maar hoevelen zijn er die, hoe moeilijk het hun
ook valt rond te komen, zich zouden schamen
van zulk eene gelegenheid gebruik te maken. Hun
eergevoel verzet er zich tegen om op zulk eene
wijze bedeeld te worden. Want anders mag het
toch niet heeten 1 Dat sommigen de Boepkaarten
verkoopen en de koopers dus wel degelijk iets
betalen, is eene uitzondering, die geheel strjjdt
tegen het karakter der instelling.
Er zijn er genoeg die, werd hun de gelegen
heid gegeven om tegen matigen prjjs te verkrij
gen, wat anderen kosteloos ontvangen, daarvan
zeker wel gebruik zouden maken. Al wat men
betaalt, met hoe weinig ook, heeft meer waarde
dan hetgeen men krjjgt en het hoeft niemand
dook
F. S, MILL1NGT0N.
XIII
„Ik hoop maar!"
Tom zei niet waar hjj afwildemaar zij begrepen
hemwedden, kaartspelen, schulden, verkwisting
en allerlei, waartoe hij zich had laten verleiden
door zjjn eigen zwak karakter en de beginsel*
loosheid van zjjn nee^ Tom had reeds sedert
lang genoeg gehad van de akelige rol, die hjj
speelde.
Hjj benjjdde Jan Arrowsmitb bjjna in zijn een
voudig kamertje, waar hjj fatsoenljjk binnen de
perken zijner middelen leefde, zonder verzoeking
tot oneerljjkheid, waaraan hjj zich tegenover zjju
vader menigmaal had schuldig gemaakt. Hij
„wilde maar", zooals hjj telkens op het punt was
geweest van te zeggen, dat hjj eens envooraltjjd
los ware van de slechte gewoonten, die hjj aan
genomen had, en van de verderfeljjke levenswjjs
waaraan hij verslaafd was geraakt; „hjj wilde
maar" dat hjj den eerljjken, eenvoadigen Jan
Arrowsmith tot vriend en leidsman kon hebben,
daar hjj de noodzakeljjkheid van een steun
gevoelde.
„Ik denk niet, dat we Gus vooreerst terug
sullen zien" gei bjj na een £>eosje,
tegen de borst te stuiten, wanneer hij naar zijn
vermogen bijdraagt om in zjjn dagelijksche behoef
ten te voorzien.
In groote gemeenten heeft men volksgaarkeu
kens maar in kleine gemeenten zijn aan haar
bestaan moeiljjkheden verbonden; en in ieder ge-
yal is de tjjd al te veel verstreken om daarmee nu
nog een proef te nemen. Het aangegeven idee
kan wellicht aanleiding geven tot een stap in die
richting.
Men verzekert ons dat er aan den gegeven wenk
gehoor is gegeven, en onderzocht wordt in hoever
het mogelijk is om bv. drie dagen in de week,
doch niet op de dagen der kostelooze soepuitdee-
ling soep of andere spijs tegen betaling verkrijg
baar te stellen. Wij zijn benieuwd naar den
uitslag van dit onderzoeken, mocht er een proef
genomen worden, naar bet resultaat daarvan.
Wjj achten het een hoogst nuttig plan, wanneer
de meergegoeden meehelpen om voor de minge
goeden zonder hun eergevoel te kwetsen, zulk
eene gelegenheid te openendan houden zij hen
tevens uit handen van dure debitanten van grond
stoffen die op erediet worden gehaald en waarvan
de prijzen van zelf hoog moeten zijn. Maar
bovendiende kosten van bereiding der spjjzen
drukken de minvermogenden dan niet zoo zeer;
die bereiding en het gehalte der spjjzen kunnen
en zullen beter wezen dan in eigen gezin en
vanzelf worden deze daardoor voedzamer.
Wij staan hierbij dus voor een volkszaak in den
waren zin van het woord. Goed voedsel tegen
zeer geringen prijs is een weldaad voor velen.
Zij, die er zich nu op toeleggen om hiervoor
in het belang van bedeelden te zorgen, zouden
goed doen door hun werkkring in den aangegeven
zin uit te breiden, Want men vergete ook niet,
dat men, door op dit punt de ouders te gerieven,
ook den kinderen een weldaad bewijst.
Over de quaestie van uitvoering, over de vraag
op welke wjjze de meergegoeden hierbij bun steun
zullen moeten verleenen, daaromtrent kan eerst
meer licht opgaan wanneer eenmaal een proef
wordt genomen. Wjj willen hopen, dat in Mid
delburg dat noodige licht ontstoken zal worden.
In het Hbld van gisteren komt eene herinnering
voor aan de herroeping van het edict van Nantes,
vóór 200 jaren. Dat Nederland destjjds, gelijk
Bayle schreef, „de groote arke des behouds voor
de vluchtelingen" was, waar zelfs de katholieken
de vervolgde protestanten hielpen, getuigen op
dezen dag met groote dankbaarheid in ons land
de kinderen der Hugenoten, de afstammelingen
der vluchtelingen, die in Frankrijk gemarteld en
vervolgd waren op eene wjjze, welke het groote
moeite kost, zich nu ook maar eenigszins voor
te stellen.
Holland was steeds eene schuilplaats voor ver*
volgdenen het land dankt een groot deel
van zjjn kracht en zijn rjjkdom aan de Israëlieten
uit Portugal en elders verdrevenaan de
Walen en Vlamingers, onder Alba's en Parma's
bestuur uit België gevluchtaan de 20,000
„Waarom niet? Wat is hem overkomen?"
„Hjj schreef mjj dezer dagen ik heb net
een briet van hem en uit hetgeen hjj schrjjft
vrees ik denk ik twjjfel ik er ten minste
niet aan dat hjj nu Weg is".
„Weg
„Ja".
„Waarheen?"
„Amerika".
„Naar AmerikaAugustusgilde mevrouw
Walrus.
„Ik zal er u later meer van vertellen. Ik
ben oveituigd, dat hij eerlijk wil zijn en alles
teruggeven. Dat zal hij eenmaal ook wel doen.
Gjj moet mjj het aandeel, dat ik erin gehad heb*
vergeven vader, en als ik het goed kan maken
door hard te werken en ijverig, nauwgezet te
worden, zooals zooals gjj vader en zooals uw
zoon behoorde te zijn
Hjj bleef steken en barstte in tranen uit. Zijn
vader ging naar hem toe en klopte hem bemoe
digend op den schouder.
„Gij zjjt zoo goedzei Tom, „ik begrijp
niet, hoe ik ooit maar praten helpt nietik
wil nu niets meer beloven. Gij zult zien dat ik
handel".
„Die arme Gus! Weg! Naar Amerika!
Ik begrijp niet wat hem daartoe gebracht heeft
„Hij had om mjj niet behoeven te gaan",
zei mijnheer Walrus, „als hjj niets anders te
vreezen had".
Engelschen, die, door de bloeddorstige Mary van
Engeland vervolgd, in Nederland zich vestigden....
aan de tien duizenden en tien duizenden vluchte
lingen, die uit Frankrijk gedurende honderd dertig
jaar naar de „arke des behouds" snelden.
Wat Holland won, wat Frankrijk verloor door
die komst in de republiek van zoovele duizenden
moedige, eerlijke mannen, die voor hun geloof
alles opofferden, behoeven we, zegt het Hbld,., niet
in herinnering te brengen.
Doch wat we wel mogen gedenken in dezen
tijd, nu men verweekljjkt is door voorspoed en
vaak bevreesd is door het minste, is, dat in ons
land het nageslacht leeft van helden des geloofs,
van meer dan éen ras, van meer dan éen land.
Goed bloed verloochent zicb niet. In tjjd van
gevaar en vervolging zou het nageslacht uit die
groote tijden van moed en zelfverloochening zich
zeker weder die heerljjke afkomst waardig toonen.
Laat Nederland, dat den vervolgden tot „groote
arke des behouds strekte," steeds dien roemrijken
plicht vervullen. Laat ons met geduld, mede
lijden en kalmen moed allen helpen en voorlichten
die ljjden en naar iets beters verlangen, die ver
drukt zjjn of dit waren. Niet door vervolging,
maar door dulden en werken werd Holland groot
Naar aanleiding van het in ons nommer van
Vrjjdag 16 October medegedeelde voorval te Sel-
zaete, schrijft de Arnh, Crt
Men wil wetten maken tegen den handel in
„blanke slavinnen"maar is er van wetten wel
iets te wachten, zoo lang de menschen handelen
als de vrouw te Selzaete op de Belgische grenzen
Haar zeventienjarige dochter wordt aangesproken
door een heer, die vraagt of zij niet een goeden
dienst wil hebben. Op het bevestigend antwoord
gaat bet meisje, na kort overleg met de moeder,
met hem mede.
Toen zjj weg was, kwam men op de gedachte,
dat men eigenljjk den heer niet kende. Het
onderzoek leidde tot geen gevolg.
Als meisjes en moeders op die wjjze te werk
gaan, is toch waarlijk haar eigen schuld, als zjj
in het yerderf loopen.
Om zulke dingen te voorkomen, die waarschjjn-
Ijjk niet enkel in Selzaete zieh zullen voordoen,
zou men eene wet moeten maken, die de menschen
tegen zich zeiven beschermt.
De Si. Ct. bevat de opgave bedoeld in art. 12
der wet van 28 Juni 1881. Daaruit blijkt dat in
1884 in Zeeland verleend zjjn 57 vergunningen
terwjjl er drie werden ingetrokken. In 't geheel
waren in die provincie 1488 inrichtingen, waar
krachtens vergunning sterkedrank in 't klein
wordt verkocht, en daarvoor wordt 30.760,50
betaald.
Te Middelburg waren 125, te Vlissingen 75, te
Hontenisse 60, te Zierikzee 58, te Terneuzen 63,
te IJzendjjke 51, te Hulst 48 en te Goes 47
drankgelegenheden.
Benoemd tot heemraad van het Waterschap
Schouwen J. Schalkwjjk; tot voorzitter van het
zou voor u niet bang geweest zjjn".
Tom wilde bij deze gelegenheid niet meer van
de tekortkomingen van zjjn neef zeggenmaar
later kwam het uit, dat Augustus overal schulden
gemaakt had en gevlucht was uit vrees voor een
zwerm schuldeischers, van wie hjj niet zulk een
genadige behandeling kon verwachten als van
zjjn oom.
„En nu ga ik Jan opzoeken", zei Tom.
„Ik denk niet, dat gij hem vinden zult" zei
mijnheer Walrus, „zoodra ik van de ziekte van
zijn broertje hoorde, heb ik om hem gezonden en
toen was hij niet thuis. Misschien is hjj naar
Hastings, in de hoop van het kind nog te zien
voor zjjn dood".
„Ik zal gaan zien. Ik heb geen rust eer ik
hem gesproken heb; en als ik hem vind, mag ik
hem dan zeggen, dat alles in orde is Mag hjj
weer op het kantoor komen, zoodra hij kan
„Zeker, als hg Wil."
„Hij is zoo goed en degelijk als het maar
kan. Ik hoop maar
„Zeg dat hjj hier komt, Tom, als hjj wil, breng
hem mede."
Mjjnheer Walrus stak zijn zoon de hand toe,
welke deze harteljjk drukte en aan zijne lippen
bracht.
„God zegene u mijn jongen gij zult er in
het vervolg aan denken, niet waar
Tom wilde spreken, maar kon niet; hjj drukte
de hand van zjjn vader nog iets vaster, en na een
kus rat) zjjn moeder en eenige vat) Horiiie, die
bestuur van het waterschap Walcheren D. A
Dronkerstot plaatsvervangend dijkgraaf van het
waterschap Ooster Zwake, J. Woutersentot
djjkgraaf van den Anna Jacobapolder J. W, Del
Campo genaamd Camp tot djjkgraaf van den
Willempolder J. W. del Campo genaamd Camp;
tot plaatsvervangend djjkgraaf van den Karelpolder
J. Zandee; in het bestuur van den Herdjjkte
Zwarten polder tot djjkgraaf B. J. Doens, en tot
plaatsvervangend djjkgraaf J. Cysouw; tot gezworen
van den Oud-Kempenshofstedepolder H. van 't Hof;
in het bestuur van den Nieuw Westenrijkpolder,
tot dijkgraaf V. Cortvriendt, en tot plaatsvervan
gend dijkgraaf A. A. Van Haelst; in het bestuur
van den Eerste Bathpolder tot djjkgraaf C. van
Liere, en tot plaatsvervangend djjkgraaf J. Zandee;
in het bestuur van den Tweede Bathpolder tot
djjkgraaf J. Zandee, en tot plaatsvervangend djjk
graaf C. van Lieretot voorzitter van het bestuur
der waterkeering van den Calamiteusen Nieuw
Neuzenpolder M. De Regt; tot gezworen van het
waterschap Oud Wolfaartsdijk C. Koert.
In de Stct. zjjn opgenomen de statuten der nml.
venn.De gezamenlijke Buskruilmakers van Noord-
Holland, Utrecht en Zeeland te Amsterdam bljjkt
dat het kapitaal, ad 800,000 verdeeld in 800
onsplitsbare aandeelen op naam van 1000 elk,
geheel geplaatst is. Binnen 14 dagen na de
dagteekening der akte is daarvan 50 pet. gestort.
In de nieuwe vennootschap zjjn ingebracht de, in
de akte nader omschreven, onroerende goederen,
welke behoorden aan de thans ontbonden ver-
eeniging, indertjjd onder den bovengenoemden
naam te Amsterdam opgericht, ter gezamenljjke
waarde van 106,000. Tot commissarissen der
nieuwe nml. vennootschap zjjn voor de eerste
maal benoemd de heeren Max Duttenhofer, (deze
voor den duur der vennootschap) L. G. van Hoorn,
J. J. Bredius, W. Rebel en jhr. mr. W. Six, en
tot directeuren de heeren B. J. A. Pronok en A. A.
Bredius.
In hetzelfde nommer van die crt.,dat van Zaterdag,
zijn opgenomen de statuten der oestermaatschappjj d*
Bank van Yerseke, te Yerseke, met een kapitaal
van f 200,000, verdeeld in seriën A en B. Aan-
vankeljjk wordt alleen serie A uitgegeven, en
moet het bedrag daarvan bjj het passeeren der
akte in de kas der vennootschap ten volle gestort
zjjn. Benoemd zjjntot directeur de heer G.
Verburg, tot commissarissen de heeren A. Van
Selms, G. van der Wal en J. Z. Risch.
De jaarljjksche belooning van het vacante
kantoor der directe belastingen en accjjnzen te
Vlissingen kan op ƒ3315 gesteld worden, terwjjl
de kosten van beheer op 663 'sjaara worden
geraamd.
Krachtens koninkljjk besluit van 20 Mei I860
n° 30 (verzameling n° 79), is genoemd kantoor
dus gerangschikt in de vjjfde klasse.
Sir William Stuart, Engelsch gezant in Deii
Haag, is gisteren met een der booten van de m*
Zeeland van Engeland teruggekeerd.
- --
Üit Vlissingen meldt men ons
De werkzaamheden aan het bouwen van eeS
badhotel op de duinen, nabjj deze gemeente, zjjn iii
hem in de gang opwachtte, reed hjj weg ih hét
rjjtuig dat nog steeds voor de deur stond-
Hjj kwam laat en alleen terug.
„Ik dacht wel dat Jan niet met ti medezdif
komen", zei mjjnheer Walrus. „Hjj is zeker geheel
vervuld met zjjn broertje? En was hjj bij]
van u te zien?"
„Ja," zei Tom op de beide Vragen.
„Hjj zou zoo graag naar Hastings gegaan
zijnhet kind vraagt den heelen tjjd naar hem,
zooalB zjj schrjjven."
„Waarom gaat hjj dan niet?"
„Een van de redenen is, geloof ik dat hjj
het niet betalen kan maar de hoofdzaak is dat
hjj niet wilde dat men zou denken dat hjj wegliep;
alsof hjj iets gedaan had, waarover hjj zich schaam
de. Hjj dacht dat er misschien nog meer zoü
uitkomen en men hem noodig zou hebben."
„Hebt gij hem daaromtrent gerustgesteld?"
„Ja en nu gaat hjj morgen met den eersten
trein."
„Hjj komt toch terug
„Ja, dat heb ik hem laten beloven."
„Die arme jongen 1 Ik heb hem toch nooit
goed begrepenIk hoop dat hjj geheel is, zooala
gjj hem beschrjjftmaar er zjjn toch vreemde
dingen aan hem, Tom."