N» 246 Ï28* Jaargang 1885. Maandag 19 October. i Schietoefeningen. Middelburg 17 October. FEUILLETON. De HÉstatel of: ie helft te Teel. Dit blad verschijnt dagelijks* met uitzondering van Zon- en Feestdagen? Prijs per 3/m. franco 3,50; Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Gent; Advertentiën* 20 Gent per regel? Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: van 1 -7 regels 1,10 iedere regel meer f 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte Bij deze courant behoort een BIJVOEGSEL. H F. S. M1LL1NGTON. MIDDELBURGSCHE COURANT. Agenten zijn te VlissingenP. G. De Veij Mestdagh eb Zoon, te GoesA. A. W. Bolland, te KruiningenF. Van dek Peijl, te Zierikzee: A. C. De Mooij, te TholenW. A. Van Nieüwebhdijzen, en te Ter Neuzen A. Van dek Peul Jz. Hoofdagenten voor het Buitenland te Parijs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daube en Cie., John F. Jones opvolger. De burgemeester en -wethouders van Middelburg, gelet op art. 230 der gemeentewet en op de circulaire van ged. staten van Zeeland van 8 Aug. 1879, n° 5, Provblad n° 73), brengen ter kennis van belanghebbenden, dat bjj het gemeentebestuur zijn ingekomen verschillende verzoeken, om het huisje der gemeente (wijk H no 158), vroeger dienende tot woning van de knapin van de Visch- markt, te mogen koopen en dat, bijaldien de gemeenteraad tot dien verkoop mocht besluiten, genoemd perceel eerst aan den openbaren dienst zal oehooren te worden onttrokken. Zij, die tegen die onttrekking aan den openbaren dienst bezwaar mochten hebben, worden mitsdien verzocht om zulks voor of op den 20en October a. schriftelijk aan bet gemeentebestuur kenbaar Middelburg, den 16 October 1885. De burgemeester en wethouders van Middelburg, P I C K Da secretaris, A. DE VULDER VAN NOORDEN. De burgemeester van Middelburg, Gezien een scbrjjven van den commissaris des konings in Zeeland van den 13 October 11., A n° 2003. maakt aan de zeevarenden bekend, dat van den 1031 dezer maand van zonsopkomst tot zons ondergang schietoefeningen met zwaar geschut in de richting van de Noordzee uit den pantserkoepel op bet fort te IJmuiden en over bet geheele veld in het fort zichtbaar zullen plaats hebben. Middelburg, den 16 October 1885. De burgemeester voornoemd, PICKÉ. De koning kan geen kwaad doen, is de consti- tutioneele leer. Aan het orgaan van de partij, die zich de liefde voor bet koningsbuis als bijzonder eigendom toekent, begint dit te veryelen en bet schrijft »De koning geeft de wet, en door die wet is het thans de koning die ons den vaccinedwang oplegt, de koning, die ons in de scboolzaak krenkt in onze rechten, de koning die in de kerk bet moderne ongeloot ophoudt, en de koning, die den arbeid van bet werkvolk ljjden doet." Nu schuift de Standaard wel de schuld op de adviseurs," gelijk bij de ministers noemt, maar stelt toch den koning verantwoordelijk. Het is een gevaarlijke weg, waarop het blad zjjn lezers brengt, en onwillekeurig wordt men herinnerd aan de rede van den heer De Beaufort bjj bet adres van antwoord uitgesproken. (Arnh.Crt) DOOR XII Dokter Jan. De smeekende blik der moederjweerhield den dok ter echter nog een oogenblikje, maar.toen liet ze hem gaan, ofschoon zjj bet gevoel bad, alsof met hem ook alle hoop verdween. De kinderen hielden hem op de trip staande en hjj antwoordde hen zoo vriendelijk en bemoedigend mogeljjk. De uren verliepen en nog altjjd scheen er eenige hoop te bestaan, als de jongere kinderen beneden naar tijding vreegen. Decimus sliep nog altjjd met de hand van Jan in de zjjne hjj ontwaakte slechts af en toe een paar minuten en nam dan alles in, wat Jan hem gaf, waarop hjj weer even gerust in slaap viel, alsof zjjn broer zjjn bescherm engel ware, 'tgeen hjj inderdaad ook scheen, zoo geduldig en teeder als hjj daar bjj hem waakte en elk zjjner bewegingen gadesloeg. Mijnheer Winterblofsom was met den dokter weggegaan, doch keerde kort daarna terug en ging heel stil naar boven. De kinderen volgden hem, Alfred eerst, toen Marianne, Septimus en OctaviaJudith sloot den trein, geleid door Sophie, t C voorsten d> »«jen «elfs door tot ia de ziekefc T»er en he De Vrijzinnige Kiesvereeniging te Rotterdam besprak gisterenavond bet advies van het bestuur der Liberale Unie omtrent kiesbevoegdheid. Na langdurige disCLjriën werd uitgemaakt dat men verandering van art. 76 der grondwet wen- scheljjk acht. Verder besliste de vergadering, met 13 tegen 12 stemmen dat het leidend beginsel van de stem bevoegdheid niet in de grondwet moet worden opgenomen maar aan den gewonen wetgever worden overgelaten. Met 24 tegen 1 stem werd algemeen stemrecht verworpenmet 20 stemmen tegen 1 vier der aanwezigen hielden zich buiten stemming werd als eersten grondslag voor kiesbevoegdheid de huurwaarde en, met 18 tegen 4 stemmen, capaci teiten als tweeden grondslag goedgekeurd. Bij de laatste stemming onthielden zich drie leden. Door den commissaris des konings in Zeeland is, ter vervanging van den heer J. M. Boone, overleden, tot zetter voor 's rijks directe belastingen in deze gemeente benoemd de heer J. C. Frederiks JCz. alhier. Benoemd tot directeur der zangvereeniging de Hereeniging te Lochem, directeur van andere corporaties en muziekonderwijzer aldaar de heer O. J. Bekker Jr. te Middelburg. Met zeer velen waren wjj gisterenavond in het Schuttershof alhier te gast bij het genootschap Nihil sine Labore, dat zjjn twintigjarig bestaan herdacht. Daar waren curatoren van het gym nasium, autoriteiten, mannen van positie in ons middenen velen bnnner zullen zeker bij die gelegenheid met ingenomenheid nog hebben terug gedacht aan de dagen, toen ook zij zich laafden aan de eerste bron, waaruit zij het Latjjn en Grieksch, om van zoovele andere nuttige kundigheden niet te spreken, moesten putten. Van elders was zelfs nog een oud-leerling van het gymnasium, medeoprichter van het genootschap, overgekomen om dat feest te helpen gedenken, terwijl tal van anderen bljjken gaven van deel neming in dit feest. Het feit trok algemeen de aandacht, en verdient zeker wel de opmerk zaamheid. Wat het doel van dit genootschap, de aanleiding tot die feesteljjke bijeenkomst was, werd ons nog nader uiteengezet door den voorzitter van Nihil, die, na een welkomstgroet, o. a. het volgende sprak >Het gezelschap Nihil sine Labore is eene veree- niging van leerlingen van het gymnasium alhier, ten doel hebbende vooreerst vrije letterkundige ontwikkeling in het algemeen, voorts het snoeren van een band tusscbende gymnasiasten onder ling, maar verder bovenal bet aankweeken eener daarmede hand aan hand gaande gepaste vrij moedigheid in het spreken in het houden van voordrachten, verdediging van stellingen en dergeljjke. Wat het gezelschap dus vooral beoogt is voorbereiding voor het latere maatschappelijke leven. Deze vereeniging is 20 jaren geleden in het leven bleeke gelaat van hun broertje op het kussen liggen en de wakers om hem heen. Er was echter verandering gekomen. Zijne oogen waren wjjd openbjj ademde natuurljjker en glimlachte tegen hen. Vader en moeder bogen zich over het bedje en knielden toen samen neer. Mjjnheer Winterblofsom dit ziende, keerde zich om, spoedde zich naar beneden, en sloot zich in het boudoirtje op. De kinderen volgden het voorbeeld der ouders en knielden ook neer in de ziekenkamer op het portaal, op de trap, allen achter elkaar, evenals op de basreliëfs van een grafdoch niet biddende voor den doode, maar God dankende dat hjj leefde. Ja het was duideljjk, dat het kind bjjgekomen was en er nu alle hoop op herstel bestond. Zij hadden reden om te danken en zjj deden het, ofschoon in alle stilte, eenparig. En beneden lag die deftige, ernstige, vreemde man, de eigenaar van het huis ook op zjjne knieen en mengde zjjne gebeden en dankzeggingen met de hunne, alhoe wel zjj hem niet zagen. In diezelfde kamer, waar thans die kleine jongen lag, het middelpunt van hoop voor hen allen, had hij, de eenzame weduwnaar, twee jaar geleden bjj het sterfbed van zjjn eenig kind gestaan, O hjj kon voor hen gevoelen. Hij had hun kommer begrepen en kon thXns hunne vreugde beseffen. De oude wonde in zjjn hart bloedde opnieuw, maar de smart was van een anderen aard geworden; het was niet meer die bitterheid, die versuftheid, waaraan hij zoo lang had toegegeven. De tranen, flje langs zjju^ wangen biggelden j waren geroepen door dr. C. M. Kan, toen conrector aan het gymnasium alhier, thans hoogleeraar aan de gemeentelijke uniw-jrfTt -> Amsterdam. Gedurende al die *aren heett aij lief en leed, voor entegen- spoed gekend maar nog bestaat ons Nihil, nog tiert de plant, waarvoor vóór het 5e van een eeuw de zaden zijn gestrooiden zij wil blijven tieren, zjj wil een band bljjven vlechten tusschen hen, die, hoe verschillend van karakter en aanleg, hoezeer uiteenloopend in plannen voor de toekomst, toch dit eene doel voor oogen willen houden eendrachtig samenwerken tot het vormen en ont wikkelen, voor zoover dat mogeljjk is, van den geest en van het karakter, teneinde later moedig als mannen het leven in te treden. Nu, na een bestaan van 20 jaren, meende het genootschap niet verkeerd en zeker in den geest van zjjn stichter te handelen, door in het openbaar eenig teeken van leven te geyen. Het meende dat doel het best te kunnen verwezenljjken door het organiseeren van een feestdaartoe was het evenwel alleen bij machte door de welwillende medewerking van oud-leden van het genootschap, van rector en leeraren en verder inzonderheid van gymnasiasten." Voor dien steun en die medewerking betuigde spreker hartelijk danken hjj besloot zjjn korte rede met den wensch 2. lang leve, bloeie en groeie het Middelburgsche gymnasium, lang leve het genootschap Nihil sine Labore Gepaste vrijmoedigheid in het spreken wil Nihil zijn leden leeren en de avond van gisteren heeft ons doen zien dat dit met vrucht geschiedt. De wijze, waarop die feestrede werd uitgesproken, de opvoering van twee, blijkbaar met zorg gekozen, tooneelstukjes en de voordracht van Abd-El Kader bewezen dit. Advocaat Patelijn, het bekende blijspel in 3 tafereelen, en de De belachelijke jonker, bljjspel in 1 bedrijf, werdén met een vlug heid, natuurlijkheid en bevalligheid gespeeld, die bewonderenswaard waren. Het waren beide bovendien aardige stukken, waarin pit en geest zaten vooral in de Jonker werd ons menig schilderachtig tafereeltje aangeboden. Niet minder viel de voordracht van Abd-El-Kader in den smaak van de genoodigden het vers werd met gevoel voorgedragen, en de indruk ervan niet weinig verhoogd door het figuur van den voordrager, die èn door costuutn èn door grime ons den gevallen emir gat te aanschouwen, zooals hij ons wordt voorgesteld op menige plaat. De Hochzeitsmarsch van Mendelssohn Bartholdy voor piano en viool, bracht eene aangename afwisseling, terwijl het muziekkorps der d. d. schutterij alhier op verdienstelijke wijze eenige nommers uitvoerde, Alles werkte mee om deze feestviering te doen slagen en zjj zal dan ook bjj gasten en genoodigden eene zeer aangename herinnering achter laten. Yóor het bal, dat het slotnommer van het programma vormde, aanving, sprak de heer Abresch, als curator van het gymnasium, een woord van dank, van waardeering en van opwekking tot de jongelui. tranen van medegevoel en menschenliefde, wel dadige tranen, die verzachten en bemoedigen. In plaats van hem af te zonderen Van de wereld, opgesloten in zjjn eigen leed, diende dit deelen in het leed en de vreugde van anderen, om hem weer terug te brengen in de weield van menscbeljjk gevoel en liefde, welke door zjjn zelfzuchtig, bitter leed zoolang voor hem gesloten was geweest. Toen mjjnheer Jones 's avonds voorbjj kwam en zag dat de gordjjnen nog niet neergelaten waren, kwam hjj naar boven en keek heel voorzichtig naar binnen. Na een kort onderzoek van den patient keerde hjj zich lachend om en zei »Welk een gelukkige wending! Ik had het niet durven hopenIk vertrouw en denk nu wel dat gij uw lieveling behouden zult". Ziende hoe de oogen van het kind onafgebroken op het galaat van zjjn oudsten broer gevestigd waren, wendde hjj zich tot Jan, zeggende: »Gjj zjjt de beste dokter 1" XIII »Ik hoop maar!1' Ofschoon wij gezien hebben, dat Jan bijtijds te Hastings aankwam om getuige te zijn van het herstel van zjjn broertje, weten wjj nog niet, welk een reeks van gebeurtenissen hem in staat gesteld hadden om Liverpool te verlaten, nadat hjj zoo stellig geschreven had, dat zjjn plicht hem gebood daar te bljjven. Het bericht van den hachelijken toestand van zjjn broertje gewerd te», terwjjl bj alleen op zjjn Uit Rotterdam schrijft men aan het Hbld: Bij al de toestanden van crisis, die de wereld verontrusten, beleven wij nu hier ook nog eene blaasmuziekcrisis. De stafmuziek der schutterjj, onder directie van den heer Hutschenruyter, is namelijk ontbonden. Dit korps werd indertijd opgericht onder leiding van den vader des tegenwoordigen kapelmeesters en genoot niet alleen hier ter stede, maar ook elders in het land als harmoniekorps een-zeer goeden naam. Het schijnt dat er in den laatsten tijd tusschen de leden minder harmonie heeft geheerscht dan tusschen hunne instrumenten. Wat daarvan de oorzaak was, is aan de buitenwereld niet bekend. Men zegt, dat de benoeming van een zoon des kapelmeesters tot onderkapelmeester daaraan niet vreemd was. Het kapelmeesterschap zou daardoor overgaan in het derde geslacht. Of dit nu op zich zelf de grief was, dan wel of er mindere ingenomenheid bestond met den derde der dynastie Hutschenruyter, zooveel is zeker, dat het korps is uiteengegaan, zonder dat de kapel meester vrijwillig zjjn staf heeft neergelegd. Aan harmonie-muziek ontbreekt het ons, ook zonder dit korps, niet geheel. Wjj hebben het korps hoornblazers der schutterjj, onder aanvoering van Blumentritt, het muziekkorps der weerbaarheid, onder Westerbach, en een hartnoniecorps in bur- gerkleeding, onder La Rondelle. Maar de staf muziek kannen wjj niet missen, want in den zomer consumeeren wjj hier buitengewoon veel harmonie- muziek. Er is dan ook reeds sprake van, dat de voornaamste leden van het ontbonden korps (die des winters in het orkest van de opera en op concerten medewerken) zich opnieuw zullen ver eenigen tot eene kapel onder aanvoering van een nieuwen kapelmeester Als er voor deze betrekking eene goede keuze wordt gedaan, zal het publiek er misschien niet slecht bij varen, want de klacbt over de weinige afwisseling, die de stafmuziek in hare programmal wist te brengen, en over de weinige solo-partjjen, die men te genieten kreeg, was vrjj algemeen, hoe groot ook overigens de ingenomenheid met Hut« schenruyters-kapel was. De toestand van prof. Jonckbloet, te Wiesbaden, is hoogst ernstig. De Nederlandsche maatschappij voor1 tuinbouw en planikunden heeft de onderstaande prijsvragen uitgeschreven en de v olgende premiën uitgeloofd 1. Wat is de oorzaak van het kankeren en wrak worden der boomen, bepaaldelijk onzer ooftboomen? Is er meer dan éen soort van kanker en, zoo ja, hoe worden deze van elkander onderscheiden 1 Welke middelen kunnen met vrucht tegen het kankeren worden aanbevolen Prjjs: gouden medaille en 200 gulden. Antwoorden in te zenden vóór 1 Mei 1888. 2. De maatschappjj verlangt eene handleiding voor het uitoefenen der broeierjj en warmoeserjj (in het groot) geschikt voor Nederland. Prjjsgouden medaille en 100 gulden. «se kamer in de Prospectstraat zat, een paar dagen nadat hjj uit het kantoor ontslagen was; Zjjtó eerste opwelling was om naar Hastings te gaan j maar hjj had bjjna geen geld, daar Augustus Sealey alweer zjjn laatste tientje geleend had; En hij zöu toen ook niet gaarne weggegaan zjjn, zoolang de mogelijkheid nog voor hem bestond, gelijk hjj hoopte, om zich te rechtvaardigen. Hjj vertrouwde dat de beschuldiging opgehelderd zou worden als Tom terugkwam; men kon het haast geen beschuldiging noemen, maar hjj was er diep door gegriefd en beschouwde het als een smet op zijn eerljjkheid. Hjj vreesde ook dat men, als hjj nu juist wegging, zou zeggen dat hjj dit deed om een onderzoek te vermijden en dan zou natuurlijk de verdenking nog sterker tegen hem worden. Hjj kon mijnheer Walrus, na hetgeen er voorgevallen was, niet gaan zeggen, dat zjjn broertje ziek wasen hij kon zich nog minder tot zjjne tante wenden, T geen anders heel natuurljjk zou geweest zjjnmaar hjj had behoefte aan toespraak en raad en las dus den brief over Decimus aan juffrouw Manifold voor, die niet alleen oprecht in zjjn leed deelde en hem van al de ziekten vertelde, welke hare eigen kinderen doorgemaakt hadden, die ook dikwjjls als door een wonder hersteld waren/nadat al de doktoren ze hadden opa gegeven, en hem bemoedigde en opvrooljjkte, maar zelfs al het geld, dat zjj in huis had bjjeen haaldé en op de tafel wierp, hem smeekende dat aan te nemen en niet aan teruggeven te denken vöordaj het hem gelegen kwam,

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1885 | | pagina 1