N° 232, 128* Jaargang. 1885J Y rijdag 2 October, FEUILLETON. De Huissleutel of; ie Delft le Teel. Middelburg 1 October, Dit blad verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen! Prijs per 3/m. franco 3,50: Afzonderlijke nammers zijn verkrijgbaar a 5 Cent; Advertentiën 20 Cent per regel; Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.; van 1 -7 regels 1,10 iedere regel meer f 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte F. S. MILLINGTON. M1DDELBURGSGHE COURANT. w jlR Agenten zijn te "Vlissingen: P. G. De Veii Mestdagh en Zoon, te GoesA. A. W. Bolland, te KruiningenF. Van deïi Peijl, te Zierikzee: A. C. De Mooij, te TholenW. A. Van Nieüwenhïïijzen, en te Ter Neuzen A. Van der Peijl Jz, Hoofdagenten voor het Buitenland te Parijs en Londen, de Compagnie générale de Publieité étrangère G. L. Daubs en Cie., John F. Jones opvolger. Men schrijft ons: Steeds grooter wordt het aantal gemeenten die door de tegenwoordige, eenvoudige wijze van inrichting in het telegraainet worden opgenomen, zonder dat dit voor die gemeenten, groote geldel jjke bezwaren oplevert. Toch blijven nog vele, zelfs welvarend e gemeenten weerspannig om zich in de snelle ge meenschap met de meer levendige wereld te begeven, waartoe vooral geldelijke zorg maar ook niet minder een bekrompen idee van „yoor ons niet noodzakelijk" aanleiding geven. En dat dit laatste argument al heel slecht steekhoudend is, bljjkt niet alleen uit de reeds bestaande kantoren als Groede met ruim 1000, Oud Vosmeer 1300, Haam stede 1100 enz. maar ook uit het den le Sept. 11. geopend telefoonkantoor te Coijjnsplaat, 't welk in de afgeloopen maand verzond 79 en ontving 52 telegrammen. Deze cijfers zijn welsprekend en de gemeente Wissekerke, die geen opneming in de ljjn van Colijnsplaat naar Cortgene wensehte, kan nu door hare naburen leeren, hoe nuttig het voor eene plaats is, snel te kunnen correspondeeren en hoe een telephoon steeds in eene dringende be hoefte voorziet. In de openbare vergadering van den raad van state, afdeeling voor de geschillen van bestuur, gisteren gehouden,, is ingekomen een koninklijk besluit houdende beslissing in zake het beroep van den gemeenteraad van Oost- kapelle van eene beslissing van gedeputeerde staten van Zeeland omtrent den legger der wegen en voetpaden in die gemeente. Met wjjziging der beslissing van gedep. staten is beslist dat het hooge pad op den ligger der wegen en voetpaden ih de gemeente Oostkapelle moet worden hersteld, zooals het daarop door den gemeenteraad bij zijn besluit yan 20 Febr. 1885 was opgenomen. De directeur van de tram Middelburg Ylissingen de heer O. Beumer is met 1 October eervol ontslagen en in diens plaats benoemd de heer J. van der Cappellen, als ingenieur bij deze maatschappij werkzaam gedurende de laatste vernieuwing van den weg. Naar men ons verzekert moet dit ontslag in verband staan met bezuiniging. Toch verbaast ons die tijding. De heer Beumer heeft met de stoomtramweg maatschappij „bange tijden" door leefd doch wist zich steeds door welwillendheid en voorkomendheid de achting van het reizend publiek te verzekeren. Daarom misschien zal het Velen leed doen dat, nu de zaak op orde is, door de mogelijk hoog noodige bezuiniging het eerst iemand wordt getroffen die bjj het behartigen van de belangen, welke hem ware toevertrouwd, menigmaal een doornig pad te begaan had. doos IY. Het Buitenverblijf van mijnheer W al rus. »Hebt gij den brief van moeder gelezen, mijnheer?" vroeg Jan aan den heer Wal rus. Ja ja maar maar ik moet met mevrouw Walrus spreken. Ik denk echter wel dat gjj komen kunt en van avond bij ons eten, op ons buitenverblijf, Prospect Yilla en en laat eens zienik zal u aan mijn zoon Tom voor stellen, die kan u den weg wijzen". Hjj stond langzaam op en ging naar de deur, maar zoodra hij die opende, hoorde men voetstappen wegsnellen, gefluister en gelach en toen mijnheer Walrus in het kantoor kwam, waren de vuur schermen verdwenen. „Ja, ik ben nu bezig", zei hp, »maar gij kunt zelf den weg naar Prospect Villa wel binden Wij eten om half acht. Ik weet waarlijk niet wat ik van dien brief zal zeggen. Ik weet niet of we een plaats voor u hebben. Ik moet met mevrouw Walrus er over spreken. Ik geloof wel dat we u voor van nacht kunnen logeeren, dat isal in alle geval wel gaan, maar ik zal mevrouw I i Wij zjjn in het bezit van verschillende beoor deelingen oves de Salontyroler, het, zooals algemeen wordt beweerd, zeer geestige blijspel van Von Moser, dat de volgende week in Middelburg, Vlissiagen en (shoes zal worden opgevoerd. Die alle onder de oogen van onze lezers te brengen is ons onmogelijk, wij bepalen ons dus tot eene enkele en vergenoegen ons verder met de verze kering, dat over het stuk zelf en over de opvoering eryan door het Nieuwe Rotterdamsche tooneelge- zelschap eenstemmig met veel lof wordt geschreven. In De Amst., het weekblad, werd verzekerd dat dit stuk den naam van blijspel met meer recht dragen kan dan de andere stukken van den schrijver. Hij geeft daarin menigmaal satirieke opmerkingen over onze sociale toestanden ten beste en steekt den draak met het leven in de groote steden, vooral met dat der dames. „De vertooning," zegt het weekblad, „liet niets te wenschen over; het stuk is dan ook als het ware geknipt voor het personeel der maatschappij. Dit gezelschap heeft zeer goede tooneelspeelsters en de dames hebben in het stuk groote rollen te vervullen. Allen waren uitstekend daarvoor geschikt en werkten tot een goed geheel mede. Ook harden zjj veel werk van kleeding gemaakt. Maar ook de heeren waren flink op hun post." Ook het Dagblad noemde de Salontyroler een bljjspel, dat ten volle dien naam mag dragen. Hoe men over Yon Moser's werken moge denken, wie zjjn Ultimozijn Inkwartiering kent, weet dat daarin gulle humor en fijn gevoel zich paren aan waarheid en natuur. En dit is ook, volgens erkende kunstcritici, met de Salontyroler het geval. In deze dagen, waarin zooveel ons te hooren en te zien wordt gegeven, dat lang niet opwekkend is, heeft men behoefte zich eens op te frisschen door gebruik te maken van de gelegen heid om hartelijk te lachen. Wij hopen daarom, ook voor het verdienstelijk tooneelgezelschap,'dat ons een enkele maal bezoekt, dat het in Zeeland met dit stuk denzelfden bijval zal inoogsten, dien het elders ondervond. En vooral dat Middelburg's ingezetenen, nu er weer eens iets geestigs is te zien, Woensdagavond de eerste rangen van den schouwburg zullen bezetten. Voor den nieuwen cursus aan de volkszangsohool alhier, uitgaande van de vereeniging Uit het volk voor het volk, meldden zich gisterenavond 153 leerlingen aan. Hoe aangenaam zulk een talrijke aanmelding van leerlingen ook wezen moge, wanneer zjj ten minste voortkomt uit belangstelling in de zang kunst, heeft zjj zeker ook voor de commissie hare schaduwzijde. De financiën der school zijn niet schitterendde onkosten, die nu gemaakt worden voor een vijftigtal leerlingen, kunnen maar juist uit de bijdragen worden bestreden. En nu spreekt; het van zelf, dat bjj eene belang rijke uitbreiding van het leerlingen-aantal die kosten aanzienljjk zullen toenemen. Het is natuurljjk niet te verwachten dat alle leerlingen zullen worden aangenomen, maar zelfs Walrus toch kennisgeven. Hebt gij bagage Jan zei dat hjj een valies had en vroeg of hjj dat kon meenemen naar de Villa. „Ja of liever, neen. Ik zal er omzenden. Mjjn knecht komt zoo aanstonds met de coupé om mjj naar buiten te rjjdendie kan het gaan halen en dan zal ik er met mevrouw over spreken, als ik thuis kom. Gjj kunt zelf den weg wel vindenvraag maar om mevrouw te spreken en zeg dat ik er met haar over spreken zal". Jan dankte hem en gaf hem het nummer voor de garderobe, zeggende „Het spjjt mjj, dat ik u lastig moet vallen". „Volstrekt niet. Het is immers in orde >0, ja mjjnheer. „Jongelieden zjjn tegenwoordig zoo zorgeloos. De neef van mjjn vrouw, die hier bjj mjj is als als klerk en zoo, liet een paar dagen geleden zjjn valies ergens staan en heeft het nog niet terughjj schijnt er ook niet om te geven. Zor geloosheid is een groote fout, vooral in zaken. Iemand die niet op zjjn eigen goed kan passen, is niet geschikt om zich met dat van anderen te belasten. Ik hoop dat gjj zorgvuldig zjjt, mjjnheer Arrowsmith en netjes en nauwgezet en zoo voort." „Ja dat ben ik en dat wil ik zjjn." „Dan staat uw naam zeker op uw valies „Ja en het adres voluit." „Goed dan zal ik er om zenden." Prospect Villa was een vrjj groot huis in een der buitenwjjken der stad, met een oprjjlaan, een grooten tuin en een moestuin. Het was erg na zifting zullen er nog te veel zijn om met de tegenwoordige inkomsten niet in moeilijkheden te geraken. Als dan straks de commissie een beroep zal doen op meerderen steun bij de tegenwoordige donateurs en op hulp bij hen dit; aan die school nog niet eene bijdrage verleenen, dan hopen wij dat zjj dit niet te vergeefs zal doen. Want zonder ruimere medewerking moet zjj zelfs voor iedere uitbreiding van het aantal leerlingen huiverig wezen. Men verzoekt ons opname van het onderstaande onder de gewone berichten. Bestonden er voor ons bjjzondere en overwegende redenen om niet zelve van de daarbjj gemelde plechtigheid mede- deeling te doen, het tot ons gericht beleefd ver zoek tot opname meenden wjj niet te mogen weigeren. Men schrijft ons dan Gisteren vond op de begraafplaats alhier eene indrukwekkende plechtigheid plaats. Het stoffelijk overschot van den heer J. M. Boone, gedu rende vele jaren voorzittend meester, later meester van eer der loge la Compagnie Durable alhier, werd naar zjjne laatste rustplaats geleid. De naaste betrekkingen van den over ledene, waarbij zich aan het sterfhuis deputaties der loge alhier en van de loge te Vlissingen aansloten, volgden in statigen optocht den weg naar het kerkhof. Daar gekomen werd de lijkkist door twaalf meester-vrij metselaars overgenomen, en naar de groeve gebracht, waar tal van belang stellenden en vrienden, en vele broeders van den afgestorvene het lijk yan hun overleden vriend afwachtten. Voor de ljjkkist in de groeve nederdaalde, sprak de voorzitter der loge, de heer J. L. van der Pauwert, een afscheidswoord tot den broeder, die hem en anderen voorgegaan is. Hjj schetste daarbjj de vele verdiensten van den heer Boone, die in tal van andere betrekkingen in zjjne woonplaats werkzaam is geweest. Hjj wees erop, dat wjj niet stonden voor het graf van een te vroeg gestor vene, of van een wiens plotselinge dood indruk maakte, maar wel tegenover het ljjk van een man, door wiens dood vele banden verbroken moesten worden, banden van liefde, van waardeering en van erkentelijkheid. Van liefde kon de naaste familie spreken; waardeering vond de heer Boone zeker bjj de vele vrienden, die hjj telde en bjj allen met wie hij in menige commissie zaterkente- ljjkheid jegens hem bezielden alle leden van de loge, die hjj in zoo menig moeiljjk oogenblik had ter zjj gestaan. Spreker wees op het groote beginsel van humaniteit, dat in den heer Boone zulk een warm belijder vondhjj twjjfelde dan ook niet of de herinnering aan zjjn leven zou tot troost en opwekking zjjn voor allen, die zjjn heengaan betreurden. Na hem herdacht de heer L. Baart, redenaar der loge, in een warm gedicht zjjn vriend, en legde een accaciakrans het teeken der onster- fel jjkheid op de kist neder. De heer Frederiks, leeraar te Deventer, een neef zomerachtig gebouwd, meer zelfs dan het klimaat gedoogde. Groote openslaande vensters tot op den grondeen groote veranda voor het huis, om het te beveiligen voor de heete zonnestralen maar daar het op het Noorden lag was de zon nog nooit zoover gekomen. Mevrouw Walrus had echter hare zinnen op een veranda gezet en er was nergens anders plaats voor, of men had nooit de oprij moeten plaatsen, zooals haar zoon Tom aan de hand deed, „als een tribune bij de wedrennen." Het boven gedeelte van het huis was versierd met zware steenen ornamenten, en aan de eene zjjde prjjkte een toren met schietgaten en een vlaggestok. Het huis was groot en aan matigend een villa verbljjf zooals mevrouw zei, 't geen iets meer beteekende dan een gewone villaen haar man, die haar gewoonljjk in alles napraatte, noemde het ook zoo. „Maar oudoom schijnt een rijk man te zjjn," dacht Jan, toen hjj op den breeden stoep der villa stond en in de vestibule keek, die behangen was met schilderjjenhjj zag een mooie trap met rjjken looper en marmeren beelden, die bljjkbaar stonden te wachten om uw hoed te ontvangen en u den weg naar de eerste verdieping te wjjzen. „Die oliezaak moet goed gaan en als ik mjjn voet maar in den Niet thuis," zei een knecht in li verg. „Mevrouw Walrus vroeg Jan. „Niet thuis." Dan zal ik wachten" en nadat hjj den knecht uiteengezet had, dat mjjnheer hem hierheen ge- van den gestorvene, herdacht ook in korte bewoordingen den tijd, dat hij zjjn vaaerljjken vriend gekend had, en schetste hem als een man, die nooit kwaad van anderen sprak en die steeds het algemeen welzjjn had in 't oog gehouden. Ten slotte dankte de heer P. C. N. Eichholtz uit Rotterdam, kleinzoon van den overledene, ook namens de familie, voor de eer, zjjn waardigen grootvader bewezen. Onder de familieleden aan de groeve bevonden zich ook de beide dochters van den overledene! wat zeker wel een waardig yoorbeeld ter navolging kan genoemd worden. De heer N. M. La Fontjjn, kapitein bij het 3" reg- infanterie, thans in garnizoen te Vlissingen, is overgeplaatst naar Bergen op Zoom. Morgen, Vrijdag, 's middags te 2 uren, zal de gemeenteraad van Vlissingen eene openbare vergadering houden, waarin de benoeming zal plaats hebben van een tijdelijk controleur en een hoofdcommies der plaatselijke belastingen. De volgende voorstellen komen ter tafelbe trekkelijk de benoeming van een lid, tevens voorzitter van het algemeen armbestuur en het burgerwees huis ter behandeling reclames in zake den hoofdeljjken omslag 1885; vaststelling le suppletoir kohier van den hoofdeljjken omslagtot voorloopige vaststelling der gemeenterekening over 1884tot verandering in het toezicht op de plaatseljjke belastingen; tot afwjjzende beschikking op het verzoek van D. J. Smits, om grond in koop achter de Aagje Dekenstraattot verkoop van grond aan de Aagje Dekenstraat, aan Paulus Monjé en aan C. Materstot aanschaffing van eenige benoodigdheden voor het huis van besmet telijke ziektenverzoek van A Monjé tot ruiling van een brandspuithuis c. a.ter beschikking stellen van burg. en weth., van gemaakte kleeding- stukken enz. bjj het onderwijs in de nuttige handwerken, ter wering van schoolverzuim tot het weder verhuren van den oesterput; tot af-Jen overschrijving op de gemeentebegrooting voor 1885 inrichting van twee localen in het voormalig takelmagazjjn der marine, voor school enz.; tot aanleg van een riool van af de Westerhaven tot aan de Helbardierstraattot verhooging der jaar wedde van den keurmeester van het slachtvee en vleeschtot afwjjzende beschikking op het verzoek van D. Bjjl, om schadevergoeding in zake het leggen van een trottoir langs de Badhuisstraat; tot het verleenen van een nader crediet aan de commissie voor de werkinrichting tot beschikking over den post voor onvoorziene uitgaven der gemeentebegrooting voor 1885 tot ruiling van gronden met de maatschappij tot exploitatie yan gronden aldaar; betrekkeljjk den regenbak aan dö kazerne Westdijk en tot 4e wjjziging der gemeente-* begrooting voor 1885. Door de bemoeiingen van de afd. Goes van het zonden had en zelf zjjn koffertje mede bracht; werd hjj uitgenoodigd Om in het salon te wachten;. Jan keek rond; maar hoe moede hij ook vart de wandeling was, duurde het heel lang, eer hjj den moed vond om te gaan zitten. Er waren stoelen in overvloed, maar die schenen nooit alë stoelen gediend te hebben en Jan vreesde dat zjj onder zjjn gewicht zouden bezwijken. Sommigen hadden satijnen zittingen met bloemen er op ge« geschilderd, rozen en lelies, en hjj dacht er niet over om die te ontheiligenandere waren ver-» guld of geleken op spinnekoppen. De luier stoelen waren reeds ingenomen dooi kussens, die geen plaats voor iemand anders over^ lieten. Zelfs de voetbankjes waren te teer en te mooi om te gebruiken. Er was geen plekje waar een mensch van vleesch en been in een alledaagsch pakje kon uitrusten, behalve misschien op het tapjjt, en ofschoon nederigheid een groote deugd is, zou het onmogeljjk zijn geweest om bij het plotselinge binnentreden der gastvrouw, uit zulk een nederige houding behoorljjk op te rjjzen en zjjn compliment te maken- Dus bleef Jan staan en liep af en toe heel voorzichtig het vertrek op en neer. Er was genoeg om hem bezig te houden want het salon geleek wel een bazar. Elk tafeltje was met sieraden overdekt. Oud poreelein, photo- graphieën, prachtbanden, hondjes, mannetjes en vrouwtjes, Zwitsersche huisjes, kopjes en schoteltjes, alle mogelijke snuisterjjen, die voor geld te koopen waren. Het was moeieljjk om tusschen al die kostbaarheden doer te loops» sender iets OW

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1885 | | pagina 1