N° 230.
128* Jaargang.
1885J
Woensdag
30 September.
FEUILLETON.
De Huissleutel of: de helft te Teel.
Middelburg 29 September.
Onderwijs.
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen?
Prijs per 3/m. franco f 3,50;
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Gent:
Advertentiën20 Gent per regel;
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.; ran 1 -7 regels 1,10
iedere regel meer f 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Veemarkt te Middelburg
F. S. MILLINGTON.
MIDDELBURGSCHE COURANT.
Agenten zijn te Vlissingen: P. G. De Veij Mestdagh en Zoon, te Goes: A. A. W. Bolland, te Kruiningen: F, Van der Peul, te Zierikzee: A. C. De Mooij, te Thoien: W. A. Van Niedwenhuijzen, en té Ter Neuzen A. Van der Peul Jz,
Hoofdagenten voor het Buitenland te Parijs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daübe en Cie., John F. Jones opvolger.
Dondex-dag den lea October 1885, van des
voormiddags 8 tot des namiddags 4 uren.
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
P I C K
De secretaris,
A. DE VULDER VAN NOORDEN.
De motie betreffende bet algemeen stemrecht
op Zondag 20 September in de vergadering
te 's Hage aangenomen, werd in afschrift
aangeboden aan de voorzitters der eerste en der
tweede kamer.
In beide kamers is het stuk aangenomen onder
mededeeling
»eene motie van eene zich noemende nationale
volksvergadering, gehouden op den 20 September
1885, te 's Gravenhage."
De eerste kamer deponeerde bet ter griffie, de
tweede nam bet voor kennisgeving aan.
Uit Vlissingen schrjjft men ons
Gisteren namiddag werd als blijk van waardee
ring en hoogachting, door de gezamenlijke officieren
der dd. schutterij alhier, aan den voormaligen
majoor-kommandant, den beer W. C. van Duuren
Dutilh, als een aandenken aan zijn 17jarigen
diensttijd bij de schutterij, een geschenk aangebo
den, bestaande in eene photographie in zwarte
ljjst, bet geheele korps der schutterij met het
daarbij behoorende muziekkorps voorstellende.
Ter aanbieding van dit geschenk hadden zich
de officieren der schutterjj en corps naar de woning
van den beer Dutilh begeven, waar door den
tegenwoordigen majoor-kommandant, den beer Jos.
van Raalte, een harteljjke toespraak werd gehouden.
Van deze photographie is slechts éen exemplaar
vervaardigd, terwijl de cliché is vernietigd.
Denzelfden dag werden de onlangs benoemde
kapiteins Hermans en Pervoost en de le luitenants
Beker en Hessink, als zoodanig geïnstalleerd. De
majoor-kommandant sprak de nieuwe benoemden
op krachtige wijze toe en stelde ben aan den troep
voor. Het muziekkorps voerde eenige stukken uit.
Des avonds boden de nieuwbenoemden het kader
een feestje aan in het lokaal de Beurs.
Men schrijft ons:
Twee honden vechten om éen been,
Een derde loopt er vaak meê heen,
is een spreekwoord, dat. op het volgend verbaal
geheel van toepassing is. De standplaats van den
rijksontvanger voor de gemeenten 's Gravenpolder,
Hoedekenskerke, Baarland, Oudelande, Ovezand,
Driewegen, Ellewoutsdijk, Nisse en 's Heer Abts-
kerke is sedert onheugelijke tijden te 's Gravenpolder
gevestigd. Doch vóór deze onheugelijke tjjden had
men het tijdperk van Olim, waarin het kantoor
doob
II
Een proef.
Na de thee, toen de kinderen naar bed waren,
wachtte mevrouw Arrowsmith tot haar man van
self op haar plan terugkwam.
„Het zou een waag zjjn, kindlief en hetzoii
geld kasten."
„Maar dat zou het wel waard zijn. Laat
hem maar gaan. Hjj zal niet terugkomen. Oom
Walrus
„Ik wilde zeggen", viel hij in, „dat ik er
nog eens overgedacht heb en ja Jan moet
maar gaan. Waar is hjj
Bovenhp zit zijn laarzen te verstellen.
Ik zal hem roepen".
Het was een eigenaardigheid van Jan, dat hij
altijd bezig was om iets te verstellen of te lijmen.
Als er eeD ketel of een sauskom lekte, was Jan
de persoon, die het gat stopte; als er een ruit
gebroken was, zette bp een nieuwe in; als er in
de keuken ergens een oor af was, of er een poot
van een stoel brak, riep Sophie stilletjes Jan erbjj
en het was weerheel voordat iemand er iets van
wist. Als de kinderen een ongeluk hadden, wendden
zp zich tot Jan en Jan herstelde elke schade.
Laarzen kostten hem meer moeite dan iets anders,
9 l
te Ovezand gevestigd was. Deze gemeente, hare
geschiedenis en traditie raadplegende, vond het
gewenscht pogingen aan te wenden om de stand
plaats van bedoelden rijksambtenaar weder te
veranderen. Zij wendde zich dus met een verzoek
schrift tot den inspecteur der belastingen te
Middelburg, waarbjj zij erop wees, dat de wensche-
lijkheid en billijkheid het meebrachten om de
standplaats van 's Gravenpolder naar Ovezand terug
te brengen. De inspecteur bad juist weinig tijd
over om dit request te beantwoorden, derhalve
liet ZEd. het eenige weken rusten. Doch in dien
tijd werd een nieuwe ontvanger te 's Gravenpolder
benoemd, waaruit de gemeente Ovezand bleek dat er
niet aan haar verzoek voldaan was. Zij wendde zich
dus tot den minister van financiën met een breed
gemotiveerd request, waarin zp erop aandrong dat
het kantoor weder in haar midden zou overgebracht
worden. Onder de vele gronden welke zij aanvoerde
waren deze de belangrijkstelc vroeger was de
standplaats van den rijksontvanger steeds te
Ovezand geweest; 2° Ovezand lag in het midden
der gemeenten van des ontvangers ring3° er
was juist een lief woninkje open, dat nog wel
niet geheel geschikt was voor een ontvanger, maar
toch wel geschikt gemaakt kon worden 4° had
Ovezand vernomen dat er op het oogenblik van
dit haar schrijven geen woning, ja geen kamer
in 's Gravenpolder voor het kantoor open was,
zoodat de waarnemende ontvanger in een herberg
zitdag moest houden, hetgeen toch met alle recht
en wet streed.
De minister zond het request aan den inspecteur»
deze aan den controleur, die op zijn beurt het
gemeentebestuur van 's Gravenpolder er mede in
kennis stelde. Deze gemeente, om advies, consi
deratie en bericht verzocht, rapporteerdedat er
voor een ongebuwden ontvanger eene geschikte
gelegenheid was voor kost en inwoning, en dat
het oude kantoor van den vorigen ontvanger met
een aparten toegang voor het publiek ook weder
voor den nieuw benoemde disponibel was.
Verder dat de waarnemende ontvanger geen
kantoor in een herberg, maar in het gemeentehuis
hield, hetwelk hem, voor de enkele weken, welke
hp in deze gemeente vertoefde, afgestaan wasen
eindelijk dat het niet te ontkennen viel dat
Ovezand midden in de genoemde gemeenten lag,
doch dat 's Gravenpolder, het dorp waarover
zeven gemeenten moeten passeeren willen zij Goes
bezoeken, de aangewezen standplaats voor den
ontvanger was; het drukke bezoek, dat de ont
vanger bp markt en kermisdagen te Goes ontving,
was daarvoor het bewjjs, mogelijk ware het voor
den ontvanger gewenschter midden in zjjn ring
te wonen, (met het oog op de maandeljjksche
zittingen in andere gemeenten), voor het publiek
was dit zeker niet het geval.
Spoedig daarop ontving Ovezand een zéro op
haar request. De ontvanger vestigde zich te 's
Gravenpolder, maar zjjn tjjdeljjk kosthuis
mocht hem niet behagen. Derhalve vroeg hjj
verlot om in Goes te gaan wonen, hetgeen hem,
maar tot op een zekere hoogte slaagde hp daar
ook mede en er werd menig kwartje uitgespaard
door een steekje in tjjds of een hielstukje, waar
hij voor zorgde. Hp had een natuurlijken aanleg
om alles in orde te brengen en te houden en vond
niets beneden zijn waardigheid. Hjj witte de
keuken en zou de schoorsteenen geveegd hebben,
zonder zich in het minst vernederd te gevoelen,
als hjj gedacht had dat ware zuinigheid het vor
derde. Zooals zjjn moeder zei: Jan was tot alles
in staat en zou voor iedereen een schat zjjn;
daarbjj had de natuur hem met een zeer gunstig
uiterlijk bedeeld en hp zag er altjjd nit als een
fatsoenlpk man. Laat hjj naar Liverpool gaan
om zich te vertoonen.
III
Gezelschap in den trein.
Binnen een week was Jan reisvaardig. Hp nam
harteljjk afscheid van zjjn broers en zusters, die
naar gelang hunner grootte aan zjjn hals hingen
of zjjne kniëen omvatten en maar niet konden
begrjjpen, hoe het zonder hem in huis zou gaan»
De jongsten hoopten dat hjj gauw terug zou komen
en de ouderen vertrouwden dat zp hem in lang
niet zouden weerzien. Eindelijk rukte hjj zich
los en ging heen, de heele familie bedroefd achter
latende. Twee van de jongens brachten hem tot
aan den hoek, waar de omnibus voorbij kwam,
om zjjn valies te dragen en zouden gaarne mede
naar het station gereden zpn, als de beurs het
gedoogd had. Maar het zou tot niets gediend
onder voorwaarde dat hjj het kantoor te 's Gra
venpolder^ hield, toegestaan werd.
Geljjk gisteren nog in een deel der oplaag
onder laatste lerichten werd medegedeeld is, met
ingang van 1 October, aan B. D. Filet, op zijn
verzoek, eervol ontslag verleend als burgemeester
van Yerseke.
De kapitein der mariniers J. L. Cadet wordt
met den laatsten October a. ontheven van de
waarneming der betrekking van adjudant bij den
kommandant van dat korps, en die betrekking
met den len November daaraanvolgende opgedragen
aan den kapitein J. B. Verhey.
Het Hand. verneemt, dat de ziekte van mevrouw
M. J. KleineGartman, na eenige aanvankelijke
beterschap, in de laatste dagen weder zoo verer
gerd is dat haar toestand bedenkelijk is.
Men deelt nader mee dat tot dusver alleen
proces-verbaal is opgemaakt tegen den directeur
van de Typographische vereeniging Excelsior te
's Hage, wegens de voor openbare autoriteiten of
lichamen beleedigende uitdrukkingen, voorkomende
in het zesde couplet van een alom verspreid en
door hem gedrukt stemrechtlied.
De justitie zal hebben te onderzoeken, of het
gedrukte geschrift strafrechtelijk vervolgbaar is.
De directie van het Nederl. Handelmuseum wil
een poging doen om de beweging tegen de
buitenlandsche mededinging, inzonderheid wat het
meubelvak betreft, te steunen.
Het Handelsmuseum maakt bij circulaire bekend,
dat zij twee prjjzen, elk van 250, beschikbaar
stelt voor het best gekeurde huis- en slaapkamer
ameublement het huiskamer-ameublement, min
stens bestaande uit buffet of eenig ander meubel,
tafel, bijzettafeltje, zes gewone en twee grootere
stoelen of kanapé, moet een verkoopprijs van 350
hebben; het slaapkamer-ameublement, minstens
bestaande uit tweepersoons ledikant, waschtafel,
kast, nachtkastje, tafel met vier stoelen, moet een
verkoopprjjs van 450 hebben.
De keuze van hout en stijl isvrjj. Zoogenaamde
buikmeubelen worden niet gewenscht-
Aan den wedstrijd kunnen deelnemen Neder-
landsche fabrikanten, hetzij alleen, of in vereeniging
met anderen, magazjjnhouders, agenten enz. De
voorwerpen moeten echter in Nederland vervaardigd
zijn, enkele onderdeelen uitgezonderd.
De inzenders verbinden zich de ingezonden
meubelen tegen de opgegeven prijzen af te staan
en nabestellingen tegen denzelfden prijs en geheel
overeenkomstig het tentoongestelde uit te voeren.
De deelnemers verbinden zich om hunne inzen
dingen vrachtvrij in het gebouw van het
Handelsmuseum te leveren en op te stellen en, bij niet
verkoop, op hunne kosten daaruit te verwijderen
voorts om de meubelen tenminste vier weken ten
toon te stellen, en bij verkoop 5 pet. over den
aangeheehten prijs af te staan, ook over de
onmiddellijk of later nabestelde meubelen.
hebben. Het is een droeve bezigheid om iemand
naar den trein te brengen en als men er buiten
kan, moet men het maar laten. Het is vrij wat
aangenamer om hem af te halen, als hij aankomt.
Aan het station gekomen nam Jan plaats in
een derdeklasse waggon met een aanbevelingsbrief
van zijn moeder aan oom Walrus in den zak.
Hij was overtuigd dat de familiebanden erkend
zouden worden en hem de een of andere betrek
king op het kantoor der heeren Walrus, Dugong
en C° of door hun toedoen op een ander kantoor
zou bezorgd worden. Al wat hij noodig had, was
een plaatsing. Als hij maar eens den voet in
den stjjgbeugei had, zou hij wel zorgen er in te
blijvenhet zou de eerste stap op den weg der
fortuin zjjn, of ten minste der broodwinning. Hjj
hoopte het eerste, maar zou voorloopig met het
laatste tevreden zijn. Als hjj er maar eerst éen
voet in had.
Terwjjl hij alleen in de coupé aldus zat te
peinzen ging het portier open.
„Plaats in overvloed", zei een kruier en daar
klauterde een vrouw met een troep kinderen naar
binnen, die de netten met mandjes en pakjes
vulden en heel veel drukte hadden met andere
kinderen en vrienden, die hen wegbrachten. Het
kussen en afscheid nemen hield aan, totdat er iets
onder den trein viel.
„Een van de kinderen 1" zei iemand, 'tgeen
niet weinig schrik en opschudding veroorzaakte,
ofschoon het gelukkig bleek een parapluie te zjjn.
Jïauweljjks yrawn zjj van die» schok bekken of
Bij genoegzame deelneming zal de tentoonstelling
met 1° Maart 1886 geopend worden.
De beoordeeling zal geschieden door drie des
kundigen, waarvan twee door de inzenders en een
door de directie aan te wijzen.
De kennisgevingen van inzending worden vóór
15 Oct. ingewacht. De directie zal vóór 1 Nor.
mededeelen of de deelneming voldoende is om
den wedstrijd te doen doorgaan.
Uit Atjeh wordt dd. 5 Aug. aan de Locomotief
geschreven
In den laatsten tijd zjjn wederom allerlei be
richten van verontrustenden aard tot ons gekomen
de vijand moet het plan hebben om, evenals Habib
Abdoel Rachman in 1878, d oor een overmachtigen
aanval ons zware verliezen toe te brengen.
De yjjand belet den Atjehers om van buiten
naar binnen in de linie te komen, en zelfs een
vrouw, die zich daarbjj verzette, zeker omdat zjj
hier moest wezen, werd door den vijand vermoord.
Een hoop volk heeft zich onder zekeren Panglima
Prang Moeda verzameld en staat tegenover Lamtih
en Lamdjamoe dus daar, waar vroeger ons
Pakan Badak heeft gestaan. Ook tegenover enze
Oostelijke stelling is gisting waar te nemen en
wordt volgens spionnenberichten -een aanval
op Kota-Alam verwacht, waar het 15ie bataljon
is gelegerd, onder den majoor Van der Broek.
Onze vriend Toekoe Rambonnet (of Rauzonnet
zal daar nu zeker wat hebben in te brengen, en
wij veronderstellen, dat hjj die bende de noodige
gegevens zal hebben verstrekt, dat zij zoo aan het
werken is tegenover Tjot Iri.
In den morgen van 3 Aug. werd een klewang-
aanval verwacht op den morgentrein, die naar
Lamdjamoe gaat. Het 14® bat. is daar toen 's
morgens vroeg heen gezonden, om, ingeval de
aanval plaats vond, de noodige hulp te verleenen.
Te Blang, waar de aanval werd vervracht, werd
evenwel geen enkel schot gelost. Dat er iets op
til is, is zeker, maar waar en wanneer een aanval
zal plaats hebben, moeten wij afwachten.
Intusschen gaat men steeds voort met het leggen
van hinderlagen, zeer tot genoegen der militairen.
Wjj vinden den maatregel uitstekend, doch wjj
meenen tevens, dat men grooter dienst aan het
garnizoen en aan hen, die in hinderlaag moeten
liggen zou bewjjzen, zoo deze laatsten eerst 's
avonds in het donker werden uitgezonden en dan
op de aangewezen plaats bleven tot halt zes van
den volgenden morgen. De dienst zou dan wel
zwaarder worden, maar hij zou stellig meer nut
afwerpen dan nu, als de manschappen na twee
uurtjes te hebben gelegen wederom moeten inruk-»
ken, want daarna slaat de slimme vjjand pas zjjn
slag. En zoo zal het stellig eens gebeuren dat;
trots alle hinderlagen, die dan natuurljjk reeds
zjjn ingerukt, er een aanval zal plaats hebben, die
raak zal zijn.
De Unie collecte voor de scholen met den Bjjbei
de trein zette zich in beweginger werd met
zakdoeken gewuifd, men wierp kushanden, alleï
langs het gelaat yan Jan, die bij zichzelf zei
„Daar gaan we eindeljjk i"
Op datzelfde oögenblik stoof er een jong menscH
naar het portier; sprong in den wagen, gaf den
kruier, die zijn valies droeg een halve gulden
(het eerste geldstuk dat hem in de hand kwam)
en viei hijgend tegenover Jan neer.
„Nog juist bij tijds",begon hjj. „Kinderen?
Hoe vervelend 1 Zij behooren toch niet bjj u
Neem mij anders niet kwaljjk".
Jan schudde het boold en de ander lachte in
de veronderstelling, dat hjj het met hem eens was
in zjjn afkeer van kinderen.
Altjjd mjjn lot; juist bij tjjds om een slechte
plaats te krjjgen. Neem mjj weer niet kwaljjk
ik meen u natuurljjk nietik wil niemand be-»
leedigen".
Hjj sprak zachtjes, zoodat Jan hem alleen kon
verstaan.
»Ik haast mjj altjjd en kom toch altjjd
te laat".
- „Ik zorg gewoonljjk dat ik te vroeg ben";
zei Jan, die begreep dat bjj toch ook wat moest
zeggen.
„Maar dat noemt ge toch niet precies oü
uw tjjd
„Het komt er toch het dichtst bjj".
„Iets te laat ook".
„Dat is "waar; maar het maakt wel ééff
onderscheid."
