N° TO.
127e Jaargang.
1884,
Zaterdag
22 Maart.
Graaf Lorenzo.
Middelburg 21 Maart.
"FEUILLETO N.
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.'
Prijs per 3/m. franco f 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent;
Advertentiën* 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: van 1 -7 regels f 1J0
iedere regel meer f 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte:
MIDDELBL1RGSCHË COURANT.
Agenten voor dit blad zijn te VlissingenP. G. de Veij Mestdagh, te Goes: A. A. W. Bolland, te Kruiningen: F. van der Peijl, te Zierikzee: A. C. de Moou, te Tholen: W. A. van Nieüwenhüijzen, en te Ter Neuzen A. van der Peijl Jz.
Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parijs en Londen, de Compagnie générale de Pubiicité étrangère G. L. Daübe en Cie., John F. Jones, opvolger
Wie zich tegen 1 April op ons blad abonneert
ontvangt de nog in dit kwartaal verschijnende
nommers kosteloos.
Dr A. Kuijper lieeft verklaard dat de verslagen
der dagbladen, met dat in de Standaard incluis,
over het door-hem in Plancius bij de ontvangst
van de Trans vaalscne depntatie gesprokene, dat
zooveel protest uitlokte, niet juist zijn.
Wat hij nu wel gezegd heeft deelt hij niet
mee en met de Amst. zijn wij daarnaar vooral
thans nieuwsgierig.
Het meest verwondert ons die verklaring ten
opzichte van het anti-revolutionaire hoofdorgaan,
omdat dr Kuijper in zulk een nauwe betrekking
tot dat blad staat.' Hoe gemakkelijk zou het ge
weest zijn om het verslag van het gesprokene
even den hoofdredacteur te laten lezenen vooral
hoe gewenscht tevens teneinde verkeerde gevolg
trekkingen te voorkomen die nu van verschillende
zijden worden gemaakt.
Wij hopen nu in de Standaard nog eens een
juist verslag te lezen.
Zelfs in Engelsche bladen is het gesprokene,
zooals het werd weergegeven, opgenomen.
Naar men ons meldt bestaat bij den directeur
der rijkspostspaarbank te Amsterdam het voor
nemen binnen kort een ambtsreis door Zeeland te
maken, ten einde belangstelling op te wekken
voor deze.nuttige instelling, vooral door persoon
lijke bemoeiingen bij notabele ingezetenen, die
kunnen meewerken om anderen tot deelnerrnucr
aan te sporen.
Een vrjj groot aantal belangstellenden was
gisterenavond in de z. g. n. zaal in de Bogardstraat
alhier vereenigd om de lezing bij te wonen die
door dr J. H. Gunning J.Hz. vanWilhelminadorp voor
de Chr. Jongelings-vereeniging Rom. I 16a ge
houden werd.
Ofschoon de bijeenkomst met gebed en psalm
gezang aanving, was het geen preek of stichtelijk
woord wat -de aanwezigen te hooren kregen,
maar een prachtig gestileerde, uitstekend gezegde,
van gloed en kleuren tintelende novelle, ontleend
aan de laatste dagen van Jeruzalem, omstreeks
67 j. na Christus.
Spreker leidde zijne hoorders binnen in de
woning van den edelen Joodschen priester Hanam
en diens schoone dochter Rebekka, om hen uit
de daar gevoerde gesprekken den treurigen toe
stand van Judea en Jeruzalem te doen kennen.
Door de Romeinen onderdrukt en door in
wendige veeten verdeeld, waren de Joden in opstand
gekomen, terwijl in het ons geschetste tijdperk
de Romeinsche legioenen Judea overstroomden om
na overwinning op overwinning eindelijk naar
Jeruzalem op te trekken.
Roman van Ursula v. Manteuffel.
NEGEN EN DERTIGSTSE HOOFDSTUK.
„Doet het erg zeer?" vroeg Keetje medelij
dend aan graaf Lorenzo, „kunt gij het nog even
uithouden Edgar is om een dokter geloopen.
ik weet niet in welk huis wij zijnmaai
de menschen zijn heel vriendelijk, zij hebben
watten en olie gebracht.
Maar ik begrijp nog niets. Wat is er dan
toch gebeurd
»Wij werden om twaalf uur door brand
alarm gewekt," zei Keetje, »de menschen vlogen
door de gangen en riepenhet huis staat in
brand. Gij begrijpt dat wij in vijf minuten ge
kleed en op de trap waren. Wij konden niet zien
waar de brand waswant de trap was vrij van
rook en iedereen kwam, ondanks de verwarring,
behouden buiten. Eerst toen wij daar waren
zagen wij dat de vlammen uit het dak en uit een
raam op de bovenste verdieping sloegen. Daar
viel ons in dat gij daar nog moest zijn en Edgar
liep terug om u te zoeken. Hij vond u geheel
bedwelmd in bed en het gelukte hem u zoover bij
te brengen, dat gij opstondt maar in plaats van
{ladeljjk mee te gaan, zijt gij begonnen met u aan
Het vooruitzicht dat de heidenen de tempelstad
zouden kunnen innemen en de schendende hand
slaan aan den heiligen, onnoemelijke schatten
bevattenden tempel, der Israëlieten hoogste goed,
vervulde eiken Jood met afschuw en vreeze. Velen
bleven bedaard hun troost zoeken in het gebed
tot Jehova, doch vast besloten om hun tempel met
hun hartebloed te verdedigen, terwijl de toestand
bij anderen een waanzinnig patriotisme teweeg
bracht wat hen tot fanatieke dweepers en moor
denaars maakte. Was Hanam een der eersten, in
Simon Bargoria teekende de heer Gunning een
der laatsten.
De spreker deed zijne hoorders getuigen zijn bij
den moordaanslag op Hanam en zijne dochter, die
verijdeld werd door het optreden van een Romein-
schen hoofdman, belast met Hanam voorstellen tot
eene overgave der stad te doen. Hij wist hun
eerbied in te boezemen en innig medelijden op te
wekken voor den edelen Joodschen priester die deze
voorstellen fier afwees en die een oogenblik latei-
zeer diep werd getroffen door van zijne eenige,
innig geliefde dochter te vernemen dat zij geen
Jodin meer ia maar een volgelinge van dien zoo
gehaten gekruisigden Nazarener.
Hierna schetste de heer Gunning hoe de Romei
nen al meer en meer voortrukten en eindelijk de
belegering van Jeruzalem begonnen, om kort voor
Paschen van het jaar 70 die stad, waarin zich toen
anderhalf millioen menschen bevonden, gebeel in
te sluiten. In schrille kleuren schilderde de be
gaafde spreker de ellende, die in de Joden hoofd
stad geleden werd; en afgrijzen beving zijne hoorders
bij de ijselijkheden, waartoe door honger en
partijwoede de belegerden werden gebracht.
Hij leidde zijne hoorders ook binnen in den
prachtigen, eenigen tempel, met zijn wit marme
ren muren, zijne schoor»» Enflna*»","-"" »"•- v;-',
oare noufsoorten en zijn flonkerend goud, en liet
hen er getuige van zijn hoe dit kunstgewrocht,
een der wereldwonderen, na een ontzettend bloed
bad in de straten van Jeruzalem, met duizenden
priesters en levieten een prooi der vlammen werd-
Ook Hanam vond daar aan den voet van het
altaar rust na strijd en lijden.
Na zooveel verschrikkelijks was het eene goede
gedachte van den spreker om zijne hoorders ten
slotte het geluk te schetsen dat der schoone
priesterdochter in haar huwelijk met den Romein-
schen hoofdman, die haar tweemalen van den dood
redde en als zijne bruid uit het verwoeste Jeru
zalem voerde, te beurt viel.
De ademlooze stilte, die gedurende de voor
dracht heerschte, bewees hoezeer de aanwezigen
aan de lippen des sprekers hingen en hoe de door
hem geschetste figuren en tafereelen hunne aan
dacht boeiden.
De heer Gunning heeft zich dan ook doen
kennen als een zeer begaafd spreker, dien een ieder
zeker met genoegen zal hooren.
Te Veere bedraagt het kohier van de plaatse
lijke inkomstenbelasting 1659.37^. Dat is 2£
pet. van het Vermoedelijk inkomen der ingezetenen.
te kleeden en hebt altijd gepraat van een soiree
waar gij heen moest. Onderwijl vulde zich de
kamer hoe langer hoe meer met rook en eensklaps
stortte een gedeelte der zoldering in, zoodat Edgar
reeds de hoop opgaf om u te redden want gij
waart weer bewusteloos geworden en de vlammen
hadden uwe kleêren reeds aangetastmaar het is
hem toch nog gelukt om u uit de kamer te sleepen.
O ik ben zoo blij, zoo dankbaar dat hij ongedeerd
bleef en dat gij gered zijtToen men u eindelijk
uit het brandende huis droeg en ik hem tegemoet
snelde met den uitroep: Edgar, Edgar, wat hebt
gij gedaan antwoordde hij „Het was immers
voor Eveline
VEERTIGSTE HOOFDSTUK.
Het kleine huisje op de steile klip was nu weer
bewoond. Een zieke man, die veel scheen te
lijden, zat in dekens gewikkeld in de veranda;
uit de kamer klonk een heldere lach en in de
deur stond een forsche, mannelijke gestalte. Lo
renzo had trouwe, zorgzame en verstandige ver
plegers. Nadat het ijs gebroken was en hij, in de
meening dat zijn dood nabij was, zijn gewezen
aartsvijand zijn laatsten brief aan Eveline gedic
teerd had, waren Edgar en Keetje niet alleen
geneigd om hem te vergeven, maar zelfs lief te
hebben en terwijl Keetje ter sluiks door het raam
naar hem keek, vloeiden de tranen langs hare
wangen. Op zekeren dag echter verried haar
gelaat en dat van haar jongen gemaal zooveel
Soes, 21 Maart. Heden wappert de Neder-
landsche driekleur van de in aanbouw zijnde
etoommeelfabriek der firma wed. G. H. Kake-
beeke Zoon, ten teeken dat het kolossale gebouw
onder de kap wordt gebracht.
Het is een verblijdend teeken, dat er nog men
schen gevonden worden, ondernemend genoeg om
in een gemeente als Goes eene dergelijke
zaak op touw te durven zetten. Direct en
indirect strekt deze aan de gemeente ten voordeel.
Direct door vermeerderde Sas- en havengelden,
tengevolge van drukke scheepvaart ten behoeve
der fabriek, en indirect door het aantal gezinnen,
dat daar werk en brood vindt. Gemiddeld toch
zijn 30 personen dagelijks in deze fabriek werkzaam-
Voor de firma Kakebeeke hopen wij dat een
ruim debiet van haar artikel de belooning moge
zijn voor haren ondernemingsgeest.
Borssele, 20 Maart. Ons gemeentebestuur komt
een woord van lof toe voor de wijze, waarop uitvoe
ring is gegeven aan de artikelen 69 en 70 van
het reglement op de wegen en voetpaden. Even
als in vele andere gemeenten van Zuid-Beveland
vermoedelijk het geval zal geweest zijn, waren
ook hier voor de invoering van bedoeld reglement
de wegen in algemeenen zin wel is waar van de
landerijen gescheiden door zoogenaamde slooten,
en bevonden zich in de dammen openingen voor
waterafvoer in naam, maar de ondervinding leerde
dat de waterloozing veel te wenschen overliet.
Het nieuwe reglement bood derhalve eene uit
nemende gelegenheid aan om eene groote verbe-
ring tot stand te brengen.
Ons bestuur heeft niet geaarzeld daarvan een
gepast gebruik te maken en te bevorderen dat-
flinke slooten de wegen begrenzen en de daarin
aanwP/.icrA damrnpn mnwlo» 11
jiiueruaatf znliefa Slieeren.
Het doel, waarmede voorschreven bepalingen zijn
gemaakt, is hier volkomen bereikt.
St. Flailipstaiul, 19 Maart. Bij de gisteren
plaats gehad hebbende verkiezing voor een lid
van den gemeenteraad werd, met 19 van de 27
uitgebrachte stemmen, gekozen de heer G. O. Yan
Nieüwenhüijzen. De overige stemmen waren op
verschillende personen uitgebracht.
De werkzaamheden aan den dam door 't Slaak
veroorzaken vrij wat drukte in onze anders stille
gemeente. Aan deze zijde staan een twaalftal
tenten, die elk, behalve éene vrouw en soms ook
kinderen, een dozijn dijkwerkers huisvesten. Be
halve deze tenten vindt men nog eene directiekeet
voor de opzichters en eene drijvende tent in de
haven, ark genoemd, voor de aannemers.
Aan de Noord-Brabantsche zijde zijn, naar men
zegt, een gelijk getal dezer tenten, 't Spreekt van
zelf, dat velen onzer bewoners, zooals bakkers,
winkeliers, herbergiers, bierverkoopers en andere,
aardig van die drukte profiteeren.
Nu de veldarbeid ook in vollen gang is, kan,
wie maar wil hier werk vinden. En 't laat zich
aanzien dat de gelegenheid daartoe nog aanmer
kelijk zal toenemen.
droefheid dat Thurna angstig vroeg wat er aan
scheelde.
»Het zal u zeker treffen stotterde
Keetje, maar baron Tesaelhof, die groote, sterke
man is plotseling overleden. Hij had Lenore
opgepast, die aan dyphteritis bezweek, kreeg de
ziekte zelf, doch men sloeg er geen acht op vóör
dat het te laat was om hem te behouden."
»Dat is een groot verlies voor u," zei Thurna
en zag Edgar aan.
Hij was zoo goed als mijn vader," zei deze
met aandoening.
»Ik hoop dat hij u ook op stoffelijke wijze
als een vader zal bedacht hebben."
- »Dat is het juist," viel Keetje in, »de exe
cuteur roept ons op, om onmiddellijk naar huis
te komen, voor de opening van het testament
ik ben overtuigd dat de goede man Edgar rijke
lijk bedacht heeft. Dat zou geheel in zijn geest
wezen".
De toehoorder voelde iets als een dolksteek in
'thart. Hij dacht aan dat oogenblik, waarop hij,
bij die buiten hare oevers getreden rivier, voor
het eerst baron Tesselhof ontmoet, en met min
achtende ironie over diens onhandigheid gelachen
had en thans? Die man had toch iets in
zich gehad dat meer achting verdiende dan Lo
renzo Thurna voor zich zelf kon gevoelen.
Edgar en Keetje maakten toebereidselen voor
de reis. Gelukkig was hun goed uit den brand
gered anders zou het er ongelukkig uitgezien
hebben. Het viel bun zwaar den zieke te verla-
In den Anna Jacobapolder wordt weldra het
aanleggen van grintwegen besteedde herstelling
der dijken aan den Willemspolder zal mede vele
handen vragenbinnen een paar weken worden
het bouwen eener nieuwe school en onderwijzers
woning in de kom der gemeente en het restau-
reeren der school en onderwijzerswoning in den
Anna Jacobapolder aanbesteed en, alsof alles hier
tegelijk komt, in laatstgenoemden polder zal door
een der eigenaren een gebouw worden gesticht,
waarvan de benedenverdieping tot boeren- en de
bovenverdieping tot heerenhuis zal worden ingericht.
De nota, door elf leden der tweede kamer in
de afdeelingen overgelegd bij het onderzoek van
de klasseDbelasting, gaat, naar het Handelsblad
verneemt, uit van de stelliDg, dat het niet op den
weg ligt van de tegenwoordige tweede kamer
eene belastinghervorming tot stand te brengen,
daar dit moet worden overgelaten aan eene ver
tegenwoordiging, voortgesproten uit een verbeterd
kiesrecht, en daarom met hooger prestige bekleed.
De onderteekenaars geloeven daarom, dat ter her
stelling van het evenwicht men zich zal behooren
te bepalen tot eenvoudige maatregelen, die zich
zooveel mogelijk aan het bestaande aansluiten, de
verbetering van het geheele belastingstelsel niet
prejudicieeren, en tevens door voldoende aanvulling
der rijksmiddelen maken, dat de grondwetsherzie
ning zonder financieele beslommeringen ter hand
kan worden genomen.
Ter bereiking van dat doel zou de personeele
belasting geheel tot het rijk moeten terugkeeren,
waardoor het tekort op de gewone middelen zou
worden gedektvoorts zou van rijkswege eene al-
gemeene belasting van Ij pet. worden geheven
met aanslag .y&n_pviu:he.i4'ï®psffi^0l'cJ'cea\v:'^-eiiived-
ten bestaande, en waarvan 90 pet. aan de gemeen
ten zou worden uitgekeerd, met recht om naar
behoefte opcenten te heffen. Door de overblijvende
10 pet. der inkomstenbelasting en bezuiningen
kan dan de patentbelasting vervallen, en daar
door aan de gemeenten gelegenheid worden gege-
geven, het stelsel van vergunningsrechten uit te
breiden.
Eene aDdere nota zal door den heer Van Houten
bij het afdeelingsverslag worden gevoegd.
Te Zutfen is overleden jhr mr H. B. Van Tets,
districts-schoolopziener.
De overledene was, zooals men weet, van libe
rale zijde meermalen candidaat voor de tweede
kamer gesteld en een ijverig strijder voor de
liberale beginselen.
De heeren der Transvaalsche deputatie zullen
nu wel voldoende weten dat zij zijn de afge
vaardigden van een volk dat nauw aan ons is
verwant en welks worstelstrijd tegen Engeland
wij met belangstelling gade sloegen. Dit is sche
ring en inslag van alle toespraken en toosten, en
ons dunkt, het zal eene verademing voor het
driemanschap zijn wanneer er een einde is ge
komen aan al dat reizen en eten.
ten, te meer daar die door zjjn onrust en onge
duld, zijn toestand telkens verergerde, wanneer
de brandwonde- iJDlofden te genezen en er eenige
beterschap kwam.
Zoo kwam de avond voor het vertrek. De»
koffers waren reeds naar de post gezondener
was een ziekenoppasser aangenomen en de dokter
had beloofd om dagelijks te komen. Lorenzo was
in huis; het jonge paar zat op de trap voor het
huisje en Keetje zuchtte.
»Ik ben van daag zoo angstig; het is alsof
er nog een groot ongeluk moet gebeuren. Gelooft
gij aan voorgevoelens, Edgar
»Die kunnen ook bedriegen. Wat vreest gij
»Ik heb een doodelijke angst dat de avond
post ons een doodstijding brengt."
»Ik begrijp u niet," riep Edgar verschrikt
uit.
„Ik denk er den heelen tijd aan dat men
Eveline bewusteloos op het graf van Tesselhof
gevonden heeft. Daar in die verpeste lucht en
Hermine schreef immers dat zij ziek was
en zij heeft mij nog niet geantwoord op mijn
brief, dien ik haar na den brand geschreven heb."
»Brieven blijven zoolang onderweg," zei
Edgar geruststellend, ofschoon hij zelf ook onge
rust begon te worden. „Laat ons naar de post
gaan en zien of er brieven zijn."
Nauwelijks waren zij weg of er verscheen een
ander paar aan den voet van de rotstrap
een heer en een dame, die een oogenblik bleveq
staan.
