N° 13
127e Jaargang.
1884.
Woensdag
16 Januari.
Graaf Lorenzo.
Rijks-Belastingen.
"FEUILLETON.
Middelburg 15 Januari.
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen:
Prijs per 3/m. franco f 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent:
Advertentiën* 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: van 1 -7 regels 1,50
iedere regel meer f 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte:
BerlolLt
Roman van Ursula v. Manteuffel-
MIDDELBIRGSCHE COURANT
Agenten voor dit blad zijn te "Vlissingen: P. G. de Veij Mestdagh, te Goes: A. A. W. Bolland, te Kruiningen: F. van der Peijl, te Zierikzee: A. C. de Mooij, te Tholen: W. A. van Niedwenhuijzen, en te Ter Neuzen A. van der Peul Jz.
Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parijs en Londen, de Compagnie générale de Publicité étrangère G. L. Daübe en Cie., John F. Jones, opvolger
Hoewel wij herhaaldelijk erop wezen dat de
Middelburgsche courant en de firma Gebr. Abrahams
twee geheel afgescheiden zaken zijn, worden er
nog voortdurend stukken, ons blad betreffende,
ontvangen met het adres dier firma erop.
Verder valt men ons op het bureau vaak lastig
met zaken, welke Gebr. Abrahams aangaan.
Dit geeft aanleiding tot oponthoud en verwarring.
Wij maken daarom het publiek er nogmaals
opmerkzaam op, dat wij geheel buiten de zaken
dier firma staan, en zij wederkeerig met die der
vennootschap de Middelburgsclie courant niets te
maken heeft.
Tevens merken wij op dat ons adres is voor
telegrammen Middelburgsclie courant
Middelburg.
nieuwsberichten en ingezonden stukken R e-
dactieMiddelburgsche courant, en
advertentiën Administratie Middel-
burgsche courant.
De burgemeester van Middelburg maakt bekend:
dat bij hem ontvangen en aan den ontvanger
der directe belastingen ter invordering is verzon
den het door den provincialen inspecteur der directe
belastingen enz. te Middelburg den 10en Januari
1884 invorderbaar verklaarde kohier der grondbe
lasting op de gebouwde en ongebouwde eigen
dommen voor het dienstjaar 1884, met uitnoodi-
ging aan ieder, wien zulks aangaat, om, na
bekomen kennisgeving van zijnen aanslag, ten
spoedigste het door hem verschuldigde te kwij
ten, met herinnering tevens, dat de bezwaren,
welke dienaangaande mochten bestaan, binnen
drie maanden na heden behooren te worden
ingediend.
Hiervan is heden afkondiging geschied waar het
behoort.
Middelburg, den 14- Januari 1884.
De burgemeester voornoemd,
P I C K
Op initiatief van dr P. De Jager, te Ternaard, is
een adres verzonden aan den minister van binnenl.
zaken, mede onderteekend door prof. A. P. Fokker
te Groningen, d' J. F. Van Hengst te Hilversum
en dr G. W. Bruinsma te Steenbergen, waarin
gevraagd wordt, dat de wet, houdende voorziening
tegen besmettelijke ziekten, niet langer op mazelen
van toepassing moge zijn. De ondervinding, sedert
de invoering' van de wet, heeft geleerd, dat deze
noch de frerpientie, noch de uitbreiding van ma-
zelen-epidemieën heeft kunnen beteugelenook is
het publiek door het aanwezig zijn van het briefje
>mazelen" niet gewoon zich van het binnentreden
Maar Thurna vond Reetje volstrekt niet kinder
achtig. Hij ging naast haar zitten, liet haar van
het laatste bal vertellen en weldra klonk haar
heldere lach door de kamer. Maar zij hield
evenmin als haar moeder lang voet bij stuk en
eensklaps Ëveline bij de hand vattende; riep zij uit
»Gij moet met mij meê gaan om de duiven
te zien, die prinses Charlotte mjj gegeven heeft,
Kom
Eveline voldeed aan haar verzoek. Edgar aar
zelde; maar de nieuwsgierigheid zegevierde over
den toorn en hij ging mee. Thurna bleef alleen
met de gastvrouw, die hem vorschend aanzag.
Eveline heeft mij vroeger nooit verteld dat
zij u in Caïro gekend had," zei zij eindeljjk.
»Zoo dan schijnt mijn onbeduidende per
soonlijkheid niet veel indruk achtergelaten te
hebben," zei hij op neêrslachtigen toon, ofschoon
hij zich inwendig veel meer verheugde, dan wanneer
mevrouw Van Kendar gezegd hadEveline heeft
mij al wonderen van u verteld.
Hij was van zijn kant zeer benieuwd geweest
om mevrouw Van Kendar te leeren kennen. Zij
£och was de vrouw die hem, volgens de toespelingen
van een besmette woning te onthouden. Door het
opnemen van mazelen onder de in art. 1 genoemde
ziekten wordt derhalve het prestige en de goede
werking van de geheele wet geschaad, die overigens
voor de andere daarin opgenomen ziekten nuttig
kan werken.
De adressanten verklaren ten slotte, dat zij zich
van te voren overtuigd hebben, dat het meerendeel
der in Nederland praktiseerende geneeskundigen in
hoofdzaak met dat gevoelen overeenstemt.
Tegenover zulk een hooggeleerd gezelschap klinkt
het gevoelen van een leek misschien wel wat
nuchter, maar wij willen hier toch even opmerken,
dat nog dezer dagen in onze eigen omgeving een
sterk sprekend feit plaats had, waaruit de besmet
telijkheid van mazelen bleek.
Een gezin uit Middelburg bracht een bezoek aan
een andere gemeente, waar geen mazelen waren.
Een kind uit dat gezin kreeg bij aankomst de
ziekte en werd dadelijk teruggebracht. Maar dit
kon niet beletten dat toch in eene woning, vlak
naast die waarin de kleine geweest was, een
ander kind dezelfde ziekte kreeg. Dit was het
eerste geval en tot nu toe ook het eenige in die
andere gemeente. Nu moge het waar zijn dat een
deel van het publiek zich door het opschrift
mazelen niet laat weerhouden van het binnentre
den van eene besmette woning, er is dunkt ons
toch ook een zeer groot deel, dat liever niet met
bewoners van zulke huizen in aanraking komt,
omdat men de kinderen liefst van de ziekte
verschoond ziet. Dit zal moeilijk vallen wanneer
men de mazelen aan de bepalingen der be
wuste wet onttrekt. Vinden de geneeskun
digen echter dat elk kind de mazelen moet
krijgendat dit natuurlijk en goed is, en bet
daarom hoe eer hoe beter gewenscht is dat
de kleinen daardoor worden aangetast, dan zou
de toepassing van hunne theorie misschien ge
wenscht zijn. Maar overigens zien wij het nut
daarvan niet in. Omdat velen lichtvaardig te werk
gaan behoeft men nog niet allen onbeschermd
te laten.
Te Biezelinge bestaat eene commissie tot
wering der bedelarij op Nieuwjaarsdag die, gelijk
elders, met een inteekenlijst bij de ingezetenen
rondgaat om alzoo gelden in te zamelen en die
giften te gebruiken als Nieuwjaarsgift voor min
derbedeelde dorpsgenooten.
Eenige inwoners weigerden dit jaar op de lijst
te teekenen, en op Nieuwjaarsdag kon men aan bet
aanplakbord de namen lezen van twee personen,
die niet hadden willen gevenen die kennisgeving
was onderteekend door den president der Nieuw
jaars-commissie, tevens wethouder der gemeente
Kapelle -Biezelinge.
Die manier om tot weldadigheid op te wek
ken mag niet aanbevelenswaard zijn, origineel is
zij zeker.
Het verwondert ons echter dat de redactie der
Goesche courant de daad van den bewusten voor
zitter der Nieuwjaarscommissie in bescherming
neemt, en haar zeer praktisch noemt. Zij doet
zijner nicht, eenige opheldering zou kunnen geven,
waarom de nicht der hertogin baron Tesselhof
gehuwd had. Hij vroeg dus zonder omwegen wat
den hertog bewogen had om dit huwelijk goed te
keuren.
De kleine dame hief de handen omhoog en liet
ze weer in haar schoot Vallen.
»De hertog? Ach! die goede hertog!"
Daarmede was alles gezegd.
„Of de hertogin?"
Zij meende goed te doen en het gaat
immers ook heel goedDe goede vrouw wilde
dit opgeruimd zeggen maar de tranen kwamen
haar daarbij in de oogen.
»Ik was zeer bevriend met prins Hendrik,"
zei Thurna zonder op te zien, ik durf bijna zeggen
dat ik een zeker recht heb om een verklaring te
eischen van hen, die over het lot zjjner dochter
beslist hebben.
>0, mijn hemel!" zuchte zij en liet hare
tranen den vrijen loop Ȏen ding kan ik u zweren
haar hart is er niet bij gebroken. De erfprins
was en is haar zoo onverschillig mogelijk en zij ver
moedde niets van de dwaasheden, welke hij zich in
het hoofd gezet had. Toen Was het aanzoek van
Tesselhof waarlijk een uitkomst uit een vreeselijk
dilemma,vreeselijk zeg ik want de erfprins,
anders zoo schuchter, was geheel veranderd. Nu
en Eveline ik wil nu juist niet zeggen dat
Tesselhof ofschoon hij er acht jaar geleden
in uniform wel goed uitzag hij diende bij
de kurassiers, weet gjj maar wat wilde ik
dit op grond, dat door het bekend worden der
namen van hen, die niet wenschen bij te dragen,
zij, die wel iets gegeven hebben, voor het wen
schen gevrijwaard worden.
Immers nu weten", zegt de redactie, »de armen,
bij welke personen zij met hun Nieuwjaarswenschen
nog een willig oor en een mildadige hand kunnen
verwachten."
Ja, zij vindt die handelwijze zoo goed dat zij
haar gaarne had zien uitgestrekt tot allen, die
geweigerd hebben de pogingen der Nieuwjaars
commissie geldelijk te steunen.
Wij gelooven dat de redactie hierbij een zeer
gevaarlijk begifisel verdedigt.
Heeft de redactie wel aan gedacht dat er kunnen
wezen die noch van de Nieuwjaarscommissie
noch van het Nieuwjaar wenschen iets willen
weten; die het geven op zulk een dag, in
welken vorm ook, ten zeerste afkeuren en zich
daarom aan alles onttrekken Zulken personen
wordt door de handelwijze van den voorzitter,
volgens de theorie van de redactie, een vervelen
de last veroorzaakt, wanneer de armen in de
bekendmaking eene vingerwijzing mogen zien om
daar een gift te gaan vragen. Zulk eene vinger
wijzing ligt toch allerminst op den weg van den
voorzitter eener commissie, die ,iuist dat Nieuwjaar
wenschen wil tegengaan. Maar bovendien, het
geven blijft in zulke gevallen steeds v r ij e
wil; men behoeft aan niemand verantwoording
af te leggen van de motieven, waarom men
weigert, en een voorzitter van zulk eene commis
sie heeft hoe goed zijne bedoeling ook zij
volstrekt niet het recht om pressie uit te oefenen
op eene wijze zooals nu geschiedde. Hoe licht
toch zal iemand die ditmaal weigerde, uit vrees
van weêr openlijk bekend gemaakt te worden,
een volgend jaar tegen zijn zin wel geven
De bevolking dezer gemeente besfond op 31 Dec.
1882 uit 16006 personen, zijnde 7276 mannen en
8730 vrouwen. Door geboorte en vestiging ver
meerderde de bevolking met 722 m. en 814 vr.,
te zamen 1536 pers., terwijl door overlijden en
vertrek eene vermindering ontstond van 713 m. en
731 vr., te zamen 1444 pers.
Op 31 Dec. 1883 bestond de bevolking alzoo
uit 16098 personen, zijnde 7285 m. en 8813 vr.
Dit bericht strekt tot aanvulling van een, voor
komende in een vroeger nommer, waarbij bet
aantal geboorten en sterfgevallen werd opgegeven.
Bij de Vrijdag a. s. in den Schouwburg alhier
te geven voorstelling door de Amsterdamsche af-
deeling van het Nederlandsch Tooneel zullen o. a.
optreden de dames Kleine, De Vries en Rössing-
Sablairolles, en de heeren Morin, Spoor en Jacques
De Boer.
Naar men ons meldt zullen gedurende de gas-
tentoonstelling alhier door de verschillende gas-
krachtmachines andere werktuigen in beweging
worden gebracht, en daarbjj verschillende vakken
van industrie worden uitgeoefend.
ook Weer zeggen O ja, ziet ge> gedweept heeft
ze niet met hem, maar met zijn twee meisjes wel;
Geloof mij, zij heeft hem ter wille van de kinderen
gaarne genomen."
sHm! waarom woont majoor Belfort met
zjjn vrouw te Fürstenrode
Dacht ik het niet dat gij dat vragen zoudt
dat is dat is wie kan daar iets aan
doen
»Tesselhof, als hij een man is."
»Een man is hij, daarvan kunt gij op aan
en daarom vindt hjj dat hij zjjn eens gegeven
woord niet mag breken. De geschiedenis is deze
zijn eerste vrouw heeft hem op haar sterfbed laten
beloven dat hare ouders zoolang zij leven op
Fürstenrode zullen wonen. Gij moet weten dat
de Belfort's arm zijn als de mieren en gij begrijpt
dat de goede Augusta dat zelf niet bedacht heeft,
ik heb haar gekend en kan u zeggen dat ze
niet veel zelf bedacht. Ik wil wedden dat moeder
Belfort het haar voorgezegd had maar om kort
te gaan, Tesselhof heeft in zijn goedhartigheid i
Ja, gezegd en hij vindt het ook heel goed. Hij
houdt op zijn manier van Eveline, maar hij be
grijpt niet dat zij er onder lijdt doch stil)
daar komt zij. Wat ik gezegd heb, blijft onder
ons.
Zoo Evelientje het is goed dat gij wêerom komt,
want een beetje muziek moeten we toch hebben;
eer die barbaarsche mannen terugkomen
»Ik weet niet of het gaan zal", mompelde
de jonge vrouw.
Woensdag a. zal o. a., evenals als heden het
geval was, hout gezaagd worden, terwijl op een
volgenden dag, onder meer andere werktuigen,
ook een drukpers in werking zal gebracht worden.
Het^doel ervan is om aan te toonen dat de
gaskracKtraachines zoowel voor de groote als
voor de kleine industrieën aanbeveling verdienen.
O. en W. Sonbnrg, 11 Jan. Alhoewel
het sterftecijfer in deze gemeente in verhouding
tot de bevolking verscheidene jaren achtereen
zeer laag was, is dit in het afgeloopen jaar in
zeer groote mate het geval.
Op eene bevolking van bijna 1400 zielen stier
ven slechts 13. Van dit getal overleed een in de
kracht des levens; de overigen waren stokouden
en kinderen. Daarentegen werden 51 kinderen
geboren.
Bij de opening van het Ned. handelsmuseum te
Amsterdam was de kamer van koophandel en
fabrieken te Middelburg vertegenwoordigd door
haren voorzitter, mr G. N. De Stoppelaar.
De eerste kanier der staten-generaal heeft
gisteren avond te 7 uren hare werkzaamheden
hervat. De voorzitter bracht hulde aan de nage
dachtenis van den heer mr. G. A. De Raadt, in
wien het vaderland »een werkzaam, geacht" staats
burger verloor. In de door zjjn heengaan ontstane
vacature in de huish. commissie zal in een vol
gende bijeenkomst worden voorzien. De begrootings
ontwerpen zijn naar de afdeelingen verzonden en
zullen daar thans worden onderzocht.
Volgens de N. R. Ct. is de heer Jorissen weer
naar Transvaal vertrokken. Anderen bewéren dat
hij uit Engeland naar het vasteland is weergekeerd.
Geruststellend vraagt de Speet., terwijl zjj de
volgende opmerking maakt
>De heeren De Savornin Lohman en Van der
Feltz legden in de kamer ten opzichte van het
gouvernementsgebouw te Assen den vinger op d e
wond. De minister van binnenl. zaken zou toen
een onderzoek instellen, om te zien of het waar
was wat die heeren hadden gezegddat daar
onbehoorljjk gehandeld werd.
»Nu geschiedt dat onderzoek.
»Door wie
»Door den minister, die hoegenaamd geen ken
nis van bouwkunst heeft, geflankeerd door den
ambtenaar, tegen wien juist de grieven waren
geuit, en den architect, die den aangevallen bouw
heeft gemaakt.
»De heeren De Savornin Lohman en Van der
Feltz kunnen dus volkomen gerust zijn omtrent
de waarborgen, die zulk een onderzoek oplevert."
De N. Rott. Crt. meldt dat de heer Henri Boers
secretaris der centraal-spoorwegmaatschappij, in
die betrekking is geschorst. Waarom?
„Zoo, zoo, daarmede hebt gij uw tol aait de
bescheidenheid betaald. Nu zal ik u der Wandrek
accompagneeren
Thurna herinnerde zich een liefelijke kinder^
stem, die hem altijd aangenaam aandeed en hij
verheugde er zich op die weder te zullen hooren.
Hij ging in een vensterbank zitten om op zijü
gemak te luisteren, doch rees bij de eerste tonen
overeind, als iemand die een goede kennis verwacht
en plotseling tegenover een koning staat.
Zijn muzikaal talent had hem met de eerstë
zangers van Europa in aanraking gebracht doch
nooit had hij zulk een stem gehoord, die in allë
registers even helder, edel en welluidend klonk.
Hij was criticus genoeg om dit alles op te merken
doch tevens bekroop hem een innig leedwezen
die stem was een vogel in een kooi nog erger;
want die mag zingen.
Ware zij vrij gebleven om haar roeping te volgefl
dan lag thans Europa aan hare voeten.
Ginds, waar gij niet zijt, daar is het gèluk
zoo eindigde het aandoenlijke lied. Alles bleef
stil. Men was niet gewoon Eveline luide toe të
juichen.
- »Wij hebben onlangs een oud-Duitsch liedje
gevonden," zei mevrouw Van Kendar na een poos;
»de melodie is zoo eenvoudig en als voor haai'
stem geschreven."
Zij begon te spreken en de andere viel eenigs-
zins aarzelend in, als wilden haar de woorden
niet over de lippen.
Hjj werd door de toovermacht der tonen in eeij
