N° 284.
126® Jaargang.
1883.
Zaterdag
1 December.
Terwijl het regent.
Middelburg 30 November.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt dagelijks^
met uitzondering van Zon- en Feestdagen;
Prijs per 3/m. franco f 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Centï
Ad verten tien* 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: van 1 -7 regels 1,50
iedere regel meer f 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
NOVELLE VAN N. MISASI.
MIDDELB1IRGSCHE COURANT.
Agenten voor dit blad zijn te VlissingenP. G. de Veij Mestdagh, te Goes: A. A. W. Bolland, te Kruiningen: P. van dee Peijl, te Zierikzee: A. C. de Mooij, te Tholen: W. A. van Niedwenhuijzen, en te Ter Neuzen A. van dee Peijl Jz.
Hoofdagenten voor het Buitenland: te Parijs en Londen, de Compagnie générale dè Publicité étrangère G. L. Dadbe en Cie., John F. Jones, opvolger
Men schrijft ons uit Den Haag:
Wat ook gij terecht onmogelijk acht, zou inder
daad wel eens mogelijk kunnen worden. Het
gerucht toch, dat de heer Van Sijpesteijn in aan
merking zou komen om den heer Van Bloemen
Waanders als minister van koloniën op te volgen,
is volstrekt niet zonder grond. De heer Van
Sijpesteijn heeft, ondanks al wat er met hem ge
beurd is, machtige beschermers; bewijze o. a. dat
hij na zijne terugkomst uit Suriname het groot
kruis der orde van de Eikenkroon ontving en aan
het hof met zeer veel onderscheiding ontvangen
werd. Er wordt op Heemskerk veel pressie uit
geoefend, om van hem te verkrijgen dat hij Yan
Sijpesteijn voordrage, en in de laatste jaren oefenen
de hofkringen op de politieke zaken meer invloed
uit dan men in een constitutioneel land zou ver
wachten. Heemskerk is bij uitnemendheid de
man om aan dien invloed voet te geven. Men
kent zijne eigenaardige opvatting van de grond
wettelijke bepaling omtrent 's konings .welgeval
len" bij de keuze van ministers. Aan die opvatting
heeft hij het te danken, dat hij in het begin van
dit jaar weder ais premier kon optreden, ofschoon
hij minder dan iemand de man van het parle
ment was.
De algemeene beschouwingen over de staatsbe-
grooting zijn afgeloopen, zonder den politieken
toestand tot meer klaarheid te hebben gebracht-
Allerminst is opgehelderd geworden, waarom de
heer Tak, toen hij, in het vorige jaar aangezocht
om zich met de kabinetsformatie te belasten,
grondwetsherziening als voorwaarde stelde, weru
afgewezen, terwijl de heer Heemskerk in het
voorjaar van 1883 de opdracht tot samenstelling
van een ministerie ontving met 's konings toestem
ming om grondwetsherziening aan de orde te
stellen. De stellige vraag is niet gedaanwaarom
geen grondwetsherziening onder een liberaal, wèl
onder een conservatief kabinet Kon men op deze
vraag een oprecht antwoord bekomen, misschien
zouden er vele politieke raadselen, die nu hangende
zijn gebleven, worden opgelost. Vrij handig, maar
toch niet zonder blijkbare verlegenheid, heeft de
heer Heemskerk zich ook afgemaakt van de vraag,
waarom, toen eindelijk het ministerie-Van Lijnden
serieus ontslag nam, noch de heer Kappeijne, noch
de heer Tak werd aangezocht om een ministerie
te formeeren.
Boven het peil van schermutselingen hebben de
algemeene beschouwingen zich niet verheren.
Voor het oogenblik wordt de politieke toestand
geheel beheerscht door de financiëele quaestie, en
is men deze eenmaal te boven, en bestaat dit
ministerie dan nog (wat geenszins zeker is), dan
zal de groote strjjd over beginselen moeten ge
streden worden, als Heemskerk's geheimzinnige
plannen omtrent de grondwetsherziening onthuld
zullen zjjn.
De arme Dominicus is dood. Bij het aanbreken
van den dag heb ik een rauwen kreet gehoord en
den naam van den overledene onder snikken en
weeklagen hooren herhalen. Van lieverlede werd
het gejammer vervangen door het geprevel der
gebeden, afgebroken door een zacht geween.
Ik ben naar beneden gegaan op het verlaten
erf. Voor de deur der hut van Dominicus zaten
drie of vier boeren in hunne mantels gehuld, met
de hoeden in de oogen, onbewegelijk. Dat zijn de
vrienden van den gestorvene. In het vertrek zaten
de buurvrouwen op den grond voor het bed of
lagen op de knieën haar rozenkrans te bidden
Verderop aan het hoofdeinde lagen de zusters,
met verwarde, loshangende haren met de armen
op het bed, zoo hard te snikken, dat ik er nu
en dan het ljjk door zag schudden. De oude
grootmoeder schreide niet. Zij zat in haar gewo
ne hoekje bij den haard met open oogen op het
lijk van haar kleinkind te staren, dat midden
in het bed op den rug lag, met het hoofd op het
harde kussen, met gevouwen handen en half ge-
Ploten oogen. Arme Dominicus
Door den burgemeester, hoofd der politie te
Middelburg, zijn met ingang van 1 December tot
agent vfnn politie 2e kl. benoemd A. Pasveer en
J. Van Wezel.
De tentoonstelling van schilderijen, uitKöhler's
museum van moderne kunst te Rotterdam, welke
thans in het Schuttershof alhier plaats heeft, bevat
verschillende stukken van prof. Jo» Serra, S. Porson,
Maes, Léon Herbo, Portielje, Danseart, Hulsteijn,
Weiland, Hauser, Verschuur, Witkamp, Pieterse,
Klay, Springer en Schelfhout, benevens aquarellen
van John F. Hulk.
Er zijn zeer bezienswaardige stukken onderen
het geheel is wel een bezoek waard.
Vlisslng-en, 30 Nov. Gisteren avond woon
den wij met genoegen het concert bij, gegeven
door het muziekkorps der dienstdoende schutterij
alhier, met welwillende medewerking van de
heeren A. W. Weinman, fluitist uit Middelburg en
H. Van Ophemert, alt-hoornist uit Rotterdam, beiden
deel uitmakende van de schutterij-muziekkorpsen
in hunne gemeenten.
In de eerste plaats kunnen wij den merkbaren
vooruitgang van het muziekkorps alhier consta-
teeren. Eene vlugge, regelmatige en goede uit
voering van de acht nummers van het programma
verschafte ons daartoe de gelegenheid.
Te meer moet men dit bewijs van ijverige oefe
ning waardeeren, omdat velen der muziekanten
slechts hunne snipperuren beschikbaar hebben om
zich aan de muziek te wijden.
Het spreekt van zelf dat een goed deel van
dezen lof behoort toegekend te worden aan den
heer C. J. Geijsen, directeur van het muziekkorps.
Het is toch aan zijn initiatief, dat het korps zijn
ontstaan en zijne vorming te danken heeft. De heer
Geijsen heeft als dilettant, het bewijs geleverd
wat lust, volharding en onuitputtelijk geduld ver
mogen en ondervindt daarvoor ook de achting zijner
medewerkers en van de leden der schuttterij.
De solisten, aan wien wij de aangename afwis
seling van den avond danken, kweten zich inede
uitstekend van hunne taak. De heer Weinman,
fluitist bij het muziekkorps te Middelburg, speelde
twee nummers allerliefst en vlug af.
De heer H. Van Ophemert speelde op zijn in
strument twee eenvoudige, schoone liederen, die
door zuiverheid van toon en goede voordracht een
uitmuntenden indruk maakten, zoodat hij het laatste
nummer op verzoek van het publiek herhalen
moest.
Ten slotte weder eene klacht over het publiek,
dat sleeht vertegenwoordigd was vooral de dames
ontbraken. Misschien is dit wel gedeeltelijk toe te
schrijven aan de omstandigheid dat fanfarenmuziek
in eene zaal nog al hard klinktdoch laten wij
daarbij opmerken dat het beste geneesmiddel
daartegen iseene trouwe opkomst. Hoe voller
de zaal is, hoe meer dat gebrek vermindertter
wijl eene goede opkomst, bovenal van dames, eene
alleraangenaamste belooning is voor hen die hun
tijd en moeite gaarne ten beste geven in het be
lang van het publiek.
Hij was nog geen twintig jaar; forsch gebouwd
sterk gespierd, met een stevigen nek, flinke vier
kante schouders en een breede, ruime borstNu
lag hij daar koud, verstijfd, roerloos. Aan het
voeteinde brandden twee eindjes kaars, die een
akelig roodachtig schjjnsel door het vertrek ver
spreidden.
Agatha zat in een hoek op den grond gehurkt,
met een zwarten doek over het hoofd, de haren
in het gezicht en roode oogen. De molenaar was
ook gekomenhij was den overledene genaderd:
had den hoed afgenomen, zich voorover gebogen
om hem op het voorhoofd te kussen en was
daarop naar de oude vrouw geloopen en had haar
de hand gekust. Toen ik binnen kwam werd ik
door niemand opgemerkt; alleen de oude groot
moeder ontroerde. Haar goede Dominicus hield
zooveel van mij. Ik voelde mij benauwd daar
binnen en keerde naar mijn kamer terug.
Het regent niet meer, maar de lucht is nog
altijd grijs. De rivier gaat steeds voort met hare
wateren langs de zandige oevers, tuaschen rotsen,
struiken en boomen te voeren. De witte nevel
overdekt nog altijd de omliggende heuvelen en
slechts hier en daar steken de toppen der kas-
tanjeboomen er boven uit. Grijze wolken worden
nu en dan door den wind van den eenen heuvel
naar den anderen gedreven. Schielijk schiet een
Goes, 30 Nov. Nu de heer Buwalda zjjn
afscheid nam van den gemeenteraad, waarin hij
zoo krfrt slechts zitting had. doet zich van zelf
de vraag voorwie zal zijn opvolger wezen
Zoodra de verkiezing daartoe is uitgeschreven,
zal zeker door het liberale comité, bestaande uit
de heeren J. Fransen Van de Putte, J. J. Ramondt
en J. De Vos, weer als gewoonlijk eene vergadering
worden uitgeschreven, waartoe alle belangstellen
den zullen worden opgeroepen. Dit zal zooals een
hier geijkte term zegt, ^gemakkelijk genoeg"
wezen, maar de op die vergadering aanwezigen
zullen zich dan eerst voor het moeielijkste vraag
stuk geplaatst vinden de keuze van een geschikt
persoon.
De heer C. L. M. Lambrechtsen, ingenieur hij
den provincialen waterstaat, kreeg bij de vorige
verkiezing geen groot aantal stemmenhij kwam
tenminste niet in herstemming. De groote vraag
zal wezen of hij zich ditmaal weer een candida-
tuur zal laten welgevallen. Het ware wel te
wenschen en hij zou dit gerust kunnen doen, om
dat in onze gemeente de strijd altijd hevig is en
een enkel échec waarlijk iemand niet behoeft af
te schrikken.
Buiten hem worden nog genoemd de heeren D.
Hildernisse en L. M. Van Campen, maar afgeschei
den van de vraag of hun candidatuur kans van
slagen heeft, valt het zeer sterk te betwijfelen of
zij zich wel candidaat zouden willen laten stellen.
Van den heer Hildernisse vooral zouden wij het
zeer goed kunnen begrijpen, wanneer hij voor zulk
een eer bedankte. Hij, een man, die waarlijk vele
verdiensten jegens de gemeente heeft, die waar hij
kan veel in haar belang deed en nog doet, onder
vond te goed, wat het zeggen wil, wanneer men
een parti-pris tegen iemand heeft.
Met den heer Van Campen is dit een ander
gevalslechts eenmaal liet hij zich een candida
tuur welgevallen en er is geen enkele reden waarom
hij zich nu zou onttrekken, al betwijfelen wij of
zijn candidatuur zou slagen. Hij is anders iemand
vol ijver en goeden wil.
Sommigen zouden zoo gaarne zien dat mr J.G.
De Witt Hamer, onze burgemeester, zich candi
daat stelde, maar ieder die den heer Hamer kent
en weet welk een flink en ferm karakter hij be
zit kan wel nagaan dat hij op zijn eens ge
nomen besluit niet zal terugkomen.
Men zieter is hier geen groote verscheiden
heid en geen wonder, want velen die men zou
willen hebben, gevoelen geenlust in een raads-zetel,
terwijl er anderen wellicht waren te vinden, maar
hun vertrouwt men niet gaarne zijne belangen toe.
Wat de tegenpartij zal doen, weten wjj niet.
Wellicht zal de heer H. De Wilde of de heer J.
H. Donner de candidaat wordende eerste vooral
omdat hij zoo knap is al bleek daarvan vroeger
bij gelegenheid van zijn kortstondig lidmaatschap
van den raad bijna niets.
Toch zal die partij zeker weer wel alle krachten
inspannen, al ware het alleen om het aantal
werkstakende leden te vergrooten, en het houden
van raadsvergaderingen daardoor onmogelijk te
maken. De eedsquaestie, de gewone leuze van
vogel voorhij om een betere schuilplaats te zoeken.
Alles is even somber en akelig.
Ik word in mijne bespiegelingen gestoord door
luide stemmen, wanhopige kreten, hartverscheu
rend geween. Ik zie hoe de zusters en groot
moeder van Dominicus bijna met geweld uit haar
huisje gesleept worden. De arme jongen moet in de
kist gelegd worden, welke men uit het dorp gebracht
heeft. Zij hebben de vrouwen bij de buren ge
bracht en er is niemand in het sterfhuis gebleven
dan de vrienden en de doodgravers. ïk ben ook
naar beneden gegaan en heb gezien hoe zjj den
armen Dominicus bij het hoofd en de beenen pak
ten en in de kist legden. De voeten staken er
een beetje uit en die werden toen maar omgebo
gen, opdat het deksel goed dicht zou kunnen. Ik
keek in het rond. Daar stond de molenaar tegen
den muur, insgelijks in rouwgewaad, met een
grooten mantel om en met den muts in de
oogen.
Agatha was er ook. Zij behoorde niet tot de
familie en behoefde dus niet heen te gaan. Zij
stond geheel verslagen, roerloos; doch toen men
het deksel op de kist legde kreeg zij een rilling
en bij de eerste hamerslagen, sprong zij op en
barstte in een onderdrukt snikken uit. Wat zijn
wij slecht en wat blijven wij koud bij den aanblik
van een doode Ik zag Agatha aan en dacht hoe
mooi zij was, welk een mooi figuur, welk prachtig
bruin haar zij had, dat in weelderige lokken op
hare schouders hing. De doodgravers hebben hun
voor of tegen de kerk, zal zeker thans vooral
dienst doen. De liberalen dienen dus voorzichtig
in hun keuze en ijverig in de vervulling van hun
kiezersplicht te zijn.
De Sint Nicolaas zal dit jaar eene aantrekke
lijkheid te meer hebben door het feest dat den
on- en minvermogenden kinderen wordt bereid.
Zelden vond een plan zooveel succesen de ijverige
dames en heeren kwijten zich dan ook met lust
en opgewektheid van hunne niet gemakkelijke taak.
Men zegt maar alles geschiedt tegenwoordig
in zekere kringetjes, om bijzondere redenen, met
buitengewone geheimzinnigheid, dat de geschen
ken voor het publiek nog ter bezichtiging gesteld
zullen worden. Geen onaardig idee voorzeker.
Het bestuur der Vereeniging voor Volksvermaken
bereidt het gewone Sint Nicolaasfeest met den
onafscheideljjken tombola voor. Reeds vroeger
meldden wij dat de rederijkerskamer Aurora hare
medewerking zal verleenen en dat het feest in de
Schouwburgzaal van de sociëteit Van Ongenuchten
Vrij zal plaats hebben.
Deze zaal is verbeterd en zag er Maandagavond
netjes en eigenaardig uit. Wat wjj hier echter
met twee zulke zalen moeten uitvoeren weten
wij niet.
De eerste kamer heeft Donderdag avond hare
werkzaamheden hervat.
De voorzitter sprak een woord van hulde aan
de nagedachtenis van den heer Borsius. Reeds
had hij aan de familie de deelneming betuigd in
een verlies »dat ook de kamer smartelijk treft,
even als zoovelen, voor wie de overledene een trouw
vriend en raadsman was. Van de kamer was
hij door zijn groote en uitgebreide kundig
heden een waar sieraad en van zijn vaderland
een trouw dienaar. Had de dood aan dit ver
dienstelijk leven niet een einde gemaakt, zeker
had hij nog van veel nut kunnen zijn."
De nieuwbenoemde leden, de heeren Smits Van
Oyen en Moolenburgh, werden als zoodanig toege
laten en namen zitting.
O. a. zijn ingekomen de laatsteljjk door de
tweede kamer aangenomen wetsontwerpen, die
naar de afdeelingen zijn verzonden.
Zooals men weet wekten de talrjjke verzame
lingen van koloniale voortbrengselen op de ten
toonstelling te Amsterdam bjj eenige vermogende
particulieren het denkbeeld op om die verzamelingen,
ook na afloop der tentoonstelling, ten algemeenen
nutte dienstbaar te maken. Weldra rijpte bij hen
het plan eener koloniale vereeniging, die zich ten
doel stelt
a. Belangstelling te wekken in, en kennis te
verspreiden van Ned.-, Oost- en West-Indië en
andere overzeesche gewesten, teneinde den onder
nemingsgeest aan te wakkeren van Nederlands
handel en nijverheid.
Oprichting van een koloniaal museum en
stichting eener koloniale bibliotheek.
c. Uitgave van een koloniaal tijdschrift in de
werk volbracht, de kist is toegespijkerdde arme
Dominicus kan in vrede slapen
Agatha is intusschen naar den molenaar toege
gaan ik hoorde wat zij tot hem zeide.
Johannes, wij kunnen geen man en vrouw
wordenik bljjf ongehuwd en ik heb voor u een
vrouw gevonden, die u lijkt."
»Ik heb er ook al over gedacht," zei hij zon
der zich te verroeren.
Misschien hebben wij hetzelfde denkbeeld.
Die arme jongen laat drie zusters en een oude
grootmoeder na; zij zouden of liever zij zullen
van honger sterven. Gij hebt aan dien doode
uw leven te danken I"
>Ja dat is waar
Welnu, trouw een van de zusters, Maria
bijvoorbeeld. Zij is zoo goed en gij weet dat
zij een zuster der engelen zou kunnen zijn. De
arme stumper die daar ligt", bij die woorden
vulden zich hare oogen weer met tranen en haar
stem haperde »die stumper is altijd braaf ge
weest en heeft alleen brave menschen lief gehad,
Hij hield veel van zjjne zusjes. Trouw dus met
Maria, dan hebt gij uw schuld aan hem afbe
taald."
»Ja; gjj hebt gelijk: ik zal Maria trouwen."
Daarop zwegen zij. Ik keerde aangedaan naar
mijn kamer terug en zag een stoet van boeren
in lange mantels gehuld met groote hoeden op,
den weg naar het gebergte inslaan. Zij droegen het
lijk van Dominicus naar het kerkhof van het clorg,
