N° 145.
126e Jaargang.
1883.
Y rijdag
22 Juni.
K I T.
49 FEUILLETON.
Middelburg 21 Juni.
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagent
Prijs per 3/m. franco f 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent:
Advertentien' 20 Cent per regel;
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: van 1 -7 regels f 1,50
iedere regel meer f 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte;
20 en 21 Juni te Kruiningen.
MIDDELBURGSCHE COURANT.
Agenten voor dit blad zijn te VlissingenP. G. de Veij Mestdagh, te Goes: A. A. W. Bolland, te Kruiningen: F. van der Peijl, te Zierikzee: A. C. de Mooij, te Tliolen: W. A. van Nieitwenhuijzen, en te Ter Neuzen: A. van der Peijl Jz.
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de Publicité G. L. Daübe en Cie. te Parijs, Londen, Frankfort a. M., Berlijn, Weenen, Zurich, enz.
Zij} die zich met 1 Juli op deze courant
abonneerenontvangen de nog in deze maand
verschijnende nommers kosteloos.
Vlissingen, 21 Juni. Tot aanvulling van
het verslag van de gemeenteraadszitting van gis
teren dient nog gemeld dat bij het einde dei-
vergadering, door den heer J. van der Beke Callen-
fels de aandacht van den voorzitter werd gevestigd
op het schenden van 't plantsoen en de herinne-
rings-teekenen op de begraafplaats, waarop de
voorzitter antwoordde dat hij gaarne zal mede
werken om daartegen te doen waken.
Daarna vroeg de heer J. Verkuyl Quakkelaar
aan den voorzitter of hij ook eenige inlichting
zou mogen hebben wat eigenlijk de betrekking
van tijdelijk wethouder beteekent. Hij dacht, op
grond van de aangevoerde motieven bij het in
stellen dier betrekking, dat het in de bedoeling
lag om, bij de meermalen voorkomende onvoltallig
heid van het college, de niet vervulde plaats in
te nemen maar aangezien er onlangs zoo'n bijeen
komst plaats heeft gehad, zonder dat hij daarbij
genoodigd is, begrijpt hij de zaak nu niet goed.
Hij herhaalt dat het hem maar alleen om inlich
ting te doen is.
De voorzitter zeide Raarop in de eerstvolgende
vergadering te zullen antwoorden.
De onder n° 9 van de in de voorstellen ge
noemde af- en overschrijving van posten op de
gemeentebegrooting voor 1883 was begrepen een
post van f 100 als gratificatie voor den heer A.
M. Rocholl, ambtenaar, belast met het houden van
de registers van den burgerlijken stand, wegens
het opmaken van tabellen van den burgerlijken
stand, buiten de gewone werkuren.
Vrijdag 22 Juni a. zal het 30 jaren geleden zijn,
dat de heer M. J. Soutendam tot kommandant der
dd. schutterij te Goes is benoemd. Bijna 53 jaren
is de heer S. aan de schutterij verbonden geweest.
Als vrijwilliger werd hij in de dagen van beroering
den 7en October 1830 bij de mobiele schutterij te
Goes ingedeeld en was in de jaren 18301834 in
Staats-Vlaanderen gelegerd. Den 14en Nov. 1830,
dus slechts vijf weken na zijne indiensttreding,
werd hij aangesteld tot korporaal om op 2 Febr.
1831 tot sergeant te worden bevorderd. Ruim een
jaar daarna, 31 Juli 1832, mocht hij den 2en luitenants
rang verwerven, welken hjj bekleedde tot 31 Juli
1837, toen hij tot leB luitenant werd bevorderd.
Drie jaren later, 16 Jan. 1840, werd hij in dien
rang overgeplaatst bij de rustende schutterjj, om
op 22 Juni 1853 geroepen te worden om als
kommandant (kapitein) der dd. schutterjj alhier op
te treden. Den 17en Juni 1868 werd den jubilaris
door Z. M. de titulaire rang van majoor ver
leend. (Cr. Crt.)
Axel» 21 Juni. Nader kan nog gemeld wor-
EE3ÏE miRIlSKROffi.
DOOB
James Payrii
V htV EËDE DKËL.
HOOFDSTUK IV.
De speculatie.
„Hetgeen mijnheer Penrijn vertelt", begon
Frank, „verklaart waarom de oude Grueby zoo
in zjjn nopjes is. Hij vertelde gisteren met een
glimlach dien men bij hem evenmin verwacht,
als dat hij een bisschopsmuts zou opzetten dat
hij zijn land aan een Londensche maatschappij
verkocht heeft.
Hij dacht dat het was om te bebouwen, maar
daar de Kreek er ook toe behoort, is het zeker
voor die mijnontginning."
„Maar misschien zit er wel tin in" zei Mark,
om iets ten voordeele van zijn lievelings-graafschap
in het midden te brengen. „De Phoeniciërs
„Neen, neen viel de dominé hem met vuur
jn de rede. „Spaar ons de Phoeniciërs, Mark. Zelfs
den dat bij de gehouden herstemming voor leden
van den raad er van de 214 kiezers gestemd
hebben voor
Het wit stembriefje 195, waarvan 10 van on
waarde. De gekozene, de heer C. N. Jansen van
Rozendaal bekwam 99, de heer P. Koster 86
stemmen.
Het blauw stembriefje 194, waarvan 12 van
onwaarde. De heer J. Wolfert bekwam 110, de
heer E. Verhulst 72 stemmen.
Het gerucht omtrent eene a. verloving van
onzen kroonprins, door ons meegedeeld, wordt door
andere bladen tegengesproken.
Van onzen eigen verslaggever.)
(V e r v o 1 g.)
In de eerste plaats rust op ons de verplichting
mededeeling te doen van de besprekingen, die op
de algemeene vergadering werden gehouden om
trent de op de agenda vermelde onderwerpen.
Het eerste vraagpunt waswelke is de doel
matigste wjjze van inkuiling van groen voeder
De algemeene voorzitter, de heer Pické, leidde
deze vraag in. Het inkuilen van groen voeder,
in andere provinciën reeds sedert eenigen tijd in
toepassing gebracht, is om zoo te zeggen nieuw
in Zeeland. Echter is dit van groot belang, vooral
ook in verband met den gewenschten overgang tot
zuivelbereiding. Dit nader toelichtende, wees
spreker er ook op dat hier de uitdrukking in-
kuilen minder juist is, wijl hier in den regel de
bewaring van het groen voeder boven den grond
geschieden zal. Spreker eindigde met den wensch
dat eenige mededeelingen zouden worden gedaan
omtrent de resultaten der hier genomen proe
ven.
Een der leden voldeed aan dit verzoek door
mede te deelen dat in Hulst reeds sedert eenige
jaren maïs wordt ingekuild. Deze maïs, goed ge
dekt en vermengd met zout, wordt door het vee
gaarne gegeten; zelfs met maï3, over twee jaren
door een zijner huurlieden verzuurd, wordt thans
nog het vee gevoerd. Spreker meent echter de
voeding met op die wijze behandelde gewassen
alleen als noodmiddel te mogen aanbevelen. Een
ander lid wees op den onaangenamen geur van
ingekuild maïs en gras en had de ondervinding
«opgedaan dat de maïs beter voldeed dan het gras.
Op grond der gevoerde besprekingen wekte de
voorzitter de leden op proeven te- nemen en later
van de resultaten mededeeling te doen.
Het tweede vraagpunt luidde»Is een lage
waterstand in een polder eene gewenschte zaak
De heer J. M. Kakebeeke had zich met de inleiding
van dit punt belast. Hij wees op de Poel en op
eene vlakte bij Kruiningen, den Stiershoek, die in
den winter geheel met water bedekt zijn, om de
vraag te stellen: is dit een gewenschte toestand
Hij meende deze vraag ontkennend te mogen be
antwoorden.
De heer Kakebeeke herinnerde er verder aan dat
op het congres, m 1874 te Zierikzee gehouden, de
waterstand ia de polders een der punten van
de Londensche maatsehappjj heeft ervan afgezien.
„Geen woord meer", stemde de dokter in,
„over dat akelige volk, dat op mijn ouden dag
is wat de Grieken in mijn jeugd voor mij waren.
Het is even moeielijk om die buiten een gesprek
van iemand uit Cornwallis te houden, als venti-
latier uit dat van een modern geneeskundige."
De dokter had een diepe verachting voor alle
vereerders van hygiëne, die; onder voorwendsel
dat de atmosfeer niet zuiver is, uw huis in alle.
richtingen doorboren totdat het een waar tocht-
nest is geworden.
Mark lachte goedig en beloofde niemand met zijn
Phoeniciërs lastig te vallen, vóórdat zijn boek uit
kwam.
„Heel goed Mark „dan zult gij niet veel
menschen hinderen" zei de doktor schalks.
„Ons levensdoel möet zijn zoo min mogelijk
ongelukken aan het kleinste aantal personen te
veroorzaken, merkte Kit ernstig aan.
Dat mocht voor Mark wel wat hard klinken;
in wiens oog zijn werk (nu Lydia Yinck niet meer
voor hem bestond) het belangrijkste van de geheele
wereld was; hij wist echter wel dat zijne plaag
geesten het zoo kwaad niet meenden en dat een
vriendschap, die geen scherts verdragen kan, de
ware niet is.
„Weet gjj ook wie de koöper van dit Gol-
conda is vïoeg de dominé aan Frank.
Iemand uit Londen. Martin, zei Grueby
behandeling heeft uitgemaakt en ampel en breed
besproken is. De algemeene conclusie dier bespre
king was «hooge waterstanden in den polder zijn
schadelijk."
Waarschijnlijk acht spreker het dat tengevolge
van het daar gesprokene in Schouwen deze zaak
krachtig aangevat en een flink stoomgemaal opge
richt is, dat spoedig door meerdere gevolgd werd.
De heer Marlet deed uitkomen dat men hier
niet genoeg het belang begrijpt dat het bouw- en
weiland heeft bjj een lagen waterstand, maar dat
bovendien de pogingen van hen die dat belang
bevorderen willen afstuiten op de tegenwerking
van anderen. Te Hulst bijv. stuitte de oprichting
van een stoomgemaal af op de tegenwerking van
hoog gelegen ingelanden, die, omdat zij er geen
persoonlijk belang bij hebben, uit egoïsme zich daar
tegenkanten. Spreker stelde daarna in 't licht het
nadeel, door overtollig water aan de landerijen
toegebracht, en sprak de hoop uit dat de tegen
standers de gronden van hunnen tegenstand hier
zouden aanvoeren.
De heer Mazure trad daarop in eene beschouwing,
waarin hij, aantoonende dat voor de oplossing van
de anorganische bestanddeelen in den grond een
zekere hoeveelheid water noodig en zonder water
geen plantengroei mogelijk is, erop wees dat
ook met de gesteldheid van den grond rekening
behoort gehouden te worden. De ondervinding is
hier de beste leermeesteres en een stelsel is niet
mogelijk.
Na repliek van den heer Marlet en van den
heer Kakebeeke, die beiden van oordeel waren dat
hooge waterstand nimmer te verkiezen kan zijn,
werd de beraadslaging over dit punt gesloten.
Het derde vraagpunt„Zou de oprichting van een
of meer vakscholen voor den landbouw in de
provincie Zeeland niet wenscheljjk zijn zou
ingeleid geworden zijn door den heer Gerlach.
De voorzitter deelde mede dat dat lid wegens
ongesteldheid aan zijn voornemen geen gevolg
kon geven, maar sprak de hoop uit dat hij op
een volgende vergadering deze belangrijke zaak
nogmaals zou willen inleiden.
Het laatste punt was„Wordt de landbouw
gehaat door wettelijke bescherming van musschen
en kraaien?"
Neen, zeide de heer Wondergem, die dit vraag
punt op flinke wijze besprak. Zeer vele landbou
wers klagen met spreker dat, zoodra het graan in
de halmen is, zwermen van musschen den korrel
rooven; eveneens is het met de gerst en den haver,
en de schade is niet denkbeeldig maar zeer aan
zienlijk. Luid applaus toonde dat vele landbou
wers het met dezen spreker eens waren.
De heer Marlet wees erop dat algemeen in den
lande de klacht vernomen wordt over overdreven
bescherming van de hier bedoelde en ook van
andere dieren. Z. i. had de wetgever den weg
open moeten laten opdat, wanneer de beschermde
vogelsoorten tijdelijk of plaatselijk schade berokke
nen, spoedig machtiging verleend zou kunnen worden
tot vernietiging ervan. Op dit oogenblik is de
machtiging noodig van den commissaris des ko-
nings, doch die wordt niet per telegraaf, alleen
per post aan belanghebbenden toegezonden. Hjj
geloof ik, dat hij heette. Hjj wees hem mjj on
langs op straat en vertelde dat hjj in de Kroon
logeerde."
»Zag hjj er nog al uit om te vertrouwen?
Ik bedoel als een zwendelaar of niet" vroeg de
dokter.
»Ja, daar heb ik heusch niet op geletik
weet alleen dat hjj een bonte kraag op zjjn jas
had."
»Dat is een goed uithangbord; dan is hjj
zeker een kapitalist."
Mark alleen nam geen deel aan het gelach dat
op dit gezegde volgde.
»Een bonte kraag, zegt gij Frank? Wel
dan heb ik hem gisteren te Mogadion gezienen
wat meer is, ik weet zeker dat ik hem meer ge
zien heb, ofschoon ik mij niet kan herinneren
waar en wanneer."
„Maar Mark, op zooveel plaatsen zjjt gjj
toch niet geweest", merkte Frank aan. Dat kunt
ge u wel te binnen brengen. Te Mogadion was
het natuurljjk niet en te Cambridge dat is
nog te kort geleden.*'
«Neen, neen", zei Mark met de hand aan
het hoofd; het is al heel lang geleden; en ook
niet zoo maar in het voorbijgaan. Ik ben over
tuigd dat ik hem een tjjd lang heel dikwjjls ge
zien heb."
„Dan moet het geweest zjjn terwjjl gjj op
school waart", zei Frank,
zou het 1wenschelijk vinden dat men tot ver
nietiging mocht overgaan op eene vergunning van
den burgemeester der gemeente en 2° het goed
achten dat de bescherming van nuttige en de
verdelging van schadeljjke dieren op wat eerljjker
grondslagen rustte en ten bate der jachtwet niet
enkele nuttige dieren als schadelijk werden ge
noemd.
De voorzitter gaf de toezegging dat het hoofd
bestuur zal overwegen of in deze zaak een adres
aan de regeering behoort te worden gericht.
Herinnerende aan hetgeen hjj gezegd had met
betrekking tot het hoekje van den heer Vorster-
man Van Ojje, deelde de voorzitter mede dat in
een ander gedeelte van onze provincie, nl. te
Noordwelle, zeer goed begrepen wordt dat om de
zui velbereiding met vrucht toe te passen het noodig
is door een flink deskundige te worden voorgelicht.
De bedoelde sociëteit heeft den heer Rinkes
Borger uitgenoodigd daarover eene voorlezing te
houden, waaraan door dien heer voldaan is. Bjj
die voorlezing gaf de heer Rinkes Borger den raad
boter- en kaasfabriekjes op te richten op kleine
schaal. De onkosten voor iederen landbouwer zjjn
dan .betrekkeljjk klein, terwjjl ze, wanneer ieder
voor zich de zaak aanvat, vrjj groot zjjn.
De wenscheljjkheid uitsprekende dat dit voor
beeld navolging vinden moge en dergeljjke lezin
gen in de verschillende afdeelingen mogen gehou
den worden sloot de voorzitter, wij] geen der leden
het woord meer verlangde, de vergadering.
Zooals we reeds gisteren mededeelden stonden,
toen de algemeene vergadering was afgeloopen,
een 40tal rijtuigen gereed om de leden door een
der prachtigste streken van onze provincie te
voeren. Achtereenvolgens werden Yerseke, Yer-
sekendam, Wemeldinge, Kapelie, Biezelinge en
Schors bezocht.
Hier
Blaifwe hemel, zilveren wolken,
Velden, waar het goud op danst,
Spiegelende waterkolken
Waar de bleeke lelie glanst.
Ginder weder
Bleeke linden, schaduw werpend
Op de grauw bemoste kerk,
Of het groen van 'tklimop scherpend,
Kiemmrend langs de blauwe zerk.
Eenmaal werd dat groen ook afgewisseld door
'trood, wit en blauw, nl. te Wemeldinge, waar
de inwoners zoo vriendeljjk waren geweest, door
het uitsteken der vlag, eene beleefde attentie te
bewijzen.
De burgemeester, de heer Dekker, ontving bo
vendien de leden op zjjne hofstede aldaar en bood
hun op onbekrompen wjjze eenige ververschingen
aan.
Op dezen rijtoer konden wij opmerken dat over
het algemeen de erwten en paardenboonen er
puik uitzien, dat de kersenboomgaarden een goe
den oogst beloven evenals de ajuin. De tarwe kan
vrjj goed, de weinig gezaaide gerst tameljjk, d«
haver zwak genoemd worden. Het vlas leek ons
beneden het middelmatige.
»Wel zeker. Ik ben er", riep Mark uit,
«het was een van de ondermeesters herinnert
gjj u nog wel Kit? de ouwe Brabazon."
„Hij mag op hem lijken", antwoordde Kit,
«maar de man zelf zal het wel niet geweest zjjn;
daar is immers geen quaestie van daar deze
Martin heet."
«Misschien heeft hij voor geld zjjn naam
verwisseld", merkte de dominé aan. »Denk aan
de bonte kraag."
»Ik vrees dat de arme Brabazon niet licht
zoo rjjk zal geworden zjjn", hernam Kit lachend.
«Ik geloof toch heusch dat hjj het was",
hield Mark vol.
«Nu, hjj logeert in De Kroon, zooals gjj
hoort. Dus morgen, na kerktijd, kunt gjj u gaan
overtuigen."
Mark ging er inderdaad heenmaar toevallig
was mjjnheer Martin dien morgen onverwachts
naar Londen vertrokken.
1 Wordt vervolgd.)
