K I T. BUITENLAMP. 89 FEUILLETON. MIDDELBURGSCHE COURANT Nationale Militie. Ingezonden Stukken. BIJVOB GSBL Maandag 28 Mei 1883. K°. 123. Oproeping van verlofgangers der lichtingen 1880 en 1881. Rechtszaken. De kroning in Moscou. Is een bank van leening noodig VAN DE VAN De burgemeester van Middelburg brengt ter kennis van de belanghebbenden dat het Z. M. den koning heeft behaagd den minister van oorlog te machtigen om in dit jaar tot den werkelijken dienst opte roepen, krachtens artikel 125 der militie-wet, de verlofgangers be- hoorende tot de hierna te vermelden corpsen en lichtingen te weten Infanterie. Van 16 Augustus tot 14 September de verlof gangers der lichting 1880 van het regiment gre nadiers en jagers en van het 2e en 8e regiment infanterie; van 13 Augustus tot 11 September, die van het le, 3e, 5e en 6® regiment infanterie, het 2e bataljon van het 4e en het 5e bataljon van het 7® regiment infanterievan 10 Augustus tot 8 Sep tember, die van het le, 3® en 4e bataljon van het 4" regiment infanterie; van 13 Augustus tot 15 September, die van het 5® bataljon van het 4® regiment infanterie en van 14 Augustus tot 18 September, die van het le, 2®, 3e en 4e bataljon van het 7® regiment infanterie. Cavalerie. Van 6 Augustus tot 11 September, de verlof gangers der lichting 1880 van het 2® regiment huzaren. Artillerie. a Veld-Artillerie. Van 18 Juli tot 25 Augustus, de verlofgangers der lichting 1880 van de 1®, 2e, 3® en 4e batterij van het le regiment; van 7 Juli tot 15 Augustus, die van de 5e en 6® batterij van het le regiment van 13 Augustus tot 21 September die van de 1® trein-compagnie van het 1° regiment, en van 11 September tot 20 October, die van de 2e trein- compagnie van het 1® regiment veld-artillerievan 3 Juli tot 11 Augustus, die van de le en 3e bat terij en le trein-compagnie van het 2e regiment, en van 16 Augustus tot 24 September, die van de 2e, 4e, 5e en 6e batterij en 2e trein-compagnie van het 2e regiment veld-artillerievan 10 Augustus tot 18 September die van het 3e regiment veld artillerie. (De miliciens der lichting van 1880 van de regimenten der veld-artillerie, die daarbij in dit jaar van het wapen der cavalerie, werden over geplaatst, worden van de oproeping in werkelijken dienst uitgezonderd). b Corps rijdend e-a rtillerie. Van 1 September tot 10 October de verlofgan gers der lichting 1880 van genoemd corps, c Y e s t i n g-a rtillerie. Yan 9 Augustus tot 17 September de verlof gangers der lichting 1881 van de 1®, 2e, 3e en 4® compagnie, van het le regiment; de le, 3% 4®, 6® en 9® compagnie van het 2® regiment; van 18 September tot 27 October, die van de 5e, 6®, 7e en 8® compagnie van het le regiment; de 2e, 5e, 7® en 10® compagnie van het 2e regiment; van 29 Mei tot 7 Juli die van de 9e compagnie en van 7 Augustus tot 15 September die van de 10e com pagnie van het 1® regimentvan 1 Augustus tot 8 September, die van de 8® compagnie van het le regiment, de le, 2®, 3e, 7e en 8e compagnie van het 3e regimentde 1®, 3®, 6e, 7e en 8e compag nie van het 4e regiment; van 12 September tot 20 October, die van de 4®, 5e, 6e, 9e en 10e com pagnie van het 3® regiment, en de 2", 4e, 5®, 9e en 10e compagnie van het 4® regiment vesting artillerie. Corps genietroepen. Van 21 Augustus tot 28 September, de verlof gangers der lichting 1880, en van 3 Juli tot 10 Augustus de verlofgangers der lichting 1881 van gemeld corps. Compagnieën hospitaalsoldaten Van 10 Augustus tot 18 September de verlof gangers der lichting 1880 behoorende tot de 1® 2® en 3® compagnie hospitaalsoldaten. EEWE HERIMHERIN Cr. DOOR James Payn. HOOFDSTUK XVII. De Hertensprong- Heuvel. Dus bleef Frank met de beide jonge dames en het rijtuigje achter. Het voertuig, met twee sterke paarden bespannen, was van een stalhouder te Mogadionwant mevrouw Medway wilde haar lieve ponnies niet voor zulk een tocht afstaan. Het was zelfs in den zomer een zware weg, ge deeltelijk over de heide, of door dichte bosschen. »0 1 Frank", zeide Frenna toen zij over de heide hosten, slaat ons over den Hertensprong- heuvel terugkeeren; het gezicht van den top zal van avond prachtig zijn." »Het gezicht?" zei Frank aarzelend, sdenk eens aan den weg! Bijna zoo steil als de gevel van een huis en zoo smal als een goot. Wanneer ons een rjjtuig tegenkomt." »0ch Maud, zeg toch eens een woordje om Frank over te halen." »Niets zou mij aangenamer zjjn", zei Frank overmoedig. Gezien de daartoe betrekkelijke circulaire van den commissaris des konings in deze provincie van den 17e Mei jl. A n° 829 3e Afdeeling (Prov. blad n° 43), Roept bij deze op de in deze gemeente wonende milicien-verlofgangers der lichtingen 1880 en 1881 hierboven vermeld, om overeenkomstig het daarbij bepaalde op den tijd en plaats als in de aan hen uit te reiken order is vermeld tegenwoordig te zijn voorzien van al de voorwerpen van kleeding en uitrusting door hen bij hun vertrek met groot ver lof medegenomen, benevens van hun verlofpas ten einde rechtstreeks naar hun korps te vertrekken. Voorts wordt ter hunner kennis gebracht dat zij, die ingebreke blijven op den bepaalden dag onder de wapenen te komen, bij hunne latere op komst zooveel langer in dienst zullen worden ge houden, en, die niet aan de oproeping voldoen, volgens artikel 145 der militiewet als deserteur zullen worden behandeld, terwijl zij, die wegens ziekte niet op den bepaalden tijd onder de wape nen komen verplicht zijn over te leggen een gele- geliseerd op zegel geschreven geneeskundig getuig schrift en zullen die zoowel in het algemeen belang van den dienst als om misbruik tegen te gaan te dier zake niet voor diligent worden ge houden maar in dien regel verplicht zijn zich na hunne herstelling bij hun corps te vervoegen, ten einde gedurende 40 dagen in den wapenhandel te worden geoefend. Er is hiervan afkondiging geschied waar het behoort te Middelburg, den 19e Mei 1883. De burgemeester voornoemd, PICKÉ. Kantongerecht te Ter Neuzen. Donderdag zijn de volgende personen veroordeeld: J. H., te Axel, wegens het zonder plaatsbewijs zich bevinden in een trein, tot f3 boete, subs. 1 dag. - M. d. G,, te Ter Neuzen en S. H., te Zaamslag, wegens het iemand uitschelden, tot f2 boete, subs. 1 dag. G. A. A., te Ter Neuzen, wegens bet bij herhaling zonder ver. gunning jagen op eens anders grond, tot f20 boete, subs. 2 dagen. G. YV. en P, YV., te Gent, wegens liet jagen in gesloten jachttijd, tot eene boete van f20, subs. 3 da gen, met verbeurdverklaring der geweren of betaling der waarde ad f 10, subs, t dag voor elk. J. II. W., te Axel, S. N. M., te Stekeno (België), A. de W., te Klerken (België) en F. B., C. A. S., J. v. d. B., A. B. en P. M. d. K., te Ter Neuzen, allen wegens het ongernuilkorfd laten loopen van zijn hond, tot f3 boete, subs. 1 dag. C. IT. M., P. R. en A.v. B., zonder bekende woonplaats, J. d. D., C. A. S., A. d. E G. d. S. en J. d. D., allen te Ter Neuzen en C. J. W. v. II., to Sas van Gent, allen wegens bet muken van nachtelijk burengerucht, tot f5.50 boete, subs. I dag. P. d. B., zonder bekende woonplaats, wegens openbare dronkenschap, tot f5.50 en f3 boete subs., 1 dag voor elke boete. H. v. d. C., te Sas van Gent, wegens als voren, tot 2 dagen gev. en 2 boeten, elk van f10, subs. 2 dagen voor elke boete. P. D te Sas van Gent, wegens als voren, tot 2 boeten van f15, subs. 2 dagen voor elke boete. A. P., te Sas van Gent, H. .1. N., te Asseuede, C. A. V. en J. d. S., te Ter Neuzen, allen wegens als voren, tot f 3 boete subs. I dag. C. H., te Ter Neuzen, wegens bet loo pen over een andbrs bezaaid land, tot f0.50 boete, subs. 1 dag. J. v. II., te Hoek, wegens bet rapen van schelpvisch aan een zeedijk, tct f 10 boete, subs 1 dag. A. F. v. D, en P. v. A., te Ter Neuzen, wegens het open hebben zijner herberg na sluiting, elk tot f'3 boete subs. 1 dag. J. G., M. J. A., P. 't G., C. YV., A. YV A. v. d. B„ P. S., J. H. en P. W. li., allen te Ter Neuzen, wegens het vertoeven in een herberg na bet uur van sluiting, ieder tot f3 boete, subs 1 dag. C. II. en J. J. J:, te Ter NeuzeD, wegens het werpen van steenen, ieder tot 2 boeten elk van f3, subs. 1 dag voor elk. P. J. d. L., te Ter Neuzen, wegens bet beldeur spelen, tot f 1 boete, subs. I dag. YV. A. F. en O. d. II., beiden te Ter Neuzen, wegens bet iemand uittarten, tot f5 boete, subs 1 dag en H. A. K., te Ter Neuzen, wegens het voldoen aan eene natuurlijke behoefte op den openbaren weg, tot f 1, subs. 1 dag. Allen in de kosten. Zondag avond zijn de keizer en de keizerin van Rusland onder het gejubel der bevolking de oude »Een woord tot Frank zeggenDat doe ik niet, tenzjj hij ons op den Hertensprongheuvel brengt" zei Mand. „Ziet ge wel, mijnheersprak Frenna zege vierend. »Maar lieve meisjes." „Welk een onbeschaamdheidriepen zij beiden tegelijk. „Nu „meisjes" dan. Gij, die zulk een plan oppert, kunt nog geen volwassen menschen zijn De heuvel is ruim een halve mijl lang, en als er maar éen tilbury naar beneden komt", zij draaiden hem gelijktjjdig den rug toe en staarden met gemaakte belangstelling naar de twee zwarte stip pen aan den horizont, waarin Kit en Mark in dien tijd veranderd waren. „Nu, als gij er dan zoo uwe zinnen op gezet hebt, zal ik het wagen", vervolgde hij. „Die mijnheer noemt de gulden gelegenheid om twee jonge dames te believen een „waagstuk", merkte Frenna aan, „ik zou wel eens willen weten wat hij dan een buitenkansje noemt." „Ik zou het een buitenkansje noemen als wjj den heuveltop bereikten zonder iets te ontmoeten", zei Frank lachend. Hij had Frenna nog nooit zoo vroolijk gezien en Maud lachte dat het een lust was om te hooren. Daar dalen zij in de vallei af en ratelen over de straatsteenen van een ouderwetseh dorpje, met huizen met voorportaaltjes en een ophaalbrug voor het heerenhuis dat al eenige eeuwen oud is, met hoofdstad van hun rijk binnengetrokken, en mor gen, den 27en Mei, zal eindelijk de telkens ver schoven kroning op het Kremlin plaats hebben. Na 13 Maart 1881 zijn meer dan twee jaren verloopen, sedert de goede Alexander II, de groote weldoener van zijn volk, op de straten van Peters burg op zoo verschrikkelijke wijze werd vermoord. De misdaden en bedreigingen der nihilisten baarden Alexander III groote zorgen en telkens werd de kroningsplechtigheid uitgesteld, totdat eindelijk het vertrouwen in Rusland groot genoeg is ge worden, om aan de uitnoodigingen tot het bijwonen der feesten gevolg te geven. De kroning is in Rusland, nog meer dan in andere landen, onver mijdelijk, daar eerst wanneer de zalving en de kroning op het Kremlin hebben plaats gehad, de czaar in de oogen van het Russische volk bekleed is met de wereldlijke en geestelijke heerschappij want sedert Peter de Groote zich op de borst sloeg en uitriep: „Ik ben uw patriarch!" is de beheerscher aller Russen ook het pauselijk hoofd der orthodoxe Russische kerk. Zijn rijk is het grootste op aarde, haast een werelddeel, en even als in 1856 hij de kroning van Alexander II. zal ook deze plechtigheid met de grootste pracht gevierd worden. De vorsten en grootwaardigheid- bekleeders van alle Europeesche staten hebben zich met de afgevaardigden uit alle deelen van het ontzachlijke rijk naar Moscou begeven om daar do feestelijkheden bij te wonen. Toch moet men bij deze gelegenheid niet alleen denken aan volksvreugde en feesten in die onme telijke stad van meer dan vijf mijlen in omtrek, met hare tallooze kerken en kloosters en. gouden of groenen koepels en torens. Keizer Alexander III staat ook aan een mijlpaal zijner regeering. Zeker, hij zal thans genade verleenen en kwijt schelding geven van belasting of van straffen; maar tevens stelt zich ieder de vraag mag men ook veranderingen in het staatsbestuur verwachten? Alexander II, wiens regeering zich kenmerkte door afschaffing der lijfeigenschap en andere prijse lijke hervormingen, had de overtuiging gekregen, dat alle hervormingen een vasten grondslag dienen te hebben, in de deelneming namelijk van het volk aan regeeringszaken. Wat toch helpen wetten, wanneer de alleenheer schappij van den czaar boven de wet staat en elk oogenblik het recht heeft naar willekeur in de bestaande bepalingen in te grijpen Het Russische volk staat zeker nog niet op een zoo hoogentrap van beschaving, dat eepe constitutie, als de overige landen van Europa (behalve Turkije) hebben, eens klaps geschikt zoude zijn. Maar toch moest men beginnen met een soort volksvertegenwoordiging, daar de ontwikkelde klassen steeds vuriger ernaar verlangden, en de nihilisten, begeerig. alles om» ver te werpen, sluw genoeg waren den eisch van eene constitutie voorop te stellen en zich daardoor vele aanhangers verwierven. Daarbij kwam, dat de Russen in 1878 in het kleine Bulgarije dat gene ingevoerd hebben waartoe hun land zelf nog niet rijp werd geacht. Genoeg, Alexander II koesterde in den laatsten tijd voor zijn dood het plan om zijn volk rijksstanden te geven met raad gevende stem. Zijn zoon en opvolger heeft vele maanden geaarzeld of hij dit plan zou ten uitvoer brengenmaar in de eenzaamheid van Gatohina zegevierde de partij die de alleenheerschappij voor den czaar als voor zijn volk noodzakelijk acht' De oude Russische gebruiken uit den tijd vóór Peter den Groote werden wederom ingevoerd, ja zelfs meenden sommige naburige staten reden te hebben om vijandige bedoelingen van den kant van Rusland te vreezen. Deze vrees werd even wel na den dood van den rijkskanselier Gortcha- kow, die de Panslavisten. soms te lief had aangezien, door den heer V. Giers te niet gedaan. Rusland heeft trouwens wel den vrede met het buitenland noodig, om geheel met zich zelf zich te bemoeien, zijne financiën in orde te brengen en eene vaste orde van zaken in te voeren. De regeering van den derden Alexander kan als een reactie beschouwd worden tegen den stroom van liberale hervormingen, die onder zijn voor ganger het ontwikkelde Rusland, door de regeering van Nicolaas zwaar gedrukt, gingen opheffen. Toen na den Krimoorlog het land diep ademhaalde werd het door een liberalen roes aangegrepen; maai de pastorie in de schaduw van de oude kerk. Nu slaan zij den hoek om en verdwijnen in de laan van den Hertensprong Het is zoo'n steile klim dat men zich verbaast hoe er ooit een rijtuig op komt maar de steilte treft u toch niet zoo als de diepte de manier waarop de weg als het ware in den grond gezonken is. Het gelijkt het meest op een tunnel zonder gewelfmaar in plaats van uit steenen bestaan de loodrechte wanden uit wilde bloemen en struiken, waarboven zware boomen groeien, wier wortels een hoog gezeten koetsier met het lot van Absalon bedreigen. Zoover het oog reikt is er nergens een bocht of open plek te zien waar een muildier hen voovbjj zou kunnen en er is ook geen plekwaar het rijtuigtje zou kunnen binnen rijden in geval er een ander voertuig naar beneden kwam. Hoe verder zij den heuvel opkomen en hoe dieper zij in de groene laan doordringen des te meer pleizier hebben de meisjes, terwijl hun geleider en beschermer oogen en ooren inspant om zich te overtuigen of de weg veilig blijft (dat is vaak het lot van de heeren terwijl de dames volop genieten Zoo sukkelen zij voort tot zij op honderd el afstands van den top zijn. »Zie zoo," denkt Frank „als er nu nog een rijtuig mocht komen, kan de voerman ons zien en blijven wachten." Maud wilde juist doen alsof zij het betreurde dat er geen avontuur had plaats gehad, toen eensklaps een geluid als een ratelende donderslag hun ooi zoude het wel juist zijn om, gelijk Tolstoi en Katkow doen, het tragische einde van Alexander II op rekening te stellen van het liberale systeem Toch staat de tegenwoordige keizer wel degelijk onder den invloed van hunnen gedachtengang, en daarom is het belangrijk te wijzen op het kroningsartikel, dat de heer Katkow in de Moseousche courant openbaar maakte, en waarin de grondbeginselen van het regeeringsysteem zijn uiteengezet. "Na gewezen te hebben op het godsdienstig karakter der kroning en de hoedanigheid van hoofd dei- orthodoxe kerk welke de czaar bezit, drukt de beer Katkow den wenscb uit, dat de keizer zich meer zal laten beheerschen door zijn eigen hart dan door de ingevingen die van buiten komen. Om te heerschen, zegt hij, moet men zijn eigen systeem hebben, dat men steeds moet volgen, en de ideën die van vreemden bodem komen kunnen de ontwikkeling van Rusland slechts verhinderen en tegenhouden. Ten slotte de basis der Russi sche maatschappij zijn het geloof, de kerk, en de absolute autocratie van den keizer. Men ziet hetuit het YVesten komt alles kwaads alle onheil; in ons isolement ligt onze kracht, roepen de ultra-nationalen en zoo schijnt met hen Alexander III te roepen. En toch is het duidelijk dat niet het binnendringen der Europeesche be schaving de ontevredenheid in de Russische maat schappij baart, maar dat de machtelooze worste ling tegen de taaie macht der overgeleverde in stellingen dien moed der wanhoop wekt, welke in de nihilistische woelingen baan breekt. Boven het eigenlijke volk heeft zich een klasse gevormd, die aanspraak maakt op menschenwaarde en burger rechten, die allen willekeur haat en daarom nood zakelijk in botsing komt met de handelende staats lieden hier de practische ervaring, de routine der regeering; daar de belangen, de hartstochten, de ideale eischen der bevolking. Een in waarheid gezonde toestand zoude eerst geboren worden, wanneer uit den strijd tusschen beiden een resul taat geboren werd waarin de uitersten van beide zijden getemperd waren door de overtuiging van het algemeen belang. Het nihilisme, het is waar, heeft zich onder Europeeschen invloed ontwikkeld, maar men gaat zijn groei niet tegen door het volk te omringen met een Cliineesehen muur. Geen macht kan een groot volk verhinderen les te nemen bij zijn buren vreemde beschaving kan men niet tegen houden door belasting te leggen op buiten- landsche passen. Men heeft voorspeld dat de keizer aller Russen in zijn kroningsmanifest enkele hervormingen zal aankondigen die door zijn volk worden gevraagd. Dit zoude zeker een waardige bekroning zijn van de plechtigheden en de feesten die in zoo ruimte mate in deze dagen plaats vinden. Niemand zal zeker eraan denken, het Russische volk het En- gelsche parlementaire stelsel in de hand te geven noch het die constitutioneele vrijheid te gunnen waarin wij en andere naties met ons zich verheu gen. Maar toch moet de drang tot handelen die de ontwikkelde Russische klassen bezielt voorzich tig geleid worden in wettelijke kanalen, opdat niet de natuur haar rechten herneme en met geweld losbreke. Geen keizer aller Russen kan toestaan wat de nihilisten willen met hen is geen verzoe ning mogelijk. Doch wel kunnen de ontwikkelden zich met de regeeritig van Alexander III verzoe nen, indien hij met verstand en matigheid zekere perken stelt aan zijne alleenheerschappij. Het slechtst van alles is de huidige toestand -. le des potisme tempe'ré par des assassinats. Mijnheer de Redacteur Gaarne maak ik - gebruik van de door u mij Hoewel het eigenlijk doel waarmede wij onze be schouwing leverden thans vervallen is, meenden wij aan deze mcdedeelingen van den heer Pot, te Ylissingen, nog een plaats te moeten verleenen, omdat zij ons reeds vroeger waren toegezegd en ouk nu nog misschien voor het ver volg nuttig kunnen wezen. YY'ij outbouden ons echter van verdere polemiek, die op dit oogenblik doelloos wezen zou. trof en boven op den heuvel een kar zonder voer man met twee paarden in vollen draf als uit de lucht kwam schieten 1 Er was geen tijd om na te gaan wat die beesten aan het hollen gebracht had en de arme verschrikte dieren zouden het niet in hun macht gehad hebben om hun vaart te stuiten, al hadden zij dat gewild. De paarden van onze pleizierreizigers keken verbaasd naar het naderend gevaarte en schudden met de kop pen, als wilden zij te kennen geven dat het hun begrip te boven ging, waarom paarden zonder er toe gedrongen te zijn, zoo hard liepen. Maar de personen ontwaarden een voerman op den hok, dien zij niet konden zien de Dood. Er was slechts éen middel tot redding mogelijk. „Springen! Springen!" gilde Frenna en, de daad bij het woord voegende, sprong zij van de bank in het rijtuig op, greep een tak boven zich, bleef er een oogenblik aan hangen om een steun punt voor hare voeten te zoeken en stond even daarna veilig boven op den randweg. Zij bezat de vlugheid van een athleet en niet weinig van zijn kracht, een goed oog en een vaste hand. Maar met Maud was dit niet het geval. Het gerammel en geraas van de naderende kar, die bijna onzichtbaar was door de stofwolken welke zij opjoeg; het getrappel der hollende paar den en vooral de omvang van het gevaar, want de kar was nu nog slechts een paar el van hen af, hadden haar verlamdofschoon hun eigen paarden dood stil hieven staan.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1883 | | pagina 5