N° 299. 125e Jaargang. 1882. Dinsdag 19 December. Een licht in de duisternis. Middelburg 18 December. FEUILLETON. Dit blad verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen: Prijs per 3/m. franco f 3,50. Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent: Advertentiën: 20 Cent per regel. Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: van 1 -7 regels f 1,50 iedere regel meer f 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de Puhlicité G. L. Daube Cie. te Parijs, Londen, Frankfort a. M., Berlijn, Weenen, Zurich enz. GEMEENTERAAD. MIDDELBURGSCHE COURANT. De burgemeester van Middelburg maakt bekend, dat op Woensdag den 20en December 1882des namiddags te half twee uur, een openbare zitting van den gemeenteraad zal plaats hebben. Middelburg, den 18en December 1882. De burgemeester voornoemd PIC K E. De gemeenteraad van Middelburg, zal op Woens dag, den 20 December a. des namiddags te half 2 uur een openbare vergadering houden, ter be handeling der volgende zaken ingekomen stukkenbrief van dhr. J. J. L. Lnti, om eervol ontslag als lid der commissie voor middelbaar onderwijs1 a. Verhuring van overgebleven terrein aan de indeling, Veersche singel (erfpacht Kröber) b. staat van te roeien en publiek te verkoopen boomen c. wijziging van eenige verordeningen betreffende de gemeente-gasfabriek Voorziening in de vacature, bij bet onderwijzend personeel der middelbare meisjesschool idem wegens de periodieke en buitengewone aftreding van bestuursleden bij gemeente-admi- nistratien. De op heden alhier gehouden nieuwjaars-collecte heeft 618.67$ opgebracht. Ten vorigen jare was de opbrengst ƒ891.20, waaronder echter eene som van 277.93$, was begrepen, ontvangen bij eene muziekuitvoering. In 1880 was de opbrengst, met eenige bijgevoegde giften, 713.40$. Ter Veuien, 17 Dec. Heden is de geregelde vaart op het kanaal weder heropend, na eene stremming van ruim vier weken, eerst door de dagelijksche aftappingen en nu laatst door het breken van een der sluisdeuren te Sas van Gent. De herstelling dier sluisdeur, welke naar hier is overgebracht, is met allen spoed geschied in den ■'ijd van nog geen vier dagen. Dewijl de belangen van zoovele gezagvoerders van zeeschepen of schip pers van binnenschepen bij die zaak zoozeer be trokken waren, hebben de gezaghebbenden van den waterstaat voor die spoedige uitvoering aan spraak op den dank der belanghebbenden ver worven. Men voorziet nu dat het tappen, door den dalenden waterstand in Oost-Vlaand eren, vooreerst zal gedaan zijn. Goes, 17 Dec. De heer A. van Schelven hield heden de tweede van de reeks volksvoor drachten, die in dit seizoen vanwege de vereeniging Eigen Hulp zullen plaats hebben. De spreker heeft zich op uitnemende wijze van zijne taak gekweten. Het belangwekkend onder - Novelle van KICHARD WEITBRECHT. Uit liet dagboek van Siegbert. VI. Het flikkerende licht dat op het marmer viel verhoogde den indruk dernatuurlijkheid van dit ver heven kunstwerk. De spieren en peezen schijnen reeds geheel te verslappen; de arm waarop het lichaam met de doodelijke wonde rust, zal het volgende oogenblik inpakken het hoofd, dat nog met moeite opgehouden wordt zal op de borst zinken, de oogen zullen zich sluiten en de noord- sche barbaar zal dood op zijn zwaard en schild neerstorten. Diep getroffen Weef Siegbert staan. »Uw toekomst prevèlde hij en verliet de zaal. Bij de deur keerde hij zich nog eens om, een tochtje bewoog de vlamp-de schaduwen, die op het beeld vielen, verleenden er al den schijn aan van een stervende, die op het uiterste ligt en stuiptrekkingen heeft. Siegbert sloot huive rend de oogen. werp„Huiselijke Opvoeding" werd door hem in bevattelijken vorm behandeld en een en ander van de door Jean Paul, Bousseau, Goethe en Schleiermacher over opvoeding ontwikkelde denk beelden door hem medegedeeld. Van dorheid was bij die voordracht geen sprake. Te betreuren is het, dat niet meer moeders tegenwoordig waren. Voor haar viel er veel te leeren. De wensch, die, terwijl wij den heer Van Schelven hoorden, bij ons opkwam is dat hij roeping moge gevoelen, in breeder kring, voor een meer gemengd publiek in het Nut, b. v. nogmaals met „huiselijke opvoeding" op te treden. Vervolgens droeg de voorzitter, de heer L. Sampon, een gedichtje van den werkman J. Th. Scheepers Vereenigen Wachtwoord dezer Eeuw, voor, dat veel bijval vond, niet het minst, waai er sprake is van het „vereenen" van „een jonge ling, die alleen loopt te dwalen" en van „een schoone maagd van twintig jaren." De heer Van Schelven vergastte daarna het publiek op de voordracht van de bekende schets van Werumeus Buning, getiteld Oude Jan. Mogen de volksvoorlezingen, die in het verschiet zijn, even goed slagen als deze. Nu het voornemen van het centraal-comité voor den onderstand aan de nagelaten betrekkingen der schipbreukelingen van de Adder bekend ge worden is, Om van die gelden een blijvend fonds te vormen, bestemd tot leniging van latere rampen, komt de heer B. L. Teding van Berkhout daar tegen in verschillende bladen verzet aanteekenen. De heer Berkhout noemt dit plan eene rechts verkrachting. -Uitsluitend, schrijft hij, - ten behoeve dier nage laten betrekkingen toch zijn die gelden ingezameldom hun diepe smart, zoo het kon, door stoffelijke middelen te verzachten; voor hen, en voor niemand anders, hoe veel ongelukkigen er ook behalve hen zijn inogen en komen zullen. Zij, en zij alleen, hebben er recht op, en al bedroeg de verkregen som het tiendubbele van hetgeen zij bedraagt, dan nog rustte op de commissie de zedelijke verplichting van kapitaal en rente, tot den laatsten cent, aan die betrekkingen uit te keeren." Met groot leedwezen hebben wij dit protest ge lezen en wij hopen dat de Hcfder-commissie zich daardoor niet van haar plan terug zal laten brengen. Onder den indruk der eerste gevoelens van smart zoowel als van verantwoordiging over de ramp, is door hulpvaardigen uit alle oorden des lands, zonder dat zij met de eigenlijke behoeften bekend waren, een kapitaal van verscheidene tienduizenden bijeen gebracht. Toen men daarna aan 't onderzoeken ging hoeveel en welke hulpbehoevenden er waren, bleek dat dit kapitaal veel te groot was om het stoffelijk verlies, dat zij geleden hadden, zoo veel mogelijk te vergoeden. Andere dan stoffe lijke schadeloosstelling kon echter, dit gevoelde men, niet in aanmerking komen. Daarom is nu de commissie tot het besluit gekomen om de ramp, die de geheele natie betreurt, in dit éene opzicht Toen hij ze weer opsloeg stond er een ander beeld voor hem. Hilda kwam met haar vader lachend de trap op uit hare blauwe oogen straalde blijde levenslust en groote vreugde. Een oogenblik ontmoetten hunne blikken elkaar en drukten verbazing uit. Siegbert bleef staan en groetteHilda boog bet boofd en verdween met haar vader in een der zalen. «Wie groette u daar «Dezelfde van wien ik u gisteren vertelde," antwoordde Hilda. «Hij ziet er heel treurig uit" zei mjjnheer Muller. «Nu nog mooier!" hervatte Hilda. «Wie zou er bij de wonderwerken van Italië treurig zijn Ernstig ja, maar treurig o dat zeker niet. Maar naar onze beelden. Kom Papa Siegbert was weder de trap afgegaan en wachtte tegen een der pilaren geleund, geduldig tot Hilda terugkwam. Het duurde echter geruimen tijd eer hij haar stem hoorde, toen ging hjj het paar ach terna om te weten waar zij logeerden. Zoodra hij gezien had welk hotel zij binnen gingen, be- gaf hjj zich langzaam naar huis. Den volgenden dag verhuisde hij ook naar het Hotel de V Orient en toen Hilda den dag daarna aan het ontbijt kwam, zag zij tot haar groote verbazing haar papa in een druk gesprek met den vreemdeling, die weer een donkeren bril voor de oogen had. Eerst was Hilda onaangenaam verrast, doch weldra nam zij levendig deel aan het gesprek. tot een zegen te doen strekkendat zij eene bron van ondersteuning worden zal voor latere slacht offers van zeerampen. In den letterlijken zin moge hiermede niet vol daan worden aan den wil der gevers het komt ons voor dat op deze wijze beter aan de bedoeling der giften beantwoord wordt, dan wanneer men de ramp ging maken tot een bron van winst voor enkelen. De onwetendheid der gevers ten aanzien van de bestaande behoeften strekt tot verontschul diging, voor zoo ver die noodig mocht zijn, voor het niet blindelings volgen hunner eerste aanwijzing. Men heeft den ondergang van de Adder genoemd, niet alleen eene ramp, maar eene schande voor Nederland. Wij zijn het met die opvatting eens. Maar de schande zou, in ons oog, nog veel nood- lottiger worden, indien men door het uitreiken van onnoodige, van overdadige giften in geld aan de enkele nagebleven betrekkingen, die daarop aanspraak kunnen doen gelden, als 't ware aan de natie de les kwam geven„Klaag toch niet over gebrek aan zorg, aan besef van verant woordelijkheid bij degenen die ons regeeren. Wie daarvan het slachtoffer mocht zijn, stoppen wij, wanneer hij maar genoeg in beklag is, den mond met gel d." Een aantal koffieplanters van Midden-Java heb ben een adres om afschaffing der uitvoerrechten op koffie aan de tweede kamer gericht. Het adres herinnert, dat in 1845 voor Nederland de uitvoerrechten zijn afgeschaftdat toen de afschaffing voor Java geweigerd is, omdat, naar het heette, men van de Europeanen in Nederl. Indie geen directe belasting kon heffen, hetgeen thans door de personeele en patentbelasting wèl geschiedt. ïntusschen werd destijds het uitvoerrecht van 6 pet. der waarde verminderd op 3 per 100 kilo. Bij de tegenwoordige koffieprijzen is dat echter geen vermindering, maar eene vermeerdering van bijna 1 pet. geworden, daar 3 per 100 kilo thans gelijk staat met bijna 7 pet. van de waarde, een belasting te zwaarder, als men ze bij de zes maal lager uitvoerrechten op indigo, suiker, tabak en thee vergelijkt. De afdeeling Leiden en omstreken der Maat schappij t/b. der Geneeskunde heeft J. Kimmel van zijn lidmaatschap vervallen verklaard, omdat hij, door met zijn recepten de handelingen eener on bevoegde, zg. somnambule te dekken, «zich schul dig maakt aan handelingen, die den geneeskundigen stand onteeren en den dader de achting zijner ambtgenooten voor altijd doen verliezen." Bij een op verzoek der administratie ingesteld onderzoek is ons gebleken, dat niet de tele graaf, zooals in ons vorig nommer veronder steld werd, ons eenige nullen onthouden heeft, maar wij zelve verzuimd hebben ze ons toe te eigenen. In het telegram van Vrijdag, betreffende de inwijding van het weeshuis te Amsterdam, stonden de cijfers 300.000, 800.000 en 100.000 dui De bescheiden, wellevende vormen van den onbekende bevielen haar, zijn oordeel over kunst waarover spreekt een Duitscher aan de ontbijt tafel te Bome anders dan over kunst? strookte met het harehet had niets van dat oppervlakkig gepraat, dat zij zoo vaak moest hooren. Zij geloofde zelfs terstond dat het niet onaangenaam moest zijn om met hem samen te gaan zien en nam zijn geleide aan, toen zij na het ontbijt opstond om de antiekenverzameling in het Vatikaan te gaan bezichtigen. Zoo genoten zij te zamen eenigen dagen lang en weldra moest Hilda erkennen dat zij haar meester gevonden haddat hij ver boven haar stond, niet alleen in allerlei archeologische zaken, dat sprak van zelf maar ook in kunst kennis, vooral op het punt der antieken. Zij merkte met schaamte dat zij tot nog toe eigenlijk al die kunstschatten als een kind bekeken had, al was het dan ook met de ontvankelijkheid van een kind. Maar -zou een meisje het ooit verder kun nen brengen Wat gaf het haar eigenlijk voor haar volgend leven, voor haar bestemming, dat zij thans in Italië was en alle kerken en muse ums bestudeerde Dergelijke denkbeelden gingen haar door het hoofd toen zij op zekeren dag met Siegbert van Villa Borghese terugkeerde. Tot nogtoe hadden zij geen woord over hunne persoonlijke aangele genheden gesproken, doch thans vroeg Hilda eensklaps: «Zeg mij eens oprecht wat gij van mij denkt?" delijk vermeld. Op ons bureau is er, bij vergis sing, 30.000, 80.000 en 10.000 uit gelezen. Vrijdag avond werd te Amsterdam eene tweede buitengewone vergadering gehouden der Java- Rameh-Maatschappij, die zeer druk bezocht was. Van het kapitaal (3 ton) is reeds 192.740 ver slonden De uitgezonden gevolmachtigde Moet had reeds 14 dagen na zijn aankomst op Barik als zijn gevoelen te kennen gegeven, dat dit land voor de Bamehcultuur niet geschikt is. De heer M. raadde daarom aan, de maatschappij te ontbinden. Door onderscheiden aandeelhouders werd deze conclusie, waarmede de groote meerderheid van commissarissen zich had vereenigd, bestreden. De heeren m" Denekamp en Cosman toonden aan, dat een verblijf van 14 dagen niet voldoende kon zijn om een gevestigde overtuiging over den grond te krijgen. Op getuigenissen van deskundigen meende de laatste, dat een degelijke proef van minstens een jaar moest genomen worden, waar voor hij hoogsten nog 20.000 zou willen be steden. Het resultaat was, dat de vergadering met 107 tegen 91 stemmen besloot, voor alsnog niet te liquideeren, ruaar het rapport der commissie aan te houden tot een ernstige proef zou zijn genomen. De koning der Belgen heeft op voorstel van den minister voor openbaar onderwijs een besluit uitgevaardigd dato 11 December, waarbij alle schrij vers, zoowel in België als in den vreemdeworden uitgenoodigd tot het samenstellen van eene Fran- sche en eene Nederlandsche (Vlaamsche) spraak kunst. Het aantal bladzijden is bepaald op 150 in duodecimo, en eene belooning van 3000 fr. wordt uitgeloofd aan den schrijver van de beste spraakkunst, die binnen twee jaren het licht ziet. Deze belooning wordt vernieuwd, zoodra eene volgende spraakkunst erkend wordt beter te zijn dan de vorige. Aan den raad, die belast is met het verbeteren van het middelbaar onderwijs, is het onderzoek dier werken opgedragen. Uit het bij het koninklijk besluit gevoegde rapport van den minister van openbaar onderwijs blijkt, dat dit plan, na door alle gezaghebbende personen op het gebied van onderwijs te zjjn onderzocht, door eene met dit doel ingestelde commissie is aangenomen. Deze commissie heeft zich eerst bezig gehouden met de vraag of het in waarheid wenscheljjk is dat de spraak kunsten op de scholen zijn samengesteld volgens hetzelfde plan. Eenstemmig heeft zij erkend, dat de talen, welke tot dezelfde familie behooren en ten naastenbij aan dezelfde grammaticate wetten onderworpen zijngemakkelijker zouden aangeleerd worden, indien in de verschillende spraakkunsten meer eenheid bestond in de bepalingen, in de termino logie, in het uiteenzetten der algemeene regels en de verdeeling der stof. Hiermede is niet be weerd, dat alle talen moeten worden onderwezen naar een zelfde methode. De methode moet zich wijzigen naar de voorwaarden waaronder de talen worden geleerd. Siegbert zag haar verwonderd aan en zij voegde er schielijk bij. «Ik bedoel: hoe vindt gij het als een dochter haar goeden vader overhaalt om maanden lang met haar naar Italië te gaan, opdat zij de kunst kunne bestudeeren En het volgende jaar naai* Parijs, om het leven daar te leeren kennen; een derde jaar wellicht naar Noorwegen of Egypte, om met de natuur te dwepen «Waarom zou zij dat niet doen? antwoordde Siegbert «wanneer zij later in haar eigen kring des te tevredener, des te ml vrouw is «Des te meer vrouw! lat wil dus zeggen dat zij in het onderhavige geval niet geheel vrouw is 't Kan zijn. Mijn zin gaat uit naar het groote, het ruime. Kleinburgerlijkheid heb ik altijd verfoeid. Ik geloof dat ik dit van mijn moeder, die zangeres was, overgeërfd heb. Ik heb nooit mijne vriendinnen begrepen, die haar grootste geluk vonden in het braden van een ossenrib, of in een gezellig praatuurtje met haar man in een hoekje van de canapé". «Met haar man, dien zij beminden?" viel Siegbert in. „O! natuurlijk! Dien zij innig liefhadden, met echt Duitsche dweperjj". «Vindt gij dat zoo onbegrijpelijk vroeg Siegfried en zag haar aan. «Onbegrijpelijk? Neen'. Maar als ik bij haar in huis kom, dan staat hier iets niet mooi, en ginds iets leelijk; daar hangt een smakeloos portret en hier passen de kleuren niet bjj elkawt A

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1882 | | pagina 1