N° 168.
125® Jaargang.
1882.
W oensdag
19 Juli.
JAARMARKT.
Middelburg 18 Juli.
FEUILLETON.
PATER COltfSTANTIJEr.
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentiën: 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: van 1 -7 regels/" 1,50
iedere regel meer f 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de Publicité G. L. Daube Cie. te Parijs, Londen, Frankfort a. M., Berlijn, Weenen, Zurich enz.
Uit het Fransch,
HIDDELBURGSGHE COURANT.
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
maken bekend
dat gedurende de op den 24en dezer aanvan
gende jaarmarkt, de weekmarkt van groenten en
vruchten zal gehouden worden op de Groenmarkt.
Middelburg, den 17en Juli 1882.
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
PI C K
De secretaris,
G. N. DE STOPPELAAP,.
Volgens het Vaderland heeft de heer Van Lijnden
van Sandenburg de opdracht van Z. M. den koning
tot vorming van een nieuw ministerie niet aanvaard.
Met andere woorden, de opdracht nedergelegd.
Wij zijn dus verder van een oplossing van de
crisis verwjjderd dan drie weken geleden, toen de
heer Van Lijnden zijn mededeelingen aan de
tweede kamer deed.
De Haagsche briefschrijver der Zutf. Ct. verze
kert echter ten stelligste, dat de heer Van Lijnden
de hem verleende opdracht, ondanks eenige onder
vonden teleurstellingen, nog niet heeft nedergelegd.
Vermoedelijk zijn evenwel de inlichtingen van
het Vaderland van later dagteekening.
Op verschillende plaatsen hebben zich commis-
siën gevormd tot het bijeenbrengen van gelden
ten behoeve van de nagelaten betrekkingen der
schipbreukelingen van de Adder. Bij die te
's Gravenhage, welke uit hoofd- en andere offi
cieren der marine en uit ambtenaren van het
departement is samengesteld, is reeds namens den
heer C. Roozenraad te Parijs eene som van 500
ontvangen.
Het zou wenschelijk zijn, dat spoedig hij het
ministerie van marine eene opgaaf werd gevraagd
en daarna openbaar gemaakt van de personen,
die zich onder de 64 opvarenden van de Adder
bevonden, in wie kostwinners van gezinnen ver
loren zijn gegaan. Wij vermoeden dat hun aantal
niet groot zal zijn.
De commissie van onderzoek naar de ramp van
de Adder zal samengesteld zijn uit vijf personen,
drie burgers en twee officieren van de marine.
Onder de eersten zal mr E. N. Rahusen te Am
sterdam behooren, die voorzitter van de commissie
zal zijn. De heide officieren van de marine zullen
gekozen worden uit officieren, die niet behooren
tot het personeel van het departement van marine
of van de directiè'n van marine te Hellevoetsluis
en te Amsterdam.
De commissie zal niet door den minister van
marine benoemd wordende minister heeft aan
den koning voorgesteld, dat de leden door Z. M.
zullen worden aangewezen.
Het voornemen schijnt te bestaan, dat de com-
11
van
LUDOVIC HALÉVY.
IV.
«Duizend franken
«Duizend franken
«Ja, wij zijn nu millionairs. Wij hebben
de schatten van Amerika om over te beschikken
en zou ik nu zuinig zijn Vandaag in alle geval
nietIk heb er het recht niet toe."
Na de mis, om negen uren, begaf hjj zich op
Weg en strooide overal goud om zich heen. Ieder
kreeg zijn deel, de behoeftigen die voor hun ar
moede uitkwamen en zij die haar verborgen
hielden. Elke gift werd met dezelfde korte toe
spraak uitgereikt; »Dit komt van de nieuwe
bezitsters van Logneval, twee Amerikaansche da
mes, mevrouw Scott en miss Percival. Onthoudt
die namen en bidt van avond voor haar."
Daarna liep hij weg, zonder hunne dankbetui
gingen af te wachten; over de velden, door de
bosschen, van het eene gehucht naar het andere,
de eene hut uit, de andere in, steeds voort, voort.
PJj geraakte in een soort van opgewondenheid
missie haar vergaderingen in Den Haag zal houden,
alwaar zij het geheele archief van het departement
van marine onder haar hereik zou hebben. (Vad.)
Naar wij vernemen, heeft de sleepboot Kinderdijk,
kapitein De Brouwers, den 5en Juli 's Woensdags
de Adder gedurende het grootste deel van zijn
tocht voortdurend in het gezicht gehad, tot 's
namiddags 5 uren toe.
Indien dit bericht juist is, dan zou men daaruit
kunnen opmaken, dat er vóór 's middags 5 uren
geen dreigend gevaar heeft bestaan, want anders
zou toch wel om sleepen of andere assistentie aan
de sleepboot geseind zijn. (Vad.)
In sommige bladen is bericht dat aan boord
van de Adder, op den noodlottigen Woensdag
avond, noodseinen, in den vorm van verschillend
gekleurde vuurpijlen, zijn afgestoken. Er werd
bijgevoegd dat die seinen aan boord van vele
visschersvaartuigen gezien waren, doch de opva
renden, uit onverschilligheid, of erger, er
geen acht op geslagen zouden hebben.
Het komt ons zeer juist en niet meer dan bil
lijk voor, wat daarover aan het Handelsblad ge
schreven wordt:
«Ik geloof dat de visschers zoo en niet anders
handelden uit onwetendheidwant wij kunnen
er niet toe komen, die meestal ronde en goed
hartige zeelieden te verdenken van zulk een
onmeedoogend laisser aller. Ware de ongelukkige
bemanning bij machte geweest tot het afvuren
van een kanon, waarvan de donderende angstkreet
maar al te wel bekend is op onze kusten, de be
manning (wij houden er ons van overtuigd), zou
niet geheel zijn omgekomen, getuigen de herhaal
delijk voorkomende strandingen op onze kusten,
waarbij waarlijk het visschersvaartuig, laat het
zijn uit zucht tot gewin, gewoonlijk niet ontbreekt.
Nemen wij tot voorbeeld slechts de stranding in
December 11. van de Kinderdijk te Castrieum,
waarbij visschersvaartuigen uitmuntende diensten
bewezen. De visschers, onze kusten bewonende,
zijn ontegenzeggelijk practische en dappere zee
lieden ze kennen onze kust bijna op 't gevoel.
Hoe menigmaal bij dik mistig of stormweder,
wanneer de vreemde gezagvoerder onze gevaarlijke
kust nadert, vervult de visscher de rol van loods,
als het loodsvaartuig door mist onzichtbaar was
of door den storm ver wegdreef.
Wat kan deze ervaring, mocht mijn vermoeden
gegrond zijn, ons leeren
1° Dat het dringend noodig is om den vis
schers, vooral aan die onder hen, aan wie een
schip als stuurman wordt toevertrouwd, te leeren
de beteekenis der seinen bij nacht door middel
van vuurpijlen; en
2° om, mocht er niet bestaan een internatio
naal aangewezen en voor alle oorlogs- en handels
schepen verbindend licht-noodsignaal, dit ten
spoedigste te trachten te doen invoeren. De
visschersvloot levert natuurlijk hij voorkeur haar
contingent aan de zeemilitiede jongelingen uit
de visschers zouden aan boord als milicien die
en overal ontmoette hij op zijn weg kreten van
verbazing en van vreugde. Al die goudstukken
vielen als door een wonder in handen, die gewoon
waren slechts kleine stukjes zilvergeld te ontvan
gen. De priester beging zelfs dwaasheden, echte
dwaashedenmaar hij kon zich niet meer beheer-
schen, hij was huiten zichzelf. Hij gaf zelfs aan
diegenen die niets vroegen.
Zoo ontmoette hij Claudius Rigal, een gewezen
sergeant, die hij Sebastopol een arm verloren had,
en reeds grijs, ja bijna wit was; want de tijd
vliegt om en de soldaten uit den Krim-oorlog
zullen weldra grijsaards zijn.
«Daar," zei de pastoor, «daar hebt gij twin
tig franken."
„Twintig frankenmaar ik vraag nietsik
heb niets noodig; ik heb mijn pensioen."
Zijn pensioen zeven honderd franken
«Welnu!" hernam de pastoor, «koop er dan
sigaren voor, maar let wel, het komt uit Ame
rika". en hij begon weer aan zijn relaas over
de nieuwe eigenaressen van Logneval.
Hij trad binnen bij een oude vrouw, wier zoon
de vorige maand naar Tunis vertrokken was.
»Zoo, hoe gaat het met uw zoon?"
«Niet kwaad, mijnheer de pastoor; ik heb
gisteren een brief gehad. Hij maakt het goed
en klaagt nietalleen betreurt hij het dat er geen
Kroumirs zijn. Arme jongenIk heb in den
laatsten tijd wat gespaard en hoop hem spoedig
tien franken te zenden."
»Gjj kunt er hem dertig zenden. Daar
seinen kunnen leeren, en de kennis daarvan onder
hunne vloot helpen verbreiden.
Uit verschillende plaatsen worden in de bladen
beschrijvingen gegeven van de begrafenissen, die
aan de ongelukkige slachtoffers van de ramp met
de Adder ten deel zijn gevallen. Wij hebben van
die berichten nog weinig melding gemaakt, doch
willen niet met stilzwijgen voorbijgaan de plech
tigheid der ter aarde bestelling van het stofflijk
overschot van den luitenant ter zee 2e klasse M.
Smits, le officier aan boord van den monitor. In
hem toch verliest de marine niet alleen, even als
in zijne kameraden, een veelbelovend jong officier,
maar een wien reeds als adelborst le klasse, bij
de tweede Atjeh-expeditie, het zeldzame geluk
ten deel viel van de Militaire Willemsorde te
mogen verdienen, welke hoogste onderscheiding
voor den krijgsman hem bijna gelijktijdig met
zijne bevordering tot luitenant ter zee werd toe
gekend.
Te Deventer, waar zjjn vader woont, kwam
Zaterdag morgen omstreeks half twaalf, per spoor
trein, het lijk van den ongelukkigen jongen man.
Aan het station, schrijft de Zwolsche Ct,
bevonden zich de bloedverwanten van den over
ledene en genoodigden in 7 rijtuigeneenige
zeeofficieren, de kolonel der huzaren, de komman-
dant van het in garnizoen liggende detachement
infanterie met de officieren dier korpsen, de majoor-
kommandant en officieren der schutterij en de
muziek der huzaren. Toen de Ijjkkist, die met
de Ned. vlag en met bloemkransen van de offi
cieren der marine, van het leger en de schutterij
bedekt was, en waarop tevens was nedergelegd
het eereteeken van de Militaire Willemsordein
de lijkkoets was geplaatst, zette de stoet zich in
beweging. Voorop ging de muziek met een treur-
marsch van Chopin, dan volgde de lijkwagen,
<aan weerszijden begeleid door zeeofficieren, daar
achter kwamen de officieren der verschillende
wapens en de rijtuigen, terwijl een ontzaglijke
menschenmassa zich langs den weg geschaard had
of den stoet volgde naar de begraafplaats. Daar
aangekomen werd de kist in den grafkuil neer
gelaten en liet de muziek nog een treurmarsch
van Beethoven hooren. Daarna schetste de pre
dikant G. P. Kits van Heijningen in treffende
bewoordingen het leven van dezen officier. Ver
volgens nam een der zeeofficieren het woord om
met diep bewogen stem, namens het gansche
korps, een laatsten groet aan den beminden wa
penbroeder te brengen. Vervolgens bedankte
de heer Kits van Heijningen, uit naam van den
vader, die bij de plechtigheid tegenwoordig, maar
te diep ontroerd was om dit zelf te doen, de
aanwezigen voor de laatste eer aan zijn be
treurden zoon bewezen. Diepe stilte heerschte hij
deze plechtige begrafenis, en zoowel van de tal-
rjjke omstanders als van hen die bij den lijkstoet
behoorden, vloeide menige traan van deelneming
bij het zien van den terneergeslagen vader, en
om het droevig einde van dezen offieier, die met
«Twintig franken, mijnheer! Geeft gij mij
twintig franken?"
«Ja, die geef ik u."
«Voor mijn jongen?"
«Voor uw jongen. Maar luister goed; gij
moet w eten waar zij vandaan komenen zorg
dat gij het uw zoon meedeelt, als gij hem schrjjft."
En voor de twintigste maal herhaalde hij zijn
loftuiting op mevrouw Scott en miss Percival.
Om zes uren kwam hij uitgeput van vermoeie
nis, maar innig verblijd thuis.
„Ik heb alles weggegeven," zei hij tot Pau
line, «alles, alles 1"
Hij gebruikte het middagmaal en ging daarna
den dienst in de kerk verrichtendoch toen hij
de treden van het altaar beklom bleef het orgel
stom. Miss Percival was er niet meer.
Op datzelfde oogenblik bevond de jeugdige or-
ganiste van den vorigen avond zich in groote ver
legenheid. Op de twee canapés in haar kleedka
mer hingen twee japonnen, een witte en een blau
we, en Bettina vroeg zich af welke van die twee
zij zou aantrekken om naar de opera te gaan. Zij
vond ze beiden allerliefst; maar zij moest toch
kiezen, want zij kon er maar éen aandoen.
Na lang en rijp beraad bepaalde zij zich bij de
witte.
Om half tien beklommen de twee zusters de
groote trap van het opera-gebouw, en toen zij in
haar loge kwamen ging het gordijn op voor het
tweede tafereel van het tweede bedrijf van Aidci-
het bedrjjf met den marsch en het ballet.
zoovele anderen op zulk een ellendige wijze om
het leven is gekomen.
Teneinde de 2000 te verdienen, uitgeloofd
voor het vinden van het wrak van de Adder, zijn
van Katwijk Zaterdag morgen twee kleine roei
en twee zeilbooten uitgegaan, om met lichte dreg-
lijnen te zoeken. Op 11 tot 14 vadem diepte
even ten westen van Scheveningen gekomen, ge
raakte een lijn vast, vermoedelijk op het wrak;
vaster aangehaald, brak zij echter, terwijl het
opkomende onweder met harden wind en stort
regen belette, aldaar een bakenboei te plaatsen.
Om eigen levensgevaar te ontkomen, waren de
visschers verplicht onverrichter zake landwaarts
terug te keeren. (DU.)
Z. M. de koning en de koningin zijn Zaterdag
avond te Salzburg aangekomen en hebben intrek
genomen in het Heitel de F Europe, waar zij eenigen
tijd zullen vertoeven, om den 26cn dezer op Het
Loo terug te keeren.
Van eene goede zijde verneemt de Surinaam-
sche Ct, dat jhr Van Svpesteyn hij vleiend kabi
netschrijven, namens Z. M. den koning, is aangezocht
geworden, zich met het bestuur over de kolonie
Suriname nog tot November a. te willen blijven
belasten.
Tot hoofd-ingeland van het waterschap Schou
wen is gekozen de heer C. Berrevoets Iz., met
52 van de 96 uitgebrachte stemmen, terwijl op
den heer S. Krepel Lz. 42 stemmen waren uit
gebracht.
Een zeer uitvoerige gedrukte memorie ontvangen
wij van den heer J. F. de Booij, te Breda, waarin
hij, met herinnering aan zijne vroegere bij de
tweede kamer aanhangig gemaakte zaak, ook eene
mededeeling doet omtrent den onlangs gemelden
verkoop van afgekeurde ransels.
Het blijkt daaruit, dat gedurende een aantal
jaren aan twee bevoorrechte leveranciers, met uit
sluiting van alle andere, herhaaldelijk de levering
werd opgedragen van zoogenaamde waterdichte
ransels. In 1865 werd daaraan een einde gemaakt.
Toen had er openbare aanbesteding plaats. De
heer De Booij bracht het ministerie van oorlog
onder het oog dat de gevraagde ransels niet voor
oplage geschikt en aan bederf onderhevig waren.
Hij kreeg ten antwoord, dat hij maar naar het
model moest leveren, al was dit nog zoo verkeerd.
Duizenden ransels werden aangeschaft en be
waard vijf jaren geleden werden zij onbruikbaar
gevonden. De minst beschadigde werden aan de
artillerie gegeven om slechts ko rten tijd te dienen.
De overige duizenden werden tegen groote kosten
hersteld. Dezer dagen echter werden, gelijk is
medegedeeld, de 3400 overige voor enkele centen
per stuk verkocht. Deze handeling kost het land
27.000.
Ondanks de tegenwerking der Christelijk gere
formeerden (men zou zeggen waar komt de gods-
Twee jongelieden, Roger de Puymartin en Louis
de Martillet, zaten op de eerste rij der baignoires
beneden. De dames van het ballet waren nog
niet op het tooneel en de heeren verveelden zich
en keken de zaal rond. De verschjjning van miss
Percival maakte op beiden een levendigen indruk.
«Ha, ha," zei Puymartin, «daar is het staafje
goud." En zij richtten hunne tooneelkijkers op
Bettina.
«Het is verblindend van avond, het staafje,''
vervolgde Martillet. «Kijk toch eens welk een
prachtstuk Zie de lijn van dien hals, die
armenNog zoo jong en reeds zoo mooi
«Ja, zij is verrukkelijk en zij zit er zoo
warmpjes in."
«Vijftien millioen, naar het schijnt; vjjftien
millioen, geheel alleen voor haar en die zilvermijn
schijnt onuitputtelijk te zijn
«Berule heeft mij gezegd vijf en twintig mil
lioen, en hij is goed op de hoogte der Ameri
kaansche toestanden, die Berule."
«Vijf en twintig millioen. Een aardig for
tuintje voor Romanelli 1"
«WatRomanelli
«Men zegt dat hij met haar zal trouwen;
het huwelijk is al bepaald."
«Het huwelijk is bepaald, maar met Montejean,
niet met Romanelli O, daar is eindelijk
het ballet
Zij staakten hun gesprek. Het ballet in Aidci
duurt slechts vijf minuten en zij kwamen heiden
slechts voor die v^jf minuten en moesten es du§
