N° 155. 125e Jaargang. 1882, 4 Juli. Dinsdag FEUILLETON. Middelburg 3 Juli. PATER CONSTANT IJ N. Dit blad verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per 3/m. franco f 3,50. Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent; Advertentiën20 Cent per regel. Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: vanl -7 regels ƒ.1,50 iedere regel meer 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Hoofdagenten voor bet Buitenland: de Compagnie générale de Publicité G. L. Daube Cie. te Parijs, Londen, Frankfort a. M., Berlijn, Weenen, Zurich enz. Uit het Fransch, Nijverheids-Tentoonstelling te Goes. MIDDELBURGSCHE COURANT. Door den heer Hammacher, lid der prov. staten, is aan die vergadering het volgende voorstel ge daan, dat ondersteund wordt door de leden m™ Brevet en Hennequin. »De ondergeteekende heeft de eer aan de ver gadering der provinciale staten van Zeeland voor te stellen, in het reglement op 'de wegen en voetpaden in Zeeland, vastgesteld door de staten in hunne vergaderingen van 5 November 1880 en 8 Juli 1881, en afgekondigd bij besluit van ge deputeerde staten van Zeeland van 12 Augustus 1881, Prov. blad n° 85, te brengen de volgende wijzigingen 1° te doen vervallen het artikel 86 2° eveneens te doen vervallen het artikel 87 3° artikel 89& te lezen als volgt«voorwerpen te vervoeren met zoogenaamde mallejans, tenzij de voorwerpen zóo zjjn geladen, dat zij over den weg niet sleepen en slechts bjj uitzondering op den weg stooten 4° te doen vervallen het artikel 101 5° in verband met de voorafgaande wijzigingen, in artikel 113 1 a te doen vervallen het cijfer 101 1, in artikel 113 1& de cijfers 8689 te vervangen door 88 en 89, in de artikelen 113 2, 117 en 118 3e alinea, te doen vervallen de getallen 86 en 87, en in artikel 118 4e alinea, te lezen in plaats van 86 tot 89, 88 en 89. Verbod om met den korten dissel te rijden. Verbod om met twee of meer aan elkander ge koppelde beladen voertuigen te rijden. Voorschrift betrekkelijk de kruislijn. Bij gelegenheid van het aanstaanden Donderdag alhier te geven concert door de Brusselsche Gui des zullen des avonds van Middelburg naar Goes en van Middelburg naar Vlissingen extra- treinen loopen. De trein naar Goes stopt ook te Arnemuiden en te 's Heer Arendskerke en ver trekt te 11 u. 10 m. 's avonds. De trein naar Vlissingen vertrekt te 12 u. 20 m. 's nachts. De treinen zullen uit waggons der drie klassen bestaan, en gewone zoowel als retour-biljetten zullen geldig zijn. Kanton Oostïmrgr, 1 Juli. De oogst is reeds begonnen. Hier en daar ligt al een partijtje koolzaad gesneden en is er reeds gedorscht en verkocht. De prijs, 12 per HL., bevredigde den landbouwer meer dan de opbrengst, daar die dit jaar bijna zonder uitzondering wel beneden de 10 HL. per gemet zal blijven. Mogen de landbouwers op een oyervloed van stroo niet rekenen, toch laat zich een vrij goede opbrengst der graangewassen verwachten. Het zachte weder, met bedekte lucbt, werkt tot een flinke vorming van den graankorrel goed mede. Puik vlas zoo min als vlas van geldelooze waarde 3 VAN LUDOVIC IIALÉVY, l. Dat ging den ouden priester nu alles door het hoofd, terwijl hij zijn weg naar Souvigny vervolgde. Hij ging naar de stad, naar den procureur der markiezin, om den uitslag der verkooping te ver nemen, om te weten wie de nieuwe bezitters van Logneval zouden zijn. Hij had nog een mijl af te leggen eer hij de eerste huizen van Souvigny bereiktehij liep nu langs den muur van het park van Lavardenstoen hij eensklaps boven zjjn hoofd stemmen hoorde, die hem riepen «Mijnheer de pastoor, mijnheer de pastoor!" Op deze hoogte liep een lange lindenlaan langs den muur en vormde een terras, waar hij, het hoofd opheffende, mevrouw De Lavardens met haar zoon Paul gewaar werd. «Waar gaat gij heen, mijnheer de pastoor?" vroeg de gravin. «Naar Souvigny om te vernemen ?Bljjf maar hier Mjjnheer De Larnae wordt veel aangetroffen. De bedongen prijzen wisselen meest van ƒ150 tot ƒ200. De aardappelen beloven veel. Het bestuur der Vereeniging van Burg. en Secr. in Zuid- en Noord-Beveland heeft een circulaire gericht aan de besturen der gemeenten in Zeeland betrekkelijk de oprichting eener provinciale ver eeuiging ter beoefening van administratief recht. Uit die circulaire blijkt, dat de vereeniging, van wie zij uitgaat, den 16 April 1878, op het initiatief van 15 burg. en secret., werd opgericht en thans 77 leden telt. Het bestuur deelt het doel der vereeniging mede in de volgende puntena bevordering dei- kennis van het administratief recht, door bespre king van en overleg omtrent bescheiden en han delingen hoofdzakelijk met betrekking tot het be stuur der gemeente, zonder daarom besprekingen van anderen aard, gegrond op dat recht, uit te sluiten; b onderlinge inlichting omtrent zaken, den werkkring der leden betreffende, ten einde de meest mogelijke eenheid in de toepassing van de voorschriften te erlangenc behartiging van ge meenschappelijke belangen der leden. Het bestuur noodigt hen, die ter bevordering van deze bedoelingen tot de vereeniging willen toetre den, (in de eerste plaats de burg., weth., leden van den raad, secret, en verdere administratieve ambtenaren) uit, zich voor den 15 Juli e. k. aan te melden bij den heer H. G. Hartman Jzsecret, der vereeniging en secret, der gemeente Goes. (N. R. Gt.) Kierikzee, 1 Juli. De rechtbank was gis teren voor het eerst in de noodzakelijkheid om alinea drie van art. 23 der drankwet toe te passen, en een 84jarigen dronkaard tot een gevangenisstraf van drie dagen te veroordeelen. Blijkens een gisteren bij particulieren te Amster dam ontvangen telegram van Batavia, hebben in de residentiën Soerabaija, Kedirie en Madioen he vige overstroomingen plaatsgehad. Nadere bijzon derheden ontbreken. (N. R. Ct.J Naar men verneemt liggen al de wetsontwer pen, benoodigd voor de invoering van het nieuwe wetboek van strafrecht, aan het ministerie van justitie gereed. Het eerste daarvan, strekkende tot aanwijzing van de gestichten waar gevangenisstraf en van die van hechtenis wordt ondergaan, is zoo als men weet, reeds bij de tweede kamer inge diend en in de afdeelingen «vrij algemeen" gun- tig ontvangen, De indiening der overige wets ontwerpen aan den raad van state wordt tot dus ver door de ministerieele crisis belet. De St. Ct. bevat het kon. besluit bepalende de plaatsing in het Staatsblad van de tusschen Ne derland en Servie op 5/17 October 1881 te Wee nen gesloten overeenkomst tot verzekering weder zijds der behandeling op den voet der meest be gunstigde natie, voor zooveel betreft den in-, uit en doorvoer van goederen, enz. en de consulaire vertegenwoordiging. komt mij na den verkoop den uitslag vertellen." Pater Constantijn klom het terras op. Geertruida de Lannilis, gravin De Lavardens, was zeer onge lukkig geweest. Op haar achttiende jaar beging zij een dwaasheid, de eenige in haar leven, maar die was onherstelbaar. Zij trouwde uit liefde, in een opwelling van geestdrift, van hartstocht, met mijnheer De Lavardens, een der verleidelijkste en geestigste jongelieden van zijn tijd. Hij beminde haar niet en huwde haar slechts uit noodza kelijkheid; hij had tot den laatsten cent van zijn eigen fortuin opgemaakt en hield in de laatste twee of drie jaren slechts door allerlei kunstmid delen het hoofd boven water. Dit alles wist freule De Lannilis en zij maakte zich in dit opzicht geen illusies, maar zij zei: »ik zal hem beminnen en hij zal eindigen met mij te beminnen." Dat was de oorzaak van al hare rampen geweest. Haar leven zou dragelijk geweest zijn, indien zij haar man niet zoo bemind had, maar zij had hem al te lief. Zij vermoeide hem met haar teederheid, met haar liefde. Hij hervatte zijn vorig leven, dat zeer ongeregeld was geweest. Zoo verliepen er vijftien jaren in een martelaarschap, dat door mevrouw De Lavardens gedragen werd met al den schijn van kalme berustingmaar die berusting kwam niet uit haar hart. Niets kon haar afleideü of genezen van de liefde, welke haar verteerde. Mijnheer De Lavardens stierf in 1869 en liet een zoon van veertien jaren na, bjj wien zich reeds alle hoedanigheden en alle gebreken van zijn De eerste vergadering is te 's Gravenhage ge- honden van de vóór korten tijd opgerichte maat schappij tot exploitatie van het eiland Batjan, behoorende tot den Molukschen archipel in Oost- Indië. De werkzaamheden hebben zich tot dusver bepaald tot eenigen handel in de voornaamste levensbehoeften der inlandsche bevolking en in voorbereiding tot het aanvangen van landbouw ondernemingen. Een stoomschip van ruim 60 ton laadruimte en 125 paardekrachten en een stoom- barkas, voor de gemeenschap met Ambon, zijn te Amsterdam gebouwd. De hoofdadministrateur, de heer J. J. de Roche- mont, kwam den 7CB Januari te Ternate en vertrok den 22en naar Batjan, waar hij na 2J dagreizen in een prauw aankwam. Den 30ea Januari had hij reeds 60 arbeiders in dienst, den 7en Februari vermeerderde dit aantal door aanvoer per mailboot met 67 koppen, en den 28en Februari kwamen nog 23 arbeiders van Ternate en Tidore. Yolgens de laatst ontvangen mededeelingen heeft de hoofd administrateur buitendien het gegronde uitzicht op de aanwerving van een belangrijk aantal Ja- vaansche landbouwers. Op Batjan had hij vele besprekingen met den sultan en de rijksgrooten over de verschillende belangen der maatschappij. Het geregeld bezoek der maandelijksche mailboot is nog niet zeker, maar mag met eenigen grond verwacht worden. Landbouw zal een der voornaamste middelen van exploitatie wezenkoffie en noten komen daarvoor het eerst in aanmerking; cacao eerst nadat zekerheid zal zijn verkregen dat de op vele plaatsen gebleken ziekte in die plant met succes te overwinnen zal zijn. Intussehen blijft de inza meling van dammar en andere producten voor den handel ook tot den eersten arbeid behooren, terwijl de exploitatie der sagobosschen blijft wachten op de verbetering der middelen van vervoer. Wat de hoofdadministrateur te zien kreeg, op zijne tournees door het voornaamste eiland, van koffie- en notenplantsoen, gaf hem alle aanleiding tot goede verwachtingen, en van cacao vond hij evenzoo eenige aanplantingen, waar de bekende ziekte zich niet vertoonde. Het Ato-departement Leeuwarden heeft beslo ten bij adres zijne instemming te betuigen met het adres van het Ned. Werkliedenverbond aan de tweede kamer, betreffende het wetsontwerp tot beteugeling van den kinder-arbeid. Uit Teheran wordt aan de Indépendance Beige geschreven, dat de schah van Perzië aan den koning der Nederlanden, om hem een bewjjs van zijn vriendschap te geven, heeft toegekend het grootkruis der Orde van de Leeuw en de Zon in brillanten, zijnde dit de hoogste onderscheiding, waarover de Perzische regeering heeft te beschikken. Goes, den 3ea Juli 1882. Vroolijk wapperden de vlaggen en vriendelijk vader openhaarden. Zonder geheel opgemaakt te zijn, was het fortuin van mevrouw De Lavardens toch niet weinig verminderd. Zij verkocht haar huis te Parijs en leefde buiten zeer zuinig en een voudig, om zich geheel aan de opvoeding van haar zoon te wjjden. Maar ook daarbij wachtten haar verdriet en te leurstelling. Paul de Lavardens was begaafd, beminnelijk en goed, maar wars van eiken arbeid of dwang. Hij bracht de drie of vier leermeesters, die te vergeefs trachtten hem iets ernstigs in te prenten, tot wanhoop, meldde zich aan voor St. Cyr, doch werd niet toegelaten, en begon met te Parijs in den kortst mogelijken tjjd, op de allerdwaaste manier van de wereld, twee of drie millioen op te maken. Nadat hij dit heldenstuk volbracht had, nam hij dienst in een regiment Afrikaansche jagers, had het geluk van te beginnen met deel uit te maken van een expeditie naar de Sahara, gedroeg zich dapper, werd zeer spoedig fourier en zou na drie jaren tweede luitenant geweest zijn, als hij niet verliefd was geworden op een jong meisje, dat in een schouwburg te Algiers La fitte de Mme Angot speelde. Paul had zijn tijd uitgediend, nam zijn ontslag en kwam met zijn operette-zangeresje naar Parijs, daarna was het een danseres, toen een tooneelspeelster, toen een paardrjjdster. Hij doorliep alle genres en leidde het schitterende, ellendige leven van een nietsdoener. Doch hij bleef slechts drie of vier maanden te Parijs. Zijn moeder gaf hem scheen de zon, toen heden morgen de trein van 10.9 de genoodigden ter opening van de tentoon stelling uit Middelburg bracht. De commissaris des konings, eenige leden van de gedeputeerde staten, de heeren Borsius en Pompe van Meerder- voort, leden van de le en 2e kamer der staten- generaal, werden onder de reizigers opgemerkt. Het hoofd van het gewestelijk bestuur werd aan het station door eene deputatie uit de commissie voor de tentoonstelling ontvangen en naar een open rijtuig geleid. De overige genoodigden, leden van de commissie, commissarissen, jury-leden, eenige inzenders, be nevens de leden van den gemeenteraad en andere autoriteiten begaven zich tegen 11 uren naar de lokalen der sociëteit Van Ongenuchten Vrij, waar het muziekkorps der Middelburgsche schutterij reeds gereed stond om de plechtigheid van den dag met zijne feestelijke tonen op te luisteren. Yoor heden bepalen wij ons tot die plechtig heid, eene beschrijving en meer uitvoerige be schouwing der tentoonstelling tot later bewarende. Ditmaal zij dus de verzekering voldoende, dat de bij uitstek zich tot een dergelijke versiering leenende ruime zaal der sociëteit bij het binnentreden een waarlijk verrassenden aanblik opleverde. Over de geheele ruimte der zaal waren de voortbrengselen der Zeeuwsche nijverheid als 't ware rondgestrooid, schijnbaar zonder orde, doch inderdaad met die ordelijkheid en regelmaat, die goede smaak en een juist oog voor het schoone als van zelf te voorschijn roepen. Aan het einde der zaal was eene estrade opge richt, met eenige der fraaiste ingezonden meubelen versierd, te midden waarvan het borstbeeld van wijlen prins Frederik, op zwarten achtergrond geplaatst was. Rondom deze ophooging verzamelden zich te 11 uren, toen de fanfaren en volksliederen de komst van den commissaris des konings aankondigden, de genoodigden. Onder de diepste stilte nam toen de .heer Z. D. van der Bilt Lamotthe, voorzitter der commissie voor de tentoonstelling, het woord; heette alle aanwezigen welkom, en noodigde hen. uit om het tentoongestelde in oogenschouw te nemen. Nadat vervolgens de burgemeester van Goes, m'. J. G. de Witt Hamer, het woord ge voerd en de commissaris des konings de gemeente Goes met het aanvankelijk welslagen der onder neming geluk gewenscht had, werd de tentoon stelling geopend verklaard. Door eene vertraging in de aankomst van dit verslag per post, zijn ivij genoodzaakt het verslag der gehouden toespraken tot morgen le laten liggen1. Des middags werd door de leden der jury eene vergadering gehouden in een daartoe welwillend beschikbaar gesteld lokaal van het raadhuis. In die vergadering werd tot voorzitter der jury ge kozen de heer mr G. N. de Stoppelaar, van Mid delburg en tot haar secretaris de heer C. L M. Lam- breehtsen, ingenieur bij den provincialen waterstaat te Goes. De jury hoopt Zondag met hare werk zaamheden gereed te komen. Door den heer mr. W. C. Borsius, die tengevolge een jaargeld van dertig duizend franken en had hem verklaard dat hij, zoo lang zjj leefde, nooit een cent meer zou krijgen, voordat hij trouwde. Hij kende zijn moeder en wist dat zij zich hield aan hetgeen zij zeide. Daarom verspilde hjj zijn dertig duizend franken tusschen Maart en Mei te Parijs, waar hij goede sier wilde maken en een vroolijk leventje leiden, en kwam daarna gehoor zaam te Lavardens in de wei loopen om te jagen, te visschen en met de officieren van de artillerie, die te Souvigny in garnizoen lagen, paard te rij den. De modemaakstertjes en winkelmeisjes uit het provinciestadje vervingen, zonder haar te doen vergeten, de Parijsche zangeressen en tooneelspeel- sters. Als men goed zoekt, vindt men op het plat teland ook wel aardige meisjes, en Paul zocht goed. Zoodra de pastoor in tegenwoordigheid van mevrouw De Lavardens was, zei deze «Zonder de komst van mijnheer De Larnac af te wachten, kan ik u zeggen wie de koopers van Logneval zullen zijn. Ik ben volkomen ge rust en twijfel volstrekt niet aan het welslagen van ons plan. Teneinde elkaar niet noodeloos in de wielen te rjjden, hebben wij, mijn buurman Larnac, mijnheer Gallard, een bankier uit Parijs, en ik, ons verstaan. Mijnheer Larnac neemt la Mionne, mijnheer Gallard het kasteel en De Witte Kroon en ik Rozenburg. Ik ken u, mijnheer de pastoor, gij zijt bezorgd over uwe armen. Stel u gerust. De Gallards zijn zeer rijk en zullen u veel geld geven." (Wordt vervolgd^

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1882 | | pagina 1