Onderwijs.
Kerknieuws.
Rechtszaken.
Gemengde Berichten.
koffiehuizen vernield werden. Ook moeten er in
de Rue des Soeurs winkels zijn leeggeplunderd,
voor het Fransche consulaat werd nog eene open
bare demonstratie gehouden.
«Eindelijk kwamen de troepen, die niet veel
haast maakten, erbij en herstelden de rust. Van
hier (Kalro) zijn nog gisteren avond troepen en
regeerings-commissarissen naar Alexandrië gezon
den, en is men voor geen herhaling van dergelijke
tooneelen beducht. Ik had rnjjn revolver al ont
laden, maar ben thans opnieuw gewapenddoch
voor het oogenblik althans bestaat hier in
Kaïro voor ons Europeanen geen gevaar."
De eerste uitvoering in Nederland, door het
Amsterdamsch studenten muziekgezelschap J. Pz.
Sweelinck, gegeven van La Damnation de Fausl
van Berlioz, mag als eene gedenkwaardige gebeur
tenis op muzikaal gebied beschouwd worden.
De N. Rott: Ct., ook hier vooraan, waar het de
bevordering der kunst in den besten en waren
zin betreft, geeft reeds in haar tweede blad van
heden een verslag, vol waardeering, van deze uit
voering die gisteren avond plaats had.
«Aan het studenten-muziekgezelschap, zegt
zij, welks bestaan pas van 21 September '78
dagteekent, en aan den wakkeren feestdirecteur
Daniel De Lange vóór alles een woord van waar
deering, voor het stoute plan om de dramatische
legende van Frankrijksgenialen musicus ten gehoore
te brengen. Was daar moed noodig om het werk
te aanvaarden, niet minder werd er aanhoudende
en gestrenge studie vereischt om tot het eigen
aardig karakter van zulk eene grootsche compositie
door te dringen en haar zoo zuiver mogelijk
terug te geven. Krachtig was zeker de medewer
king van ruim vijfhonderd zangers en zangeressen
en van de Amsterdamsche orkestvereeniging,
maar hoeveel te zwaarder werd daarmede de eisch
van éenheid onder allen te verkrijgen. Hier mag
zelfs geen in magnis voluisse sat est ook der wel
willendste critiek het zwijgen opleggen. Dubbel
gelukkig achten wij het daarom, met éen woord
de uitvoering te mogen noemen en roemen.
«Het orkest maakte zich niet minder verdienste
lijk dan het koor en de solisten. In onze gedachten
vlochten wij een lauwerkrans na het hooren van
den pittigen, breeden Hongaarscken marschbij
de geheele zevende afdeeling, aanvangende met
het sylfenkoor en met het volgend pianissimo van
het ballet; bij den aanvang van het derde deel
van de verzuchting van Fanst, en niet het minst
bij de hellevaart.
In de vergadering der provinciale staten van
Limburg zal o. a. behandeld worden een voorstel
van m'. J. Clerx c. s., tot afschaffing van de tollen
op de openbare wegen in die provincie. In af
wachting dier opheffing, wordt tevens voorgesteld
nu reeds, in 't belang van den landbouw, uitge
breider vrijstelling van tolrecht teverleenen en te
bevorderen.
De heer A. J. Dieperink, M. D., gevestigd in
Zuid-Afrika, bestrijdt in het Utr. Dbl., uitvoerig,
op grond zijner persoonlijke ervaring en waarne
mingen, alle plannen van landverhuizing uit
Nederland naar de Transvaal. De slotsom van
zijn betoog luidt aldus:
«In gemoede kan ik niet aanraden vooralsog
naar de Zuid-Afrikaansche republiek te verhuizen.
Men wachte liever tot het land de eerste ontwik
kelingsperiode is doorgeworsteld. Wanneer er
behoorlijke middelen van gemeenschap gemaakt
zijn, betere wegen zijn aangelegd en bruggen zijn
gebouwd, wanneer het land tot rust is gekomen
en een vast bestuur is gevestigd, dan kan het
anders en beter worden.
«De eenige emigranten, die eene zekere kans
van welslagen hebben, zijn werkzame en beschaafde
menschen, die eenig vermogen bezitten. Die kier
met geld komt, kan hier veel geld verdienen,
doch hij behoeft zich niet te begeven naar Afri
ka's wildernissen; hij blijve in de oude kolonie
en liefst zoo dicht mogelijk bij de Kaapstad. Daar
vindt hij eene beschaafde omgeving, goede wonin
gen, een aangenaam klimaat, eene schoone natuur
en hij kan zich de vereischte gemakken des levens
verschaffen. Als landbouwer, wijnboer, koopman,
ik toegegeven en ook dusdanige schikkingen ge
maakt hebben. Zonder dat men hierop aandrong
dacht ik er niet eens om. Zaken lieten mij over
het algemeen koud. Van zijne komst op Lisles-
park af heb ik hem echter steeds als zoodanig
beschouwd."
De heer De Lisle wachtte. Hij zag, dat Viola
van het hoofd tot de voeten beefde, en teeder
vroeg hij haar
«Kind, doet het u te zeer aan? Wilt gij het
slot van hetgeen ik u te zeggen heb liever later
hooren Veel heb ik wel niet hierbij te voegen
en gaarne zoude ik u ook het overige zeggen,
daar dit juist u betreft. Kunt gij het ver
dragen
»Ja," fluisterde Viola, «zeg mij allesik
luister."
En de heer De Lisle vervolgde
«Ruim twee jaren na mijns vaders dood kreeg
ik een brief van Godfried. Deze trof mij diep
hij meldde mij, dat Beatrix gestorven was, nadat
zij het leven aan eene dochter geschonken had.
Hij schreef verward. Hij dacht dien slag niet te
overlevenhij vreesde waanzinnig te worden, hij
smeekte mij tot hem te komen. Oogenblik-
kelijk vertrok ik.
«Dat eerste onderhoud en die ellende kan ik u
niet schetsen. Uw vader was de schim van het
geen hij geweest was. Zes jaren van berouw
hadden hem tot een grijsaard gemaakt. Eerst
twijfelde ik ook aan zijn verstand. Hij bad mij,
de zorg voor zijn kind op mij te nemen. Bij het
geleerde, of ook als kundig werkman kan hij daar
een aangenaam bestaan vinden en vooral, wan
neer hij een talrijk gezin heeft, zijnen kinderen
eene betere toekomst bezorgen dan in ons vader
land. Hij bedenke echter dat, bij grooter ver
diensten en grover winsten, alles hier veel duur
der is dan in Europa en dat men zich in den
beginne aan vele eigenaardigheden moet gewennen.
«Dit is het wat ik mijnen landgenooten onder
de aandacht wenschte te brengen en waardoor ik
hen van onberaden stappen wenschte terug te
houden. Ijverig werkzaam aan de herleving van
onze schoone moedertaal, die thans, door onze
onvermoeide pogingen, ook weder in de hooge
landsvergadering dezer kolonie is toegelaten,
wensch ik niets liever dan in Zuid-Afrika het
Hollandsch element zooveel mogelijk te versterken,
en de oude betrekking met het moederland te
doen herleven het geschiede echter niet ten koste
van het goed en bloed van trouwe Nederlanders."
Benoemd tot directeur der scholen voor mid
delbaar onderwijs te Amersfoort dr. J. Campert,
te Leiden.
Het plan om het gymnasium te ZettSn te
verplaatsen naar de nabijheid eener academiestad,
waarover ook in 't jaarverslag dier inrichting
wordt gesproken, is voorloopig opgegeven.
Beroepen tot predikant der Ned. Herv. gemeente
alhier de heer H. van Griethuijsen, predikant te
Burgwerd c. a.
De Roomsch-katholieken te Woensdrecht zijn
kerkelijk vereenigd met Hoogerheide, hetgeen
groote bezwaren oplevert, daar er onder de be
woners van het uitgestrekte Woensdrecht zijn, die
ruim drie kwartier van de te Hoogerheide ge
plaatste kerk verwijderd wonen. Toen nu onlangs
het voornemen werd geopperd om de kerk te H.
aanmerkelijk uit te breiden en daaraan groote
sommen te besteden, verzochten de bewoners van
Woensdrecht, voor eigen rekening eene kerk
te mogen bouwen op hun dorp, waardoor de ver
grooting der kerk te H. tevens onnoodig zou
worden. Dit verzoek werd echter van de hand
gewezen, waarop de bewoners van Woensdrecht
toch eene som van veertien duizend gulden hebben
bijeengebracht en de vorige week het bouwen van
een kerkje hebben doen aanbesteden.
Reeds is men met den bouw begonnen, doch de
kerkelijke overheid blijft weigeren, die kerk door
een geestelijke te doen bedienen. (N. R. Ct.)
In de gisteren gehouden openbare vergadering
van den raad van state, afdeeling voor de geschil
len van bestuur, is mededeeling gedaan van het
kon. besluit in zake het beroep van kerkvoogden
en notabelen van de Ned. Herv. gemeente te
Ritthem tegen een resolutie van ged. staten van
Zeeland betrekkelijk den bouw van een nieuwe
consistoriekamer op de kerkelijke begraafplaats.
Dit beroep werd ongegrond verklaard.
Er heerschte Donderdag te Rilland-Bath veel
bedrijvigheid bij 't indijken der schorren. De uit
einden der dijken aan weerszijden van 't zoogenaamde
Schippersgat moesten in éen tij vereenigd worden,
wilde men voorgoed het water afsluiten.
Meer dan 400 polderjongens waren met dat
werk belast. Den geheelen dag door werd hard
gewerkt, en des avonds omstreeks 7 uren was men
met het werk klaar. Daardoor is reeds meer dan
de helft van het schor afgesloten van het zee
water en hoopt men spoedig te kunnen aansluiten.
(G. Ct.)
Door de vereeniging van handelsbedienden
Mercurius te Rotterdam, is een bureel tot plaat
sing geopend. Zij die betrekkingen zoeken en de
tusschenkomst van dit bureau verlangen, kunnen
die bekomen tegen betaling, voor de leden, van
5.50, voor niet-leden van 10 en voor jongste
bedienden van 1.
Met 1 Juli a. zal de aanleg van den stoom
tramweg Gouda—Stolwijk—Berg—Ambacht-Schoon
hoven ondernomen worden. Nog voor het einde
des loopenden jaars hoopt men de lijn in dienst
te stellen.
lijk zijner gade had hij gezworen dat hij zich den
troost en den zegen, welke zijn kind hem zoude kun
nen zijn, wilde ontzeggen. Dat kind, dat door zijne
schuld arm en verstooten was, terwijl het de erf
genaam van Lislespark had kunnen zijn Te ver
geefs trachtte ik met hem te redeneeren. Het
besluit van zich uw bijzijn te ontzeggen, stond
bij hem onwrikbaar vast. Bij de ziekelijke be
hoefte om voor het misdrijf te boeten, die zoo
dikwijls ontstaat uit berouw en wanhoop, scheen
hij tevens den waan te koesteren, dat, zoo hij
zich tot dat offer veroordeelde, de vloek zijns
vaders niet meer zoo zwaar op zijn leven zoude
drukken. Te vergeefs trachte ik hem het nutte-
looze van eene dergelijke vrijwillige boete te bewijzen,
hij was niet voor redeneering vatbaar. Hij ant
woordde op alles wat ik hem zeide ditzijn
schuldig bestaan mocht den zonneschijn van kaar
leven niet verduisteren, zijn wanhoop hare vreugde
niet overschaduwen. Ik was genoodzaakt te doen,
zooals hij verlangde. Ik nam u mede naar Lon
den, als een zuigeling van eenige weken. Nog
maals keerde ik echter naar uw vader terug,
om te trachten hem over te halen, naar Engeland
terug te keeren. Ik zag zijn diep berouw en
zielesmart, en beminde hem weder als in de dagen
onzer jeugd.
«Gaarne had ik alles opgeofferd om een licht
straal te werpen op zijn droevig bestaanik
hoopte hem nog van die vrijwillige boete terug
te brengen; ik dacht in staat te zijn hem tot u
te brengen. Ik kreeg hem spoedig zoo ver, dat
De kraan te Nijmegen, een van de oudste
gebouwen dier eeuwenoude stad, zal onder sloo-
perskand weldra moeten vallen. Wegens den ver
anderden toestand aan de rivierzijde en het niet
meer voldoen aan de eischen des tegenwoordigen
tijds, zal die kraan, welke een meesterstuk van
hechte bouwkunst uit vroeger eeuwen mag ge
noemd worden, tot op eene hoogte van 13.80
meter boven A. P. worden afgebroken, met be
houd van een ringmuur of borstwering van onge
veer éen meter. Deze borstwering, welke aldaar
een dikte van pl. m. meter zal hebben, zal als
ijsbreker dienen.
Naar men verneemt moet het. gelukt zijn,
den kogel te verwijderen uit het dijbeen van den
onlangs door een strooper gewonden onbezoldigden
rijksveldwachter en jachtopziener C. L., te Oud-
Yossemeer en moet de toestand van den gewonde
redelijk zijn.
Eene meid, die kalk in hare oogen gekregen
had en daardoor uit geen van beide kon zien,
werd op raad van een apotheker uit de buurt,
met den meest mogelijken spoed naar het gast
huis te Amsterdam geleid. Daar aangekomen wei
gerde de portier echter haar bij de dokters toe te
laten, omdat zij niet van de vereischte papieren
voorzien was
Yoor de be minnaren van het zeebanket, in
den vorm van oesters, zal vermoedelijk de gouden
eeuw aanbreken. Weldra zullen heerlijke oesters
voor een bagatel verkrijgbaar zijn, want bij ge
heele scheepsladingen zullen ze uit Australië
worden aangevoerd. Op de kust van Van Die-
mensland heeft men oesterbanken ontdekt van een
fabelachtige uitgebreidheid. Naar een matige
schatting, steunende op een vrij nauwkeurig onder
zoek en de uitkomsten der reeds aangevangen
exploitatie dier banken, liggen er stellig 40 mil-
liarden oesters van voldoende grootte voor de
markt.
Daarenboven heeft men aan de kust der Keeling
en van de Cocos-eilanden oesterbanken ontdekt
van aanmerkelijke uitgestrektheid, welke oesters
opleveren, die in grootte de reusachtige Araeri-
kaansche verre overtreffen. Hbl
Gisteren was het de groote dag der volks
spelen, de Amsterdamsche jeugd aangeboden door het
studenten gymnastiek- en schermgezelschap Thor.
Het Amstelveld was voor het volksfeest inge
richt, en 't zag er kranig uit. Overal vlaggen
en wimpels, en aan de zijde der Kerkstraat een
fraaie ingang, waarboven in gulden letteren wordt
verkondigd, wat binnen de omrastering zal plaats
hebben. Ter linkerzijde, voor genoodigden, een
flinke tribune. De spelen bestonden in zakloopen,
mastklimmen, tobbespel, ringsteken, mandruiters
en sprietloopers de prijzen in zilveren voorwerpen,
alshorloges, tabaksdoozen, enz., en verder in
eetwaren of kleedingstukken. Uit de ruim 500
personen, die zich hadden aangemeld, heeft men
zich tot de keuze van 200 deelnemers moeten
bepalen, omdat anders èn tijd èn ruimte tekort
zouden schieten. De onmisbare Sonnemann ver
hoogde met zijn kapel de feestelijke stemming.
Duizenden toeschouwers langs den weg, op
steigers, achter open vensters, in boomen, in goten,
op daken. Algemeen gejuich als daar een jongen
in zijn mooie witte pakje, halverwege den boeg
spriet gekomen, zijn evenwicht verliest, tuimelt
en wat geducht «zwart op wit" krijgt. Hoeras
zonder einde als, na tal van mislukkingen, een
andere jongen erin slaagt om van den top van
een 10 meter hoogen mast, die halverwege flink
is ingezeept, een prijs te veroverenelders weer
als een «potige vrijer" zich door dat kleine klim-
mertje niet laat «lompen," en aan een mast, die
15 (zegge vijftien) meter hoog is, hem dat eens
handig nadoet. Ja, eenmaal tot die hoogte ge
komen, schijnt men zich nog al den tijd te nemen
om onder die hangende prijzen een keuze te doen.
Zoo gaat het hier, zoo gaat het ginds en overal.
Volop pret en geestdriftonder publiek, onder
de overwinnaars, onder de overwonnenen zelfs.
Geen van de deelnemers, die 't zich een oogen
blik aantrekt dat zijn witte plunje want men
had zich een pakje voor het feest aangeschaft,
een weinigje is besmoezeld. Trouwens bij goed
overleg getroostte men zich eerst een bad in zwartsel
of meel, ging daarna in den mast klimmen en
bracht zoodoende wat groene zeep aan moeder de
vrouw" thuis, om den boel eens netjes uit te wasschen.
«Leven de studentenriepen ze allen. (Hbl.)
Gisteren voormiddag werd het bankiershuis
Wolters te Venloo als het ware bestormd door
vreemden, die volgens belofte hunne gelden zouden
komen afhalen. Het kantoor bleef echter gesloten;
ten laatste kwam er iemand naar buiten, die aan
de menigte zeide dat zij over vier weken kon
terugkomen om het geld in ontvangst te nemen.
Het staken der betalingen van genoemden bankier
moet in verband staan met een faillissement in
Roermond. De politie bewaakt het huis. Er
heerscht eene algemeeneverslagenheid. (N. R. Ct.)
Neem een glazen flesch (liefst met wijden
hals), die goed hermetisch kan gesloten worden.
Op den bodem daarvan legt men wat fijn keu
kenzout, daarop een laag bloembladen van zeer
geurige rozenvervolgens weder een laag zout
dan weder een laag rozenblaadjes en zoo voort.
Na deze flesch goed gesloten te hebben zet men
ze op een droge, niet te warme plaats. Als het
winter geworden is behoeft de flesch, na ontkurkt
te zijn, maar korten tijd in een vertrek gestaan te
hebben om dit geheel met den liefelijksten rozen
geur te vervullen.
Op het terrein van het afgebroken station
van den Hollandschen spoorweg te Rotterdam zal
een tweede tijdelijk zomertheater worden gesticht.
Het gezelschap onder bestuur van den heer Van
Zuylen zal van 23 Juni tot 2 Juli aldaar 10 voor
stellingen geven.
De Fransche spoorwegmaatschappij Paris-Lyon-
Méditerrannée heeft eene groote verbetering aan
hare derdeklasse-wagens aangebracht. De banken
zijn van kussens voorzien en hebben armleuningen
om de drie plaatsen, de vensters zijn verbreed en
er is een traliewerk gemaakt om bagage in te
bergen.
De Fransche regeering heeft bij de kamer een
wetsontwerp ingediend, om aan den verkoop van
effecten ter beurze met levering na zekeren tijd
de rechtsgevolgen eener geoorloofde overeenkomst
te geven. Tot nogtoe zouden bij strenge en con
sequente toepassing der wet alle acties, wegens
dergelijke overeenkomsten ingesteld, kunnen be
streden worden met de exceptie dat uit spel en
weddenschap geene rechtsvordering spruit. De
operations a terime, een krachtig hulpmiddel voor
het crediet, evenals zij aan de andere zijde eene
aansporing zijn voor immoreele speculatiën, zijn
op de verschillende groote beurzen zooinheemsch
geworden, dat de meeste wetgevingen daaraan
reeds rechtsgevolgen hebben verbonden. De com
missie die nu het ontwerp voorbereidt voor de
beraadslaging in de Fransche kamer, wil onder
scheid maken en slechts dan de bescherming dei-
wet aan deze overeenkomsten verleenen, „als de
kooper het recht zal hebben om zich de stukken
te laten leveren en de verkooper om den kooper
tot aanneming der levering te dwingen." Eenvou
dige koersverrekeningen, het eigenlijke hazardspel
der hausse en baisse, worden hier dus buitenge
sloten. De reden voor deze meening der commis
sie ligt voor de hand en is volkomen gezond.
Zij wil slechts die overeenkomsten beschermen,
die werkelijk tot vervulling komen en het hazard
spel in den vorm van koop in zijn tegenwoordigen
onbeschermden staat laten. Hoe zal echter de
rechter onderscheiden met welke van beiden hij
te doen heeft
Eene vereeniging tot bevordering van het
neutraal onderwijs te Verviers, La jeune garde de
l' instruction publirjue, bouwt volgens een Belgisch
blad eene rij huizen, ieder van elf kamers en een
tuin, die haar fr. 15.000 het stuk kosten. Zij ver
loot ze dan, 30.000 loten van een frank uitgevende.
De winst vloeit in de kas der vereeniging, die
kleeren en schoenen uitdeelt aan de behoeftige
leerlingen der openbare school, brood en kolen
aan de ouders, en die voordrachten laat houden
tot bevordering van haar doel. De regeering schijnt
voor die loterijen voortdurend vergunning te ver
leenen. Hoe echter de vereeniging het aanlegt
om voor 7200 een huis met elf kamers, waar
onder badkamer, en met een tuin te leveren, schijnt
ons niet duidelijk.
Het monument voor Breydel enDeConinck,
hij aan het denkbeeld gewend raakte dat, zoo
zijne dochter eigenares van Lislespark werd, hij zich
van zijn eed ontslagen kon rekenen, daar hij gezworen
had het kind van zich af te zenden, dat door zijn
toedoen onterfd was. En toch Viola, kwam nim
mer de gedachte bij mij op, Lislespark aan u te
geven, omdat ik Philip als mijn zoon lief had,
en hem reeds vóór uwe geboorte als mijn zoon
en erfgenaam beschouwde, ook omdat toen gij
nog in de wieg laagt, reeds bij mij de gedachten
opgerezen was, dat gij, zonder dat ik Philip ont
erfde, erfgename van Lislespark zoudt kunnen
worden. Ik overreedde uw vader om naar Enge
land terug te keerenhij koos eene eenzame plek
in een afgelegen graafschap, waar niets hem aan
het verleden herinnerde. Een trouwe knecht
vergezelde hem. Hij weigerde mij dikwijls te
zien. Voor u en de wereld wenschte hij dood te
zijn. Hij deed mij beloven, dat ik hem slechts
eens in 'tjaar zoude bezoeken, en dan alleen en
slechts voor éen dag. Aldus veroordeelde hij zich
zelf tot de eenzaamheid, en ik moest toegeven.
Zoo zijn thans achttien jaren voorbijgegaan."
«Mijn vader leeftriep Viola in hevige
ontroering. „Oom Walter mijn vader leeft 1"
«Ja, mijn kind," zeide de heer De Lisle, en
sloot haar in zijne armen.
Lang duurde het eer Viola zich in zoo ver
hersteld had, dat haar oom verder kon gaan.
Toen vertelde hij haar, hoe ook allengs haar
vader dat denkbeeld had aangenomen, dat een
huwelijk tusschen haar en Philip hem een teeken
zou zijn, dat de vadervloek van hem was wegge
nomen; hoe hij zelf, in den waan verkeerende
dat zij elkander beminden, zijn broeder hierin
versterkt had, en ook de hoop bij hem steeds
levendig was geweest, dat haar huwelijk haren
vader aan de wereld zou terug geven. Toen
vertelde hij Viola zijn laatste bezoek te Lincolns
hire en dat hjj na lang praten eindelijk de toe
stemming van zijn broeder gekregen had, om
haar en Philip met een en ander bekend te maken
en tevens dat hij Philip reeds alles had medege
deeld.
«En nu, Viola," besloot hij, «wordt Philip
nog door u afgewezen?"
«Kan ik alleen als zijne vrouw mijns vaders
zegen ontvangen?" zuchtte Viola bijna onhoor
baar en luider: «Het is vreeselijk, maar toch ik
kan niet weifelen." En daarna zei zij op be-
slissenden toon
„Oom Walter mijn besluit is onveranderlijk.
Maar ik smeek u, laat mij tot mijn' vader gaan
ik neem alle verantwoording op mij. Hij kan
niet weigeren zijn kind te zien. O beste oom,
laat mij gaan
(Wordt vervolgd.)
