N° 87 125e Jaargang. 1882. Donderdag 13 April. FEUILLETON. SCHULD EN BOETE, Benoemingen en "besluiten. Onderwijs. Dit blad versc^jnt dagelijks, met uitzondering van Z,on- en Feestdagen. Prijs per 3/mXfranco f 3,50. Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent. Advertentiën: 20 Cent per regel. Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: van 1 -7 regels/" 1,50 iedere regel meer f 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Hoofdagenten voor het Buiterland: de Compagnie générale de Puhlicité G. L. Daube Cie. te Parijs, Londen, Frankfort a. M., Berlijn, Weenen, Zurich enz. Middelburg 12 April. Eene eenigszins volledige statistiek der beroepen en bedrijven ontbreekt tot dusver, gelijk in 't alge meen de statistiek, welke een overzicht van 't in dividueel en maatschappelijk leven in bijzonder heden geven zou, nog bijna geheel geschapen moet worden. Daarom is iedere bijdrage tot deze be langrijke bron van kennis van gewicht en laten wij hier eene mededeeling volgen, door den heer M. Mees te Rotterdam, lid der bekende kassiers firma R. Mees en zoonen, aan de t ereeniging van kantoorbedienden aldaar gedaan. De beer M. schrijft bij de toelichting van zijne statistiek o. a. het volgende «Die opgaaf is in twee opzichten belangrijk. Vooreerst omdat daaruit blijkt, dat bet bedrijf van kantoorbediende niet altijd tot de ongezonde be drijven behoort. Ten tweede, omdat trouw en eerlijkheid van bedienden, en goede verstandhouding van patroons en bedienden nog inheemsch blijken te zijn bier ter stede. «Tot toelichting van die opgaaf alleen nog het volgende. Hoogst zeldzaam komt het voor, dat een be diende vrijwillig of gedwongen ons kantoor ver laat. Vertrek wegens verbetering van positie bij anderen heeft bijna nooit pkats. En zoover ik mij van de laatste 26 jaar herinner, is het, op een personeel, vroeger ca. 20, nu ca. 50 personen sterk, slechts viermaal voorgekomen, dat wegens oneer lijkheid ontslag moest worden gegeven./ Jaar van komst op 't kantoor Aantal bedienden in dat jaar op 't kantoor Daarvan zijn nu. nog op 't kantoor Aantal van dienstjaren. 1866 34 19 16 1864 30 16 18 1863 27 13 19 1861 26 12 21 1860 24 10 22 1856 20 9 26 1853 19 8 29 1852 18 7 30 1850 16 6 32 1841 16 5 41 1839 16 4 43 1832 11 3 50 1823 8 2 59 1820 8 1 62 Het spreekt van zelf, dat in bovenstaande op gaaf onder het aantal nog op 't kantoor van eenig jaar, ook begrepen zijn zij die vroeger wa ren aangekomen. Men schrijft uit Nieuwer-Am stel aan de Amster dams che courant'. Sedert het bekend is geworden dat het wets- 8 door Johnny Ludlow. EERSTE DEEL. De andere kamer was de mooie kamer. Mary Layne zat daar te studeeren op een oude piano. Zij had niets van dit alles gezien of gehoord en stond heel verwonderd op toen er iemand binnen gelaten werd. Een deftige dame, die Mary niet kende of herkende, stak haar een sierlijk gegan- teerde hand toe en zei dat zij op haar vader geleek. Dat was de eerste ontmoeting van Mary met Lady Chavassezij was juist weer thuis gekomen van een zeer vermoeiende betrekking, waartegen hare krachten niet bestand waren. »Ik zou u overal herkend hebben als de dochter van mijnheer Layne, zelfs al kwam ik u op straat tegen", zei Lady Chavasse vriendelijk. Mary bloosde vreeselijk. Lady Chavasse vond haar een elegant meisje, ondanks haar dun zwart zijden japonnetje en heel mooi ook. Ten minste het was een lieve verschijning en Mylady was Zeer met haar ingenomen. Mevrouw Layne was van den schrik hekomen, had haar boezelaar afge daan en kwam binnenen Mary, die ook heel jjederig van aard was, ofschoon niet op dezelfde ontwerp betreffende eene verandering in de grens scheiding tusschen Amsterdam en deze gemeente door den minister van binnenlandsche zaken is teruggenomen, worden de lezers van sommige nieuwsbladen onthaald op mededeelingen, waarvan de strekking is hen in den waan te brengen, dat wel spoedig een nieuw wetsontwerp, 'twelk in hoofdzaak hetzelfde zou beoogen als dat hetwelk pas is teruggenomen, te verwachten is. Aan gede puteerde staten van Noord-Holland zou ook reeds een nader onderzoek ter voorbereiding van zoo danig nieuw ontwerp zijn opgedragen, enz. Maar al wat daarover in die bladen staat te lezen, is uit de lucht gegrepen. Zoodra in officieele kringen bekend was welk het lot van het wetsontwerp wezen zou, is het initiatief genomen tot maatre gelen, waaruit op afdoende wijze blijkt dat het voornemen bestaat, de grenzen der gemeente Nieuwer-Amstel te laten zooals ze zijn, terwijl van gedeputeerde staten, ook in het vervolg, geene medewerking te verwachten is tot afscheiding van een gedeelte van Nieuwer-Amstel. «Vermoedelijk zal spoedig wel op officieele wijze blijken en openbaar wordenwaarin die maatre gelen, welke thans in voorbereiding zijn, bestaan." Het blijkt uit de jongste mailberichten, dat de geruchten betreffende ongeregeldheden te Palem- bang geheel ongegrond waren. Volgens particu liere en officieele berichten was de toestand aldaar zeer rustig. De minister van financien heeft aan burg. en weth. van Den Haag betreffende den toestand van het Haagsche Bosch medegedeeld, dat de noodige maatregelen voor het inboeten en beplan ten van het Bosch genomen zijn en dat met de geheele wegruiming der gevallen hoornen niet eerder dan thans kon worden aangevangen. Hij verzekert echter, dat onder de leiding van den ervaren deskundige, den heer Zocher van Haar lem, al de zorgen aan het Bosch zullen worden besteed, die trots de geringheid der bijdrage van 1000, welke de gemeente zich jaarlijks voor- het onderhoud getroost, in billijkheid kunnen worden gevorderd. Te 's Gravenhage is op verschillende plaatsen een adres aan den koning ter teekeninggelegd, om Z. M. te doen afzien van het plan tot afbre king van het paleis van wijlen den overleden kroonprins. Het verzoek wordt aldus gemotiveerd: «Dat het paleis door zijn fraaien gevel en zijn geheele bouworde een architectonisch kunstwerk is, en als zoodanig een der weinige karakteristieke gebouwen, waarop Z' M° residentie nog bogen kan, en waarvan het verlies onmogelijk vergoed zou kunnen worden door een blok moderne huizen, dat daarvoor in de plaats zou komen. «Dat het voor allen, die aan de traditiè'n van vroegere dagen hechten, als herinnering aan aan zienlijke Nederlandsche geslachten, als Van Was- senaer, Cats enz. onmiskenbare historische waarde heeft. «Doch, wat boven alles geldt, aan dat gebouw manier als haar moeder, ging bescheiden de kamer uit. Mylady was een en al vriendelijkheideven als zij vroeger geweest was. Misschien bracht het zien van mevrouw Layne haar de dagen voor den geest, toen zij zelf verdriet had, een weduwkap droeg en niet wist hoe de zaken voor haar zouden afloopen. Zij vertelde mevrouw Layne dat zij dien morgen in gedachte tot den knecht gezegd had om naar mijnheer Layne te rijden en eerst toen zij de weduwe aan het venster zag haar vergissing bemerkte. Zij sprak van haar zoon Geoffrey, prees zijn goedheid en voortreffelijkheid en verzocht mevrouw Layne voor het feest van den 20en, zeggende dat zij met haar twee dochters moest komen, en dat er geen verontschuldigingen werden aangenomen. En mevrouw Layne liet met honderde dienaressen, welke haar zeer weinig flatteerden, want ze was kort en dik, Mylady zelf uit en stond te neigen totdat het rijtuig uit het gezicht was. «Wij zullen den 20"ten gaan" zei zij tot haar dochters «ik wilde niet gaarne neen zeggen en ik wil ook wel eens zien hoe de jonge baron eruit ziet. Hij was als kind zoo mooi, dat het een lust was hem te zien. En er zullen zeker menschen van onzen stand zijn, waar wij ons bij kunnen aansluiten en het is in de open lucht zoodat wij ons niet vreemd zullen voelen." Maar toen de dag aanbrak en zij op de hoeve waren, schenen zij zich wel vreemd te gevoelen, 't Zjj dat zij in het gedrang niemand van «hun is voor ons de herinnering verbonden aan den zoo algemeen beminden Koning Willem II, wiens aan denken nog in de harten van zoovelen van het tegenwoordige geslacht leeft en wiens geliefkoosd verblijf, dat hij met zooveel voorliefde vergrootte en uitbreidde en met zijne beroemde kunstschatten verrijkte, wij met een innig gevoel van weemoed zouden zien vernietigen." Tê 's Hage is bericht ontvangen dat de kapitein ter zee H. van Goens, adjudant des konings, toe gevoegd aan het huis van den prins van Oranje, waarbij hij als hofmaarschalk fungeerde, is over leden in Zwitserland, alwaar hij tot herstel zijner gezondheid verblijf hield. Hij was een zeer ver dienstelijk en kundig zeeofficier en vroeger chef van het personeel bij het departemen| van marine. De gewone audientiën van de ministers van oorlog en van waterstaat zullen op Donderdag den 13eï dezer niet plaats hebben. De Staatscourant vermeldt de vereiscbten voor het in de maand Augustus a. te houden examen voor de betrekking van leerling-telegrafist. De Staatscourant bevat het eerste gedeelte van een, naar het schijnt, zeer uitvoerig rapport over «de nieuwste ontdekkingstochten in de Noordelijke IJszee en den handel op Siberie." Van wiens band dit rapport is, wordt niet aan geduid. Dit ware misschien niet overbodig ge weest om de weinige lezers, die in het officieel blad iets anders zoeken dan benoemingen, besluiten en bekendmakingen, tot lezing van dit «niet- officieel gedeelte" uit te lokken. De burgemeester van Franeker waarschuwt tegen de handelingen van J. van den Berg, of J. van den Berg en C0., aldaar sedert eenigen tijd ge vestigd. die onder den naam van De onderlinge Waarborgmaatschappij te Franeker, in verschillende nieuwsbladen aankondigt, dat door hem huwelij ken gesloten, betrekkingen verstrekt, sigaren met bons geleverd en speelwerken tegen afbetaling in termijnen verkocht worden. Ook is door J. van den Berg eene maatschappij tot uitkeering bij ziekte en overlijden opgericht, en roept hij fabri kanten en bandelaren in Nederland op, die door agenten, correspondenten of verkoopers wenschen vertegenwoordigd te worden. Eene eerste voorwaarde echter, om van eene dier instellingen met goed gevo'g gebruik te kunnen maken, is toezending van 5 of ƒ10, voor inleggeld en voorloopige onkosten of be moeiingen. Het is gebleken, dat na toezending van gemelde bedragen J. van den Berg of in het geheel niet meer antwoordt, of zich op de eene of andere wijze van de zaak afmaakt, zonder iets te ver strekken of te leveren. Wijk-aan-Zee, dat weldra door een stoomtram met het station Beverwijk verhonden zal worden, wordt ingericht tot een zee-badplaats. stand" vonden, of dat die er niet waren, dat wist mevrouw Layne niet. Eenmaal kwamen zij in de nabijheid van Lady Chavassemaar die was omringd door een menigte heeren en dames, boog uit de verte en wenkte hen met de hand toe als wilde zij zeggen: «Doet alsof gij thuis waart; maar laat mij met rust" en mevrouw Layne neeg en hield zich op een afstand. Het was een heer lijke dag en heel warmzij zat met hare dochters op een bank in het park, luisterde naar de muziek, keek naar de menschen en was benieuwd te weten wie de jonge baron was. Er verlie pen eenige uren op die manier en zachtjes aan werd de tuin ledig. De gasten aten en dronken in een tent, op eenigen afstand, allemaal heeren en dames, bij wie zij zich niet durfden voegen. Eensklaps verscheen er een jongmensch, die van verre de eenzame groep opgemerkt had, een dikke dame in den rouw en twee jonge meisjes met lieve witte hoedjes en nieuwe zijden japon netjes. «Wilt gij mij veroorloven u ergens te bren gen waar gij iets kunt gebruiken zei hij, zijn hoed afnemende, tot mevrouw Layne. Zij wachtte even met haar antwoord, getroffen doorzijn uiter lijk, zooals zij later zei, want hij deed haar zoo aan sir Peter denken. Het was een even mooi gelaat als dat van sir Peter geweest was, glad geschoren, behalve een paar fijne bakkebaarden en als het niet de vriendelijke blauwe oogen van sir Pbter waren, dan was haar geheugen geheel in de war. Maar zjjn kleeding bracht haar aan Op de hooge duinen aan het strand aldaar, waar men met volle teugen de zeelucht inademt, heeft men een onbelemmerd uitzicht op de onaf zienbare watervlakte. Aan de eene zijde ziet men den vuurtoren van Egmond, aan de andere de uiteinden der havenhoofden van IJmuiden, verderop de schepen te Zandvoort, terwijl landwaarts in de St. Bavo van Haarlem en de Amsterdamsche Wes tertoren in het verschiet zichtbaar zijn. Als men van daar neerziet op het dorpje, dan ligt het daar zoo kalm en landelijk, dat men haast wenschen zou dat het zoo mocht blijven als het is, in zijn eenvoud en kleinheid. Maar dat kan niet; Wijk-aan-Zee is zijn ont wikkelingstijdperk ingetreden en gaat vooruit. De bevolking neemt voortdurend toe. De gronden zijn sterk in prijs gestegen; een perceel van 800 vierk. meters werd onlangs verkocht voor 2100, terwijl het voor 1| jaar ongeveer ƒ200 had op gebracht. En de Maatschappij zit niet stil met haar plannen om Wijk-aan-Zee tot een aanlok kelijke badplaats te maken. Overal wijst men plaatsen aan waar villa's zullen verrijzen, en de architect Van Gendt is er met de zijnen reeds druk in de weer. Deze villa's zullen niet uitsluitend voor de zoo genaamde deftige standen zijner komen ook meer burgerlijke woningen, tei beantwoording aan het doel dat men zich voorstelt: het verblijf aan deze badplaats meer binnen ieders bereik te brengen. Voorts komt er een bazar, een «zee café" op een duin, niet ver van het badhotel, en op een lief plekje in het duin wijst men u de plaats waar het ziekenhuis voor kinderen, die de zeelucht behoeven, verrijzen zal. Dat alles zijn veranderingen ten goede, waarvoor men, wèl be schouwd, het poëtisch-landelijk aanzien wel mis sen wil. Inmiddels draagt de directie zorg, dat de bad gasten voor het aanstaande seizoen reden zullen hebben tot tevredenheid. Hier aan het strand, waar nu nog volstrekte eenzaamheid heerscht, zullen weldra tal van welingerichte badkoetsen gereed staan om badlustigen in zee te brengen, en het hotel, waarheen wij nu langs de verleden jaar geopende, door het duin aangelegde Swaan- straat" temgkeeren, is met zijn 156 kamers met zorg ingericht en van alle gemakken voorzien. (N. v. d. D.) burgemeesters. Benoemd tot burgemeester van Dodewaard, A. D. Duys; van Mheer, J. F. Ernon. weerbaarheid. Benoemd bij het korps, gevormd uit de vereeniging tot vrijwillige oefening in den wapenhandel Prins Hen rik te Veere, tot kapitein- kommandant G. P. Wijnmalen; tot lts luitenant P. Brouwer. Door den heer S. van Kakerken, verleden week te Breda overleden, is 10,000 vermaakt aan de 't twijfelen hij droeg een donker blauwen rok en een grijzen broek, een wit vest met een gouden ketting waaraan een cachet hingalles heel mooi en netjes, maar hoogst eenvoudig. Wat zij verwacht had dat de baron anders zou aangehad hebben, kon mevrouw Layne later nooit met zich zelf eens worden: misschien wel purper met goud!' «Verzoek excuus, mijnheer" zei zij einde lijk «maar ik geloof stellig dat gij sir Geoffrey zijt?" «Ja dat ben ik!" «God zegen mij!" riep mevrouw Layne uit- Zij vertelde hem met veel dienaressen wie zij was en voegde erbij, ter verontschuldiging dat zij daar gevonden werd, dat zijn moeder haar met haar dochters uitgenoodigd had en van geen weigering wilde hooren. Geoffrey bood haar zijn arm aan om haar naar de tent te geleiden en keek achter zich naar, de «meisjes" en herinnerde zich dat zijn moeder hem gesproken had van «een allerliefst meisje, Geoffrey, de dochter van dien armen Layne, en wezenlijk elegant." Ja zij was allerliefst en elegant ook, vond Geoffrey. De oudste geleek op haar moeder, klein, dik en hij kon het niet helpen, burgerlijk. Hij vertelde mevrouw Layne dat hij zich haar man nog kon herinneren, en dat hij hem eens een lit had laten doen voor hem op zijn paardin een woord in die paar minuten won hij, door zijn minzaamheid, de genegenheid der doktersweduwe. De tent was propvol. De knechts liepen af en aan en men hoorde veel gerammel met meesweg

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1882 | | pagina 1