BUITENLAND.
Gemengde Berichten.
Buitenplaatsen en politiek.
Gemeenteraad van Vlissingen.
geestdrift voor de gemeenschappelijke taal en
geschiedenis van Noord- en Zuid-Nederland
heeft zien opkomen
Den schrijver van de Leeuw van Vlaanderen
van Sis/ca van Rosemael en van zooveel andere
schoone en goede volksboeken zijn wij dank
baar en bewonderen wij, als kunstenaar en
als een goed en krachtig dienaar van onzen
Nederduitschen volksaard, al weten wij
uit zijn eigen mond dat de mensch Conscience
zijne oogenblikken van zwakheid heeft gehad.
In het Paleis voor Volksvlijt te Amsterdam
wordt thans een nieuw ballet opgevoerd, waarvan
de tooneelschermen, onder leiding van den be
roemden decorateur Grootveld, grootendeels ge
schilderd zijn door den heer J. C. Maandag, een
jong kunstenaar, uit Vlissingen afkomstig. Den
hem voor zijn werk toegezwaaide lot te vernemen,
zal misschien onzen lezers aangenaam zijn.
„Landschappen, gebouwen en phantasie-ver-
sieringen schrijft het Handelsbladelk
met haar eigenaardige eischen en moeilijkheden,
dingen om den voorrang. Zoo krijgt men een
paar boschdoeken te zien, zoo fraai van teekening
en lief van kleur, alsof ze uit de werkplaats van
Reygnier kwamenvervolgens eene voorstelling
van het nog onvoltooide rijksmuseum met zijne
steigers en onafgedekte bekappingen en een
oogenblik later hetzelfde gebouw, met zijne om
geving, gelijk bet er uit zal zien wanneer bet
geheel is afgewerkt. Dan weer krggt men eens
klaps de Nederlandsche Bank te zien en een
kanten paleis, waar alles schittert van licht, gond,
zilver en edelgesteenten. Het ontwerp dezer Qos-
tersche schepping is even verdienstelijk als de
uitvoering. De karyatiden in den vorm van
duivels, die de booggewelven dragen, munten
zoowel door lijn als kleur uit.
„Blijkens de aankondiging is het de bedoeling
van den heer Grootveld, ook een deel van den
eiken avond in ruima mate verworven lof toe te
kennen aan den jeugdigen begaafden kunstenaar,
die door hem gevormd is. Gaarne stemmen wij
in met dat blijk van w»ardeering. We wenschen
den heer Maandag van harte geluk metzgn eerste
optreden. Moge het hem gegeven worden, met
zijn voortreffeiijken meester den Paleisbezoekers
nog menig oogenblik van kunstgenot te ver-
schaden."
Enkele dagen geleden deed de Itahaansche
politie een inval in een huis te Monte Bre, nabij
Lngano, waarin Yera Sasoulitsch langen tijd heeft
gewoond en dat bekend is als een rendez-vous
van malcontenten van verschillenden volksaard.
Men nam er een aantal lieden gevangen, die,naar
voorgegeven wordt, den koning van Italië wilden
dooden. De meesten werden weer losgelaten en
over de grenzen gezonden. Onder de gevangenen
bevindt zich zekere Caffieros, een man die een vrij
groot vermogen aan de bevordering en versprei
ding van socialistische beginselen heeft besteed en
nn als werkman leeft.
Artikel 51 der Zwitsersche grondwet ver
biedt aan de leden der Jezuieten-orde „iedere
werkzaamheid in kerk en school." Het bestuur
van het kanton Freiburg bad onlangs bij een feest
ter eere van den heiligen Canisius, een in 1864 tot
heilige bevorderd Nederlandscb Jezniet der 16e
eeuw, een Wurtembergschsn Jezuiet toegestaan
eene preek te houden. De bondsraad maakte
daarop eene aanmerking, maar kreeg van de kan
tonnale regeering een antwoord dat niet van
volkomen onderwerping aan de hoogere autoriteit
getuigde. Daarop antwoordde de bondsraad, die
vooral op dit punt de grondwet naar de letter
wil handhaven, met een brief, waarvan de laatste
op de voordeur in zijn voornemen verhinderd
werd. Haastige schreden op de honten trap,
schielijk gewisselde woorden, juffrouw Kurz-
michel zat reeds overeind in bed, de beide
echtgenooten zagen elkaar aanhij een beeld der
ontzetting, zij een beeld der waakzaamheid.
Thans klopt men aan de kamerdeur„Heer
rentmeester!" roept de meid, „gij moet komen,
op het slot, dadelijk!1'
„In Godsnaam, wat is er, is er brand?"
steunde Kurzmichel en liep naar de deur. Maar
zijn vrouw weerhield hem gelukkig nog in tijds:
„Kurzmichel, gij zult toch niet, gij zijt,
bij deze bij deze uitgekleedheid
„'t Is waar, 't is waarantwoordde Kurz
michel klappertandend, vloog naar de bedtafel
terug, zette voor alle zekerheid zijn bril op en
deed een krampachtige poging om zijn tabaksdoos
in een zak te steken dien hij niet aan had.
„Bedaard, Kurzmichel t in alle levens
omstandigheden bedaard 1" vermaande zijn vrouw,
en riep nu ook door de gesloten deur
„Is er brand?"
„Neen, brand is er niet!" antwoordde de
gïove stem van Anton, „maar de rentmeester
moet dadelijk op het slot te komen."
Juffrouw Kurzmichel hielp haar man in de
kleêren„Wat zon er zijn? Wat zou er toch
zijn vroeg haar man herhaaldelijk en inwendig
ontroerd. Doch uiterlijk zoo kalm als een goed
geweten, antwoordde de groote vrouw
zinsneden luiden„Door het enkele optreden van
een Jezniet in kerk of school is de door de grondwet
in het leven geroepen openbare orde gestoord,
Wij moeten n dus ons leedwezen betuigen zoowel
over bet voorgevallene als over de houding door
u daarin aangenomen, terwijl wij ons de noodige
maatregelen voorbehouden om in uw kanton de
bedoelde grondwettige bepaling behoorlijk te
doen nakomen."
Ook in Schotland heeft het erg geregend.
De rivieren zijn overstroomd en men kan zich
voorstellen hoe het gaat met wat er nog van
den oogst op het veld is (de oogst in Schotland
is later dan hier). De schoven graan dreven
voor het oog der boeren weg. De rivier Isla in
Perthshire rees Woensdag twaalf voet boven haar
gewoon peil, waardoor duizenden bunders over
stroomd zijn. De lagere deelen der stad Dundee
stonden Donderdag drie voet onder water.
Wij hebben vroeger reeds meer dan eens melding
gemaakt van een plan om een kanaal van de Oost
zee naar de Noordzee te graven door Duitsch grond
gebied. Graaf Moltke, die met een aantal officieren
in Sleeswij k de plannen heeft onderzocht denkt
er gunstig over, en men denkt dat de regeering
aan den Prnisisehen landdag crediet zal aanvragen
voor het werk.
Uit Amerika worden lange berichten gezon
den omtrent hetgeen er met Garfield 's lijk gebeurt,
wie de begrafenis volgen zal enz., berichten die
wij onzen lezers zullen sparen, want ze zijn van
denzelfden aard als bij andere dergelijke plechtig,
heden. Alles gaat er zeer waardig toe. Het
fonds dat de natie voor de betrekkingen van den
president bijeenbrengt, bedroeg naar de laatste
opgave reeds f 667.500, zonder dat de vloed der
inschrijvingen nog merkbaar verminderde. De
meeste zijn van groot bedrag, doch gaandeweg
ontstaat eene volksbeweging tot het verzamelen
van geringe sommen. Men doet die dingen vlug
in Amerika. Yan het ingezamelde geld is reeds
ƒ500.000 belegd in vier percents staatsfondsen.
Zitting van Vrijdag 23 September.
Voorzitter de heer Smit.
Tegenwoordig al de leden.
Nadat de nieuwbenoemde leden waren geïnstal
leerd en zitting hadden genomen en de voorzitter
mededeeling gedaan had van de namens den
koning en de prinses Zu Wied ontvangen dank
betuigingen wegens de betoonde deelneming in het
overlijden van Z. K. H. prins Frederik, ging de
zitting over in eene met gesloten deuren.
Na heropening stelde de voorzitter voor over
te gaan tot de benoeming van een hoofd der
school voor M. U. L. onderwijs voor meisjes. Op
de voordracht waren geplaatst de dames A. J.
Chivat te Zierikzee, M. E. Schuurman te Helder
en F. J. Belinées te Zaandam.
Nadat een voorstel van den heer Callenfels om
de benoeming te verdagen en de leden in de ge
legenheid te stellen nadere inlichtingen omtrent
de sollicitanten in te winnen met 8 tegen 7 stem
men was verworpen, werd een voorstel van den
heer Yerkuijl Qnakkelaar, om te bepalen dat de
hoofdonderwijzeres bij het aangaan van een huwe
lijk geacht wordt haar ontslag te nemen, aange
nomen met 12 tegen 3 stemmen. De heeren Van
Eaalte, Pieterse en Smit stemden tegen.
Tot de benoeming overgaande werden 9 stem
men uitgebracht op mej. Schuurman, die alzoo
benoemd is, terwijl mej. Chivat drie stemmen
verkreeg en drie briefjes niet waren ingevuld.
Daarna werden de vaste commission samenge
steld als volgt:
Die voor de strafverordeningen, waarvan de
burgemeester voorzitter is, uit de heeren dr. J.
van der Beke Callenfels, W. C. van Duuren Du-
tilh, C. A. Kalbfleisch en F. Deivoije;
„Hoe wil ik dat weten? Uw flanellen buis,
Kurzmichel! Wie kan ons iets ten laste
leggen? Wat kan ons overkomen? Mij dunkt,
wij zijn op onzen postNeen t neen, zonder fla
nellen buis komt gij de deur niet uit, op dit
nachtelijk uur."
Er verliep een kwartier. De rentmeestersvrouw
had onderwijl thee gezet en een kruik met warm
water gevuld. Toen haarman terugkwam, moest hij
in alle geval terstond naar bed. De thee, die
zijn gade hem opdrong, verbrandde zijn gehe
melte en de kruik zjjne voetzolen. Hij klaagde
even daarover; maar zijn knappe vrouw lichtte
hem hierover in:
„Dat is slechts de verkoudheid die er uit
gaat, dat is niets En zeg mij nuWat
was er aan de hand op het slot
„Bevelen, lieve vrouw dringende, stipt op
te volgen bevelen, betreffende het morgen zoo
vroeg mogelijk beginnen met den bouw van baron
Lodewijks
„Huis 1" viel zijn vrouw lachend en scherp in.
Haar man zag haar met verbazing aan: „Hoe
kunt gij vermoeden? vroeg hjj.
Het antwoord, dat hij kreeg, was zeer zonder
ling. Het luidde
„Men zon waarlijk, indien de eerbied het
niet verbood, in de verzoeking komen de heeren
ondanks al hunne goede eigenschappen, die ik
vereer, een weinig -=*» hoe «al ik het «eggen
te noemen.'!
die voor de belastingen uit de heeren Th. van
Uije Pieterse, F. H. J. Wibant, C. A. Kalbfleisch,
A. Koppejan en dr. J. van der Beke Callenfels;
die voor de financiën uit de heeren A. Smit
voorzitter, W. C. van Duuren Dutilh, J. C. Ockersj
C. Mortier en Jos. van Kaalte;
die voor de fabricage, waarvan de burgemeester
voorzitter is, uit de heeren W. de Krui) ff, Jos.
van Raalte, J. P. Laernoes en J. Verknijl Quak-
kelaar;
die voor den hoofdelijken omslag, waarin de
leden van het dag. bestuur zitting hebben, uit de
heeren W. de Kruijff, C. Mortier en J. P.
Laernoes.
Tot lid der commissie van toezicht over den
Vlissingsch-Middelburgschen rijweg werd benoemd
de heer J. Yerkuijl Quakkelaar.
Daarna werd aan den heer C. Heeröldt, op zijn
verzoek, eervol ontslag verleend als onderwijzer
aan de openbare school voor un- en minvermo
genden.
Een verzoek van H. Briels, om grond in erf
pacht of koop aan het Mariniersplein werd
gesteld in handen van burg. en weth.
Nadat was vastgesteld een belasting-ontwerp
op den kleinhandel in sterken drank werd de
vergadering gesloten.
Als men da Petit*» Affiches, een advertentie
blad. waarin notarissen en anderen die vast goed
te koop of te huur hebben, de aandacht der
Parijzenaars op hunne waar vestigen, doorbladert,
dan ziet men een aantal kasteelen aangekondigd,
het eene „prachtig", een ander „schilderachtig
gelegen", een derde „onvergelijkelijk", en anderen
nog om grootere verdiensten aangeprezen. Sterf
gevallen, bankroeten en ook politieke troebelen
brengen voortdnrend dit artikel aan de markt, en
wie dan weer „boven Jan" gekomen zijn in de
politiek, de financieele wereld, kunst of letteren,
doen er een bod naar. Als het althans wat rustig
is in de politieke wereld, want dat oefent een
grooten invloed op den kooplust uit. Indien uit
de laatste verkiezingen eene meerderheid van in-
transigenten was gesproten, dan zon de markt
overvoerd geworden zijn met kasteelen en groote
buitenplaatsen, en dan zou een ondernemend
speculant ze voor een appel en een ei hebben
kunnen koopen, met meubelen en al; want deze
worden meestal samen met het huil verkocht.
Maar de kiezers hebben eene vrij gematigde
kamer gekozen, en men heeft het vooruitzicht
dat het in Frankrijk weder een jaar of vier zonder
groote schokken zal gaan. Nu komt er weer
levendigen handel in de buitenverblijven, en tim
merlieden en behangers, zoowel als leveranciers
van oude familieportretten aan nieuwe families,
krijgen het drnk. In tg den van politieke crisis
hebben deze indnstrieelen niet veel te doen.
Als er een wolkje aan den hemel is, worden de
bestellingen verschoven, en dat bevordert de
straatrevolutie, wijl er daD duizenden arbeiders in
weeldeartikelen buiten werk zijn, die ontevreden
en verstoord, zich spoedig by de altijd in groote
steden aanwezige woelwaters aansluiten.
Wordt het dan weer kalm na den storm, dan
doet het gelukkig temperament van den Fransch-
man hem vol vertrouwen de toekomst tegemoet
zien. Ieder die dan wat geld heeft moet zijn
ChAteau hebben voor den zomer. Is bet ChAteau
te duur, dan legt men het kalmer aan en koopt
of huurt een optrekje, dat dan ma campagne heet.
Overal in Frankrijk, maar vooral rond de groote
steden, vindt men die grootere of kleinere buiten
plaatsen in menigte, en ieder jaar verrijzen nieuwe
Juffrouw Kurzmichel maakte een kleine pauze
alvorens wederom de dnnne lippen te openen en
de gedenkwaardige woorden te spreken:
„Denk aan mij, Kurzmichel, denk over tien
jaren aan mij, wanneer gij nog leeft, wat God
geve dat huis wordt nooit gebouwd Goeden
nacht, man, ga op éen oor liggen en Blaap gerust
ik wek n morgen ochtend niet!"
Men moet bekennen dat deze vrouw op dat
oogenblik een duidelijk bewjjs van haar scherp
zinnigheid, haar doorzicht en van haar buiten
gewone menschenkennis gaf.
III
Het is een uitgemaakte zaak, dat een strijd dien
men met zooveel inspanning, volharding en harts
tocht voert, als de baronnen Yon Gemperlein
deden, van lieverlede het hoofddoel wordt, terwijl
de aanleiding ertoe in de oogen der wakkere
strijders steeds aan beteekenis verliest. Indien
Frederik oprecht wilde zijn, moest hij bekennen,
dat hij honderd Josepha's zou geven voor éen
Lodewijk, die zich bekeerde tot overtuigingen
overeenkomstig zijn stand. Lodewijk daarentegen
beleed bij zichzelven dat het hem oneindig aan
genamer zon zijn om zijn broeder een enkele maal
te hooren zeggen gij hebt gelijk, dan «jjne Lina j
ik heb n lief
Sleohts ia seer boose oogenblikkea, wanneer «ij
middeneeuwsche riddersloten. Rond Parijs vormen
ze een vroolijken, bekoorlijken cirkel, mijlen
breed. Te Marly staat het grootsche kasteel van
Victorien Sardou, den schrijver van zoovele too-
neelstnkken, naast de coquette villa van Jndic,
de diva der operette, en een eind verder een
kasteel in rijken renaissancestijl, vroeger door
eene hertogelijke familie bewoondna het
eigendom van een rijken koopman in ODgezonten
huiden. In de onmiddelijke nabijheid bewoont
een prins van een der onttroonde vorstenhuizen
een paleis dat hij gekocht heeft van een rijken
krnidenier.
In deze maand is het buitenleven in vollen gang.
Ieder heeft logé's om zijn buiten te bewonderen,
en de eigenaars loopen met critischen blik rond
om te zien of er niet wat te verfraaien of te
verbeteren valt, want de politieke horizont is
helder. De tooneelspeler die zeker is dat geone
barricades zijne voorstellingen zullen storen, viert
bot aan zijne neiging voor oude wapens; de rijk
geworden koopman aarzelt of hij zijn portret zal
laten schilderen door Carolus Duran, of door
Gabanel; de dames worden bare Japansch inge
richte salons moede en laten ze veranderen in
Louis XV, of omgekeerd. Er wordt veel, zeer
veel geld uitgegeven, en dit duurt zoolang tot de
democratische ketels van Belleville en Montmartre
weer aan het koken gaan. Dan slaat de schrik
om het hart van ieder die vast goed heeft en de
koorden der bears worden toegeknoopt. De man
die op zijn buiten een acacia-boschje heeft aan
gelegd om tien jaren later schaduw te hebben,
gevoelt zich voor geen jaar zeker van zijn eigen
dom zijn vrouw, die aarzelde tusschen een com
pleet servies van Saksisch of van Sèvres porselein
dnrft geen aarden soepterrine meer koopen. Dan
komt al die weelde, buitenplaatsen, kostbare
meubels, antiquiteiten, by hoopen aan de markt.
Ieder acht zich al half geruïneerd en heeft maar
liefst zooveel mogelijk contanten. Algemeene
verslagenheid heeischt dan onder de bourgeoisie,
vroeger zoo satisfaite.
Men heeft daarvan ondervinding in Frankrijk,
en iemand die in zulke dagen zijne kalmte bewaart,
is zeker tegen geringen prijs uitnemende huizen,
buitengoederen en roerend goed van waarde te
kannen koopen.
Eén voorbeeld ten bewijze. Vóór de revolutie
van 1848 bezat een hooggeplaatst ambtenaar een
kasteel met park naby Parys. De revolutie ont
nam hem zijn traktement, rnïneerde de onderne
mingen waarin hij zijn geld had gestoken en
maakte hem bijna arm. De stellingen welke over
het eigendomsrecht in de democratische clnbs en
couranten werden verdedigd deden hem vreezen
dat het spoedig met allen persoonlijken eigendom
van den grond zon uit sijn. Men bood hem voor
kasteel, park en menbelen fr. 125.000 en hij nam
het biyde qan. De revolutie ging voorbijLouis
Napoléon sloeg zqn coup d'état, en reeds in
1853 verhnnrde de nienwe eigenaar soja pand
voor fr. 12.500. In 1856 bedroeg de hnnr fr. 20.000,
en in 1860 toen Hanssmann's veranderingen ia
Parijs den krond rond de hoofdstad tot verba
zende prijsea. deed stijgen, verkocht hy het
buitengoed voot fr. 1.200.000.
Tien jaren verliepen, Parys werd belegerd, de
eommune vierde hare saturnaliën, en de speculant
kocht het buitengoed weer terug voor fr. 300.000.
Hy heeft het nog en het is nn zeker weder
fr. 750.000 waard.
Znlke voorbeelden zijn niet zeldzaam. Zy
hebben tot de jniste opmerking aanleiding ge
geven dat er geen land is, waar men zoo
goedkoop eene weelderig gemeubelde woning koopt
als in Frankrijk, als men zyn tyd maar weet te
kiezen. Nu is de tijd niet gunstig; men gevoelt
zich na de laatste verkiezingen voor vier jaren
veilig.
voorgoed aan elkaar wanhoopten, waren zij tot
doortastende maatregelen in staat. Zoo geschiedde
het dat Frederik op zekeren dag zijne koffers
liet pakken en zijn reis naar Sileziö op den vol
genden morgen bepaalde, terwijl Lodewijk bij
zichzelf overlegde, op welke manier hij juffrouw
Kurzmichel het best met zijne gevoelens jegens
haar nichtje kon bekend maken. Doch te midden
van deze toebereidselen kwam een wenk des hemels
in den vorm eener bezending boeken uit Weenen
Deze bezending bevatte o. a. den nienwsten Al
manak de Gotha en deze weer het bericht, dat
mevrouw de gravinmoeder van Einzelnan den
derden Augustus van het vorige jaar op het slot
Ktcalnow ontslapen was.
Frederik was diep getroffen door het smartelijk
verlies dat Josepha geleden had en ook Lodewijk,
die Wel niet veel reden had om zyn schoonzuster
lief te hebben, ontzeide haar in dit ernstige oogen
blik zijn deelneming niet.
Wordt vervolgd.)
GEDRUKT BIJ DE GEBROEDERS ABRAHAMS,
TB MIDDELBURG.
