N°. 219.
124e Jaargang.
1881.
Zaterdag
17 September.
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Ad vertent iën20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-; Doodberichten enz.: van 1 -7 regels f .50
iédere regel meer 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de Pnblicité G. L. Davbb Cie. te Parijs Londen, Frankfort a. AL, Berlyn Weenen, Zurich enz.
Middelburg, 16 September.
Simon Sundeved's reis
naar Engeland,
HOLGER DRACHMANN,
De Pioskoop.
MIDDELBURGSCHE
Gravenhage, 16 Sept. Z. K. H. de prins van
Oranje is sedert gisteren bedlegerig en onder be
handeling van dr. Vinkhuysen, wegens borstaan-
doening en koorts. Gisteren bestond zelfs vrees
voor longontsteking, doch dit gevaar schijnt ge
weken. De koorts is heden minder, doch de
zieke heeft zware hoestbuien.
De schrijver der Zeeuwsche Brieven in het
Handelsblad klaagt erover dat voor de gevangenis
te Goes een onderwijzer gevraagd wordt op een
jaarwedde van slechts ƒ300. Is hij wel onder
richt, dan is docr regenten eene poging bij de
regeering aangewend om verhooging dier bezol
diging, maar is die afgestuit „op de zuinigheid,
laat ons liever zeggen de onredelijke karigheid
niet van den minister, maar van onze staten-
generaal." Voor zoo weinig geld kan men niet
dan half werk krijgen. De onderwijzer is een
der belangrijkste personen om de vrucht van het
cellulaire stelsel te kunnen verkrijgen, en juist
hem behandelt men zoo stiefmoederlijk, dat zijn
tekortkomen reeds vooraf verontschuldigd is.
In denzelfden brief komt verder het volgende
voor:
„De zuinigheid, indien men het zoo noemen wil,
bedreigt ons nog met een groot gevaar, dat
haastig dient afgewend, zal het niet te laat zijn.
Wij bedoelen de opkomende concurrentie met
onzen VlissingschEngelschen stoombootdienst.
Meer en meer wordt het waarschijnlijk, zoo niet
zeker, dat weldra eeu nieuwe dienst tussehen
Engeland en het vasteland zal geopend worden
en zoo men er al aan dacht Vlissingen tot punt
van uitgang en aankomst te kiezen, dan zal dit
wel niet geschieden als er niet voor een dubbel
spoor op de lijn RoosendaalVlissingen wordt
gezorgd. De Nederlandsc'ne bedaardheid heeft
gemeend eerst eene proeve te moeten nemen
alvorens grootere kosten te maken, maar behalve
dat daardoor later veel meer uitgaven gevorderd
worden, kan het de oorzaak zijn dat wij worden
voorbijgegaan, waardoor de meerdere kosten zou
den wegvallen, maar ook enorme voordeelen
zullen worden gemist. Ook nu is men misschien
aan het overleggen en berekenen, en dringt de
nood de voorschriften der genoemde zuinigheid
op zijde te zetten, maar hoelang zal men denken,
cijferen, wikken en wegen Wellicht dat anderen
reedg lang hebben gedaan, wat by ons in over
weging is. Zou men ook in deze niet wat veel
gesteund hebben op het geloof, dat wij alleen de
bevoorrechten waren, met voorbijzien van de
waarheid, ons iederen dag zoo luide verkondigd,
3FEXJX3L.IL.3B^r01Sr,
6
DOOK
{Uit het DeenscK).
Nu, ik behoef niet zoo heel uitvoerig te zgn.
Wij zaten daar een uur of twee drie, en in dien
tijd deed ik alle mogeljjke moeite om de aandacht
van Molly te trekken. Telkens als zij bij ons
kwam en iets bracht dat ik besteld had, keek ik
haar aan, en zij zag mij ook aan; en daar ik
nooit behoord had tot die soort van menschen
die de oogen voor den mond laten spreken, als
hij zichzelf kan helpen, lapte ik alle brokstukjêg
van het Engelsch, die ik tot mijn beschikking
had, bij elkaar eu zij verstond mij ook heel goed
en lachte en knikte gedurig tegen my. Op het
zelfde oogenblik dat haar hand over den rug van
den poedel gleed, kwam ook mijn hand daarop
neer. Ik greep heel blij hare vingers en zij trok
haar hand wel terug, maar boos was zij toch lang
nietIntegendeel, hare oogen glinsterden veel meer
dan te voren, en ik zei bij mijzelven„Uw geluk
Js gemaakt) Simon Sundeved!"
dat voor den ondernemingsgeest van onzen tijd
niets meer onmogelijk is En nu moge men
spreken van afgunst, die onzen vooruitgang met
leede oogen ziet, van bedachtzaamheid die lang
zaam maar zeker gaan wil, dat alles heft de
waarheid niet op, dat het gewenschte succes
slechts verkregen wordt door de handen uit den
mouw te steken, en het schijnt wel dat ons
mouwenmodel te lang is om er, desnoods, spoedig
uit te komen.
„Van meer voortvarendheid geven onze oester-
mannen blijk, dien u eene oesterbeurs gaan oprich
ten, teneinde den handel in dit winstgevend arti
kel te bevorderen. Reeds in de volgende maand
denkt men daarmede een begin te maken, om
tegen den naderenden winter koopers en verkoopers
nader bijeen te brengen en het den eersten ge
makkelijk te maken. Reeds behoort dit weder
tot de nieuwe dingen, waarvoor velen den neus
optrekken, omdat zij het nut van al die nieuwig
heden niet begrijpenmaar zij begrijpen ook niet,
dat wat zij nu nuttig en onmisbaar achten, ook
eenmaal nieuw was en dat zij heel wat minder
schatten zouden verzameld hebben, wanneor men
vroeger wat toen nieuw was, veroordeeld en ver-
woipen had. De oestercultuur breidt zich voort
durend uit en indien hij niet altijd aan de ver
wachtingen beantwoordt, dan is dit alleen te
wijten aan omstandigheden buiten menschelijk
bereik, waardoor of de opbrengst minder ruim
of de vraag minder menigvuldig is. Over het
algemeen kan men zeggen, dat de ondernemers
zich door groote energie onderscheiden en moeite
noch kosten ontzien om dezen tak van nijverheid
te doen bloeien. Onze provincie heett eene be
langrijke aanwinst gedaan door de uitvinding dezer
cultuur. Honderden vinden daardoor arbeid; do
vervoermiddelen doen daardoor goede zaken en de
vermeerdering van kapitaal by de ondernemers
komt het algemeen ten goede."
Ook te Amsterdam gaat men een toevluchtsoord
voor dieren, by zonder voor onbeheerde honden
en katten, oprichten. Het voorloopig bestuur
bestaat uit mevrouwen Conard, Ziegelaar geb.
Cortmans en Casteren van Cattenbnrch.
Men zon zeggen, als er te Amsterdam geld
voor 't oprichten van „toevluchtsoorden" te vinden
is, het wel zoo goed te besteden zou zyn voor
„oabeheerde" menschelijke wezens. De zoodanigen
zijn er toch in een groote stad maar al te veel.
Prins Albert van Pruisen, vertegenwoordiger
van den keizer van Duitschland bij de uitvaart
van prins Frederik, zal Dinsdag te 's Hage aan
komen.
Het Handelsblad zegt over de sluiting van
schouwburgen en andere open bare vermakelijkheden
by gelegenheid van sterfgevallen in het konink
lijke huis het volgende:
„Ja, gy zijt een geluksvogel, Simon!" viel
de loods in, die zich tot dusver kalm hadge
houden.
„Gy hebt geiyk; dat hebt gijriep de ver-
haler, en keek zegevierend het vertrek rond.
„Daar gaat gg 1 Gij en alle goede vrienden
De kok, vervolgde hg, had onderwgl met
Luköje de oude vrouw in een goed humeur ge
bracht en daar een van de gasten wat jaloersch
scheen te worden dat Molly zich zooveel met my
bemoeide, bestelde ik brandy/ and water voor het
heele gezelschap, en toen het eindelgk tijd was
om heen te gaan, scheidden wij allemaal als goede
vrienden en ik kon Molly nog dat van de oogen
influisteren, dat do stuurman mg geleerd had en
dat mij den heelen middag op de tong gebrand
had.
Natuurlgk kwam ik den volgenden dag terug
en den dag daarna en zoo de heele week door.
Een paar malen nam ik den kok mede; maar
daar ik wel merkte, dat hij het heelemaal als een
grap beschouwde en hg zich ook nu en dan in
het gesprek met Molly mengde, liet ik hem Bpoedig
varen en nam Ole Luköje alleen mede. Die nam
de zaak ernstig genoeg op en bovendien mocht de
oude vrouw hem gaarne lgden.
Onderwijl deed ik mijn best om al het Engelsch
te lezen dat ik op uithangborden op straat tegen
kwam en maakte praatjes met iedereen, opdat
ik zooveel mogelijk van de taal zon leeren.
„Ware het aan te nomen, dat de burgeril over
het algemeen zich gedurende die 8 dagen van
het bezoeken van schouwburgen enz. toch zou'
onthouden, ook al had geen sluiting op hoog
bevel plaats, dan zou het voorschrift geen be
denking ontmoeten, maar tevens overbodig zijn.
Want in dat geval zouden de ondernemers in hun
welbegrepen belang uit eigen beweging hun lokalen
sluiten. Zoo is de toestand echter niet; men kan
oprecht het overlijden van een lid der koninklijke
familie betreuren, zonder daarom acht dagen zioh
aan elk vermaak te onttrokken. De overheid
behoort in die zaken niet verder te gaan, dan de
openbare meening eischt. Nu is van de sluiting
alleen het gevolg, dat de inrichtingen, die niet
onder het verbod zijn begrepen, maar toch tot
zekere hoogte er mede gelijk staan, met name de
koffiehuizen, bgzondere voordeelen genieten, ge
heel ten nadeele van de instellingen, die wèl onder
het verbod vallen.
„Hopen wy, dat niet spoedig wederom aanleiding
tot zulke bedenkingen moge rgzen, en de ge
beurtenissen in ons vorstenhuis slechts vreugde
en geen rouwdagen aanbrengen."
Vligsingen, 16 Sept. Heden is alhier in
publieke veiling verkocht het wrak van de op
31 Juli jl. door aanvaring gezonken Duitsche bark
Lasteer. Schip en lading werd voor de som van
28 toegewezen aan den heer H. A. Polak alhier.
Van goed onderrichte zgde verzekert men dat
bg het dep. der waterstaat plan bestaat om ge
noemd wrak, aanstaanden Maandag, 19 dezer, door
torpedo's te laten springen, dewgl hetzelve het
vaarwater belemmert.
Tholen, 15 Sept. De wensohen en verzuchtingen,
zoo dikwgls door de bewoners van dit eiland tot
opheffing van ons isolement en tot het verkrggen
eener goede communicatie met Noord-Brabant
geslaakt, schgnen vervuld te zullen worden. Naar
men althans verneemt, is eene Amsterdamsche
firma in onderhandeling getreden met de ge
meentebesturen, teneinde een stoomtram te
krijgen tussehen Brouwershaven via Zierikzee en
Tholen naar Bergen op Zoom. Of er iets van
komen zal? Dat zal te bezien staan.
Nader wordt gemeld dat het verzoek der oes
terhandelaars te Yerseke, waarop door den mins
ter van waterstaat afwijzend beschikt is, strekte
om den vollen dagdienst op het rgkskantoor der
telegraaf in te voeren, alleen gedurende den
oestertij d.
De afwijzende beschikking wekt te meer ver
wondering dewijl op andere kantoren, die minder
te beteekenen hebben dan dat van Yerseke, dik
wijls tijdelijk, in 't belang van handel of verkeer,
de dienst wordt uitgebreid. Zoo hebben dit jaar
de kantoren in 't Westland vollen dagdienst ge-
Er was wel niet zoo heel veel toe noodig om
Molly te doen begrypen, wat ik voor had met
al mijne visites en dat ik het goed en eerlgk
met haar meende. Ik gedroeg mg altijd als een
gentleman en ik vertelde haar dat ik thuis een
goede zaak had; dat ik mij nu zou haasten om
stuurman te worden en dan een eigen schip wilde
koopen, zoodat zy kapiteinsvrouw zou worden
en dan zou ik het schip naar haar noemen.
Zij verwierp dat wel alles in scherts, maar
telkens als ik kwam zag zij er nadeDkender uit
en toen ik eindelijk, op een avond dat haar
moeder een oogenblik de kamer uit was, haar
haDd vatte en, zoo goed en kwaad als het ging,
vertelde welk een plaats zij in mijn hart bekleedde,
begon zij zoo zachtjes te schreien en zoo
en zoo
„Ja zoo," riep de loods, en knipte met
zijne vingers, „zoo kreegt gy uw zin, en zoo
werd Molly de uwe. Hoera!"
De waard knikte deftig, keek mg aan en
vervolgde
„Gij weet wel hoe zoo iets toegaat; maar
de loods is altgd zoo kortaf. Genoeg, ik bezat
het hart van het meisje, evenals zij het mijne.
Het ergste was dat ik nu spoedig weg moest.
De veertien dagen waren haast om; de brik was
zeilklaar eu laadde kolen. Ik liep steeds te peinzen
wat ik eigenlijk doen moest, en de schipper vroeg
mij gedurig wat mij toch deerde; de stuurman
kregen, met het oog op den aardappelenhandel.
Een enkel vat oesters is toch zeker evenveel
waard als twintig manden aardappelen.
Men schrijft uit 's Hertogenbosch van gisteren;
Nu de val van het water aanhoudt, is hei grootste
deel der werklieden in de omliggende polders ver
trokken. In de laatste 24 unr werd een was van
10 cM. hier waargenomen. Te Maastricht 41 cM.
val, te Grave 82 val. Aan de sluis te Crèvecoenr,
tussehen gisteren avond 8 uur en heden morgen
8 uur, 4 cM. val.
Het laat zich derhalve aanzien, dat de sluis te
Crèvecoeur binnen eenige dagen zal geopend wor
den en ook hier het water zal vallen. {N. R. Ct.)
Door het lid der tweede kamer, mr.
Bahlmann, is dezer dagen te 's Hertogenbosch
eene vergadering belegd van afgevaardigden uit
de verschillende kamers van koophandel en fabrie
ken in Noord Brabant, teneinde hun gevoelen uit
te spreken of, met het oog op de protectionistische
maatregelen die elders genomen worden, geen
pogingen by de Nederlandsche rege'ering gedaan
moeten worden om in gelijken zin te handden.
Naar men verneemt, hebben voornamelgk de af
gevaardigden uit 's Hertogenbosch zich sterk tegen
protectionistische maatregelen verklaard. Op hun
voorstel werd besloten afgevaardigden uit de kamers
van koophandel uit geheel Nederland bgeen te roe
pen en bg die vergadering het door den heer
Bahlmann opgeworpen denkbeeld een punt van
overweging te doen uitmaken. {N. R. Ct.)
In de Standaard kan men lezen, dat het anti
revolutionair kiezersvolk trouw blijtt aan „intel-
lectueele tobbers, die zieh tweemaal voor eens
laten beetnemen en geen politiek adertje in zich
voelen, mits het maar eerlgke karakters, besliste
aanhangers onzer beginselen en godzalige zielen
zgn."
Aan da waarheid van die bewering zal zeker)
na al het gebeurde, wel niemand twyfelen. {Vad).
Het Haagsche Dagblad verneemt uit Kopen»
hagen dat de Willem Barents door de massa'sys,
die zy op haar weg ontmoette en die zich byna
tot aan de kust van Noorwegen uitstrekken, van
haar voornemen heeft moeten afzien om Spitsbergen
te bereiken. Men zou nogmaals een poging doeu
om door te dringen; als dit niet lukte, zon de
terugtocht worden aanvaard, daar de kommandant
overtuigd is dat Nova Zembla dit jaar geheel
door het ys is ingesloten.
Het getal der grootere en kleinere toestellen
ter keuring van melk is sedert de uitvinding van
het werktuigje, welks naam hierboven vermeld
taat, met een vermeerderd. Professor dr. Heeren,
keek me zuur aan en de kok lachte en begon
toespelingen te maken, die ik hem echter verzocht
voor zich te houden. Het allerergste was nog,
dat de oude vronw er niets van wilde weten.
Molly had haar ook niet ronduit gezegd hoe de
zaak stond, maar zoo 'n oude moeder ziet en
begrijpt altijd veel, en ik merkte heel spoedig
dat ik niet in een goed blaadje bg haar stond.
Ik tobde al meer en meer, hoe dichter de tijd
van het vertrek naderde, en eindelgk had ik het
denkbeeld uitgesponnen dat ik de oude mijne
papieren zou laten zien, die ik bg mij had en die
haar konden overtuigen dat ik geen slechte, bui*
tenlandsche landlooper wasmaar eeujong mensch)
die zelfs al wat gespaard had, en zoo wilde ik
formeel aanzoek doen om de hand van haar
dochter.
Maar eensklaps kreeg de zaak een aparte wenJ
ding, zooals gij nu zult hooren.
Denzelfden morgen, toen ik aan wal wilde gaan
met mgne papieren iu den zak en mgne Zondag*
sche kleêren aan het lgf, komt er een bode aan
boord met een briefje, waarop Molly geschreven
bad, dat ik dadelijk bij haar moest komen.
Ik spoedde mij zoo, dat ik niet eens den schip
per om permissie vroeg, en pglsnel was ik de
brug over en in de gaarkeuken, die ik gelukkig
geheel zonder gasten vond. Daar kwam Molly
een dspr uit en viel mg weenende om den hals,
en nu vernam ik dat zy den vorigen avond eeft
