N°. 86.
124e Jaargang!
1881.1
Dinsdag
12 April.
Eet Zilverschip.
Burgerlijken Stand.
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentiën: 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: van 1-7 regels 1.50
iedere regel meer f 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de Publicité O. L. Daubs Cie. te Parijs Londen, Frankfort a. M., Berlijn Weenen, Zurich enz.
Middelburg, 11 April.
FEXJIl-X.EI'OlSr.
Uit het Deensch
fiOLGER DRUGHMANN.
MIDDEL
De wethouder, ambtenaar van den^Wfrgerlijken
stand te Middelburg, brengt ter kennis van be-
langhebben den, dat op den 15, 18 en 19 April a.
de aangiften van plaats gehad hebbende geboor
ten en overlijden kunnen geschieden tusschen 12
en 1 uur des namiddags.
Middelburg, den 11 April 1881.
De wethouder voornoemd,
N. C. LAMBRECHTSEN VAN KITTHEM.
In de zitting der tweede kamer van den 7en
dezer werd door de commissie voor de verzoek
schriften verslag uitgebracht en zijn op baar
voorstel ter griffie gelegd:
lo een adres van J. van Hijfte en 224 andere
ingezetenen der gemeente IJzendijke, houdende
het verzoek, het in te dienen wetsontwerp tot
""verandering der grens van de gemeenten IJzen
dijke, Biervliet en Philippine niet goed te
keuren. Zij gronden hun verzoek op de navol
gende omstandighedena dat de voorgestelde
verandering tegen alle billijaheid is; b dat niet
blijkt dat uit IJzendijke ooit eenige stem tot
verandering van zijn grondgebied, zelfs niet tot
vermeerdering is opgegaan, en IJzendijke niet de
dupe moet zijn van eene verandering, die geen
reden van bestaan heeft en ook niet door Biervliet
en Philippine verlangd wordt; e dat na de voor
gestelde vermindering van grondgebied de gemeente
IJzendijke p. m. f 500 aan inkomsten zal derven
zonder eenige schadeloosstelling en zonder dat de
gemeente hare uitgaven voor onderwijs, politie
en armwezen zal kunnen inkrimpen, terwijl de
laatste zeiis zullen verhoogen, omdat slechts arme
huisgezinnen op hst aan IJzendijke toe te voegen
grondgebied wonen; d dat de bewoners van het
af te Buheiden gedeelte van IJzendijke niets hoe
genaamd bij de indeeling bij Philippine kunnen
winnen en het verkeer met Philippine en het
kanton Ter Neuzen oneindig veel lastiger is voor
hen dan dat met IJzendijke en het kanton Oost
burg; dat een nieuwe grensregeling ingrijpt op
de belangen van Belgische grondeigenaars die
bezittingen in het van IJzendijke af te scheiden
gedeelte hebben;
2o een adres van P. Potvlieger en 12 andere
ingezetenen der gemeente Biervliet, houdende het
verzoek hen bij het behandelen van bovengemeld
wetsontwerp niet van de gemeente Biervliet ai te
scheiden, en wel om de volgende redenen: a om
dat zjj allen een half uur van de kom der
gemeente IJzendijke wonen, en voor hen dus een
groot ongerief zou zijn bij IJzendijke te worden
VA»
Terwijl hij daar zoo liep te mijmeren bleef hij
plotseling stilstaan. Ter zijde van het pad zat op
een kleine henvel van zeegras een schreiende ge
daante. Het was Marie.
Zg zag op en toen zij de bekende gelaatstrekken
van den winkelbediende herkende, begon zij op
nieuw te schreien.
Hg was verlegen en geheel besluiteloos blijven
staan, daar hg nog nooit te voren in zulk een
„situatie" was geweest en niet wist wat hg moest
«eggen of doen. Hg voelde echter dat hij iets
moest zeggen of doen en, haar naderende, begon
bg met een trillende stem:
„Mejuffr. Marie 1
Zg bleef weenén.
„Marie ik zou zoo gaarne iets willen zeggen
om u te troosten Wat moet ik zeggen?"
Het was bigkbaar lang geleden sedert het arme
Ikind een vriendelijk woord gehoord had. Zij zag
gevoegd; b omdat er ongeveer 20 kinderen in
hunne buurt woneu die te Biervliet school gaan
en na de wijziging de gemeente Biervliet wel niet
verplicht zal zgn die kinderen op hare school op
te nemen, zoodat dan die kinderen, door de groote
verwijdering van de school te IJzendijke, grooten-
deels van onderwijs verstoken zouden zijn.
Volgens het Deensche blad Nationaltidende is
tusschen de Ueenscbe regeering en die derVeree-
nigde Staten een koop gesloten, waarby de
West-Indische eilanden St. Croix, St. Thomas en
St. Jean voor 6 millioen dollars aan deze laatste
worden afgestaan.
Een soortgelijk contract kwam reeds in 1867
tot stand. Het mocht toen echter de goedkeuring
van het congres der Vereenigde Staten niet ver
werven. Het ministerie van president Garfield
houdt zich bigkbaar overtuigd dat de stemming
thans anders zal zgn.
Wat is er inmiddels gebeurd om het bezit dezer
eilandjes, die met hun drieën nog geen 40.000
inwoners bevatten en door gele koorts, aard
bevingen en orkanen, ondanks hun vruchtbaren
bodem, een alles behalve aantrekkelijk verblijf
opleveren, thans begeerlijk te maken?
Het zooveel nader tot zijne uitvoering gekomen
plan van den heer De Lesseps tot doorgraving
der landengte van Panama geeft daarop meer
dan waarschgnlijk het antwoord.
Met dien nieuwen internationalen vaar- en
handelsweg voor oogen, hebben de Amerikanen
zich ongetwijfeld het bezit wülen verzekeren van
een uitstekend verzamel- en uitrustingspunt voor
hunne oor logs- en koop vaardg vloot, in de nabij
heid van Aspinwall, den oostelijken mond van
het toekomstige kanaal. Dat St. Thomas daar
voor in aanmerking kon komen, daarvoor heeft
de Deensche regeering gezorgd, door het eiland
reeds in 1764 tot een vrijhaven te verkla
ren, welke door den telegraafkabel met Europa
verbonden is en door de mailbooten, ter wille zijner
kolenbergplaatsen, droge dokken en andere iuricn»
tingen voor de scheepvaart, geregeld aangedaan
wordt. In 1876 liepen 1826 zeilschepen en 342
stoombooten er binnen, die voor eene waarde van
7 millioen dollars invoerden. Door dit vertier
worden niet alleen de kosten van bestuur der
kolonie gedekt, maar blijven jaarlijks, op haar
budget van 280,000 dollars, 28000 dollars voor 't
moederland over.
Onze kolonie Curacao, met eene even uitste
kende haven en een veel gezonder en bestendiger
klimaat, weinig minder gunstig voor het algemeen
verkeer en nog dichter bg Aspinwall gelegen,
doch door de Nederlandsche natie verwaarloosd en
tot een lastpost vervallen, zou zeker voor niemand
15 millioen gulden waard zijn.
door hare tranen in het gelaat dat zich over haar
heen boog en zonder zich rekenschap te geven
van hetgeen zij deed, stond zg op, sloeg de
armen om zgn hals en verklaarde hem snikkend
dat zij het ongelukkigste schepsel op de wereld
was.
Harald begon te sidderen. Dat kwam zoo on
verwacht. Hg stamelde eenige onverstaanbare
woorden en zocht zich uit hare armen te bevrijden.
Zoodra zij dit merkte liet zg hem uit eigen be
weging los. Zij schreide niet meermaar staarde
verwilderd voor zich heen.
Nu werd hg wezenlijk bang: zoo iets was hem
in zgne boeken nooit voorgekomen en van de
wereld of de menschen wist hij niets. Hg trad
een schrede achteruit, zag Marie bezorgd aan,
keerde zich om, zag haar nog eens aan en liep
toen zoo hard hij kon den weg weer op dien hij
gekomen was.
Marie bleef onbewegelgk op dezellde plek
staan. Zg kon het niet begrgpen zg bad ge
hoopt dat hij ten minste een woord van troost
voor haar over zou gehad hebben» Zij kon zich
zulk een verlegen, schuchter karakter niet voor
stellen. Nu had hg getoond dat hij net was als
allé anderen. Zg sloeg haar voorschoot voor haar
gelaat en ging de duinen in, zonder zelf te weten
waarheen.
Daar werd eensklaps een hand op haar arm ge
legd, die haar deed stilstaan»
Z. M. de koning heeft Zaterdag middag in
plechtig gehoor ontvangen den adj.-gen. van Z. M.
den keizer van Rusland, Tehertkoff, met zgn
adjudant, prins Galitzine. De minister van buiten-
landache zaken leidde de leden der buitengewone
missie ten hove in. De offieieele kennisgeving
van het overigden van Z. M. keizer Alexander II
werd door den Russischen hofdignitaris aan den
koning overgebracht in tegenwoordigheid van den
grootmeester graaf Schimmelpenninek van Nijen-
huis, den adjudant kap. ter zee baron Van Heerdt,
jhr. Van Pabst van Bingerden, kamerheer, en den
len luit. jhr, Van den Bosch, ordonnance-officier.
Onmiddellijk na afloop dezer audiëntie werden de
Russische opperofficier en zgn adjudant bg H; M-
de koningin toegelaten.
Z. K. H. prins Frederik heeft te 3 uren den
genera? 1 Tehertkoff en zgn adjudant in audiëntie
ontvangen.
Volgens het Vaderland is besloten de eerste
kamer der staten-generaal vooreerst niet op te
roepen tot behandeling der laatstelgk door de
andere kamer aangenomen wetsontwerpen.
De heden namiddag gehouden vergadering van
de kamer van koophandel alhier, waarvan wg in
een volgend nommer een meer uitgebieid verslag
geven, was geheel gewgd aan de bespreking van
de zomerdienstregeling op de zuiderlijn der staats
spoorwegen. Tengevolge van deze regeling zal
de posttrein, die thans te 9 u. 6 m. hier aankomt,
terwijl de bestelling der brieven enz. 's avonds
te 9 u. 45 aanvangt, eerst te 10 u. te Vlissingen
aankomen en zullen de postpakketten hier afge
worpen, doch in verband met het late uur niet
meer kunnen besteld, worden»
Met het oog op het groote belang dat de
handel hier heeft bij het nog 's avonds ontvangen
der brieven en couranten, besloot de kamer zich
te wenden tot den minister van waterstaat enz.
met verzoek in do thans geprojecteerde dienst
regeling eene wijziging te brengen, waardoor aan
dit bezwaar wordt tegemoetgekomen.
Dit adres zal door eene commissie uit de
kamer bij den minister worden toegelicht en
ondersteund.
Het eenvoudige, schoone volkslied der Trans-
valers, voor zang en piauo of orgel gecomponeerd
naar door den heer W. J. van Gorkom, oud
superintendent van bet onderwijs in de Transvaal,
verstrekte gegevens, zal binnen weinige dagen
door den boekhandelaar F. B. den Boer alhier
worden uitgegeven. De belangstelling, die de
strgd der Boeren heeft gewekt, zal velen zeker
gaarne doen kennis maken met het volkslied der
„kinders van Suid-Afrika."
HasBUsiag, 9 April. Het schijnt dat de
Zg meende dat het Harald was, die terugkeerde,
en zonder haar voorschoot van haar gezicht af te
nemen, zei zij,
„Neen, neenhet helpt niet. Gij schaamt u
ook over mij, evenals de anderen. Nu ga ik mg
in zee storten
„Neen dat doet gij nietsprak een zware
stem.
Het was Niels. Hij'nam haar hand en zg liet
hem begaan, zonder op te zien.
Hij nam ook haar andere hand en trok het
voorschoot naar beneden. Zij wendde het hoofd af
en stamelde: „Ach! als ik toch maar döod was!"
„Men kan spoedig genoeg stervenzei hg
op zgn gewone, bedaarde manier. „Daar is niets
pleizierigs aan. Maar nu moet ik u iets vragen
Zij hief het hoofd een weinig op en smeekte:
„Niels laat mij liever gaan!"
„Wilt gij met mij trouwen, Marie
Zij zag hem strak aan.
„In dien toestand Moet gij mg nu ook al
Voor den gek houden
Hg drukte hare beide handen.
- „Ik zou meer willen geven dan ik zeggen
kan, als dit niet gebeurd was; maar toch
wilt gij mijn vrönw worden, Marie Ik vraag u
dit, zoo oprecht als ik geloof dat ik een eerlijk
man ben
ZQ antwoordde na een poos op zachten toon
„Ik moet op Kurt wachten. Hij moet komen!"
minste inschrijver voor het bouwen vaneen school
enz. te Othene, gemeente Zaamslag, P. Eekman,
voor f 5768, zich misrekend heeft, daar hg door
den raad der gemeente, op zijn verzoek, als zoo
danig is ontslagen. Dat werk is alsnu gegund
aan den eerstvolgenden laagsten inschrgver P.J.
Wisse, te Zaamslag, voor f 6488.
Het stelsel van telegraaflijnen onder den grond
volgens D. Brooks van Philadelphia, is overbekend.
Dat dit stelsel met goed gevolg zal zijn toegepast
in Fiankrijk, België en Engeland, daaromtrent
schijnt het IV. v. d. Dag, waaruit wij dezemede-
deeliug overnamen, niet juist te zgn ingelicht.
Wel worden met het stelsel Brooks op betrekke
lijk zeer korte trajecten proeven genomen, die
aanvankelijk bevredigende uitkomsten hebben
opgeleverd, doch daaromtrent is het laatste woord
nog niet gezegd.
Dat de heer Brooks met ons gouvernement in
onderhandeling zou zgn over den aanleg van
ondergrondlijnen volgens zijn stelsel, is bezgden
de waarheid. Onze regeering zal wel doen, den
defiuitieven uitslag der proeven, welke thans
elders genomen worden, af te wachten, alvorens
omtrent het stelsel Brooks een beslissing te nemen.
Vod
De minister van waterstaat heeft den termgn,
aan de directie der Zuidooster Stoomtramweg-
maatschappij gesteld tot het in werking brengen
der geheele lijn Breda—Oosterhout—Geertruiden-
berg, verlengd tot 1 November 1882.
In de Amst. Gt. vindt men, bigkbaar van be
voegde hand, een toelichting omtrent de zaak
der schrijvers aan de lands werf te Amsterdam,
die met korting op hun traktement gestraft zijn
omdat zg zich tot den minister hebben gewend
om verhooging hauner wedden. De toon van
hun adres was, naar het eenstemmig oordeel van
al hunne superieuren, zeer ongepast en aanmati
gend. Dit zal waarschijnlijk hun straf verzwaard
hebben, maar de hoofdoorzaak daarvan is, dat
zg bg inzending van het adres hebben nagelaten
de voorschriften, die daaromtrent aan 's lands
werven bestaan, op te volgen. Drie hunner zgn
het concept-adres den thef de bureau komen
aanbieden, die tot antwoord gaf: „dat hg hun
de inzending van dit request moest afraden; dat
zij wel als burgers reeüt op de opzending
haddeD, doch dat de hoofdingenieur verplicht
was daarop zijn kantteekeningen te plaatsen."
Toevallig kwam by dit gesprek juist bedoelde
hootdingeoieur binnen, die, naar de reden van
het bezoek der scbrgvers vragende en haar
vernemende, evenzeer de inzending sterk ont
raadde en zeide dat hg voor zich er bepaald
tegen was, maar dat zij als burgers vrij waren dit
Er kwam een sombere trek op het gelaat
Niels.
„Die komt nooit!"
Zg schudde het hoofd en liep voort in dé rich»
ting van haar huisje. Hg vroeg haar niéts meer,
maar ging naast haar en ondersteunde haar wan
neer de weg moeiigk en ongelgk werd.
Voor haar deur bleef hg staan en zag haar aatii
„En als hij nu niet komt
ZQ schudde opnieuw het hoofd, maar als had
zij er terstond berouw van, greep zij zijn handen
drukte die.
„Dank Niels, gg zgt goed. Gave God dat ik
u niet zooveel verdriet had aangedaan I"
Dienzelfden avond werden er twee jeugdige
visschers de deur der herberg uitgeworpen en het
was de sterke vuist van Niels die dit deed omdat
zij kwaadgesproken hadden van Marie.
Ër Waren sedert zestien df zeventien jaaï vei'-
loopen, toen er tegen het einde van den strengen
winter op een Zaterdag avond wederom byeen-
komst in de herberg was. Eén voor éen waren de
lieden binnengekomen, hadden elkaar de hand
geschud en stonden zich nu te warmen bij de
geroeste kachel, die nog onveranderd haar oude
plaats innam, terwgl er zooveel om haar heen in
den loop der tyde» veranderd was. De eigenaar