N°. 86. 124e Jaargang! 1881.1 Dinsdag 12 April. Eet Zilverschip. Burgerlijken Stand. Dit blad verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per 3/m. franco 3,50. Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent. Advertentiën: 20 Cent per regel. Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: van 1-7 regels 1.50 iedere regel meer f 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de Publicité O. L. Daubs Cie. te Parijs Londen, Frankfort a. M., Berlijn Weenen, Zurich enz. Middelburg, 11 April. FEXJIl-X.EI'OlSr. Uit het Deensch fiOLGER DRUGHMANN. MIDDEL De wethouder, ambtenaar van den^Wfrgerlijken stand te Middelburg, brengt ter kennis van be- langhebben den, dat op den 15, 18 en 19 April a. de aangiften van plaats gehad hebbende geboor ten en overlijden kunnen geschieden tusschen 12 en 1 uur des namiddags. Middelburg, den 11 April 1881. De wethouder voornoemd, N. C. LAMBRECHTSEN VAN KITTHEM. In de zitting der tweede kamer van den 7en dezer werd door de commissie voor de verzoek schriften verslag uitgebracht en zijn op baar voorstel ter griffie gelegd: lo een adres van J. van Hijfte en 224 andere ingezetenen der gemeente IJzendijke, houdende het verzoek, het in te dienen wetsontwerp tot ""verandering der grens van de gemeenten IJzen dijke, Biervliet en Philippine niet goed te keuren. Zij gronden hun verzoek op de navol gende omstandighedena dat de voorgestelde verandering tegen alle billijaheid is; b dat niet blijkt dat uit IJzendijke ooit eenige stem tot verandering van zijn grondgebied, zelfs niet tot vermeerdering is opgegaan, en IJzendijke niet de dupe moet zijn van eene verandering, die geen reden van bestaan heeft en ook niet door Biervliet en Philippine verlangd wordt; e dat na de voor gestelde vermindering van grondgebied de gemeente IJzendijke p. m. f 500 aan inkomsten zal derven zonder eenige schadeloosstelling en zonder dat de gemeente hare uitgaven voor onderwijs, politie en armwezen zal kunnen inkrimpen, terwijl de laatste zeiis zullen verhoogen, omdat slechts arme huisgezinnen op hst aan IJzendijke toe te voegen grondgebied wonen; d dat de bewoners van het af te Buheiden gedeelte van IJzendijke niets hoe genaamd bij de indeeling bij Philippine kunnen winnen en het verkeer met Philippine en het kanton Ter Neuzen oneindig veel lastiger is voor hen dan dat met IJzendijke en het kanton Oost burg; dat een nieuwe grensregeling ingrijpt op de belangen van Belgische grondeigenaars die bezittingen in het van IJzendijke af te scheiden gedeelte hebben; 2o een adres van P. Potvlieger en 12 andere ingezetenen der gemeente Biervliet, houdende het verzoek hen bij het behandelen van bovengemeld wetsontwerp niet van de gemeente Biervliet ai te scheiden, en wel om de volgende redenen: a om dat zjj allen een half uur van de kom der gemeente IJzendijke wonen, en voor hen dus een groot ongerief zou zijn bij IJzendijke te worden VA» Terwijl hij daar zoo liep te mijmeren bleef hij plotseling stilstaan. Ter zijde van het pad zat op een kleine henvel van zeegras een schreiende ge daante. Het was Marie. Zg zag op en toen zij de bekende gelaatstrekken van den winkelbediende herkende, begon zij op nieuw te schreien. Hg was verlegen en geheel besluiteloos blijven staan, daar hg nog nooit te voren in zulk een „situatie" was geweest en niet wist wat hg moest «eggen of doen. Hg voelde echter dat hij iets moest zeggen of doen en, haar naderende, begon bg met een trillende stem: „Mejuffr. Marie 1 Zg bleef weenén. „Marie ik zou zoo gaarne iets willen zeggen om u te troosten Wat moet ik zeggen?" Het was bigkbaar lang geleden sedert het arme Ikind een vriendelijk woord gehoord had. Zij zag gevoegd; b omdat er ongeveer 20 kinderen in hunne buurt woneu die te Biervliet school gaan en na de wijziging de gemeente Biervliet wel niet verplicht zal zgn die kinderen op hare school op te nemen, zoodat dan die kinderen, door de groote verwijdering van de school te IJzendijke, grooten- deels van onderwijs verstoken zouden zijn. Volgens het Deensche blad Nationaltidende is tusschen de Ueenscbe regeering en die derVeree- nigde Staten een koop gesloten, waarby de West-Indische eilanden St. Croix, St. Thomas en St. Jean voor 6 millioen dollars aan deze laatste worden afgestaan. Een soortgelijk contract kwam reeds in 1867 tot stand. Het mocht toen echter de goedkeuring van het congres der Vereenigde Staten niet ver werven. Het ministerie van president Garfield houdt zich bigkbaar overtuigd dat de stemming thans anders zal zgn. Wat is er inmiddels gebeurd om het bezit dezer eilandjes, die met hun drieën nog geen 40.000 inwoners bevatten en door gele koorts, aard bevingen en orkanen, ondanks hun vruchtbaren bodem, een alles behalve aantrekkelijk verblijf opleveren, thans begeerlijk te maken? Het zooveel nader tot zijne uitvoering gekomen plan van den heer De Lesseps tot doorgraving der landengte van Panama geeft daarop meer dan waarschgnlijk het antwoord. Met dien nieuwen internationalen vaar- en handelsweg voor oogen, hebben de Amerikanen zich ongetwijfeld het bezit wülen verzekeren van een uitstekend verzamel- en uitrustingspunt voor hunne oor logs- en koop vaardg vloot, in de nabij heid van Aspinwall, den oostelijken mond van het toekomstige kanaal. Dat St. Thomas daar voor in aanmerking kon komen, daarvoor heeft de Deensche regeering gezorgd, door het eiland reeds in 1764 tot een vrijhaven te verkla ren, welke door den telegraafkabel met Europa verbonden is en door de mailbooten, ter wille zijner kolenbergplaatsen, droge dokken en andere iuricn» tingen voor de scheepvaart, geregeld aangedaan wordt. In 1876 liepen 1826 zeilschepen en 342 stoombooten er binnen, die voor eene waarde van 7 millioen dollars invoerden. Door dit vertier worden niet alleen de kosten van bestuur der kolonie gedekt, maar blijven jaarlijks, op haar budget van 280,000 dollars, 28000 dollars voor 't moederland over. Onze kolonie Curacao, met eene even uitste kende haven en een veel gezonder en bestendiger klimaat, weinig minder gunstig voor het algemeen verkeer en nog dichter bg Aspinwall gelegen, doch door de Nederlandsche natie verwaarloosd en tot een lastpost vervallen, zou zeker voor niemand 15 millioen gulden waard zijn. door hare tranen in het gelaat dat zich over haar heen boog en zonder zich rekenschap te geven van hetgeen zij deed, stond zg op, sloeg de armen om zgn hals en verklaarde hem snikkend dat zij het ongelukkigste schepsel op de wereld was. Harald begon te sidderen. Dat kwam zoo on verwacht. Hg stamelde eenige onverstaanbare woorden en zocht zich uit hare armen te bevrijden. Zoodra zij dit merkte liet zg hem uit eigen be weging los. Zij schreide niet meermaar staarde verwilderd voor zich heen. Nu werd hg wezenlijk bang: zoo iets was hem in zgne boeken nooit voorgekomen en van de wereld of de menschen wist hij niets. Hg trad een schrede achteruit, zag Marie bezorgd aan, keerde zich om, zag haar nog eens aan en liep toen zoo hard hij kon den weg weer op dien hij gekomen was. Marie bleef onbewegelgk op dezellde plek staan. Zg kon het niet begrgpen zg bad ge hoopt dat hij ten minste een woord van troost voor haar over zou gehad hebben» Zij kon zich zulk een verlegen, schuchter karakter niet voor stellen. Nu had hg getoond dat hij net was als allé anderen. Zg sloeg haar voorschoot voor haar gelaat en ging de duinen in, zonder zelf te weten waarheen. Daar werd eensklaps een hand op haar arm ge legd, die haar deed stilstaan» Z. M. de koning heeft Zaterdag middag in plechtig gehoor ontvangen den adj.-gen. van Z. M. den keizer van Rusland, Tehertkoff, met zgn adjudant, prins Galitzine. De minister van buiten- landache zaken leidde de leden der buitengewone missie ten hove in. De offieieele kennisgeving van het overigden van Z. M. keizer Alexander II werd door den Russischen hofdignitaris aan den koning overgebracht in tegenwoordigheid van den grootmeester graaf Schimmelpenninek van Nijen- huis, den adjudant kap. ter zee baron Van Heerdt, jhr. Van Pabst van Bingerden, kamerheer, en den len luit. jhr, Van den Bosch, ordonnance-officier. Onmiddellijk na afloop dezer audiëntie werden de Russische opperofficier en zgn adjudant bg H; M- de koningin toegelaten. Z. K. H. prins Frederik heeft te 3 uren den genera? 1 Tehertkoff en zgn adjudant in audiëntie ontvangen. Volgens het Vaderland is besloten de eerste kamer der staten-generaal vooreerst niet op te roepen tot behandeling der laatstelgk door de andere kamer aangenomen wetsontwerpen. De heden namiddag gehouden vergadering van de kamer van koophandel alhier, waarvan wg in een volgend nommer een meer uitgebieid verslag geven, was geheel gewgd aan de bespreking van de zomerdienstregeling op de zuiderlijn der staats spoorwegen. Tengevolge van deze regeling zal de posttrein, die thans te 9 u. 6 m. hier aankomt, terwijl de bestelling der brieven enz. 's avonds te 9 u. 45 aanvangt, eerst te 10 u. te Vlissingen aankomen en zullen de postpakketten hier afge worpen, doch in verband met het late uur niet meer kunnen besteld, worden» Met het oog op het groote belang dat de handel hier heeft bij het nog 's avonds ontvangen der brieven en couranten, besloot de kamer zich te wenden tot den minister van waterstaat enz. met verzoek in do thans geprojecteerde dienst regeling eene wijziging te brengen, waardoor aan dit bezwaar wordt tegemoetgekomen. Dit adres zal door eene commissie uit de kamer bij den minister worden toegelicht en ondersteund. Het eenvoudige, schoone volkslied der Trans- valers, voor zang en piauo of orgel gecomponeerd naar door den heer W. J. van Gorkom, oud superintendent van bet onderwijs in de Transvaal, verstrekte gegevens, zal binnen weinige dagen door den boekhandelaar F. B. den Boer alhier worden uitgegeven. De belangstelling, die de strgd der Boeren heeft gewekt, zal velen zeker gaarne doen kennis maken met het volkslied der „kinders van Suid-Afrika." HasBUsiag, 9 April. Het schijnt dat de Zg meende dat het Harald was, die terugkeerde, en zonder haar voorschoot van haar gezicht af te nemen, zei zij, „Neen, neenhet helpt niet. Gij schaamt u ook over mij, evenals de anderen. Nu ga ik mg in zee storten „Neen dat doet gij nietsprak een zware stem. Het was Niels. Hij'nam haar hand en zg liet hem begaan, zonder op te zien. Hij nam ook haar andere hand en trok het voorschoot naar beneden. Zij wendde het hoofd af en stamelde: „Ach! als ik toch maar döod was!" „Men kan spoedig genoeg stervenzei hg op zgn gewone, bedaarde manier. „Daar is niets pleizierigs aan. Maar nu moet ik u iets vragen Zij hief het hoofd een weinig op en smeekte: „Niels laat mij liever gaan!" „Wilt gij met mij trouwen, Marie Zij zag hem strak aan. „In dien toestand Moet gij mg nu ook al Voor den gek houden Hg drukte hare beide handen. - „Ik zou meer willen geven dan ik zeggen kan, als dit niet gebeurd was; maar toch wilt gij mijn vrönw worden, Marie Ik vraag u dit, zoo oprecht als ik geloof dat ik een eerlijk man ben ZQ antwoordde na een poos op zachten toon „Ik moet op Kurt wachten. Hij moet komen!" minste inschrijver voor het bouwen vaneen school enz. te Othene, gemeente Zaamslag, P. Eekman, voor f 5768, zich misrekend heeft, daar hg door den raad der gemeente, op zijn verzoek, als zoo danig is ontslagen. Dat werk is alsnu gegund aan den eerstvolgenden laagsten inschrgver P.J. Wisse, te Zaamslag, voor f 6488. Het stelsel van telegraaflijnen onder den grond volgens D. Brooks van Philadelphia, is overbekend. Dat dit stelsel met goed gevolg zal zijn toegepast in Fiankrijk, België en Engeland, daaromtrent schijnt het IV. v. d. Dag, waaruit wij dezemede- deeliug overnamen, niet juist te zgn ingelicht. Wel worden met het stelsel Brooks op betrekke lijk zeer korte trajecten proeven genomen, die aanvankelijk bevredigende uitkomsten hebben opgeleverd, doch daaromtrent is het laatste woord nog niet gezegd. Dat de heer Brooks met ons gouvernement in onderhandeling zou zgn over den aanleg van ondergrondlijnen volgens zijn stelsel, is bezgden de waarheid. Onze regeering zal wel doen, den defiuitieven uitslag der proeven, welke thans elders genomen worden, af te wachten, alvorens omtrent het stelsel Brooks een beslissing te nemen. Vod De minister van waterstaat heeft den termgn, aan de directie der Zuidooster Stoomtramweg- maatschappij gesteld tot het in werking brengen der geheele lijn Breda—Oosterhout—Geertruiden- berg, verlengd tot 1 November 1882. In de Amst. Gt. vindt men, bigkbaar van be voegde hand, een toelichting omtrent de zaak der schrijvers aan de lands werf te Amsterdam, die met korting op hun traktement gestraft zijn omdat zg zich tot den minister hebben gewend om verhooging hauner wedden. De toon van hun adres was, naar het eenstemmig oordeel van al hunne superieuren, zeer ongepast en aanmati gend. Dit zal waarschijnlijk hun straf verzwaard hebben, maar de hoofdoorzaak daarvan is, dat zg bg inzending van het adres hebben nagelaten de voorschriften, die daaromtrent aan 's lands werven bestaan, op te volgen. Drie hunner zgn het concept-adres den thef de bureau komen aanbieden, die tot antwoord gaf: „dat hg hun de inzending van dit request moest afraden; dat zij wel als burgers reeüt op de opzending haddeD, doch dat de hoofdingenieur verplicht was daarop zijn kantteekeningen te plaatsen." Toevallig kwam by dit gesprek juist bedoelde hootdingeoieur binnen, die, naar de reden van het bezoek der scbrgvers vragende en haar vernemende, evenzeer de inzending sterk ont raadde en zeide dat hg voor zich er bepaald tegen was, maar dat zij als burgers vrij waren dit Er kwam een sombere trek op het gelaat Niels. „Die komt nooit!" Zg schudde het hoofd en liep voort in dé rich» ting van haar huisje. Hg vroeg haar niéts meer, maar ging naast haar en ondersteunde haar wan neer de weg moeiigk en ongelgk werd. Voor haar deur bleef hg staan en zag haar aatii „En als hij nu niet komt ZQ schudde opnieuw het hoofd, maar als had zij er terstond berouw van, greep zij zijn handen drukte die. „Dank Niels, gg zgt goed. Gave God dat ik u niet zooveel verdriet had aangedaan I" Dienzelfden avond werden er twee jeugdige visschers de deur der herberg uitgeworpen en het was de sterke vuist van Niels die dit deed omdat zij kwaadgesproken hadden van Marie. Ër Waren sedert zestien df zeventien jaaï vei'- loopen, toen er tegen het einde van den strengen winter op een Zaterdag avond wederom byeen- komst in de herberg was. Eén voor éen waren de lieden binnengekomen, hadden elkaar de hand geschud en stonden zich nu te warmen bij de geroeste kachel, die nog onveranderd haar oude plaats innam, terwgl er zooveel om haar heen in den loop der tyde» veranderd was. De eigenaar

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1881 | | pagina 1